Winterparadijs
Een sprookjeswereld, waarover de zon den overvloed
van haar licht uitstort en de verheven grootheid
van het verstarde hooggebergte met het diepe,
eeuwige zwijgen, dat over dit geweldige deel der
schepping rust.
REEDS ln het begin van deze maand
wanneer de eerste sneeuw in Zwit
serland gevallen is, worden de
herinneringen over den meestal
grauwen en somberen November
teruggedrongen, en valt het gemakkelijker
te denken aan de heerlijke, prachtige win
termaanden in het Zwitsersche gebergte,
waarin de zon haar stralen verspreidt over
diep-ingesneeuwde bergdorpen, bergweiden
en bosschen en waarin een strakke, blauwe
hemel ononderbroken, dagen achtereen zich
over gebruinde en vroolijke menschen
spant, die naar de Zwitsersche bergen ge
trokken zijn, om wintersport te beoefenen.
De winter hult het Zwitsersch bergland
In een dicht sneeuwkleed, waardoor heel
het land wordt omgetooverd tot een wit
paradijs.
Maanden achtereen straalt de zon in het
hooggebergte onder den eeuwig blauwen
hemelkoepel. Als zij bij ons schuil gaat
achter zware en sombere nevelgordijnen of
uit onze lage landen wordt verbannen door
neerplassende regens en snijdende windvla
gen, troont zij boven 't Zwitsersch hoogge
bergte in haar volle glorie.
Hot witte bergparadijs is het rijk, waar
over zij den overvloed van haar licht uit
stort, fonkelende lichtbundels, die over de
dichtbesneeuwde kruinen der aarde heen-
schieten, en sprankelend zonnevuur, dat
als een gouden regen langs de bergwanden
neerval^
In deze sprookjeswereld, deze majes
tueuze bergwereld van Zwitserland, vindt
men naast de stille pittoreske bergplaats
jes, die zoo vreedzaam en rustig onder hun
dek van hooge sneeuw als het ware begra
ven liggen, de verheven grootheid van het
verstarde hooggebergte met het diepe, eeu
wige zwijgen, dat over dit geweldige deel
der schepping rust.
En de Alpenbewoners, die op honderden
wintersche bergtochten het hooggebergte
hebben doorkruist, buigen zich steeds weer
ootmoedig voor deze machtige verheven
heid.
Sport in de bergen.
Is het wonder, dat dit land van sprook
jesachtige sneeuwrijkdom, dit land van zon
en licht steeds weer opnieuw bezocht wordt
door duizenden natuurvrienden en sport
liefhebbers?
De lucht in het hooggebergte is absoluut
luiver, de atmosfeer is er geheel en al on
besmet. De voortreffelijkste eigenschap van het winterklimaat in het
hooggebergte is evenwel, dat de zonnestraling er buitengewoon
krachtig is.
Niettegenstaande de betrekkelijk lage temperatuur, is de kracht
van het zonlicht er zoo groot, dat men uren achtereen in de open
lucht kan doorbrengen, ook al is men slechts luchtig gekleed. Zelfs
in het hartje van den winter kan men in luchtige kleeding, mits
men maar zorgt voor dicht schoeisel en een paar warme kousen,
uren achter elkaar in de hooge sneeuw en bij lage temperatuur van
het heerlijke winterklimaat genieten.
Ilier hebben de dagen, wanneer eenmaal
de aarde met sneeuw bedekt is, al hun som
berheid verloren. De hemel is dan van het
blauwste blauw en er wordt met volle teugen
van een frissche
lucht genoten, die
nieuwe levens
kracht schenkt. En
iederen morgen
weer staat de zon
aan den hemel en
toovert duizenden
lichtjes op het dich
te sneeuwkleed.
Dan geraken de eerder genoemde stille berg
plaatsjes gaandeweg in een koortsachtige stem
ming. Alles wordt in gereedheid gebracht voor
het beoefenen der wintersport; men wacht er nog
slechts op de ware sportliefhebbers, die hier alle
zorgen van zich kunnen schudden en wier genot
het is in vliegende vaart van de dichtbesneeuwde berghellingen om
laag te glijden. Daar waar pas het rijk van Koning Winter begint,
namelijk hoog boven in de eenzaamheid van het onmetelijk wijde
gebergte.
Reusachtige rotsblokken, die tot nu toe een voortdurend gevaar
opleverden, doordat de vorming van sneeuwlawines door deze ge
weldige rotsformaties bevorderd werd, heeft men met dynamiet
laten springen. Ook de spoorlijn is tegen alle vallende gesteente en
Een Sneeuwsptookje
tegen sneeuwlawines beschermd.
Zoo is het Jungfraugebied in dit wonder
land van Alpenreuzen een waar „ski-para
dijs". De bouw van de Jungfraubaan is een
van de meest machtige werken der moderne
techniek.
Als in een droom stijgt men boven do
sneeuw- en ijsvelden omhoog in het onmete
lijke rijk van de eeuwige sneeuw, dat zich
uitstrekt op een hoogte van 3500 meter.
Reeds jaren lang is het Jungfraujoch een
uitgangspunt voor de bestijging der talrijke
bergtoppen, die tot de schoonste en hoogste
der Zwitsersche Alpen behooren. In het
Jungfraugebied, aldus wordt gezegd, is men
los van de aarde, men zweeft er in een
sfeer van licht en sneeuw.
Een wandeling in de vroege morgenuren
over de toppen van de Jungfrau naar het
Ewigschneefeld, den Walchergrat en Wal-
cherhorn is een onbeschrijfelijke droom.
Men heeft er van de toppen een imponeerend
uitzicht op den zachtblauwen Grindelwald-
gletscher, een ware ijszec.
Donker en zwart teekenen zich daarbo
ven de steile bergwanden van den Schreck-
horn af en daarachter steken de zilveren
toppen van den Wetterhorn als fonkelende
hellebaarden in de lucht, als werden zij
door de donkere bergreuzen gedragen.
De lawines slapen als reusachtige ijsberen
op de hellingen van het gebergte en de hoog
ste top verheft zich als een onwrikbare
burcht boven de opeengestapelde gletschers.
Uit den krans van bergtoppen, die den
diep blauwen hemel siert, glijden de skiba
nen als reusachtige sneeuwsluiers in het dal
omlaag. Welk een genot, als men na een vcr-
moeienden tocht zijn afgematte ledematen
kan uitstrekken op de warme glctschor-
steenen en ze in de zon kan bruinen.
Ook echter wanneer de zon zich voor kor
ten tijd uit haar gebied terugtrekt, om
plaats te maken voor den sneeuwstorm, die
het berglandschap met een nieuwe sneeuw
vacht bedekt, behoeft dit voor den sportlief
hebber nog geen reden te zijn, om zich in
zijn berghotel terug te trekken. Integendeel
een stortbad van sneeuw in het hoogge
bergte geeft aan het gelaat een gezonden
kleur en doet den ledematen wel.
Met blozende wangen en stralende oogen
keeren de beoefenaars der skisport, die bij
het vroolijk spel van dwarrelende sneeuw
vlokken een dag van gezonde spanning heb
ben doorgebracht, 's avonds in hun toeris
tenhotel terug en tot diep in den nacht
droomen zij van het bijkans bovenaardsche
schouwspel, dat hun de sneeuwstorm
bood.
it. f
