VAN DIT EN VAN DAT ft
EN VAN ALLES WAT! T
Het ei van Colombus
DE AVONTUREN VAN PROF JE EN STRUISJE
Bijvoegsel der Schager Courant van Zaterdag 21 Juli 1934. No. 9520.
ZATERDAOAVONDSCHETS
Door SIROLF vrij bewerkt
naar het Engelsch.
(Nadruk verboden
alle rechten voorbehouden).
SINDS Napoleon Columbus
ontdekte, ik bedoel, sinds
St. Ilelena dat hardgekook
te ei van Amerika, ik wil natuur
lijk zeggen, sinds Columbus zijn
Waterloo ontmoette, ik meen,
sinds Napoleon op zijn tocht naar
Amerika Russische eieren, nu ja,
kortom, sinds Columbus in Ame
rika een ei ontdekte, hebben we
de gewoonte gehad, als iemand
iets heel belangrijks vond, dat fei
telijk vlak voor de hand lag, net
als dat ei van Columbus, om tc
zeggen: „Zie je hoe eenvoudig dat
nu is? Het is maar een weet, het
is het el van Columbus
En nu hebben we jaar in jaar
uit onze dure dubbeltjes naar de
collectrice van de staatsloterij weg
gebracht in de dwaze verwachting,
dat wc daar bij wijze van spreken
gouden tientjes voor terug zouden
krijgen, en de collectrice alsmede
de staat zijn er dik cn vet en rijk
Van geworden ,en wij zijn er armer
van geworden en het was allemaal
wegegooid geld en we hebben niets
gewonnen. En de crisis is gekomen
en wij zijn allemaal nog armer .ge
worden en, domkoppen die we wa
ren, we kochten twee twintjgjes in
de staatsloterij en verloren twee
keer zooveel, en dat alles, terwijl
het geld voor het oprapen lag. Het
ei van Columbus. En dat ga ik U
nu cadeau doen. Dat is te zwak
gezegd, veel te zwak. Het is een
struisvogelei, nee, een Dinausau-
rus-ei is het!
We zijn natuurlijk allemaal „sans
le sou", zooals onze Franschc lot-
genooten zeggen, wat een nette
manier is om te zeggen, dat we
blut, absoluut op zwart zaad zijn.
Maak U nu maar niet kwaad,
want we weten het toch wel. Ie
dereen is het tooh. Nu dan, wind
ÜJ niet op. Neem maar vacantie!
*99
Ja, dat !s 't 'm nu! Dat is nu het
Dinausaurus-ei! We hebben geen
cent, en wc gaan met vacantie en
we verdienen daar nog dik aan!
Luister maar eens goed. Kijk eens,
wij menschcn zijn nu eenmaal zoo,
dat we graag den schijn ophouden
cn dus niet willen weten, voor nie
mand, dat we op zwart zaad zitten.
Dat is slechts voor onze zaken cn
voor ons crediet en dat mensch
van hiernaast zou er maar over
kletsen en de heele buurt zou het
op die manier weten. Welnu, U zult
moeten toegeven, dat U van plan
was in een kuitbroekje en een
Schillcrhemd. mitsgaders oen knap
zak en een tentje cn een paar we
ken heel goedkoop"ergens op een
vergeten hoekje van de hei te gaan
bivakkeeren. En daar zou niets in
zijn, als niemand het tc weten
kwam. En niemand zou het te we
ten komen, als U er in kon slagen,
dc menschcn op overtuigende wij
ze wijs te maken, dat U ergens an
ders was, ergens, dat veel voorna
mer is dan die hei en dat tentje en
dat kwajongenskuitbroekje. Snapt
U het nu nog niet? Sapperloot dc
oifde Columbus had toch gelijk,
toen hij zei dat als het buskruit
nog moest worden uitgevonden, U
het zeker niet zou doen.
Snapt U nu niet, dat het met de
„meer gegoeden" precies zoo ge
steld is als met ons? De „meer ge
goeden" dat zijn de lui die tochten
maken met mailschepen naar de
Middellandschc zee en Spanje en
Madeira en dc Kanariepietjeseilan
den en zoo. Zij zitten net zoo goed
op zwart zaad als U en ik, en zij
willen het evenmin weten voor de
buren als U cn ik, en ze zouden
zich ook dood geneeren als de
buren of de lui op kantoor zoifden
weten, dat ze dit jaar niet met va
cantie naar Venetië kunnen gaan,
doch in een kuitbroekje op een
stuk onbewoonde hei onder een
tentje gaan liggen. Nou, en daar
zit nu Uw groote kans in! Snapt U
het nog niet? Hoe is het mogelijk
dat iemand zoo stompzinnig kan
zijn. Luister.
U gaat naar de kantoren van alle
mogelijke reisbureaux en vraagt
daar alle mogelijke ansichtkaarten
van al die mooie plaatsen als Ve
netië en Barcelona cn Nice en Can-
nes en Biaritz en Madeira en dc
Kanariepietjcseilanden en al die
dure vaeantieoordon, waar de
„meer gegoeden" plachten hoen te
gaan toen ze nog met vacantie
plachten te gaan.
Welnu, en dan slaat U Uw groote
slag. U gaat naar den „meer ge
goeden" meneer Jansen hij mag
ook Pietersen of Uiekruicr heeten
cn U belt bij hem aan en als hij
IJ opendoet, zegt U, nog op de stoep,
heel luid tegen hem: „O, meneer
Jansen, ik hoor dat U gaat dit jaar
niet op reis, is dat waar? Zeker dc
slechte tijden, hè? Ja, er gaan een
hoop menschcn hun faillissement
tegemoet." Als U dat goed hard
zegt, kreunt hij natuurlijk alsof U
hem op zijn likdoorn getrapt had
en hij kijkt zenuwachtig naar het
huis van dc buren, maar voordat
bij nog iets heeft kunnen zeggen,
gaat U luide voort: „O ja, ik be
grijp het wel, meneer Uickruier, U
wil natuurlijk niet, dat de buren
het hooren, dat is niet goed voor
Uw zaken en voor Uw crediet en
zoo, begrijp ik best. Maar ja, die
dingen komen toch altijd uit, is 't
niet zoo? Als U ze geen serie van
die mooie ansichtkaarten stuurt
uit Venetië en Madeira, zooals ver
leden jaar, dan denken ze vast en
zeker dat U in een tentje op de
hei bent gaan kampeeren."
Nu, als U dat gezegd hebt, is me
neer Jansen of Uiekruier absoluut
murw. Hij zal doodsbleek worden
cn U uitnoodigen binnen te komen
en dan is hij gereed om alles tc
doen, wat U van hem verlangt. U
legt hem dan een dozijn van die
ansichtkaarten van de Kanarie
pietjes-eilanden en Madeira en
weot-ik-vccl voor zijn neus, geeft
hem Uw vulpen te leen en laat die
kaarten adresseeren aan zijn
vrienden en buren, met van die
kenschetsende mededeellngen erop,
als „We hebben heerlijk weer" en
„we zijn hier zoo juist aangeko
men" en zoo meer. Hij doet dat
zonder tegenspartelen, hij doet al
les wat 1' maar wil, als U maar
niet weer begint tc schreeuwen cn
de buren laat hooren, dat hij niet
op reis gaat.
En dan gaat U voort en zegt:
„Welnu, meneer Uiekruier, dit is
nu mijn voorstel, voor de kleine
vergoeding van tien gulden zal ik
zorgen dat Uw zaken en Uw cre
diet niet door den modder gehaald
worden, ik zal tijdens mijn vacan-
tiereis naar de Kanariepietjeseilan
den en Venetië en zoo die ansicht
kaarten van U posten en zoodra
Uw buren cn vrienden ze ontvan
gen, zullen ze er zeker van zijn dat
U op een dure reis bent en even
welvarend bent als altijd. Ze zien
immers de postmerken cn Uw
eigen handschrift, snapt U wat ik
bedoel, meneer Uiekruier?"
En dan zegt hij natuurlijk: „Schit
terend, hier heeft U twintig gul
den!"
Nou, de rest is kinderspel. U
gaat dan naar nog een stuk of
tien andere „meer gegoeden" die
willen gaan kampeeren in een
kuitbroekje en U laat ze allemaal
ansichtkaarten aan hun buren en
EEN PROBAAT MIDDEL TEGEN DE
DRUKKENDE WARMTE.
verwanten schrijven, en U twintig
gulden betalen, totdat U een dikke
tweehonderd pop bij elkaar hebt.
En dan gaat U die reis naar de Ka
nariepietjeseilanden maken en post
al die kaarten. Of U doet het nog
eenvoudiger en gaat naar Uw
vriend, die toevallig die reis wel
gaat maken, en U zegt tegen hem:
„Och, ouwe jongen, doe mc een
plezier, post dit pakje ansichtkaar
ten voor me onderweg, de post
zegels mag je zelf betalen, dank je
wel hoor, ik wist wel dat je me dat
genoegen zou doen, och, ja, zie je,
het is een grap van me, een reu
zenmop, later zal ik je alles mis
schien wel eens uitleggen, of niet
natuurlijk. Tot kijk hoor, cn goeie
reis en wol bedankt!"
Zoo, nou, is dit nu een Dianusau-
rus-ei of is het dat niet?
Net als Columbus zei: „Het is
een weet, hè, j'c moet er maar op
komen!"
GELOOF HET OF NIET
Charles White, een kleine jon
gen, die 4 jaar cn 11 maanden oud
is cn te Syracusc N.-Y. woont, kan
een man van 150 pond op zijn
schouders dragen.
Onlangs heeft men op de kust
van Ne\v-.Tersey een kreeft gevan
gen, die 34 pond woog.
Te Shoemakcr Junction in den
Amerikaanschen staat Ohio, viel
onlangs een brandende spoorweg-
stormlamp 90 voet naar benoden
en bleef desniettegenstaande door
branden.
Raymond van Cleef, Brooklyn,
N.-Y., kan, terwijl hij een hand
stand maakt, met zijn tanden een
aambeeld, dat 110 pond weegt, op
heffen.
Dc monnik Luis de Granada, die
een bibliamaniak en boeteling was,
en vele jaren in vrome en strenge
afzondering leefde, heeft de woor
den enz. van deri Bijbel geteld. Hij
bevond, dat. het Goe,dc Boek
3.560.480 letters, 773.603 woorden,
31.102 verzen, 1.189 hoofdstukken en
66 boeken bevatte. Het woord Hoe-
re komt 1.855 maal. Jehovah
6.855 maal voor. Het kortste hoofd
stuk do 117de Psalm vindt
men precies op de helft van dc II.
Schrift.
Eenige maanden geleden is in
Bombay een Indisch meisje van
den Tamielstam met 'n palmboom
getrouwd.
EEN „BUFFET" MET EIGEN
BEDIENING.
Robespierrc, dc leider van de
„terreur' tijdens de Fransche revo
lutie, die duizenden mcnschen liet
onthoofden, had vroeger zijn ont
slag als rechter genomen, omdat
hij een tegenstander van de dood
straf was cn dus geen mensch ter
dood wilde veroordeclen.
Catherina van Braganza bracht
bij haar huwelijk met Karei II vari
Engeland de stad Bombay als hu
welijksgift mede hetgeen het be
gin was van de vestiging van het
Keizerrijk India.
Wetenswaardigheden.
Is het U bekend:
d a t er veel geld verwed wordt op
dc sprinkhaangevechten In China,
visschengcvcchten in Siam en ad
dergevechten in Algerië?
dat de multi-millionnair Harold
F. McCormick onlangs 50.000 (of
1000 per brief) betaalde voor de
teruggave van zijn liefdesbrieven
aan een New Yorksche weduwe,
Mevrouw Rhoda Tannor Doublc-
day, die gedreigd had zsjn brieven
openbaar te maken?
d a t sommige Zuid-Amerikannseho
bijen vergiftige honing voortbren
gen?
d a t Miss Pat Paterson, een 23-ja
rig blond meisje uit Bradford uit
verkoren is om Lilian ITarvey to
vervangen, die haar contract met
Fox Films' beëindigd heeft?
56. Een alleraardigst dienstmeisje liet
hen binnen en hielp hen gedienstig uit
hun jassen. Tenminste de jas v\n Prof-
je. Struisje had niets uit te trekken en
legde eenige pakjes neer. Het meeste
was echter op het stadhuis achterge
bleven, want Profje had met den bur
gemeester afgesproken, dat hij het daar
den volgenden dag zou halen.
57. Ze werden in een ruime gezellige
zitkamer gelaten, waar dc vrouw van
den burgemeester hen vriendelijk tege
moet kwam. Op het gezicht van Struis-
je deinsde ze achteruit, maar haar man,
die natuurlijk ook aanwezig was, legde
haar alles uit en toen Profje had verze
kerd, dat zijn vriend heel goed zijn voe
ten had geveegd, werd hij in genade
aangenomen en kreeg een plaatsje op
den hoek van den tafel.
58. Maar toen ze allemaal goed cn wel
gezeten waren, voelde mevrouw steeds
een koude lange teen van Struisje in de
buurt van haar rokken, wat haar erg
zenuwachtig maakte en ze verzocht
hem zijn voeten op een voetenbankje
tc plaatsen, wat hij dadelijk deed. Maar
zijn lange bcenen pasten niet onder tafel
en deze kreeg daardoor een stoot, zoo
dat alles den anderen kant opviel en
slechts met. moeite nog iets gered kon
worden. Profje kreeg een bord soep,
dat juist gebracht was in zijn schoot,
en jammerde van pijn, want de soep
was erg heet.
59. Iedereen was een beetje ontdaan
van het geval en Struisje werd onmid
dellijk weggezonden om een droge broek
voor Profje te halen op het stadhuis.
Tot zoolang moest deze dan maar het
tafelkleed omslaan.
60. Struisje was gauw terug. Hij kon
erg hard loopen cn ook had hij eigen
honger en was een beetje bang, dat er
niets van het eten over zou blijven, als
hij niet gauw terug was. Daar stond
hij alweer in de kamer, de broek tri
omfantelijk voor zich uit. Profje vond
dat erg akelig en kreeg er een kleur
van.
