Pas op, slangen!
HET KRUIS VAN DEN ZONDERLING
De oneerlijke Goudsmid.
WIE DOET HET HEM NA?
EEN WIP MAKEN.
EEN KETTING
VAN HAZELNOOTEN.
EEN BIJZONDERE TRUC.
DE OLIFANTENJACHT.
ol
Ergens, ver buiten de stad leefde een
oude eenzame man. Het was een rijke zon
derling, die zich van de menschen niets
aantrok en leefde zooals hij dat wenschte
zonder anderen naar de oogen te kijken.
Dat kon hij doen, want... hij was rijk. Niet
alleen, dat hij zeer veel geld op de banken
had staan, maar volgens menschen, die
het wisten bez^ hij ook een groote verza
meling fraaie en kostbare kunstvoorwer
pen.
een zonderling mensch was. En zonderlin-
go menschen hebben zonderlinge gewoon
ten. Eén van die zonderlinge gewoonten
van den ouden man was deze: eiken avond
als hij in bed lag, nam hij het kruis in
zijn handen en begon de robijnen te tellen.
Hij telde ze nog op een eigenaardige wijze
ook. Dat ging ri.1. zoo: hij begon bij het tel
len altijd onderaan en telde eerst de mid
delste rij met twaalf steenen. Dan ging hij
van onderen af tot aan het midden en dan
naar links: weer twaalf steenen. Dan van
onderen af naar rechts: weer twaalf stee
nen.
Op zekeren dag echter raakte een van
dc robijnen los. De oude man ging ermee
naar een goudsmid. Deze goudsmid wist,
dat de zonderling de robijnen eiken avond
telde en... hij wist ook op welke wijze dat
gebeurde. Nu zag hij kans om twee van de
robijnen te ontvreemden, zonder dat dc
eigenaar echter, wanneer hij zo op de be
kende manier zou natellen, het verlies zou
bemerken.
Hoe had de goudsmid de steenen gezet?
(Elders op deze pagina vindt men dc
oplossing).
Let nu op. De eigenlijke proef gaat be
ginnen. Dc rozijn ligt op den bodem van
het glas, zoodat de wip het meest overhelt
naar rechts. Nu schenken we in het glas
een hoeveelheid spuitwater.
Wat gebeurt er nu? Wel, dat zal je zelf
zien: de wip zal gestadig op en neer gaan,
zoolang er „borreltjes" in het glas aanwe
zig zijn.
Dat is nu wel héél mooi, maar misschien
willen jullie ook het „waarom" van deze
truc wel weten, nietwaar?
Wel, let maar eens goed op.
Dc rozijn hangt in het spuitwater. Aan
„het lichaam" van die rozijn hechten zich
talrijke blaasjes vast. Het gevolg hiervan
is, dat de rozijn gaat stijgen. Komt de ro-
De 'groote olifantenjacht, door de dicht
begroeide oerwouden begint! Ieder mag
op zijn beurt zijn potlood zetten op den
kogel, het balletje voor het geweer en
dan de lijnen volgen, net zoolang tot hij
een olifant geschoten heeft. Bij de pijl
tjes splitsen de wegen zich en moet men
dus kiezen. Bereik je de olifant niet, dan
heb je mis geschoten Het getal op
den olifant geeft het juiste aantal punten
dat er voor je genoteerd wordt. Het plaat
je gaat vier maal rond. Elk krijgt dus
vier beurten; als je in 4 keer 15 punten
behaalt, dan ben je al een heel goed
schutter!
Het hoogste aantal punten is 6, of 24.
OPLOSSING
Het kruis van den zonderling.
Dé goudsmid nam de bovenste steen weg
en zette die onderaan. Toen nam hij de
steen aan den linkerkant en die aan den
rechterkant weg en behield die zelf. Als
nu de zonderling zijn robijnen op de be
kende manier ging natellen, kwam hij tel
kens weer tot twaalf. Eenvoudig hè?
door
Dr. W. KEIZER.
Jullie zult allemaal wel eens hebben ge
hoord van de geweldige hoeveelheden
voedsel die de reuzenslangen verorberen.
Die hoeveelheden immers, zijn zoo groot,
dat men dikwijls twijfelt aan de juistheid
van het bericht. En toch heeft men derge
lijke hoeveelheden zonder twijfel kunnen
vaststellen. Zoo heeft men b.v. in het die
renpark Hagenbeek proeven genomen om
vast te kunnen stellen hoeveel een reuzen
slang nu wel in één maaltijd kan verdra
gen. Een aantal Pythons van bijzondere
grootte, afkomstig uit Borneo waren de
proefdieren. Hoewel de grootste slangen
uit het aquarium gewoonlijk met konijn
tjes werden gevoed, zette men aan de reu
zenslangen steenbokken en soortgelijke
dieren voor. Wie eenmaal een reuzenslang
aan de maaltijd heeft gezien, zal dat niet
licht vergeten. Buitengewoon sensationeel
is natuurlijk de aanblik als slangen wor
den gevoerd, die hun buit levend verorbe
ren, zooals b.v. de ratelslang, die slechts
beesten eet die hijzelf heeft gedood.
De geweldige Pythons grijpen hun buit
beet met een bliksemsnelle beweging van
de kop en slingeren zich eenige malen om
het lichaam van het slachtoffer heen. Met
de geweldige kracht van hun spieren kra
ken ze dan de gewrichten van het beest
en slikken het dan in zijn geheel naar
binnen.
Als men naar den kop van een rustende
slang kijkt, houdt men het voor onmoge
lijk, dat zulke groote beesten geheel kun
nen worden opgeslokt Het keelgat der
slangen en de geheele hals van deze die
ren is echter zeer rekbaar.
Laten we nu eens opsommen wat een
reuzenslang te Hamburg zooal wist te ver
orberen. Op zekeren dag werd een zwaan
van ongeveer 15 pond het slachtoffer. Drie
dagen later: een Siberische reebok van
niet minder dan 65 pond, dus samen in
drie dagen 80 pond. In een anderen dieren
tuin at een Python 70 pond vleesch op
(van verschillende dieren) en slechts wei
nige dagen later verorberde hij twee klei
ne biggetjes, de een van 28 en de ander
van 39 pond. Dat is dus in dien korten tijd
137 pond.
Als grootste hoeveelheid heeft men het
verslinden van een varken van 84 pond
genoteerd; maar men kan zonder gevaar
aannemen, dat de grootste slangen stuk
ken vleesch van ongeveer 100 pond voor
hun maaltijd gebruiken.
Maar het verteren der spijzen duurt wel
twee of drie weken. Dezen tijd brengen de
slangen bij voorkeur in het water door.
Zooals men bij ons honden houdt, zoo
gebruikt men in verschillende declen van
Zuid-Afrika slangen als wachters en be
wakers.
Deze slangen zijn er niet alleen om die-
Ven en inbrekers op een afstand te houden,
dcch vooral om te strijden tegen het groote
aantal giftslangen; die men vooral in Bra
zilië aantreft. Toch sterven er ondanks
voorzorgsmaatregelen nog 1000 personen
per jaar aan de levensgevaarlijke beet van
de giftslang.
De slang, die als wachter fungeert is de
„Musurana", een reptiel, dat een lengte
van ongeveer 1.5 M. bezit. De hoofdspijs
van deze slang is zijn neef: de giftslang.
De Musurana wordt op speciale farms ge
kweekt en wordt voor oen kleinigheid aan
de bewoners verkocht. Het is een onmis
baar huisdier.
Hoe moet men nu echter een giftslang
vangen en wel lévend vangen (voor een
dierentuin b.v.) Het beste gaat men het
dier te lijf met een stok. Of: te lijf... mis
schien is het beter te zeggen: men kan
ze het best met een stok „te kop" gaan.
Want daarop moet bij het vangen van een
slang ten zeerste worden gelet. Grijp de
slang bij den kop (achter de kaken) en
bij de staart. De hand met de staart wordt
ir. de hoogte gerukt, zoodat het beest met
den kop naar beneden hangt.
Toch is er aan deze manier van slangen
vangen wel degelijk gevaar verbonden, 't
is bijvoorbeeld mogelijk dat de slang zich
van onderen los weet te werken, zoodat 'n
beet in den hand van den vanger het ge
volg is.
In Brazilië gebruikt men om de slan
genbeet te genezen een zoogenaamde „slan
gensteen", die ook wel eens „Reesteen"
wordt genoemd, omdat de steen wordt ver
vaardigd uit een der horens van de reebok
De steen wordt aldus gbruikt: men drukt
de steen op de plaats, waar de slang ge
beten heeft, waarop zij, door het bloed dat
wegvloeit, blijft vastkleven. Als de steen
vanzelf afvalt, is de beet genezen. Ook in
Indië kent men dit middel tegen de slan
genbeet
Ten slotte: hoe stenen de slangen? Een
Weensfch geleerde heeft op deze vrij duis
tere vraag na jaren lang onderzoeken een
antwoord weten te geven.
De dood treedt bij deze dieren meestal in
de late avonduren of des nachts in. Zelden
's morgens en zéér zelden 's middags. In
de meeste gevallen is het stenen van het
reptiel zcor moeilijk vast te stellen. Eenige
dagen voor den dood worden ze n.1. reeds
ziek en sterven eindelijk in een houding
die ze reeds dagen tevoren hadden aange
nomen.
Die vanzelf gaat.
Als zich iets schijnbaar uit zichzelf be
weegt, maakt het een geheimzinnige in
druk op de menschen en geheimzinnighe
den hebben voor velen een groote bekoring.
Laten we daarom samen eens een wip
gaan samenstellen die uit zichzelf be
weegt. Hoe gaat dat? Luister maar goed.
Je neemt ten eerste een flesch, zooals
die midden in het plaatje staat. Natuurlijk
behoeft het nu niet bepaald zoo'n buik-
flesch te zijn. Een andere is ook goed.
Het tweede noodige artikel bij dit
kunstje is een doodgewoon limonaderietje.
Prik nu een naald in dc kurk en ga dan
het zwaartepunt van het rietje zoeken. Heb
je dat gevonden, dan wordt het rietje op
de naald gelegd. Rechts van de flesch zet
ten we nu een ledig glas. Aan den rechter
kant van het rietje wordt een zijden draad
je bevestigd met aan het einde daarvan 'n
rozijn.
Aan den anderen kant van het rietje
waar op* het plaatje dat zonderlinge beest
staat bevestig je het een of andere
aardige papieren figuurtje.
Een van de meest geliefde voorwerpen
was een gouden kruis met achttien robij
nen erin. Dat dit kruis geweldig veel geld
waard was, kunnen jullie je wel inden
ken, nietwaar? Op het plaatje zie je het,
maar in werkelijkheid was het nog veel
mooier.
Ik zei reeds, dat de bezitter yan het kruis
Meneer Zaagmeel is weliswaar
niet mooi, maar zijn vak verstaat
hij als de beste. Hij is namelijk
meubelmaker, meester-meubelma-
ker natuurlijk. Zoo bracht enkele
dagen geleden een klant een vier
kant tafelblad bij hem, dat op zes
tien verschillende plaatsen was aan
geboord, zooals de teekening het
aangeeft. Uit dit blad moest nu
een klein vierkant blad gezaagd
worden, dat juist het vierde deel
van het groote blad uitmaakt.
Meneer Zaagman speelde het in
derdaad klaar en leverde het vier
de deel van het groote blad af,
zonder een boorgaatje erin! Wie
doet het hem na?
Men breekt een lucifer zoodanig
door midden, dat de vezels groo-
tendeels nog tezamen blijven. Dus
eigenlijk meer „knakken". Dc al
dus geknakte lucifer legt men,
zooals de afbeelding aangeeft, op
de hals van een flesch en daar
over heen een niet te zwaar munt
stuk Wie kan nu dit muntstuk in
de flesch werpen, zonder lucifer,
flesch of munt aan te raken.
Doodeenvoudig! Laat een drop
pel water op de geknakte vezels
van het hout vallen; de lucifer zal
zich onmiddellijk spannen en het
geldstuk dat dan geen steun meer
heeft, valt naar beneden.
zijn echter aan de oppervlakte, dan sprin
gen de blaasjes weer, zoodat een zakkende
beweging het gevolg is. Dit stijgen en da
len gaat zooals gezegd, net zoolang,
tot er geen werking meer in het water is.
Een aardige proef nietwaar? Probeer het
maar eens maar... wees voorzichtig hoor
en knoei niet met het water.
Anders wordt moeder kwaad en... ge
ven jullie mij de schuld omdat ik het
kunstje nu eenmaal uitgedacht heb
Als jullie eens nauwkeu-
rig een hazelnoot bekijkt, zul
je zien, dat deze aan ieder ein
l de een krans van heel kleine
i gaatjes heeft. Deze gaatjes
I zijn de uiteinden van kleine
I kanalen, die door de geheele
noot loopen. Men kan deze kanalen duide
lijk zien, als men een noot over de geheele
lengte in tweeën splijt. Om de opening be
ter te kunnen zien, is het aan te bevelen,
de oppervlakte van de noot, met een mes
licht af te schaven,
j Een „ketting van hazelnoten" kan ge
makkelijk gemaakt worden, door ec<i lan
ge haar een vrouwenhaar, hoewel dit te
genwoordig een toer is om te vinden of
beter nog twee haren door dc kanaaltjes
te steken, zooals de afbeeld, aangeeft. Het
is aan te bevelen, de haren eerst met het
worteleinde dat steviger is, in dc kanaal
tjes te steken.
