Het Gouden Kalf.
Rinso
HOUDT DIT IN DE GATEN
Haar schuld betaald
Donderdag 19 Juli 1934.SCHAGER COURANT.Tweede blad. No. 9519
Coty ernstig
ziek.
Met een mes doodgestoken.
Een Engelschman alleen naar de
Mount Everest?
Onoplettende auto-bestuurster.
Noodlottig ongeval in een dierentuin.
Zijn hoofd buiten het portier gestoken.
Onweer aan de Engelsche kust.
OOK VOOR DE VATEN
(Ingezonden).
Het Is nog niet zoo lang geleden, dat in een onzer
periodieken roet klem betoogd werd, dat dit kali
,oo spoedig mogelijk op stal gezet werd. het mocht
soms in den lande alles eens plat loopen. Zoo
eenvoudig als daar voorgesteld, is het echter niet,
economen van naam geven zells toe, dat de oor
zaken van dezo wanorde allereerst niet te zoeken
zijn op monetair gebied, maar als hoofdoorzaak ge
legen is in de onzinnig opgevoerde handclsbelem-
meringen.
Tevens was van niet geringe beteekenis de op
potting van het goud in enkele landen; daardoor
zonk het crcdietvolume en er ontstond prijsverla-
laging.
Tot juist begrip van de monetaire verhoudingen
in de wereld dienen we het volgende onderscheid
te kennen:
a. ten opzichte van die landen dio den gouden
standaard prijsgaven;
b. de landen van het goudbloc;
c. onze eigen natie.
De grootc mogendheden, die het voorbeeld moes
ten geven, om de onzekerheid voor handel en nij
verheid op te heffen, of wel tot geringer proporties
terug te brengen, verlieten hun standaard of wer
den er af gedrongen.
Wij hebben gezien hoe Amerika op den voor
avond der Economische Wereldconferentie te Lon
den in 1933 op deze conferentie was toch de hoop
der geheelc wereld gevestigd zijn goudstandaard
prijsgaf, geheel vrijwillig en absoluut niet gedwon
gen door gebrek aan gouddekking; bovendien bezat
het een actieve handels- en betalingsbalans.
Intusschen, zegt Mr. Trip, moest de Londensche
mislukking door alle landen als uitgangspunt voor
de verder te volgen politiek aanvaard worden. Uit
eigen kracht moesten zij een nieuwen evenwichts
toestand trachten te bereiken.
De terugkeer zal waarschijnlijk van langen duur
zijn. De vorige week verklaarde de Engelsche Mi
nister van Financiën in het Lagerhuis, met betrek
king tot do financieele politiek van Engeland, dat
Groot-Brittannië voorloopig nog niet tot den gouden
standaard terug dacht te keeren.
De voorwaarden die voor een dergelijken stap
moeten worden gesteld, zijn naar de meening van
dezen minister nog niet vervuld en wel om de
volgende redenen.
Ie. Nog steeds zijn de prijzen der goederen op de
wereldmarkt niet voldoende gestegen om een
toereikende winstmarge tusschen den kost
prijs en den verkoopsprijs mogelijk te maken;
2e. Nog stee*s zijn de belemmeringen die het
internationaal handelsverkeer ondervindt,
niet uit don weg geruimd, zelfs niet eens
verminderd.
3e. Een regeling van het oorlogsschuldenpro
bleem is nog niet tot stand gekomen.
Het laatste is wel vnn vérstrekkende beteekenis,
niet alleen voor Engeland, maar ook voor alle vol
ken, blijft de oplossing ervan uit, zal Europa voor
namelijk in zijn knellende kluisters blijven rond
dwalen tot schade maar ook tot schande voor elk
volk afzonderlijk.
Daarom is het een groote verdienste geweest van
onzen Minister-President, Dr. Colijn, en van den
Directeur der Nederlandsche Bank, Mr. Trip, toen
te Londen op de Wereldconferentie bleek, dat het
niet mogelijk zou zijn tot een meer algemeene sta
biliteit op monetair gebied terug te keeren, zij alle
pogingen in het werk hebben gesteld tot vorming
van het goudbloc.
Daar besloten de regeeringen en de centrale ban
ken van Frankrijk, Italië, Zwitserland, Polen, Bel
gië en Nederland, elkander zooveel mogelijk te on
FEUILLETON.
door
MARGARET PEDLER.
20.
De wensch, van welken zij Maria deelgenoote ge
maakt had, aangaande haar broers toen onbeken
den werkgever namelijk dat zij hoopte, dat hij er
geen gewoonte van zou maken om 's morgens hin
tten te loopen was voorzeker zeer letterlijk ver
vuld. Eliot liet zich zeer zelden op Oldstone Cottage
zien, en wanneer de behandeling van zakenkwesties
hem daar bracht en het toeval wilde, dat Robin uit
^v®s; Het hij gewoonlijk bij Maria een boodschap
achter. Vaker echter zond hij Robin een boodschap
i a vcr.ZOR!< om naar Heronsmere te komen. Het
leek Ann, die zich daarover .verwonderde, en zich iet
wat gepikeerd gevoelde, toe. alsof hij haar stelsel
matig ontweek. Eens roerde zij hel onderwerp in
een gesprek met Robin aan, terloops, alsof zij het
een zaak van niet zooveel belang achtte zooals
vrouwen dikwijls doen. wanneer het gaat om een
kwestie, welke haar zeer ter harte gaat. Robin had
het luchtigjes opgevat.
„Och, daar moet je niets van denken", verzekerde
hij haar. „Ik heb je al verteld, vrouwen komen
niet veel in het leven van Coventry voor. Hij houdt
zich een beetje alzijdig, voor zoover bet jullie sexe
betreft."
"Hij was toch erg vriendelijk den eersten morgen,
toen hij hier kwam", wierp Ann tegen.
Dat was het, wat haar verwonderde de schijn
baar ongegronde verandering in zijn houding. Het
was waar, dat toen hij voor het eerst in de zuster
van zijn rentmeester, het meisje herkende, dat hij
°P .f.l1 avnnd van het Fete des Narcisses uit haar
moeilijkheden gered had, ontsteld was geweest en er
heelemaal niet zoo op gesteld scheen te zijn om de
Kennismaking te hernieuwen. Doch daarna was hij
belangrijk bijgedraaid en had zelfs voorgesteld, dat
zij vrienden zouden zijn. F.n nu gedroeg hij zich nis
of hij van die suggestie spijt had en besloten was
naar dat te tooncn. Het was niet, omdat hij een
dersteunen bij de handhaving van de goudwaarde
hunner valuta's. En het zij erkend, deze aansluiting
heeft niet nagelaten, ook voor ons land uitnemen
de resultaten af te werpen.
Van belang zijn de in Maart 1934 openbaar opge
maakte resolutie van de Internationale Kamer van
Koophandel, do in dat stuk door de vertegenwoordi
gers van het bedrijfsleven in alle aangesloten lan
den geoefenden aandrang naar monetaire stabili
teit, is een bewijs van de nadeelen, welke de hui
dige toestand medebrengt.
Nog van grooter beteekenis Is de uitspraak van
vertegenwoordigers van 23 circulatiebanken te Ba
zel op li Mei 1931, waarbij zij den terugkeer, zoo
dra mogelijk, tot stabile wisselkoersen op den basis
van de goud-pariteit, vooropstelden.
Deze kern van gouden-standaard-landen Is van
groote beteekenis. niet. alleen voor do landen van
het bloc zelve, maar ook voor die landen die den
standaard prijsgaven.
Zoo is goud en goud alleen de onwrikbare basis,
ook voor die landen, die den standaard prijsgaven.
Is het voor de eenc groep van belang zich te hand
haven, voor de anderen zij het een spoorslag om
zij het langzaam daartoe terug te keeren.
Mocht de eene groep om welke redenen ook, zich
niet kunnen handhaven, het zal zijn terugslag voe
len in geheel het economische leven, maar voor de
los-van-den-goudstandaard-landen zal het oen ver
arming zijn als nimmer gekend, met totale ont
wrichting van de geheele economische structuur
en nog grooter werkloosheid.
Daarom is voor ons volk zoowel als voor de ko
loniën van het grootste belang dat wij ons devies
voor ontwaarding willen vrijwaren. Het is de eenige
zekerheid die wc op 't moment bezitten, en dit wil
len wc tot geen prijs prijsgeven of loslaten.
Voor ons land is het vertceren van buitenland-
sche goederen eenerzijds en het voortbrengen van
goederen en producten anderzijds van groot belang in
de huidige wercldomstandighedcn.
Voor ons volk is van het grootste belang dat de
begrooting kloppend, onze productie opgevoerd, de
prijzen der noodzakelijkste levensmiddelen verlaagd
worden, het zal offers vragen, maar anders zal toch
devaluta moeten volgen.
Men hoeft nog kort geleden gepropageerd, wij zul
len ons devies in verhouding brengen van het pond
sterling en wij voor het goud sterling-wissels gaan
koopen, of wel we passen ons aan den dollar, met
een waarde zooals heden van 59.6 een klinkende
standaard dus maar de restrictie dat zij deze
koers elk gewenscht oogenblik weer kunnen los
laten, doet ons ook ten opzichte van deze koers
afwijzend staan.
Het zijn moeilijke tijden dien we beleven, maar de
moeilijkheden zijn er om te overwinnen en deze
oplossing ervan zullen we niet zoeken in de devaluta
onzer munt.
C. W. KORTEKAAS.
Oude-Wetering. r
NIEUW WERELDRECORD PARACHUTESPRINGEN.
Moskou: Nabij Moskou heeft de parachutist
Jewdokimow een nieuw wereldrecord parachutesprin
gen gevestigd, door van een hoogte van 8.100 meter te
springen. Hij viel 7.900 meter in twee min. 22 sec.
voor de parachute opende. Hij is veilig geland.
„snob" was. Zij was er absoluut zeker van, dat het
feit, dat de onbekende heldin van de meer-episode,
gebleken was slechts de zuster van zijn rentmeester
te zijn, bij Eliot Coventry niet het minste gewicht in
de schaal legde. F.11 toen zij daar zoo lui in haar
hangmat lag te schommelen en haar gedachten liet
gaan over haar paar vluchtige ontmoetingen met hem,
voelde zij zich absoluut niet in staat een uitlegging
te geven van zijn gedrag.
Een beetje geirriteerd trachtte zij de zaak uit haar
gedachte te bannen, doch dit gelukte haar niet, en
tenslotte nam zij in haar wanhoop, haar bock weer
op en begon te lezen. Een korten tijd slechts gelukte
het haar gedachten op het boek te concentreeren.
Doch toen de zon, door de takken boven haar hoofd
heen dringend, langzamerhand verblindend over de
oppervlakte van het papier scheen, vervaagde het
wit en zwart van het bedrukte bladzijde tot een
grijzen mist en sloten zich haar oogen droomerig.
Met moeite trachtte zij ze open te houden,*doch haar
oogleden schenen als van lood te zijn.
„De regen viel nu in stroomen neer" was de eerste
zin, welken haar oogen ontmoetten. Zij las den zin
twee of drie keer over, alsof het een diepzinnige al-
gebra-formule was. De ontoepasselijkheid ervan hin
derde haar. liet was onzin om zoo iets te schrijven.
Het volgende, waarvan zij zich bewust werd, was,
dat zij plotseling wakker werd bij het geluid van
een scherpe mannelijke stem, welke kort en bondig
en op een toon van groote verwondering opmerkte:
„Wel daar sta ik paf van!"
Ann schrok op en opende tamelijk onwillig haar
oogen en keek recht in een paar oogen, welke zoo
helder blauw waren, dat zij er bijna van terugweek.
Ze keken op haar neer met een mengelmoes van
vermaak en onmiskenbare bewondering.
„Ik ben in slnap gevallen", zeide zij overbodig,
nog niet eens goed wakker.
„Inderdaad", stemde de eigenaar van de. blauwe
oogen toe. „F.n ik heb mij bijna het privilege toege-
eigend van den prins, van wien verteld wordt, dat hij
de schoone slaanster in het bosch wekte."
Bij dit gezegde werd Ann heelemaal wakker.
„Wie bent u?" vroeg zij haastig overeind komend
en den indringer met buitengewone minachting aan
kijkend. Hij was zonder hoed, en de zon bracht op
de donkerroode krullen eenzelfde warme, glanzende
kleur als men wel aantreft op de huid van kastanje
kleurige paarden. De intens-blauwc oogen glinster
den haar toe van onder de domineerendc, sterk-ge-
markeerde wenkbrauwen, en de gebogen neus, de
P a r ij s. De be
kende parfumfa
brikant en stich
ter van het dag
blad „AmI du
Peuple", Coty, is
ziek. Zijn toe
stand is bedenke
lijk.
De daders gearresteerd.
Dinthcr, 18 Juli. Gisternacht te omstreeks half
twaalf heeft te Dinther een vechtpartij plaats gehad,
waarbij de 26-jarige L. van Erp is doodgestoken.
De gebroeders W. en L. van Erp, die te Ileeswijk
kermis hadden gehouden, kregen toen zij huiswaarts
gingen in de Torenstraat te Dinthcr twist met een
drietal jonge mannen uit Xistelrode. Er ontstond 'n
vechtpartij, waarbij een der gebroeders L. van Erp,
met een mes een diepen steek in den rug en een in
de hartstreek kreeg. Hij viel bewusteloos neer en
overleed vrijwel onmiddellijk.
De politic heeft naar de daders, die na de vecht
partij de vlucht namen, een onderzoek ingesteld. Zij
werden in den loop van den nacht gearresteerd en
hebben bekend den doodslag te hebben gepleegd.
De eigenlijke daders bekend.
Nader wordt gemeld uit Den Bosch, 18 Juli:
In verband met de doodslag te Dinther zijn gear
resteerd Th. v. d. H. en M. v. N., beiden uit Xistel
rode. die de doodelijke steken hebben toegebracht.
De derde gearresteerde, M. H. v. d. V., eveneens uit
Nistelrode wordt verdacht van medeplichtigheid.
Londen. De „Times" meldt uit Darjeeling, dat de
bekende Engelsche vlieger-kapitein Maurice Wilson
sedert eenige dagen in het gebied van de Mount
Everest wordt vermist. Het bericht meldt, dat Wil
son eerst voornemens geweest zou zijn over de Mount
Everest heen te vliegen. De overheid had hem dit
echter verboden, waarop hij zijn vliegtuig verkocht,
teneinde na aankoop van de noodige uitrustings-
voorwerpen, te trachten alleen den borg te bestijgen.
Inderdaad schijnt Wilson, begeleid door eenige dra
gers uit Darjeeling vertrokken te zijn en den weg
te hebben ingeslagen van de Ruttledge-expcditie van
het vorige jaar; Tenslotte heeft hij de dragers ach
tergelaten en sindsdien ontbreekt ieder bericht.
DE ONTPLOFFING TE ARENDONCK.
Bij de ontploffing in de dynamiet fabriek te Aren-
donck (België) is ook het tweede slachtoffer, de 67-
jarige F. Gevers uit Arendonck, die werkzaam was
aan de nitro-glycerine-fabriek, aan de bekomen ver
wondingen overleden.
Motorrijder met duo-passagier de slacht
offers.
Dinsdagmiddag heeft op den Enschcdeschenweg
op de grensscheiding tusschen Haaksbergen en En
schede een ernstig ongeluk plaats gehad.
De personenauto, bestuurd door Mei. Bt Fruin uit
Rotterdam en waarin verder gezeten was Mej. S. H.
Heinsema Temmink uit Wassenaar, reed vermoede
lijk door de onoplettendheid van de bestuurster,
slingerend over den weg. De motorrijder Lenstra uit
Enschede met zijn echtgenoote op de duo wilde de
auto passeeren en kwam daarbij in botsing met den
wagen. Beiden werden van de motorfiets geslingerd.
De man liep een dubbele beenbreuk op. terwijl de
duoberijdster eveneens een been brak. Het motor
rijwiel werd zwaar gehavend, terwijl de auto aan
de voorzijde beschadigd werd. Dr. Geselschap uit
Haaksbergen en Dr. Koek uit Boekelo verleenden de
eerste medische hulp. Daarna zijn beide slachtoffers
naar een ziekenhuis te Enschede vervoerd. De poli
tic stelt een onderzoek in naar de schuldvraag.
Oppasser van Grizzly-beren gedood.
New-York. In den dierentuin van Denver in
den staat Colorado hebben twee Grizzly-beren, die
een aanval van kwaadaardigheid hadden gekregen,
hun oppasser gedood. Honderden bezoekers waren
ooggetuige van dit afschuwelijke voorval. Andere
oppassers probeerden vergeefs de dieren van hun
slachtoffer los te rukken.
De 70-jarige oppasser had bij het schoonmaken van
de kooi de waterstraal op de beide beren gericht. De
dieren werden daardoor geprikkeld, stortten zich op
den ongelukkige en verwondden hem in het gezicht,
waarop de man zich trachtte te verdedigen door de
waterstraal op de oogen der dieren te richten. Daar
door werden de heren razend en zij sleurden onder
afgrijselijk gebrul den apposser heen en weer, tot
dat hij in het water rondom de kooi viel. Het wijfje
drukte daarna zijn hoofd onder water, zoodat hij ver
dronk. De beide beren zijn doodgeschoten.
Noodlottig ongeval te Eindhoven.
Gisternacht te half twee keerde een aantal jonge
lui per auto van een familiefeestje huiswaarts.
De 23-jarige L. van Lierde uit Eindhoven, student
in de medicijnen, had zijn hoofd buiten het portier
gestoken. Bij het nemen van een bocht reed de auto
tegen een lantaarn met het gevolg, dat van L. met
zijn hoofd tegen de paal sloeg en zijn halswervel
brak. Hevig bloedend werd het slachtoffer in de wo
ning van dr. Haarenstroom binnengedragen, waar
hij spoedig den geest gaf.
De bliksem slaat In een lunapark.
Londen: Boven de Engelsche badplaats Blafck-
pool ann de kust van Midden-Engeland, heeft een zeer
bcvi^'onweer gewoecf, tfaarBij de bliksem in het luna
park is geslagen. Een groot deel daarvan is door het
vuur vernield. Slechts aan den hevigen regenval was
het te danken, dat niet het geheele complex een prooi
der vlammen is geworden.
In de stad moest het verkeer wegens overstroomin
gen der straten worden stopgezet. De lager gelegen
dcclen der stad staan onder water.
NIEUW INCIDENT AAN DE RUSSISCH—
MANDSJOERIJSCHE GRENS.
Russische vliegtuigen boven verboden ter
rein.
Tokio: Een Sowjet Russisch miliair vliegtuig
met een bemanning van vijf koppen is over de grens
van Mandsjoekwo gevlogen en heeft ongeveer 20 mi
nuten gekruist boven de Noord-Mandsjocrijsche stad
Pogranttsjnawal. Waargenomen is, dat de vliegers
fotografische opnamen aakten. De Mandsjoerijsche
autoriteiten hebben een scherp protest doen toeko
men aan den Russischen consul Slavoetsky te Char-
bin, wegens het ongeoorloofde vliegen over Mandsjoe-
rijsch gebied.
smalle mond en koppige kin wezen op dezelfde ar
rogante mannelijkheid.
„Ik ben Forrester Brett Forresfer, en geheel tot
uw dienst", antwoordde hij vroolijk.
Dus dit wrs Lady Susan's deugniet van 'n neef!
Deze opgewekte, vrijmoedige persoon, die maar kalm
je tuin binnenliep, zonder daarvoor permissie te
vragen, en die den indruk verwekte, dat hij, ook
zonder verlof, zich met geweld in je leven zou drin
gen als hem zulks beliefde. Ann was zich bewust
van iets buitengewoon vitaals in den man. dat haar
aantrok, ondanks haar eerste instinctmatige gevoel
van afkeer.
„En wat doet u in mijn tuin?" vroeg zij.
Zijn blauwe oogen dwaalden met een langen, on
derzoekenden blik over het slanke, soepele figuurtje,
van het meisje, zooals zij daar in de hangmat lag.
„Indien ik die vraag naar waarheid beantwoord
de, dan zou u net doen, alsof u beleedigd was" zei
hij.
„Ik zou niet net doen alsof", antwoordde zij.
„Wilt u nu zoo goed zijn mij te zeggen, waarom u
hier bent?"
„O, dat is weer een heel andere vraag! Die kan ik
wel beantwoorden. Ik hen hier als afgezant van mijn
eerbiedwaardige tante Susan."
„Lady Susan?"
„Ja. We zijn zooeven van White Windows komen
wandelen, en toen we hier kwamen en u niet thuis
troffen en de heerlijke Devonshire matrone ons geen
inlichtingen kon verschaffen omtrent uw verblijf
plaats, is Tante Susan in een gemakkelijke» stoel
neergezegen en heeft mij uitgezonden om het land
te verkennen."
Ann sprong uit haar hangmat.
„Wat aardig van haar om in dezo hitte heelemaal
naar hier te komen wandelen!" zeide zij, zich gereed
makend om naar het huis terug te koeren.
„Dat was mijn drijven", antwoordde hij met een
air van voldoening, toen zij tezamen opliepen. „Ik
ben pas gisteren hier aangekomen 011 zij heeft zoo
veel over u gesproken, dat ik van een zeer vergefe
lijke onrust bezetten werd om u te ontmoeten."
„Ik hoop, dat het de moeite van drie mijl wan
delen waard vond", antwoordde Ann droogjes.
„O, absoluut", gaf hij haar met overtuiging terug.
„Ik Vind het altijd prettig nieuwe vrienden te ma
ken."
De kalme zekerheid van de bewering ergerde
haar.
„Neen, maar dat komt wel. Misschien wel meer
dan dat ten slotte."
Zij wierp hem een snellen blik toe, en bemerkte
dat zijn oogen met een soort van vroolijke bravoure
op haar gevestigd waren zooals die van een
kleinen schooljongen, die probeert, hoever of hij
gaan kan. Het irriteerde haar deze werkelijk ge
meende veronderstelling, dat hij in haar leven iets
zou gaan beteekenen. Zij liep er des te vlugger om
door.
„Bent u niet een tamelijk verwaand persoon?"
vroeg zij zachtaardig.
„Ik voel er meer voor om het vastberadenheid te
noemen", antwoordde hij.
„Welnu, u moest, toch weten, dat u andere men-
schen uw plannen niet kan opdringen."
„Kan ik dat niet?" Hij hield midden op het pad
stil, en keek haar aan. „Denkt u dat werkelijk?"
Ann vermeed zijn blik, doch zij voelde dezen over
zich heengaan als een bliksemstraal over een zomer-
merhemel. Het kwam haar voor, dat hij haar den
handschoen had toegeworpen en haar uitdaagde
dien op te nemen. Zij zocht tijd te winnen.
„Denken wat? Ik ben bijna vergeten waar wij
het over hadden."
„Neen, dat is niet waar", antwoordde hij grof. „U
vermijdt slechts het antwoord zooals iedere vrouw,
wanneer zij bang is om te antwoorden."
„Ik ben niet bang!" riep Ann verontwaardigd uit.
„En ik zou zeker niet bang zijn voor u", voegde zij
er aan toe, terwijl zij den nadruk legde op het per
soonlijk voornaamwoord.
„Zoudt u dat niet?" Hij keek op haar neer met
een zonderlinge intensiteit. „Weet u, dat ik u wel
graag bang voor mij zou willen maken."
Ondanks haarzelf kromp Ann inwendig een beetje
ineen. Zij was zich plotseling bewust van een ge-
vool van 's mans kracht, van de stugge vasthoudend
heid, waartoe hij in staat zou kunnen zijn. Hij was
niet voor niets behept met dien overwinnaarsneus
en die onverschrokken oogen! Zij kon hem zich
voorstellen, over alles en iedereen heenrijdend, wan
neer dat in zijn kraam te pas kwam.
Zij forceerde een lach.
„Ik hoop niet. dat u zulks zult probeeren", zeide
zij, met een poging om luchthartig te praten. „An
ders zal ik de hulp inroepen van Ladv Susan."
„Dat zou u niet veel helpen", verzekerde hij haar,
„Tante Susan zou u zeer zeker in den steek laten.
Zij heeft een permanent zacht plekje in haar hart
voor karakters als het mijne."
Wordt vervolgd.
