2§S* VAN DIT EN VAN DAT
De goeie mop.
De Avontuurlijke Lotgevallen van Miep Muizenschrik en Bul Krakebeen
llllllllllllllllllllllllllll!!
Bijvoegsel der Schager Courant van Zaterdag 3 Februari 1934. No. 9426.
ZATERDAGA VONnSCH ETS
Een vreemde historie, door SIROLF.
(Nadruk verboden
alle rechten voorbehouden.)
IK houd er niet van over me zelf te
praten cf mezelf ln de hoogte te
steken. Maar aan den anderen
kant hoeft men de waarheid nu ook weer
geen geweld aan te doen. Bovendien, Ik
ben nu eenmaal een handige snulter *o
met wat meer handigheid en vernuft be
gaafd dan de meeste menschen. Maar daar
loop ik niet mee te koop. En ik ben ook
niet verwaand, zocals andere menschen
zouden zijn, wanneer *e zoo bovenmate
met geestesgaven waren bedeeld als ik.
Nu Ja, als je dan ook zoo'n bijzondere
kerel bent, dan mag je je ook wel eens een
grapje veroorloven, vooral als de men
schen zoo stom zUn als die ezel van een
Stoffels. Want die heb tk er onlangs toch
tusechen ge>.ad, nee. om te brullen! Die
idioot leert het noclt! Ik zeg nog eens, het
Is niet om me zelf te roemen, maar de
handige vent die mij er tusechen kan ne
men, moet nog geboren worden! Het was
dan zoo. Op een morgen kom ik aan het
ontbijt en Rozlen, mijn vrouw, verwelkomde
my met een kopje slappe thee en een
scherpe blik, terwijl ze zoo langs haar
neus weg opmerkte: Kereltje. (Ja, dat Is
een onaangename gewoonte van Rozlen om
my ..kereltje" te noemen, maar enfin, iede
re groote geert heeft nu eenmaal zyn
Xantippe), kereltje, ik geloof dat die
ouwe kat weer is teruggekomen!
Wat. riep lk uit terwijl ik ondanks
myzelve rilde, Je wilt toch niet zeggen,
dat Je moeder weer komt logeeren?
Wat er verder aan de ontbyttafel gezegd
werd, zal lk maar met den mantel der
liefde bedekken. De kwestie was, dat
Rozlen niet haar moeder, doch onze poes
bedoelde, die een paar weken geleden was
weggeloopen en d!e ze nu weer ln den
tuin gezien had. Maar men zal my begry-
pen, dat Ik ln een beetje geprikkelde stem
ming het huls verliet En juist toen lk een
hoek omsloeg, haalde Ik Stoffels in. Nu,
lk was juist In de goede stemming om dien
Idioot er eens goed tusechen te nemen en
Ik zei met een doodernstig gezicht: Zeg,
Stoffels weet jy wei dat ik iemand ken,
die nog nooit door den sterksten bokser
is geslagen?"
Dat is onmogeiyk!, riep Stoffels uit
En toch ls bet zoo, ging ik voort, zien
de dat die ezel van een Stoffels er zoo
prachtig in liep, Van 't Veer, Jtmmle
Johnson, ja. zelfs Camera de Itallaansche
reus beeft hem nog ooit verslagen!
Nou, die wonderkerel zou lk dan wel
eens willen zien. riep Stoffels uit, dat
zou my nu wel op staanden voet een pop
waard zyn!
Goed, zei lk, afgesproken! Eerst
de pop! De uil gaf my oen gulden, en toen
lk die goed had weggestopt zei Ik: Stof
fels, kyk my maar eens goed aan, want
die man ben ik!
Toen had U het gezicht van dien stom
merd van een Stoffels moeten zien. HU
wilde eeret beginnen te brullen van het
lachen en toen werd hy kwaad en mom-
pilde zooiets als ..slappewasbeenen" en
„met ee.n warm krentenbrood tegen den
grond slaan". ElndclUk zei hU: Dat is
een leugen, geef my royn gulden terug!
De ezel merkte nog niet dat hy erin
gevlogen was. Hoor nu eens hier, Stof
fels. hernam lk op beschermenden toon.
lk kan natuuriyk niet helpen, dat Je niet
zoo vlug van begrip bent als ik. Maar die
pop heb lk eeriyk verdiend, want lk ben
werkeiyk nog nooit door Caraera versla
gen. om de eenvoudige reden, dat Ik nog
nooit met Camera gevechten heb!
Elndeiyk ging hem een licht op. Hy Het
niet merken, dat hU verschrlkkeiyk het
land had en zei alleen droog: Ha ha, zoo
zoo, Is het dét. wel, nou, dat Is wel een
aardige mop, hoor, een goeie mop. die zal
lk eens probeeren te onthouden.
Ja. probeer dat eens. zei lk monter,
want lk wist zeker, dat de ezel dat toch
niet kon en lk ging door naar kantoor. Ik
had den heelen morgen pret erover en 's
middags tracteerde Ik mezelf op een fyne
sigaar van dien pop van Stoffels. Ja.dat is
nu het voordeel als Je handig bent. Ik heb
het U wel gezegd, de man die my ertus-
rchen neemt, nu die moet nog geboren
worden.
Hiermee was die kostciyke geschiedenis
feiteiyk afgeloopen. Nu Ja. ze had nog een
klein staartje, dat lk U vcor de aardigheid
nog wel wil vertellen, ofrehoon het natuur
iyk niets beteekende. Den volgenden dag
dan, het was Zaterdag, kwam die ezel van
een Stoffels 's m'.ddags even aanloopen en
zegt: Hallo, kerel, hoe maak je het sinds
gisteren, ga Je mee een eindje lcopen?
Goed, zeg Ik. en we gaan op stap. Terwijl
we zoo wandelen, zegt hy weer: Weet je
wat, laten we eens by Van Klaveren
aanloopen, dat is een typische kerel, die al
zooveel van je heeft gehoord, dat hy graag
eens met je kennis wil maken. Zoo. zeg ik,
och Ja. dat gaat nu eenmaal zoo, als je
iemand bent, die wat ver boven de gewone
massa uitsteekt, dan wil ledereen graag
mot Je omgaan, omdat er dan ook wat
van de glorie op hen afstraalt. Zoozoo, dus
die van Klaveren wil met my kennis ma
ken? Nu vooruit dan maar. omdat jy het
vraagt. Is het een geschikte vent?
O Ja, zei Stoffels, het is een type Hy
heeft allemaal van die origlneele dingen
over zich. Hier zyn we er al!
We gingen een kruidenierswinkel bin
nen. Er was geen klant in den winkel te
zien. Maar achter de toonbank stond een
os. Ik bedoel, een kerel als een stier, met
een paar handen als stoomhamers. Er was
Iets vreemds ln de manier waarop hy n^y
aankeek van top tot teen. zoodat ik opeens
ernstige neiging gevoelde, om de etalage
van zyn winkel op straat te gaan bekyken.
Maar die type van een kerel pakte my
met een van zyn stoomhamers In myn
kraag en sleurde my voor de toonbank
EEN FAMILIETVLIEGTUTG. Een Amerikaansch vliegtuigbouwer heeft
bovenstaand toestel geconstrueerd, dat den naam van familie-vliegtuig
gekregen heeft.
terug. Hy stelde zich op een echt origl
neele manier vcor: Zoo. dus jy bent dat
cpschcppertje. ulleklekle? Nou, mijn naam
ls van Klaveren, kampioen bokser zwaar
gewicht.
Aangenaam, glimlachte lk minzaam,
zoo. zoo, dus U bent van Klaveren?
Wat zeg Je daar!, viel die os uit, wou
je my voor den gek houden. Ik waarschuw
Je, vaatdoek, of lk trek je een poot uit!
Hahaha, lachte lk, met de deurknop
In myn hand, en om hem te toonen dat lk
rao door myn gecstelUk overwicht geheel
op myn gemak voelde, voegde lk er vrlen-
deiyk aan toe: Wat een aardige bruine
boonen beeft U daar ln die bak.
Dat is hst toppunt! brulde de origl
neele kerel, kom JU. akelig konyn my
in myn eigen winkel beleedigen? Myn
groene erwten vcor bruine boonen uit te
schelden?! Wou je ruzie met me zoeken?
Wie heeft ooit zooiets op.de fluit hooren
spelen! Zoo meteen val je me nog aan,
wat? Maak dat je uit myn zaak komt,
of ik knyp je fUn!
Nu had lk niets liever gedaan, dan aan
dit vrlendeiyke verzoek gehoor te geven,
maar die grapp!ge vent hield me mst één
van zyn stoomhamers ln myn nekvel vast
en toen Jk, om me een houding te geven,
zei: Mcol weer vandaag, vind U niet?
leek het, of bU zcu bersten van woede en
hy brulde: Wat een gemeene Judas ben
jy. om Iemand wy» te maken ln zyn eigen
huls, dat het mooi weer is. als de barome
ter op „regen en wind" staat! Man, wat
let me, of lk maak haché van Je dat ze je
botjes straks by elkaar moeten vegen!
Hy was biykbaar zoo geprikkeld, dat
hy zichzelf vergat en bliksemsnel met zyn
tafelborden van handen op myn gezicht
begon te elaan, zoodat lk binnen enkele
seconden twee blauwe oogen had en drie
ongelooflijk groote bullen. Toen hield hy
opeens op, wierp my tegen den bak met
groene erwten, dat myn ribben ervan
kraakten en zei mlspryzend tegen dien Idi
oot van een Stoffels, die er onuitstaanbaar
dom by stond te grinniken: Nou, als
dat die vent is, die beweert, dat hy Camera
geslagen heeft, dan zeg lk je, dat hy het
liegt Die vent heeft nog niet eens genoeg
fut om een mug dood te Blaan.
Ja maar van Klaveren, antwoordde
die Idioot van een Stoffels, nog steeds dom
lachend, dat heb lk ook niet beweerd.
Ik zei tegen je, dat hy nog nooit door den
sterksten bokser, zelfs niet do4r Camera,
waa verslagen. En dat is volkomen waar,
want hy heeft nog nooit met iemand g-
voebten
Nou. toen begon die gevaariyke stier te
brullen van het lachen en hy gaf me een
rolletje pepermunt en zei: Hier, broer,
eet die maar op, daar wor je sterk van!
Die ezel van een Stoffels moest VTeese-
iyk lachen, maar lk vond er nu niets grap
pigs aan. Och, weet U wat het ls, byzon-
dere menschen zooals ik, die lachen nu
eenmaal niet zoo gauw als van die Idioten
als Stoffels.
Meneer Zwart (sprekende over een ge
wezen bediende van hem. die eigen zaken
ls begonnen en hem nu beconcurreert): Die
kerel? Dat is een dief, een oplichter en
een zwendelaar! En dan te bedenken, dat
hy alles by my geleerd heeft!
Er werd een annonce ln een blad ge
plaatst, waarin een reisgenoot voor een
wereldreis werd gevraagd.
's Nachts om drie uur belde een student,
ln ecnlgszlns vrooiyke stemming aan het
opgegeven adres aan. Een oude heer. ln
pyama. brieschend van woede, deed op het
herhaalde bellen een raam open:
Wat mot je? bulderde by uit 't raam.
Is U de meneer, die een reisgenoot
vraagt?, vroeg de student
Ja. voor den d maar waarom
kom Je nu, .In het holste van den nacht?
vroeg de man.
Ik, hik, zei d stndent ernstig, Ik
wilde Je. hik, alleen maar even komen zeg
gen, hik, at Ik, hik niet mee ga!
WETENSWAARDIGHEDEN
Is het U bekend:
dat het glazen muiltje In de geschieden!»
van Asschepoester eigeniyk op een misver
stand berust?
d a t de fout gemaakt werd door de per
soon. die dit vermaarde sprookje voor het
eerst uit het Fransch ln het Engclsch ver
taalde?
dat in de zeventiende eeuw het bont al
leen gedragen werd door de voornaamsten
ln den lande?
dat het een teeken van rUkdom was. net
als Juweelen?
Oplossing Kruiswoordraadsel
van de vorige week.
Horizontaal: 37 lorre 40 pit
41 vel 43 bod 44 ako 48 leb
48 map 49 sla 51 mirakel 56
koor 57 aard 59 das 61 bit
62 ram 65 spie 67 alchimist
70 buks 73 den 75 beu 76 pats
77 vla 78 ben 79 arre.
Verticaal: 38 lid 39 fel 40
pop 42 les 43 baard 44 aar
45 ook 47 blaam 50 do 52 ik
53 alibi 54 en 55 Dr. 56 krap
58 drek 60 sol 62 ros 63 keet
64 ober 65 S.S. 66 Ida 68
col 69 lee 71 uur 72 Sr. - 74
N.S. 75 ba.
Het raadsel van het Bord-
van-Zeven.
Het bord-van-zeven! Waarom dat
zoo beet? Wel doodenvoudlg! Dat
ls heelemaal geen geheimzinnige kwes.
tie. De zykanten tellen nameiyk ze
ven vakjes. Vandaar bord-van-zeven!
Nu zie Je op de
teekenlng het vier
kant. waarin enke
le lynen aangedikt
zijn. Daar zit nu
juist de moeilijk
heid. De opgave is
als volgt:
Laat het llnkerbeneden- en rechter-
bovenvakje open. Laat eveneens open
de strook, die diagonaal van rechts
onder naar linksboven loopt (tusschen
de dikke lynen). In de overige vakjes
moet gij er zooveel zwart maken, dat
er horizontaal, zoowel als verticaal ln
het geheele vierkant maar drie
zwarte vakjes te tellen vallen. Due
nogeens herhalen: In de aangegeven
stukken zooveel vakjes zwart maken,
dat Iedere horizontale of verticale ry
van het vierkant in totaal niet meer
en niet minder dan drie vakjes heeft!
(Volgende week de oplossing).
236. Miep haalde uit de medlcynkist
een heerlUk drankje voor de wal-
Viech en Het het hem slikken. De
v!sch werd er zoo naar van, dat in
een oogenblik de inhoud van zijn
maag weer te voorechyn kwam en
gelukkig waren de planten nog heel.
237. En maak nu dat Je wegkomt,
zei Bul. Maar daar had de walvisch
geen zin In. Hy had reuze-trek ln dat
kleine aapje. Gelukkig zag Miep wat
de visch In haar schild voerde en zet
te nu vlug de spuit op haar. Ze ging
zelf met de ballon de lucht In en Bul
wou Juist mett ranen ln de oogen haar
vaarwel zeggen, toen ze gelukkig weer
zakte.
238. Nog vlugger dan ze gedacht had
den, schoot de walvisch het water In.
Een paar zeehonden die hun middag,
slaapje deden, schrokken wakker van
de plons en tuimelden In het water.
Bul trok nu gauw zyn bevroren pakje
uit en Miep deed de planten in den
trommel.
239. Ziezoo, zei ze, die hebben we
prachtig veroverd en het ls een reuze
aanwinst voor onze verzameling. Ze
zorgde weer voor de beschryvlng en
plakte het weer keurig op den trom
mel. En nu vlogen ze weer naar huls
terug. Een warm kopje koffie hadden
ze wel verdiend. Alles werd op de sle
de geladen en in volle vaart ging het
weer huistoe.
240. Het is hier toch wel fyn, zei Bul,
toen ze heeriyk in hun warme huisje
zaten. Door de kou hadden ze reuze
honger gekregen en ging er een dub-
bele portie eten naar binnen, 'k Moet
toch eens kijken, hoeveel mondvoor
raad we nog hebben, zei Knlpstaart.
want we moeten toch weten, hoelang
we hier kunnen blijven.