xl k Dwars door Afrika. EEN AFTELSPELLETJE. WIE HEEFT GEDULD? SCHAGER COURANT Voor de eerste maal door het Zwarte werelddeel. TWEE LEGPROBLEMEN. GEEN WONDER,... DAT HIJ GEK WERD! DE VERJAARDAG VAN POPJE TRUUS. OVER WEERSVOORSPEIIINGEN EN WEERHUISJES.... Door P. VAN VENHUYSEN. Den beroemden, Engelschen ontdekker, Henry Stanley komt de eer toe, de eerste te zijn geweest, die het waagde dwars door het Zwarte Werelddeel, zooals Afrika al gemeen wordt genoemd, te dringen Voor hem hadden twee, niet minder be roemde reizigers, Livingstone en Cameron, reeds een poging daartoe, gewaagd, maar zij waren daarin niet geslaagd. Ze waren afgeschrikt door de tallooze moeilijkheden die zij het hoofd hadden te bieden. Inder daad was de vijandelijke gezindheid der inboorlingen tegenover de blanken alge meen bekend en bovendien leverde de to tale onbekendheid met de gesteldheid van het land een niet denkbeeldig gevaar op. Toch besloot Stanley in zijn onstilbaar verlangen om achter de geheimen van het Zw. Werelddeel te komen, het eindelijk te wagen! Reeds had hij zijn naam gemaakt met de onderzoekingen in de buurt van het Tanganikameer, Victoria en Albert Njanza, waardoor hij alle bijzonderheden over den loop van den Nijl had weten op te sporen. Dat was in November 1875 geweest, 3 jaar later nam hij het besluit vanuit Njangwe, aan de Lualaba, dwars door Afri ka, Emboma, aan don mond van den Con- go te bereiken. In Augustus 1876 verliet hij met zijn met gezellen, blanken en zwarten Uschidschi aan het Tanganikameer; als gids diende hem een zekeren Pippu Tip, een Arabisch opperhoofd. Onderweg eerst vernam deze het doel van dezen tocht. Deze zette groote oogen op, en ried Stanley ten zeerste af, deze tocht te ondernemen. Hij wees hem op tal van gevaren, die hem konden bedreigen, maar Stanley volharde in zijn besluit. Toen ze in Tjangwe, het eigenlijke beginpunt van den tocht waren gekomen, weigerde Pippu Tip dan ook, hem verder te vergezellen en het grootste gedeelte der manschappen volgde dat voorbeeld. Stanley liet zich er echter niet door af schrikken. Hij nam andere mannen aan en bepaalde het vertrek op 6 November. Bij het afscheid zongen Pippu Tip en zijn mannen Stanley en zijn hegeleiders 'n weemoedig afscheidsliedje toe, dat niet na liet indruk te maken op den karavaan. Stanley zelf ontkwam er ook niet aan, maar dadelijk verzette hij zich tegen zijn Leg van deze fantastische figuur, na de onderdeelen zorgvuldig te hebben uitge knipt, drie vierkanten. En van deze vierkant. stukjes papier één groot zwakheid en gaf hij het bevel tot vertrek. Het grootste gedeelte van de reis ge schiedde in opvouwbare booten; die, waar in Stanley zat, heette de „Lady Alicc". Ge durende de vaart hadden de reizigers zich voortdurend te beschermen tegen de ver bitterde inboorlingen, die vanuit allerlei verborgen schuilhoeken tallooze giftige pij len op hen afschoten. Sommigen waren raak en een aantal mannen lieten er het leven bij. Het grootste gevaat- was echter de vele watervallen, die moesten worden overge trokken. Iedere waterval kostte een of meer slachtoffers. Zoo verloor Stanley op zekeren dag zijn besten vriend en reisge noot Fr. Pocock en eenige dagen later scheelde het weinig of Stanley zelf was eveneens door het water hij de Mobcllewa- terval meegesleurd. Zoo werd door al die ongelukken hot reis gezelschap van Stanley hoe langer hoe kleiner! Hij gaf het echter niet op. Hij wil de slagen. Voort ging het dus, steeds die per het land in en zoodoende naderde men al meer en meer het einddoel. Toen Stan ley bijna de. Westkust, bad bereikt, kwam bij tot de ontdekking, dat er spoedig ge brek aan levensmiddelen zou zijn. Er was nog slechts een voorraad voor enkele da gen en hoe vér was hij nog van de Em boma verwijderd? Hij wist het niet. te schatten! Twee, drie dagen gingen voorbij. Uitgeput van honger en dorst lagen de reizigers op den grond, niet meer in staat tot de geringste inspanning. Stanley, niet minder uitgeput dan de andere mannen, sprak hen moed in door hun een spoedige aankomst tc Emboma voor te spiegelen. Iedereen móest zijn laatste krachten verza melen om liet einddoel te bereiken, wilde men niet ellendig omkomen. Gelukkig za gen de mannen dit ook in, ze vermanden zich nogmaals en zetten hun reis met uiter ste inspanning voort. En zie Stanley had geluk. Den vierden dag bereikten hij en zijn metgezellen tegen den avond van den Ssten Augustus 1877 Emboma! Zijn reis dwars door Afrika had precies 276 da gen geduurd! Van de 256 manschappen, die hij had medegenomen, waren 115 over gebleven. Met hen had hij 116G3 K.M. afge legd. Deze tocht kostte Stanley een groot deel van zijn gezondheid. Blijkbaar had hij, die de sterkste zenuwen van allen scheen te hebben, cr toch te veel van gevergd. Toen hij zich van de uitputting der reis een weinig hersteld had, verviel hij in een soort gevoelloosheid en schuwde een lan gen tijd de menschen. Zijn vrienden spoor den hem aan naar Engeland terug te gaan, waartoe hij tenslotte besloot. Wel verbeter de langzamerhand zijn gezondheid in het vaderland, maar toch is hij volgens zijn vrienden nooit meer de oude geworden,. De wereld heeft dus veel aan Sfanley's volharding te danken. Een deel van den sluier, die over het Zwarte Werelddeel hing, heeft hij opgelicht. OPLOSSING: Aftelspelletje: met 10. Vijftien jongens en vijftien meisjes staan I in een kring, zooals de teekening laat zien. Je begint af te tellen hij het meisje, waar het pciltje A. hij staat. Met welk cijfer moet je aftellen om eerst alle jongens en daarna alle meisjes af te laten zijn? N.B. De redactie neemt geenerlei verant woordelijkheid omtrent de gevolgen van het lezen van onderstaand arti kel op zich! De nieuwe patiënt was zoo gewillig en verstandig, dat de dokter het niet kon laten hem de vraag te stellen: „Weet U eigenlijk wel, waar U bent?" „Ja, helaas wel, dokter; in een krankzin nigengesticht!" „Maar waarvoor bent U eigenlijk hier ge komen?" vroeg de dokter. „Tja," zei de patiënt, dat is een eigen aardige geschiedenis, luistert U maar eens: „Ik trouwde met een weduwe, die een volwassen dochter had. Daarop trouwde mijn vader met de dochter van mijn vrouw! Mijn vrouw werd daardoor dus de schoonmoeder van haar schoonvader. Mijn stiefdochter werd mijn stiefmoeder en mijn vader mijn schoonzoon. Mijn stiefmoeder kreeg een zoon, die dus mijn stiefbroer was, maar hij was ook mijn kleinzoon en de kleinzoon van mijn vrouw, zoodat ik de grootvader van mijn stiefbroer was. Toen nu mijn vrouw ook een zoon kreeg, was die ook de zwager van mijn vader (als broer van zijn vrouw). Mijn stiefdochter is echter tegelijk dc grootmoeder van haar hroer, want die is de zoon van haar stief zoon. Daar ik de stiefvader van mijn vader hen, is mijn zoon de stiefbroer van mijn vader, echter ook de zoon van mijn groot moeder, daar mijn vrouw de stiefdochter Knip de lichtgekleurde stukjes zorgvul dig uit en leg ze zoo, dat ze een mooi plaatje vormen. Plak ze dan netjes op een ander stuk papier. Als je het heel mooi ge daan hebt, is het waard om in een lijstje op je kamertje te hangen. Probeer het maar eens en veel succes! Oplossing in liet volgend nummer. van haar dochter is. Ik ben de stiefvader van mijn stiefmoeder, mijn vader en zijn zoon zijn broers, mijn vrouw is mijn groot moeder, omdat zc de moeder van mijn stief moeder is, ik ben een neef van mijn vader en tegelijkertijd mijn eigen grootvader „En dat," besloot de patiënt, „heeft mij het verstand gekost!" De assistent-geneesheer had intusschen een dwangbuis gehaald, want de dokter was inmiddels wild geworden en gilde maar steeds „Mijn vrouw is mijn groot vader! Mijn pop heeft morgen verjaardag! Wat zal ik haar geven? Een mooie bloempot? Maar zulke kleine bloempotten bestaan er toch niet? Zeker maar die maken we zelf. Let maar eens op...! Wij halen in de keuken een eierdop. Maar de schaal moet nog onbeschadigd zijn. Misschien heeft moeder wel een ei, dat ze voorzichtig in een pannetje laat leegloopen, om het te klutsen voor een om- meletje, of iets dergelijks! Nu snijden wij voorzichtig het derde deel van dc eierschaal af, namelijk dat ge deelte, dat het puntigst is. In de bodem maken we met een naald drie of vier gaatjes. Uit Plastilina (modelleerklei) kne den we een mooie ring, waarin de eier schaal past (we kunnen ook een ring van kurk nemen) en zetten het ei daar zoo danig op. dat de gaatjes vrij blijven. Nu nog drie mooie pootjes voor de bloempot gemaakt enje hebt een allerleukst bloempotje, dat je nog aardig kunt beschil deren ook. Een beetje aarde erin, een bo terbloempje of een leeuwenbekje O.I.- Kcrs kun je ook nemen, maar dat duurt langer en popje Truus zal groote oogon opzetten, als ze het keurige potje ziet! OPLOSSING: Legproblemen: h Hoe men een weerkaart moet lezen. Wij weten toch allemaal wel zoo'n beetje dat de voch tigheid van de lucht, die zich verdichten kan tot re gen, op vele dingen van groote invloed is! Gelatine blaadjes krommen zich met de bevochtigde zijde naar boven, omdat ook onze adem vocht bevat en de waterdeel tjes in de oppervlakte drin gen en die vergrooten. Ge spleten stroo buigt en vooral een snaar, een echte darm snaar zooals aan de gui taar of mandoline zit is een goede vochtigheidsmeter. Zij neemt water op en ver lengt automatisch bij vochti ge temperaturen. Deze snaar verlengt zich, wanneer zij vocht opneemt. Bij het weerhuisje is deze eigenschap uitgebuit: het plankje, waarop de poppetjes staan, is met een snaar ver bonden. Bij mooi weer, dus bij een droge temperatuur krimpt de darmsnaar in en draait door een bijzonder machenisme het regenmannetje naar binnen, terwijl bij vochtig weer het mooi-weer-mannetje naar binnen gedraaid wordt. Dan verschijnt het regeninannetje buiten het huisje! Wil men de weersvoorspellingen nauw keurig nagaan, dan moet men maar eens een weerkaart in de krant bestudeeren. Ook kan men zich bij een meteorolo gisch station, zooals wij b.v. in de Bilt heb ben, abonneeren op zoo'n weerkaartje, dat men dan geregeld toegestuurd krijgt. Daar op vallen in de eerste plaats de verschil lende lijnen op, in wier midden een H of een L staat. Dat beteekent Hoogdrukgebicd of Laagdrukgebicd. Dat zijn aanduidingen, die betrekking hebben op den luchtdruk der aldus aangeduide streken. Staat er 'n cijfer bij, dan loopt de betreffende lijn over alle steden, die een luchtdruk van dat cij fer (b.v. 750) hebben. Men noemt deze lij nen „Isobaren". De pijltjes geven de wind richting aan. Het getal naast iedere stad verraadt ons de daar heerschende tempe ratuur en de wijze, waarop het kringetje, dat de stad voorstelt, geteekend is, geeft verdere bijzonderheden over het weer. Tien open kringetje beteekent „zonder wolken" een half zwart gemaakt kringetje „hall bedekt", een geheel zwart gemaakt krin getje „bedekt" of „regen". Het is dus heele- maal niet moeilijk, een beetje te voorspel len

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1934 | | pagina 18