De Carmen van Aranjuez.
VELO STOFZUIGER
Vliegtuigen boven
Zuid=West=Afrika
KUNSTKRING „HET SCHOUWSPEL"
Een wonderkind ran zes jaar.
De gecontracteerde voorstellingen gaan
door.
In oen Donderdagmiddag gehouden bijeenkomst
van de directies der tooneelgezelschappen: het
„Mouw Schouwtooneel" (Ko van Dijk en Frits
Bouwmeester), ,11e Vercenigde Schouwspelers"
'(Pierre Mols) en het „Groot Nederlandsch Tooneel"
„Hans van Meert en) met een der belangrijkste plaat
selijke vertegenwoordigers van bovengenoemden
Kunstkring is, in verband met het faillissement van
do N.V. Intern. Theaterbureau „Holland" besloten,
do in verschillende plaatsen bestaande „Kunstkrin
gen Het Schouwspel" te handhaven en alle aanvan
kelijk gecontracteerde voorstellingen zoo veel moge
lijk door te laten gaan.
Dit besluit werd genomen zoowel in het belang
van de duizenden leden-contribuanten, de zaalhou-
ders, als in het belang van de tooneelgezelschappen
zelve.
De hierboven genoemde directies hebben zich be
reid verklaard, hun volle medewerking te verleenen
om dit doel te bereiken.
Onverwijld zullen de hiertoe noodige maatregelen
worden genomen.
FAMILIE WRAAK IN SPANJE.
In verband met een dubbele moord te
Aranjuez werd dezer dagen de familie
Quiesca gearresteerd onder beschuldi
ging het doodvonnis over Carlos Jime-
nez uitgesproken en voltrokken te heb
ben, waarbij twee menschenlevens ver
loren zijn gegaan.
De achttienjarige Anita Quiesca was te Aranjuez
een erkende schoonheid. Op straat bleven de men-
schen staan als zij passeerde en het was geen won
der, dat zooveel jonge en ook minder jonge mannen
het meisje het hof maakten. Onder haar aanbidders
waren rijke wijnverbouwers, stieren fokkers, olijf
oliehandelaren, industriëelen enz. enz.
Doch Ani-ta's keuze was gevallen op den han
delsreiziger Carlos Jlmenez. Hij was rad van tong,
had vurige oogen, kon goed zingen en guitaars pe
len, kon de jota dansen als geen ander en had
zelfs zekere bekwaamheid als dichter.
Hij had slechts één gebrek en wel, hij vermocht
Anita's schoonheid niet zoo hoog te taxeeren als
■haar andere aanbidders, in het kort, gedienstige
geesten achtten het zich tot een picht Anita mede
te deelen, dat verschillende autotochtjes van Carlos
niet altijd een zakelijk doel hadden, doch in vele
gevallen in nauw verband stonden met Carlos' klan-
destiene liefdesgeschiedenissen.
Anita deelde, gelijk dit een mooi Spaansch Jong
meisje betaamt, onmiddellijk haar vader en broers
mede, wat zij vernomen had. Een onderzoek naar
de juistheid van de berichten werd ingesteld, die
helaas maar al te waar bleken te zijn. Carlos Jl
menez, de verloofde van Anita Quiesca, het mooiste
meisje van Aranjuez, bedroog zijn bruid als het
eerste het beste scharreltje.
In een familieraad, waaraan ook mama Quiesca
deelnam, werd besloten, dat Carlos Jimenez zijn on
trouw, doch voor alles de smaad de familie Quies
ca aangedaan, met zijn leven betalen moest. Anita
stond er op zelf het vonnis te voltrekken en na
lange discussies werd besloten haar verzoek toe te
etaan en te dien einde werd haar een groote scherpe
dolk verstrekt.
Listig werd nu een valstrik opgezet. De bruidegom,
die er nog onkundig van was, dat zijn verloofde op
de hoogte was van zijn afdwalingen van het pad
'der trouwe minnaars, zou in Anita's huis gelokt
worden. Niets vermoedend trad Carlos het huis van
zijn verloofde binnen, doch toen hij de deur van het
vertrek, waarin Anita hem geleid had, achter zich
gesloten had, wist hij, dat het uur der vergelding
aangebroken was. Anita's broeders pakten hom
beet en bonden hem op een stoel vast, die midden
in het overigens ledige vertrek stond. Tot zijn ont
zetting zag Carlos, dat niet alleen zijn bruid, doch
zijn geheele schoonfamilie met dolken en messen
gowapend was, terwijl Anita's moeder bovendien
nog een geladen pistool in de hand had.
Schuimbekkend van woede slingerde men hem een
serie verwijten naar het hoofd totdat eindelijk Ani
ta's pa alleen het woord nam. „Carlos", zei hij, „er
is slechts één weg voor je open om onze wraak te
ontgaan. Zweer onmiddellijk, dat je ten spoedigste
Anita zult trouwen." Carlos schudde het hoofd. „Wij
geven je precies vijf minuten om na te denken. Als
je niet wilt, dan is je laatste uur gekomen." „Ik
blijf bij mijn besluit", antwoordde Carlos. „Mijn lief
de voor Anita is dood. Ik geef er de voorkeur aan te
sterven inplaats van een huwelijk te sluiten, waarbij
liefde slechts van één kant komt." Op rustige toon
werd dit antwoord door Carlos Jimenez gegeven,
die nog steeds de stille hoop koesterde, dat de ge
heele ensceneering slechts ten doel had hem te intl-
mideeren. Doch vader Quiesca sprak langzaam het
vonnis uit: „Anita zal de eerste steek in je ontrouw
hart toebrengen."
Met fonkelende oogen en opgeheven dolk trad
Anita op Carlos toe, die er ondanks zijn boeien met
inspanning van alle krachten in geslaagd was zich
van zijn stoel te verheffen. Achter Anita stond haar
moeder met geladen pistool, waarmee zij ten tijde
harer carrière als tabakssmokkelaarster schieten ge
leerd had. Carlos keek Anita recht in de oogen. Plot
seling begon zij te sidderen, en liet haar opgeheven
hand zakken. Haar moeder schreeuwde haar toe,
dat zij als zij het vonnis niet voltrekken kon, opzij
moest gaan. Anita scheen haar niet te hooren. Ruw
trok de oude haar weg en richtte haar pistool op Car
los' borst. In een fractie van een seconde was Ani
ta weer naar voren gesprongen en sloeg haar armen
om Carlos' hals en op hetzelfde oogenblik ging het
schot af. De kogel doorboorde Anita het hoofd en
trof Carlos in de halsslagader. Beiden zakten in el
kaar en bliezen eenige oogenblikken later dc laatste
ademtocht uit.
DUBBEL ZUIGVERMOGEN NEDERLANDSCH FABRIKAAT
LAAGSTE PRIJS - BUITENGEWONE CONDITIËN
VRAAG DEMONSTRATIE FILIAAL VELO WASCHMACHINE My.
WAT EEN TREIN EN EEN AUTO
MET VIER OSSEN BESPANNEN
NIET KLAARSPEELDEN. HET
KLIMAAT STELT HOOGE EISCHEN
AAN HET MATERIAAL.
door
E. MAC LOCEN.
Wat het luchtverkeer voor Zuid-Afrika te betee-
kenen heeft, ervaart men het beste in een regenpe
riode van buitengewonen omvang, zooals dit eenigen
tijd geleden het geval was. Toen was het land bijna
tot een door meren en rivieren onbereikbaar eiland
geworden, wanneer niet de kleine vliegtuigen de
verbinding met de buitenwereld hadden onderhou
den. Over de verkeersmoeilijkheden gedurende deze
maanden kan men zich hier nauwelijks een denk
beeld vormen. De regen wend tot een catastrophe.
Rivieren, die jaren lang droog hadden gelegen,
vulden zich met water en stroomden maanden lang,
dag en nacht.
Bruggen werden weggeslagen, en ook de primitie
ve dijken konden de watermassa's niet weerstaan.
Alles en alles werd in het werk gesteld, om het wa
ter binnen de dijken te houden, maar na een nieu
wen wolkbreuk werd deze arbeid weer vernietigd.
Sommige streken werden meters hoog onder het
zand bedolven, of wel er ontstonden moerassen,
waarin alles hopeloos wegzakte. Ook met de auto
was er geen komen aan; het beste ging het nog
wanneer er vier ossen waren gespannen! Daar ieder
verkeer op den grond vastliep, kwam er ook stagna
tie in de postverbinding. In de bruine zakken lagen
de brieven op de stations tot een ondernemende
trein ze medenam, door zand en moeras heen, om
op een gegeven oogenblik toch vast te loopen, waar
na de brieven weer rustig op een verdere verzending
wachten.
Het gewicht van de luchtpostzakken had zich in
deze regenperiode vertienvoudigd. Dikwijls waren
er zooveel, dat de eenige passagier, die in de open
sport-twoseater kon worden medegenomen, moest
thuisblijven, omdat de tweede plaats geheel onder de
zakken was bedolven. In dien tijd waren de vlieg
tuigjes, die de eenige regelmatige berichtendienst
van en naar de Unie in stand hielden, de brug ge
worden, welke naar de overige wereld voerde. Maar
ook in het Zuid-Westen zelf waren deze kleine ma
chines, dikwijls de redders in nood. In het bijzonder,
wanneer ze de aankomende scheepspassagiers van
Het moment waarop de zgn. postraket, waarmede Donderdagmiddag op het strand te Katwijk aan Zea
proeven zonden worden genomen explodeerde, waardoor de proefnemingen mislukten,
de kust afhaalden, om hun een moeilijke tocht door
de Namibwocstijn te besparen.
In die weken waren de vliegtuigen boven den
Windhoek zoo iets alledaags geworden, dat de
zwartjes nauwelijks meer hun hoofd omhoog brach
ten. En op het vliegveld zelf was alles in de weer.
De leider leidde ons allervriendelijkst in zijn rijk
rond, aldus vertelt Mac Locen. Juist waren er drie
militaire vliegtuigen op een proefvlucht uit de Unie
aangekomen en in een groote hangar van de
„Sou th-West-African-Airways" ondergebracht. Een
„Gipsy-Mott", die aan een dokter in den Windhoek
behoorde, om daarmede zijn dikwijls heel afgelegen
wonende patiënten te bezoeken, stond start-klaar ta
brommen. En dan stond daar klein en zilverkleurig
met vliegensvlug draaiende propeller de „Silver-
Arrow", het postvliegtuig, klaar om naar Kim-
berley te vertrekken, 's Namiddags om 3 uur start
de piloot, overnacht in Kcotmanshoop en bereikt
den volgenden dag Kimberlcy, het eindstation. Do
vlucht duurt heen en terug 18 uren. De tanks in
'de vleugels worden met benzine gevuld, zak na zak
verdwijnt in het innerlijk Van liet vliegtuig, dan
neemt de piloot zijn plaats in, geeft een teeken
en de machine gaat er vandoor.
„Hoe wordt hier gevlogen?" vroegen wij den
leider van het vliegveld. „In elk geval anders dan
in Europa", was zijn antwoord. In de eerste plaats
ontbreken hier ten ecnenmale regelmatige weer*
berichten. De piloot vliegt op goed geluk het blau
we uitspansel in, dat echter in dezen regentijd
meer grauw of zwart is.
Om onwoerscentra kan wel heen gevlogen wor
den, maar „onaangediende luchtstroomingen, die
over dit verschroeiend heete continent meestal met
sterke winden en buien optreden, verrassen den pi
loot steeds en eischen van hem de grootste voorzich
tigheid en tegenwoordigheid van geest
De luchtlijn leidt over wilde bergstreken, verlaten
wouden en waterlooze woestijnen, die elke nood
landing tot een gevaarlijk avontuur maken. Daaren
tegen is hier in de dunne lucht het uitzicht buiten
gewoon goed, en dorpjes en dergelijke kunnen reeds
op een ongelooflijk verren afstand herkend wor
den, nog te meer daar ook de z.g. bodemnevel hier
onbekend is. Maar de grootste temperatuursver
schillen eischen van het materiaal heel wat meer
dan in Europa.
In den Afrikaanschen dag zijn toch temperatuur
schommelingen van 30 graden en meer niet zeld
zaam!
TEGEN DE WESTERSCHE MODE IN CHINA.
De „Jagerfontein" van de Holland-Afrika-lijn heeft Donderdag op kompas gevaren teneinde met behulp
van de kompas boei het kompas te stellen, waarvan hierboven een typische foto.
Geen pyama, geen „shorts", geen korte
monwen of rokken.
Peiping (Peking). Met biutengewone snel
heid grijpt in China de beweging om zich heen, die
zich keert tegen de iutingen der moderne Wester-
sche mode. Thansh eeft het gemeentebestuur van
Peiping weer bepalingen afgekondigd inzake de
kleeding der vrouwen.
O.a. mogen zij niet ip straat versohijncn in pyama
en sandalen, of in shorts. Mouwen moeten tot aan
de ellebogen reiken, rokken tot over de knieën en
dekleeding mag niet te streng getailleerd zijn.
Naaisters en kleermakers die kleeding maken
voor hun vrouwelijke clientèle, waarbij met deze
bepalingen geen rekening wordt gehouden, krijgen
zware boete.
200 FAMILIELEDEN VAN GEëXECUTEERDEN
NAAR SIBERIë.
Mos kon. De familielden der te Leningrad en
Moskou geëxecuteerde 71 personen, zijn op aan
stichting van den Volkscommissaris van Binnon-
landsche Zaken, voor den duur van drie tot 10 jar
ren naar Siberië verbannen. Het aantal bannelin
gen bedraagt 200. Hun bezittingen vervallen aan den
staak
Psychologen van de New-Yorksche Universiteit
houden zich bezig met een wonderkind, een 6-jarig
Joodsch jongetje, zoon van een kleinen winkelier te
New York. De naam van het kind wordt in zijn
eigenbelang geheim gehouden, doch eenige dokto
ren, die bij het wetenschappelijk onderzoek betrok
ken waren, verklaarden, dat hij een graad van in
telligentie heeft bereikt, die gemiddeld slechts bij
één op de milliocn kinderen voorkomt. Toen hij
achttien maanden was, sprak hij reeds vloeiend en
toen het kind twintig maanden oud was, kende het
reeds het alphabet en was in staat het ook vlot van
achteren naar voren op te noemen. Hij had toen 72
blokken met letters en cijfers op elk van de zes kan
ten van het blok. Als hem een kant getoond werd,
was hij in staat van alle 72 blokken de 5 andere
kanten op te noemen. Nu hij zes jaar is, gebruikt hij
in zijn conversatie op natuurlijke wijze woorden als
encyclopedie, evolutie, lichtsterkte, enz. Zijn reken
kundig vermogen is zoo groot, als van een normaal
kind op 12-jarigcn leeftijd.
TUSSCHEN EEN MACHINE GERAAKT.
Arbeider eenige malen rondgeslingerd.
In de stroocartonfabriek „Erica" te Oude Pekela
kwam de 20-jarige arbeider H. Spelde in aanraking
met een draaiende as van één der machines. De man
werd eenige malen rondgeslingerd, waarbij hem de
klecren van het lichaam werden gerukt.
Met ernstige verwondingen werd do ongelukkige
uit de machine gehaald. De man, die een beenfrac
tuur, een ontwrichte arm, een gebroken rib en bloe
dende wonden over het geheele lichaam heeft gekre
gen is naar het R.K. ziekenhuis te Winschoten ver
voerd.
