De Brabantsche Brief
van
Zaterdag 20 October 1934.
SCHAGER COURANT.
Vijfde Blad. No. 9578
De aardappeloogst in Duitschland.
Botsing tuschen motorfiets en
vrachtauto.
Het a.s. huwelijk van Prins George.
De dood op den weg.
Geheime distilleerderij ontdekt.
Tegen hooge electriciteitstarieven.
Tien lijken aangespoeld.
Uitgebroken krankzinnige.
Oppasser door olifant gedood.
Koorddanseres doodgevallen.
Pogingen om dooden weer levend
te maken.
Een handlanger van Dillinger.
Ulvenhout, 16 October 1934.
Menier,
Na Huib de Visser, die
deur zijn Carlieneke tot
Minister opgeblazen wier,
Steph. Schabloon, den
teekenaar-Judas,
Kees dn fabrikant, die
z'n leven ophing aan 'n
eeuwig te groot credit,
Dr. Bas van Dorp, den
talentvollen bohémien
den reus, die deur z'n ja-
loersch Anneke verrinne-
wcerd wier,
na Jantje Dingemans,
d n zeuventigjarigen jong-
sten bediende en tyran,
Frank, dieën reus mee 'n ziel, die stierf aan te
ycul ziel,
dieën Ulvenhoutschen schoolmeester in 't verre
Indië en
Sjang de Boer, den kostclijken leugenèèr mee t
hart van goud,
na deuzen schoonen pandoer-privé, na deus serie-
tiepckes-van-acht, mot ik efkens afbreken.
'k Had 't ok veuruit gezegd: nou en dan zou ik,
as er vcul gebeurde op den buiten, of in de weareld,
dan zou ik efkens d n optocht van die veurbijtrek
kende tiepen laten stoppen.
En hoe mooi ik 't ok doe, hoe ongèren, as ge da
beter verstaat, dcuze week zet ik den stoet toch ef
kens stil.
'k Wil weer 's praten over onzen buiten, over ons
durpke, m'n akkers en bosschen, waarin 't Najaar
rondspookt, «lat ge 'r stillekes van wordt.
Hah, gij docht daarsjuust, da'k schrijven zou
over den lesten Koningsmoord...?
Amico!
't Klinkt bekaanst vreed om 't zeggen: maar daar
vallen teugeswoorig net zooveul Staatshoofden as
hlaaikes van de boomen en 't leste trekt me meer.
In de weareld spookt 'n baldadig geweld.
Op den buit en spookt 'n Goddelijk geweld.
't Leste trekt me meer!
Waant politiek...?
k Wou, da'k 't goeie woord kost vinden, om m'n
diepe verachting te kunnen zeggen, over deuzen mot-
pchappelijken kanker.
Politiek. Ja!
De moorden op Dolfuss, Koning Alcxander, Bar-
fhou, die moorden zijn toch „maar"' harde slagen in
de z.g. Hoogcre Politiek.
De tientallen, die beestig opgehangen zijn om
Dolfuss, de koppen die in Frankrijk straks van de
lichamen zullen rollen in de manden zagemeel
't zijn toch „maar"' de slagen-terug, die in de Hoo
gcre Politiek gelden as gooien munt.
Zooas in de Lagere Politiek 't ellebogenwerk, 't
geknoei en eerroof de middelen zijn om te komen
op't eeregestoelte.
En daarom: basta mee de politiek. He wogen tot
<le Staats-presidentschappen, leien deur dè... gevan
genissen! (Hitier, dn Moes, Macdonnald, de Vale
ra enz. enz., ze hebben allemaal achter de spijlen
gezeten!)
Ik houw 't meer mee de gouwen vrijheid, de on
betaalbare vrijheid in den buiten en daarom:
Koning Alexander moge rusten in vrede; èrme
Koningin-weduwvrouwke en Koningsweczcn, maar
tinarmee is 't gedaan in deuzen brief.
Zoo gauw as politiek bedreven kan worren zonder
malkaars bloed op te freten, zonder koppen af te
bakken, zonder revolutionnairc slachtingen, dan
kan 'k er 'n goei woord over liooren en schrijven.
Ik ben nou eenmaal op politiek gebied... Vegetariër!
Menschen-eten is goed veur koppensnellers en
politieke wilden.
Ik kan 't nie verder brengen mee mijnen smaak,
dan tot 'n verkenshammeke of kenmenaaike! Daar
doe 'k 'nen moord, 'nen verkensmoord veur.
En m'n Truike indertijd...!
Die vrat ik eiken Zondag overnuuw op. Maar hoe
maar 'k 'r opvrat, hoe dikker zij er van wier en ik...
magerder. Z«xj mag 't!
En zoo lust ik 't. Nóg hoor, nog! Ja, zij wil 't nie
weten, maar nog! Ok... al is d'n bief dan wa taai
geworren in de jaren. Da kan m'nen toeteloeris ok
jiie verhelpen.
't Is toch gek, zoo gaauw as ik over algemeene
dingen praat, kom ik uit bij Trui!
Begin ik werendig mee Huib de Visser, dan k'oocn
ik via m'nen pandoer-privé en wijlen Koning
Alexander en de Politiek weer op Trui terechte.
Terwijl ik 't g'ad wilde hebben over onzen schoo
nen buiten, die te rouwen staat in den zwarten
Octoberdag.
Maar ge mot 't me maar vergeven. Gij hebt daar
altijd nog minder strop aan, dan d'n eohtscheidings-
advocaat. 't Eerstvolgend wanproduct na d'n politie
ker.
't Gaat ok wel 's samen. Daar zijn lui, die d'ren
kost verdienen in allebei diebranches".
i Hoe 'k daar over denk? Ollee, daar zal 'k oew
nog wel 's 'nen tiep over geven in m'nen seel tie-
pekes. Zoo gaauw as ik 's 'n hui heb om m'n ziele-
nient tot rust te foeteren. Da kan 'nen mensch
ok wel 's deugd doen.
Ons durpke is 'nen wildernis gelijk. D'n weg lec
bezaaid van afgevallen blad, van afgesmakte dooie
Hakken, die uit 't rauschend, 't hijgend gebomte ge
sleurd zijn, deur de leste Noord-Westers.
D'n sturm zoog deur onze bosschen. mee 'n la-
wijt, of er 'nen spooktrein deurdenderde. Loeiend,
-fluitend trok d'n Noord-Wester deur de hooge boom
kruinen, die op 'r hooge masten te zwiepen ston
den, as blommestengels.
Krakend viel 't d<x>ie hout uit da zwiepend en
zwierend gebomte, deur den aangstigen duster, die
tusschen de boomen hong.
Zwaar en laag dreef 'n zwarte locht dicht over de
boomtoppen.
En 't leek wel donder soms, zoo raasde 't Najaars-
geweld in 't zwarte bosch.
'k Ben er in gegaan.
'k Wierd .'r naar toe getrokken, as 'n kind naar
vermeend gevaar.
En as ik binnen kwam in dieën diepen bosch-
dustcr. dan heb Ik m'n eigen betrapt, op zachtjes,
loerend loopen.
't Natuurgeweld mokte-n-oe kapot, 't Lawijt van
den regen, die de lochten uitgeraanseld wierd, dcc
ooren suizen. z«k> kladderde-n-ie op 't geblaart van
boomen en struikgewas. En as ik op 'n oogenblik
'nen buigenden zwaren eik teugen mijnen schouwer
voelde douwen, zooda 'k haast van de been ging,
dan schrok ik van de kracht, die er spookte in
dieën boschreus.
't Was werendig of ie lèèfde, toen ie me zoo aan-
rokte.
Druppels glipten over m'nen kop. En 'k zou nie
zekers hebben kunnen zeggen, of 't zweet- of regen
druppels waren, op dieën oogenblik.
M'n klompen zogen vast in de gruune wegels, die
as moerassen d'r eigen verloren in den kleffen dus-
ter.
Gelukkig kwam ik mand" teugen. 'Nen pinne-
rig-natten ceker, \...s ie uit 'nen boom ge-
sturmd? glipte dwars over zo'ncn moeraswegel,
'k Had 'm kunnen pakken. Maar 'k versleet 'm
veur afgerukt rood eikenblad. Totdat ie. vlak veur
m'n voeten, deur 't .gevaar' tot besef komend, weg
schoot, dwars den weg over, in de veiligheid van
den stikkedonkcr onder 't heestergewas tusschen
de boomen.
Sodemearel, wat. was 't eenzaam hier, nouw da
dierke wegzoog in den sluipenden duster!
Op 'n open plek stond d'éêrde as zuiver. Maar as
'nen kolk, zoo draaide hier d'n sturm tusschen de
boschmuren.
Toen slikte de èèrde m'nen klomp in. 't Was of
ik weggezogen wier. En op dieën oogenblik kreeg ik
't gevoel: „Dré, wat doede gij hier. As ge nog ooit
loskomt, dan weg. weg naar oew liuiske, naar oow
Trui, naar 't plattebuske."
En 'k trok, trok, jah!
Toen moest ik effen lachen, om m'nen gekken
aangst. Maar zooas ik al zee: 't groot geweld mokt
oe kapot. Nekt oew zielement.
'k Gong terug. Dieper was d'n duster gevallen
over 't zwoegende bosch. Geniepiger sloegen dc re
genvlagen teugen d'éérde. Zwaar wier m'n broek van
al 't water en as dikke dweilen sloegen de pijpen
om m'n beenen. M'n voeten piepten van 't nat in
m'n klompen. En rondom 't rauschend, 't donderend
lawijt en geloei van den sturm, die er spookte deur
de kollcsale bosschen, waar hier nooit 'n end aan
komt.
Amico, wat is d'n mensch 'n klein gedrocht te
midden van den buiten, as ie op „vollen stoom
staat". Eén douwke van zonen eik, waarvan er
honclcr«lduuzenden te zwiepen staan, mokt oe klein
en aangstig.
Ik keerde verom. D'n koristen weg, midden deur
't gebomte, dorst ik nie te nemen, 'k Gong de wegels
over en keek naar 't bietje licht, dat er boven de
wegels hing. die streep van zulverzwart, die boven
laangs de boschmuren loopt.
Ik spoeide me, spoeide me, zoo wijd as m'n „plan
ken" broek, as de zuigende wegels 't toestonden.
Ik spoeide me naar de veiligheid van m'n huiske.
Ik spoeide me d'n duster uit, die as zwarte, natte
lakens om me henen kroelde en me vastpakte.
En as ik op den durpsweg kwam, dan had ik ef
kens 't gevoel van gevochten te hebben. Gevochten
teugen onzichtbare monsters, die achter de meter-
dikke boomen op den loer lagen. Die er kronkelden
over den natten boschbojcm en oew beenen opzogen
TUINBOUW.
B e r 1 ij n: Officieel wordt er op gewezen
dat volgens de tot dusverre beschikbare cijfers
dc late aardappelen een opbrengst vertoonen
van 41,8 mlllioen ton, welke opbrengst tij
dens de langdurige droogte slechts op 38
millioen ton geschat werd. De oogst zal dit
jaar dus nog 800.000 ton liggen boven die van
het vorige jaar.
INVOER POOTAARDAPPELEN EN ZAAIHAVER
IN FRANKRIJK.
Nieuwe voorschriften.
De wnd. directeur-generaal van den Landbouw
maakt bekend, dat een in het Journal Officicl van 26
September j.1. gepubliceerd decreet van 23 September
d.a.v. een aantal nieuwe voorschriften bevat betref
fende den handel in pootaardappelen en zaaihaver.
O.a. is bepaald dat op een aan dc verpakking te be
vestigen etiquet de naam en het adres van «len ver-
kooper vermeld moeten zijn, alsmede de aanduiding
'van dc variëteit, een opgave van de soortzuiverheid,
enz.
Het decreet is onmiddellijk in werking getreden.
Dc daarbij vastgestelde voorschriften hebben echter
bij den invoer van Ncderlandsche pootaardappelen
tot cenige moeilijkheden aanleiding gegeven.
Inmiddels zijn de betrokken Fransche autoriteiten
bereid bevonden cenig uitstel te verleencn. Bij een
algemeene instructie van 11 October is thans aan
de douane-kantoren medegedeeld, dat de ter invoer
aangeboden pootaardappelen en zaaihaver in het bij
zonder wat de voorgeschreven étiquetten betreft, eerst
met ingang van 1 November a.s. aan dc bepalingen
van het decreet van 23 September j.1. behooren te
voldoen.
Twee dooden. De bestuurder van den
vrachtauto voortvluchtig.
V.D. meldt uit Aken:
Woensdagavond is te Laurensberg bij Aken een
Nederlandsehe vrachtauto met groote vaart in bot
sing gekomen met een motorfiets met zijspan, waar
op twee Duitsche douanebeambten reden. Een van
de beambten werd 15 meter weggeslingerd en was
onmiddellijk dood. De andere overleed spoedig na
het ongeluk. De chauffeur van den vrachtauto werd
door voorbijgangers gegrepen, waarna men hem naar
een politiebureau wilde overbrengen. Hij slaagde er
echter in zich los te rukken en met den auto verder
te rijden. Later heeft hij den auto onbeheerd laten
staan. Hijzelf is niet gevonden. Men vermoedt dat hij
over de Nederlandsehe grens is gevlucht.
Minstens half mlllioen bezoekers te Lon
den verwacht.
Londen. Men venvacht, dat in de bruidsweek,
voorafgaande en onmiddellijk volgende op de hu
welijksinzegening van den hertog van Kent en prin
ses Marina, op 29 November a.s. in de Westminster
Abbey, minstens 'n half milioen bezoekers naar Lon
den zullen trekken, waarhij wordt verwacht, dat de
belangstelling zich voornamelijk zal concentreeren
op de tentoonstelling van de huwelijksgeschenken,
van 1 December af in het St. James-Palace, en ver
der natuurlijk ook de huwelijksplechtigheid zelf.
Die er stil te gluipen lagen in 't moeras van de
verzopen wegels.
Ik schepte asem tot aan m'nen broeksband toe.
'k Moest m'n ermen met geweld recht laten hangen.
Ze hadden d'n gebogen, st rammen vurm of ik aan
pakken moest veur 'n gevecht.
Verlaten lag den durpschcn steenweg onder den
verganen dag.
Alleen 'nen wit gevlekten zwerfhond sloop daar
weg op 'n sukkcldrafke naar... 'n plots waar ie
weer verjaagd zou worren.
Daar was gin dag meer te bekennen. Ik snakte
naar licht, 'k Gong nie weg, veur ik wa licht gezien
zou hebben.
En ja! Daar hegosten de ramen van ons kerkske
te gloeien in de zwarte verte. Krist Stoffers mokte de
zaak gereed, veur 't October-lof van deus Maria
maand.
'k Was efkens, idioot, jaloersch op den drogen
Krist, die daar in da veilige, werme kerkske beschut,
zijnen gaank ging. Toen zettc-n-ik 't op 'n loopen.
Gaauw, rap naar Trui. Die nate dweilen van m'n
beenen af. Licht! Wcrmte' Veiligheid!
En as ik thuiszat, Trui uitgefoeterd was tegen
„zo'ncn kwast, die 't kwaaiste weer uitzocht om te
gaan bosschen", dan zuchtte-n-ik van genot, of ik
ontkomen was aan iets griezeligs, iets klefferigs, iets
van 'n aandere weareld.
'k Dee mee ambitie de blinden veur de ramen, ra
kelde de plattebuis wa-d-op en as me 's avonds
ons* kraantje te lezen zatten, dan rammelde d'n no-
tenlèér z'n zware takken over onze dakpannen, dan
streek ie z'n leste, lekkende blaren laangs onzen
achtergevel, dat ons huiske vol was van suizelend
gerucht.
En as 'n sturmvlaag deur de schouw trok, loeiend
en steunend, dan voelde-n-ik Trui nouw en dan
aangstig gluren naar me.
,,'t Is raak, Dré, daarbuiten!"
„Dan haddc daarstraks in 't bosch motten zijn,
Truike!"
„Veur gin geld!"
„Beteekent niks, horre!"
„Jaja..."
„Maar 'k ben nouw toch liever in ons huiske, bij
jouw, Toeteloeris."
„Nog 'n werm bakske, Dré?"
„Gèren!"
„Suiker?"
,,'n Bietje!"
De koffie was niet te zuipen! Zóó zuur! Da's altij
zo'n bietje Trui's liefdesverklaring.
„Wa-d-is ie zuut, Truike!"
„Nie lekker...?"
„Zalig wcfke! Kom hier, da'k oe opfreet."
„Gek!"
„Prullemuts."
En zoo amico, zoo kwam hier d'n herfst op den
hof. Ok 'nen schoonen tijd, man...!
Veul groeten van m'nen Suikerstrooier en as altij,
gin horkc minder van oewen
toet a voe
DRé.
Vorige week zijn op de openbare wegen in Enge
land 131 menschen gedood en 4466 gewond. Het cij
fer doodelijke ongelukken is 13 minder dan vorige
week, maar 23 hooger dan in dezelfde week van
1933.
De cijfers moeten niL snel dalen, want de wegkaar-
ten loopen 30 September af en een zeer grdot deel
der autobezitters en de meerderheid der motorfiets
rijders zette hun machines dan tot 30 Maart op stal
om en half jaar wegenbelasting uit te sparen. Voor
het dientengevolge sterk verminderd algemeen ver
keer zijn de cijfers nog veel te hoog in vergelijking
met die in andere landen.
Reeds waren eenige liters alcohol ver
vaardigd.
Nieuwerbrug (Z.-H.): Donderdagmiddag is
door den rijksveldwachter van Nieuwerburg en den
gemeenteveldwachter van Rietveld, in samenwerking
met eenige kommiezen een inval gedaan in de boer
derij van den heer M. onder de gemeente Rietveld,
«laar het vermoeden bestond, dat zich aldaar een
geheime distilleerderij bevond.
Bij onderzoek bleek dit juist te zijn en M. en een
medeplichtige uit Gouda, werden op heeterdaad be
trapt. Reeds waren eenige liters alcohol vervaardigd.
De gehecle installatie en de drank werden in be-
slag genomen. Tegen M. en zijn medeplichtige, die
bekenden, werd proces verbaal opgemaakt.
Etalages te Bussum met petroleum ver
licht.
Woensdag vergaderden dc winkeliers te Bussum,
die deelgenomen hadden aan een 14-daagsche ver
koopactie te Bussum. Zooals men weet heeft men
tij«Iens die actie een lichtartie georganiseerd, waar
bij de winkels en étalages verlicht werden met pe-
troleumpcrsgas, als protest tegen de hooge electrici
teitstarieven. De politie verbood echter de buitenver
lichting. Thans is op bovengenoemdo vergadering be
sloten om de volgende week gedurende Dinsdag,
Woensdag en Donderdag de étalages in het geheel
niet te verlichten, doch alles donker te laten.
Door middel van lijsten zal men trachten een zoo
groot mogelijk aantal winkeliers te krijgen, die aan
deze lichtartie deelnemen, terwijl men zich tevens
de medewerking wil verzekeren van de groote zaken
MEER STILTE OP DEN WEG.
De A.N.W.B., Toeristenbond voor Nederland meldt:
In geheel Engeland is thans het geven van ge
luidsignalen door motorrijtuigen verho«len tusschen
half twaalf des avonds en 7 uur des ochtends in de
bebouwde kom. Als zoodanig worden beschouwd alle
wegen met straatverlichting, waarvan dc onderlinge
afstand der lantaarns niet meer dan 200 yards be
draagt.
Norderney: Te Norddeich zijn vier reeds tot
ontbinding overgegane lijken van verdronkenen ge
borgen. Alle vier waren voorzien van zwemvesten.
Verder is op Juist één en zijn in Nessmersiel drie lij
ken aangespoeld. Op een «Ier laatsten vond men pa
pieren, waaruit bleek, dat. de lijken afkomstig zijn
van de bemanning van een Finschen vischlogger, die
tusschen Antwerpen en Londen moet zijn vergaan.
Men neemt aan, «lat alle lijken van dit schip afkom
stig zijn. Tenslotte zijn nog ten Oosten van «len vuur
toren op Norderney twee lijken aangespoeld. Een de
zer was slechts gekleed in een gordel en sokken, ter
wijl de ander een zwemvest over zijn kleeding droeg.
UIT ONZE OOST.
Eerst na veel moeite weer overweldigd.
Een krankziningc, opgesloten in het blokhuis to
Ambon, wist hieruit te breken en vluchtte naar den
kampong, waar hij een ijzeren staaf kon bemachti
gen, meldt do Ind. Crt. De politie was hem gauw op
't spoor, doch plotseling was hij verdwenen. Een
oogenblik later word hij gesignaleerd in de voorga
lerij van de residentswoning, waar hij rustig zat met
een groote parang (slagwapen) in de hand. Toen de
politie naderde, maakt hij weer beenen.
Het liep tegen eenen en de ouders maakten zich
hang, dat de krankzinnige slachtoffers zou maken
onder de schoolkinderen. In een minimum van tijr
waren ouders en onderwijzers gewaarschuwd.
Intusschen werd de vluchtende gek door den in
specteur van politic ingehaald. Toen de parang na
sommatie niet werd weggeworpen, schoot de inspec
teur een paar maal in «Ie lucht, maar niets hielp.
Daarna werd in de richting van den grond een
schot gelost.
„Au!" schreeuwde de man, liet zijn wapen vallen
en greep naar zijn been. Van die gelegenheid maak
te de inspecteur gebruik, zich op den gevaarlijken
krankzinnige te werpen.
Deze bleek geweldig sterk te zijn. 't Publiek en
agenten snelden op «ie worstelenden toe, maar het
slachtoffer verweerde zich uit alle macht. Zelfs
toen hij vastgebonden lag, trachtte hij zich om te
rollen, de woedendste kreten intstootend. Dra was
de dokter op t appèl, die zich genoodzaakt zag den
woesten krankzinnige een injectie toe te dienen, om
hem te kalmeeren. In een gerequireerden auto werd
de gevangene overgebracht en terug naar 't blokhuis
gevoerd.
Ambon mag van geluk spreken, dat er geen drup
pel bloed vergoten is geworden, zelfs niet door het
schot van de politie. De krankzinnige werd zelfs door
't schot niet geraakt. Waarschijnlijk heeft hij zieti
een moment ingebeeld, dat hij pijnlijk getroffen was.
Het blokhuis is slechts een houten gebouw, dat
met eenige moeite wel opengebroken kan worden.
Opgenomen en tegen den muur geslin
gerd.
Een ernstig ongeluk heeft plaats gehad bij het
overbrengen van een grooten olifant van den di«ï-
rentuin te Hannover naar den „Zoo" te Frankfurt
a.M., waarheen het dier verkocht was. Dc hoofdop
passer van «len Frankfurter Dierentuin was reeds
een week geleden naar Hannover gekomen om zich
vertrouwd te maken met de eigenaardigheden van
den olifant en daarna de leiding van het transport
op zich te nemen. Er had zich reeds een zekere
vriendschap tusschen hem het dier ontwikkeld. Don-
«lerdagavond begaf «Ie oppasser zich in «len kooi van
den olifant, waar hij iets aan den ketting verricht
te. Daarbij moet het dier op do een of amlerc wijze
geprikkeld zijn, want het greep «len man plotseling
heet, slingerde hem tegen den muur en bracht hem
met de slurf een slag op het hoof«l toe, zoodat «Ie
oppasser een schedelbreuk opliep. Met moeite kon
hij nog uit dc kooi komen. Ilij moest onmiddellijk
«iaarna naar het siekeuhuis gebracht worden, waar
hij korten tijd later is overleden.
Van 13 meter hoogte.
New York: In het wereldbekende Roxy-
thoater is de 26-jarige koorddanseres Mary Darkin-
Delphil uit een hoogte van 13 M. naar beneden ge
vallen. Zij moest aan het slot van haar „nummer'*
op een éénwieler over het 25 M. lange koord rijden*
Kort voor zij bij het andere platform was aangeko
men, waar haar man haar opwachtte, verloor zij de
macht over het rijwiel en stortte met het hoofd naar
beneden in de diepte. Talrijke toeschouwsters ver
loren het bewustzijn, anderen kregen hysterische
aanvallen, vele bezoekers verlieten het theater, of
schoon de voorstelling voortgezet werd.
Het artistenpaar Delphil was vroeger reeds in ver»
scheidene groote theaters in Europa opgetredon.
Experiment op een mensch.
Be r ke I cy (Amerika). Dr. Robert Cornish, de
geleerde, die een hond welke hij gedood had, weer
tot leven bracht, heeft nu een menschelijk wezen ge
vonden, dat zich aan zijn experimenten wil onder
werpen. Het is de 24-jarige John Hawkins, welke
wegens moord opgehangen zal worden. Hij hoeft zijn
lichaam ter beschikking van dr. Cornish gesteld,
maar of de autoriteiten dit zullen willen toeslaan,
is nog niet bekend.
Cornish kreeg nog een aanbieding van een ze
ventigjarig man. Dan Wooley genaamd, doch hij
weigerde het aanbod te accepteeren, daar de proef
neming met moord gelijk zou staan. Met Hawkins
is het een ander geval. In Californië worden de ver
oordeelden op een stellage gezet, waarna de grond
onder hem weg zinkt.
Cornish heeft voorgesteld om den man gewoon op
te hangen, daar dit heter uitkomt voor zijn experi
ment.
Cornish heeft verder de plaatselijke autoriteiten
geraadpleegd of hij wegens mooni vervolgd zou
kunnen worden als hij iemand van het leven be
rooft en hem daarna weer tot leven brengt. De au
toriteiten meenen van niet, wanneer het experiment
dan ook volledig zal gelukken.
Op den electrischen stoel.
C o 1 u m b u s. Dinsdagavond heeft de electro-
cutle plaats gevonden van Harry Pierpont, een der
leden van Dillinger's bende.
Zooals men zich zal herinneren, had Pierpont te
zamen met een ander lid van Dillinger's bende voor
eenigen tijd gotrarht, uit de gevangenis te ontsnap
pen, nadat hij een der bewakers gedreigd had, met
eer» uit zeep vervaardigde revolver en deze zoo
doende gedwongen had. hom de sleutels te over
handigen. Een der bandieten werd echter tijdens de
achtervolging doodgeschoten, terwijl Pierpont even
eens door schoten wer«l getroffen. Pierpont's gezicht
vertoonde hij het plaatsnemen op den electrischen
stoel een bitteren glimlach doch naar men kon
zien, had hij te voren veel gehuild.
