Tweede blad. No. 9482
Brieven over
Engeland. -
HARINGEN EMIGREEREN.
12 Mei 1934.
HALF Mei, en de meesten van ons, die zoo ge
lukkig zijn een werkkring te hebben, zien met
voldoening den tijd al weer naderen, waarin
.voor korten tijd die werkkring hun diensten zal
kunnen missen.
Vacantie! En vacantieplannen! Zou het maken
van de plannen in de meeste gevallen nog niet veel
heerlijker zijn, dan de tijd zelf, waarvoor de plan
nen gemaakt worden? Want bij het maken van de
plannen stellen we ons de zon voor als stralende aan
een helderen hemel, en de twee banden van onze
fiets als hard opgepompte, betrouwbare banden, die
er niet aan zouden kunnen denken, met een flin-
ken knal het stijve voor het slappe te verwisselen.
De werkelijkheid' is dikwijls zoo geheel anders.
Een regenbui, die zondvlocdherinneringen opwekt,
en een achterband, die voor leeglooper in de wieg
schijnt te zijn gelegd.
Geef mij, voorloopig, de plannen maar, met de re
delijke hoop, die ook eenmaal in een soort werkelijk
heid te kunnen omzetten, ook al wijkt die werkelijk
heid dan eenigszins af van het gevormde ideaal. Wij
kunnen toch immers niet alles voorzien! Gelukkig
.voor ons!
Of stel U voor, dat we het deden. Op dien of dien
dag zullen we een fietstocht gaan maken. Aangeno
men, dat het goed weer is. En als het weer niet goed
is, gaan we sloffie onder spelen, of beoefenen met
ons vieren het ganzenbord.
Goed weer! We zullen om negen uur vertrekken.
Maar als onze Jongste zoon op het laatste oogenblik
'wil laten zien, dat hij best tusschcn de twee steenen
'paaltjes naast het huis door kan fietsen, en als het
!hem ook werkelijk gelukt, met achterlating van een
'.van zijn pedalen, zullen wo eerst naar den fietsen
maker gaan, en twee nieuwe pedalen koopen. In
'dat geval gaan we om half tien.
Als we dan om half tien vertrokken zijn, en we
merken tien kilometer van huls, dat we door de
consternatie van het gebrokén pedaal de keurig In
gepakte boterhammen op de bank in do vestubule
'hebben laten liggen, zullen wo teruggaan, om de
boterhammen te halen. In dat geval begint onze nieu
we uittocht om elf uur.
Als we, dan bij onze tenigkomst merken, dat de
melk is blijven opstaan op het gas, en zich in het
afgeloopen uur heeft gedragen, zooals melk dit ge
wend is te doen, zullen wo eerst de ruïne herstellen,
en gaan om half twaalf.
Mochten we dan om half twaalf merken, dat de
man van de gasfabriek dat oogenblik heeft uitge
kocht, om zijn nieuwsgierigheid omtrent den stand
•van onzen meter te bevredigen, dan gaan we om
kwart voor twaalf. En wanneer onze oudete-eoon dien
tijd heeft meenen te kunnen benutten, door even
vlug naar de stad to rijden, om een nieuwe film te
koopen voor zijn camera, en loopende terugkeert met
een film in zijn hand, en een spijkor in zijn band,
dan gaan we eerst maar thuis onze opgepakte bo
terhammen opeten.
En als het dan ondertusschen !s gaan regenen,
gaan we morgen.
Ja, zoo zouden we ook plannen kunnen maken.
Maar de mogelijkheden zijn vele, en het leven is
slechts kort. De oude Domeinen wisten het al, maar
omdat ze nog geen fietsen kenden, en alleen maar
uit rijden gingen in heel onhandige open karretjes
met niets dan staanplaatsen (wat natuurlijk een
heele kunst was), zeiden ze, dat de kunst lang was,
en het leven kort.
Van vacantieplannen gesproken. Het Engelsche
pond schijnt nog altijd een groote aantrekkings
kracht te bezitten voor ons Hollanders, omdat het
nog maar steeds niet tot het idee kan terugkeeren,
dat het twnalf gulden waard is, en zich op het
oogenblik met ruim drie rijksdaalders voldoende be
taald vindt.
Ik vermoed heel sterk, dat dit de reden is, waar
om mij de laatste paar weken herhaaldelijk ge
vraagd is omtrent mogelijkheden om de aanstaande
zomervacantie in Engeland door te brengen. En de
meestcn van die vragers waren jongelui, die om heel
begrijpelijke redenen hun uitstapje zoo goedkoop
mogelijk wilden maken.
Ik heb aan die vragers allen hetzelfde antwoord
gegeven. Of liever gezegd, ik begon met een vraag.
„Ben je lid van do Nederlandsche Jeugd-Herberg-
Centrale?" Maar omdat het antwoord daarop altijd
,Ja" was, kon mijn raad ook steeds gelijk zijn:
Koop een boekje, getiteld: Y. H. A. Handbook of
Hostels, 1934. Prijs sixpence, dus twintig centen on
geveer. Wandel waar je wilt, of fiets waar je wilt, en
logeer in do Engelsche Jeugdherbergen.
Als U me nu vraagt: Zijn er Jeugdherbergen in
Engeland? dan antwoord ik daarop: Vele. Bestelt L'
het bovengenoemde boekje maar eens bij Uw boek
handelaar, dan kunt U voor Uzelf zien. Er is groote
keus.
Natuurlijk moet U zich aan zekere regels houden,
wanneer U in de Engelsche Jeugdherbergen wilt lo-
geeren. Zooals U zich aan zekere regels moet hou
den, wanneer U in de Nederlandsche Jeugdherbergen
JJw nachtverblijf wilt opslaan.
Zoo zijn de „hostels", zooals de Engelschman ze
noemt, overdag gesloten van 's morgens tien uur tot
's middags vijf uur, behalve bij slecht weer. In dit
geval kan de „Vader", zooals wij, of de „Warden",
zooals de Engelschen zeggen, zijn inrichting open
stellen.
Gasten worden verwacht niet later aan te komen
dan zeven uur 's avonds.
Na negen kun je niet verwachten, dat je gelegen
heid kunt krijgen je eigen potje te koken, of een door
den Jeugdherberg bereiden maaltijd te laten aanruk
ken.
Om tien uur wordt de boel gesloten, en om half
elf gaat het licht uit. Kom je na tienen, dan heb je
kans niet toegelaten te worden, maar in sommige
districten mag je dan wel binnen komen, als je een
shilling extra betaalt.
En zoo zijn er verschillende dingen meer. Je mag
niet rooken in bed, je moet je deken uitschudden en
opvouwen (ik bedoel, na het gebruik), je moet eer
lijk zeggen, als je wat gebroken hebt, en je mag
geen sterken drank meebrengen. Maar de meeste
dingen spreken zoo voor zich zelf, dat je eigenlijk
de voorschriften niet eens noodig hebt.
Het grootste gedeelte van het boekje wordt ingeno
men door een lijst van de verschillende „hostels".
Die lijst is uitstekend ingericht, maar ziet er op het
eerste gezicht wel een beetje angstwekkend uit. Hij
doet eenigszins denken aan een spoorgids, door de
vele letters, die klaarblijkelijk een beteekenis heb
ben, waarvan de niet het minste idee hebt, voor je
bladzijde 23 hebt bestudeerd. Maar daarna ben je
ook het mannetje.
Je ziet, dat er een Jeugdherberg is in Leicester-
shire, die den naam draagt van Charnwood Forest.
P.M.K.F.C. C.F. M P. S.B.H. M 8; W. 8. Store *4 m.
P.O.: Bardon Ilill m. Maps: H.B. 29. O.S. 64.
Hebreeuwsch is wel zoo duidelijk. Maar, zooals ik
zeg, bladzij 23 helpt je in een ommezien door alle
moeilijkheden heen. P.M.K.F.S. beteekent, dat je je
eigen bord, kroes, mes, vork en lepel moet meebren
gen; C.F., dat er kookgelegenheid is; M.P., dat er
maaltijden verschaft worden. S.B.H., dat je slaapzak
ken kunt huren; M 8; W. 8, dat er plaats is voor acht
mannen of jongens, en evenveel vrouwen of meisjes.
Store 14 m-. dat J° °P ecn afstand van 400 meter een
winkel vindt, waar je verschillende dingen kunt in
slaan. P.O.: Bardon Hill m., dat het dichtstbij
zijnde postkantoor Bardon Hill heet, en ook al niet
verder dan 400 meter van den Jeugdherberg af ligt.
Maps: H.B. 29, O.S. 64, dat je de plaats van den
herberg op het kaartje midden in het boekje vindt
in hok 29, en als je een Ordnanco Survey Map, een
fietskaart wilt aanschaffen, dat je dan blad no. 64
noodig hebt
En zoo vertelt het Handboek of Hostels nog vele
dingen meer. Het heeft twee kaarten, en aardige fo
to's en advertenties. En je kunt er zelfs het adres
in vinden van de Nederlandsche Jeugd-IIerberg Cen
trale (zonder een enkele spellingfout.) Voor six
pence!
In het reine met de spelling.
Warme instemming betuigd met het stre
ven van minister Marchant door direc
teuren en rectoren der gem. scholen voor
U. en V.H.O. te Amsterdam.
De ambtelijke vergadering van Directeuren (Di
rectrice), Rectoren (Rectrice) der Gemeentelijke
Scholen voor Middelbaar en Voorbereidend Ilooger
Onderwijs te Amsterdam het betreft hier de lei
ders van 15 groote scholen met een bevolking van
ruim 4700 leerlingen heeft een adres gezonden aan
den Minister van Onderwijs, waarin zij, overwegende
dat de belangen van het onderwijs gediend worden
door ecn einde te maken aan den heerschenden spel-
lingschaos, haar wanne instemming met het stre
ven van den minister, om in dezen eenheid tot
stand t« brengen, betuigt.
Nog lang niet allen gelijk in
Duitschland.
Er zijn er nog, die zich „meer" voelen,
maar het mag niet
Berlijn. In Hannover is een gepensionneerd ka
pitein van de Cavalerie in Schutshaft genomen in
verband met het feit, dat hij een brief geschreven
had aan ecn koopman in Hannover waarin hij zich
erover beklaagde, dat de koopman in zijn etalage 'n
reclame had aangebracht met de woorden: „Er is
slechts een adel, de adel der arbeidDe officier nu
die zelf van adellijke geboorte was, schreef, dat deze
reclame in de hoogste mate taktloos en smakeloos
was en dat zijn gelijken in rang vast besloten wa
ren niet te koopen in winkels waar zoodanige zaken
openlijk werden geadverteerd.
Door den trein gegrepen.
Vrachtauto totaal verbrijzeld. De be
stuurder op slag gedood.
Gistermorgen te ongeveer elf uur geraakte de 40-
jarige vrachtrijder H. Smink te Koekange, gemeente
De Wijk, in de provincie Drente, onder den snel
trein op de lijn MeppelGroningen. De vrachtauto
werd geheel verbrijzeld, terwijl de heer Smink on
middellijk werd gedood. Het slachtoffer was gehuwd
en vader van twee kinderen.
De verdwenen Duitsche ballon in
Rusland geyonden.
Een doode in den gondel. Van do
tweede inzittende absoluut niets bekend.
Moskou. De Zondagmorgen in Bitterfeld gestarte
ballon „Bartsch von Sigsfeld", die sindsdien vermist
werd, is Maandagavond op Russisch gebied gevon
den. Do ballon was 20 K.M. ten Oosten van het
plaatsje Sebesj in do nabijheid van de Lctlandsch-
Russische grens ten Noordoosten van Ducnaburg
neergekomen. In den gondel vond men den ballon
vaarder Victor Masuch dood. Omtrent do oorzaak
van zijn dood is nog niets bekend. De Deutsche Lu ft
Sport Verband zal deskundigen naar Sebesj zenden,
teneinde een onderzoek in te stellen. Ook de Duit
sche ambasade in Moskou heeft alle stappen ge
daan om het ongeluk met den ballon op te helde
ren. F.erst na sectie zal men de doodsoorzaak kun
nen vaststellen. In den gondel werd gevonden een
hakenkruisvlag, benevens een zwart-wit-roode vlag
en drie flesscheen zuurstof. Omtrent den tweeden
inzittende vand en ballon Dr. Ir. Schrenk is abso
luut niets bekend.
DE BRAND IN DE TURKSCHE OLIETANKS.
5000 ton olie vernietigd.
Stamboel (V.D.). De brand die Zondag ƒ.1.
gewoed heeft in olietanks aan de Bosporus blijkt
de opslagplaatsen van het Sowjet-Russische Neftsyn-
dikaat te hebben vernield. Er lagen vijf duizend
ton olie opgeslagen. De in de nabijheid gelegen
tanks van de Standard Oil Company bleven be
houden.
Fracsche kustwateren nagenoeg zonder
visch.
VLIEGTUIGEN OP ONDERZOEK UIT.
Binnenkort zullen uit de Fransche ha
vens 5 regeeringsbooten stoomen, die 'n
onderzoek «uilen instellen naar de ver
dwenen haringscholen uit de Fransche
kustwateren.
Zal de wetenschap er in slagen een weinig licht
te brengen in het geheimzinnige geval van de ge
ëmigreerde haringen? De Fransche booten, die met
deskundigen en wetenschappelijke onderzoekers aan
boord op zoek zijn naar de verdwenen visschen,
blijven gedurende den zomer in volle zee om dan
kort voor het begin van den winter op zoek te gaan
naar de verblijfplaats der verdwenen dieren. Vroeger
wemelde het in de Fransche kustwateren van vis
schen. Plotseling waren zij verdwenen: alleen sar
dines, tonijnen, en makreelen werden gevangen. De
zilveren, geweldig lange troepen, die in den zomer
en herfst langs de kust trokken, bleven plotseling
weg en de Fransche visschers moesten voor de ha
ringvangst naar IJsland varen en de kabeljauw bij
New-Foundland ophalen. De visschers van Bretagne,
de Vendée en Normandië vischten tevergeefs aan de
kusten; de haringen, die anders in geweldige hoe
veelheden op de markt kwamen, bleven uit.
Vanuit het hooge Noorden trekken groote troepen
ieder jaar naar warmer water. Bij millioenen ko
men zij de Noorsche fjorden binnen, waar de vis
schers op deze gasten wachten om hun met gewel
dige netten den terugweg te versperren. Andere
troepen doemen bij de Engelsche kust op en dringen
diep in de Noordzee door. De wegen, die deze dieren
afleggen, zijn niet altijd dezelfde. Zoo kon het ge-
heuren, dat eenige jaren de Duitsche visschers ge
weldige groote haringvangsten deden in de monding
der Duitsche rivieren, terwijl dit vroeger nooit ge
beurd was.
Reeds in de oudheid constateerde men, dat visch-
troepen, die wegtrokken, trajecten aflegden, waar
aan do mensch uit dien tijd zich zelden waagde.
Kan onze moderne wetenschap het verdwijnen
van groote vischtroepen verklaren? Nog steeds is
men er niet in geslaagd het geheim van deze jaar-
lijksche trektochten geheel te verklaren. Wel weet
men, dat de haringscholen in nauw verband staan
met hun voortplanting en dat ook hun tochten
daarmee in verband staan. De plaats, die de groote
scholen opzoeken, hangt af van het zoutgehalte; ha
ringen schijnen op veel zout niet gesteld te zijn.
Wanneer zij de Noordzee opzoeken, gébeurt dat, om
dat hier het zoutgehalte minder is dan in den open
oceaan. De meening, alsof de visschen van één be
paald gebied van een oceaan zich eens per jaar zou
den vereenigen om een groote trek te beginnen, is
niet langer gemotiveerd.
Men acht het tegenwoordig waarschijnlijker, dat
de „haringrassen" die in verschillende deelen van
den oceaan wonen, hun speciale streng gescheideh
verzamelplaatsen hebben. Daarmee is het plotseling
verdwijnen der Fransche haringen in het geheel
niet verklaard. Daarbij komt nog, dat de verzamel
plaatsen in het geheel niet voor eens en altijd vast
staan, maar ieder jaar ergens anders kunnen zijn,
wat geheel van de zeestroomingen afhangt.
De „gezelschapsreisjes" der haringen worden niet
alleen door uiterlijke omstandigheden veroorzaakt
temperatuur en zoutgehalte maar wel hoofdza
kelijk door erfelijke gewoonten. Tevens schijnen de
scholen zooals boven vermeld in verband te
staan met de voortplanting.
Over al deze dingen hoopt de Fransche expeditie,
die het Oostelijk deel van den Atlantischen Oceaan
zal afzoeken, zekere resultaten te vorkrijgen. Het is
een moeilijke taak, die de deskundigen te vervullen
hebben. Mochten zij er in slagen de nieuwe verblijf
plaats te vinden, dan zouden do visschers dus korte
re reizen behoeven te maken en de gevaarlijke rei
zen naar IJsland en New-Foundland, die vaak men-
schen en schepen gekost hebben, weer ophouden.
Hoewel niets bekend is van het deelnemen van
vliegmachines, mag men toch wel aannemen, dat de
Fransche expeditie van dit hulpmiddel gebruik zal
maken. Men moet van dichtbij het zoeken naar
vischbanken meegemaakt hebben om de diensten,
die do piloten en marconisten den visschers bewijzen
kunnen, voldoende te waardecren. Tijdens den we
reldoorlog bemerkten de marinevliegers, hoe gemak
kelijk het was om van uit het vliegtuig de zeereizen
der visschen te volgen. In 1919 was het Engeland,
dat hier het eerst van profiteerde, daarna Noorwegen
en de Vereenigde Staten. Door de vliegers werd den
visschers den weg gewezen naar vischplaatsen. Hoe
dat precies gebeurt, blijkt uit het verslag van een
journalist, die in staat werd gesteld zulk een vlucht
mee te maken, „'s Ochtends stegen wij te Glouces-
ter, de groote haven, die sedert eeuwen de basis van
de Engelsche visschersvloot is, op. Na enkele minu
ten zijn wij boven den Atlantischen Oceaan; in de
verte doemen de visschersbooten op, die reeds drie
dagen geleden uitgevaren zijn en begeerig uitzien
naar een teeken, dat op de aanwezigheid van ecn
groote vischbank duidt. De schepen zijn met radio
uitgerust. In vluggo omcirkelingen worden mijlen
afgezocht, tot we plotseling een walvisch ontdekken,
die ongetwijfeld op de visch jacht is. Na een paar
minuten zien wij in zee een breede, donker blauwo
streep, ruim y2 kilometer lang en 200 meter breed.
Millioenen visschen zijn hier bij elkaar, die wanho
pig zwemmen om hun achtervolger te ontkomen.
Wij geven aan alle kuststations door, dat een groote
vischtroep 5 mijlen van Kaap Cod zwemt. Twee, drie
cirkels overtuigen ons er van, dat de schepen de
goede richting inslaan, zoodat wij weer terug kunnen
vliegea"
Motorrijders, die een schitterend staaltje van even-
wichts-acrobatiek laten zien.
De ontvoeringen in Amerika.
Gettle en Jnne Robles gevonden.
NEW YORK. (V.D.) Maandagavond heeft men
den petroleummagnaat Gettle, die Donderdag j.1. uit
zijn buitenverblijf bij Los Angelos ontvoerd was, ge
vonden, terwijl men verder de 6-jarige June Robles
gevonden heeft.
Omtrent het vinden van June Robles wordt nog
bekend, dat men daarin geslaagd is doordat de kid
nappers zelf den Gouverneur van den staat Arizona
met een in Chicago verzonden luchtpostbrief mede
gedeeld hadden, dat de kleine op een afstand van
slechts 150 passen ten Noorden van een eenzamen
landweg in de omgeving van Tucson verborgen was.
Onmiddellijk werden daarop door den gouverneur
nasporingen in het werk gesteld, waarbij men in
derdaad in 'n verborgen hol, dat slechts ongeveer 2
meter lang, vijf en tachtig centimeter breed en oen
meter diep was, het kleine meisje vond. De voeten
van het kind waren vastgebonden. Naast haar stond
een kruik en lag eenig verdroogd brood en een paar
sinaasappelen. Het kind was geheel bedekt met vuil
en ongedierte en bleek zoo zwak te zijn, dat wan
neer het niet spoedig zou zijn gevonden, het waar
schijnlijk het leven erbij zou hebben gelaten.
Omtrent de bevrijding van Gettle kan gemeld wor
den, dat men nadat de vertegenwoordiger van de
familie Gettle, die den ontvoerders naar gemeld, 60
duizend dollar als losgeld wilde brengen, had over
vallen, een spoor gevonden werd van ecn man, die
nieuwe onderhandelingen wilde aanknoopen met do
familieleden van Gettle. Men verrastte hem bij het
telefoneeren en ging hem toen na. Men ontdekte
daarbij dat hij in een huies verdween, waarin "taien
Gettle en twee zijner ontvoerders vond.
Zonder losgeld bevrijd.
Nader uit New York: Naar omtrent het vinden
van den petroleummagnaat Gettle en de 6jarige Ju
ne Robles nog bekend wordt, zijn beiden zonder los
geld uit handen van de kidnappers bevrijd, en wel
ongeveer tegelijkertijd.
HET SLAGSCHIP NELSON WEER AAN DEN
GROND.
Wonderschip of pechschip?
Het 35.000 ton metende Engelsche slagschip Nelson,
dat wel het wonderschip van de Engelsche vloot ge
noemd wordt, is gisteren voor de tweede maal in dit
jaar aan den grond geloopen. Bij het verlaten van de
haven van Portland is de Nelson tegen een kabel van
de installatie voor het onderzoek van torpedo's geva
ren en vervolgens op een modderbank geloopen. De
bemanning stak dadelijk lichtsignalen af om hulp te
vragen. Na drie kwartier gelukte het een torpedoboot-
jager en twee sleopbooten om het slagschip vlot te
krijgen, dat vervolgens naar zee is vertrokken.
Op 12 Januari heeft de Nelson bij het verlaten van
de haven van Portsmouth, op weg naar do voorjaars
manoeuvres, 9V2 uur aan den grond gezeten. Bij den
terugkeer van de manoeuvres is het „wonderschip",
dat tegenwoordig ook „pechschip" genoemd wordt, in
aanvaring geweest met een Engelsch stoomschip,
waarbij de pantsering werd beschadigd.
TROTZKY TOCH IN ZWITSERLAND?
Parijs. Het schijnt bevestigd te worden, dat
Trotzky zijn voorloopige domicilie verplaatst heeft
naar Zwitserland. In de Parijsche bladen verschijnen
uit Chamonix bijzonderheden over de reis van
Trotzky door deze op slechts 10 K.M. van de Zwit-
sersche en Italiaansche grenzen gelegen stad. Vol
gens deze berichten is Trotzky te Chamonix aange
komen in een auto, begeleid door zijn vrouw en
twee geestverwanten. Hij heeft zijn baard afgescho
ren. In het vreemdelingenregister van het hotel,
waar hij overnachtte, heeft hij zich laten inschrij
ven onder den naam Jean Frank, handelsreiziger.
Zondagmorgen is Trotzky per auto in de richting
van Zwitserland vertrokken. De Fransche Veilig
heidspolitie heeft zijn spoor tot aan de grens nage
gaan.
VLIEGTUIG SLEEPT DRIE ZWEEFTOESTELLEN.
Een goed geslaagd Russisch experiment
Moskou. Op het vliegveld van Moskou heeft de
zer dagen een gelukkig geslaagd experiment plaats
gevonden. Een vliegtuig sleepte drie zweeftoestellen,
die gedurende een uur na van het toestel te zijn los
gekoppeld boven het vliegveld planeerden en in
goede orde neerkwamen. Men wil thans binnenkort
irachten eveneens eenigo zweeftoestellen te sleepen
op een vlucht van Moskou naar Koktebel in da
Krim.
SLA NAAR DEN MESTHOOP.
Nu de invoer naar Duitschland is stop
gezet.
Gistermorgen zijn op de groentenveiling te Venlo,
tengevolge van de stopzetting van den invoer in
Duitschland van de 2500 kisten sla, welke waren
aangevoerd, 2300 kisten naar de mestvaalt ge
bracht. Men kon het minimum bod van 80 cent per
100 stuks niet krijgen.
