Hindenburg's politieke testament
„HET HERSTE BEGINT."
Hitier en zijn beweging in dienst
van de eenheid.
KIJKER is KOOPEÜ tij CLOECK
VON PAPEN TE WENEN.
De Oostenrijksche pers nog niet
verzoend.
Treinontsporing
te NoorcLScharwoude
Vijf wagons uit de rads.
Aardappelen bestemd voor veevoeder.
Voor plezier uit!
Groote overstroomingen in Mandsjoekwo
NOODLOTTIGE PLEK.
Donderdag 16 Augustus 1934.
Postrekening
No. 23330
77ste Jaargang. No. 9535
SCHAGERsCOlIRAAIT.
Int. Telef.
No. 20
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. BIJ Inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tenttën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
Uitgave der N.V. v.h. P. Trapman Co., Schagen.
8 PAGINA'S.
Prijs per 3 maanden f 130. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f0.85, iedere rogel meer 15 cent ^bewijsno/
inbegrepen. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Geloofd ln het herstel van het Dnltsche kei
zerschap als symbool van weder
opbouw.
Obersalzberg, 15 Aug. In opdracht
van den zoon van wijlen president Von Hin
denburg heeft Von Papen, rijkskanselier
Hitier een document overhandigd, dat het
testament van den president bevatte.
In opdracht van Hitier, publiceert Von Papen thans
het testament
Het door den Rijkspresident verzegelde omslag
«iraagt als opschrift:
„Aan het Dultsche volk en zijn Kanselier.
Mijn testament.
Deze brief moet door mijn zoon aan den rijkskan
selier overhandigd worden."
De inhoud van het schrijven luidt aldus:
In 1919 schreef ik mijn laatste woord aan het Dult
sche volk:
„Wij waren aan het eind van onze krachten! Ge
troffen door den vergiftigden pijl, stortte ons uitgeput
front in.
Tevergeefs had het getracht om uit de opdrogende
bron van de kracht van het vaderland nieuw leven
te drinken.
Onze taak was om het loven van de overgebleven
krachten van ons leger voor den lateren opbouw van
het vaderland te redden. Het heden was verloren. Ons
bleef slechts de hoop op de toekomst.
Aan den arbeid!
Ik begrijp de gedachte van aan zich zelf te ont
vluchten die zich van vele officieren meester maakte,
gezien de ineenstorting van al datgene wat hun lief
en dierbaar was. Het verlangen „niets meer te willen
weten" van een wereld waarin de ontketende harts
tochten de ware kern van de waarde van ons volk
tot onherkenbaar wordens toe verminkten, is als zeer
menschel ijk te beschouwen en toch ik moet het
openlijk uitspreken wat ik denk:
Kameraden van het eens zoo groote trotsche Duit-
Bche leger!
Zoudt gij van versagen kunnen spreken? Denkt
aan de mannen die ons voor meer dan honderd jaar
©en innerlijk nieuw vaderland schiepen. Hun gods
dienst was het geloof aan zich zelf en aan de hei
ligheid van hun zaak. Zij schiepen het nieuwe vader
land, niet op grond van een aan ons wezen vreemde
doctrine-woede maar voor den opbouw op de grondsla
gen van vrije ontwikkeling van don enkeling binnen
het kader en de verplichtingen van het geheele volk.
Dezen zelfden weg zal ook Duitschland weer gaan,
als het maar weer zal kunnen gaan.
Ik ben er vast van overtuigd, dat ook thans evenals
in die tijden het verband met ons groote rijke ver
leden bewaard wordt, en waar het vernietigd was,
hersteld wordt.
Vertronwen in de toekomst van het Dnlt
sche volk.
Do oude Duitschc geest zal zich weer doen gelden,
al is het na pijnlijke loutering in den vuuroven van
leed en opgezweepte hartstochten.
Onze tegenstanders kenden de kracht van dezen
geest, zij bewonderden en waardeerden hem in zijn
overwinningen en werden hem op de slagvelden van
den grooten oorlog gewaar
Zij poogden onze kracht met het leege woord: „Or
ganisatie" voor hun volken begrijpelijk te maken.
Den geest, wie zich dit omhulsel schiep, in hetzelve
leefde en werkte, dien geest verzwegen zij voor hen.
Met dezen geest en in dezen geest zullen wij echter
opnieuw bouwen.
Duitschland, het opneem- en uitstralingscentrum
van zoovele onuitputtelijke waarden van mensche-
Hjke beschaving en cultuur zal niet ten gronde gaan
zoolang het 't geloof behoudt aan zijn groote we
reldhistorische zending.
Ik heb het vaste vertrouwen, dat het aan de
ideeënkracht der besten van ons vaderland zal geluk
ken, nieuwe denkbeelden met de kostbare schatten
van den vroegeren tijd te verbinden en uit deze te
zamen blijvende waarden te doen tevoorschijn tre
den, tot heil van ons vaderland.
Dat is de rotsvaste overtuiging, waarmee ik de
bloedige kampplaats van den volkenslag verliet.
Ik heb de heldhaftige worsteling van mijn vader
land gezien en geloof nooit en nimmer meer, dat het
zijn doodstrijd geweest is.
Heden ten dage heeft een stormvloed van wilde
politieke hartstochten en klinkende leuzen onze
gansche vroegere staatsopvatting onder zich bedol
ven, naar het schijnt alle heilige overleveringen ver
nietigd.
Maar deze vloed zal weer weg-ebben. Dan
zal uit de eeuwig bewogen zee van völkisch
leven de geest van die helden weder oprijzen,
waaraan eens de hoop onzer vaderen zich
heeft vastgeklampt en waarop bijna 'n halve
eenw geleden door onze kracht de toekomst
des vaderlands vol vertronwen gegrondvest
werd* Het Dnltsche Keizerschap!
„Het laatste hoofdstuk van mijn leven is
meteen het zwaarste voor mij geweest".
In zoo eerst de nationale gedachte, met nationale
bewustzijn weer ontstaan, dan zullen voor ons uit
de groote dingen van weleer, waarop geen volk met
meer gerechtvaardigden trots en met zuiverder ge
weten kan terugblikken dan het onze zoolang het
trouw was, alsmede uit den bitteren ernst der dagen
van thans, zedelijk waardevolle vruchten rijpen.
Het bloed van al degenen, die in het geloof aan
Duitschlands grootheid gevallen zijn, heeft daarom
niet vergeefs gevloeid.
In dit vertrouwen leg ik de pen uit de hand en
bouw vast op u: Duitsche jeugd!
Deze woorden schreef ik in de duistere ure en in
het vermeende bewustzijn, aan het slot van een
leven in dienst van het vaderland te staan.
Het lot heeft anders over mij beschikt. In het
voorjaar van 1925 opende het een nieuw hoofdstuk
van mijn leven.
Nog eenmaal zou ik aan het lot van mijn volk
medewerken.
Slechts mijn vaste vertrouwen in Duitschlands ge
zonde krachtbronnen gaf mij den moed, voor de
eerste en tweede maal de verkiezing tot rijkspresi
dent aan te nemen. Dit rotsvast vertrouwen gaf mij
ook de innerlijke kracht, mijn moeilijk ambt zonder
wijken uit te oefenen.
Het laatste deel van mijn leven is tegelijkertijd
het zwaarst voor mij geweest. Velen hebben mij in
deze tijden van verwarring niet begrepen en niet
ingezien, dat mijn eenige zorg was, het verscheur
de en ontmoedigde Duitsche volk tot zelfbewuste
eenheid terug te brengen.
Ik voerde mijn ambt in het bewustzijn uit, dat in
de binnen- en buitenlandsche politiek een voorbe
reidingstijd vol zelfontzegging noodig was.
Van de Paasch-boodschap van 1925 af, waarin ik
de natie tot godsvrucht en sociale gerechtigheid tot
innerlijken vrede en tot politieke sereniteit opriep,
ben ik niet moede geworden, de innerlijke eenheid
van het volk en de zelfbestemming volgens zijn
beste eigenschappen te bevorderen.
Daarbij was ik mij ervan bewust, dat de staats-
grondwet en de regeeringsvorm, welken de natie zich
zelf in de ure van den grootsten nood en van inner
lijke zwakheid heeft gegeven niet aan de ware be
hoeften en eigenschappen van ons volk beantwoord
den.
Het uur moest komen, waarop dit inzicht gemeen
goed zou worden. Daarom kwam het mij als plicht
voor, het land door het dal van uitwendigen druk
en vernedering, van innerlijken nood en zelfver
scheuring zonder gevaar voor zijn bestaan te voeren,
tot dit uur aanbrak.
Taak van de rijksweer.
Symbool en onderpand voor dezen opbouw moest
de bewaker van den staat, de rijksweer, zijn. Op
deze macht moesten de oud-Pruisische deugden als
vaste grondslag van den staat rusten.
De Duitsche rijksweer heeft na de ineenzinking
voor de voortzetting der hooge tradities van het oude
leger op voorbeeldige wijze zorg gedragen.
Steeds en te allen tijde moet de weermacht een
instrument der opperste staatsleiding blijven, dat on
beroerd door alle binnenlandsch-politieke ontwikke
lingen aan zijn hooge taak van verdediging van het
land dient te beantwoorden.
Wanneer ik naar mijn kameraden daarboven, met
wie ik op zoovele slagvelden voor de grootheid en
eer der natie gestreden heb, zal zijn teruggekeerd,
dan roep ik de jonge generatie toe:
Weest uw voorvaderen waardig en vergeet niet,
dat wanneer gij den vrede en de welvaart van uw
vaderland wilt verzekeren gij bereid moet zijn, voor
dezen vrede en de eer van het land ook het uiterste
te geven.
Vergeet nooit, dat ook uw handelen eenmaal tra
ditie zal worden.
Al >den mannen, die den op- en uitbouw van de
rijksweer voltrokken hebben, geldt de dank van den
veldmaarschalk van den wereldoorlog en hun late
ren -opperbevelhebber.
„De geschiedenis zal oordeelen." De
drukkende last van Versailles.
In buitenlandsch politiek opzicht had het Duitsche
volk een lijdensweg te gaan. Een ontzettend verdrag
drukte er op en dreigde in zijn steeds vèrgaander
uitwerking onze natie tot ineenstorting te brengen.
Langen tijd heeft de wereld niet begrepen dat
Duitschland niet slechts terwille van zichzelf, maar
ook, als de vaandrager van de cultuur van het
avondland, ook terwille van Europa, moest leven.
De banden die ons omgaven, konden dan ook slechts
geleidelijk worden losser gemaakt, zonder een over-
machtigcn weerstand te verwekken.
Wanneer vele mijner oude kameraden de noodza
kelijkheid van dezen weg intijds niet begrepen heb
ben, dan zal toch de geschiedenis rechtvaardiger be-
oordeclen. hoe bitter, maar ook hoe noodzakelijk in
hot belang der instandhouding van het Duitsche le
ven menige door mij onderschreven staatsakt ge-
wefeat is.
Ik dank de Voorzienigheid dat Zij mij op mijn le
vensavond het uur der wederopleving heeft laten
beleven.
Jk dank al degenen, die in onbaatzuchtige vader
landsliefde aan het werk van do herrijzing van
Duitschland hebben mee gearbeid.
Mijn kanselier, Adolf Ilitler, en zijn beweging heb
ben fot het groote doel: het Duitsche volk over alle
stands- en klassenverschilen tot innerlijke eenheid
te voeren, een beslissenden stap van historische be-
teekerlis gedaan.
Er blijft nog veel te doen.
llc-weet, dat er nog veel te doen overblijft en ik
wensch van harte, dat achter de akt der nationale
verheffing en van de volksaaneensluiting de akt der
vewoening sta, die het geheele Duitsche vaderland
omvat.
Ik neem afscheid van mijn Duitsche volk in de
vaste hoop, dat datgene, waarnaar ik in het jaar
1$19 vurig, verlangde en wat in langzamen groei tot
den 30sten Januari 1933 voerde, tot volledige ver
vulling en voleinding der historische zending van
ons volk rijpen zal.
In dit vaste geloof aan de toekomst van het vader
land kan ik gerust mijn oogen sluiten.
Berlijn, 11 Mei 1934.
(w.g.) VON HINDENBURG....
Onder polltie-escorte naar bet Dnltsche ge
zantschap gebracht. - Den sovjet-
Russische groet.
De nieuwe Duitsche gezant in Weenen, Franz von
Papen, kwam gistermiddag half zes met een spe
ciaal vliegtuig uit Berchtesgadcn op het vliegveld
Aspern te Weenen aan. Hij was in gezelschap van
den legatie-secretaris von Tschirsky. Hij werd ont
vangen door den Duitschen zaakgelastigde Prins
Erbach en eenige andere leden van de legatie. Von
Papen begaf zich onmiddellijk naar het legatiege
bouw, waar hij zijn intrek neemt.
Door de politie waren buitengewone afzettings
maatregelen genomen. Do straten van Aspern naar
Weenen en ook de weg naar het Duitsche gezant
schap binnen de stad, waren met politieposten bezet.
Met tusschenruimten van twee-honderd meter ston
den telkens twee politiemannen opgesteld.
Op het vliegveld bevond zich eveneens een groote
politiemacht alsmede oen groot aantal rechercheurs
in het burger.
De politie maakte alle persfotografen en filmopera
teurs erop opmerkzaam, dat fotografeeren en filmop
namen verboden waren en dat iedere fotograaf, die
dit verbod zou overtreden, erop kon rekenen, dat hij
zou worden gearresteerd en dat zijn toestel in beslag
zon worden genomen.
Na de begroeting begaf zich de nieuwe Duitsche
gezant per auto naar het Duitsche gezantschap.
Voorop reed een auto met rechercheurs, vervol
gens de auto, waarin von Papen en eenige heeren
van het Duitsche gezantschap plaats genomen had
den, daarachter twee andere auto's niet do overige
leden van het gezantschap, terwijl de stoet gesloten
werd door een politieauto met veertig politiemanncir
die met geweren gewapend waren.
Op het oogenblik dat von Papen's vliegtuig land
de, bevonden zich ook de sovjet-Russische vliegers
op het vliegveld, die met hun machines juist uit
Rome waren aangekomen. De Russische vliegers
begroetten von Papen, die hun groet met wenken
beantwoordde.
Weenen, Aug. (H.N.) In verhand met de aan
komst van von Papen wijzen de Oostenrijksche bla
den erop, dat terwijl von Papen de opdracht heeft
een verzoening tuschen Duitschland en Oostenrijk
tot stand te brengen, de Duitsche regeering voort
gaat met het voeren van een campagne tegen Oosten
rijk. In het bijzonder wordt daarbij gewezen op de
jongste redevoering van den Duitschen minister van
binnenlandscbo zaken, dr. Frick, die daarin ver
klaarde, dat Oostenrijk tot Duitschland behoort
GOED AFGELOOPEN. GERINGE SCHADE.
Woensdagmiddag heeft te ongeveer hall vijf nabij
het station Noordscharwoude een ontsporing plaats
gehad, welke echter nog goed is afgeloopen. De goe
derentrein van station Noordscharwoude-dorp liep nJ.
juist op de plaats waar de toevoerlijn in de hoofdlijn
uitkomt, gedeeltelijk uit de rails. Een vijftal goederen
wagens ontspoorde, zonder evenwel aanmerkelijke
schade aan de baan te veroorzaken. De hoofdlijn
werd daardoor versperd, zoodat de treinenloop tus-
schen Alkmaar en Schagen gestagneerd werd.
Personeel van Weg en Werken was spoedig nit
Alkmaar gereqnireerd en maakte vlug de hoofdlijn
vrij; het verkeer langs het hoofdspoor kon te rnlm
zes nur weer doorgaan.
Van de 5 gederailleerde wagons waren er slechts
2 beladen, met groenten. De goederen hebben geen
schade opgeloopen.
De oorzaak van het ongeval is hoogstwaarschijn
lijk te wijten aan een verkeerden wisselstand. Omtrent
de juistheid van dit vermoeden kon men ons geen
zekerheid verschaffen en zal een ambtelijk onderzoek
moeten uitmaken, wat de oorzaak is en wien de
schuld treft.
Moeten ongeschikt gemaakt worden voor
menschelijke consumptie.
De Nedcrlandsche Akkerbouw Centrale heeft be
paald. dat aardappelen, welke vervoerd of verhan
deld worden met bestemming tot veevoeder, vóór
het vervoeren of verhandelen door stuksteken of
stukprikken of door eenigerlei andere door de Cen
trale aan te geven bewerking op afdoende wijze on
geschikt zijn gemaakt voor menschelijke consumptie.
Boot aan den grond geloopen. Nachte
lijke ontscheping van doornatte passa
giers.
1
Gisternacht ongeveer één uur liep de plezierboot
„Nijverheid UI", eigenaar kapitein B. de Vries uit
Steggerda, bemand met honderd passagiers aan den
grond vast in het meer Het Wijde van de Lende to
Oldemarkt.
De boot, die op weg was van Sneek naar Steggerda,
geraakte ten gevolge van de duisternis buiten do
vaargeul en liep zóó vast aan den grond, dat het
onmogelijk was om op eigen kracht los te komen.
Op noodseinen, die de boot gaf. voer men van Ol
demarkt met bootjes naar de plezierboot en zoo ge
lukte het de ,honderd passagiers, half varende en
half loopende door het water aan den wal te bren
gen. De doornatte pasagiers hebben, na zich wat op
geknapt te hebben, gistermorgen de reis per auto
voortgezet. Gistermorgen heeft, de motorboot „Do
drie Provinciën", eigenaar en kapitein A. Flederus
uit Oldemarkt de pleizicrboot „Nijverheid III", na
veel moeite vlot gebracht
GEVAAR VAN EEN GEOPEND PORTIER.
Wielrijder ernstig gewond.
Gisteren is te Apeldoorn op de Brinklaan een wiel
rijder, W., wonende aan den Berghuizerweg, in aan
raking gekomen met een plotseling opengeworpen
portier van een vrachtauto cn daarna met een andere
auto, bestuurd door W., te Apeldoorn. Met een ern
stige hoofdwonde is de wielrijder per ziekenauto
naar het ziekenhuis aan den Sprengenweg overge
bracht.
Een-en-tachtig menschen omgekomen. - 6000
huizen vernield.
Reuter seint uit Sjanghai, 15 Aug.:
Volgens een bericht uit Mandsjoeriio ziin door over
stroomingen in de provincies Tsitsichar en Kirin de
spoorlijn Kirin-Kesjan en de lijn naar Lafa onder
broken.
In weerwil van de krachtsinspanning van Japan-
sche en Mandsjoerijsche troepen zijn er tot dusver
81 dooden. Er werden ongeveer 6000 huizen vernield.
Opnieuw auto door den trein gegrepen.
Een der inzittenden gedood.
I
Op het baanvak HusumFlensburg in Duitsch
land, waar Maandag ook reeds een ernstig ongeluk
op een onbewaakten overweg heeft plaats gehad, is
gister een tweede ongeluk gebeurd Een auto met
vijf inzittenden is op een personentrein gereden en
geheel vernield. Een van de inzittenden is gedood,
de andere vier zijn min of meer ernstig gewond.