Executiegevaar.
Rallye Monte Carlo.
Donderdag 25 Januari 1934.
SCHAGER COURANT.
Tweede blad. No. 9421
Gevo!g van ontactisch optreden
van den schuldenaar.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Zwerftocht door den Balkan.
trMen moet begrijpen, dat een hypotheekhouder
een executie nooit wenscht. Meestal
zijn de geldschieters roggebroodren-
tenlers, die bij niel-betaling
van de verschenen rente
ook in moeilijkhe~
den komen.'*
Notaris Pinxter te Schoorldam behandelt
dit actneele onderwerp op een ver
gadering te Warmenhuizen.
In een druk bezochte vergadering van den L T B.
te Warmcnhuizen heeft Notaris Pinxter te Schoorl
dam een uiteenzetting gegeven over
Executiegevaar en de middelen tot
afwending daarvan.
Notaris Pinxter zegt gaarne het aanbod te heb-
ben aangenomen oin voor de afdeeling Warmen-
huizen dit actueel onderwerp te behandelen
Gelet op zijn ervaring mag spr. zeggen, dat veel
executies had kunnen en veel voorkomen kan wor
den. tenzij de schuldenaars den juisten weg weten
te bewandelen. Om het gevaar te bestrijden moet
men het gevaar kennen Persoonlijk sUat de schul
denaar met al zijn bezittingen aansprakelijk voor
zijn schulden. Geld kan worden gegeven tegen onder
pand van onroerende en roerende goederen Geld
wordt verstrekt tegen hypotheek op een onroerend
goed of tegen pand op een roerend goed. Spr. noemt
hierna een paar voorbeelden ter toelichting over
preferente en niet-preferente schulden. De hypo
theek-vordering is preferent. De hypotheek houder
beeft het recht om hij niet-voldocning van de ver
plichtingen door den hypotheekgever het betreffen
de onroerend goed te doen vorkoopen Wordt een
onderpand, waarop een hypotheek-schuld staat van
f5000.verkocht bij executie, voor f3C00.—dan
behoudt de hypotheekhouder een niet-preferente vor
dering op den schuldenaar van f2000.—. waarvoor de
schuldenaar steeds weer aangesproken kan worden.
De schuld die na de executie nog overblijft, blijft be
staan. Hierop wordt door spr met nadruk gewezen,
daar velen van meening zijn. dat men dan na de
executie van de gcheelc hypotheekschuld af is. Krijgt
men in een dergelijk geval soms na jaren wederom
bezittingen, dan loopt men steeds het gevaar voor
hel restcerende bedrag aangesproken te worden.
Anders is dit. wanneer men bij niet kunnen voldoen
aan zijne verplichtingen ten opzichte van den geld
schieter het onroerend goed. waarop do hypotheek
is verleend, overgeeft aan de hypotheekhouder en
zien te verkrijgen een schrapping van dc hypotheek
schuld. Lukt dit, dan zal men in de toekomst geen
last hebben, dat de hypotheekhouder den vrocgeren
schuldenaar voor 'n eventueel restcerende som weder
om aanspraakt. Bij executie van een onroerend goed
moet door den kooper thans veelal de hypotheek
houder worden betaald de executiekosten, enz.
De huidige executies zijn meestal het gevolg van
ontactisch optreden van de zijde van den schulde
naar. Executies worden door de notarissen steeds
zooveel mogelijk tegengegaan. Het gebeurt ook
steeds tegen den wil van den geldgever. Spreker
raadt daarom ten sterkste aan. wanneer men niet
aan zijne verplichtingen kan voldoen met den geld
gever te gaan praten. Zeer af te keuren is h-»t, dat
men doodgewoon niets van zich laat hooren. In zeer
vele gevallen kan een schikking getroflen worden.
Men moet op de allereerste plaats zijn goeden wil
toonen. Men moet goe i begrijpen, dal de hypotheek
houder een exectutie nooit wenscht. De kosten daar
aan verbonden zijn zeer hoog. Spr. noemt hier
voor een bedrag van f5000.— hetgeen zeker niet het
hoogste is. Deze kosten moet de hypotheekhouder
bij inkoop van het onderpand zelf betalen Spr.
heeft 't executicgevaar steeds met leede oogon zien
aonkomen. Daarom raadt spr. allen d'e in moeHijk-
héden zitten, aan eer?t dc noodige beperkingen aan
te leggen. Vraagt vervolgens uitstel van de beta
lingen. Toont uw goeden wil en dan zal men de
echuldenaars zelden aanpakken. Meestal zijn de
geldschieters roggebroodrenteniers. die bij niet beta
ling van de verschenen rente ook in moeilijkheden
komen. Een houding aan te nem-n. dat betalen uit
den tijd is. is ten zeerste af te keuren. De actie,
die van bepaalde zijde, bij eventueele verkooplngen
thans gevoerd wordt is niet een afschrk voor de
hypotheekhouders Het ee.nigc voordeel voor d»*n hy
potheckhoudcr bij oene actie is, dat Indien hij ver
plicht is tot executie te laten overgaan, hot onroe
rend goed zeer laag kan inkoopen en de schuldenaar
het nadeel heeft met eer. grooter-" schuid als het
noodig is. te blijven zitten. Rij deze acties krijgt deze
streek een zeer slechten naam, die zeer ver door
dringt. De hypotheekhouder moet op eigen behoud
bedacht zijn. In het alleruiterste geval, wanneer men
het land niet meer behoorlijk kan bewerken en de
Schulden niet meer kan betalen, dan zou spr. de
menschen aanraden zakelljkerwijze het onderpand
den hypotheekhouder aan te bieden tegen kwijtschei
ding van de hypotheekschuld. In ieder geval is het
wak een regeling te treffen inet den hypitheek
houder en beslist niet zoolang tc blijven zitten totdat
een executie onvermijdelijk is. Men moet wel be
denken. dat het voor den schuldeischer beter is een
half ei. dan een legen dop. Wanneer men b.v. de
Hoogheemraadslasten niet kan betalen, ziet dan een
regeling te treffen, dat b.v de hypotheekhouder die
betaald. Executie is voor den hypotheekhouder een
zeer onvoordeelige zaak en zal alleen noodgedwongen
dartoe overgaan. Spr. bespreekt ook het huwen op
huwelijksvoorwaarden en het aanvaarden van er
fenissen Spreker eindigde zijne leerzame en dui
delijke uiteenzetting met den wensch. dat het hui
dige gevaar van executies thans spoedig zal ver
dwijnen.
Dc voorzitter dankt hierna Notaris Pinxter voor
zijne keurige uiteenzetting cn geeft de vergidering
de gelegenheid naar aanleiding van deze lezing
eenige vragen te stellen.
De heer K. Molenaar maakt hiervan gebruik en
betreurt ten zeerste, dat de Regeering nog steeds
In gebreke is gebleven de noodige maatregelen te
nemen, opdat de executies voorkomen kan worden.
De heer Pinxter onderstreept grootenrleels het
standpunt van den heer Molenaar, doen blijft bij
zijn meening, dat in het alleruiterste geval het beste
Is n:ot op 'n executie te laten aankomen, doch het
onderpand tegen kwijtschelding van den hypotheek
schuld over te geven.
Henny Porten, de eens zoo beroemde Poolsche film
ster, is na eenige jaren rust wederom opgetreden
en wel als Anna in. de klnnktllm „Moeder en Kind
waarvan dezer dagen ln Berlijn de première ging.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
ZITTING VAN DINSDAG 23 JANUARI.
Spanbroek.
VALSCJHE AANKXACSHT-BESLOMMERING.
Heden had weer plaats de geprolongeerde opvoering
van de veldwachterlijke sensatiefilm uit Spanbroek,
waarin als hoofdpersonen optraden de gewezen gem.-
veldwachter P. Gr., en diens dochter. Zoo men weet be
trof het hier een soort campagne tegen den rijksveld
wachter Kamp. Alsnu werd nog gehoord de heer Blaauw,
belasting-commies en het ging over het feit, of Kamp
met getuige op den dag, waarover sprake was, belasting
controle had uitgeoefend. Hierop werd op verzoek van
mr. Langeveld, de echtgenoote van den verdachten ex-
veldwachter en alzoo de moeder van Joh. Gr-, de doch
ter, als get. A décharge gehoord. Deze dame verklaarde,
dat haar dochter haar een en ander had medegedeeld
over hetgeen haar was overkomen, toen zij door „oome"
Kamp was thuisgebracht.
De Officier vond geen aanleiding om niet te persls-
teeren bij z'Jn requisitoir, strekkende tot veroordecllng
van Pleter Gr. tot 6 maanden gev. en mej. Gr. tot f50.
boete of 50 dagen.
Mr. Langeveld bracht zijn dank aan de rechtbank
voor het breede standpunt waarop zij zich bij behande
ling dezer zaak had gesteld.
Verdediger bleef alsnu bij zijn In zijn vorige pleidooi
geuite stelling, dat het prestige der rijkaveldwacht door
deze veroordecllng niet zou z\jn gebaat Overigens ont
kende pleiter, dat het bewijs zou zijn geleverd, dat hier
een valsche aanklacht was Ingediend, al mocht wellicht
eenige animositeit aanwezig zijn. Geconcludeerd werd
vrijspraak voor vader en dochter.
Geen repliek.
Alkmaar.
DE ITALIAAN SOF LE IJSCOVHNTE31S IN
HOOGER BEROEP.
In den loop van het voorjaar 1933 hadden zich In Alk
maar gevestigd eenige Italianen, die zich onledig hielden
met den verkoop door middel van de bekende met 'n
bei voorziene wagentjes, van roomijs ln diverse smaak
jes. Hun Inrichting had menige blanke Hollandsche
gulden gekost en was door den Keuringsdienst ln orde
bevonden. Het roomljsspel kon dus beginnen, doch de
plaatselijke fabrikanten waren In 't minst niet inge
nomen met deze Mussolinlaansche invasie van gevaar
lijke concurrenten en richtten zich tot Burg. en Weth.
ter bescherming van hun bedrijf Het gemeentebestuur
werd alzoo, contradlctlsch gesproken, door deze IJsco-
geschiedenis tusschen ..twee vuren" geplaatst, koos van
de twee dwaden het kleinste, haaide den wetsknuppel
van achter de deur en weigerde op grond van art 203
der algem. politieverordening aan de Italianen de ver
gunning tot venten, waardoor practisch het bedrijf, dat
geheel Is aangewezen op straatverkoop, was lam gesla-
Salonici-Larissa.
Om 4 uur waren wij den vorigen dag te Saloniki
aangekomen en om 8 uur waren wij weer op om de
reis te vervolgen: VVielcman had nu de Grieksche
wegen leeren kennen en die ondervinding had hem
geleerd, dat een andere gewichtsverdeeling noodig
was. Van achteren moest de wagen ontlast en meer
gewicht naar voren gebracht worden. De lichtere
bagagestukken werden nu in den achterkoffcr opge
borgen, terwijl de zwaardere stukken, zooais takel
dommekracht en reservedeelen in den wagen zelf on
dergebracht werden. Dien morgen merkten .vij ook,
dat het zware benzinegebruik van den vorigen dag
niet uitsluitend zijn oorzaak vond in dan kol issalen
arbeid, dien van den motor gevergd was. De benzinc-
verkoopers op den Balkan schijnen mei speciale
Balkanmaten te meten Een Fordtank kan 52.9 liter
benzine bevatten, maar toen wij er te Saloniki 3 bus
sen van 20 liter in gedaan hadden, was hij nog niet
beelemaal vol Ook de reservetank van 30 liter was
met 2 bussen van 20 liter slechts tot bijna den rand
gevuld.
Voor ons vertrek spraken wij nog een bestuurslid
van de Automobielclub van Salonici, die wanhoops-
verhalen deed, omtrent drie equipes, twee Engelsche
en een 1'ortugeesche. die door Bulgarije zwierven.
Zij hadden alie drie den nacht in hetzelfde hotel te
Sofia doorgebracht. Volgens Bulgaarsche gewoonte
geven de reizigers 's avonds hun pas aan den hotel
directeur af, die ze den volgenden morgen weer te
ruggeeft. Nu had hij deze 9 passen aan do reizigers
uitgedeeld, zonder er op te letten of ieder het hem
toebehoorende kreeg; de menschen zelf balden er
ook niet op gelet en waren weggereden. De Portügec
zen, die reeds om vijf uur s morgens vertrokken
waren, stonden het eerste aan de Bulgaarsche grens,
waar zij hunne vergissiug bemerkten. Onmiddellijk
gen. Als proefkonijnen werden daarop eenige proces
sen-verbaal opgemaakt en een strafvervolging Ingesteld.
De bedoelde Italianen, de heeren Angelo T&lamlnl en
Mario Valmasonl stonden alzoo op 9 Juni terecht voor
den Kantonrechter. Mr. D. Bastert. Waar hun brood
winning op het spel stond, was het voor hen gewenscht
de geheele pot op één kaart te zetten en had Talamlnl
zich voorzien van Mr. Smal als raadsman en verdediger,
terwijl de Juridische belangen van Mario Valmasonl
werden waargenomen door Mr. A. Prlna Jr.
De Inferioriteit van deze strafvervolging was natuur
lijk gelegen in het feit, dat den Italianen bi] hun vesti
ging alhier niets ln den weg was gelegd. Men had
lijdelijk toegezien, dat deze betrekkelijk arme slokkers
een voor hen kostbare, aan de elschen der wet voldoen
de Inrichting tot roomijs-fabrlcatle hadden doen ver
vaardigen en hen als 't ware toegeroepen; Welkom
vreemdeling, doch toen, en natuulijk van dat stand
punt zeer begrijpelijke protesten weerklonken, hun
broodwinning zonder eenige waarschuwing knookout ge
slagen.
Het moet gezegd worden, dat Mr. Brues Tack, de
ambtenaar, hoe fel gewoonlijk ook, niet sympathiek
stond tegenover deze rechtazaakjes. Hy toonde zich
geen voorstander van dergeiyk locaal chauvinisme, dat
tot de malste consequenties zou kunnen lelden. De
ambtenaar, sprak van grensafslulting en haatzaalerij
doch daar het strafbare feit was gepleegd, moest straf
worden opgelegd cn werd gerequlrecrd tegen leder der
verdachten, door mej. A Bljleveld als tolk bijgestaan,
t 2 boete subs. 2 dagen.
Zoowel door mr. Smal als zijn confrater mr. Prins,
werd een krachtige juridische lans gebroken voor hun
cliënten, die het slachtoffer waren geworden van een
behandeling, geheel ln stryd met de goede trouw. Deza
daad werd gekwalificeerd als een daad van onrecht
matige overheidsbemoeiing en geheel ln strijd met het
beginsel der vrijhandel, alsmede een daad die redeiyke
grenzen van wetstoepassing geheel te bulten ging. Ge-
conculdeerd werd in ieder geval geen toepassing van
eenige straf.
Mr. Bastert was het echter niet eens met die opvat
ting en veroordeelde, het feit wettig en overtuigend be
wezen achtende, en van meening zijnde, dat het ge
meentebestuur van Alkmaar volkomen gerechtigd was
aan een behoorlUk goedgekeurde verordening uitvoering
te geven, leder der verdachten tot f 5 boete of 5 dagen
hechtenis, tegen welk vonnis door belde veroordeelden
appèl werd aangeteekend by de Arrondissementsrecht
bank te Alkmaar.
Belde hooger beroepzaken waren heden op de atraf-
rol geplaatst en had de behandeling daarvan plaats.
Het tempo waarin deze appèlzaken het hoogere college
bereikten, was eenlgermate gelijk aan de bewegelijkheid
der IJscowagentjes der appellanten, geheel ln overeen
stemming met het Italiaansche spreekwoord: Chl va pl
ano, va oonl! Langzaam maar zeker.'
De heeren waren inmiddels teruggekeerd naar hun
land van zonneschyn en spaghetti en ook de verdedigers
Jeugdige Italiaansche fascisten, worden reeds met de
geheimen van het ecvechtsgeschut aan boord van
een oorlogsschip vertrouwd gemaakt Wel wat heel
gevaarlijk „speelgoed" voor deze dreumesen.
bleken niet op hun post te zijn. Alleen werd gehoord
Inspecteur Stlenstra, aan wlen de Officier vroeg, of het
gemeentebestuur de vreemdelingen wèl had gewaar
schuwd dat geen vergunning aan hen weid verstrekt,
waarop ontkennend werd geantwoord. Voorts was de
Officier van meening, dat de opposanten niet mensche-
lijk waren behandeld en stelde spreker voor dat het
vonnis zou worden bekrachtigd, doch worden opgelegd
f 0.50 boete of 1 dag.
Beverwijk.
ART. 248 BIS.
Met gesloten deuren stond terecht de 32-jarige Petr.
Hendr. 0„ uit Beverwijk. Verdediger was Mr. Brlët uit
Haarlem. Het feit was gepleegd te Alkmaar op 8 Octo-
ber 1932. Elsch 1 Jaar gev. voorw. met 3 proefjaren.
Ake r s 1 o o t.
OVERTREDING BAKKERSWET.
De broodbakker Petr. van B. te Akersloot was niet
tevreden over de beslissing van Mr. Bastert, die hem
tot f 20 boete veroordeelde of 20 dagen, omdat hy zya
bakkers-tarwe-register niet behooriyk had bygehouden,
en alsnu zyn licht gaan opsteken by het meerv. col
lege. Hy had echter blykhaar geen schijn van kans op
betere condities. De officier ging geweldig te keer cn
werd bevestiging van het vonnis gerequireerd.
Ur k.
COLLECTIEVE AFDROGERIJ.
Aan een viertal Urkers, Petr. de Vr.. Leendert H,
Albert H. en Jan M., waarvan alléén de laatste blqlc
gaf van persooniyke Interesse, was gecomputeerd, dat
zy op 5 Juni den getuige M. de Boer „en corps" hadden
afgeranseld. De president sloeg niet achterover van be
wondering voor dit blijk van heldhaftigheid en noemde
het ver van rldderiyk om een jongmensch, dat ook
nog belast was met de zorg van een geliefde, met zyn
vieren zoo af te takelen. Myndert de Boer is trouwen»
heelemaal geen persona grata op het eiland der ballon-
broekers en werd herhaaldeiyk gemobiliseerd, maar hy
werkt nu in Westzaan, dus bulten do vuurlinie. De
dulcinea van de Boer, een leuk klpple, gaf slag slag van
het onaangename avontuur en de onbehouwen manier
waarop haar kloris werd afgedroogd. Een der combat
tanten riep zelfs: We willen bloed zien! Op het gegil
van het meisje kwam een oudere vlsscher. Myndert d«
Boer toesnellen en was nog in de gelegenheid een en
ander te constateeren. Het was een ergeriyke mishan
deling. Toen de Boer nader kwam. ging het heidenkwar
tet op de vlucht Ook de turfschipper Cornelis de Boer
bevond zich op „Urks top", waar het „grandspectakle-
stuk" werd afgespeeld en had 't een en ander der bewer
klng van het slachtoffer waargenomen.
Do officier vond het geval erg genoeg om tegen ledo
re vechtjas f 25 boete of 25 dagen te requlreeren.
„Veul te veul", decreteerde de 20-jarige Jan M„ de
eenige gedelegeerde van het slagvaardige kwartet dio
met zyn dlchteriyke ondolatle een zeer presentabel lid
van een Urker accordeonclub had kunnen voorstellen.
Enkhuizen.
SCHAPENDIEVEN OP HET OORLOGSPAD.
In de laatste helft van het vorige jaar werden ia
Westfriesland voortdurend schapen uit de welde ver
mist onder meer te Oosthuizen. Opperdoes en Oterleek
Lang tastte men omtrent die geheimzinnige eclipsati»
van deze woldragers in het duister, doch ten slotte
werd de hand gelegd op den 28-jarIgen slager Jan.
Weyert Pr., te Enkhuizen en den 21-jarigen chauffeur
Corn. v. d. Sander, eveneens aldaar. Deze belde heeren
thans in voorarrest stonden dan heden terecht wegen»
diefstal van schapen ten nadeele van den caféhouder
P. Scherlnga en den veehouder C. Leeuw te Oosthui
zen en den schilder C. Moeyes te Oterleek. De schapen
werden door den slager opgevangen, de chauffeur hielp
een handje cn vervolgens werden de geBtolen dieren per
gehuurde luxe auto deftig naar Enkhulzen vervoerd,
teneinde aldaar hun weg van alle vleesch verder voort
te zetten.
De agent Ubbels te Enkhuiaen had argwaan gekregen
door de verdachte teekenen, die de huur-Essex van
den chauffeur vertoonde en was zoo op het spoor van
de veedieven gekomen.
Door den heer S. Ruiter was de auto verhuurd, maar
zelf stond hy geheel bulten de zaak. In de auto waren
door den heer Ubbels schapenuitwerpselen en wolharen
aangetroffen en aan zyn activiteit moet alle hulde wor
den gebracht
De officier noemde het feit zeer ernstig, waarop een
geduchte straf moet worden toegepast. Dit was de eeni
ge manier om dit steeds toenemende kwaad te keeren.
Gevorderd werd tegen slager Pr. 2 jaar en 6 maanden
en tegen chauffeur v. d. 2. 1 jaar en 6 maanden.
Mr. Thomas, opponeerde voor Jan Pr., ageerde hoofd-
zakeiyk tegen de zware strafmaat, die pleiter niet in
het belang achtte van den verdachte en stelde voor een
gecombineerde straf met het zwaartepunt op het voorw,
gedeelte.
Mr. Verdoorn, raadsman van den chauffeur, beriep
zich op het uitstekende rapport van den heer Wlggera,
waarmede hy zich geheel kon vereenigen. Voorts ver
zocht pleiter een onmiddeliyke invryheldstelling.
De officier wees echter dit alles onvoorwaardeiyk af*
op grond van het ernstige mlsdryf en het recht op be
scherming van den eigendom. Da invrijheidstelling werd
eveneens niet toegestaan.
trokken zij terug naar Sofia, waar zij meenden hun
paspoorten in het hotel te vinden. Maar de equipe
van Lord Clifford, di» twee der Portugeesche pas
poorten had. was hen achterna gereden in de hoop
hen aan de grens te treffen. Dc Austin equipe was
eveneens op weg. Zoo holden deze drie equipes el
kaar reeds twee dager lang door Bulgarije achterna,
zonder elkander te kunnen vinden.
De eerste kennismaking met de Grieksche wegen
overdag was abominabel, s Nachts voelde men de
kuilen en gaten, bij daglicht zag men ze bovendien
nog honderden meters voor zich uit. Af en toe was
n klein stukje weg gerepareerd, waarvan Wieleman
dan gebruik maakte om een 90 K.M. per uur te rij
den, maar de vreugde was telkens maar van korten
duur. plotseling moest afgeremd worden en sukkel
den wij weer verder met ven snelheid van 20 k 25
K.M. per uur, waarbij de wagen steigerde en in de
gaten onderdook als een dronken zeeschip op hoo-
ge zee, waarbij voortdurend groote steenen een bom
bardement op spatborden, carter en geheele onder
stel van den wagen uitvoerden. Op een gegeven mo
ment voelde Wieleman den voetplank onder zijn bee-
nen zich naar boven werken en zat hij met de bat
terij tusschen zijn voeten .terwijl een blik onder den
wagen hein het van alle kanten gebutste en gebuilde
carter voor oogen bracht. Met raam. geleek wel een
marmergroeve vol losse stukken bazalt en marmer.
Toén wij in de bergen kwamen, lag de weg diep on
der de sneeuw en moesten de kettingen weer otn de
wielen gelegd worden. Tenslotte kwam er dan nog
een dikke mist opzetten, die bleek een zware wolk
te wezen, die de toppen der bergen geneel omhulde.
Kwamen wij iets beneden, dan genoten wij va-, een
prachtig vergezicht over het Grieksche bergland
schap, maar zoodra wij stegen reden wij weer de
wolken binnen en hobbelden wij in hei licht der
mistlampen over de kuilen en de gaten of sneden de
wielen voor de afwisseling ook weer een? door hooge
sneeuw of diepe klei. Verkeer was er gelukkig wei
nig op den weg. De eenige auto's waren stottuude,
vcrvelooze vrachtwagens of autobussen Het meeste
vervoer geschiedde met ezels of kleine paardjes,
waaronder somtijds een door o:sen getrokken wa
gen. Van uitwijken hebben do voerlieden geen be
grip, do snelheid van een moderne auto schij.v.n zij
beelemaal niet te kennen, zoodat Wieleman tenslotte
maar met de claxon begon te werken als hij in de
verte een stip op den weg ontwaarde. Dan had hij
kans dat de doortocht vrij zou ziiu als de ontmoeting
plaats vond. Dan hebben die ossenwagens nog de
eigenaardigheid, dat de naafdop ver buiten het wiel
uitsteekt. Die ondervinding deden wij op toen Wie
leman bij het passeeren van zoo n vehikel schijnbaar
ver genoeg uitwijkende, wij opeens een hevigen bons
tegen den wagen hoorden en by onderzoek bleek, dat
beide linkerspatborden totaal gescheurd en opge
kruld waren, terwijl de linkervoorband een groeten
scheur vertoonde. Onze Ford begon er nu werkelijk
als een echte Rallyewagen uit te zien.
De voerman van den ossenwagen reed onverstoord
baar verder.
Toen wij 's avonds te Larisse aankwamen, vonden
wij in het hotel de Engelsche Ford equipe van Whal-
ley, die ons vanaf Weenen steeds een etmaal was
voorgeweest. De lange étappe Nis Salonici. die wij
in een stuk afgelegd hadden, had ons hen doen in
halen. Hij was er reeds eenige uren en bracht ons
terstond naar de Ford-garage en naar een restau
rant, want in een Grieksch dorpshotel wordt alleen
geslapen, ontbijten of dineeren doet men ergens
anders.
Dat restaurant te Larissa. waar wij den maaltijd
gebruikten, wekte bij Wieleman herinneringen op
aan eetgelegenheden der Amerikaansche onderwe
reld. Het tafellaken, dat plechtig over ons tafeltje
werd gelegd, was meer rood dan wit, vanwege den
wijn, hetgeen met eenige verbeelding ook als bloed-
gedrenkt kon opgevat worden. Unze soepborden wer
den gevuld uit een grooten emmer vol boonensoep,
die op de toonbank boven een smeulend houtskool
vuur stond te borrelenDaarnaast zwommen in
pannen stukken lamsvleesch, rundervieesch en scha
penbout, waaruit de waard volgens ieders wensch
een brok opvischte en op den schotel legde, waar
over dan uit een andere pan een paar lepels boonen
of kool werd geworpen. Een karaf wij", en een kop
koffie na voltooiden dit feestmaal, dat ons per man
de somma van 40 Hollands ;he centen koste, een fooi
inbegrepen, die blijkens hei van voldoening grijn
zende gelaat van den waard royaal bleek te zijn.
Toen wij het lokaal reeds verlaten hidden en wij
er eenige minuten later weer terugkeerden omdat
Wieleman er zijn cigaretten vergeten had, vond hij
die terug in de zakken vun een gast, die de doos te
ruggaf met de trouwhartige opmerking, dat hij er
reeds een paar had uitgenomen. Dat bleek zoowat do
helft te zijn.
P. H. L. LAMBERTS HURRELBRINCK.
