De Sprinkhanenoorlog.
Plaatselijk Nieuws.
De zwarte slang.
Stella Seemer komt
Het grocte Zuid-Afrikaansche offensief
De komende parlementaire werkzaam
heden in Amerika.
Gas-akrm in de Londensche City.
Abonnementsgelden»
Inbraak te Alkmaar.
j
Concert Schagen's Harmoniekapel
Kort
verhaal
UIT BURBAN VERLUIDT, DAT DE STRIJD TEGEN
DE SPRINKHANEN ONVERDROTEN VOORT
DUURT.
Zuid-Afrika is op het oogenblik gewikkeld in de
grootste anti-sprinkhanenveldtocht, die do historie
ooit meegemaakt heeft. Bijna het geheele grondge
bied van de Zuid-Afrikaansche Unie wordt door
een of andere sprinkhanen variëteit bedreigd. Slechts
de kustdistricten van de Kaapkolonie zijn tot dus
verre van een sprlnkhaneninvasie verschoond ge
bleven.
Do afgeloopen twee maanden hoeft een intensieve
strijd plaatsgevonden tegen de bruine of Zuid-Afri
kaansche sprinkhanen. De strijd heeft het hevigst
gewoed in de centrale districten. Het slagveld aldaar
was ongeveer 230.000 vierkante mijl groot, terwijl
een oppervlak van 10.000 vierkante mijl in de Zui
delijke en Westelijke deelen van den Oranje Vrij
staat, alsmede eenige kleinere districten in West-
Transvaal eveneens door den sprinkhanenplaag ge
teisterd zijn.
Indien de strijd slechts gericht had behoeven te
zijn tegen do bruine sprinkhaan, zou het gevaar
voor de Zuid-Afrikaansche land bouw niet zoo groot
zijn geweest. Doch drie andere sprinkhanensoorten
moesten evenjeens bestreden worden. In de Noord
westelijke districten van de Kaapkolonie heeft de
woestijn-sprinkhaan zijn intrede gedaan, tcrwiil de
ze variëteit eveneens gesignaleerd is in Zuid-West-
Afrika, zoodat tegen de nieuwe generatie van deze
insectensnort. t.z.t. weer een veldtocht plaats zal
moeten vinden. Voorts haart de Aanwezigheid van de
tropische treksnrinkhaan het Ministerie van Land
bouw in Zuid-Afrika groofe zorg. daar deze sooft
een groot gevaar is voor de Zuid-Afrikaansche pro
vincies. Doch het grootste gevaar op het oogenblik
is de z.g. roode sprinkhaan. De schade die dit in
sect het afgeloopen jaar heeft aangericht valt niet
te beciiferen. Tot de meest geteisterde gebieden be
hoort Natal, Zoeloeland en Noord-Transvaal. Dc
strijd tegen de sprinkhanen is ovenwei buitengewoon
goed georganiseerd. Het hoofdkwartier is het z.g.
..Loenst Bureau", dat geregeld communiqué's ver
strekt. Waar ergens in de Unie sprinkhanen ver
schijnen. wordt dit onmiddellijk aan de „generale
staf' medegedeeld. Op deze wijze heeft men den trek
der snrinkhanon kunnen volgen.
Het spreekt vanzelf, dat de strijd tegen de sprink
hanen. die zelf voor enorme bedrngen opvreten, ook
geweldige sommen gelds verslindt. Per 1 Juli f.1.
bedroegen de onkosten van de sprinkhanencampag-
ne. die eind 1033 begonnen is ongeveer 500.000 p. st.
Groote schade hebben de sprinkhanen aangericht
in de districten waar rietsuiker verbouwd wordt,
doordat mm de insecten in dichtbegroeide terrei
nen moeilijk bestrijden kan. Tn het open veld ver
jagen de hoeren de sprinkhanen gedeeltelijk door
lawaai te maken. Do insecten, die toch neerstrijken
worden met een arsenicumnplossing bespoten, die
een doodende uitwerking heeft. Het arsenicum wordt
gratis door de regeering onder de hoeren gedistribu
eerd. F.en ander wanen tegen de sprinkhanen is het
gebruik van vlammenwerpers.
Ondanks al deze hulpmiddelen verwacht, men, dat
de nieuwe sprinkhanengeneratie, die omstreeks half
Januari volwassen zal zijn, nog in grootere getale
op zal treden dan die dor afgeloopen maanden.
Evenals ieder wezen in de natuur hooft, ook de
sprinkhaan zijn vijanden en in het bijzonder de
eitics van de sprinkhaan dienen menig ander insect
tot voedsel.
Doch om weer op de regeoringsmaatregelen terug
te komen, de sprinkhanen worden ook in de lucht
bestreden en wel door vliegmachines. In Noord-Zoe-
loeland. dicht bii de Portugnesche grens, zijn twee
vliegtuigen gestafionnoerd, die uitsluitend in dienst,
zijn voor de anti-sorinkhanencamnagne. Zoodra een
zwerm gesignaleerd wordt, trekken de vliegtuigen er
op uit en bespuiten de zwerm mot arscnicumpoeder.
Men ziet, de regpering is actief en stelt voldoende
geld ter beschikking om den strijd te voeren. Doch
het. blijft een titanenstrijd om dc millioenen insec
ten te verdolgen. En gelukt het somwijlen in enkele
districten de schade tot een minimum te reduceeren,
uit. andere districten komen dan daarentegen be
richten, dat de snrinkhancn wederom het werk en
geduld van den landbouwer van een geheel jaar in
luttele uren vernietigd hebben.
Commandant Holman zat op zijn veranda, in ge
dachten verzonken. Zeven jaren was hij nu al hier,
op dezen voorpost der civilisatie, bij het oerwoud.
Zeven jaar geleden was hij luitenant geweest in het
hooge Noorden, en een luitenant, die het leven wist
te genieten. Daarbij had hij een zwakke gezondheid,
die tegen zijn uitspattingen niet bestand was. Ver
geefs trachtte hij langen tijd z'n geschokte gezond
heid te herstellen met doktersmiddelcn. Tenslotte
ontdekte hij een soort persoonlijke philosophie die
hem hielp, zijn lichaam tegen z'n diverse genoegens
te stalen.
Iedere ziekte, zoo
beweerde hij, ieder on
geluk, moest men be
strijden met een of an
dere kwade gewoonte.
Zijn zieke longen go-
nas hij op deze wijze
door een onmatig Al
coholisme. Om van
zijn alcoholisme af te
komen, greep hij naar
morphine. En zoo ging
hij nis het ware van
do ééne crisis in de
andere over en telkens
werden do bacillen overwonnen. Juist toen hij in
een opiumperiode verkeerde, kreeg hij het aanbod
om naar den Congo te gaan.
Deze fantastische werkkring, die rijk betaalde en
zeer gevaarlijk was, lokte hem onmiddellijk. Niets
had hij zich zoo vurig kunnen wcnschen als een
soort koning te worden over twintigduizend men-
schcnetende Bantonnegers.
Natuurlijk vielen allo tropenziektcn op hem aan
in de eerste drie jaren dat hij zijn nieuwen werk
kring vervulde. Maar toen scheen hij ook als het
ware immuun voor nl dergelijke ziekten geworden.
En nu noemden hem dc negers Groote Heer en
vreesden hem als den duivel zelf. Holman hield er
geen ethische begrippen en bezwaren op na. De
negers waren voor hem werktuigen en lastige
dieren. Zij op hun beurt haatten hem onder hun
vrees. En die haat ziedde om hem heen, als de
gloeiende tropenzon, geluidloos, geduldig, verrader
lijk. Hij wist dat en was op zijn hoede.
Terwijl Holman zicli een nieuwe whiskey-soda in
Nieuwe strijd verwacht.
Washington. President Roosevelt heeft bijna
den geheelen Nieuwjaarsdag doorgebracht werkende
aan de Boodschap, die hij zal uitspreken voor het.
74ste Congres der Vercenigde Staten en waarin hij
de gegevens, die hij reeds beknopt in zijn Kerst-
speech behandelde, uitvoerig zal uitwerken. In het
gedeelte van het Witte Huis, waar Roosevelt aan
het werk was, kon practisch niemand doordringen.
Alle deskundigen die een funt.cie hebben bij het cri-
siswerk zijn van hun vacanties teruggekeerd om
bij de hand te zijn indien Roosevelt een hunner
noodig heeft.
Inmiddels verwacht men in welingelichte kringen,
dat in het Congres opnieuw een strijd zal ontstaan,
over de kwestie van onmiddellijke uitkeering van
den bonus aan de oudstrijders. De commandant van
het Amerikaansche legioen, Frank Belgrano Jr., ver
klaarde, dat de oud-strijders hun weg naar het Con
gres zouden weten te vinden Zijn verklaring werd
gepubliceerd in antwoord op een brief van presi
dent Roosevelt aan een oud-strijder in Texas, waar
in Roosevelt mededeelde, dat hij zich tegen onmid
dellijke betaling zou verzetten. In Senaatskringen
verwacht men, dat Roosevelt niet zal aarzelen zijn
veto tegen onmiddellijke betaling uit te spreken.
De eerste week, van zijn zittingsperiode zal het
congres zich waarschijnlijk in hoofdzaak met for-
meele aangelegenheden,de verkiezing en benoeming
van functionarissen en commissies bezig houden,
Men gelooft, dat de verkiezing van den democrati-
schen afgevaardigde van Tennessee, Joseph Bylas,
tot voorzitter van het Huis, vrijwel zeker is. Wie lei
der van de meerderheid in het Huis van Afgevaar
digden zal worden, staat nog niet vast.
INBRAAK IN STATION.
In den nacht van oud op nieuw heeft men te Lage
Zwaluwe in het station ingebroken. Door het uit
snijden van een ruit heeft men zich aan de perron
zijde toegang verschaft tot het plaatskaartenbureau
en aldaar een hoeveelheid vreemd geld en sigaren
ontvreemd. De brandkast is niet aangetast. Vermoe
delijk zijn hier dezelfde personen aan het werk ge
weest, die op 22 December j.1. in het station Zeven-
bergschehoek een inbraak pleegden. Van de daders,
die met een auto of per rijwiel de vlucht namen, is
niets gevonden.
Met een politichond werd het terrein afgezocht.
VIJF SLACHTOFFERS VAN TWEE VERKEERS
ONGEVALLEN TE PARUS.
Parijs: Op Nieuwjaarsdag reed een auto met
drie personen, waaronder een blinde zangleeraar,
tegen den avond bij Montlouis in de Loire. Pas een
uur later werd het ongeluk door voorbijgangers ont
dekt, aangezien de schijnwerpers van den in de ri
vier liggende wagen nog steeds brandden. Toen de
wagen geborgen werd, waren de inzittenden reeds
overleden.
Op Oudejaarsavond is een paard en wagen bij
Lorient bij een brug over de Oust in de rivier ge
stort. De beide inzittenden verdronken, en hun
lijken werden door den stroom meegevoerd, zoodat
zij nog niet geborgen konden worden.
Tengevolge van een amoniak-ontploffing.
Londen. Dinsdagavond tegen 9 uur vond in
een chemische fabriek in het Zuid-Oosten van de
Londensche City een amoniak-ontploffing plaats,
waarschijnlijk tengevolge van het feit, dat de hoofd
kraan der amoniak-installatie niet was gesloten. In
korten tijd had zich voor de fabriek een groote men-
schenmenigte verzameld, die door de politie echter
tot op geruimen afstand werd teruggedrongen om
haar te beschermen tegen de giftige amoniak-dam-
pen. Nadat men een uur lang gezocht had, slaagden
achttien van gasmaskers voorziene brandweerlieden
erin, de hoofdkraan te vinden en te sluiten. De fa-
brieks-nachtwaker was tengevolge van de ontplof
fing over eenigen afstand weggeslingerd en had een
zoodanige amoniak-vergiftiging opgeloopen, dat hij
in hot ziekenhuis moest worden opgenomen. Ook
een drietal brandweerlieden was ondanks hun gas
maskers bewusteloos geraakt.
schonk, kwam zijn huisjongen, die christelijk gedoopt
was en Bismarck heette, op de veranda, hurkte neer
en raakte toen zijn meester hem niet opmerkte, zijn
schoen aan.
Holman schrikte op.
Ja wat?
De dag-slang, heer.
Holman begreep. De zwarte slang, vier-en-twintig
uur slang of dag-slang, zooals ze genoemd werd,
wier beet altijd doodt, was in het dorp gesignaleerd.
En hij had al order gegeven, dat men het beest
moest vangen. Holman dacht er over na, dat hij tot
nu toe niets gemerkt had van de jacht. Hij wilde
Bismarck iets vragen, maar deze was al verdwenen.
Ergens vandaan, blijkbaar van het bamboedak,
klonk een zacht knistcren.
Toen plotseling klonk het heesche schreeuwen
van een papegaai uit de twijgen van een mango
boom. Even later merkte Holman een ander geluid,
iets, alsof het zeildoek, dat boven zijn hoofd gespan
nen was om hem voor den zonnegloed te beschermen,
met een scherp voorwerp werd doorgesneden. En
toen opeens was iets als een zwarte bliksemstraal,
en dan een bijtende pijn in de borst. Met een sprong
was hij overeind, greep naar zijn revolver, maar
toen zag hij iets diks, zwarts, dat de verandatrap af
vloog. Op den grond bleef alleen een slijmerig spoor
achter. En op zijn borst ontdekte hij de wonden van
een heet, waaruit al een zwart vocht begon te loo-
pen. Toen liet hij zijn hand weer van de revolver
wegzinken. Waarom zich druk maken? In vier-en-
twintig-uur was het afgeloopen.
Dus ging hij kalm in huis en begon zijn papieren
te ordenen. Onderweg begonnen de wonden te zwol
len en een onweerstaanbaren drang tot slapen beving
hem. Duizelig zonk hij van den stoel op den grond
en kon niet meer overeind komen. Het laatste wat
hij zag waren de gezichten van Mawa en Ram, zijn
twee vrouwelijke bedienden, en dat van Bismarck.
Van heel ver drong het steunen en jammeren van
dc twee negerinnen en den neger tot hem door en
uit nevels doken vaag nog de gezichten op van twee
blanken; zijn vrienden, den dokter en den Vrederech
ter.
Den volgenden morgen kwam hij pas weer tot be
wustzijn. Dit tot ontzetting van Mawa, die zich al
een en ander van hem had toegeëigend wat haar zeer
lokte, als daar zijn: een kleine wekker, een doosje
met naalden, dc glinsterende knoopen van zijn uni
form, enz. Toen hij zijn oogen opsloeg, sprong ze
ontzet weg, want volgens de regelen der kunst had
hij heelomaal niet meer bij bewustzijn moeten ko
men. Zelfs nu nog vreesde ze hem zoozeer, dat ze
in het bosch vluchtte, om daar zijn dood af te wach
Betaling 4e kwartaal 1934.
Aan onze lezers buiten Scbagen doen wij het ver
zoek het abonnementsgeld der Schager Courant over
het vierde kwartaal 1934, ten bedrage van 1 1.80
(voor Courant met Zondagsblad f 2.53)
vóór 15 Januari a.s.
aan ons Bureau te betalen, óf over te maken per
postwissel óf over te laten schrijven op onze post
rekening No. 23330.
Voor alle abonné's die gewoon zijn het couranten-
geld aan onze Agenten (de plaatselijke kantoorhou
ders) te betalen, geldt dit verzoek niet.
Zij, die bij ons op De Prins, Het Nienwe Mode
blad, Gracieuse, enz. zijn geabonneerd, kannen even
eens het daarvoor verschuldigde abonnementsgeld
4e kwartaal 1934, op dezelfde wijze toezenden.
Na genoemden datum wordt beschikt met f 0.14
verhooging. Toezending is dus voordeelig!
Voor De Prins is het bedrag f2.13
Voor Het Nieuwe Modeblad f 1-50
Voor Graciense i 2.15
Voor Panorama 12.60
Voor Het Leven f 2-50
DE ADMINISTRATIE
Op Oudejaarsavond. 1800 gulden ont
vreemd.
Alkmaar. Oudejaaravond is in een woning
op het Zeglis te Alkmaar, terwijl de bewoners bij
familieleden het Oudejaar vierden, ingebroken. Toen
de bewoners thuis kwamen, werd een bedrag van
circa 1800 gulden, alsmede een gouden horloge,
vermist. Nog denzclfden nacht heeft de politie een
persoon aangehouden, die van de inbraak wordt
verdacht. De man werd in het politiebureau opge
sloten.
De zaak is in onderzoek.
DE EERSTE DAG VAN DEN VRIJEN BROODHAN-
DEL IN RUSLAND.
Moskou. De eerste dag van den vrijen brood-
handel is niet zonder moeilijkheden verloopen. On
middellijk na opening van de winkels vormden zich
lange files. In verschillende steden was de brood-
voorraad niet voldoende en ontstonden incidenten
tengevolge van de hooge broodprijzen. Militie werd
gereed gehouden om eventueel tegen groote demon
straties te kunnen optreden.
De „Prawda" wijdt den eersten dag van den vrijen
broodhandel een artikel eraan en wijst op het tóe-
nemende vertrouwen van de bevolking in de Sow-
j et-regeering.
VROUW TE WATER GERAAKT EN VERDRONKEN
Eindhoven. Op Nieuwjaarsdag werd in een
sloot bij de Laagstraat te Gestel het lijk gevonden
van de 57-jarige mej. B. van Meere, die sinds 31 Dec.
uit het Liefdegesticht te Strijp vermist werd. Ver
moedelijk is het slachtoffer uitgeput geweest en
door de duisternis misleid, te water geraakt. Zij was
afkomstig uit Rotterdam, maar werd sinds eenigen
tijd te Strijp verpleegd.
ONTSPORING VAN DEN D-TREIN
LYON-MARSEIL-LE.
Parijs. Gisternacht is de D-trein Lyon-Marseillc
tusschen Vauris en Roches te Condrieu ontspoord.
Tengevolge van een verzakking van den spoordijk
waren op deze plaats de rails eenigszins verbogen,
zoodat vijf wagons ontspoorden, en wel twee goede
renwagens, twee postrijtuigen en een restauratie-rij
tuig. De vijf wagons stortten om, doch gelukkig de
den zich geen persoonlijke ongevallen voor en be
perkten de gevolgen zich tot materieele schade. De
beide sporen op het genoemde traject zijn momen
teel versperd en het treinverkeer wordt langs den
rechterover van de Rhöne geleid.
ten. Ook Bismarck was verdwenen. Alleen Ram, de
twaalfjarige, bloeiende, lieve Ram, zat bij het bed.
Voor Ram had Holman altijd een zwak gehad, om
dat hij haar als klein kind zelf uit de klauwen van
een tijger gered had. En Ram was het, die vertelde
wat Mawa en Bismarck gedaan hadden. Waarop
Holman plotseling een licht voelde opgaan. De heel»
verraderlijke intrigue werd hem duidelijk.
De stilte gisteren, toen de jacht naar de slang had
moeten beginnen toen was ze allang gevangen
en werd in een mand naar de plaats van bestem
ming gebracht. Het zachte knisteren op het dak
toen was één van de zwarten op het dak gekropen
met de mand. De papegaaienkreet, die den aan
rander waarschuwde, zoodra hij juist boven Hol
man gekomen was. Het stulcscheuren of snijden
van het zeildoek
Zóó woedend werd Holman, toen hij dat alles
overdacht en doorzag, dat hij zich oprichtte en tot
de ontstelde Ram zei: „Ik zal je broertjes laten zien,
hoe een blanke sterft!"
Toen hij op de veranda verscheen, met zijn geweer
in z'n rechter en een flesch whiskey in z'n linker
hand, ontstond er een ware paniek onder de massa
negers, die stil voor het huis wachtten op zijn dood.
Als opgejaagd door booze geesten vluchtten ze het
bosch in. Holman voelde een zekere voldoening, die
hem deed glimlachen. Hij ging op zijn gemak zit
ten, rolde-een sigaret, liet Ram drie nieuwe flesscnen
soda brengen hij berekende dat hij nog drie uren
te leven had en wenkte haar bij hem te komen
zitten. Het meisje, ontsteld en verbaasd, maar zon
der vrees, zette zich aan zijn voeten.
Het werd middag. In het dorp steeg de spanning
en onrust. Men fluisterde dat Holman al dood was,
maar dat zijn geest op de veranda zat en vele fles-
schen vuurwater dronk met de beide andere blan
ken. Naarmate de onrust en angst onder de negers
grooter werd, steeg de opgewekte stemming op de
veranda. Rijen whiskeyflesschen stonden op den
grond, waar Ram zich amuseerde met ze netjes te
rangschikken. Nu en dan drong schallend gelach
tot de ooren der ontstelde negers door. Holman ver
telde van zijn leven en dat was dikwijls amusant
genoeg geweest. Geen van de drie voelde in 't
minst iets lugubers in het naderende einde.
Daarvoor waren ze alle drie te gehard en philo-
sophisch. Alleen Ram begon nu en dan te schreien.
Dan liet Holman haar van zijn glas drinken, streek
haar over het kroeshaar en getroost hernam ze
haar houding aan zijn voeten, het aardige kopje
tegen zijn been gesteund.
Met mij sterft een vakman der levenskunst, zei
Holman.
AUTO ZONDER TREEPLANKEN.
Voor den Franschen president.
Parijs, 2 Jan. Op Nieuwjaarsdag heeft de presi
dent der Fransche republiek Lebrun voor de eerste
maal gebruik gemaakt van zijn nieuwe ambtsauto,
die geen treeplank heeft. Men neemt aan, dat door
den moordaanslag te Marseille is bewezen, dat de
treeplank van een auto in geval van een aanslag
den dader het uitvoeren van zijn daad ten zeerste
kan vergemakkelijken.
EERSTE VROUWELIJKE POSTVERKEERPILOTE
TE NEW YORK.
New York. De eerste vrouwelijke pilote op de
vaste postverkeers-luchtlijnen, de 25-jarige Miss He
len Richey, heeft gisteren haar eerste regelmatige
postvlucht gemaakt, tezamen met 'n manlijk piloot,
met een machine die zeven passagiers vervoerde van
Washington naar Dctroit, waar Miss Richey het toe
stel keurig op het vliegveld neerzette. Miss Richey
heeft alvorens zij in vasten dienst is gekomen reeds
honderd duizend mijl sedert 1930 gevlogen.
Met medewerking van „Pro Arte", da*
meskoor uit Alkmaar, Dir. Jac, Jansen*
I
Wat vorig jaar, helaas, niet mogelijk was, zal deze
keer weder plaats kunnen vinden. Op 6 Jan. a.s*
zal door bovengenoemde vereen, een winter-concert
worden gegeven. De kapel heeft zich ernstig voorbe
reid. Vanaf 1 Sept. is er geregeld geoefend; iedere
repetitie heeft zich gekenmerkt door een zeer goede
opkomst, een nuttig en toch prettig oefenen, 'n beste
stemming tusschen allen onderling. We mogen wel
constateeren, dat de harmonie-kapel weder bloeit en
zeker is het te verwachten, dat het goed te bemer
ken zal zijn aan de kwaliteit van het a.s. concert.
Het programma vermeldt vele nieuwe nummers*
Het oude repertoire bevat zeker vele schoone stuk
ken, maar veel is toch niet meer geschikt, of al zoo
veel gespeeld en gehoord; 't is dus meer vernieuwd
om ook het concert voor de toehoorders weer meer
aantrekkelijk te maken.
Medewerking verleent het dameskoor „Pro Arte",
Inderdaad opgericht, een zestal jaren geleden om
„de kunst te dienen". Dit zangkoor zingt als regel
alleen muziek uit de groote glansperiode van dert
koorzang, 14. 15, 16 honderd, en doelbewust de mo
derne koorzang. Doelbewust, om hierdoor de mo
derne muziek te helpen verspreiden .en den compo
nist te steunen in zijnen arbeid. Het dameskoor is
na het zingen van de „Mis van Caplet" benoemd tot
officieel ensemble van de Ned. Ver. v. hedendaag-
schc muziek te Amsterdam.
Het dameskoor zal o.a. zingen de beroemde Mis
van den modernen Franschen componist Capiet.
Met voorbedachte rade is deze Mis op het program
ma geplaatst. De sprong van „Ballet Egyptiën1* voor
harmonie-orchest, naar dit werk, is groot. Maa^t U
allen echter dien sprong maar mede, en laat uw
fantasie de concertzaal maar omtooveren in £en!
grootsch gewelfde kerkruimte, u zult het ontroeren
de, zeer indrukwekkende wat van dit schoone zang
werk uitgaat, geheel kunnen ondergaan, en teven®
begrijpen en waardeeren dat dit een modern mu
ziekwerk is van klassieke schoonheid.
Het dameskoor zingt dit groote werk geheel ca-
pella, d.w.z. zonder eenige begeleiding, maar tevens
juist zoo indrukwekkend van reinen klank.
Jac. Jansen zelf komt met drie vrouwenkoren,
n.1. „De Wind", „Slaapliedje", .Elfenzang" met tekst
van Juul Roggeveen, indertijd gecomponeerd voor
het onvergetelijk meisjeskoor van Schagen.
Tot slot nog iets over de fantasie van F. Léhar:
„Das Land des Lachclns". Behoorende tot de nieu
were operette-muziek, is deze fantasie een der eerst©
proeven van dit soort muziek voor harmonie-orchest.
De instrumentatie is meer naar de eischen van
dezen tijd en klinkt werkelijk voortreffelijk. Ook op
dat gebied dus een nieuw geluid.
Voor Schagen's Harmoniekapel is het te hopen,
dat dit concert goed zal slagen, dat vele menschen
zullen komen luisteren naar een programma dat
zeker voor een groot deel zeer belangrijk is.
De zon begon onder te gaan, sinds lang had Hol*
man dood moeten zijn, maar hij zat nog altijd be
daard op dezelfde plaats en wilde ook niet naar
bed gaan.
Hier wil ik sterven, zei hij grimmig. Tot het
laatste toe zal ik ze de stuipen op het lijf jagen.
Van achter de boomen loerden verblufte en ang
stige ncgergezichlen. Het kwam zelfs de negers niet
waarschijnlijk voor, dat het werkelijk Holmans geest
was, die daar zat. Neen, hij was het wel degelijk
zelf, want als ze zich even vertoonden, schoot hij,
en raak ook!
Daar plotseling schrikten de drie blanken op. Bis
marck was op de veranda verschenen. Hij sidderde
en rilde, meer bevangen door bijgeloovige vrees dan
door den gewonen angst voor Holman. En hij'
hield hun met uitgestrekten arm een zonderlingen
zwarten staf toe, die ze in het eerste oogenblik niet
herkenden.
Ram was het die riep:
De zwarte slang de dag-slang!
De drie blanken staarden naar Bismarck en de
slang. Niemand begreep goed wat er gebeurd was,
hetgeen niet verwonderlijk is, gezien de rijen whis-
Key-flesschen. Het was weer Ram die triomfante
lijk riep:
De zwarte slang dood! De zwarte slang aan
Grooten Heer gestorven!
En Bismarck bevestigde huilerig:
Ja, Groote Heer met zijn bloed slang gedood!
Daarop volgde een stilte, de stilte voor den
storm.
Zeker had nog nooit in deze streken een zoo
schallend, bulderend gelach weerklonken. De Vre
derechter huilde van het lachen, de dokter hikte en
steunde en hield zijn maag met twee handen vast en
boven hen uit klonk Holman s lachen, dat leek op
het toeteren van een olifant.
Eindelijk bracht Holman met moeite uit:
Beste menschen mijn corpus heeft z'n laat
ste, schitterendste vaccinemiddel gekregen, Maar de
arme slang kon er niet tegen in zoo'n hoeveelheid
cultuurziektes te hijten. Prosit!
En inderdaad hij stierf niet. Sindsdien waag
de geen neger meer, een vinger naar hem uit t©
steken. Wat zou het gebaat hebben? De Groote Heer
was onsterfelijk en onkwetsbaar. Het was nutteloos
cn gevaarlijk, hem kwaad te willen doen. Hadden
niet Bismarck en Mawa dat ondervonden, die veie
weken lang nog de slagen voelden? Beter was het,
hem maar trouw te zijn. Want droeg niet Ram zoo
vele kleurige kettingen, als wel nog nooit een ne
germeisje bezeten had?
(Nadruk verboden.)
