Raad Zijpe.
Haar schuld betaald
doelingen in de duinen bevond, en deswege door de
veldwachters Ten Bruggecato en Breedveld zoo goed
als werd betrapt, had voorbedoelde ambtenaren een
rijksdaalder beloofd indien zij van die zaak geen
werk wilden maken. De onsmakelijke oude heer is
nu uit de stichting verwijderd. De üfficier vorderde
f 20 boete of 10 dagen wegens poging tot omkooping.
Vonnis conform.
Limmeo.
CONFLICT ONDER NAAMGENOTEN.
Te Li mm en werd op 5 April de heer Lourentius
Dekker op gevoelige wijze afgedroogd met behulp
van een stok, door zijn naamgenoot Fetrus D., voor
welk leit luatstgemclde thans terecht stond. De
slag kwam aan op de „hersens" van Lourentius en
werd hij bloedend verwond. Volgens Petrus kwam
Lou op 'in af met een schop en wilde deze hem daar
mee „scheppen waarvoor een schop trouwens ook
dient. Toen maakte Petrus gebruik van het hem ten
dienste staande verweermiddel. Eisch f20 boete of
10 dagen. Vonnis f 15 boete of 10 dagen.
Enkhuizen.
PIEPERS GEJAT.
De 24-jarige los werkman W. C. J. van 6. te Enk
huizen, had ten nadeele van den heer D. Visser al
daar ontvreemd een flinke partij ingekuilde aardap
pelen. De heer Visser was niet verschenen, waarvan
acte, wat beteekent 'n strafvervolging, werd opge
maakt. Volgens Willem was armoede het motief. Hij
is gehuwd en heeft 1 kind. Zijn strafregister was
echter ver van blanco en prijkte met diverse ernstige
straffen. Gevorderd werd 3 maanden gev. Uitspraak
2 maanden gev.
Enkhuizen.
HIJ DIE MEEAT VAN DE GEGAPTE PIEPERS.
De 22-jarige monteur-chauffeur, Dirk F. te Enkhui
zen, had meegewerkt tot bovengemelden aardappel
diefstal. de aardappelen mee uitgevent en f3.50 aan
genomen van de opbrengst. Ook hij verscheen niet
met een onheschreven strafregister voor den rechter.
Dit mannetje was getrouwd en vader van 2 kinderen.
Eisch 2 maanden gev. Verdachte, die nu werk heeft,
verzocht beleefd een voorw. veroordeeling. Vonnis 2
maanden onvoorwaardelijk.
Castricum.
MISBRUIKEN VAN EEN WINDBUKS.
De niet verschenen 19-jarige heer Hendrik Adolf
Martinus van M. te Castricum, had zich op 7 Mei
geamuseerd met een windbuks en daarmede een
vleugel stukgeschoten van een rasduif. 'n zg. Hage
naar, eigendom van den 15-jarigen A. Schram. Ook
had deze kinderachtige schutter een postduif de poot
beschadigd. Als gevolg van het schot is deze duif
gestorven. De verdachte was geruimen tijd werkeloos
en ledigheid was hier dus het duivels oorkussen.
Eisch f20 boete of 10 dagen. Vonnis conform. Het
bleek een achterlijke knaap te gelden en werd daar
om de straf niet hoog gesteld.
Vergadering van den Raad op Dinsdag 26 Juni
1934, des morgens 10 uur.
Voorzitter de heer J. de Moor, burgemeester; secre
taris de heer J. A. de Boer.
Afwezig is dc heer Van der Oord, met kennisgeving
van verhindering.
Na opening volgt vaststelling van de notulen van
de twee vorige vergaderingen.
Mededeellngen en ingekomen stokken.
Door den Secretaris wordt medegedeeld, dal Ged.
Staten goedkeurden de gemeentebegrooting 1934 en
suppletoire begrootingen 1933 en 1931, idem diverse
belastingverordeningen.
Diverse paarverslagen 1933 kwamen in, ze zullen
circuleeren.
Bij de op 23 April 1.1. gehouden kasverificatfe bij
den gemeente-ontvanger, was in kas f 2564.33, op de
postrekening f732.34 en bij de Coöperatieve Zuivel-
bank belegd f20458.19.
Ged. Staten beschikten afwijzend op het beroep dat
A. Zeeman, Keinsmerbrug, had ingesteld tegen het be
sluit van den Raad om gem steun te verlcenen voor
het vervoer van zijn leerplichtige kinderen. De afwij
zende beschikking berustte op het feit dat appellant
te lang had gewacht met zijn beroep en de termijn
van 30 dagen had doen verloopen.
Ged. Staten verzochten den Raad alsnog zijn stand
punt te herzien betreffende de aanvrage van N. Snip
om vergoeding van kosten van schoolbezoek als be
doeld in art. 13, le lid, der L. O. wet 1920.
FEUILLETON.
door
MARGARET PEDLER.
6.
Onder hef spreken trok hij zijn overjas uit en rol
de hem in elkaar om er een kussen van te maken.
.Neen. neen, ik heb je jas niet noodig." protes
teerde ze. „Ik heb haar werkelijk niet noodig!"
Maar Tony was plotseling heel streng.
„Je doet wat ik je zeg." zei hij. En een beetje tot
haar eigen verbazing merkte ze, dat ze hem gewillig
gehoorzaamde.
Hij ging weg en verdween al gauw achter den top
van een heuvel, met een lichten zucht van tevreden
heid trok ze haar voeten onder zich onder het go
improviseerde kussen en stak een cigaret op. 7.e had
een drukken morgen gehad en was werkelijk ver
moeider dan ze gedacht had. In de eerste plaats had
7.c de auto moeten schoonmaken, toen moesten er
bloemen geschikt worden voor het huis en daarna
hadden zich allerlei kleine boodschappen opgehoopt,
zoodat Ann heel druk hezie was geweest, tot Ladv
Suzan ten slotte, vergezeld door Sir Philip, naar
Evian was vertrokken. Ze vroeg zich even af, hoe de
twee zich daar zouden amuseeren
Het was hier heel prettig zitten. De hooge steen,
waartegen ze leunde, beschutte haar tegen den wind
en de plek baadde in den schitterenden zonne
schijn. Ze had haar cigaret opgerookt en verdiepte
zich ernstig in de problemen, die opgeroepen waren
door Tony's vraag: „Wat z.al er eeheuren als ie op
'n goeden dag trouwt - of Robin?" Zij had zichzelf die
vraag nooit gesteld. Het was zoozeer een uitgemaak
te zaak tusschcn broer en zuster, dat, zoodra Robin
een voldoende gesalarieerde heirekking vond. ze sa
men zouden gaan wonene dat een mogelijke veran
dering nooit in haar gedachten was opgekomen.
Maar nu ze er over nadacht, was het natuurlijk
heel goed mogelijk, dat Robin den een of anderen
dag de vrouw zou ontmoeten, waarmee hii wilde
♦rouwen. Haar mond vertrok zich in een zekeren
afkeer. Ze wist zeker, dat ze iedere vrouw zou ver
ben. die haar broer van haar zou af nemen. En
1 dat gebeurde, zou ze in ieder geval weggaan en
In verband met de omstandigheid, dat Snip een
vast inkomen geniet (hij is hrugknecht, in dienst van
het rijk) cn mede in verband met het feit, dat de kin
deren per autobus minder slijtage aan schoeisel zul
len hebben, meenden B. en W. dat de gemeente in
dit geval niet de volle kosten van vervoer dient te
vergoeden, doch dat het billijk is, dat een bedrag van
f 15 per kind per jaar (voor 3 kinderen alzoo f 45 per
jaar) ten laste van adressant blijft Conform dit voor
stel van B. en W. besloot de Raad in zijne zitting van
19 December 1933.
Ged. Staten verzochten nu alsnog de vergoeding
op het volle bedrag der vervoerkosten te bepalen.
B. en W. stellen voor om het raadsbesluit van 19
December 1933 te handhaven.
Zonder discussie wordt aldus besloten.
Een schrijven van de Broederschap van Gemeente-
Ontvangers in Nederland betreffend een verzonden
adres inzake centralisatie van het rekenplichtig be
heer. wordt voor kennisgeving aangenomen.
Goedgekeurd worden de rekeningen over 1933 en
1934 v. d. voormalige Gezondheidscommissie gezeteld
te Schagcn. De eindrekening sloot met een batig saldo
van f572.95.
Mededeeling wordt gedaan van de circulaire van
Ged. Staten betreffende vermindering van de jaar
wedden van Burgemeesters, Secretarissen en Ontvan
gers. door een pensioenverhaal van 8% ingaande
1 April 1934. Deze regeling is inmiddels door de
Kroon goedgekeurd.
Door den Raad wordt een beslissing genomen ten
aanzien van 17 verzoeken om ontheffing van honden
belasting.
De pensioensgrondslag van H. van der Heijden als
dienaar van politie, wordt nader vastgesteld op
f1940
Aanvaarding legaat
Blijkens schrijven van den Notaris H. J. van Veen
te Sehagerbrug heeft wijlen M. Thomasz, weduwe
van P. van der Oord, aan de gemeente Zijpe gelega
teerd een som van f200 voor onderhoud van dc gra
ven van erflaatster en wijlen haar echtgenoot.
B. en W. stellen voor:
le. genoemd legaat, onder de daaraan verbonden
voorwaarden, te aanvaarden;
2e. het bedrag van f200 te beleggen door inschrij
ving op een der Grootboeken van de Nederlandsche
Schuld.
Aldus wordt besloten.
Geen subsidie.
Ingekomen is een verzoek van het Bestuur van dc
afd. „Oudesluis" van den Ned. Arbeiderssportbond,
om een jaarlijksche subsidie van £25 voor het aan
schaffen van verschillende sportartikelen.
In verband met de huidige tijdsomstandigheden
stellen B. en W. voor, afwijzend op het verzoek te
beschikken.
De Voorzitter zegt, dat B. en W. van oordeel zijn,
dat dergelijke subsidies niet meer verleend kunnen
worden. Over het algemeen zal het verleenen van
subsidie moeten wrorden ingekrompen.
Zonder discussie en zonder hoofdelijke stemming
wordt conform het voorstel van B. en W. besloten.
B. en W. stellen voor. om de voormalige politiewo-
ning te Petten ondershands te verhuren aan D. Snip
voor een huurprijs van f2 per week (inclusief ver
plicht abonnement waterleiding).
Toegelicht wordt, dat bedoelde woning sinds
eenige weken niet meer door den Rijksveldwachter
wordt bewoond, doordat deze zijn woonplaats heeft
overgebracht naar Burgerbrug.
Aldus wordt besloten.
Volgt het voorstel van B. en W. tot het vaststellen
van een regeling omtrent de toelating van kinderen
uit de gemeente Sint Maarten op de O. L. School te
Burgerbrug.
Toegelicht wordt: In verband met de opheffing van
de O. L. School te Eenigenburg met ingang van 1
Juli 1934 wordt het wenschelijk geacht gelegenheid
te geven, dat kinderen van Eenigenburg kunnen wor
den toegelaten tot de O. L. school te Burgerbrug.
Aldus wordt besloten.
St Maartenszee als badplaats.
Voorstel tot aanvulling van de Verordening tot af
wijking van bepalingen der Winkelsluitingswet 1930.
B. cn W. stellen voor de thans geldende verordening
tot afwijking van bepalingen der Winkelsluitingswet
zoodanig te wijzigen, dat de verkoop van badartikelen
te St. Maartensviotbrug gedurende de zomermaan
den mogelijk wordt gemaakt, zulks in verband met
het feit. dat St. Maartenszee zich meer en meer als
badplaats ontwikkelt.
Het voorstel wordt gedaan in verband met een
verzoek dat inkwam van een neringdoende te St
Maartensviotbrug om zoodanige ontheffing van de
bepalingen, dat die verkoop des Zondags mogelijk is.
Conform het voorstel van B. en W. wordt besloten.
De salarissen der gemeenteveldwachters.
Aan de orde wordt gesteld het voorstel van B. en
W. tot wijziging van de Verordening, regelende de
ergens anders wonen. Niets zou haar er ooit toe
kunnen brengen in het huis van haar getrouwden
broer te blijven als een ongewenschte derde!
Er zou altijd een weg ter ontspanning voor haar
openstaan, bedacht ze ironisch, n.1. haar huwelijk
met Tony. Ze wilde, dat het maar mogelijk was op
bevel verliefd te worden! Het zou alles zooveel ge
makkelijker maken! Als Tony's vrouw, dat wist ze
zeker, zou ze hem op den goeden weg kunnen hou
den en zoo de taak vervullen, die Virgina haar had
opgelegd. Hii had zich altijd zeer ge^ o; lig getoond
voor wat zij hem zei als een boetvaardige kleine
jongen, als ze hem berispte, stralend, als hij haar
goedkeuring had verworven. En hij ha deen heel zacht
plaatsje in haar hart. Naast Robin was er niemand
van wien ze zooveel hield.
Een wolk die plotseling voor de zon schoof
deed haar beseffen, dat ze al ecnigen tijd stil zat, en
dat,, op deze hoogte, de lucht scherp was. Ze was
koud en krabbelde haastig overeind. Ze wilde naar
den top van den heuvel gaan en Tony zeggen dat ze
gereed was terug te keeren.
Maar tot baar groote verbazing was hij. 'oen ze
naar den top geklommen was. niet te zien. Ze kon
van hier minstens twee mijl ver in den omtrek kij
ken. en. zoover ze zien kon. was er nergens eenig
teeken van een levend wezen te bespeuren. Haar
rigen oogen niet geloovend. beschutte zij ze met haar
hand en keek nog eens. Maar ze had zich niet ver
gist. Tony was nergens te zien. Overal strekte het
errein zich verlaten uit zonder eenig levend wezen
behalve zijzelf.
Ze hield haar handen aan weerszijden van haar
mond. cn riep hem, terwijl haar stem luid klonk door
de heldere, droge lucht. Maar er kwam geen ant
woord. Integendeel, de volkomen verlatenheid en
«tilte van de plek scheen biina al iets tastbaars voor
haar te verrijzen. Een oogenhlik maakte een wilde
vrees voor wat gebeurd zou kunnen zijn zich van
haar meester.
„Tony! Tony Haar stem werd een gil.
en brak dan plotseling schor af. in diepe verlichfine
Aan haar linkerhand ging de grond plotseling
over in een steil ravijn, en ze kon Tony's hoofd en
schouders zien, die langzaam hoven den rand van
den afgrond uitkwamen. Onmiddellijk begreep ze
wat er gebeurd was. Toen hij geen gentiaan kon
vinden op veiligen grond, moest hij er een in he»
oog gekregen hebben in een spleet van de rots h'n-
beneden, en was. zonder zich in zijn roekeloosheid
te hekommeren om hef gevaar, naar beneden ge
klauterd om die fe plukken.
Alleen al de gedachte aan het gevaar, dat hij ge-
loopen had dat hij nog liep joeg een huivering
eischen van benoembaarheid en de bezoldiging van
de veldwachters dezer gemeente.
Door den Secretaris wordt gelezen een tweetal
brieven van den Commissaris der Koningin, waarin
wordt medegedeeld, dat naar het oordeel van den
Minister van Binnenlandsche Zaken thans de tijd
gekomen is ten aanzien van de salarissen van dc
veldwachters te breken met het stelsel van tijdelijke
kortingen, doch deze salarissen thans definitief te
herzien. Die herziening dient volgens den Minister
ook van toepassing te zijn op de thans in functie
zijnde veldwachters. Evenwel dient de verlaging ge
leidelijk te geschieden en mag de verlaging per jaar
niet meer dan 10 zijn.
In de tweede circulaire wordt medegedeeld, dat de
Minister van oordeel is. dat als norrnsalnris voor de
gemeente-veldwachters 1 1300 tot f 1700 (vrije woning
inbegrepen) voldoende is te achten, waarbij dan ko
men de diverse emolumenten, als: vergoeding di
ploma's, f 100 voor uniform, f 30 voor vergoeding rij
wiel.
Door B. en W. was aan den Alg. Ned. Politiebond
advies gevraagd op het voorstel om het maximum
salaris, thans zijnde f 1550, terug te brengen op
f 1500 en het verplichte pensioenverhaal ad 10 toe
te passen.
De Alg. Ned. Politiebond oordeelt echter, dat de
bezoldiging van de gemeenteveldwachters eerder
dient te worden verhoogd. In zijn advies wijst de
Bond op het vele werk dat van de beide veldwach
ters in deze uitgestrekte gemeente wordt verlangd,
terwijl de levensstandaard in deze gemeente zeer
hoog is. Vermindering van salaris plus verhaal van
de pensioensbijdrage wordt ongewenscht geacht.
De raad gaat in comité.
Na heropening wordt medegedeeld, dat de meer
derheid van B. en W. voorstel om het maximum
salaris met f50 te verlagen, de tijdelijke salariskor
ting van f 126 te doen vervallen, doch te verhalen
10 pensioensbijdrage.
De heer Nannis, vormende de minderheid in het
college van B. en \V„ kan met dit voorstel van de
meerderheid niet accoord gaan. Spr. zegt, dat zeer
zeker de gemeente-finantiën in het oog moeten wor
den gebonden, maar daarnaast hebben wij er ook
op te letten, dat de verlaging niet te streng wordt
doorgevoerd. Twee jaar geleden is een tijdelijke kor
ting van f 126 ingesteld, maar om nu een totale ver
mindering van f'246 toe te passen, gaat spr. te ver.
Een verlaging van f5 per week wil voor deze men-
schen wat zeggen. Spr. stelt voor, dat de raad zich
bepaalt tot het verplichte pensioensverhaaj van 10
doch geen f 50 salarisvermindering toe té passen.
Van deze menschen mag niet 't uiterste gevraagd
worden om de gemeentefinantien te helpen in stand
te houden.
Het voorstel van de meerderheid van B. en W.
wordt in stemming gebracht en aangenomen met 7
tegen 3 stemmen; tegen stemden de heeren Blom,
Rens en Nannis.
Besloten wordt tot het doen van af- en overschrij
ving op de Gemeentebegrooting, dienst 1933. tot een
bedrag van 11697.
De rondvraag.
De heer Blom heeft in de courant gelezen, dat 1
Juli a.s. eindigt de werkverschaffing bij Staatsbosch-
beheer. Is dat ook het geval in de Wieringermeer?
De Voorzitter antwoordt bevestigend.
De heer Blom vraagt, wat dan met de menschen
moet worden begonnen.
De Voorzitter deelt mede, dat op 1 Juli de steun
regeling in werking treedt.
De heer Nannis wijst er op. dat de toestand der
werkloozen niet beter is dan vorig jaar. Er is groote
achterstand en daardoor wordt de toestand steeds
nijpender. Als de steunregeling wordt ingesteld, zul
len de inkomsten weer verminderen. Waar moeten
de menschen tenslotte naar toe. Spr. meent, dat de
werkverschaffing moet worden voortgezet. Spr. kan
zijn stem niet geven aan die stopzetting van de werk
verschaffing.
De Voorzitter zegt dat dc heer Nannis niet moet
vergeten, dat het de Minister is die de werkverschaf
fing bij Staatsboschheheer tot half September stop
zet en als de gemeente de werkverschaffing niet
stopzet, de menschen die nu bij Staatsboschheheer
zijn geplaatst, in de Wieringermeer te werk gesteld
zouden moeten worden en dat is niet te betalen. Spr.
herinnert er aan hoe verleden jaar, na de stopzet
ting van de werkverschaffing heel wat menschen
werk hebben gevonden in het vrije bedrijf.
En dat niet alle werknemers met de redeneering
van den heer Nannis accoord gaan, blijkt wel hieruit,
dat spr. vorige week een arbeider bij zich had die het
wel goed vond dat dc werkverschaffing werd stopge
zet, want als je in de werkverschaffing zit, hen je
niet in de gelegenheid naar ander werk uit te zien.
In de werkverschafffing, aldus deze werknemer, ver
dien je f 12.— en dan kan je niet een dag loon mis
sen om ander werk te zoeken. Deze werknemer had
dus niet zooveel bezwaren tegen de stopzetting als de
heer Nannis en anderen. Ook hoort spr. wel van
werkgevers die een man of wat zouden kunnen heb
ben, maar mannen die steeds in de werkverschaffing
zijn, willen ze niet hebben.
Spreker zou het zeer toejuichen als de werkgevers
door haar heen. Haar eerste impuls was. naar hem
toe te snellen. Maar toen, beseffend dat een beweging
van haar zijn aandacht zou kunnen afleiden en het
gevaar nog zou vergrooten, dwong ze zichzelf met
bijna bovenmenschclijke in.>panning te blijven waar
ze was. Roerloos, met strakken blik, zag ze hoe hij
zich langzaam omhoog werkte. Dat de steun voor
zijn voet in hooge male onzeker was, bleek uit de
zorgvuldigheid van zijn bewegingen, zoo heel anders
dan Tony s gewone onstuimigheid.
Nu was zijn arm boven den rand beide armen...
hij scheen een oogenblik uit te rusten en leunde
even op zijn borst voor hij het verder probeerde.
Zou ze naar hem toe gaan? Haar armen hingen stijf
langs haar neer. haar handen openden en sloten zich
in haar angstige besluiteloosheid.
Tony bewoog weer, cn nu heesch hij zich op, zoo
dat hij een knie over den rand kreeg. Nog één
oogenhlik en hij zou in veiligheid zijn
Toen viel hij met een schreeuw, plotseling achter
over en verdween uit het gezicht, en Ann kon alleen
den getanden rand van het ravijn zien, die zich
scherp afteekendc togen de lucht.
Een onderdeel van een seconde stond ze verlamd,
overstelpt van ontzetting voor wat was gebeurd.
Toen, de kreet die naar haar lippen kwam terugdrin
gend, rende ze in de richting van de plek, waar
Tony uit het gezicht verdwenen was.
HOOFDSTUK IV.
Als ratten in den val.
Ademloos, met kloppend hart, bereikte Ann de
kloof en nadat zij zich languit op den grond had
geworpen, kroop zij naar den rand. Voor een oogen
blik sloot zij haar oogen en deinsde ontsteld terug
voor het tooneel, dat zij zou aanschouwen. Tony's
jong, slank lichaam te pletter geslagen op de rots
beneden of misschien verloren in den onpeilbaren
afgrond welke nooit zijn dooden teruggaf.
Door een zeldzame wilskracht gelukte het haar
ten laatste de oogen te openen en naar beneden te
zien. Direct beneden den rand van het ravijn ging
de grond verticaal eenige meters omlaag om daarna
geleidelijk over te gaan in een breed vooruitsprin
gend gedeelte, dat den eigenlijken afgrond begrensde.
Tony lag onbeweeglijk op den rotsrand, met uitge
strekte armen, cn met een wit, naar boven gericht
gelaat. Hij had klaarblijkelijk zijn steunpunt verlo
ren en was hulpeloos naar beneden gestort. Het was
aan de aanwezigheid van een hoekige, uitstekende
klip te danken, dat hij niet verder naar beneden was
gevallen.
zich wat meer wendden tot de arbeidsbemiddeling
om arbeiders aan te vragen, maar dat schijnen ze niet
le willen doen, ze wachten het liever af, dat de men
schen zich aanmelden. Als zij ich echter om arbeids
krachten wendden tot de arbeidsbemiddeling, spr. ge
looft dat er dan meer werkloozen zouden kunnen
worden geplaatst. Spr. wijst er tenslotte nog op, dat
als de werkverschaffing nog een tijdje zal worden
stopgezet, het nu den tijd daarvoor is.
De heer Nannis zegt., dat wat de Voorzitter daar zegt
van dien eenen arbeider, die arbeider spr. geen cent
waard is.
De Voorzitter: Hij is mij voel waard.
De heer Smit: Het is één van de hesten.
Dc heer Nannis: Die man heeft alle gelegenheid om
's avonds op de fiets te stappen en werk te zoeken.
Bij spr. staat onherroepelijk vast, dat van do 80
werkloozen geen 20 in 't vrije bedrijf werk zullen vin
den. Spr. heeft dat bij ondervinding, misschien wel
eens een week, maar dan sta je weer.
De heer Van der Sluijs zegt dat men de zaak niet
te veel op de spits moet drijven en men niet moet
denken dat B. en W. de werkverschaffing stop zetten
om den arbeiders een lager inkomen te bezorgen. B.
on W. doen dat met de hoop, dat de menschen. voor
een groot gedeelte in het vrije bedrijf werk zullen vin
den. Spr. wijst op de ervaring die vorig jaar is op
gedaan, toen op 31 Maart in de raadsvergadering
enkele raadsleden prikkelbaar werden, toon zij over
den finantieelen toestand der gemeente worden inge
licht en daarop oordeelden dat de werkverschaffing
stopgezet diende te worden. Zij maakten toen een
kleine fout, maar het gevolg was toch dat van dc 84
ingeschreven werkloozen er in 2 weken 10 werden
afgevoerd. Half Juni hebben B. en W. toen beslo
ten de werkverschaffing stop te zetten en het gevolg
is geweest dat. toen de steunregeling kwam, er 23 in
de steunregeling vielen. Het bleek dus dat de pogin
gen om in het vrije bedrijf werk te verkrijgen, slaag
den. En met die ervaring voor oogen meent de meer
derheid van B. en W. dat het ook nu weer gepro
beerd moet worden. Dat is het argument, niet echter
om den menschen een steunbedrag te bezorgen. Als
u straks een uiteenzetting van den Secretaris hoort
over den stand der gemeentefinantiën, zult u het be
grijpen dat B. en W. aldus willen handelen.
De heer Bruin vraagt, hoe het met den polder
staat.
De Voorzitter zegt, dat daar het werk doorgaat.
De heer Nannis blijft het noodzakelijk achten dat de
menschen met de grootste gezinnen dan tenminste
naar de Wieringermeer kunnen. Er moet toch iets
worden gedaan voor de menschen.
De heer Blom wil graag gelooven dat de meerder
heid van B. en W. 't oog houdt op de gemeentefinan
tiën, maar spr. gelooft met den heer Nannis dat de
menschen niet in voldoende mate in 't vrije bedrijf
werk zullen vinden.
Voortgaande met de rondvraag, informeert de heer
Blom hoe het te Burgerbrug staat met het aantal leer»
lingen voor de O.L.S., als de kinderen van Eenigen
burg worden toegelaten. Hoe staat dit aantal ten aan
zien van de 3 leerkrachten? Spr. vraagt dit in verband
met de handhaving van de leerkrachten 1c Petten.
Misschien zijn er leerlingen van Burgerbrug naar
Fetten over te brengen.
De Voorzitter zegt, dat B. en W. deze zaak in he\
oog houden.
De heer Blom wijst op de onbewoonbaarheid van
een klein huisje, eigendom van L. van Buuren en
bewoond door De Ruijter. Spr. acht het volstrekt noo
dig dat het onbewoonbaar xvordt verklaard.
De heer Van der Sluijs wijst er op dat het feit dat
er weinig aan woningen wordt gedaan, in dezen tijd
dikwijls veroorzaakt wordt door de finantieele om
standigheden. Alleen in uitersten noodzaak zou spr.
tot onbewoonbaarverklaring willen overgaan. Spr.
dacht dat het huisje wel bouwvallig is, maar het lekt
bijv. niet.
De heer Doorn: Het is een toevluchtsoord.
De heer Blom zegt dat het geen woning is, die aan
redelijke eischen voldoet.
Hierna sluiting.
TWEE BERGBEKLIMMERS NEERGESTORT.
De molenaarszoon Hugo Singer uit Rleder en de
kleermaker Franz Bock uit Markt Oberdorf, in
Duitschland waren Zaterdag naar den Geiselstein
getrokken om dien langs den gevaarlijken noord
wand te beklimmen. Zondagmiddag zouden zij terug
zijn. Toen zij echter in den nacht op Maandag nog
niet thuisgekomen waren, werd gisteren een red-
dings-expeditie uitgezonden, die er na lang zoeken
in slaagde het lijk van Hugo Singer, die te pletter
was gevallen, te bergen. Men heeft tot dusverre
Frans Bock nog niet kunnen vinden. Vastgesteld
werd, dat de val het gevolg was geweest van het
breken van het touw.
Ann spande zich tot het uiterste in om naar be
neden te kijken, doch kon niet onderscheiden, of hij
dood was of slechts bewusteloos en de kwelling der
onzekerheid scheen haar van alle krachten te be-
rooven. Zij bleef eenige ©ogenblikken liggen, waar
zij was, niet in staat om het beven harer ledematen
tegen te houden. Met pijnlijk stekende oogen bleef
ze staren naar de onbewegelijke figuur op den rand
van den afgrond.
Eindelijk week de verlammende schrik cn zij
slaagde erin overeind te komen. Zij moest hem be
reiken op de een of andere manier moest zij hem
bereiken.
In 't begin kon zij geen enkelen weg daartoe vin
den. Ofschoon hij er zelf met succes in geslnagd
was naar boven te klimmen, durfde zij toch niet
langs denzelfden weg af te dalen. Indien er geen
ander middel te vinden was, zou zij genoodzaakt
zijn naar het hotel te gaan om hulp te halen. Maar
dit zou een uur of langer in beslag nemen! En in
dien tusschentijd lag Tony daar onverzorgd! Zij
moest direct naar hem toegaan en weten, of hij dood
of levend was. Zij gooide zich nogmaals languit op
den grond en wierp een wanhopigen blik op het on
toegankelijke plateau, waar hij lag. Toen kwam het
haar voor, dat er onder het overhangende gedeelte
een soort ruw pad was gevormd, dat waarschijnlijk
naar den top van het ravijn voerde.
Zij sprong haastig op en liep snel langs den rand
van het ravijn. Met een zucht van verliclitine vond
zij eindelijk een breede spleet, welke in de richting
van het pad omlaag liep. Zij was behendig als een
hert, maar toch viel het haar moeilijk langs het on
gebaande pad af te dalen. Een enkele mistap betee-
kende 'n onvermijdelijken en oogenblikkelijken dood.
Behoedzaam bewoog zij zich voort, hare handen
gleden langs den ruwen rotswand en ten laatste be
reikte zij de plaats, waar Tony lag. Zij knielde naast
hem neder en onderzocht, of zün hart nog sloeg. Zij
voelde het kloppen tegen haar handpalm hij
leefde nog!
Ann wankelde eenigszins op haar knieën. De re
actie op de haast ondragelijke spanning der laatste
minuten maakte haar ziek en duizelig. Toen viel
haar oog op een helle kleur blauw een enkele
gentiaan, nog vastgeklemd in de hand van den
iongen en plotseling begon zij hevig te schreien,
waarbij de tranen overvloedig langs haar gezicht
stroomden. Op dat moment keerde Tony tot het be
wustzijn terug tot het vage bewustzijn van een
vocht, dat op zijn gezicht druppelde. Hij bewoog ziel',
en sloeg z'n oogen op.
Wordt vervolgd.
