Wij willen niet!
Niemand verlangt meer
n
aar oorlog
Zaterdag 28 Juli 1934.
SCHAGER COURANT.
Vierde blad. No. 9524
Maar „Wilt gij den Vrede,
zoo rust U ten strijde!"
Een uitspraak
der voornaamste
s t r ij d machten
ter wereld
BRIEF UIT DE VER-
EESIGDE STATEX.
Oorlog is geen voordeelig
zaakje!...
NEW YORK.
Wij herinneren ons levendig, hoe Roose-
velt onlangs nog de groote manoeuvres der
Amerikaanschc vloot bijwoonde. Vreemd
stak zijn burgerklceding af hij de fraaie
parade-uniformen. Achter hem stonden de
bolwerken van het kapitalisme, dc New-
Yorkschc wolkenkrabbers der groote han
delshuizen, tegen dc lucht afgeteckend. In-
tusschen keek hij een lorgnetje op den
neus, een ronden stroohoed op het hoofd
naar de reusachtige pantserschepen met
zware geschuttorens, gaswerpers, nevelvor
mers, machinegeweren en machine-kanon
nen, die voor hem langs voeren, in het
kielzog gevolgd door dreadnoughts, krui
sers, destroyers, duikboot en, moedersche
pen voor vliegtuigen... Een indrukwekken
de marine!
Zijn de Vereenigde Staten bozig, zich te
bewapenen'? Ongetwijfeld. Verlangen zij
oorlog? Zeker niet!
Zijn zijn de eersten geweest, die inzagen
dat in een modernen oorlog niemand wint.
Zij verwachtten, door den oorlog goede za
ken te maken. Doch wat krijgen zij nu voor
hun leeningen en credietcn terug? Op zijn
best „symbolische" betalingen.
En Roosevelt kan nuchter rekenen. Hij
Is op de hoogte van de balans van den oor
log. Zij ziet er somber genoeg uit. Hij heeft
tenminste de les geleerd! „Oorlog is een
onvoordeelig zaakje!" -zegt de doorsnee-
Amerikaan mét hem. Geen van beiden wil
len den oorlog. De Amerikanen verlangen
naar vrede, ondanks het feit, dat zij bewa
penen. Zullen zij, met hun president aan
het hoofd, opgewassen blijken tegen de
machthebbers van Wallstreet.
BRIEF UIT FRAXKRIJK.
„Op zoek naar veiligheid".
PARIJS.
Frankrijk is aan alle kanten op zoek
naar bondgenooten. Vooral onder de Sla
vische volkeren. Wel heeft het Polen ver
moedelijk als bondgenoot verloren, doch
daartegenover staat een bijna onbegrens
de verscheidenheid van andere staten: de
communistische Sovjetunie, de professo
renrepubliek in Praag, dc beide monar
chieën in Boekarest en Belgrado, de moder
nistische dictatuur van Kemal Pasja in
Angora. En de laatste reis van den zeven
tigjarigen Barthou ging naar Engeland.
Ook in het eigen land worden alle zeilen
bijgezet. Zelfs de kolonie Marokko moet
manschappen leveren; aan de groote voor-
jaarsmanoeuvres namen vele negers deel.
Aau de Duitschc grens worden in werkver
schaffing forten en vestingen gebouwd.
Aan de Quai d' Orsay worden groote rede
voeringen gehouden. In de Middellandsche
Zee houdt de Fransche vloot manoeuvres.
BRIEF VIT DE RAXDSTATEX
„LEVE RUSLAND."
KOWNO.
In Rusland werken twee meeningen,
twee machten elkaar tegen. De eenc die
van Stalin verlangt vrede met de ge-
IIEBBEX DE VOLKEN IETS GE
LEERD IN DE TWINTIG JAREN,
DIE SEDERT HET UITBREKEN
VAN DEN WERELDOORLOG VER-
LOOPEN ZIJN? ZIJN ZIJ VAST
BESLOTEN. OM EEN HERHALING
VAN DE OORLOGSELLENDE TE
VOORKOMEN TOT ELKEN PRIJS?
BBNIGB INDRUKKEN. MIS
SCHIEX SLECHTS STEMMINGS
BEELDEN, VAN BIJZONDERE
CORRESPONDENTEN IN VER
SCHILLENDE HOOFDSTEDEN
GEVEN ANTWOORD OP
DEZE VRAGEN.
hcele wereld. Deze partij heeft de oude
leuzen van wereldrevolutie en wereldpro-
letariaat reeds lang vergeten. Zij wil
slechte rust, om eindelijk tot binnenland-
sche opbouw te kunnen komen, om de hon
gersnood en ontevredenheid meester te
worden.
Lijnrecht hiertegenover staan Worosji-
low en zijn aanhangers. Deze minister van
oorlog is er vast van overtuigd, dat alle
binnen- en buitenlandsche moeilijkheden
met een slag uit den weg geruimd worden
door een oorlog. Hij is een groote annexio-
nist van de oude school, waartoe ook de
grootvorst Nikolaj Nikolajewitsj behoorde,
evenals Reunenkampf en Samsonow Het
is teekenend. dat het Russische leger eoni-
gen tijd „Leve Rusland" roept inplaats van
„Leve de Sovjetunie!" Groot-Rusland is de
droom van Worosjilow. Hij is Tannenberg,
de Masoerische Meren, Baranowitsji en
Gredno, vergeten. Wanneer dat alles zich
herhaalt, is het in de eerste plaats de
schuld van Worosjilow.
Toch is er in het Oosten een nog oorlogs
zuchtiger Russische militairist: K. J. Blu-
cher, de roode Czaar! Hij is niet alleen de
chauvinist. Ilij is mateloos eerzuchtig,
eigenzinnig en belust op macht. Niemand
weet, wat er wordjt voorbereid in zijn
hoofdkwartier te Chabarowsk. Doch het is
niet veel goeds voor den wereldvrede.
BRIEF UIT ITALIë.
„Mussolini weet, wat oorlog is."
ROME.
Mussolini heeft, van het begin zijner
machtsaanvaardig af, consequent afstand
gedaan van medewerkers als Cadorna, die
het land door hun eerzucht en persoonlijke
intriges telkens opnieuw in verwarring en
strijd stortten. En dat, hoewel Cadorna in
den oorlog bewezen had, een der bekwaam
ste mannen van Italië te zijn. De reden
hiervan is niet, dat het „sacro egoisme"
heeft afgedaan; dit wordt tegenwoordig
zelfs nog duidelijker geprononceerd. Doch
Mussolini heeft getoond, dat dit alles ook
mogelijk is zonder oorlog en bloedvergie
ten.
Mussolini wil den vrede, zelfs al tracht
hij daarnaast onvermoeid, zijn invloed op
den Balkan, in Oostenrijk, in Noord-Afrika
uit te breiden. Als hij den oorlog had ge
wild, had hij daar de laatste jaren gele
genheid genoeg toe gehad. Doch hij heeft
altijd den oorlog vermeden, want hij is zelf
aan het front geweest, hij heeft in den
modder der voorste loopgraven gelegen, hij
heeft ontelbaar velen zien sterven. Hij zal
doen, wat hij kan, om den vrede te behou
den.
BRIEF UIT DUITSCHLAXD.
Vrede? Graag maar niet die van
Versailles!
BERLIJN.
De grootste bedreiging van den Vrede in
Europa was tot voor kort volgens de
landen om Duitschland heen het enor
me leger der S.A. Ook wanneer dc ver
wachte ontbinding daarvan niet plaats zou
hebben, moet toch de groote rede van Hit-
Ier iedereen er thans van overtuigen, dat
de S.A. nooit iets anders mag zijn en kan
zijn, dan een hulpmiddel bij het propagee-
ren van de nationaal-socialistische gedach
te, de nationaal-socialistische wereld-theo
rie, een hulpmiddel dus, dat bij de land
grenzen „halt" houdt en geen kracht of in
vloed tot over die grenzen bezit en zou
Het eerste schot het eerste
kruis, en... twee millioenen volgden!
kunnen bezitten. De verdediging naar bui
ten is, volgens Hitier, enkel en alleen de
taak van de Rijksweer.
Is dc Rijksweer gereed tot den oorlog?
Wie dc staat van bewapening van Duitsch
land en zijn oorlogskracht met die van één
der nabuurlanden, die in den wereldoorlog
tot zijn tegenstanders behoorden, vergelijkt
zal inzien, dat Duitschland aan geen oor
log zal kunnen dénken! Bij dc groote pro
blemen, waarmede Hitler-Duitschland van
af liet begin van zijn machts aanvaarding
tot aan dc inschakeling van meer dan zes
millioen werk looien in het arbeidsproces,
te kampen had, is wel het grootste ge
weest: de absolute rust en vrede! En om
dat dit het grootste probleem was, heeft
men er de meeste aandacht aan besteed!
De economische opbouw zal echter niet tot
Voor het Vaderland... Nu nog
vroolijk en gezond....
een oorlog leiden, wanneer men er voor op
past, dc verarming van Duitschland te
gaan beschouwen als het gevolg van de
uitpersing door de vroegere vijanden, door
de tributen, die van het Derde Rijk gc-
eischt worden...
En zelfs indien Duitschland nu eens
goed-uitgerust was... zou dan het Natio-
naal-socialisme wel oorlog willen?...
Duitschland heeft misschien meer reden,
dan welke andere staat ook voor oorlog
voeren: de zware nederlaag van 1918, die
het „dictaat" van Versailles opleverde. Re
visie van „Versailles" is zeer zeker de eer
ste wensch van alle Duitschers! Maar...
niet door middel van oorlog!
De voormannen der Rassenkunde in het
bijzonder wijzen erop, dat het volk een
nieuw bloedverlies, zooals dit in de wereld
oorlog lijden moest, niet meer zou kunnen
verdragen! Dit gevaar wordt door het ge-
heele volk aangevoeld! Een revisie van
Versailles wil men langs wegen van yredc
bereiken, door gebruik te maken van de re
visiemogelijkheden, die in het Verdrag
zélf besloten liggen!
Daarbij moet men in de eerste plaats
voor oogen houden, dat revisie geen im
perialisme beteekent. Het nieuwe Duitsch
land wil niet imperialistisch zijn. De bui
tenlandsche politiek steunt op dc grondsla
gen der Hitlerrede van 7 Mei 1933: „Houdt
het vreemde element in Duitschland hoog,
maar houdt ook het Duitsche element in
den vrede hoog, vooral daar, waar groote
minderheden samenleven." Dat het Hitier
met deze stelling ernst is, bewijst zijn ver
drag met Polen. Ook hier behoeft men, om
het Duitsche element hoog te houden, dat
tegen eigen wil in, onder vreemde heer
schappij is gesteld, geen oorlog te vieren.
Als de andere groote machten erin toe
stemmen tegenover Duitschland dc hou
ding in te nemen, die hun betaamt en ein
delijk recht zullen laten plaats hebben, zoo
als destijds Wilson in zijn beroemde 14
punten heeft uitgesproken, is oorlog totaal
overbodig.
Dc Nederlanders hebben in 1918 geen
deel van dc overwinningsbuit gcëischt en
dit volk behoort tot de. weinigen, die bij de
revisie wcnschcn van Duitschland niets te
verliezen hebben. Integendeel.
Links:
DE APOCALYPTISCHE RUITERS.
Een zinnebeeldige voorstelling van de pest, den
oorlog, den hongersnood en den dood.
(Naar een ets van Albrecht Dürer).
Rechts
Mobilisatie! Politie plakt de mobilisatieoproep
aan
Onder:
Kanonnenvleesch. Vader gaat zich melden
aan de kazerne.
