Hindenburg's politieke testament „HET HERSTE BEGINT." Hitier en zijn beweging in dienst van de eenheid. KIJKER is KOOPEÜ tij CLOECK VON PAPEN TE WENEN. De Oostenrijksche pers nog niet verzoend. Treinontsporing te NoorcLScharwoude Vijf wagons uit de rads. Aardappelen bestemd voor veevoeder. Voor plezier uit! Groote overstroomingen in Mandsjoekwo NOODLOTTIGE PLEK. Donderdag 16 Augustus 1934. Postrekening No. 23330 77ste Jaargang. No. 9535 SCHAGERsCOlIRAAIT. Int. Telef. No. 20 Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. BIJ Inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- tenttën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Uitgave der N.V. v.h. P. Trapman Co., Schagen. 8 PAGINA'S. Prijs per 3 maanden f 130. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f0.85, iedere rogel meer 15 cent ^bewijsno/ inbegrepen. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Geloofd ln het herstel van het Dnltsche kei zerschap als symbool van weder opbouw. Obersalzberg, 15 Aug. In opdracht van den zoon van wijlen president Von Hin denburg heeft Von Papen, rijkskanselier Hitier een document overhandigd, dat het testament van den president bevatte. In opdracht van Hitier, publiceert Von Papen thans het testament Het door den Rijkspresident verzegelde omslag «iraagt als opschrift: „Aan het Dultsche volk en zijn Kanselier. Mijn testament. Deze brief moet door mijn zoon aan den rijkskan selier overhandigd worden." De inhoud van het schrijven luidt aldus: In 1919 schreef ik mijn laatste woord aan het Dult sche volk: „Wij waren aan het eind van onze krachten! Ge troffen door den vergiftigden pijl, stortte ons uitgeput front in. Tevergeefs had het getracht om uit de opdrogende bron van de kracht van het vaderland nieuw leven te drinken. Onze taak was om het loven van de overgebleven krachten van ons leger voor den lateren opbouw van het vaderland te redden. Het heden was verloren. Ons bleef slechts de hoop op de toekomst. Aan den arbeid! Ik begrijp de gedachte van aan zich zelf te ont vluchten die zich van vele officieren meester maakte, gezien de ineenstorting van al datgene wat hun lief en dierbaar was. Het verlangen „niets meer te willen weten" van een wereld waarin de ontketende harts tochten de ware kern van de waarde van ons volk tot onherkenbaar wordens toe verminkten, is als zeer menschel ijk te beschouwen en toch ik moet het openlijk uitspreken wat ik denk: Kameraden van het eens zoo groote trotsche Duit- Bche leger! Zoudt gij van versagen kunnen spreken? Denkt aan de mannen die ons voor meer dan honderd jaar ©en innerlijk nieuw vaderland schiepen. Hun gods dienst was het geloof aan zich zelf en aan de hei ligheid van hun zaak. Zij schiepen het nieuwe vader land, niet op grond van een aan ons wezen vreemde doctrine-woede maar voor den opbouw op de grondsla gen van vrije ontwikkeling van don enkeling binnen het kader en de verplichtingen van het geheele volk. Dezen zelfden weg zal ook Duitschland weer gaan, als het maar weer zal kunnen gaan. Ik ben er vast van overtuigd, dat ook thans evenals in die tijden het verband met ons groote rijke ver leden bewaard wordt, en waar het vernietigd was, hersteld wordt. Vertronwen in de toekomst van het Dnlt sche volk. Do oude Duitschc geest zal zich weer doen gelden, al is het na pijnlijke loutering in den vuuroven van leed en opgezweepte hartstochten. Onze tegenstanders kenden de kracht van dezen geest, zij bewonderden en waardeerden hem in zijn overwinningen en werden hem op de slagvelden van den grooten oorlog gewaar Zij poogden onze kracht met het leege woord: „Or ganisatie" voor hun volken begrijpelijk te maken. Den geest, wie zich dit omhulsel schiep, in hetzelve leefde en werkte, dien geest verzwegen zij voor hen. Met dezen geest en in dezen geest zullen wij echter opnieuw bouwen. Duitschland, het opneem- en uitstralingscentrum van zoovele onuitputtelijke waarden van mensche- Hjke beschaving en cultuur zal niet ten gronde gaan zoolang het 't geloof behoudt aan zijn groote we reldhistorische zending. Ik heb het vaste vertrouwen, dat het aan de ideeënkracht der besten van ons vaderland zal geluk ken, nieuwe denkbeelden met de kostbare schatten van den vroegeren tijd te verbinden en uit deze te zamen blijvende waarden te doen tevoorschijn tre den, tot heil van ons vaderland. Dat is de rotsvaste overtuiging, waarmee ik de bloedige kampplaats van den volkenslag verliet. Ik heb de heldhaftige worsteling van mijn vader land gezien en geloof nooit en nimmer meer, dat het zijn doodstrijd geweest is. Heden ten dage heeft een stormvloed van wilde politieke hartstochten en klinkende leuzen onze gansche vroegere staatsopvatting onder zich bedol ven, naar het schijnt alle heilige overleveringen ver nietigd. Maar deze vloed zal weer weg-ebben. Dan zal uit de eeuwig bewogen zee van völkisch leven de geest van die helden weder oprijzen, waaraan eens de hoop onzer vaderen zich heeft vastgeklampt en waarop bijna 'n halve eenw geleden door onze kracht de toekomst des vaderlands vol vertronwen gegrondvest werd* Het Dnltsche Keizerschap! „Het laatste hoofdstuk van mijn leven is meteen het zwaarste voor mij geweest". In zoo eerst de nationale gedachte, met nationale bewustzijn weer ontstaan, dan zullen voor ons uit de groote dingen van weleer, waarop geen volk met meer gerechtvaardigden trots en met zuiverder ge weten kan terugblikken dan het onze zoolang het trouw was, alsmede uit den bitteren ernst der dagen van thans, zedelijk waardevolle vruchten rijpen. Het bloed van al degenen, die in het geloof aan Duitschlands grootheid gevallen zijn, heeft daarom niet vergeefs gevloeid. In dit vertrouwen leg ik de pen uit de hand en bouw vast op u: Duitsche jeugd! Deze woorden schreef ik in de duistere ure en in het vermeende bewustzijn, aan het slot van een leven in dienst van het vaderland te staan. Het lot heeft anders over mij beschikt. In het voorjaar van 1925 opende het een nieuw hoofdstuk van mijn leven. Nog eenmaal zou ik aan het lot van mijn volk medewerken. Slechts mijn vaste vertrouwen in Duitschlands ge zonde krachtbronnen gaf mij den moed, voor de eerste en tweede maal de verkiezing tot rijkspresi dent aan te nemen. Dit rotsvast vertrouwen gaf mij ook de innerlijke kracht, mijn moeilijk ambt zonder wijken uit te oefenen. Het laatste deel van mijn leven is tegelijkertijd het zwaarst voor mij geweest. Velen hebben mij in deze tijden van verwarring niet begrepen en niet ingezien, dat mijn eenige zorg was, het verscheur de en ontmoedigde Duitsche volk tot zelfbewuste eenheid terug te brengen. Ik voerde mijn ambt in het bewustzijn uit, dat in de binnen- en buitenlandsche politiek een voorbe reidingstijd vol zelfontzegging noodig was. Van de Paasch-boodschap van 1925 af, waarin ik de natie tot godsvrucht en sociale gerechtigheid tot innerlijken vrede en tot politieke sereniteit opriep, ben ik niet moede geworden, de innerlijke eenheid van het volk en de zelfbestemming volgens zijn beste eigenschappen te bevorderen. Daarbij was ik mij ervan bewust, dat de staats- grondwet en de regeeringsvorm, welken de natie zich zelf in de ure van den grootsten nood en van inner lijke zwakheid heeft gegeven niet aan de ware be hoeften en eigenschappen van ons volk beantwoord den. Het uur moest komen, waarop dit inzicht gemeen goed zou worden. Daarom kwam het mij als plicht voor, het land door het dal van uitwendigen druk en vernedering, van innerlijken nood en zelfver scheuring zonder gevaar voor zijn bestaan te voeren, tot dit uur aanbrak. Taak van de rijksweer. Symbool en onderpand voor dezen opbouw moest de bewaker van den staat, de rijksweer, zijn. Op deze macht moesten de oud-Pruisische deugden als vaste grondslag van den staat rusten. De Duitsche rijksweer heeft na de ineenzinking voor de voortzetting der hooge tradities van het oude leger op voorbeeldige wijze zorg gedragen. Steeds en te allen tijde moet de weermacht een instrument der opperste staatsleiding blijven, dat on beroerd door alle binnenlandsch-politieke ontwikke lingen aan zijn hooge taak van verdediging van het land dient te beantwoorden. Wanneer ik naar mijn kameraden daarboven, met wie ik op zoovele slagvelden voor de grootheid en eer der natie gestreden heb, zal zijn teruggekeerd, dan roep ik de jonge generatie toe: Weest uw voorvaderen waardig en vergeet niet, dat wanneer gij den vrede en de welvaart van uw vaderland wilt verzekeren gij bereid moet zijn, voor dezen vrede en de eer van het land ook het uiterste te geven. Vergeet nooit, dat ook uw handelen eenmaal tra ditie zal worden. Al >den mannen, die den op- en uitbouw van de rijksweer voltrokken hebben, geldt de dank van den veldmaarschalk van den wereldoorlog en hun late ren -opperbevelhebber. „De geschiedenis zal oordeelen." De drukkende last van Versailles. In buitenlandsch politiek opzicht had het Duitsche volk een lijdensweg te gaan. Een ontzettend verdrag drukte er op en dreigde in zijn steeds vèrgaander uitwerking onze natie tot ineenstorting te brengen. Langen tijd heeft de wereld niet begrepen dat Duitschland niet slechts terwille van zichzelf, maar ook, als de vaandrager van de cultuur van het avondland, ook terwille van Europa, moest leven. De banden die ons omgaven, konden dan ook slechts geleidelijk worden losser gemaakt, zonder een over- machtigcn weerstand te verwekken. Wanneer vele mijner oude kameraden de noodza kelijkheid van dezen weg intijds niet begrepen heb ben, dan zal toch de geschiedenis rechtvaardiger be- oordeclen. hoe bitter, maar ook hoe noodzakelijk in hot belang der instandhouding van het Duitsche le ven menige door mij onderschreven staatsakt ge- wefeat is. Ik dank de Voorzienigheid dat Zij mij op mijn le vensavond het uur der wederopleving heeft laten beleven. Jk dank al degenen, die in onbaatzuchtige vader landsliefde aan het werk van do herrijzing van Duitschland hebben mee gearbeid. Mijn kanselier, Adolf Ilitler, en zijn beweging heb ben fot het groote doel: het Duitsche volk over alle stands- en klassenverschilen tot innerlijke eenheid te voeren, een beslissenden stap van historische be- teekerlis gedaan. Er blijft nog veel te doen. llc-weet, dat er nog veel te doen overblijft en ik wensch van harte, dat achter de akt der nationale verheffing en van de volksaaneensluiting de akt der vewoening sta, die het geheele Duitsche vaderland omvat. Ik neem afscheid van mijn Duitsche volk in de vaste hoop, dat datgene, waarnaar ik in het jaar 1$19 vurig, verlangde en wat in langzamen groei tot den 30sten Januari 1933 voerde, tot volledige ver vulling en voleinding der historische zending van ons volk rijpen zal. In dit vaste geloof aan de toekomst van het vader land kan ik gerust mijn oogen sluiten. Berlijn, 11 Mei 1934. (w.g.) VON HINDENBURG.... Onder polltie-escorte naar bet Dnltsche ge zantschap gebracht. - Den sovjet- Russische groet. De nieuwe Duitsche gezant in Weenen, Franz von Papen, kwam gistermiddag half zes met een spe ciaal vliegtuig uit Berchtesgadcn op het vliegveld Aspern te Weenen aan. Hij was in gezelschap van den legatie-secretaris von Tschirsky. Hij werd ont vangen door den Duitschen zaakgelastigde Prins Erbach en eenige andere leden van de legatie. Von Papen begaf zich onmiddellijk naar het legatiege bouw, waar hij zijn intrek neemt. Door de politie waren buitengewone afzettings maatregelen genomen. Do straten van Aspern naar Weenen en ook de weg naar het Duitsche gezant schap binnen de stad, waren met politieposten bezet. Met tusschenruimten van twee-honderd meter ston den telkens twee politiemannen opgesteld. Op het vliegveld bevond zich eveneens een groote politiemacht alsmede oen groot aantal rechercheurs in het burger. De politie maakte alle persfotografen en filmopera teurs erop opmerkzaam, dat fotografeeren en filmop namen verboden waren en dat iedere fotograaf, die dit verbod zou overtreden, erop kon rekenen, dat hij zou worden gearresteerd en dat zijn toestel in beslag zon worden genomen. Na de begroeting begaf zich de nieuwe Duitsche gezant per auto naar het Duitsche gezantschap. Voorop reed een auto met rechercheurs, vervol gens de auto, waarin von Papen en eenige heeren van het Duitsche gezantschap plaats genomen had den, daarachter twee andere auto's niet do overige leden van het gezantschap, terwijl de stoet gesloten werd door een politieauto met veertig politiemanncir die met geweren gewapend waren. Op het oogenblik dat von Papen's vliegtuig land de, bevonden zich ook de sovjet-Russische vliegers op het vliegveld, die met hun machines juist uit Rome waren aangekomen. De Russische vliegers begroetten von Papen, die hun groet met wenken beantwoordde. Weenen, Aug. (H.N.) In verhand met de aan komst van von Papen wijzen de Oostenrijksche bla den erop, dat terwijl von Papen de opdracht heeft een verzoening tuschen Duitschland en Oostenrijk tot stand te brengen, de Duitsche regeering voort gaat met het voeren van een campagne tegen Oosten rijk. In het bijzonder wordt daarbij gewezen op de jongste redevoering van den Duitschen minister van binnenlandscbo zaken, dr. Frick, die daarin ver klaarde, dat Oostenrijk tot Duitschland behoort GOED AFGELOOPEN. GERINGE SCHADE. Woensdagmiddag heeft te ongeveer hall vijf nabij het station Noordscharwoude een ontsporing plaats gehad, welke echter nog goed is afgeloopen. De goe derentrein van station Noordscharwoude-dorp liep nJ. juist op de plaats waar de toevoerlijn in de hoofdlijn uitkomt, gedeeltelijk uit de rails. Een vijftal goederen wagens ontspoorde, zonder evenwel aanmerkelijke schade aan de baan te veroorzaken. De hoofdlijn werd daardoor versperd, zoodat de treinenloop tus- schen Alkmaar en Schagen gestagneerd werd. Personeel van Weg en Werken was spoedig nit Alkmaar gereqnireerd en maakte vlug de hoofdlijn vrij; het verkeer langs het hoofdspoor kon te rnlm zes nur weer doorgaan. Van de 5 gederailleerde wagons waren er slechts 2 beladen, met groenten. De goederen hebben geen schade opgeloopen. De oorzaak van het ongeval is hoogstwaarschijn lijk te wijten aan een verkeerden wisselstand. Omtrent de juistheid van dit vermoeden kon men ons geen zekerheid verschaffen en zal een ambtelijk onderzoek moeten uitmaken, wat de oorzaak is en wien de schuld treft. Moeten ongeschikt gemaakt worden voor menschelijke consumptie. De Nedcrlandsche Akkerbouw Centrale heeft be paald. dat aardappelen, welke vervoerd of verhan deld worden met bestemming tot veevoeder, vóór het vervoeren of verhandelen door stuksteken of stukprikken of door eenigerlei andere door de Cen trale aan te geven bewerking op afdoende wijze on geschikt zijn gemaakt voor menschelijke consumptie. Boot aan den grond geloopen. Nachte lijke ontscheping van doornatte passa giers. 1 Gisternacht ongeveer één uur liep de plezierboot „Nijverheid UI", eigenaar kapitein B. de Vries uit Steggerda, bemand met honderd passagiers aan den grond vast in het meer Het Wijde van de Lende to Oldemarkt. De boot, die op weg was van Sneek naar Steggerda, geraakte ten gevolge van de duisternis buiten do vaargeul en liep zóó vast aan den grond, dat het onmogelijk was om op eigen kracht los te komen. Op noodseinen, die de boot gaf. voer men van Ol demarkt met bootjes naar de plezierboot en zoo ge lukte het de ,honderd passagiers, half varende en half loopende door het water aan den wal te bren gen. De doornatte pasagiers hebben, na zich wat op geknapt te hebben, gistermorgen de reis per auto voortgezet. Gistermorgen heeft, de motorboot „Do drie Provinciën", eigenaar en kapitein A. Flederus uit Oldemarkt de pleizicrboot „Nijverheid III", na veel moeite vlot gebracht GEVAAR VAN EEN GEOPEND PORTIER. Wielrijder ernstig gewond. Gisteren is te Apeldoorn op de Brinklaan een wiel rijder, W., wonende aan den Berghuizerweg, in aan raking gekomen met een plotseling opengeworpen portier van een vrachtauto cn daarna met een andere auto, bestuurd door W., te Apeldoorn. Met een ern stige hoofdwonde is de wielrijder per ziekenauto naar het ziekenhuis aan den Sprengenweg overge bracht. Een-en-tachtig menschen omgekomen. - 6000 huizen vernield. Reuter seint uit Sjanghai, 15 Aug.: Volgens een bericht uit Mandsjoeriio ziin door over stroomingen in de provincies Tsitsichar en Kirin de spoorlijn Kirin-Kesjan en de lijn naar Lafa onder broken. In weerwil van de krachtsinspanning van Japan- sche en Mandsjoerijsche troepen zijn er tot dusver 81 dooden. Er werden ongeveer 6000 huizen vernield. Opnieuw auto door den trein gegrepen. Een der inzittenden gedood. I Op het baanvak HusumFlensburg in Duitsch land, waar Maandag ook reeds een ernstig ongeluk op een onbewaakten overweg heeft plaats gehad, is gister een tweede ongeluk gebeurd Een auto met vijf inzittenden is op een personentrein gereden en geheel vernield. Een van de inzittenden is gedood, de andere vier zijn min of meer ernstig gewond.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1934 | | pagina 1