De Langendijker Groentenveilingen.
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor IOcL
▼c
ergissing
€ke •Iroote
3 ult de OMGEVING
Do tuinders zitten en blijven in
nood. - Tal van remedies aange
geven. Droevig stemmingsbeeld
cok deze week. - Aardappelann-
voer gering, prijs laag. - Zoo ook
voor wortelen en bieten. - Dalende
aanvoer van bloemkool bij achter-
ultloopende prijzen. - Andijvie
wordt meestal uit de hand ver
kocht. - Te lage prijs. - De prijs
van gele, roode en witte kool is
zeer slecht. - Gevolg mede van ge
ringen export. - Een deel is on
verkoopbaar. - Deensche witte
wordt bijna alle door zouters ge
kocht. - Uien lage prijzen. - Aan
voer druiven.
Het fs en blijft misère aan onze veilingen en de
tuinders individucol en collectief in hun organisaties
prakkiseeren zich suf over de vraag, wanneer die el
lendige toestand een einde zal nemen en welke
maatregelen genomen kunnen worden, om het hoofd
nog hoven water te houden. Wie de bladen der vak-
zoowel als die der standsorganisaties volgt, vindt
daarin tal van middelen aangegeven en uit de veel
heid dezer middelen- zou nog niet zoo gewaagd zijn
om te conciudecren, dat ze het allemaal niet weten.
Zonder tegenspraak kan wel worden vastgesteld, dat
aan de oplossing van het tuinbouwprobleem zeer
veel vastzit. Er zijn heel wat wijzen, die de waar
heid verkonden, maar straks komt een wijzer, die 't
wegredeneert Sommigen zoeken het middel in ge
meenschapszin. die zijfi oorsprong moet vinden in
<le dienende liefde, andccn zien uitkomst in 'n sterke
organisatie, waarin alle vagenooten vcrecnigd zijn,
om op die wijze meer druk op de regecring te kun
nen oefenen. Weer anderen zien de uitkomst in deva
luatie, terwijl er ook aangetroffen worden die alleen
heil zien in een omverwerping van de grondslagen
der tegenwoordige samenleving, om op haar puin-
hoopen een nieuwe te stichten. We gelooven, dat het
dankbaarder is. bespiegelingen te houden, te wijzen
op gebreken van de tegenwoordige steunmaatrege
len dan zich zelf gesteld te zien voor de uitvoering
en do verwezenlijking der geopperde denkbeelden.
.Met dat al blijven de tuinders in de grootste moei
lijkheden vorkeeren, de toestand wordt al slechter,
het perspectief weinig hoopvol en vooral voor onze
Langendijker bouwers zijn de omstandigheden wer
kelijk van dien aard, dat voor een ineenstorten van
don tuinbouw moet worden gevreesd.
Droevig was in de afgeloopen week het beeld aan
do groote Langendijker groentenveilingen. De moge
lijkheid van export blijft nog steeds uit en het is
to verwachten, dat dit nog wel een tijdje zoo zal
blijven. Met spanning wordt dan ook uitgezien naar
gunstige resultaten van de onderhandelingen met
Duitschland over handcis- en clearingsovcreen-
komst.
Do aardappelenannvoer was al weer geringer dan
de vorige week en de prijzen werden cr nochtans
niet beter op. Voor Bevelanders werd voor de mooi
ste partijen tot f2.C0 betaald; mindere kwaliteit
bracht iets meer dan f2 op. Voor Robijn werd f2.20
besteed, voor Souvenir f2.30. Puike blauwe aard
appels werden met f2.(?0 betaald. Friso bracht nog
f 1.80—f2.40 op.
Do aanvoer van wortelen was ook niet groot;
de prijs was weer to laag, om van een bevredigen
de opbrengst to kunnen spreken. Prima mooie par
tijen, grove soort, liepen tot fl. doch cr werden er
ook voor 80 k 90 cent, verkocht. Voor de kleine werd
over 't algemeen niet meer dan 60 cent betaald, bij
uitzondering een dubbeltje meer.
Onbevredigend waren ook nu weer de prijzen
van de bieten. Voor grove werd zelfs niet meer dan
40 60 cent betaald, terwijl middclgroote f 1 of iets
meer opbrachten. Kleine maat, de meest gewilde
sorteering, werd voor f 1.40—f 1.70 verkocht.
Ook van bloemkool was de aanvoer betrekkelijk
gering. Niettemin was de prijs cr van lang, Van dit
product wordt ook zoo goed als niets uitgevoerd,
zoodat alles op de biniu-nlandsche markt moet wor
den geplaatst. I'.en zeldzaamheid was het als voor
een prachtig partijtje f6 of iets meer werd be
taald. I)e meeste eerste kwaliteit werd voor f 4 tot
f5.80 verkocht. De beste van de lichte brachten iets
meer dan f2 op; overigens f 1.50—f 1.90.
In den aanvoer der andijvie kwam weer weinig
verandering. De meeste bouwers verkoopen ze uit de
hand aan opkoopers van elders en ontvangen dan
vaak een beteren prijs dan op de veiling waar f0.60
tot f 1 werd betaald, al naar de kwaliteit.
Roode. gele en witte kool ligt nu in de boeten op
gestapeld. Bij het zachte weer, dat we de laatste 14
dagen hebben gehad, was dit nog niet noodig ge
weest. en was die kool. zonder nadcelige gevolgen,
nog beter wat op de akkers gebleven Nu eischt
het heel wat arbeid aan schoonhouden, daar de
temperatuur in de boeten niet bevorderlijk is, om ze
gaaf te kunnen bewaren. Veel van wat de laatste
week wordt ter markt gebracht, behoort niet tot de
best bewaarbare soort. Daarvoor zijn de prijzen veel
en veel te laag. I)e mooiste roode kool, eerste soort
van ongeveer 3 pond, bracht bij uitzondering f 2.50—
f2.70 op; meestal ging ze weg voor f 1.70—2.20 Iets
zwaardere bracht f 1.50—f 1.90 op. Tweede soort gold
voor het kleine goed f 1.30—f 1.60. grootere brachten
f 1 op, of waren onverkoopbaar. De prachtigste gele
kool van het meest gewenschte gewicht werd voor
f150—f 1.40 verkocht, grootere voor fl—fl.20. Twee
de soort draaide gedeeltelijk door; wat verkocht
werd, gold fl. Gewone witte kool werd voor 60 cent
verkocht. De aanvoer van Deensche witte kool was
vrij groot en werd bijna geheel door de zouters ge
kocht. De prijzen waren laag. Groote, voor zuur-
kool bestemd en van eerste kwaliteit brachten fl—
fl.30 op. kleinere bij uitzondering fl, meestal 70 h
90 cent. Tweede kwaliteit deed over 't geheel onge
veer 20 cent minder.
Ook met de uien liep het slecht. Voor grove werd
f2f2.40 besteed, middensoort voor prima waar
f2.10—f2.20, overigens fl.70-fl.00. nep f 1.60—f2.
Voor druiven. Alicante, werd f20— f25 90 betaald.
LANGEND IJ K
BEVORDERING EXPORTMOGELIJK-
HEID.
Hoewel de Noordhollandschc exporteurs zich op 't
standpunt hebben gesteld, dat de regcering zich ga
rant behoort te stellen voor de geblokkeerde han
delsvorderingen op Duitschland. wordt er toch van
uit dc landelijke organisatie, de Centrale van ver-
ccnigingcn voor den aardappelen-, groenten- en fruit
handel namens alle exporteurs, ook do Noordhol-
landsche. een adres gericht aan den minister van
economische zaken, waarin eenige punten onder de
aandacht van den minister worden gebracht, welke
de exporteurs wel in het belang van de bevordering
der exportmogelijkheid acht.
Wat de betaling der oude vorderingen beteft, was
men unaniem van meening. dat een algemeene re
geling. waardoor de geblokkeerde vorderingen weer
liquide worden gemaakt, noodzakelijk is. Anders
zullen juist de bona fide exporteurs niet in de gele
genheid zijn in het komende seizoen de producten
te exporteeren wegens gebrek aan bedrijfskapitaal.
Men zou wel willen, dat ter vergemakkelijking van
de totstandkoming van een dergelijke regeling in-
plaats van 10 pet. van alle stortingen op de reke
ning. Duitschland van het Nederlandscho Clearing
Instituut bij do Nederlandsche Bank 20 pet. van deze
stortingen werd gebruikt voor de achterstallige vor
deringen. Garantie der vorderingen door de Ne
derlandsche regcering zou hierdoor beter mogelijk
zijn.
Wat dc betaling van de nieuwe export betreft was
de vergadering van meening, dat de lichtbederfelij-
ke goederen, zooals groenten, vruchten, enz., voor
rang dienen te hebben ten aanzien van de betalin
gen. Er heerscht groote ontstemming dat de uitbe
taling aan de exporteurs zoo lang op zich Iaat wach
ten. Volgens de rekening van 15 November zou reeds
26 milliocn gulden op de clearing zijn gestort.
Bij do invoering van do verstrekking van Devisen
bcschcinigungen is het voordeel verloren gegaan dat
de contingenteeringscertificatcn aan dc Nederland
scho regecring werden gegeven, doordat men niet de
minste zekerheid heeft, dat de Devisenbescheinigun-
gen inderdaad tot het overeengekomen bedrag onder
de Duitsche importeurs wordt verdeeld. Een dus
danige regeling dient daarom getroffen te worden,
dat de uitreiking niet meer alleen 1 Duitsche zijde
plaats vindt, doch door Nederlam s door Ne
derland gecontroleerd.
Ook dient de mogelijkheid te worden opengesteld,
dat de Duitsche afnemers in dc gelegenheid worden
gesteld op andere dan door de Duitsche regcering
aangewezen banken.
De uitreiking der Bescheinigungen behoort eigen
lijk meer in overeenstemming met de Nederlandsche
belanghebbenden te geschieden en niet overeen
komstig de uitvoer van een vorig jaar.
Ten aanzien van het handelsverdrag was de ver
gadering van oordeel, dat in de eerste plaats de
bedragen der invoerrechten in het verdrag worden
genoemd, zoodat niet midden in het seizoen de ta
rieven kunnen worden verhoogd.
Ten opzichte van gccontingenteerde goederen
wonschte men de instelling van gemengde commis
sies van belanghebbenden.
Sprekende ciffers.
Daar de prijs der vroege aardappelen goed is ge
weest. schijnt men in regeeringskringen nog in de
meening te verkeeren, dat dc Noordhollandsche tuin
der het nog niet zoo slecht heeft (gehad). De secre
taris van het district Noord-Holland van den Ned.
Tuindershond wijst op het verkeerde van dit in
zicht. daar de vroege aardappelen een misoogst
heben opgeleverd. Enkele cijfers mogen den slech
ten toestand in den tuinbouw illustreeren. De omzet
van 1 Januari tot 1 Nov. 1931 was aan de veiling De
Tuinbouw te Grootebroek f 100.000 minder dan in
hetzelfde tijdvak van 1933; voor De Kogge te Ven
huizen was dit f30000 en voor De Eendracht te Hoog-
karspcl f40000. Men bedenke bovendien, dat in dc
omzet van 1933 begrepen is een toeslag van 50 pro
cent van het verschil tusschen veiling- en productie
prijs.
BROEK OP LANGENDIJK.
Burg. Stand over de maand Nov. 1934.
Geboren: Veronica Calharina Maria, dochter van
N. Jol en van A. M. Bruin; Grietje, dochter van A.
Slot en van B. Kok; Hendrik, zoon van P. den Har-
tigh en van T. Boskamp; Cornelia, dochter van R.
Beers en van E van Leijen; Jacob, zoon van P.
Kooij en van J. Jong.
Getrouwd: A. Wagenaar, oud 31 jaar en N. de
Boer, oud 25 jaar. P. Ploeger, oud 22 jaar, wonende
te 's Gravenhage en A. Kansen, oud 22 j. T. Post, oud
21 jaar, wonende te Den Helder, en I. Kansen, oud
22 jaar. J. N. Broeders, oud 25 jaar, wonende te Den
Helder en A. de Boer, oud 22 jaar.
Overleden: Jacob Kossen, oud 80 jaar, echtgenoot
van M. Bak.
Ingekomen en vertrokken personen In
de maand November 1934.
Ingekomen: J. Sterringa met gezin, smid, van As
sendelft.
Vertrokken: C. H. van der Pol, onderwijzer, naar
Amsterdam. I. Kansen, echtgenoote van T. Post, naar
Den Helder. A. Kansen, echtgenooto van P. Ploe
ger, naar 's Gravenhage.
OUDKARSPEL.
AFD. NED. TUINDERSBOND.
De afdeeling van den Ned. Tuindersbond vergader
de Zaterdagavond bij den heer C. Vis.
De opkomst was bevredigend. In zijn openings
woord memoreerde de heer Kaan de verhooging van
het steunbedrag aan den Tuinbouw met 3 millioen.
Dit is echter nog onvoldoende om de bedrijven in
stand te houden. Men zal evenwel voortgaan met
den strijd voor een redelijke steunverlening, die
een eerlijken strijd is.
Van het gemeentebestuur was een schrijven inge
komen, waarin medewerking werd toegezegd inzake
baggerregeling voor kleine tuinders, doch wilde men
hot nog niet doen ingaan, in verband met het kool
thuishalen.
Men besloot dc afgevaardigden geen vrij mandaat
te geven voor de bestuursverkiezing.
Voorzitter was van meening, dat de 4 bedoelde
personen er het beste geschikt voor zijn, doordat ze
steeds in de beweging hebben gewerkt en goed op
de hoogte zijn van dc zaken, zonder op de capaci
teiten van de andere hceren af te dingen.
De heer P. Volkers stelde voor, den heer Harmsen
candidaat te stellen. Dat is de ware man op de rechte
plaats.
De heer G. IJff vroeg of de heer Harmsen meer do
belangen der ondergaande tuinders zal behartigen,
dan de thans zittenden. Want men moet kiezen.
De heer P. Volkers antwoordde, dat deze heeren
wel naar beste weten werken. Wij achten dat zoo on
verantwoordelijk. De heer IInrmsen heeft andere
ideeën omtrent de gang van de maatschappij in
hare bewegingswetten en zal hij op die wijze z'n
krachten wijden aan de zaak der tuinders.
Tenslotte werden aangewezen de heeren Muijcn,
Vennik, Schermer en Hoogland.
Naar aanleiding van het punt stcunverleening
deelde de voorzitter mee, to verwachten, dat er niet
al te veel van verwacht kan worden. Daarom zal op
de vergadering te Hoorn met klem op do noodzaak
van steun worden aangedrongen, voor de bewaar-
kool 1933—1934 en de andere in aanmerking komen
de producten. Maar vooral op steun aan de vroege
aardappelen, die wel de productieprijs hebben op
gebracht, maar door misoogst geen voldoende bedrag
per oppervlakte heeft kunnen opbrengen. N. Hol
land valt wel in het uitzonderingsgeval, dat hier van
een misoogst sprake is. Het is de bedoeling dat da
schade getaxeerd wordt en cr voor moet worden ge
ijverd, dat de menschen, die schade hebben geleden,
tegemoet worden gekomen.
Dc vergadering ging er mee accoord. dat hierop in
de vergadering te Hoorn werd aangedrongen.
Bij het volgende punt werd door den Voorzitter
een uiteenzetting gegeven van de vertegenwoordiging
in do L.C.O. De N.T.B. is hierin slecht vertegenwoor
digd. De tuindersbelangen raken wel eens op den
achtergrond. Er zal op een grootere vertegenwoordi
ging worden aangedrongen. Tot afgevaardigden
werden gekozen dc heeren G. IJff en L. Kalverdijk.
Beoogd wordt de prijsregeling op de hinnenland-
sche markt, van dit standpunt uitgaande, dat, de
tuinder een redelijke productieprijs ontvangt, terwijl
de consument niet to veel moet betalen. Een en an
der dient in dezen tijd van nood te wordfc'n overwon
gen. Do consument moet er van overtuigd zijn dat
do tuinder een redelijke prijs behoeft.
De heer P. Paarlberg vroeg of er niet te veel aan
ambtenaren weg zal gaan.
De voorzitter was van oordeel dat het wel wat zal
moeten kosten, doch dat kan toch zoo veel mogelijk
worden gedrukt
De heer P. Volkers zeicle dat men aan het „mod
deren" was. Men verwart hoo langer hoe meer en
gaat langzaam den ondergang tegemoet
Do voorzitter dacht, dat cr toch door deze midde»
delen eenige verbetering zou kunnen komen.
De heer L. Kalverdijk dacht dat men er even ver
mee zou komen als met de boter.
Aangedrongen werd op spoedige aanmelding voor
de baggerregeling, als men er voor in aanmerking
wil komen.
Bij de rondvraag vroeg de heer C. Blokker over
den steun van half December.
Voorzitter wist het niet precies.
Voorzitter wees echter op de noodzakelijkheid van
een verleening van steun, dnar dit buitengewoon
noodig is voor de instandhouding der bedrijven.
De heer P. Volkers wees op het groote executiege
vaar. Spr. had hot gemist op de agenda van de ver
gadering te Hoorn. Het gevaar verhoogt door de kans
dat de tarweteelt in het Ambacht loonend wordt. Het
is de taak van de afgevaardigden dit punt ter spra
ke brengen, evenals de verbreking van het contract
met den Bond Landbouw en Maatschappij.
Voorzitter wees er op, dat het wel eens nut kan
hebben als men de gedachten van anderen hoort, in
verband met executieverhod enz.
Eenige besprekingen volgden nog. De heer Volkers
protesteerde en waarschuwde tegen dozen bond.
Men wordt het vijfde wiel aan den wagen.
Voorzitter bpstreed deze zienswijze,
Do heer C. Blokker bepleitte stcunverleening per
snees. Daarna sluiting.
WINKEL
Door de Oudercommissie van de o. 1. school te
Winkel wordt evenals vorige jaren weder een St.
Nicolaasfeest georganiseerd voor de leerlingen dier
school en werd daartoe in staat gesteld door een
vrijwillige bijdrage der ingezetenen.
Bepaalde het feit zich ten vorigen jare tot een be
zoek aan de school, dit jaar werd de commissie, die
daarvoor zeer dankbaar is, in de gelegenheid ge
steld, dit op een uitgebreide schaal te doen.
De dag nadert, en met den dag de verwachtingen
de afspraken zijn gemaakt, en de regelingen ge
troffen en zekerheid is verkregen, dat St Nicolaaa
en Zwarte Piet zullen arriveeren op Dinsdag 4 De
cember, omstreeks 6 uur n.m. en hun intrek zullen
nemen bij den heer R. Laan.
FEUILLETON
door
JOAN SUTHERLAND.
19.
Toen de meid kwam om de gordijnen te openen
en haar bad aan te steken, was ze wat gekalmeerd,
maar zo keerde zich af van het daglicht, met een
gevoel, als zou ze er nooit meer van genieten. Ze
.stond op en merkte nu dat ze nog altijd die kloppen
de, bonzende hoofdpijn had. Daarvoor was gedeelte
lijk de fuif van don vorigen, gedeeltelijk do harts
tochtelijke huilbui van een uur geleden aansprake
lijk n zo verlangde er erg naar, zich eenzaam in
haar kamer op te sluiten en nog wat te gaan slapen.
Maar eenzaamheid en afzondering waren juist het
eenige, dat ze niet hebben kon, een weelde, die ze
Sich niet moest gunnen. Al zou het haar dood zijn,
zo zou Marilyn en IJonel behandelen, als kon haar
de gehoele znak niets schelen en niets zou haar in
ieder geval weerhouden, Marilyn eens precies te ver
tellen, wat ze dacht van haar houding tegenover Da-
vid.
Het meisje, dat zich ongerust maakte over haar
zware oogleden en bleekheid, wist haar, toen zo ge
baad had over te halen een kop thee te nemen. Ze
dronk die leeg hij een flinke dosis asperine, voelde
zich na een jxvwje wat beter en ging naar beneden,
naar de ontbijtkamer, voor het uiterlijk althans haar
zenuwen volkomen meester.
Marilyn was cr nog niet en terwijl ze net deed,
of ze ontbeet kwam cr aan boodschap van mevrouw
I.anier, dat deze haar even wilde spreken. Zo ging
dus naar hoven, nanr do kamer hnror moeder, en
vond hnnr nog te bod; een klein filetmusje bedekte
hnnr haar, enkel een paar zachte golven tegen de
wangen vrijlatend. Ze had een nachtjapon van heel
bleek blauw chiffon met filet aan en ondanks alles
vond Suzanne het een waar artistiek genot, haar
zoo tusschen de kostbare kanten kussen te zien lig-
gen.
Naast het Empire bed stond een klein tafeltje met
nog de helft van een grape fruit, een cloisonné doos
cigaretten en een half leeg gedronken kop koffie en
op do crocaten deken lagen brieven, enveloppen en
een stuk van een krant, terwijl een Pekingees met
een vlinderstrik aan zijn hals midden tusschen al
dien rommel, als een luchtige haren bal lag te sla
pen.
Suzanne deed do deur achter zich dicht en bleef
op het matje staan.
„Heb je me laten roepen, moeder?" vroeg ze.
„Moot ik iets voor u doen?"
Alicia Lanier keek op van haar correspondentie.
„O ja dat 's waar ook, Suzanne", zei ze vaag.
„Waarom heb ik je ook al weer laten roepen?"
Suzanne leunde met haar rug tegen de deur en
hoopte tegen beter weten in, dat baar moeder niet
over Marilyn's engagement zou beginnen ijdclo
hoop, want mevrouw Lanier legde haar brieven ter
zijde en wees op een stoel naast het bed.
„Kom een beetje hierheen, Suzanne. Ik kan niet
zoo schreeuwen.'
Suzanne gehoorzaamde en terwijl ze ging zitten,
vervolgde haar moeder: „Marilyn heeft me al ge
zegd, dat je weet van haar engagement met Lionol
Moreton. Persoonlijk ben ik cr heel blij om, want
noch je vader, noch ik wenschten, dat zo met Davld
zou trouwen. Davld heeft een groote toekomst voor
zich. mnnr hij moot niet worden gehinderd door een
extravagante vrouw, en Marilyn is extravagant."
Ze zweeg even. als verwachtte ze, dat Suzanne iets
zou zeggen.
..Ja. dat geloof ik ook," was het eenige antwoord,
dat ze bedenken kon en 't was niet al te schitterend
bedacht, „maar David
Zc zweeg, want zo vond hot onmogelijk David of
David's gevoelens in deze omgeving te bespreken.
In plaats daarvan zei ze:
„Bent u er niet verbaasd over?"
„Over dat engagement? En of. Ik had er in de
verste verten geen begrip van. dat Moreton zelfs ook
maar aan haar dacht. Jij schijnt hem beter te ken
nen, dan iemand anders. Heeft bij jou in vertrou
wen genomen?"
Tusschen de plooien van haar Japonnetje balde
Suzanno haar vuist, 't Was moeilijker, dan zo ge
dacht had en slechts met de uiterste wilskracht hield
ze zich goed.
„Nee" zei ze stijf, „hij heeft me niets verteld. Ik
ken hem ook niet zoo goed, als u wel schijnt te den
ken."
„Ik had zoo den indruk, dat hij nogal épris van
je was," zei Alicia luchtig. „Als kind was je gek op
hem. Ik weet nog goed, welk een diepen indruk hij
op je maakte. Wc hadden er allemaal pret om en
den laatsten tijd heb je hem nogal eens gezien en
gesproken. Waarom heb je hem door Marilyn voor
jo neus weg laten gappen?" Ze was niet opzettelijk
wreed, want ze was veel te indolent om iemand wil
lens en wetens te kwetsen ,als ze er zelf geen nut
of gemak van had, maar do geheime vereering en
verlangens van een kind waren haar absoluut niet
heilig. Ze beroemde er zich eerder op, dat ze zich
van de antipathieën en sympathieën uit Suzanne's
jeugd niets meer herinnerde en zo was dus hecle-
maal niet voorbereid op de woede die ze eenklaps op
zag laaien in do oogen van haar dochter, noch op
haar gesmoord:
„Wat razend belachelijk! Hoe kon Marilyn hem
nu gappen van iemand, dio hem nooit gehad hoeft?
Housch, moeder
„Beste kind, ga in 's homelsnaam weer zitten. Als
je zoo gauw op je teentjes getrapt bent, hoe kan
ik je dan alles zeggen, wat ik te zeggen heb?"
Dat was waar. Haar moeder had per slot van reke
ning geen schuld aan den ondragelijkcn toestand
en Suzanne bezat in genoegzame mate de zeldzame
deugd, de dingen in het ware licht te bezien, om
dat te erkennen.
„Het spijt me", zei ze toonloos. „Ik wilde niet zoo
licht geraakt zijn maar het idee was zoo ver be
zijden de waarheid. Zoo belachelijk."
Mevrouw Lanier, vertcodord door het excuus cn
hopend op een geduldig gehoor, schoof de zaak met
een enkel woord en een schouderophalen van de
baan.
„Je bent vermoeid", zei ze verdraagzaam, „je hebt
den laatsten tijd ook zooveel zorgen aan je hoofd ge
had. 't Is een hcelo troost voor me geweest, tc mer
ken, dat je met alles zoo handig bent. Dit zal je nu
wol oen aangename afwisseling brengen wat op
winding cn weer iets vroolijkR om handen. Lionel
zegt, dat hij leder oogenhlik weer naar Europa terug
kan moeten en dus wil hij van geen uitstel van het
huwelijk weten."
„Naar Europa!" Suzanne zette haar tanden op el
kaar en vroeg zich af, of ze er even vreemd uitzag,
als ze zich voelde, maar daar Alicia doorging met
babbelen, zou het wel in orde wezen.
„We hebben gisteravond een en ander tot ons bei
der tevredenheid geregeld en zijn overeengekomen,
dat ze volgende week Dinsdag zullen trouwen. Dan
kunnen ze, zoo noodig Woensdag aan boord van do
Cedric gaan. Natuurlijk moet alles, omdat wc in
den rouw zijn, heel stil gebeuren en dus geeft het
niet of het een spoed-huwclijk is. Ik zal maar een
paar familieleden en enkel onze intiemste vrienden
uitnoodigen. Jij zult het ecnigo bruidsmeisje zijn."
„Ik? O neen
Het was er uit voor ze er bij dacht en Alcia keek!
haar verbaasd en een beetje achterdochtig aan.
„Ja, natuurlijk!" zei ze scherp. „Wie anders?"
Waarom heb je er geen zin in?"
Suzanne streek met haar hand over haar voor
hoofd, het was heet en vochtig.
„Och ik ik weet niet. Ik heb zoo weinig idee
in een trouwpartij... vader..."
Do achterdocht verdween... 't was feitelijk niet
meer dan natuurlijk, dat het kind verdriet had..«
zij en Guy waren altijd zulke goede vrienden ge
weest. Ze had zich tot nu toe zoo goed gehouden, con
echter steun was ze. Ze leunde naar voren, logde
haar hand op Suzanné's knie en tikte er eens lief
kozend op. „Natuurlijk, kindje, en jo kunt wel na
gaan, hoe ik mc cr onder voel. Maar we mogen toch
niet toestaan, dat ons verdriet Marilyn's trouwdag
bederft of haar geluk overschaduwt. Ze is nu einde
lijk gelukkig en ik weet zeker, dat je vader erg met
haar huwelijk zou zijn ingenomen."
„Ja... dat denk ik ook. Maar... het is allemaal zoo
gauw gegaan..."
„Dat is het zeker, maar mannen van het type van
Lionel Moreton zijn geen geduldige minnaars. Hij
is hartstochtelijk, een man van groote passie dat
zijn alle Moretons. Marilyn is wel gelukkig. Ze zal
een heerlijk leventje bij hem hebben."
Suzanne stond eensklaps op.
„Ja. Nog iets? Als u niets meer hebt, ga ik eens
naar buiten om cr over na te denken- Ik moet een
beetje beweging hebben."
„Maar boste kind! Of er nog iets is! Natuurlijk,
als we Dinsdag een bruiloft hebben! Dacht je, dat
je zelfs ook maar een stille trouwpartij kon hebben,
zonder do noodige voorbereiding? Je moet een paar
brieven voor me schrijven en dan moeten we het
eens over den kerkdienst hebben... Ik moest den
Bisschop maar schrijven... ik had graag, dat dio
hen trouwde. En dan Marilyn's uitzet."
„Kan Marilyn dan niets doen?" vroeg Suzanno
eensklaps opstandig. ..Zo kan toch zeker wel voor
haar eigen uitzet zorgen?"
„Marilyn is niet heelemaal In orde. Dat kan je tochi
wel begrijpen, na die flauwvallerij aan tafel eergis
teren. Zc moet rust houden om Dinsdag flink te we
zen. Wat doe jo toch vreemd, Suzanne ik had ge
dacht, dat jo opgetogen zou wezen anders kies jo
zoo graag klccrcn. Ik begrijp niets van je."
Wordt vervolgd.
