Wedloop met den witten dood.
Eagelsche dorpen waar men „gek" doet
Moord op Prince
nog een raadsel
Onder een boom verbrijzeld.
Ijsbond „Hollands Noorderkwartier".
Opzienbarende geruchten.
Van onzen Engelschen Briefschrijver.
17 Februari 1934.
WIJ zijn maar een klein land. Engeland telt
veel meer inwoners. Hot heeft grootere
schepen dan wij, en het heeft meor schepen.
Het heeft meer universiteiten, meer maten en ge
wichten, meer schuld. Het schijnt met de zes en
twintig leters van het alphabct meer woorden ge
vormd te hebben dan wij met onze zes en twintig, en
heeft er in elk geval, veel meer woorden mee weten
te fabriceeren, die niemand ter wereld kan uitspre
ken. Hot heeft, ongetwijfeld, voel meer gekken dan wij
Ik geloof niet, dat wij bijzonder rijk zijn aan gek
ken. Men begrijpe mij wel. Ik bedoel met gekken na
tuurlijk niet de ongelukkigen, die verpleegd worden
in onze krankzinnigengestichten. De vreeselijkste van
alle ziekten is zeker geen onderwerp om mee te spot
ten, of zelfs maar eenigszins luchthartig over te spre
ken. Met gekken bedoel ik slechts menschen, die
gek doen.
Natuurlijk doen we enkele keeren in ons leven al
lemaal wel eens gek. Hoeft U nooit een brief in do
bus gedaan, waar nog geen adres op stond? Heeft
II nooit, met Uw bril op Uw neus, naar Uw bril ge
zocht? Heeft U nooit met Uw vinger aan een hekje,
waarop stond: Geverfd, gevoeld, of het werkelijk ge
verfd was? Vond U dat erg wijs?
Maar als ik zeg, dat ik geloof, dat wij in ons land
toch niet veel gekken hebben, is dat, omdat we, voor
zoo ver ik weet, maar één plaats hebben, waar de
menschen geregeld gek doen. Zoo als we weten,
geniet Kampen die onderscheiding. En met een lich
te beschaamdheid moeten we constateeren, dat ook in
dit opzicht al weer Engeland ons ver de baas af is.
Maar één plaats, waar de menschen gek zijn, zal
de Engelschman vol verbazing vragen. Nee, dan moot
je bij ons komen. En werkelijk, hij kan zijn bewering
met voorbeelden staven.
In het volgende zult U het mij wel ten goede wil
len houden wanneer ik, bij het vermelden van een
plaatsnaam, er niet bij vermeld, waar die plaats er
gens ligt. In do eerste plaats zou ik het van elke
plaats eerst op moeten zoeken, want ik weet ze zelf
gewoonlijk ook niet te liggen, en in de tweede plaats
zal het U, evenmin als mij, interessecren, of dit of
dat dorp in Gloucestershire of in Lancasshire ligt.
Maar ik geef U de verzekering, dat de in het vervolg
genoemde plaatsen alle werkelijk bestaan. Of U wilt
gelooven ,dat de menschen er werkelijk zoo gek doen,
als ik nu ga vertellen, laat ik aan Uw beleefdheid
©ver.
Van minstens zes dorpen, Coggeshall, Tideswell,
Westhoughton, Machen, Nopend en Houghton Regis,
wordt verteld, dat wanneer een boer er een schaap,
kolf, of ander dier vindt, dat met zijn kop is vast ge
raakt in een hek, en er zonder hulp niet meer uit
kan komen, hij het beest vrij maakt, door het zijn
kop af te snijden. Wij zouden dat, geloof ik, een paar
denmiddel noermrm waarmee ik niet.wil zeggen, dat
er een Nedorlandsche boer is, dia 't op zijn paard zou
willen toepassen,
Veel meer liefde voor de dieren wordt betoond in
Winchcombe, Lamberhcod Green en Llansamlet De
menschen loopen gewoonlijk uit om een afdeeling sol
daten te zien voorbijtrekken. Maar in deze drie dor
pen zetten de boeren hun varkens boven op den
muur, opdat die ook van het schouwspel kunneti meo
genieten.
Coggeshall, dat ik zoo even reeds noemde, maakt
nog aanspraak op meer dwaasheden dan die van het
afsnijden van een kalfskop. De kerk stond niet geheel
naar den zin der dorpsbewoners. Ze stond niet zoo
heel erg slecht, maar een paar meters meer naar
links zou toch wel zoo goed geweest zijn. Nu, de
hoeren van Coggeshall zijn pootige kerels. Op zekeren
dag zijn ze bij hun kerk gekomen, hebben de plaats
eens goed bekeken, waar ze het gebouw wilden heb
ben, hebben toen hun jassen uitgetrokken, en op den
grond gelegd, en zijn om de kerk heen geloopen om
tegen den anderen kant met zijn allen te gaan du
wen. En met succes. Toen ze na een kwartiertje eens
kwamen kijken, of zo waren opgeschoten, konden ze
tot hun genoegen constateeren, dat de zaak voor el
kaar was. 't Was wel jammer van die jassen, die nu
onder de kerk lagen, maar je kon ook niet aan alles
denken. Maar U ziet, dat er toch minstens één
mensch was in Coggeshall, die lang niet gek was, al
was hij dan ook, tegelijkertijd, lang niet eerlijk.
En om nog één oogenblik bij Coggeshall te blijven,
hét kerkkoor was er een, dat er wezen mocht. Maar,
zoo zeiden de dorpsbewoners, hóe mooi het ook klonk
in de kerk, het was nog veel mooier, wanneer je
buiten op straat naar het zingen stond te luisteren.
Waarop het koor en bloc het kerkgebouw is uitgeloo-
pen, om te constateeren, of dit werkelijk waar was.
Het dorp Risca was zoo trotsch op zijn koekoek,
'die elk voorjaar trouw zijn „gezang" kwam aanhef
fen, dat het, uit vrees hem eenmaal te verliezen, om
het boschje, waar hij altijd zat, een haag heeft ge-
bpuwd. De bewoners van Risca heeten dan ook koe
koeken. Maar ik herinner me, geloof ik, niets van een
haag, die de bewoners van een zeker dorp Winkel
geplant zouden hebben om den een of anderen
spreeuw vast te houden. En hoe hou je een „mig"
vast, Nieuwe Nierpers?
Spondon heeft zich beroemdheid verworven, door
dat een aantal van zijn bewoners een reisje naar de
naburige stad hadden gemaakt, en daar tot hun ver
bazing en groot genoegen de „Spondonsche" maan
hadden gezien.
Ebrington vond den kerktoren wel een beetje aan
den lagen kant. Nu, wat doe je met een plant, die
niet hard genoeg groeit naar je zin? Koemest, niet
waar, of chili. Ik weet niet, of het geholpen heeft,
maar de toren is flink gemest
Ik sprak straks over de liefde voor de varkens
van de boeren in Winchcombe en nog twee andere
dorpen. In Haddenham heeft men een dakje boven
den gemeente vijver gemaakt, om de eendjes droog
té houden.
In den gemeenteraad van Steeple Bumpstead kwam
op een prachtigen zomerdag ter sprake een nieuwen
molen te laten bouwen. Het voorstel werd verwor
pen, omdat er, bij onderzoek, te weinig wind bleek te
zijn, om hem te laten draaien. -
In den tijd, toen de lucifers heel duur waren, merk
te een echtpaar in Rooden Lanc, bij het naar bod
gaan, dat er geen enkel van die nuttige voorwerpen
in huis was. De man ging daarop nog even naar de
buren, om tenminste één lucifer te leenen. Maar in
bed pijnigde de vrouw zich met do gedachte, of het
wel een goede zou zijn. Het echtpaar heeft hem daar
op geprobeerd, en het was een goede. Ze zijn toen go-
rust gaan slapen.
In het dorpje Over deelde de landheer aan alle dor
pelingen met Kerstmis een stuk zeep uit. Toen hij
een jaar later het voornemen te kennen gaf, dit te
herhalen, verzocht men hem, zulks niet te doen,
want er waren verscheidene menschen geweest, die
geruimen tijd last van hun maag hadden gehad.
Toen de Inspecteur een school in Aberdeen bezocht,
vroeg hij in de klas aan een jongen, wie Salomo was.
Do jongen bleef het antwoords chuldig, maar zijn
buurman stak den vinger op, en zei: „Hij kan het
niet weten, mijnheer. Hij is hier pas komen wonen."
Te Tangmere zagen de dorpelingen op eon donkeren
avond een jongen iets zooken in de onmiddellijke
omgeving van een brandende straatlantaarn. Zij kwa
men hem helpen, maar vonden niets. „Weet je wel
zeker, dat je je shilling hier verloren hebt, Tom,"
vroegen ze hem, „Nee," zei Tom, „het was daar gin
der." „Maar jongen, waarom zoek je hier dan?" „Nog
al wiedes", sprak Tom, „het is daar pikkedonker."
We zullen eindigen met muziek. Het fanfarecorps
van Haworth had op een wedstrijd den eersten prijs
gewonnen en kwam te middernacht in het stille dorp
terug. Toen is het corps met volle muziek door het
dorp getrokken, maar heeft, wegens het late uur, en
de slapende menschen, daarbij ^£rst zeer bedacht
zaam de schoenen uitgetrokken.
Boom door een aanrijdende tram aan het
rollen gebracht
Donderdagmiddag had nabij het „Wapen van He
keren" bij Hummclo een ernstig ongeval plaats, dat
den 26-jarigen, ongehuwden voerman D. Hoksberzea
uit Wehl het leven heeft gekost. IIwas met eui
tweeden voerman aan het opladen van gevelde hoo
rnen. Rij het laden was een der boomen op dc tram
rails terecht gekomen, kort voor het moment, dat
een goederentrein uit do richting Zutfen arriveerde.
Toen men do tram hoorde naderen liep de kanie-
raad van H. de tram ter waarschuwing tegemoet. On
danks krachtig remmen slaagde do machinist er niet
in de tram tijdig tot stilstand tc brengen, zoodat
de machine tegen den bootn opreed.
Ongelukkigerwijze stond H. juist aan het andere
einde van den boom, die door de botsing aan het rol
len ging. met het gevolg, dat 11. er onder raakte en
vele meters werd meegesleurd. Zijn lichaam werd
daarbij totaal verbrijzeld. Den machinist treft blijkens
het ingesteld onderzoek geen schuld.
KON *S MORGENS NIET AAN T WERK
omdat het hoesten hem 's nachts
zoo had afgemat.
„Door een verwaarloosde verkoudheid
kreeg ik het op mijn borst, waardoor ik
het verschrikkelijk benauwd had. Ik kon
's morgens niet naar mijn werk gaan,
omdat ik 's nachts niet sliep van be
nauwdheid. Na 't gebruik van Abdijsiroop
trad een algeheele verandering in. Ik
kon weer rustig diep ademhalen, mijn
werk verrichten en slapen. Ik voel mij
nu zoo goed als nooit tevoren en dank
dat mijns Inziens alleen aan de Abdij
siroop". Zoo schrijft ons de heer J. H. te
B., wiens origineele brief voor ieder ter
inzage ligt.
De op bijzondere wijze samengestelde
Abdijsiroop werk^ heerlijk slijmoplossend,
verzachtend, hoeststlllendverruimt Uw
ademhaling en tast Uw hoest in de grond
oorzaak aan. vermijdt etterige slijmvor-
ming en ontsteking. Door Abdijsiroop te
nemen hebt Gij iets bijzonders voor borst
en keel en op lederen leeftijd kunt Ge
Abdijsiroop gebruiken. Thans per flesch
ƒ1.—, ƒ1.50, ƒ2.75. Ge bespoedigt Uw
genezing door buitenshuls Abdijsiroop-
Bonbons („gestolde" Abdijsiroop) te ge
bruiken. 35 cent en 60 cent per doos.
No. 1305
Verzoek aan de gemeentebesturen.
In een schrijven aan do gemeentebesturen In Nd.-
Holland deelt het bestuur van den IJslrond Hollands
Noorderkwartier mede, dat in vele govallcn een Ki
lometers-lange baan bijzondere zorgen eisehte, om
dat aansluiting diende tc worden verkregen; heel
vaak belemmerden motorbooten hun werk, omdat
van overheidswege het „algemeen belang" geacht
werd te gaan hoven «ie vreugde van schaatsenrij
ders en derhalve door autoriteiten vrijwel niets ge
daan werd om de taak van een IJsclub te verge
makkelijken.
Thans is daarbij een nieuwe en bijzonder groote
moeilijkheid gerezen, namelijk het bezwaar der Re
geering om wcrkloozcn als baanvegers in werkver
schaffing te werk te stellen.
Deze omstandigheid noopt het bestuur hulp en
medewerking in te roepen van de gemeentebesturen,
want de IJsclubs kunnen de hulp van baanvegers
tegen eon billijke vergoeding niet ontberen, en daar
nevens is het in het belang van duizenden schaat
senrijders noodzakelijk, dat zij door goede en be
trouwbare ijs wegen van het oud-llollandsche ver
maak kunnen genieten, afgescheiden nog van het
Mt. dat ook handel en nijverheid van het gebaande
ijsverkce rprofitecren.
Daarom dringt het bestuur aan krachtig steu
nende het verzoek van den Alg. Nederl. Wielrijders
Toeristenbond voor Nederland ook ten deze tot de
gemeentebesturen gericht om al het mogelijke te
«toen om het alleszins goede werk der IJsclub in de
Gemeenten al of niet aangesloten bij den IJ.H.N.
te steunen, om het bestuur dier IJsclub ter wille
te zijn.
GEBRUIKTE AUTOMOBIELEN
verknopen wij onder GARANTIE en op PROEF.
Garage C NIEUWLAND, BERGEN.
Op 130 kilometer van de Siberische Noordkust ver
wijderd is het Russische Poolschip „Tsjcljoeskin"
door het ijs in elkaar gedrukt en in de diepte ver
dwenen. Eén man verdronk, 102 menschen konden
zich redden. Met sleden en vliegtuigen wordt thans
een wedloop met den Witten Dood gehouden.
Wie het arglistige ijs kent, wie
ooit heeft gezien de ontzettende uit
werking, als de witte ijsvelden in
beweging komen en de reusachtige
ijsbergen tegen elkaar stooten, dien
werd het bang te moe toen uit den
Poolnacht de Tsjeljocskin haar si
luatie seinde en om hulp riep, ge
kiemd als zij lag tusschcn twee
reusachtige ijsvelden, waarvan het
eene zich op de kust torenhoog op
stapelde en den druk verder gaf.
103 Menschen aan boord. Vrou
wen, kinderen, mannen. Hun S.O.S.
klonk eiken nacht door de duister
nis. Niemand kon hen helpen. Wit
der en woester dan ooit woedden
de ijsstormen. Een vliegtocht zou
waanzin zijn geweest! De honden
kropen huilend weg bij dit vreese-
lijke weer. En door het huilen heen
klonk hun S.O.S. uit de Siberische
Pool zee.
De „Tsjeljoeskln" zendt geen S.
O.S. meer. De „Tsjeljocskin" heeft
zijn Ijzig graf gevonden. Een oude
Poolvechter ging naar de ijsgees-
ten, van wie de Mongoolsch-Eski-
mosche inboorlingen hier fluiste
rend verhalen en daarbij aan de
mammoeten, welke zij als „huisdie
ren" dezer geesten in den grond
aan den oever vinden, denken.
Neen, de „Tsjeljoeskin" was in
het geheel niet, zooals men steeds
zegt, een ijsbrekcr. Toen zij een jaar.
geleden uit Leningrad vertrok, om
voor de eerste maal in de geschie
denis den weg door de IJszee naar
Wladiwostok te vinden, heeft men
slechts haar wonden versterkt, een
paar schotten ingebouwd. Maar do-
ze ijsbreker, die er geen was, heeft
zich goed gehouden. Zóó echter
kwam het einde:
Radiobericht van dc „Tsjeljoes
kin" over de radiostations Wallen
en Noordkaap opgevangen:
„S.O.S. Het schip houdt het
niet meer. Wij zijn reeds vier uur
aan het lossen. Allen helpen. Ook
de kinderen. De slaapzakken stape
len zich huiten op. Wij onderbreken
zoo dadelijk de zending en dernon-
teeren onzen zender. Hoe lang de
„Tsjeljoeskin" het nog houdt, weet
niemand. Maar hoogstens nog
slechts enkele uren
„Wij zijn op het ijs. De be
manning werkt nog steeds aan de
erging van de laatste lading. Een
'cel bouwt vier tenten en een hou-
:en huis."
„Juist dringt een geweldig
raken tot ons door. De stuurboord
ijde is geheel opengereten. Ook de
buizen zullen spoedig springen. Fr
's geen stoomdruk meer in. Wij
.uilen afscheid moeten nemen van
ons schip
„De „Tsjeljoeskin" ls niet
meer. Tot het laatst heeft de be
manning koortsachtig gewerkt om
te redden wat er te redden was.
Men heeft ook de touwen losgesne
den, waarmee het schip was beves
tigd. Moigilewitsj, onze hofmeester,
was nog het laatst aan boord. De
boeg was reeds in het inzuigende
ijs verdwenen. Toen ging alles blik
semsnel. Moigilewitsj kwam tus
schcn twee, plotseling zich tegen
elkaar klemmende halken en ging
mee het koude graf in. Hij heeft
zijn plicht vervuld
„S.O.S. wij zijn op 67 gr. 17 min.
N.B. en 172 gr. 51 min. W.L. Op het
ijs alles wel. Ieder heeft zijn slaap
zak en goede kleeding. Als het ijs
niet gaat opschuiven, is er geen o n-
m i d d e 11 ij k gevaar. Haalt de
vrouwen en kinderen Men
weet niet, wat er morgen kan ge
beuren
En dit S.O.S. en deze roep om red
ding keert van uur tot uur terug.
Nog deelt het radio-apparaat mede,
dat deze 102 menschen in leven
zijn. Nog is hulp mogelijk
Men alarmeert. De pelsjagers in
hun stille blokhuizen, de moedige
inlnndsche visschers en strikken-
zelters kruipen uit hun ijshu'rfen.
Men kijkt naar de lucht, waar de
wolken stormachtig voorbijjagen.
Vier malen hebben de vliegtuigen
geprobeerd op te stijgen. Het weer
dwong hen echter weer te dalen en
daarbij brak do slede van een der
vliegtuigen.
De beste sledehonden heeft men
thans bijeengebracht. Maar zelfs
als zij dag en nacht met hun luid
gehuil voorwaarts jagen ko
men zij dan nog op tijd? Halen zij
den Witten Dood in? Jagen zij hem
op de vlucht? Zullen zij do men
schen redden?
De 102 menschen op het witte ijs
veld kunnen niets anders doen dan
hopen en wachten. De Noordelijke
IJszee heeft den dooden Moigile
witsj vastgehouden. Zijn opvolger
hoeft de levensmiddelen-voorraden
opgenomen. Veel is het niet Maar
genoeg voor twee maanden. Doch
wat zijn twee maanden in de2e we
reld, waar het ijs eerst In Juni
eenigszins zacht begint te worden?
Wij schrijven thans Februari.
En voornamelijk: zal het ijs het
houden? Zal zich niet plotseling,
zooais zoo dikwijls gebeurt, ecu
scheur vormen, welke den 102
wachtenden menschen tot ongeluk
wordt?
Zij wanhopen nog niet. Met sleden
en vliegtuigen en een IJsbreker (die
weliswaar van Archangel veel te
laat komt, voorzoover hij al den
weg kan vinden) probeeren de hel
pers onvermoeid den wedloop met
den ijsdood, die de eenzamen be
dreigt, vol te houden.
Wie zal hier winnaar worden?
Moc'lijkheden bij berging
der bemanning van de
„Tsjeljocskin".
Moskou, 22 Febr. (V.D.)
Woensdag hebben tweo Russische
watervliegtuigen geprobeerd do be
manning van den ijsbreker „Tsjel
joeskin" assistentie te verleenen.
De dalingspogingen op het ijs
moesten evenwel worden opgege
ven wegens ongunstige weersom
standigheden.
Radiotelefonisch werd geconsta
teerd, dat het ijs waarop do beman
ning van de „Tsjeljoeskin" haar
tenten heeft opgeslagen, ls ge
scheurd. De bemanning moet der
halve omzien naar een andere ver
blijfplaats. Vandaag zullen de vlieg
tuigen een nieuwe poging onder
nemen, om allereerst de zieke leden
der bemanning te bergen, y-y s
Aanleiding gegeven tot heitige critiek op
de hnidige toestanden in Frankrijk.
De raadselachtige moord op den Parijschen rech
ter Prince, geeft de Parijscho pers aanleiding een
heftige critiek uit te oefenen op do huidige toestan
den in Frankrijk. Zij eischt een energiek ingrijpen
van de autoriteiten.
Het politieonderzoek heeft nog geen licht op de
zaak geworpen; men vermoedt nog steeds met cm
politieleen ntoord te maken te hebben, welke in ver
band staat met de zaak-Stawisky.
Prince was nauwkeurig op de hoogte met deze
geschiedenis en moet een aantal personen helmen
gekend, die meer of minder in het schandaal betrok
ken zijn geweest zonder tot nu too ter verantwoor
ding te zijn geroepen. Hij heeft in den laats ten tijd
veel dreigbrieven ontvangen. Ongeveer een week
geleden werd Prince door een onliekende uitgenoo
digd mee te gaan lunchen, doch Prince weigerde dit.
De bladen drukken de meest opzienbarende ver
klaringen af, waaruit duidelijk zou blijken, dat de
vermoorde rechter te veel wist, en dat hij te zeer
hoeft doen uitkomen, dat hij niet zou zwijgen, indien
hij dit noodig achtte.
Wel het meest opzienbarend is de verklaring van
een der bladen, die openlijk vraagt, of de geheim
zinnige onbekende moordenaar niet tot de politie
behoort.
I)e veronderstelling schijnt niet to stoutmoedig,
want sedert ongeveer een week bcwankten rethor-
cheurs het domicilie van den heer Prince. Verschil
lende onder hen kwamen herhaalde malen de con
ciërge lastig vallen en zelfs mevr. Prince zelf. Zij
wilden den familietocstand van den raadsheer ken
nen, zeiden zij. Maar waarom wilden zij weten, op
welk uur hij uitging, op weik uur hij terugkeerde en
of hij nu en dan afwezig was.
Het schijnt dat het de commissaris Malo van de
Sureté générale was, die deze verwonderingwekken
de enquête naar de persoonlijkheid van den raads
heer, heeft geleid. Kan de heer Malo zeggen, waarom
hij er zoo op stond de gewoonten van don heer Prin
ce tc kennen?" vraagt het blad.
Deze vragen zijn natuurlijk te merkwaardig, dan
dat een afdoend antwoord zou kunnen uitblijven.
De zaak Is nog zeer dalster, maar heeft
groote opwinding verwekt.
Inmiddels heeft het onderzoek, hoe nauwkeurig
ook uitgevoerd, nog geen enkel resultaat opgeleverd
Er is veel duisters in deze znnk, die een hêvlma in
druk maakt in verband met het schandaal van
Bavonne. Inderdaad was Prince een van de men
schen, die daarvan het grondigst op de hoogte was.
Als directeur van do financieel© afdeeling \an het
parket had hij ze gevolgd. Naar men weet, was
hem een onderzoek opgedragen naar de daaroij
door magistraten en ambtenaren gepleegde nalatig
heden.
Dezer dagen zou hij daaromtrent rapport uit
brengen. Zijn aanteekeningen had hij blijkbaar op
reis naar Dyon medegenomen. Offieieele documenten
zullen niet zijn weggeraakt: het is niet de gewoon»
te, dat leden van dc rechterlijke macht zulke mee
naar huis nemen. Prince sprak dikwijls tnet zij.i
zoon, student in de rechten over de zaak. Zijns in
ziens hadden de door hem nagegane personen zich
alleen slordigheden te wijten.
Depnaide fouten was hij niet op het spoor geko
men. Over Pressard, den procureur-generaal liet hij
rich streng uit. Pressard zou juridisch onvoldoende
onderlegd ziin, maar voor het overige naar het oor
deel van Prince vrij uit gaan. Natuurlijk doen ov«p
'ezen rrheimzinnigen aanslag de wildste geruchten
ïunde.
Volgens den een zou Prince opzettelijk de vlucht
-renomou hebben; er zou een vrouw in het spel zijn,
•etuige bri poederkwastje dat hij het lijk gevonden is.
Do zoon heeft echter uitgelegd, dat Prince zich vlak
oor het overhaaste vertrek naar Dijon geschoren had
"n dat b!i de kwast bil zirh stak om het door het
-cheren veroorzaakte „branden" van de huid te ver-
-achten. Ook wordt gezegd, dat Prince zelf met ver
anderde stern naar zijn vrouw zou getelefoneerd heb
ben om haar den ernstigen toestand van zijn moeder
meo to doelen en het verzoek over te brengen, dat
Prince alleen terstond den trein zou nemen. Het is
mogelijk, det hij bii zijn vertrek uit Parijs wist. te
Dijon te zul'en worden afgehaald. De man die hem
"an het stat:on van Dijon aansprak, moet zich als
"en boodschr.iner van den dokter hebben aangemeld
Men vraagt zlrh af, of Prince hem kende. Toen hei
den een oogenblik gesproken haden, ging Prince te
rug in het station, zeker om te telegrafeercn naar
rijn vrouw, ten einde haar gerust te stellen. Dit te
legram moet hij zelf geschreven hebben.
Het vreemde is, dat hij den naam van den dokter,
die zijn moeder behandelt, verkeerd schreef, ofschoon
hij hem goed kent. Daarna snoedde Prince zich naar
een naburig hotel, wnar hij in allerijl een kamer be
sprak. Hij wns toen alleen. Die haast van Prince is
moeilijk te vork'aren. In het telegram gaf hij het uur
van het medisch consult hij zijn moeder op. In dien
•usschentijd kon hij haar gemakkelijk hereiken.
Voordien zou hij dus een andere afspraak gehad heb
ben en wel met den man. die hem voor het station
aansprak. Beiden kttnnen daartoe in een café nlaats
genomen hebben. Prince zal daarna met zijn metgezel
:n een auto gestant zijn, die hem naar het ziekenhuis
huiten de stad zou brengen, wnar zijn moeder, naar
het heette, was opgenomen. Tijdens dien rit zou Prin
ts bedwelmd zijn. Aan de resten zijn geen sporen
°n mishandeling of worsteling gevonden. Het oogen
blik waarop hij op de rails gelegd moet ziin. is haast
orccios vast te stelle*. Hij zou vastgebonden zijn als
•vaarborg dat hij, uit ''o verdooving ontwaakt, niet
'*o vlucht zou nemen. Voor het overige heeft de da-
'er het vis'teLaartje v-n Prince er opzichtig bij ac-
'"gd. evenals acfctasch. »*rid en een groot mes. dat
"•een dienst kan hebben r" 'aan, al was het met bloed
bevlekt. Bij ai d!e tegenstrijdige gegevens vraagt men
zich af, waar de mise en scene begint. In elk geval
rijn de persoonlijke panieren van Prince uit de tasch
verdwenen. Bij zijn moeder is hij niet geweest en hat
"erste telefonische bericht over haar zoogenaamde
riekte is blijkbaar niet uit Dijon gegeven.
100.000 frans belooning voor aanhouding
van de moordenaars van Prince.
Naar aanleiding van de bespreking, die Doumergue
met den minister van justitie Chéron en den minister
van binnenlandscbe zaken Sarraut, heeft gevoerd
over do zaak-Prince. Is besloten met alle ter beschik
king staande middelen de achtervolging op te nemen
van de moordenaars en hun eventueele lastgevers.
Een belooning van 100.000 frans is uitgeloofd voor
dengeno, die nadere gegevens kan verschaffen over
de daders.
Do regeering heeft verklaard, zorg te zullen dra
gen voor eon volledige opheldering van deze raadsel
achtige kwaetie.
f y tv T
