De Zwarte Monnik
VERGADERING TUINBOUWVER. „DE TOEKOMST"
TE ZUIDSCHARWOUDE.
Weer Griep?
Tn dc kolfbaan van den heer Kramer te Zuidschar-
wnnde hield do Tuinbouwvereeniglng „De Toekomst
h£lr Jaarvergadering onder leiding van den vieo-voor-
zltfer. den heer W. Muller, die in zijn openingsrede
he\Vanne™dV u als vlce-voorzitter op onze Jaarver-
dering het welkom wil toeroepen, dan doe ik dat
met gemengde gevoelens, in ecnigszins gedrukte stem
ming We weten het allen, onze voorzitter dc heer S.
Boer ontbreekt en dat doet ons allen vreemd aan.
want wij kunnen ons niet herinneren, dat de heer
Tie Boer niet in staat was onze vergadering te kun
nen leiden: hij was altijd op zijn post. E. n ernstige
val on het ijs. waarvan een dljbcenhreuk het gevolg
was een oogenblikkolijk vervoer naar en opname in
het Centraal Ziekenhuis to Alkmaar, waar htj dan
ook op 't oogenblik nog vertoeft Toen ons de tijding
gewerd van 't ongeval den heer He Boer overkomen
hebben we direct gevoeld, wat wij voorlooplg in hem
zouden missen, want de persoon van den heer De
Boer had voor ons, leden van De Toekomst een twee
ledige beteekenis: hij Is niet alleen voorzitter van
onze ftfdceling. hij is ook onze leider aan do veiling.
En het mag gezegd worden, wij hebben De Boer in
onze organisatieleven altijd gekend als een man van
nauwgezetheid en plichtsbetrachting, een ongeëve
naarde werklust, een man. waarvan we steun hadden,
omdat hij deed wat. naar hij meende, goed was voor
zijn vereeniging en de \eiiing. We zijn dan ook be
gaan met zijn lot. hem en zijn gezin getroffen: we
leven met hem mee. en ik geloof het. ik zou haast
zeggen, ik weet hot. dat hij in deze s-ond vooral met
on* meeleeft, da* hij op het oogenbllk met zijn go-
dachten bi) ons is. Dit bedenkende, kan ik niet an
ders dan den wcnsch uitspreken en ik geloof, dat u
dat allen niet. mij eens zult zijn: dat Dc Boer in zoo
kort mogclijkrn tijd weer geheel en al hersteld het
ziekenhuis zal kunnen verlaten, om weer in zijn ge
zin terug te koeren en voor ons zijn gewonen arbeid
weer hervatten.
Waar ge altijd gewoon zijt, bij de openingsrede van
den Voorzitter enkele grepen, voorvallen uit het af
geioopen jaar of in de naaste toekomst onze organi
satie betreffende te hooren. heb ook ik getracht iets
naar voren te brengen, waarin u misschien belang
zult kunnen stellen, Uit den aard der zaak zou u
misschien zegden, laat maar! want het wordt zoo
langzamerhand een afgezaagd onderwerp: het is
misère en het blijft misère, het is crisis, en wanneer
verbetering, wanneer het einde. In de eerste plaats
wil ik u in herinnering brengen een gunstiger be
schikking op de steunregeling 1933. waarbij de mi
nister niet meer vasthoudt aan liet bedrag van vijf
millioen; voorop gesteld dat dit bedrag wel ecnige ver
lichting zal brengen, waarvoor wij dankbaar zijn.
maar dat bij lange na niet voldoende is. om de hedrij
\en drijvende te houden, n I. dat het bedrag van vijf
millioen verhoogd zal worden met de ha'e. verkregen
uit het fonds van den groenten en fruitvervoer.
Voorts kan worden vastgpsteld, dut de toeslag op d<»
Decnsche kool en vroege aardappelen, welke bedoeld
was als voorschot, als extra toesint kan worden be
schouwd. Voorzeker geen ongunstige besluiten voor
den tuinbouw, maar met dit al zakken we toch hoe
langer hoe dieper in den put. Niet te verwonderen,
waren de voorgaande jaren al bijzonder slecht; 1933
deed er nog een flinken schep horoerdigheden op.
want de opbrengst van onze producten was nog be
langrijk lager dan in 1932. Denk slechts aan onze
stapelproducten, inzonderheid de Deensche kool. die
den minimumprijs van 80 rent of Iets daarboven, niet
kon opbrengen. F.n met de vroege aardappelen was
het al weinig beter, want zelfs van de lekkere binnen
landsche aardappels zijn massa's verkocht voor mooi
den minimumprijs.
Wij kunnen den eenen tegenslag wel op den an
deren stapelen. Denk maar aan de gedeeltelijke mis
lukking van onzen oogst, zeer zeker veroorzaakt door
de luis, en waardoor inzonderheid onze hanne is ge
troffen. Het behoeft eigenlijk niet gememoreerd,
want onze schuldenlast is er getuige van, wat er
de laatste iaren Is afgespeeld in ons bedrijf.
Toch wil ik u nog ecnige cijfers geven van den om
zet van de vier voorgaande iaren van onze veiling
en wel: in 1929 voor een bedrag vanf 3.724.18334; in
1930 voor f 323.114 fi»; in 1931 voor f2 064.45878: in
1932 voor f 1.299.73520 en vrij zeker zullen wij dit jnar
nog belangrijk lager blijven dan het voorgaande, im
mers van 1 Januari tot 1 Juli 1933 was aan onze vei
ling voor f.210 000 minder omgezet dan in het over
eenkomstige tijdperk van 1932.
Voorwaar, dit staat ie geeft een beeld, dat je den
moed in de schoenen zou doen zakken en bij de pak
ken neer te gaan zitten. Maar dat gaat niet. dat is
het laatste. Zoo ons nog ecnige kans gegeven wordt,
om ons bedrijf voort te zetten, zullen we door moeten
gaan, want we kunnen niet anders. De weg. die vlak
achter ons ligt, was donker als dc nacht; misschien
dat op den weg vóór ons zich wel een lichtpuntje af-
teekent. Ware dit zoo! want do nood is over de ge-
hcele linie zoo hoog gestegen; practisch gesproken.
Zijn wij allemaal aan het eind van den akker met
onze bedrijven.
Toch wil ik op een paar punten wijzen, die ons mis
schien ten goede kunnen komen in ons bedrijf. En
dan zou ik u willen wijzen op de teoltbcperking, ons
van hooger hand opgelegd. Speciaal is dan ook met
deze regeling het oog gevestigd op de landbouwbedrij
ven. die zich gingen .oeleegen op het voortbrengen
van tuinbouwproducten, alzoo mede in verband met
ons beperkt afzetgebied en die de overproductie ver
bazend in de hand werkten.
Het is zeer goed, dat hieraan paal en perk gestold
wordt, want daar zullen wij het ook op moeten toe
leggen. dat behoefte en voortbrenging, vraag et> aan
bod. elkaar de hand zullen reiken.
Zou dit misschien een s'ap in de goede richting
zijn: de voordeeliger handelsovereenkomsten met
Duitschland, waarbij inzonderheid onze stapolproduc-
ten nog al voordeelig haar voren kwamen? Wie weet
het. Wol woten we, dat op het oogenblik onze ver
wachtingen daaromtrent bedrogen uitkomen, want de
prijzen onzer producten gaan met den dag weer ach
teruit. Maar hoe het resultaat omtrent deze overeen
komst met Duitschland ook moge zijn, dit is mijn
vasto overtuiging: inzonderheid op het gebied van
handelsovereenkomsten moeten de landen elkaar wat
meer de hand reiken, de tolmuren en alle andere be
lemmeringen moeten tot op 'n minimum-hoogte ge
slecht. Dan zal het voor den tuinbouw weer dag wor
den, dan zal er voor ons en voor allen, rile er nauw
mee in verband staan, weer brood zijn te verdienen.
Na deze openingsrede, waarmee de vergadering
door applaus haar instemming betuigde, las de heer
G. de Boer Cz. de notulen der vorige bijeenkomst
voor. welke ongewijzigd weiden vastgesteld.
Uit het jaarverslag stippen we aan. dat de secre
taris, die het vorige jaar den wensch uitte, dat de
toestand beter mocht worden, deze thans nog van
dien aard is, dat de toekomst nog met vrees tege
moet wordt getreden. Wel is er een lichtpunt aan
den duisteren hemel verschenen, door het nieuwe
handelsverdrag met Duitschland. doch gezien de wei
nige afname met als gevolg nog steeds lage prijzen,
moet dit alles muur beschouwd worden als een stap
in de goede richting. Ten tweede stemt tot pessi
misme het feit, dat we heden onze jaarvergadering
moeten houden zonder den voorzitter, die door ecu
ongeval niet tegenwoordig kan zijn. Hierbij zij ver
meld. dal dit in zijn 23-Jarig voorzitterschap de eer
ste jaarvergadering is, die hij heeft moeten missen.
Hel is zeker namens de geheele vergadering, dat de
secretaris hier den wensch uitspreekt, dat hij weer
spoedig in volkomen gezondheid in ons midden
uiag terugkeeren.
Door het bedanken van 6 leden, die hun bedrijf
hebben gestaakt, is 't ledental tot 87 teruggeloopeu.
Er hebben 10 bestuurs- en 4 ledenvergaderingen
plaats gehad, die re.-p. door U2, 33, 37 en Sb leden wer
den bijgewoond. Bijgewoond is één vergadering der
L.Ü.C.
Er is wederom coöperatief kunstmest, manden.
steenkool enz. aangekocht Bij den gemeenteraad is
een request ingediend met het verzoek de duiven
in den zaaitijd vast te houden, waarop gunstig is be
schikt, zuodat de duiven nu van 1 Maart tot 1 SepL
moeten worden vastgehouden. Het verzoek om het
spitten in werkverachafl.ng te doen geschieden,
werd echter niet aanvaard. Een voorst-;! om de be
stuursleden niet dadelijk herkiesbaar te stellen, is
verworpen.
Een poging, om een bhembollencursus te openen,
had geen succes. Jammer, omdat op dit gebied nog
veel is te leeren.
Het bestuurslid J. Kramer die zijn 40 jarig jubi
leum vierde, werd in samenwerking met zieken- en
begrafenisfonds, een cadeau vereerd Over den on
voldoenden steun der regeering is zoovee: gesproken,
en geschreven, dat de verslag^chrljver daarover maar
een enkele opmerking wenschl te maken en wel, dat
de regeering hienn zeker zeer veel is te kort ge-
schotne, want de ontvangen steun is wel zoo mi
niem, dat men dc verleiding haast niet kan weer
staan ze een bespotting te noemen.
Tenslotte wordt opgemerkt, dat als gevolg van de
slechte fiuancicele omstandigheden der tuindois het
ijs openmaken nu door dezen zelf geschiedt, zoodat
eenzelfde regeling is getroffen als bij het Ushakkcn.
Met den wensch, dat het nieuwe handelsverdrag
met Duitschland het begin moge zijn van het eind
van den economischen oorlog, besluit de secretaris
dit verslag, dat onder appiaus wordt goedgekeurd.
Ingekomen was een briel van den heer S. de Boer,
die van uit het ziekenhuis de beste wenschen voor
den tuinbouw en deze vergadering uit en daarin
FEUILLETON
DOOR
EDO AR W AT.T.AC.E
82.
Een oogenblik scheen het alsof hij haar wilde vol
gen, maar hij bedacht zich, stak het eindje siga
ret. dat uitgegaan was. aan. cii schuifelde naar zijn
tijdelijk logies. nE toen kwam er een denkbeeld hij
hem op Achter het lage houten hek groeide een dik
ke laurierhaag. Indien een van zijn plannen tot uit
voering kwam en hij moest Ghelfordbury vaarwel
zeggen, kon het geen kwaad om dit nuis eens te ver
kennen. Hij sprong over de heg en sloop behoedzaam
naar de struiken.
«Met wie was ie daar in gesprek, Leslie?' Arthur
Gine iag in een dekstoel op het grasperk; zijn oog
was met een wit lint bedekt."
„Met Thomas", antwoordde zij.
„De lakei van FosSaway? Wat kwam hij doen
een boodschap overbrengen?"
„Neen, hij is weggejaagd zei zij onder het voorbij
gaan. ..Dick verdenkt hem van diefstal, en liet hem
vanmorgen zijn boeltje pakken."
„Heb je Dick dan gesproken?' vroeg hij verbaasd.
„Ja, ik kwam hein tegen; hij reed naar den molc
naar". Zij bleef acnter zijn stuel talmen.
„Je schijnt dien kerel altijd tegen te moeten ko
men". gromde hij. fronsend. „liet is „Dien hier',
en ..Dick daar Vind je het verstandig om met vuur
te spelen, Leslie. en al die dingen meer? Je zegt mij
nooit dat je Harry tegengekomen bent.
„Harry zet nuoit een voet buiten zijn bibliotheek",
merkte zij glimlachend op. „en het is héél moeilijk
om Dick buitenshuis niet te ontmoeten. Niet dat ik
ooit moeite gedaan heb om hem mis te loopen.
Hij nam zijn sigaret uit zijn mond en keek haar
met gespitste lippen peinzend aan.
„Dick is een goeie vent', zet hij nu. „maar ik zal
je er niet aan behoeven te herinneren dut hij een
tweede zoon, en zoo arm als een kerkrat is. Jawel,
Leslie. ik leg maar steeus den nadruk op de geld
kwestie, al is het een feit. dat je in Harry geen on
bemiddeld man trouwt. En ik zeg ie eerlijn, dat het
noodzakelijk voor je is, om met een rijk man te
trouwen!"
De waarheid was op kuiust zij staalde zich om
haar uan te hooren.
„Die tevens het beheer over mijn vermogen op
zich zal nemen antwoordde zij bejaard. „Wanneer
ik trouwde uiet Dick. die verstand van zaken heeft,
dan zou hij vragen om mijn effecten en aandeden
te mogen zien.'
Een drukkende stilte en toen: „Er zijn geen effec
ten of aandeeienl"
Voor het afleggen van deze bekentenis moest hij
zijn tanden op elkaar klemmen. Hij durfde haar niet
in hel aangezicht te zien: hij zou tegen den blik uit
haar oogen niet bestand geweest zijn
„Zijn er geen effecten f aandeden?" herhaalde zij
langzaam. „Wat ik in den auto zei, was dus juist?
Mijn vermogen is weg!"
HOOFDSTUK XXXV.
De waarheid was er uit. Leslie stond kaarsrecht
achter haar broer, en keek op hem neer.
„Mijn vermogen is dus weg?" vroeg zij.
HU moest zyn droge lippen bevochtigen voor hij
kon spreken.
„Ik heb geruimen tijd vergeefs beproefd den moed
te vinden oni je dit te zeggen zei hij „ik ben een
lafaard een pioert! Jo hebt nog een paar duizend
pond, waar ik niet aan kon komen, maar voor dc
rost heb ik lederen stuiver van je vermogen opge
maakt.' Zijn stem was schor, nauwelijks horken-
baar. „Je moest het vroeger of later toch vernemen.
(IU8 waarom niet nu. Ik weet niet wat je van roU
zult denken. Ik zou graag zeggen dat het mij koud
liet. maar zoo is het niet. Ik heb een kwart millioen
pond verspeeld, en ik sta zoo dicht aan den afgrond
en van een bankroet, dat er niets aan te doen is."
HU verwijderde het lint van zijn oog. stond op. en
plaatste zich tegenover haar. Behalve de regenboog
rond zijn oog. was zijn gezicht zoo wit als krijt.
„Ik was niet voornemens om het je te zeggen", zei
hij zachtjes, „maar ie tartte mU er toe, en ik ben
blij dal hot voorbij is."
Zijn oogen naar dc hare opslaande, zag hij daarin
niet den blik van verwijt, dien hU verwacht had. Er
stond ook geen minachting in te lezen: noch tee
kende ontsteltenis haar gezicht. De roode lippen
waren tot een flauw glimlachtje geplooid, en haar
oogen verrieden alleen vriendelUkheid eti medelijdon.
„God zij gedankt!" sprak zij zeer zacht, en hij be
greep niets van haar houding.
„Hier volgt natuurlUk uit, dat Chelford je zonder
bruidsciiat zal moeten nemen merkte hij nu op.
Zij schudde het h iofd „Ik heb Harry al geschre
ven, dut ik onze verloving verbreek'antwoordde zU-
blUk geeft, dat hij nog geheel met de tuinders mee
leeft.
Op voorstel van den voorzitter wordt onder ap
plaus besloten den heer De Boer een telegram te
zenden met dank voor zUn schrijven en den wensch,
dat hij weer spoedig algeheel hersteld zul zijn.
Voor den Plantenziektenkundigen Dienst voor Lan-
genduk en omstreken werd weer een subsidie van
f5 toegestaan.
Bij de nu volgende bestuursverkiezing (aftredend
heeren W. Muller en C. do Boer Cz was de uit
slag, dat deze weer mol groote meerderheid werden
herkozen. Beiden namen onder dunk de herbenoe
«aing aan. Als bestuurslid der L.G.C. werd herkozen
de heer S. de Boer Kz.. aan wien bericht zal worden
gezonden. Tot plaatsvervangend bestuurslid der
L.G.C. werd benoemd, by herstemming de heer W.
Muller, die deze benoeming aannain.
Uit de rekening van den penningmeester blijkt dat
het bedrag van de 1/10 van de opbrengst der door
de leden geveilde producten, slechts 174 50 heeft be
dragen, zuodat zU voor nog geen f7500o hebben ge
veild. Do totaio ontvangsten beliepen f31597, de uit
gaven f330.20, zoodut er een nadoelig saldo was van
f 14.23. Dit, gevoegd bU het nadeellge saldo van hei
vorige paar ad f 125.30, beloopt dit nu f 139.59 De re
serve bedroeg f405.52, waarbij f9.25 rente is geko
men. alzoo te zaïnen i 411.77.
Als leden van de Kunstmestcommissie werden her
benoemd de hoeren J. Twisker, A. Schrijver en W.
Keppel; tot leden v. d. Mandencominissie de heeren
i). de Geus en Jb. van TwuUver en tot leden van do
conlmis^ie voor de zetkooiregcling de heeren P. van
TwuUver. J. Moeijes. J Klingeier en J. Muller.
Verschillende besprekingen werden gevoerd over
de uiogelUkhtdd, de inkomsten te verhoogen. In de
vergadering van de L G.C. zullen de afgevaardigden
ter sprake brengen de vraag, of ook een percentage
uitkeoring kan worden gegeven van de uitgekeerde
steungelden. De heer M. Blom wilde de uitgaven ver
minderen, door de presentiegelden af te schaffen.
De heer J. de Geus ontraadde dit voorstul aan te
nemen, het zei het vergaderingbezoek, dat al te wen
schen overlaat, nog tegengaan. Het 'voorstel wordt
ingetrokken, terwijl het Bestuur belooft, alles te be
zuinigen wat mogelUk is.
De heer De Geus zou het reservefonds willen op
heffen; we hebben toch reeds een tekort, zoodat die
reserve goed te pas zou komen. Het punt zal op de
volgendo vergadering worden behandeld.
De rekening van de kunstmest vermeldde, dat
coöperatief werd aangekocht: chili-salpeter 54<j0 Kg.,
kalksalpeter 17500 Kg. zw. ammoniak 1250 Kg., super
2950 Kg., patentkali 12-400 Kg., kalizout 13450 Kg.,
Thomass. 800 Kg., kalk amm. salpeter 800 Kg., kalk-
stikstof 2800 Kg. en enkele andere kleine hoeveel-
beden meststoffen, te zaïnen 77940 Kg. De ontvang
sten heliepen f-4750.25, de uitgaven f4758.51, naden-
lig saldo f6.26. De onkosten beliepen f12804. Aan
het gehalte werd voldaan. Den administrateur werd
dank gebracht.
Bij het punt contributieregeling stelt het Bestuur
voor, om, als gewuonlUk 2 cent per snees te heffen
daarna, zoo nnodig 1 cent extra-heffing in den herfst,
terwijl voor de gekochte en gecontracteerde kool 50
cent per wagon te heffen. Dit werd bU acclamatie
aanvaard.
De heer J Moeijes wees op de lekkage van de over
kapping by de veiling; goedgevonden werd. dat de
afgevaardigden in de L.GC. daarop te besterader
plaatse zullen wijzen.
Bij het punt: Voorstellen voor de Alg. Vergadering
de L.G.C. wees de heer P. de Ruiter uitvoerig op
Rillerig, koortsig en onbehaaglijk?
Stuil die aanval direct. Ga naar
bed en gebruik "AKKERTJES". Ge
lult verbaasd en verheugd zijn de
bijzonder krachtige werking van
AKKER-CACHETS te ondervinden.
Voordal Ge 't weet is alle narigheid
vergelen. Ze kosten slechts bO cenl
per 12 stuks. Overal verkrijgbaar.
Toen stak zij haar arm door den zijnen, „laten wij
nu gaan ontbijten", stelde zii vo-.»r. „Dit is een van
de gelukkigste dagen van mUn leven."
Die brief bereikte Harry Alford. Graaf van Chel-
ford. gelUk met een paar andere; hü stond voorna
melijk in briefwisseling met Londensche boekver-
koopers. want hij was een verwoei verzamelaar van
oude boeken. HU bekeek het adres, herkende het
handschrift, fronste en draaide den brief om en om
Toen sneed hU de enveloppe eemgszins ontstemd
open.
„Beste Harry, Ik ben sedert lang tot de over
tuiging gekomen dat wU zoo weinig gemeen hebben,
dat een huwelijk tusschen ons onmogelijk tot het ge
luk van ieder van ons kan leiden. Om correct te zijn,
zou ik mUn verlovingsring moeten terugzenden,
maar gelukkig of ongelukkig heb je vergeten
iny dit symbool te schenken! Ik wensch je alle ge
luk. en ik hoop dat wij goede vrienden zullen blij
ven.'
Harry las den brief, streek zich verbüsterd over
het voorhoofd; toen stond hU van zUn stoel op en
liep bUna op een draf de bibliotheek uit. Dick liep
op bet grasperk met zUn hond te spelen, toen zUn
broer de kleine werkkamer binnenstormde.
„Zeg, zie eens hiert Wat denk jU daarvan?"
Dick las den brief met een kommervol gezicht.
„Dat is jammer," zei hU-
„Jammer!' viel llarry uit. Het is een schandaal!
Ik zal een figuui slaan als modder! Loslie heeft mU
inderdaad zeer leelUk behandeld maar die zin
speling op den verlovingsring is buitengewoon on-
kiesch."
„Ik meende dat Je er haar een gegeven had", zei
de geduldige Dick. „Vergat je het?"
,,'t is een barbaarsche en zotte gewoonte. Het is
nooit by mU opgekomen oai baar een ring te schen
ken. Waar dient dat voor? Zij had een ring, een
héél mooien. JU moet dien gezien hebben een dia
mant. dien zij altUd draagt. Waarvoor dus dien on
zin? Die zinspeCng is tactloos onhebbelijk!"
En toch, in weerwil van de opwinding en de woede
van zijn broer, meende Dick in diens stem een
zweem van opluchting te ontdekken. Maar Harry's
ijdelheid was gekwetst en dat is de kwetsbare plek
van menig gruoter man dan Harry Chelford.
„En zonder ecnige voorbereiding! Gisteren was zij
nog hier en repte er met geen woord vanl"
„Je hebt haar zoo goed als geen gelegenheid ge
geven', merkte Dick op. „Je hebt amper een woord
tegen haar gesproken en heusch, Harry, je deedt
volstrekt geen moeite om het haar aangenaam te
maken. Wees redelyk."
de leemten in de huidige Tuinbouwsteunwet en deel
de mee, dat ongetwijfeld de N.B. een voorstel zal aan
nemen. om een actie te voeren voor een steunrege
ling, die beter aan billqke eischen zal voldoen.
De heer Jb. Kramer ging breedvoerig op een en an
der in en wees in de eerste plaats op de onbiliyke
werking. Enkel worden de producten gesteund, maar
wie door misgewas of andere calamiteiten een zeer
slechte oogst heeft, koint er bij dc huidige steun-
wet al bijzonder slecht af. Wie het nog niet zoo noo-
dig heeft en goed teelt, wordt het best gesteund.
Door iedere organisatie wordt dit erkend en ongetwij
feld ziet de regeering zulks ook wel in. Spr. bepleit
daarom do wenschelUkheid en noodzakelijkheid,
dat dc wijze van steunverleening wordt herzien, in
dien zin dat het bedrijf wordt gesteund, wat heel wat
billijker zou zijn. L.T.B., N. Bond en Chr Tuinders-
bond achten dezen eisch urgent, en daarom zou het
van belang zün. dat de L.G.C. en andere veilings
organisaties adhaesie aan dit streven betuig 1 :n. In
dien zin zou hü een voorstel voor do Alg. Vergade
ring van de L.G.C. willen indienen.
Naar aanleiding hiervan werden verschillende be
schouwingen gehouden, waarbij o.a. dc vraag werd
gesteld, of het wel op den weg van de veilingsorga
nisaties ligt zich op dat terrein te bewegen, en of
dit niet veeleer uitsluitend tot het actie-terrein van
de standsorganisaties behoort. Daartegenover werd
de meening gesteld, dat in dezen niet genoeg actie
gevoerd kan worden, omdat men er algemeen van
overtuigd is. dat er veel te weinig steun wordt ver
leend. Na nog verschillende, soms verwarde beschou
wingen werd besloten, dat afgewacht wordt een voor
stel van de standsorganisatie bij de I..G C. en dat de
afgevaardigden van „De Toekomst" het daar zullen
verdedigen.
De heer Kramer brengt dank aan de vergadering
voor het namens „De Toekomst" geschonken cadeau
bij zijn 40-jarig jubileum
De heer Verkroost vraagt, wanneer het in 19?0
vastgestelde reglement is gewijzigd ten aanzien van
het voilen. hoe het is gewijzigd en op welke wijze
deze wijziging eventueel ter kennis van de leden is
gebracht. Daar dit op het oogenblik niet precies kan
worden nagegaan, zal dit op de volgende vergade
ring worden beantwoord. Tevens wqst hü er op. dat
de leden van „Dc Toekomst"' verplicht worden te vei
len aan de veiling te Broek op Langcndljk. Hij be
pleit in dezen de leden vrij te laten. Een uitgebreide
discussie ontspint zich over dit onderwerp en het
blijkt wel. dut de meesten de voordeelen van die vrij
heid niet inzien. Lid zijn van de vereeniging, die bij
een bepaalde veiling is aangesloten, sluit de zede
lijke verplichting in. ook aan die veiling zijn produc
ten te verknopen, wordt ci geoordeeld Het voorstel
van den heer Verkroost wordt niet gesteund.
Dezelfde klaagt er ook over, dat de briefjes, door
den betaalmeester afgegeven en vermeldende het be
drag. dat door de leden in een bepaald belasting
jaar is geveild, zoo vaak onjuist zijn ingevuld. De
wenschelijkheid wordt bepleit dat ze door den be
taalmeester bij de leden thuis zouden worden be
zorgd. terwijl anderen nieenen, dat ze wel heelemaal
kunnen worden gemist De afgevuardigden zullen
een en ander ter L.G.C. vergadering ter sprake bren
gen.
Naar aanleiding van een vraag van den heer C.
KostelUk over de rentebetaling der tuinderscredie-
ten wordt meegedeeld, dat die rente voor hen. die on
machtig zijn te betalen, door de borgen wordt be
taald.
De heer J. Klingeier brengt het Ijs openmaken ter
sprake en wijst er op. hoe de arbeid, die de tuin
ders zich bU de laatste vorst hebben getroost, om
een „slof" in de Voorburggracht te hakken, vruchte
loos is geweest. Gewezen wordt dan verder op de
firma Kramer, die. door er met de motorschuit door
te varen, alles heeft bedorven. Daarover wordt af
keuring uitgesproken en de wcnscheiykheid bepleit
dat de politieverordening of keur zoo iets zou ver
bieden.
Uit de verdere besprekingen blijkt, dat het Bestuur
van de banne in de meening verkeerde, dat het ver
boden was, doch bü nader onderzoek bleek wel, dat
dit niet het fceval was. Thans is een aanvulling van
dc keur aangebracht en ter goedkeuring aan Ged.
Staten gezonden. In het vervolg zal, na verkregen
goedkeuring, zoo iets dus niet meer ongestraft kun
nen geschieden.
Tenslotte kwatn de teeltregeling ter sprake. Voor-
celezen werd, wat de bladen daaromtrent hadden be
richt, doch er hieven, blijkende uit de verschillende
vragen, die werden gesteld en opmerkingen, welke
werden gedaan, nog zoo veel duisterheden over, dat
in vele gevallen men nog niet weet, waar men aan
toe is. Er wordt op aangedrongen, dat men spoedig
den juistcn inhoud van deze teeltrcgeling ter ken
nis van dc tuinbouwers brengt. Het Bestuur zal
naar een en ander onderstaan en zoo mogelijk den le
den op de hoogte te houden.
Nadat nog een en ander naar aanleiding van en
kele opmerkingen van den heer P. Bet, wordt mee
gedeeld over de aardappels, die den minimumprijs
niet kunnen opbrengen, sluit tle voorzitter met dank
voor de medewerking, dc vergadering.
Harry streelde zijn kin en keek door de dikke len
zen van zijn hoornen bril.
„Dat was ik niet', zei hU met plotselinge onder
worpenheid. ..Maar t is waar. ik ben geen man om
te trouwen. Mijn boeken en mijn taak zijn mij vol
doende. Maar in deze zaak zal ik een zot figuur
maken, Dick ZUn woede kwam weer boven. „Het
hocle graafschap wist van onze verloving en iedereen
zal het nnadje van de kous willen weten. Die ver
vloekte krantenschrijvers zullen onze troep belege
ren. en daar ben ik onmogelijk tegen bestand!"
„Stuur hen dan by mij" bood Dick aan. „Ik zal
hun alles zeggen wat zü verdienen en het zal hen
herouwen gekomen te zqn KrantcnschrUvers lap ik
aan mUn laars!"
Toch was zijn broer nog niet geheel verzoend. „Hoe
zou zij er toe gekomen zijn? Is er iemand van wien
zij méér houdt, denk je?" HU tuurde met zyn kip
pige oogen naar Dick. „Dat zou het zelfs nog erger
maken. Ik ben zeer vertoornd op Arthur Güie. Hij
heeft mij aan zijn zuster gekoppeld."
„Laat dat verder rusten", antwoordde Dick snü-
dend. „Dot is geen zeer verheffende houding om aan
te nemen."
Zijn broer bekeek den brief met leede oogen. „Wat
moet ik nu doen?
„Schrijf een aardig briefje terug, en hergeef haar
haar vrijheid", zei Dick. „Dat is liet minste dat je
doen kunt".
„Maar zou Jo denken dat zij een anderen man op
het oog heeff?" vroeg Harry.
„ZU heeft er waarschijnlijk een stuk of twaalf op
het oog", antwoordde Dick grof. „Doe zooals ik je
gezegd heb. llarry".
En Harry Alford ging brommend naar zUn bi
bliotheek terug.
Zij had dus de teerling geworpen! Dick wat nau
welijks of bU blij of verdrietig moest zijn. Een week
geleden zou hij de gelukkigste man in Engeland ge
weest bzijn; nu hij haalde zijn breede schouders
op. nam zUn püp uit zijn zak en stopte haar driftig.
Dit zou een breuk tusschen de Gines en Harry teil
gevolge hebben, voor een tijd althans, en daar
vloeide een verontrustende gedachte uit voort. Stel
eens, dat Harry zün aangelegenheden aan een an
dere firma opdroeg? Dat zou de ondergang van Ar
thur Gine zijn. Dick had de fraudes van Lislie'a
broer tot zoover kunnen dekken, en binn. n een paar
maanden zou hij alle sporen hebben kunnen uitwis-
schen zonder het familievermogen schad. te berok
kenen. Maar indien Harry, zooals do zaken nu ston
den, bleef volharden
.Wordt vervolgd.
