Raad St. Maarten.
Haar schuld betaald
ZELf NIET MEER IN BESLAG GENOMEN
DE WA5CJ1TUD IS NU VR'J GEKOMEN
Vergadering van den Rand op Woensdag 29 Au
gustus 1934. des morgens 10 uur.
Voorzitter de heer A. Klerk. Burgemeester, tevens
Secretaris.
Alle leden zijn aanwezig.
Na opening volgt vaststelling der notulen.
Mededeelingen.
Door den Voorzitter worden verschillende mede-
deelingen gedaan, o.a. dat de Minister vlabtrekken
in de polderslooten heeft toegestaan, doch dat dit
werk nu is afgcloopcn.
Omtrent de hageerregeling was een brief ingeko
men van de commissie uit de 50 Westfriesche ge
meenten.
De commissie heeft de regeling nog eens met de
Ned. Heidemaatschappij aan een beschouwing on
derworpen en men kwam opnieuw tot de conclusie
dat geen topprestatie wordt verlangd. De praktijk
heeft dat ook bewezen. Alleen kwam de Ned. Heide
maatschappij aan do wenschen van de commissie
tegemoet, wat uren van aanvang botrof.
Van de N.V. Noorderstoomtrammaatschappij kwam
bericht dat in een algemeene vergadering zal worden
behandeld de vraag, welke bestemming zal worden
gegeven aan de opbrengst, verkregen van den ver
koop van den spoorweg, baanvak Warmenhuizen
Schagen.
God. Staten zonden bericht dat de rentevoet der
geldleening, aangegaan voor de door het Rijk en
gemeente verstrekte voorschotten aan de tuinbou
wers is verlaagd van 5V? op KV? In verband
daarmede is aan do Bank voor Ned. Gemeenten
gevraagd dit ook to doen.
Als antwoord deelde de Bank voor Ned. Gemeenten
mede, dat voor vervroegde aflossing een vergoeding
van 1 pet. verschuldigd is. Een nieuwe aanbieding
voor een geldleening ad f 12000 werd toegezonden,
waaruit blijkt dat «leze lecning is te sluiten tegen
een rentevoet van K\\ pet.
Algemeen is de raad van oordeel op dit aanbod
in te gaan.
De rijkssubsidie voor werkverschaffing enz. over
1933 zal bedragen f 387.49 en f 4365.64, terwijl de
gemeente zal hebben bij te dragen f 1578.84, terwijl
de bijdrage over 1934 voor extra hulp werkloozcn
zal bedragen f 52.50.
Bij wijze van proef is toelating verzocht en ver
kregen voor een kind van D. Leijen te Stroet op de
school voor Buitengewoon lager onderwijs te Alk
maar.
De kosten zullen voor de gemeente ongeveer f 100
bedragen. De proef zal worden genomen tot 1 Febru
ari a.s., waarna opnieuw zal worden overwogen hoe
te handelen.
Op het verzoek van het Hoofdbestuur der Algem.
Vereen. Bloembollencultuur om subsidie voor de te
houden bloemententoonstelling, wordt afwijzend be
schikt.
B. en W. stellen voor ann den heer W. C. Spects.
voorheen hoofd der school te Valkkoog, een vergoe
ding too te kennen van f 25 voor de aangebrachte
beplanting langs de schutting der onderwijzerswo-
ning.
Opgemerkt wordt dat do heining in do toekomst
wellicht de schutting zal kunnen vervangen en
daarom vereenigt de raad zich met het voorstel van
B. en W.
Van den heer P. Kos, ex-schoolreiniger te Valk
koog. is een verzoek ingekomen om een wachtgeld-
vergoeding. B. en W. stellen voor, dit verzoek voor
.kennisgeving aan te nemen, omdat adressant daar
voor niet in aanmerking kan komen.
Adressant was op arbeidscontract aangenomen en
ïn zoo'n geval valt men niet onder een wachtgeld
regeling.
t De heer Broed zegt dat waar de scholen van rijks
wege zijn opgeheven, hij het gewcnscht vindt, dat
de gemeente die menschen, adressant en ook de
schoolrcinigster to F.enigcnburg, een gratificatie ver
leent.
De Voorzitter vindt het hier geen buitengewoon
geval, het was geen ambtelijke functie, die werd be
kleed, en voor hun werk hebben ze een behoorlijke
vergoeding ontvangen. Het betrof hier een bijbe
trekking.
De heer Rreed zegt, dat gezien de omstandigheden
dier menschen, het toch was een voorname bijzaak.
Met die bijverdiensten werd altijd rekening gehou
FEUILLETON.
door
MARGARET PEDLER.
43.
Eliot was baast buiten zichzelf van woede ge
weest. toen hij had gehoord van den lasterlijken
kletspraat, die zich een tijdlang om Anns naam had
bewogen en van het aandeel, dat tnrs. Carbcrry
hiertoe hnd bijgedragen, maar noch hij noch Ann
z<-!f hadden kunnen bedaren van bet lachen om de
veranderde houding, die bij deze dame had plaats
gegrepen, toen hun verloving openbaar was gewor
den.
Zij was één van de eersten geweest om haar feli
citaties aan te bieden en had een plechtig bezoek
aan de villa gebracht ditmaal in gezelschap van
den ingetogen Murlël.
„Hot zal zoo heerlijk zijn. om eindelijk een burcht
vrouw op Heronsmerc te hebben," had zij op dwe-
penden toon gezegd.
Nu zij tot het inzicht was gekomen, dat haar doch
ters kans om de begeerde plaats in te nemen, totaal
was verkeken, was zij natuurlijk zoo wijs geweest
om het feit te accepteeren en haar diplomatieke ba
kens naar de veranderde omstandigheden te verzet
ten.
Met koele geraffineerdheid had zii overwogen, dat
Heronsmede, als Coventry was gehuwd, ongetwij
feld het centrum zou worden van een uitgelezen
gezelschapsleven en dat het daarom, vanuit elk oog
punt bezien, verstandig zou zijn om op goeden voet
met hen te staan.
I.adv Susan vloeide over van vreugde.
„Hoe dan ook. Philip." zeido zii. „ie mag er wel
hard over denken om Doreen als een pis aller voor
Tonv te aanvaarden en doe dat dan zoo lieflijk
mogelijk, beste kerel! Onthoud miin woorden, het
huwelijk zal iets groots van hem maken. Iedere man
moest getrouwd zijn."
„Ik wou, dat je die opinie dertig Jaar geleden be
zeten had, Susan", antwoordde Sir Philip hierop,
„ik geloof", hij draalde terwijl zijn oogen een vreem
den. zachtcn glans kregen „dat het nu wel te laat
zal zijn?"
„Veel te laat", gaf Lady Susan prompt te kennen,
ofschoon ook haar oogon een ongewone zachtheid
verkregen. „Trouwens, ik zou mij nooit van den
Stam van Israël kunnen scheiden en jij zou er
niets voor voelen om steeds buitenstaander te blij
ven. Het schijnt, dat de verloving van die twee ons
allemaal in de war heeft gebracht"
F.n inderdaad waren er voor tenminste twee men
schen uit de naaste omgeving vérstrekkende gevol
gen aan de verloving verbonden. Bobfn zou de be
den. Spr. vraagt naar de belooning van de betrok
ken personen.
De Voorzitter deelt mede, dat de belooning van
de school tc Valkkoog bedroeg f 125 pl. f 10, pi. f 25,
is f 1G0; voor die te Ecnigcnburg f 115 pl. f 10 pl.
f 25 is f 150.
De heer Breed stelt dan voor de gratificatie te be
palen op 2/3 van dc belooning, is f 80 per persoon.
De heer Van Druncn wijst er op dat dit dan onge
veer 50 pet. zou bedragen van hetgeen Kos, mede in
verband met de andere werkzaamheden, die hij aan
de school verrichtte, verdiende.
Het voorstel-Breed wordt verworpen met 4 tceen 3
stemmen; voor stemden de heeren Van Drunen,
Breed en Blom.
Het voorstel van B. en W. wordt daarmede geacht
te zijn aangenomen.
B. en W. vragen machtiging om de vroegere on
derwijzerswoning te Valkkoog zoo mogelijk onder
hands te verhuren.
De tijd voor verkoop achtten B. en W. niet gunstig.
De heer Van Drunen wijst er op dat als de ge
meente het pand verhuurt, het de gemeente altijd
geld zal kosten. Het onderhoud en de lasten hebben
ongeveer f 200 gekost en spr. acht het beter zich van
dezen eigendom te ontdoen.
De heer Breed vraagt naar de voorwaarden, die
een eventueel gegadigde voor den huurder van huis
met tuin zullen worden gesteld. Ook spr. geeft voor
keur aan verkoop; maar is er niet tegen om het
pand voorloopig te verheuren.
De Voorzitter zegt dat B. en W. het zouden wil
len verhuren tot 1 Mei 1936; één reflectant meldde
zich aan.
Ook de heeren Blom en Gootjes achten het nu
geen geschikte tijd om te verkopoen.
Goedgevonden wordt to trachten de woning tot 1
Mei 1936 te verhuren, tegen stemde de heer Van
Drunen.
De heer Breed dringt er op aan dat gezorgd wordt
voor goed onderhoud van den tuin.
De producten, die plukklaar waren, zijn reeds
weggehaald door Kos, na daartoe vergunning te
hebben verkregen.
Vervoer van schoolkinderen.
B. en W. stellen voor op het verzoek van P. S. Een
hoorn e.a. om een bijdrage te verlecnen in het bus
vervoer voor de schoolkinderen van Valkkoog en
Groenveld naar Sint Maarten, afwijzend te beschik
ken, aangezien dat voor hier van gemeentewege
niet is uit te voeren.
Het vervoer zou volgens adressanten kosten f 250
per jaar.
De Voorzitter herinnert aan de besprekingen hier
omtrent, in de vergadering der oudercommissie Valk
koog en waar spr. toen reeds heeft gewezen op de
consequentie. Spr. noemt bijv. de kinderen van
Eenigenhurg, die naar Krabbendam, Rijpje, Burger-
brug of naar de school te St. Maarten gaan. Een
dergelijke consequentie meenen B. en W. niet te
kunnen aanvaarden.
Dc heer Van Drunen vraagt of B. en W. hebben
nagegaan, hoeveel dio consiquentie zou kosten. Per
soonlijk zou spr. er ook niet voor gevoelen, maar de
regeering heeft de menschen gedwongen.
De Voorzitter zegt dat dit waar is. maar we moe
ten er rekening mee houden, dat het allemaal kinde
ren zijn van één gemeente. Doe ie het voor de ééne
groep, dan moet je het ook voor de andere groep
doen. Er is toch ook nog een principieele Kant aan
de zaak.
De heer Van Drunen en ook de heer Brak, zien
er toch nog wel ccnig verschil in.
De heer Van Drunen wijst op het voordeel dat de
gemeente heeft in de opheffing der scholen.
De heer Brak zou er niet voor zijn dat de ge
meente het gehcele bedrag van f250 voor zijn reke
ning nam. Spr. dacht van een bepaald percentage,
tot bijv. f 100.
De Voorzitter zegt dat de ouders zich wel bereid
hebben verklaard een gedeelte der kosten te willen
dragon, maar wij weten wel hoe de toestand der be
trokkenen thans is.
De heer Van Dninen zegt. da* de bijdrage voor de
gemeente zuiver op een bedrag per kind ware te
stellen. Spr. vraagt of er nog een meerderheid en
een minderheid in het college van B. en W. was.
De Voorzitter zegt dat bet voorstel door het ge-
heole college wordt gedaan.
De heer Gootjes zegt dat hii zich vereenigt met
het voorstel van B. en W. Als een bijdrage werd
verleend, zou dat gaan tegen den geest die hii de
opheffing der scholen beeft voorgezeten, n.1. bespa
ring. Als de afstand meer dan 5 K.M. was. zou het
wat anders zijn.
Do beer Glas wijst nog eens op de moeilijkheden
voor de gemeente om op bet verzeok in te gnan.
Het voorstel van B. en W. wordt aangenomen met
4 tegen 3 stemmen, tegen stemden de heeren Brak,
Van Drunen en Breed.
Pensloenverhaal en wat er aan vast zit.
B. en W. stellen voor, nu bet verhaal van pensi
oensbijdragen ad 10 pet. op de jaarwedden der ge
meente-ambtenaren met ingang van 1 Juli 1.1. im
peratief is geworden, de jaarwedde van den ambte
naar ter secretarie en den gemeenteveldwachter to
herzien. Eveneens de verordening betreffende laatst
genoemden in verband daarmede en enkele aanvul
lingen omtrent dienstplicht, te wijzigen.
De jaarwedde van den ambtenaar ter secretarie
wordt voorgesteld met ingang van gemelden datum,
te brengen van f 500 op f 575, plus f 100 voor diplo
ma en van den veldwachter op f 1200 tot f 1500 (4-
jaarl. verhoogingen van f 75)) met vrij wonen (thans
f 1375).
De pensioensgrondslagen dienovereenkomstig vast
te stellen.
Door den heer Sloof, ambtenaar ter sercetarie, was
het verzoek ingezonden om zijn salaris te verhoogen.
opdat hij door het verhaal van pensioensbijdrage
geen finantieel nadeel zou ondervinden.
Dc afdeeling „Het Noorden", onderafdeeling van
den Ned. Bond van Gemeente ambtenaren, verheugde
zich over het voorstel van B. en W., maar wijst er
op. dat de salarissen in de omliggende gemeenten
hoogcr zijn en de afdeeling zou dan ook willen dat
het salaris werd bepaald op f 900. n.1. f 700 plus 4
iaarlijksche verhoogingen van f 50; het maximum
f 900, voor den tegenwoordigen functionnaris direct
toe te passen.
B. en W. bleven bij hun voorstel, hierboven ver
meld.
De heer Breed wijst op de meerdere werkzaam
heden. voortvloeiende uit de regceringsvoorschriften
en namens spr.'s fractie stelt hij dan ook voor. het
salaris voor den ambtenaar ter secretarie te benalen
op f 750 plus f 100 voor diplpma. met iaarlijksche
verhoogingen van f 100, tot een maximum van f 1000.
trekking bij Eliot nu natuurlijk niet gaan verlaten.
Een korte begrijpende handdruk tusschen de twee
mannen had de heele zaak in het reine gebracht en
Robin was van zijn onderhoud met Eliot regelrecht
naar Cara toegegaan. Hij trof haar aan tusschen
een massa vazen, waarin zij zorgvuldig en keurig
de bloemen schikte, die de tuinman zooeven had
binnen gebracht.
„Zijn ze niet prachtig," zei ze, toen zij en Robin
elkaar hartelijk hadden begroet. „Wil je er één in
je knoopsgat?"
Hij keek naar den fel-rooden anjelier, dien zij
hem toestak en schudde zijn hoofd.
„Neen, dank je", zei hij rustig. „Ik wil een vrouw."
Cara zag hem verwonderd aan.
„Robin toch!" riep zij zacht.
Hij was onmiddellijk aan haar zijde.
„Cara!" zei hij vurig, „wil je me nu, na alles, het
beste op één na schenken?"
Zij weifelde nog steeds.
„Dat schijnt niet eerlijk, Robin," sprak zij verward
en verlegen .„Ik ben ten eerste ouder dan jij."
„Een of twee jaar, geloof ik" gromde hij schert
send.
„Wel Iets meer", liet zij er met een korten zucht op
volgen.
„Je zult weer Jonger worden", opperde hij goed
moedig. „Maar dit terzijde gelaten, zou jij zoo harte
loos kunnen zijn om mij daar alleen in de villa
achter te laten, als Ann is getrouwd?"
Cara draaide nerveus een twijgje venushaar tus
schen haar vingers.
„Wanneer gaat Ann trouwen?" vroeg zij eindelijk
langzaam en afwezig.
„ïn April. Het is al vastgesteld. Maar de zaak, waar
het op aankomt is, wanneer gaan w ij trouwen!"
April? Zou Eliot in April trouwen?
Cara voelde plots een scherpe pijn in zich opko
men. Zij besefte berustend, dat hun levens totaal
gescheiden waren. Zijzelf had dit tien jaar geleden
bewerkstelligd.
Maar nu had Eliot eindelijk weer het geluk her
vonden! Zij dankte God ervoor. En Robin zou ze
nu iets terug kunnen geven in ruil voor zijn vurige
aanhankelijkheid zijn trouwe kameraadschap. Zij
keerde zich tot den man, die zoo begecrig op haar
antwoord wachtte.
„Ben jij er absoluut van overtuigd, dat je mij noo-
dig hebt, Robin?" vroeg zij.
„Absoluut", antwoordde hij ernstig.
„Dan, als jij er zoo verzekerd van bent, wil Ik
met je trouwen, wanneer jij dat wenscht nadat
Ann is getrouwd."
Hij kuste haar vol ernstige overgave en hield haar
vast in zijn armen geklemd.
„Je zult het verleden vergeten, liefste. Ik beloof
je, dat je alle dingen vergeten zult, die je leed heb
ben gedaan", zei hij op teederen toon. „Ik zal erop
toezien, dat Ann en Eliot hun huwelijk niet uit
stellen omdat dat dan ook uitstel voor ons betee-
kent."
Zij knikte instemmend.
„Ja. Ik kan natuurlijk onmogelijk den natuurlij
ken beschermer van Ann opvorderen, voordat zij
goed en wel in de hoede van iemand anders is op
genomen", sprak ze zwakjes lachend.
Sinds Eliots geluk eens door haar was stukge
slagen, was het vreemde besef in haar gaan leven,
dat zij voordat Eliots genezing van het leed en
zijn hernieuwd geluk met Ann verzekerd was niet
meer vrij over zichzelf mocht beschikken.
Ann was dolblij, toen zij van Rohins verloving
hoorde. Dc wetenschap, dat haar geliefde broeder
door haar huwelijk niet alleen zou achterblijven en
den aanblik van Cara, die nu een nooit-gekende,
rijke vreugde in haar oogen droeg, voegden den laat-
sten druppel toe aan haar kelk van geluk.
„Lieve Robin, ik ben zoo blij," zei ze hem. „Als
ik zelf een vrouw voor je had moeten uitzoeken,
had ik geen betere kunnen vinden, dan Cara!"
„Ik vind het prettig, dat je er mede accoord gaat",
Gewant
does.
De heer Gooi fes wijst erop dat we hier hebben een
kleine gemeente, waar de betrekkineen van burge
meester en secretaris in één persoon ziin vereenied.
Naast den burgemeester-secretaris is noodig oen
aankomende kracht en nu zijn de tijdsomstandighe
den oorzaak, dat de heer Sloof, lie hier als aanko
mende kracht is gekomen, hier in functie is geble
ven. Spr. wijst op de finantiën der gemeente en een
en ander is oorzaak, dat spr. zich niet het voorstel
van B. en W. kan vereenigen.
De heer Breed wijst nog eens op de meerdere
werkzaamheden en het gaat z.i. niet op een volle
kracht met een laag salaris te betalen.
De heer Van Dninen vraagt of. als de heer Sloof
vertrok, de Burgemeester het weer met een volontair
zon kunnen redden.
De Voorzitter zegt. dat hii het daarmee wel zou
moeten redden. Spr. geeft echter toe. dat de omstan-
dighoden zeer zijn veranderd, en men een goede
hulp moet hebben, om dc zaken correct uit te voe
ren. De heer Sloof is hier dan ook alle dagen, zoo
lang de kantooruren gelden. Wel is dan het salaris
niet hoog, maar a!s Sloof wegging, zou er wel weer
iemand komen, die elders ter secretarie werkzaam
is .geweest en die dan op een salaris van f 500 on
f 100 vergadering diploma aangesteld zou willen
worden. Spr. gaat dan ook mee met het voorstel der
wethouders.
De heer Glas wijst er op. dat men in oogonschouw
moet nemen, wat de heer Sloof hoeft gekregen. Als
uitsluitend rekening werd gehouden met de capa
citeiten van Sloof, zou het voorstel van den heer
Breed nog onvoldoende zijn. Spr. wiist erop. dat do
heer Sloof ook administrateur van het veefonds is,
en spr. gelooft, dat een gedeelte dier werkzaamheden
nog ter secretarie kunnen worden gedaan.
De heer Breed merkt op. dat hii ook rekening
heeft gehouden met de finantiën der gemeente en ook'
met de bijverdiensten, maar meent dat hij terecht
zijn voorstel kan handhaven.
De hoer Van Drunen zegt dat men krachten als
Correljé en Sloof toch niet tegen volontair-salarisscn
kan houden.
Het voorstel-Breed wordt verworpen met 5 tegen
2 stemmen, voor stemden de heeren Van Druncn en
Breed.
Het voorstel van B. en W. wordt aangenomen met
5 tegen 2 stemmen, tegen stemden de heeren Van
Drunen en Breed.
Het salaris van den veldwachter.
Hierna komt in behandeling het salaris van den
gemeenteveldwachter. Zijn salaris was f 1500 (inbe
grip kleeding. rijwielvergoeding. enz.) plus vriie wo
ning. Bij het voorstel van B. en W. wordt het salaris
f 1441, plus vriie woning (emolumenten inbegrepen
en na aftrek van pensioensbijdrage^. De pensioens
grondslag wordt dan inplaats van f 1697 op f 1840
gesteld.
De heer Breed vindt dit voorstel van B. en W. eert
gunstig voorstel, wel beteekent het in eerste instan
tie een kleine verlaging, maar de pensioensgrondslag
wordt hooger.
Algemeen gaat de raad acoord met het voorstel
van B. en w.
In dc plaats van den heer W. C. Speets wordt tot
lid der commissie tot wering van schoolverzuim
benoemd
Rekening 1933.
Volgt de vaststelling der armenrekening over 1933
en de voorloopige vaststelling der gemeenterekening
dienst 1933.
De armenrekening sluit in ontvangst op f 12640.90,
in uitgaaf op f 14596.29, met een nadeelig saldo van
f 1955.39.
De gemeenterekening in ontvangst op f 61831.60,
in uitgaaf op f 54879.10, met een batig saldo van
f 6952.50.
De rekeningen zijn onderzocht door de heeren
Gootjes, van Drunen en Breed en de heer Breed
brengt rapport uit. Wat de armenrekening betreft,
werd opnieuw ter sprake gebracht de vergoeding,
dio aan den heer Sloof wordt toegekend voor diens
werkzaamheden. De commissie adviseert de armen
rekening niet goed te keuren, voordat de betrokken
post van de rekening is afgevoerd.
Wat de gemeenterekening betreft, deze was als
steeds keurig in orde en de commissie adviseert tot
voorloopige vaststelling dier rekening.
De Voorzitter deelt mede dat omtrent den gewraak-
ten post der armenrekening met den administra
teur den heer Schermerhorn een bespreking is ge
houden en deze heeft medegedeeld, dat de rekening
zou worden veranderd. Dat het voor 1933 nog op
de rekening voorkomt, is oorzaak van het verschil
antwoordde Robin eenigszins nonchalant, een non
chalance, die enkel moest dienen om zijn eigen ont
roering te verbergen. Maar Ann begreep en ging jo
viaal en enthousiast verder:
„Het is zoo'n heerlijk idéé, dat mijn beste vrien
din met mijn lieven broer zal getrouwd zijn. Waar
gaan jullie wonen? In de Priory of in de villa?"
„We zijn nog niet zoover, dat we zulke wereld
schokkende besluiten genomen hebben", lachte hij.
„We zouden misschien kunnen wonen op de Priory;
en het week-end op de villa doorbrengen."
Ann had nog een andere reden tot blijheid ge
vonden, nl. in de blijvende afwezigheid van Brett
Forrester.
Zij had hem niet meer gezien sinds den morgen,
toen zij met een zeldzaam gevoel van opluchting
de Sphinx had nagestaard bij het vertrek uit de
haven van Silverquay. Lady Susan was te zeer tegen
Brett ingenomen geraakt om hem op White Win
dows uit te noodigen en Ann hoopte, dat zij hem
nooit meer terug zou zien of tenminste niet, voordat
zij Eliots vrouw was geworden. Hij zou dan onscha
delijk zijn ten opzichte van haar.
Ze reisde met een licht hart naar Londen, om
daar bij de Brabazons te logeeren. Eliot had op het
station afscheid van haar genomen.
„Als je één dag langer blijft dan twee weken, dan
kom ik je daar weghalen", had hij autocratisch ge
zegd. „Ik sta mijn meisje aan niemand voor langer
dan twee weken af. En zelfs dat gaat me nog erg
aan het hart."
Toen Ann zich uit het coupé-raam boog en met
haar hand een groet toewuifde naar de geliefde ge
stalte op het perron, kon zij niet vermoeden, dat de
trein, die haar zoo snel van hem wegvoerde, lijn
recht zou sporen naar het gevaar, waaraan zij de
finitief ontsnapt meende te zijn.
HOOFDSTUK XXX.
De nakoming van een belofte.
Reeds in de eerste twee of drie dagen, die Ann in
het groote, grijze huis op Audley Square doorbracht,
kon zij bemerken, dat er daar iets haperde. Sir
Philips' verwelkoming had aan hartelijkheid niets
te wenschen overgelaten en toen zij op den morgen
na haar aankomst aan het ontbijt kwam, vond zij
op haar bord een enveloppe, die een chèque van
twee honderd pond bevatte, met een kort briefje van
Sir Philip, waarin hij schreef, dat dit diende om aan
het uitzet tegemoet te komen.
Tony was ook down en ongedurig en als er geen
theaterbezoek of iets anders door zijn oom op het
programma was gezet, kneep hij er gewoonlijk vlak
na het diner tusschen uit en zag zij hem eerst den
volgenden morgen weer terug.
Als de klok elf uur had geslagen en er nog geen
Tony te zien was, placht sir Philip abrupt van zijn
stoel op te staan, zijn courant dicht te vouwen en
Ann knorrig-kort toe te voegen; Tijd, dat we naar
bed gaan. Wij behoeven niet op Tony to wachten.
Hij heeft zijn sleutel.
Wordt vervolgd.
