•1
e #Jroote Vergissing
Hoogheemraadschap
Geweldige
Prijsverlaging!
Noordhollands Noorderkwartier.
De Groote Vergissing!
De begrooting.
In het Gemeenlandshuis te Alkmaar werd Woens
dag 7 November 1934, des morgens 10 uur, de alge-
meene vergadering van liet Bestuur gehouden.
Voorzitter do heer C. Wijdcnes Spaans Jr„ diik-
graaf; secretaris de lieer J. W. Bocrsma; penning
meester de heer 1\ W. Groot.
De Voorzitter opent met een woord van welkom
de vergadering en deelt mede, dat wegens ongesteld
heid afwezig zijn: de heer N. Dekker, hoogheemraad,
doch wiens toestand gunstiger wordt, de heer Ir.
Poppens, die eveneens weer herstellende is. Afwezig
zijn voorts: de hoer Ringers met kennisgeving van
verhindering en de heer J. J. de Boer. Spr. hoopt op
een aangename en nuttige bespreking.
Goedgekeurd worden de notulen der vorige verga
dering.
Ingekomen stukken.
De ingekomen stukken, in hoofdzaak kennisgevin
gen van Ged. Staten van de goedkeuring van reeds
eerder genomen besluiten, geven geen aanleiding tot
Jxisprcking.
Invordering omslag.
Omtrent de invordering van den omslag wordt
medegedeeld, dat de stand op heden is, dat van den
dienst 1932 nog openstaan 29 aanslagen tezamen tot
een bedrag van f 154.60, van den dienst 1933 134 aan
slagen tot een gezamenlijk bedrag van f 1146.20. Voor
dit dienstjaar is tot dusver nog geen enkel dwang
bevel beteekend. Do dienst 1934 omvatte &4510 aan
slagen tot een bedrag van f 883.585.15; tot heden zijn
ontvangen 51778 aanslagen, tot een bedrag van
f 724.471.57. Dc termijn van betaling is gesteld op 1
October 1934. Aanmaningen zijn nog niet uitgereikt;
met de verzending daarvan zal echter spoedig een
aanvang worden gemaakt
De Voorzitter wijst wat de twee eerstgenoemde
dienstjaren betreft, op den gunstigen toestand, ver
geleken bij den stand van verleden jaar; toen ston
den van den dienst 1931 nog open 100 aanslagen tot
een bedrag van f 1309.12, en van den dienst 1932 94tJ
aanslagen tot een bedrag van 1 11552.13.
Overneming wegen.
Achtereenvolgens wordt besloten, tot:
Overneming in eigendofn, beheer en onderhoud
van den Ilocverweg in de gemeenten Alkmaar en
Egmondbinnen;
Overneming van den weg op den Valk-
koogerdijk in de gemeente St. Maarten in beheer en
onderhoud van de banne of polder Valkkoog;
Overneming van den weg op den Ouden West-
frieschendijk in de gemeente Schagen in beheer en
onderhoud van de banne of polder Burghom;
Overneming van den Nieuwe weg in de gemeente
Oude Niedorp in eigendom, beheer en onderhoud
van de banne Oude Niedorp.
i Uitgifte in erfpacht.
De vergadering gaat accoord met het voorstel van
Dijkgraaf en Hoogheemraden tot uitgifte in erfpacht
aan de provincie Noordholland van het gedeelte van
den Waligsdijk onder Avenhorn, waarop het trans
formatorhuisje van het P.E.N. staat, alsmede van
een om dit huisje gelegen strook grond.
Aankoop en verkoop van grond.
Besloten wordt tot aankoop van een stukje grond
van Jan van der Oord te Schagerbrug, ten behoeve
ONS NIEUWE FEUILLTON
Als Walter Moreion bij oen auto-ongeluk om
het leven komt, is Marilyn Lanier, van hem
een baby wachtend en in haar wanhoop gaat
zij naar Walter's broer Lionel, wien zij alles
vertelt. Deze acht het dan zijn plicht, goed te
maken, wat zijn broeder misdeed en trouwt
Marilyn. Doch hij verwoest zoodoende hun
beider levensgeluk, benevens dat van een
meisje, dat hij lief heeft en van zijn vriend,
David, die met Marilyn verloofd was.
En alleen Marllyn's biecht en haar ontij-
digen dood herstc.len een deel van het kwaad.
Van dit hoogstaande, ernstige boek, van de
Engelsche schrijfster Joan Sutherland, dat
een waarschuwing zou kunnen zijn voor de
lichtzinnige moderne jeugd, zooals een
der recensenten schreef, begint in 't num
mer van heden ons nieuwe feuilleton.
van de verbetering van den doorgang in den West-
frieschen binnendijk te Lagedijk.
Voorts wordt besloten tot aankoop van een stukje
grond van D. Bas te St. Maarten, ten behoeve van
de verbetering van de aansluiting van den weg op
den Westfrieschen binnendijk aan den Burgliorner
weg;
Idem van een perceel grond, deel uitmakende van
den Hazedwarsdijk, van M. Roozing te Zij pc.
Besloten wordt tot verkoop van een stukje grond,
waarop liet brandspuithuisje staat, aan de gemeente
Obdam. alsmede van een gedeelte bcrmsloot aan de
banne of polder Obdam, een en ander in verband
met de verbetering van den weg te Obdam.
Van diverse eigenaren zal grond worden aange
kocht voor dc wegverbetering op den Waligsdijk
tusschen Ursem en Avenhorn.
Besloten wordt tot aankoop van een strook grond
van den St, Aagtcndijk aan de provincie Noord-
holland, ten behoeve van de verbetering van den
Iloflander weg te Wijk aan Zee en Duin.
Al deze voorstellen werden aangenomen zonder
discussie en zonder hoofdelijke stemming.
Algemeene beschouwingen.
Aan de orde wordt gesteld, de behandeling van do
begrooting voor 1935.
Van de gelegenheid tot het houden van algemeene
beschouwingen wordt gebruik gemaakt door den
lieer J. Best Nz., die begint met de opmerking, dat
de begrooting uitnemend verzorgd en in bijzonder
heden toegelicht is, doch dat er één zin is, die na
dere toelichting vercischt, n.1. de zin waarin mede
gedeeld wordt dat tot een Verdere verlaging van
lasten voorloopig niet dient te worden overgegaan,
omdat in de toekomst gerekend moet worden op
een vermindering van de opbrengst van staat A.
Spr. wijst er op dat tegenover de vermindering van
de opbrengst van staat A staat de vermindering van
onderhoudskosten der Zuiderzeedijken.
In de tweede plaats wijst spr. erop dat op gesta
dige bezuiniging dient te worden aangedrongen en
daarom vraagt spr. of niet meerdere leeningen voor
conversie in aanmerking komen.
De Voorzitter deelt mede, dat het Dag. Bestuur in
de door den heer Best bedoelde richting werkzaam
is.
Door den heer Langen dijk wordt gevraagd of op
den brief van 6 September omtrent wijziging van
den aanslag t.a.v. gebouwde eigendommen, reeds
antwoord van Ged. Staten is ontvangen en zoo niet,
of dan niet op antwoord inoet worden aangedron
gen.
Voorzitter deelt mede, dat geen antwoord is ont
vangen, maar dat er steeds contact wordt gehouden
en over deze zaak van gedachten wordt gewisseld.
Do heer Langendijk zegt dat bij de rondgang op
10 October is gebleken dat de wegen magnifiek in
orde zijn, maar de St. Aagtcndijk verkeert nog in een
voor-oorlogsehcn toestand.
De Voorzitter deelt mede dat dit verband houdt met
het voornomen om den spooroverweg te doen ver
vallen en den dijk te verlagen. Het is de bedoeling
van het Dag. Bestuur om de verbetering van den
St. Aagtendijk in 1936 naar voren te brengen. Wan
neer de in do begrooting voor 1935 opgenomen wer
ken zullen zijn uitgevoerd, zijn nog niet stofvrij de
St. Aagtendijk ter lengte van 1815 meter en de Kee-
tendijk bij Enkhuizen, ter lengte van 1500 meter, de
ze laatste omdat de provinciale weg er overheen
komt.
De heer Barendregt zegt, dat de afwerking van de
agenda vlug opschiet, omdat zij goed voorbereid is.
Dat is ook zoo wat de begrooting betreft. Spr. vraagt
echter of de bestuursleden de begrooting niet iets
eerder kunnen ontvangen. Als spr. de begrooting
doorkijkt, krijgt hij den indruk dat we nog rijk zijn.
Hooge tractementen, spr. had gehoopt dat nog in
deze vergadering was voorgesteld tot meerdere ver
laging dier salarissen. En als spr. dan nagaat wat
aan algemeen bestuur, technische dienst, ziektever
zekering, pensioenen enz. wordt betaald, dan duizelt
het spr. Twee derde van het kapitaal valt baast in
onkosten om. Spr. vraagt wat van extra schrijfloo-
nen, reis- en verblijfkosten op rekening van den bui
tengewonen dienst (spr. bedoelt de overgenomen we
gen). Het lijkt spr. toe dat het bedrijf bijzonder top
zwaar is.
De Voorzitter antwoordt niet den indruk te hebben,
dat de begrooting bijzonder laat aan de heeren is
toegezonden. Voor den eersten omgang op 4 en 10
October is reeds de begrooting voor de openbare wer
ken, uiterlijk 1 October toegezonden. Wanneer de
heer Barendregt omtrent de verhouding van de kos
ten iets meer wil weten, lijkt het spr. beter dat in
een interne bespreking te doen. Het is moeilijk dat
nu met cijfers aan te geven en het Bestuur is ten
allen tijde bereid alle verlangde inlichtingen te ver
strekken. Wij verbergen U niets, zegt spr. en hebben
U niets te verbergen. Spr. noemt vermelde bedragen,
waaruit blijkt, dat tegenover de kosten voor onder
houd van wegen van andere waterschappen inkom
sten van beteekenis staan.
De heer Klaver is het met den heer Barendregt
eens dat het wel gewcnscht is om de totaal-begroo
ting wat eerder te ontvangen. Voor het geheel van
feiten hebben wc de totaal-begrooting noodig, wat
misschien hier wel zal liggen aan het feit dat wij
in de zaken van het waterschap nog niet geheel
thuis zijn. De vergoeding die wij als bestuurslid ont
vangen is niet zoo groot, dat we alle dagen naar de
begrooting kunnen grijpen, maar dat wij haar in
onzen vrijen tijd moeten bcstudeeren. We weten wel,
zegt spr., dat we steeds alle inlichtingen kunnen
verkrijgen en dat het Dag. Be tuur ons niets ver
bergt, maar voor een betere oriëntccring is vroege
re toezending gewcnscht.
Dc Voorzitter zegt zelf een zoo vroeg mogelijke
toezending op prijs te stellen en als men eens wist
hoe spr. er bij de ambtenaren op aandringt. Maar
de veel omvattendheid is oorzaak dat het niet ge
makkelijk vlugger kan. Spr. wil graag nog eens ex
tra zijn hes' er voor doen. Tor bestudeering van de
cijfers hebben do leden vooraf de begrooting voor
1934 ontvangen, zoodat do cijfers vergeleken konden
worden.
Postgewijze behandeling.
Hierna wordt overgegaan tot postgewijze behande
ling der bcgrooting.
Bij den post „jaarwedden van de hoogheemraden"
vraagt dc heer Lakeman, hoeveel maal dc hoog
heemraden' per jaar vergaderen.
De Voorzitter antwoordt, van tusschen de 28 en 36
maal, met daarnaast dan de bemoeiingen t.a.v. ver
huringen en het gaan langs de werken. Wat de pre
sentiegelden van de hoofdingelanden en van dc
hoofdingelanden-plaatsvervangers betreft, meent de
heer Lakeman dnt een presentiegeld van f 15 vol
doende is en wil hij de vergoeding voor reis- en ver
blijfkosten achterwege laten.
De Voorzitter zegt, dat voor de vergoeding van ver
blijfkosten gemeend is geen betere basis tc kunnen
nemen dan de vergoeding die het rijk verleent. An
dere waterschappen bieden do bestuursleden in
plaats van het geven van een vergoeding, wel een
maaltijd aan, maar als de heer Lakeman bet finan-
tieel voordeel van ons waterschap zoekt, dan is de
door ons gevolgde lijn de goedkoopste.
De heer Lakeman meent, dat de leden den maal
tijd wel zelf kunnen betalen.
Het idéé van den heer Lakeman wordt niet on
dersteund, zoodat het niet in behandeling komt.
De heer Lakeman vraagt of het gewcnscht is dat
Groote doos nü 10 ets.
Extra-groote doos nü 15 ets.
Iedereen kan nu Erdal gebruiken
en dus langer van zijn schoenen
profiteeren!
alle hoofdingelanden-plaatsvervangers de vergade
ringen bezoeken.
De Voorzitter antwoordt dat dit noodzakelijk is om
volkomen met de gestie van het Hoogheemraadschap
op de hoogte te zijn. Spr. herinnert eraan hoe na
overlijden of bij ziekte, do hoofdingelanden-plaats
vervangers opgeroepen worden om aan den anderen
kant van de tafel zitting te nemen en hun stem uit
te brengen en daarvoor is het noodig dat zo regelma
tig de vergaderingen bezoeken.
De heer Barendregt vraagt of liet indienst nemen
van los personeel voor schrijfwerk wel de goed
koopste manier is, of dat het goedkoopcr zou zijn
een paar vaste krachten aan te stellen.
De Voorzitter wijst erop, dat het schrijven van aan
slagbiljetten in een korten tijd dient te gebeuren,
want het blijkt steeds, dat onmiddellijk na de ver
zending spoedig gelden binnen komen. De dienst is
zóó ingericht, dat niet meer menschen bij ons wa
terschap in dienst zijn, dan regelmatig noodig is.
Voor den arbeid die bij schokken opkomt, wordt
dan los personeel aangenomen.
Dc heer Barendregt vraagt of het drukwerk en het
bindwerk wordt uitbesteed, of ook door zaken uit
Alkmaar en Hoorn, waar belastingplichtigen wonen,
wordt geleverd.
De Voorzitter zegt, dat vooral in den beginne ls
nagegaan, waar we goed. geschikt en keurig gehol
pen worden. Het wordt geheel zakelijk behandeld.
De heer Lakeman vraagt of voor het huren van
een automobiel voor den algemeencn dienst bij an
deren naar de voorwaarden is gevraagd.
I)e Voorzitter zegt dat de voorwaarden in concur
rentie zijn gevraagd. Om voor de vergoeding van
liy2 cent te kunnen klaar komen, is voor een hoogcr
aantal K.M. geaccordeerd moeten worden,, dat ons
waterschap noodig had en daarom heeft spr. zijn
particuliere auto afgeschaft en wordt aan het hoog
heemraadschap vergoed wat voor den Anna Pau-
lownapolder of voor spr. privé verreden wordt.
De |icer Barendregt vindt 11H ct. 'n hoogen prijs en
meent dat het niet moeilijk zal vallen in Amsterdam
voor 8 cent klaar te komen.
De Voorzitter herhaalt, dat de voorwaarden in con
currentie zijn gemaakt en het bestuur dit het meest
geschikte aanbod vond. Tenslotte kan het bestuur
niet alle boekdrukkers en autoverhuurinrichtingen
in de gelegenheid stellen naar de leveranties in to
schrijven, we moeten economisch blijven werken.
De heer P. J. Waiboer geeft in overweging de hoo
ge trappen tegen den dijk b.v. bij Volendam, van
steenen te voorzien, evenals aan den Amsteldijk het
geval is.
Dc heer Joh. de Veer merkt op, dat voor de ver
breeding van den weg van Oude Wal tot Krabben
dam en het aanbrengen van een slijtlaag, is uitge
trokken een bedrag van f 5490. Spr. oordeelt dat dezo
verbetering wordt aangebracht om tegemoet te komen,
nan het zwaardere vervoer, dat niet over de vlot
bruggen mag. De meerdere uitgaaf wordt dus ver
oorzaakt door den achterstand van Waterstaat en
daarom zou spr. willen dat aan het Rijk om een
bijdrage werd gevraagd.
De Voorzitter zegt dat met genoegen dat verzoek
zal worden gedaan, maar dc weg word ook gebruikt
voor busverkeer en ten behoeve van de landbouwer*
wordt hij ook bereden door melkauto's. Üp den dijk
zijn reeds een 10-tal wisselplaatsen gemaakt en
daarom kan volstaan worden met een weg ter
breedte van 4 meter.
De heer Ham bepleit het wegnemen van een paar
zeer scherpe wegbochten op den Zuiderdijk en het
blijvend plaatsen van waarschuwingsborden.
De heer Lakeman vindt het niet goed dat het wa
terschap aan de ambtenaren terugbetaalt de kosten
hunner borgstelling.
De Voorzitter zegt dat menig waterschap dit doet
en het ook billijk is. De geldelijke belooning is dc be
looning voor den arbeid, terwijl de borgstelling in
het belang van het waterschap is. Bovendien is deze
post gegrond op een reeds vroeger genomen besluit.
De begrooting wordt vervolgens onveranderd vast
gesteld, voor den gewonen dienst tot een bedrag
van f 1.024.360, en met een post onvoorziene uitgaven
van f 47.790, voor den buitengewonen dienst op
f 243.160.
Tot leden van de commissie vffn onderzoek voor
het nazien dor rekening over 1934, worden benoemd
de heeren G. Haremaker, C. P. Hartog, J. Lakeman
en G. van der Sluijs; tot plaatsvervangende leden
de heeren: H. Klaver, J. Barendregt, J. Pijper IJz.
cn P. Tromp Sr.
Dijkgraaf en Hoogheemraden stellen voor om do
met het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds aange
gane geldleening, thans nog groot f 58125 en renten
de 4J/; pet,, in haar geheel af te lossen en waar do
onderhandelingen met genoemde instelling geen be
vredigend resultaat mochten opleveren, stellen zij
voor te besluiten, tot het aangaan van een geldlee
ning, groot f58000 4 pet. pari m. d. Levensverzeke
ring Maatschappij opgericht in 1863 door het N.O.G.
Algemeen goedgevonden.
De Voorzitter deelt nog naar aanleiding van do
vraag van den heer Best mede, dat meerdere leenin
gen niet voor conversie in aanmerking komen, om
dat de rentepercentages daartoe geen aanleiding ge
ven of in verband met den aflooptermijn.
Hierna volgt sluiting.
FEUILLETON
door
JOAN SUTHERLAND.
HOOFDSTUK I.
Het was een regenachtige dag geweest, maar tegen
den avond klaarde de lucht op. Do wolken werden
verdreven door een straffen westenwind, die mis
schien nog meer regen zou brengen, doch voor het
oogenblik daken en plaveisel droog woei, de takken
der kastanjes en Japansche platanen door elkaar
schudde en dc lucht ver\rulde met warme, geheim-
nisvolle herfstgeuren.
Eenigszins beschut door dc kleine In groene bak
ken geplante hage-palmpjes en door een zonne
scherm, dat klapperde en si rak spande in den wind,
zaten twee mannen voor het aardige, kleine Ely-
sées BeUe-Vue Hotel in de Champs Elysées. Ze
dronken hun koffie met een likeurtje en spraken
over den tijd die vlak achter hen lag. Het waren
David Lanier, de beeldhouwer, die werkte aan een
Gouvernementsopdracht van een beeldengroep, welke
de Vorecnigdc Staten de stad Parijs zou schenken
als eene herinnering aan hare oorlogsdooden en
Lionel Morcton, zijn vijf jaar oudere vriend, die
vier jaar lang in Parijs geweest was, waar hij samen
werkte met Doctor Scott Van Dwyer, den beroemden
operateur en kankerspecialist, wiens methoden hij
bestudeerde.
Het laatste jaar waren de beide mannen, die al
vanaf hun collegctijd vrienden waren, veel samen
geweest, want David werkte nu al twee jaar hard
nan zijn groep, ging slechts zoo nu en dan even,
voor een paar weken, naar buis, naar New York en
More ton bad rie van de vier jaar gewoond op een
aardig, klein apartement, niet ver van de studio van
zijn vriend.
Maar nu was er een eind gekomen aan den pret-
tigen tijd en den volgenden morgen zou Moreton
van Cherbourg naar New York vertrekken, waar hij
minstens een paar jaar hoopte te blijven werken.
Het speet hem van Parijs cn het. Fransche leven,
waar hij zoo aan gehecht was, maar toch leefde in
hem het besef, dat een man, als bij het voor het
kiezen heeft, er toch nog het best aan toe is, wanneer
hij het grootste deel zijns levens in eigen land kan
doorbrengen.
Ze vormden een opvallend paar, zooals ze daar
aan hun kleine tafeltje zaten; David Lanier met
zijn antiek, Grieksch profiel, of hij zoo uit een van
de zalen van het Louvre, of het Vatikaan was ko
men stappen en Moreton, tamelijk lang, met bree-
de schouders, als van een athleet en smalle heupen,
krachtige gelaatstrekken, eigenaardige, lichte oogen
en harde lijnen om don mond.
Hij beschikte over een groot physiek magnetisme
en cr werd gefluisterd, dnt de dames hem wel wat
al te knap vonden voor haar zielovrede en dat hij
meer dan eens een duel had gehad; doch voor dit
gerucht was nooit eenig bewijs geleverd en het was
een feit, dat ook de heeren hem graag mochten en
dat hij zoowel in de Parijsche uitgaande wereld, als
in diplomatieke en buitenlandsche kringen, zeer ge
zien was. Hij bad echter diplomatieke verwikkelin
gen en echtelijke kotenen weten te vermijden en de
hechte vriendschap en genegenheid tusschen David
I^inier en hemzelf was de sterkste band, die hij tot
nu toe In zijn leven gekend had. Vanavond hadden
ze snmen gepraat, gezwegen en weer gepraat, echt
op de manier van menschen, die heel intiem met
elkaar omgaan.
„Wat zijn je plannen voor de naaste toekomst?"
vroeg Lanier na een stille, die ze geen van heiden
schenen wenschen te verbroken.
„Je gaat toch niet, zóó als je aan land komt, dade
lijk nl weer aan het werk, is 't wel?"
Moreton stak een cigaret op en schoof het doosje
over de tafel.
„Neen. dnt denk ik niet. Tk moet eens naar Woods
Crossing, om te zien. boe het er daar uitziet, want
ik denk er aardig wat gebruik van te maken. Maar
langer dan veertien dagen moet dat niet duren.
Meer tijd wil ik niet verspillen."
„En dan?"
„Walter en ik zullen waarschijnlijk samen gaan
wonen. Het huis op de Fifth Avenue is van mij en
het is onnoodig dat we er aparte huishoudens op na
gaan houden. Gek, zoo weinig als ik eigenlijk van
dien jongen afweet, al is hij dan mijn broer."
„Hij is nu dric-en-twintig, hé?" vroeg David af
wezig. „Hij lijkt me een zeer populair jongmensch
to oordeclen naar de keeren, dat zijn naam voorkomt
in de brieven van Suzanno en Marilyn. Tusschen
twee haakjes hij keek op, aarzelde even en ver
volgde op eenigszins afgemeten toon: „Zou je me
eens onomwonden over Marilyn willen schrijven?
Hoe ze er uitziet, of ze gelukkig is?... Het zal wel
verbeelding van me zijn, maar den laatsten tijd...
heb ik zoo het idee, dat alles niet precies gaat,
zooals het moest. Ze is nu niet bepaald in een ge
makkelijke positie."
„Jo ouders hielden toch genoeg van haar om haar
als kind aan te nemen en haar heelemaal als een
eigen dochter op te voeden", zei Moreton. „Wat heb
ben ze er dan op tegen, dat jullie jc publiek ver
looft? Jullie zijn toch hcelernaal geen familie van
elkaar." David leunde met zijn elleboog op tafel en
speelde wat met zijn glas.
„Mijn vader vindt haar nog te jong om' zich aan
eenigen man, wien dan ook, te hinden," zei hij na
een poosje. „Het is pas het begin van haar tweede
winterseizoen en moeder is het niet hem eens. Mis
schien hebben ze wel gelijk. Ze is het aardigste meis-
ke, dat je je maar kunt denken en moeder heeft het
nu eenmaal in haar hoofd gehaald, dat ze nog wel
eens een schitterend huwelijk kan doen."
„Je bent er zelf ook lang niet beroerd nan toe",
zei Moreton droogjes. „En geld is toch ook bijzaak,
veronderstel ik."
„Natuurlijk. Al ben ik het dan niet eens met de
manier, waarop ze het toonen, daarom geloof ik
toch, dat het hun enkel en alleen begonnen is om
haar geluk. Moeder verbeeldt zich. dat het niet eer
lijk zou zijn tegenover Marilyn, om haar niet alle
kans te geven, haar eigen, vrije keuze te volgen."
„Nogal een tijdverspilling, zou ik zoo zeggenzei
Morcton. „Ik zal in ieder geval vóór alles naar me
vrouw Lanier gaan en je een volledig verslag uitbren
gen. Ik zal Marilyn ook wel eens hebben gezien,
maar de. cenige, die ik me goed herinner, is Suzan-
ne. Die kan ik nog heel goed '-oor me halen. F.en ma
ger kind van dertien jaar. een echte spillebeen, met
grijze oogen in een tamelijk bleek, klein snuitje en
een warbos bruin haar. Het was vóór je varier naar
Amerika ging. Toen was het al zoo'n vurig, jong
ding toen jullie nog op Brilliac waren negen
of tien jaar geleden. Dat is waar ook, is Brilliac nog
altijd van jullie, of is het verkocht?"
„Verhuurd. Vader is van plan den een of anderen
dag nog eens terug te komen en er minstens ieder
jaar een bepaalden tijd door te brengen. Zijn Fran
sche bloed verloochent zich nooit. Ik heb er ook een
tikje van beet, dat weet je."
Moreton knikte. In gedachten was hij nog bij het
bezoek, dat hij, jaren geleden, gebracht had aan
Ch&teau Brilliac, waar David was geboren, een
prachtig, oud kasteel, midden in een park, welks
gazons afbelden naar de Seine, niet ver van Parijs.
Het was eene heldere duidelijke herinnering, niet
zonder bekoorlijkheid.
Hij was tegen theetijd gekomen en zat in den sa
lon met de gastvrouw te praten, toen iets hem op
deed kijken en in de deuropening had hij een klein
tenger figuurtje gezien, als het ware halverwege tus
schen den kinder- en do jongemeisjestijd. Ze had
donker, krullend haar. dat een bleek, eenigszins
scherp gezichtje omlijstte, een rood, hartstochtelijk
mondje, dat nu als in extase half open stond. Hij
kreeg het eigenaardige gevoel, dat haar oogen ver
weg staarden over de kamer, over de tuinen en de
kalme rivier, zelfs voorbij den schitterenden zons
ondergang,., naar een verre, onuitsprekelijke schoon
heid, ergens aan de voeten van God Zelf. Toen riep
iemand haar naam „Suzanne!" en ze was binnen
gekomen, otji een paar woorden met hem te wisse
len, hoewel haar jonge, in aanschouwing verzonken
geest plotseling tot de aarde teruggeroepen was en
hij wist, dat ze nu maar weer enkel de statige, oude
kamer, dc bekende gezichten zag en den westerschen
hemel, als een vlam van rosé cn goud in de omlijs
ting der oude steenen vensterkozijnen, waarlangs in
zware plooien de brocaat gordijnen van een twee
eeuwen oude, blauwe kleur neerhingen.
Het visioen en de herinnering vervaagden, More
ton doofde zijn cigaret in het aschbakjc en stond op.
„Ik wou wel, dat ons Amerikaansrhe ras nog was
als een eeuw geleden", zei hij, terwijl hij den wenk
brauwen fronsend, keek naar de lichten en het le
ven van den grooten boulevard op den achtergrond.
„We beginnen hard te lijken op een volk van bastaar
den en ik betwijfel het of het goede, oude, Duitscha
en F.ngelsche ras wel in staat zal wezen om al die
vreemde invloeden het hoofd te bieden. Als vilftig
jaar geleden een of andere staatsman genoeg door
zicht had gehad om onze emigratiowettcn op een
gezonden basis te brengen, was alles nog goed te
recht gekomen."
Wordt vervolgd.
