Een tentoonstelling van spinnen.
De grootste wensch
het einde van een
tomatenkoning.
Radioprogramma
Hans Ove Larsen, de pionier van
de roode vrucht. Zijn leven ge
wijd aan tomaten en augurken. -
Van tulnieren uit liefhebberij tot
grootbedrijf. - Tragisch einde van
een werkzaam leven.
Naar uit Londen verluidt heeft -men den voormali-
«•n tomatenkoning Hans Ove Larsen in Ouinton-
House te Waltham Abbey (Rssex) dood aangetrof
fen De overledene had zelfmoord geploegd. De be
grafenis had eenige dagen geleden te Londen plaats.
Vaii het continent waren veel zakenvrienden van den
overledene overgekomen om hem de laatste eer te
Aan dé groeve werd door verschillende hunner ge
sproken en eenparig was men van oordeel, dat de
overledene een pionier van de broeikascultuur ge-
wees! was.
Hans Ove Larsen was oorspronkelpk een eenvou
dige Deensche iongen. die. nadat hii de lagere sehool
verlaten had. bij een koopman in den leer ging. Daar
hii zich in deze betrekking niet thuis voelde en zich
dikwijls verveelde, stopte hii op zekeren dag een
paar zaadjes van een tomaat in een bloempot. Dit
feit zou over zijn verder leven beslissen. De koon
man. die zijn negentienjarige volontair gaarne in
zijn zaak wilde houden, ergerde zich steeds weer
aan zijn speelzucht. De bloempotten bevatten, be
halve tomatenzaadies ook nog zand van augurken,
welke welig opschoten. Het cultiveeren van augur
ken kwam Larsens patroon iets verstandiger voor.
doch tomaten In dien tijd. een goede veertig iaar
gpJeden, at men zooiets niet. D"ï roode vruchten
werden als luxe beschouwd.
Op zekeren morgen kwam Hans Ove Larsen niet
meer op kantoor terug.
Kew Gnrdens te Londen xvas op dat moment het
centrum van F.uropeesrhe ♦uinbonwenltuur. F.n uit
Londen ontving de Deen«ehe koonman dan ook het
bericht van zijn voormaligen bediende, dat hii zich
voorbaan uitsluitend met zijn bloempotten he/ig zou
houden .Met een medelijdend lachje borg de koop
man den brief in een In. en schreef de ouders van
lïans Ove Larsen een troostbrief over den verloren
zoon. die bii hem weggeloopen was.
Intusschen had onze vriend besloten, zich. be
halve aan de tomaten, ook nog aan de augurken te
wijden. Toen Larsen naar Waltham vertrok, zonder
een rent op zak. doch met veel kennis en onder
nemingsgeest gewapend, besloot hij een broeikas te
houwen, welke volgens zijn teokening<m geconstru
eerd werd. terwijl hijzelf nan den bouw meehielp.
Deze inriehting zou snoedig een der grootste en be
langrijkste van geheel Furopa worden. Hef bedrijf
werd steeds uitgebreid. Riina ieder iaar kwamen er
eenige broeikassen bij. zoodaf tenslotte een geheel
"complex van groote tuinen en kassen gevormd werd.
Intusschen waren tomaten in de mode gekomen.
De groei, de vorm. de kleur waren, dank zij de voort
durende experimenten van Hans Ove Larsen. be
langrijk verbeterd.
De ontslapene had In zijn leven twee groote
glanspunten. Het eerste was tijdens een groot in
ternationaal tninbouwcongros. «oen de voorzitter
verklaarde, dat Larsen de grootste en meeste broei
kassen van Kuropa had of dit op hef oogenhlik nog
het geval is. valt moeilijk te overzien! Het tweede
hoogtepunt van lijn leven was. toen aan het einde
van hot boekjaar Meok. dat T.arsen in het afgeloonen
jaar 800.000 kg. tomaten geteeld had. Het Is eenUrs-
zins moeilijk om zich een voorstelling van deze hoe
veelheid tomaten te maken, maar men kan aanne
men. dat het een lieele berg is.
Met ziin broeikassen en tomaten groeide ook Lar
sens roem. alsmede zijn bankrekening. In Denemar
ken begon tnen op dezen landgenoot trotsch te wor
den. Zelfs de vroegere patroon van Larsen vertelde
aan iedereen, dat hij het was. die hem indertijd had
aangeraden naar F.ngelnnd te reizen, teneinde zich
aldaar in de tomatencultuur te bekwamen Hij had
natuurlijk direct gezien, dat er wat in den jongen
stak.
Toen de koning van Denemarken eens In Enge
land vertoefde, bracht hij een bezoek aan Waltham
Ahbey.
Ja. Sire. wij zijn eigenlijk collega's, zei de mees-
tertulnier met een doodernstig gezicht. Uwe Majes
teit regeert over eenige m'llioenen Denen, ik over
even zooveel tomaten. Hegeeren moeten wij beiden,
dat staat vast. De tomatenkoning verontschuldigde
zich" loen bij 'den koning van Denemarken, 'dal hij
weg moest, omdat zijn tomaten dorst hadden, waar
op de koning van Denemarken opmerkte, dat hij
zich daarover bii zijn onderdanen gelukkig niet noo-
dig had te bekommeren.
Met een welvoorziene portefeuille, een prachtige
auto en een groote dosis trotsch ging Larsen op ze
keren dag weer naar Denemarken. Hii kocht zich
flaar een kasteel, alsmede tweeduizend hectaren
bouwland. Hij had het voornemen, de rest van zijn
leven aldaar door te brengen. Dit heeft echter niet
mogen zijn. Men neemt aan. dat de ongunstige con
junctuur van de tomatencultuur zijn fortuin aan
het wankelen heeft gebracht en een eind aan zijn le
ven heeft gemaakt. Doch de titel van tomatenkoning
staat met gouden letters op zijn grafsteen geschre
ven.
VRIJDAG 20 JULL
HILVERSUM (1875 M.)
V.A.R.A.: 8.00 Gramofoonmuizek; V.P.R.O.: 10.00 Mor
genwijding; V.A.R.A.; 10.15 Voordracht door Frans
Nienhuys; 10.30 Orgelspel door Joh Jong; 11.00 Voor
dracht; 11.20 Gramofoonmuziek: 11.45 Gramofoon
muziek; A.V.R.O.: 12.00 Populaire orkestmuziek; 2.30
Knipcursus; 2.50 Symphonische muziek; 3.10 Bus-
sum's dameskoor o.l.v. Jacob Hamel; 3.30 Dansmu
ziek; V.A.R.A.: 4.00 Overschakeling zender: 4.15 Gra
mofoonmuziek; 4.30 Voor de kinderen; 5.00 VARA-
Orkest; 5.45 Muzikaal allerlei; 6.00 Vervolg concert;
6.45 Muzikaal allerlei; 7.00 Orgelspel door Cor Steijn;
7.30 Lezing: 7.50 Gramofoonmuziek; 7.57 Herhaling
S.O.S.-berlchten; V.P.R.O.: 8.00 ..Leiden in het licht
van de kerkgeschiedenis", door Ds. E. J. v. d. Brugh;
8.301020 Kurhausconcert (A.V.R.O.); 10.20 Vaz Dias
10.30 Declamatie; V.A.R.A.: 11.00 Gramofoonmuziek.
HUIZEN (301.5 M.)
N.C.R.V.: 8.00 Schriftlezing en meditatie; 8.15 Gramo
foonmuziek; 10.30 Morgendienst: 11.00 Cellorecital;
12.00 Politieberichten; 12.15 Thom Denijs, bariton;
12.30 Orgelspel; 1.15 Gramofoonmuziek: 2.30 Lezen
van Chr. lectuur; 3.00 Liederenrecital; 3.45 Verzor
ging zender: 4.00 Ensemble van der Horst; 4.45 Gra
mofoonmuizek; 5.15 Ensemble van der Horst; 6.00
Gramofoonmuziek; 6.20 „Irissen en pioenen", door
A. J. Herwig; 7.00 Politieberichten en Ned. Chr. Pers
bureau; 7.15 Gramofoonmuziek: 7.30 Literair half
uurtje; 8.00 Orgelconcert door Jan Zwart; 0.00 Lezing;
9.30 Klein-orkest; 11.00 Gramofoonmuziek.
LUXEMBURG (1304 M.)
Hollandschc avond: 7.00 Radio-cabaret; 8.20 Omroep
orkest; 8.40 Idem; 9.00 Essoluhe-concert; 9.30 Hille-
concert; 9.45 Kamermuziek; 10.25 Dansmuziek.
BRUSSEL (484 M.)
12.25 Orkest; 5.15 Idem; 8.20 Concert; 10.40 Gramo
foonmuziek.
BRUSSEL (322 M.)
I.30 Orkest; 6.50 Gramofoonmuziek; 8.20 Operette.
KALUNDBORO (1261 M.)
5.15 Populair concert; 8.20 Russisch concert; 10.35 Ka
mermuziek; 11.10 Dansmuziek.
HAMBURG (332 M.)
II.50 Orkest; 6.50 Concert 11.20 Dansmuziek.
KEULEN (456 M.)
12.20 Middagconcert: 525 Zang; 7.50 Gramofoonmu
ziek; 1120 Dansmuziek.
DAVENTRT (1500 M.)
12.20 Orgelconcert: 12.50 Dansmuziek: 525 Idem:
8.20 Concert op twee piano's door Han Beuker en
Wouter Denijs; 10.50 Dansmuziek.
PARIJS (Poste Parislen) (313 M.)
7.10 Bach-concert; 820 Omroeporkest
PARIJS RADIO (1648 M
820 Gramofoonmuziek; 12.50 Populair concert; 10.50
Dansmuziek.
MILAAN (369 M.)
520 Concert; 9.05 Operetteuitzending.
ROME (421 M.)
5.30 Populair concert; 9.05 Operette-uitzending.
WEENEN (507 M.)
5.00 Gramofoonmuziek; 8.45 Concert: 11.20 Zang; 12.10
Dansmuziek.
WARSCHAU (1345 M.)
420 Populair concert: 5.50 Idem; 7.35 Idem; 9.35 Con
cert; 10.40 Dansmuziek.
BEROMUNSTER (540 M.)
420 Concert; 520 Omroeporkest; 8.15 Concert.
ZATERDAG 21 JULL
HILVERSUM (1875 M.)
V.A.R.A.: 8.00 Gramofoonmuziek: 9.00 De Notenkra
kers o.l.v. Daaf Wins; V.P.R.O.: 10.00 Morgenwijding;
12.00 Ensemble o.l.v. Frits Rakels: 1.15 Gramofoon
muziek; 120 Ensemble; 2.00 Rustpoos; 2.15 Cause
rie: „De rijwielplaatjes"; 2.30 „Lentebloemen", kin-
rlerzangspel. uit te voeren door de Krekeltjes: 3.00
DeeFlierefluiters: 3.45 Overschakeling zender: 4.00
Rigoletto, opera van Verdi (gramofoonplaten)6.00
Letterkundig overzicht door A. M. de .Tong: 6.20
Gramofoonmuizek; 7.00 Orgelspel door Joh. Jong:
7.30 Voordracht door Rolien Nnman; S.00 Herhaling
S.O.S.-herichten: 8.03 Gramofoonmuziek; 8.20 De
Flierefluiters o.l.v. Jan van der Horst; 9.00 Toe
sprank door A. de Vries: 9.15 VARA Orkest; 10.00
Vaz Dias: 10.15 Orkest; 11.00 Vroolijke gramofoon
muziek; 12.00 Sluiting.
HUIZEN (301.5 M.)
K.R.O.; 8.00 Morgenconcert: 10.00 Gramofoonmuziek;
10.30 Uitzending voor fabrieken; 11 00 Gramofoon
muziek; 11.30 Godsd. halfuurtje: 12.00 Politiebe
richten: 12.15 Orkest o.l.v. W. Metselaar: 1.45 Rust
poos; 2.00 Halfuurtje voor de rijpere jeugd: 2.30 Gra
mofoonmuziek; 3.00 Kindenuirtje; 4.00 Trio; 5.15 Gra
mofoonmuziek: 6.20 Journalistiek weekoverzicht;
6.45 Gramofoonmuziek; 7.00 Politieberichten; 7.15
Lezing; 7.35 Gramofoonmuziek: 8.30 Vaz Dias; 8.35
Orkest: 920 Gramofoonmuziek; 9.30 Accordeonspel:
9.40 Orkest: 1020 Accordeonspel: 10 30 Vaz Dias;
1025 Orkest; 11.00 Gramofoonmuziek; 12.00 Sluiting.
LUXEMBURG (1304 M.)
7.00 Kamermuziek; 7.25 Vervolg concert: 8.40 Geva
rieerd concert; 9.05 Idem; 10.45 Dansmuziek.
BRUSSEL (484 M.)
1.30 Orkest; 7.35 Gramofoonmuziek; 9.00 Zang; 10.40
Orkest.
BRUSSEL (322 M.)
12.20 Orkest; 820 Idem; 9.20 Carillonconccrt,
KALUNDBORG (1261 M.)
3.20 Gramofoonmuziek; 8.20 Strijkorkest; 9.05 Radio
bal.
BERLIJN (357 M.)
4.20 Gevarieerd programma; 6.40 Kamermuziek; 8.30
Omroeporkest; 11.10 Dansmuziek.
KEULEN (456 M.)
12.20 Middagconcert; 420 Militair concert; 7.20 Stu
dentenliederen.
DAVENTRY (1500 M.)
12.20 Concert; 1.20 Idem; 5.35 Dansmuziek; 7.10 Con
cert; 10.50 Dansmuziek.
PARUS (Poste Parislen) (313 M.)
8.10 Gramofoonmuziek; 8.40 Concert; 925 Dansmu
ziek.
PARIJS-RADIO (1648 M.)
7.20 Gramofoonmuizek; 8.20 Idem; 1220 Populair
concert; 820 Zang; 8.50 Opera.
MILAAN (369 M.)
5.30 Dansmuziek; 9.05 Opera.
ROME (421 M.)
5.30 Instrumentaal concert; 9.50 Idem; 10.20 Dans
muziek.
WEENEN (507 M.)
4.40 Cithermuziek; 6.40 Populair concert; 11.10 ld.;
12.20 Gramofoonmuziek.
I
WARSCHAU (1345 M.)
5.45 Zang; 8.20 Poolsche muziek; 9.00 Populair con
cert; 10.30 Gramofoonmuziek; 1125 Dansmuziek.
In den botanischcn tuin te Brussel is een tentoon
stelling van spinnen geopend. Behalve spinnen ook
watersalamanders en hagedissen. Slangen en
bloemen.
Veel vrouwen, on misschien ook
heel veel mannen, zouden het grie
zeling vinden, als men hun voor
stelde een bezoek te brengen aan
een tentoonstelling van spinnen.
Toch blijkt het, dat voor een der
gelijke expositie vrij veel belang
stelling bestaat, want dezer dagen
is te Brussel in de orangerie van
den Jardin Botanique, de negende
jaarlijksche gpinnententoonstelling
gehouden. Voor de goede orde dient
echter vermeld, dat behalve een
groot aantal spinsoorten, andere
insecten en levende wezens ten
toon gesteld zijn. De tentoonstel
llng is georganiseerd door de „Na
turalistes Beiges". Verleden week
heeft het bestuur van deze ver-
eeniging een aantal journalisten
in de gelegenheid gesteld de ten
toonstelling te bezoeken, waar zij
op deskundige wijze door een der
bestuurders, den heer Frémineur,
rondgeleid werden.
Allereerst werd de belangstelling
gevraagd voor een aantal exotische
spinnen. Hieronder bevonden zich
exemplaren van tien twaalf cen
timeter grootte, doch ook spin
soorten van zeer geringe afmetin
gen, die slechts na langdurige en
aandachtige beschouwing van hun
omgeving te onderscheiden waren.
Het moet dan ook gezegd worden,
dat deze insecten in hooge mate
de eigenschap van „mimicry" bezit
ten, hetgeen hun, bij het zoeken
naar prooi of bij het zich bescher
men tegen eventueelc aanvallers
waarvan zij op hun beurt weer
niet verschoond blijven -— uitste
kend te pas komt.
Overigens hebben deze insecten,
voor menschelijke begrippen al
thans, zeer eigenaardige zeden en
gewoonten. Wanneer een vrouwe
lijke spin den huwbaren leeftijd
bereikt heeft, zoekt zij zich een
echtgenoot, die, na het verstrijken
van den huwelijksnacht, door zijn
beminnelijke gade opgepeuzeld
wordt. Of dit bij spinnen een uiting
van liefde is of dat het bruidje
eventueele desillusies, welke he
laas zoo dikwijls in het huwelijk
voorkomen, vermijden wil, heeft de
entomologie tot dusver nog niet
kunnen vaststellen.
Behalve een uitgebreide spinnen-
collectie was op de tentoonstel
ling een groote bijenkorf, waar men
de bijen in volle actie zag. Een
maquette van een mierennest was
evenmin vergeten. Duizenden van
deze vlijtige diertjes zag men door
en over elkaar krioelen en met
het grootste gemak takjes, stroo
tjes of andere voorwerpen aandra
gen, waarvan het gewicht zeker
vijfmaal zoo groot was als hun
eigen lichaamsgewicht.
Naast de bijenkorf en het mie
rennest bevond zich een bokaal
met verschillende scarabeesoorten.
Deze insecten, door de oude Egyp-
lenaren als heilig vereerd, hadden
oogenschijnlijk geen andere bezig
heid dan pillen te draaien van
schapenmest, van welke substan
tie men dan ook een groote hoe
veelheid te hunner beschikking
had gesteld, en die zij in een ge
heime bergplaats opstapelden.
In een andere bokaal bevonden
zich lichtgevende insecten, torren
met een glanzend groen of rood li
chaam. Voorts een groote collectie
vlinders. Zeer zeldzame exempla
ren waren vertegenwoordigd. Onj
doenlijk alle namen te onthouden
van deze veelkleurige vlinders. De
vleugels van deze insecten zijn
voorzien van een veelkleurig poe
der en zoo mooi geteekend, dat een
Van Dongen of een Colnot er ja-
loersch op zouden worden. Ook de-»
ze vlindersoorten hebben van de
natuur als eenig wapen „mimicry"
ontvangen.
Na de insecten kwamen de am-»
phibieën aan de beurt. Een water-»
schildpad is een goed zwemmer,
hetgeen weer eens bij deze gele-»
genheid bleek. Ook deze diersoort
was in verschillende maten verte
genwoordigd, waaronder ook eeni-»
ge dwergsoorten, die niet grooter
dan vijf k zes centimeter waren-
Een apart aquarium was inge
richt voor de salamanders. De
voornaamste bewoner van dit aqua
rium was wel de Japansche sala
mander, die keurig uitgedoscht
temidden van zijn omgeving rond
zwom en ver boven deze uitstak.
In een terarrium bevond zich een
tropische slangensoort. Een van de
kleinste soorten die bestaan, doch
zeker niet de minst gevaarlijke.
Een beet van zoo'n diertje, dat niet
grooter is dan een normale hage
dis, is doodelijk.
Bij het verlaten van de tentoon
stelling passeerden wij nog eenige
bakken met vreemdsoortige bloe
men, die bij informatie bleken te
behooren tot de vleeschetende bloe
men en die, zoo onze geleider ver
telde, per dag menig argeloos
vliegje of ander insect vangen.
door
FANNY DELANG.
Mabel stond voor het keukenvenster en staarde
naar buiten. Ze zag echter niet de schoonheid van
den sterrenhemel, niet den tuin in het maanlicht.
Ze zag, als vage gestalten, die zweefden door den
nacht, haar droomon en wenschen daarbuiten. Ze
zag zichzelf, als een „groote"' datne, in een kostbaar
toilet gehuld, uit den wagen stappen, ze zag zich
zelf te midden van de „groote wereld" als gast of
gastvrouw, omringd door menschen van adel cn
persoonlijkheden uit de finantieele wereld, inillion-
nairs, sterren... Met een schok keerde ze terug tot de
werkelijkheid. Haar moeder riep: Daar is Bert voor
je! Bert... Zijn naam deed haar hart altijd iets vlug
ger kloppen, doch in den lnatsten tijd verzette ze
zich daartegen. Wat kón dc toekomst voor haar be-
teekenen wanneer ze met een man zooals Bert was,
een mechanicien trouwde. Een leven, zooals ook hier
bij haar ouders huishoud werk. zelfgemaakte japon
nen of confectie, een bioscoopbezoek zoo nu cn dan.
Neen neen, het zóu moeilijker zijn, als de vrouw
van een mechanicien. Ze zou misschien kinderen heb
ben te verzorgen... die al haar tijd in besl-g zouden
nemen, ze zou vroeg oud worden... Langzaam liep
ze de sma"e gang door, haar besluit stond nu vast,
het was heter, wanneer Bert het wist.
Er was een ander. Ze
erkende het, toen dc
onthutste Bert. die uit
alle hemelen viel, haar
ernaar vroeg.
Ja, hij heette .Tacpher-
3on, was al 40, maar
had... geld en géén
kinderen. Daarbij deed
hij zaken. Ze hoopte,
dat hij het nog eens
tot iets groots zou bren
gen.
Bert stond neer te
zirhfif> v." zion naar haar koel f?e-
Diii in M?n J zoovocl gehouden had.
zijn geld? met dien dikken vcnt- «"era om
Niet "aUTOn ,im' roPii.nliik' Ze "rdrrligrte zich.
iet* bereiken, iets. Reiken" miSSChto
Ik wil verder komen in het leven, ik wil beter
worden dan... alles wat ik hier zoo rondom me zie...
ik wil vooruitkomen...
Dus je wilt verder komen, dan je ouders? vroeg
hij bedroefd. Dacht je, dat i k niet verder kan ko
men Maar niet ten koste van... Hij kon geen woord
meer vinden, hoewel hij een intelligente jongen was.
Hij zuchtte. Zeker, ze wist, dat hij hard werkte, dat
hij avondcursussen volgde in de meest voorkomende
talen, hij zou later wel behoorlijk zijn brood kunnen
verdienen... doch dat was het niet, wat ze bedoelde.
Jc begrijpt mc niet, en toen liet ze hem staan...
Ze trouwde een half jaar later met Jacpherson.
Het huwelijk werd niet, wat ze ervan gehoopt had.
Jacpherson was gesteld op zijn gemak, hij bezat een
groot fortuin, en vond het niet noodig zich erg in
te spannen. Mabel zag met smart al haar illusies
verdwijnen. Er waren nachten waarin ze lag te
schreien om haar verloren jaren!
Drie cn twintig was ze, toen ze trouwde.
Nu was ze drie jaar ouder!
Bert zag ze nóóit meer.
Hij had een betrekking in een andere stad aan
genomen.
En toen geheel onverwacht maakte het leven haar
vrij. Jacpherson kwam onder een auto en werd ge
dood. Mabel was een rijke weduwe... ze had véél
geld...
Ze overlegde wat ze kon doen. Zakenkennis en be
grip bezat ze, het viel haar niet al te zwaar, de za
ken van haar man voort te zetten en al spoedig ging
zo verschillende pogingen wagen om de zaken uit
te breiden.
De jaren waren nu vol arbeid, doch als ze zoo den
geheelen dag bezig was geweest, en des avonds ver
moeid insliep, zag zij haar wensch dichterbij, altijd
weer dichterbij op haar afkomen...
Ze werd acht en twintig.
Toen, op zekeren dag ontmoette ze Philbert. Hij
was directeur van een groote firma. Hij was vijftig
en had al volwassen kinderen. Getrouwd.
Ze stemde toe.
Het was een transactie, koel en zakelijk' overwo
gen en uitgevoerd. Tezamen, zoo hoopten ze, zouden
zij de hoogste sport van de ladder bereiken. Ze
werkten en leefden als goede vrienden naast elkaar.
Soms, op mooie lentedagen, of zwoele zomernachten,
overviel haar plotseling een angst...!!
Dan dacht ze aan de vorige jaren, aan dat oogen
hlik, waar ze voor het keukenraam zat te droomen.
Waren er werkelijk al zooveel jaren voorbijgegaan.
Zooveel mooie jaren van dc jeugd? Ze bekeek zich
zelf in haar spiegel. De knappe, kleine Mabel was
een mooie, nog steeds knappe zakenvrouw geworden
Ze had geld, om zich goed te kleeden, doch hij tij
den kon het haar niet meer schelen. Er was nie
mand meer, voor wie ze zich eigenlijk mooi behoef
de te maken. Haar man zag nauwelijks, wanneer ze
een nieuw toilet aanhad. En ze was te verstandig,
te vervuld van eerzuchtige plannen, om ooit af te
dwalen van het rechte pad om ooit te droomen, ooit
te verlangen naar menschen, die jong waren, die wél
zouden zien, of ze mooi was...
Neen, zij was niet zoo'n dwaze, vlinderachtige
vrouw, die voor een moment van geluk voor een roes,
haar toekomst zou verknoeien.
En de jaren gingen voorbij.
Philbert en zijn vrouw waren rijk geworden.
Hij was in den iaatsten tijd zeer verouderd, at
liefst thuis, in een gemakkelijkcn stoel en liet alles
in de handen van zijn vrouw.
Ze was nu veertig, een vrouw, die respect inboe
zemde, doch wier gezicht scherpe trekken kreeg.
Het gebeurde op zekeren dag, dat ze een uitnoodi-
ging had gekregen voor een diner in de groote we
reld.
Mabel had al haar connecties al lang uitgebuit om
door te dringen in het huis van een zekeren hertogin,
want daar te zijn genoodigd zou dan eindelijk be-
teekenen de vervulling van haar grootsten wensch.
Ze zou, voortaan, tot de groote wereld behooren.
Doch toen ze opgewonden terugkwam, om alles
aan haar man te vertellen, vond ze maar heel wei
nig medeleven.
Hij hield tegenwoordig van zijn rust en het kostte
haar heel wat moeite om hem zoover mee te krijgen,
dat hij erin toestemde mee te gaan.
Voor ze ging, bezocht zij een schoonheidssalon.
Daarna kocht ze, echt vrouwelijk, een toiletje van
het groote modehuis van Parijs. Zij koos haar mooi
ste juwcelen. Ze straalde en voelde zich weer op
nieuw jong worden. Ja, ze was mooi nu. Als in een
droom schreed ze naast haar man, langs de lakeien
de zaal binnen, waar de gasten zich reeds bevonden.
Haar man, ging als een oude grijsaard, stapje
voor stapje verder...
F.n dit was dus de vervulling.
Het eerste halfuur was dus voorhij. De gastheer
en de gastvrouw waren bezocht. Mabel had van die
enkele hooggeplaatste personen gesproken, waar
naar ze haar levenlang had opgezien, ze wist zich
nu één van hen. Een leegte, een hol gevoel in haar
borst deed haar rondzien. Haar man zat te praten
met een anderen ouden heer. Ze stond op dat mo
ment alleen, hulpeloos alleen, een spiegel weerkaat
ste haar, een gelaat, wier eerste jeugd voorbij is,
doch voor wie nog véél geluk zou kunnen komen.
Doch zij was gebonden aan een ouden man. Voor
hoelang nog?...
In gedachten zag zij de volgende tien jaren ver
gaan, zoo zonderling snel... O, ze zou uitgaan en
ontvangen, ze zou leven tusschen menschen van adel.
misschien werd haar man ook dan we! geadeld
doch... hoe... leeg was opeens... dat alles. Hoe ver
twijfeld verlangde ze naar haar twintig jaren terug...
Opeens kreeg ze een schok.
Ze had toevallig iemand aangezien en moest om
zichzelf glimlachen.
Zeker, die man leek op... Bert. Maar kon hij het
wel zijn? Ze begon een gesprek met een jong meisje,
dat naast haar stond en dat aan haar was voorge
steld. Het meisje babbelde over allerlei menschen,
zij knikte alleen vermoeid en triest. Opeens kwam de
man, dien ze voor Bert had aangezien, langs hen.
Aan zijn arm liep een elegante, aantrekkelijke
jonge vrouw van omstreeks 40 jaar glimlachend en
pratend.
De man had een scherp gesneden, karakteristiek
gezicht, doordringende oogen en een glimlach, die
Mabel plotseling ontstelde.
Wie is dat toch? stamelde ze.
Het meisje keek.
O, zei ze, met de nonchalance, die mode was in de
mondaine wereld, dat is de groote man, de uitvin
der, waar deze avond voor gegeven wordtAlbert
Jaspers, de groote uitvinder, millionnair en beroemd.
Mabel ging zitten.
Het was. of haar beenen eensklaps krachteloos wa
ren geworden.
Bert, het wis Bert!!!
Als van verre hoorde ze het meisje nog spreken.
Moet een doodgewone mechanicien zijn geweest,
verdiende een fortuin met een uitvinding, zoo'n klein
ding aan auto's, ging in de vliegbranche, en heeft
nu zijn eigen vliegtuigenfabriek. U kent toch zeker
zijn naam wel?
Ja, zei Mabel met zwakke stem, zij kende den
naam, maar nóóit in al die jaren als ze artikels las
over den uitvinder en fabrikant Jaspers, als ze groo
te advertenties zag met dien naam, had ze aan Bert
gedacht.
Bert was voor haar altijd de eenvoudige mechani
cien gebleven, die zoo ongelukkig keek, toen ze hem
afzegde.
En nu?
Mabel, sta toch op! Je wekker is afgeloopcn en je
slaapt, nog altijd!
Mabel vloog overeind. Wat?
Morgen, haar kleine kamer ze keek als verdwaasd
rond.
Daar lag een roman, opengeslagen noghet
boeiende bock, waarin ze zoo laat had zitten lezen
tegen het uitdrukkelijke verbod in dat ze zich
nu verslapen had.
De geschiedenis was het van een meisje, dat hoo-
ger op wil, dat een groote zakenvrouw wordt...
Mabel repte zich. Ze neuriede onder het kleeden
en ze dacht aan dien avond, als Bert zou komen,
om haar te halen. Ze gingen fijn samen naar de bi
oscoop. En als hij haar vroeg zou ze „ja" zeggen.
Ze rilde nog. toen ze aan de echtgenooten uit haar
droom dacht!!
