Je •Iroote
vergissing
Misdadigers in
de Bierenwereld.
Een robot ploegt een moord.
Radioprogramma
Sinds Linnaeus hebben vele na-'
tuuronderzoekers bewijzen voor
misdadigersinstincten bij dieren
verzameld. Haat, vrees, woede en
jaloezie spelen bij heh een hoofd
rol, precies zooals bij de menschen
Hoe merkwaardig het moge klin
ken, er zijn onder de dieren struik-
roovers, kinderdieven, dronkaards
en moordenaars. Zelfs bedriegers
zijn een niet onbekend soort. Ieder
een heeft wel eens van den kluize
naar-olifant gehoord, heeft wellicht
ook de uitstekende schets van den
Engelschen schrijver Kipling gele
zen. Dit voorbeeld van vleesch ge
worden vernielingswoede is een
amokmaker. De kudde, waartoe hij
behoorde, heeft hem uitgestooten,
omdat hij gevaarlijk was en daar
hij door geen andere kudde wordt
opgenomen, is hij gedoemd alleen
te leven en te sterven. Eenmaal op
den slechten weg geraakt, wordt
hij spoedig tot een gevaarlijke boos
wicht. In zijn Indisch vaderland,
waar de inboorlingen hem „hora"
noemen, ontwortelt hij, in zijn woe
de, geheele boomen, rent huizen
onderste boven en poogt, op iedere
manier, menschen en dieren, die
hij op zijn weg tegenkomt, te doo-
den. Tot het gelukt, hem gevangen
te nemen, is hij de terreur van ge
heele landstreken.
Ook paarden kunnen misdadi
gers zijn. Cowboys uit de onmete
lijke prairies van West-Amerika
vertellen oneindige verhalen van
paarden, die door vriendelijkheid,
zachtheid, noch door slagen tot
gehoorzaamheid kunnen worden
gebracht Boosaardig grijpen ze
soortgenooten aan en doen het on
mogelijke om hun meesteres te doo-
den. De natuuronderzoeker Gall
liet studies na over paarden, die
veulens stalen en ze wisten te ver
bergen. Espina vertelt hetzelfde
van ezels. Slechts weinigen zullen
willen gelooven, dat de hond, de
trouwe metgezel van de menschen,
onder omstandigheden een zeer ge
vaarlijke knaap kan zijn. En toch
zijn er onder die dieren, vooral on
der de herdershonden, in wie plot
seling misdadiger instincten opko
men. Overdag een trouwe hoeder
van de kudde van zijn heer, over-
valt hij 's nachts als een wolf de
aan hem toevertrouwde dieren en
verscheurt de onschuldige slachtof
fers met een moordlust, waarvan
den volgenden dag niets is te mer
ken. Honden zijn overigens buiten
gewoon goede tooneelspelers. Zoo
begon een hond te hinken om niet
gestraft te worden, wanneer hij
het huis had verlaten, wat hem
verboden was. En des te zwaarder
hinkte hij als hij wat had geroofd,
totdat men juist door zijn hinken
spoedig tot de ontdekking kwam,
dat hij weer wat had uitgevoerd.
Apen zijn geboren dieven. Bavia
nen organiseeren in hun vaderland
geregelde rooverbenden, die syste
matisch fruitvelden en onderne
mingen plunderen. Gewoonlijk ge
hoorzamen deze benden aan een
leider, die zijn troepen op strate
gisch belangrijke punten verdeelt
en zijn krachten zoo aanwendt, dat
de buit van hand tot hand gaat en
al spoedig op een veilige plaats
wordt verborgen.
Het moet als een merkwaardig
feit worden beschouwd, dat er,
naar verhouding, weinig misdadi
gers onder de slangen zijn. Het ge
beurt, dat een slang een ander
verslindt, doch dit geschiedt meer
uit honger dan uit een gevoel van
haat. Er zijn bovendien ook slan
gen, die elkaar wederkeerig veraf
schuwen. Zoo kan b.v. een boa
constrictor een ratelslang niet uit
staan en zal steeds trachten hem
bij een ontmoeting te worgen.
Duitsche geleerden hebben voor
al bij ooievaars moordenaarsin
stincten ontdekt. Zoo vertelt Karl
Vogt een tragische geschiedenis
uit een ooievaarshuwelijk. Terwijl
het mannetje op zoek was naar
voedsel, maakte een jonge ooievaar
het wijfje het hof. Eerst stootte ze
hem terug, toen duldde ze hem om
hem tenslotte met vreugde te be
groeten als hij kwam.
Op een dag, toen de oude ooie
vaar weer op jacht was naar kik
kers, vloog het misdadige paar
hem na en doodde hem, met ver
schrikkelijke snavelhouwen, in zijn
jachtveld.
Onder de visschen zijn eigenlijk
geen moordenaars. Hier heerscht
eigenlijk de natuurwet van het
recht van den sterkste. Wil men
ook hier een misdadigerstype heb
ben, dan zou men den zwaardvisch
kunnen noemen. Uit moordzucht
brengt hij met zijn scherp zwaard
een walvisch een groot aantal in
snijdingen toe, welk aantal ten
slotte den walvisch doodt.
Ook insecten, voornl. de bijen en
de mieren hebben hun schaduwzij
den. Tot een groot leger vcreenlgd,
vallen de mieren een naburigen
staat aan, dooden de inwoners en
voeren de jeugd als slaven met zich
mee. Buchner is een autoriteit op
het gebied van het waarnemen van
roover-bijen. Hij geeft in zijn wer
ken uitvoerige beschrijvingen van
de georganiseerde dievenbenden.
De afvalligen van een bijenkorf,
die te lui zijn om te werken, ver
eenigen zich tot een kolonie van
vrijbuiters, die werkende bijensta
ten aanvallen en ook hommels, die
rijk beladen naar huis gaan, aan
vallen, dooden en van hun vracht
berooven. Er zijn bijen en mieren,
die als gek op het vocht zijn, dat
door menige bloem en bedorven
vrucht wordt afgezonderd. Een bij,
die hiervan gedronken heeft, doet
als een dronkaard, wankelt, strui
kelt langs den weg tot hij eindelijk
in slaap valt. Ook de Italiaansche
geleerde Lombrose bevestigt, dat
bedwelmende dranken bij de die
ren de oorzaak van misdaden kun
nen zijn. Hij haalt als voorbeeld
de schapen en geiten van Abessi-
nië aan, die in de koffieplantages
regelmatige drinkgelagen houden,
doordien ze de koffieboonen opeten
en zich daaraan bedwelmen. Het
aardigste geval van dien aard was
dan van een gans in New Jersey.
Op een of andere manier had ze
smaak in bier gekregen en maak
te op bepaalde tijden zooveel la
waai, tot men haar het nat gaf.
Kraaien en eksters zijn geboren
dieven. Maar ze houden, merkwaar
dig genoeg, menigmaal streng ge
richt over misdadigers van hun
eigen volk. Menigmaal kan men in
de kruinen van boomen een menig
te hevig strijdende kraaien zien.
Houdt men deze bijeenkomst tot
het slot in het oog, dan kan men
waarnemen, dat vaak aan den
schuldige door zijn kameraden 'n
strenge straf wordt voltrokken,
welke straf vaak met den dood
eindigt.
EEN NOVUM OP CRIMINEEL GEBIED.
Uit New York verluidt, dat dezer dagen
een ingenieur door een robot vermoord
is.
In het groote laboratorium van de firma Wollaston
Co. heeft zich een drama afgespeeld, dat in de
criminaliteit geen precedent heeft. Een mensch uit
staal en alluminium heeft een mensch van vleesch
en bloed vermoord. De machine, wier schepper hem
een menschelijke vorm gaf, heeft zich zelfstandig
gemaakt en keerde zich tegen zijn vervaardiger. Mis
schien is er in de Vereenigde Staten wel een excen
triek jurist te vinden, die met een groote scherpzin
nigheid aan de hand van paragraafvan het
Wetboek van Strafrecht, deze denkende automaat
schuldig aan doodslag kan verklaren.
De naam van den moordenaar is Deinos, die van
het slachtoffer Charles Seemann. Deinos, de robot,
was Seemanns lieveling. De 45-jarige ingenieur heeft
acht maanden lang met het grootste geduld en tech
nisch vernuft gewerkt om zijn Deinos te vervaardi
gen. Me<er dan een half jaar heeft hij gewerkt om
het 60 P.K. sterke electromotoren-hart te constru-
eeren, 'dat zijn beenen een snelheid van 12 K.M. per
uur moest geven en dat zijn armen de vaardigheid
moe;# verleenen een automatisch pistool te bedienen.
Dat, zijn arbeid zoo volmaakt werd, kostte den con
structeur het leven. Want Deinos (in het Grieksch
Itöteekent dit de verschrikkelijke) zooals de robot
4'oor zijn vervaardiger gedoopt was, kon tenslotte
zoo goed met het automatisch pistool overweg, dat
3iij met een enkel schot degeen die hem gebouwd
had, neerschoot. De kogel trof hem midden in het
hart. Seemann was op slag dood.
Op het oogenblik, dat zich het drama voltrok, was
behalve Seemann en de automaat niemand in het
laboratorium aanwezig. En de robot, ofschoon deze
met behulp van gramofoonplaten verschillende zin
nen kan uitspreken, en op vragen ontwoord geven
kan, zal men toch moeilijk als kroongetuige kun
nen ondervragen.
Toen de boekhouder van de ingenieursfirma, de
deur van het laboratorium, waar hij den chef van
de firma Wollason Cy. hoopte aan te treffen, ge
opend had, zag hij het lichaam van Seemann in een
groote bloedplas levenloos op den grond liggen. In
een hoek van de kamer stond dreigend de robot met
zijn automatisch pistool in de hand. Aanvankelijk
dacht men aan zelfmoord. Seemann had namelijk
in den laatsten tijd dikwijls oneenigheid met een
der vennooten van de firma, Mr. Hiller en sinds
eenige maanden was hij zeer neerslachtig daarover.
De boekhouder telefoneerde onmiddellijk het dichtst
bijzijnde politiebureau en een paar minuten later
verscheen dan ook de commissaris van politie met
den coroner. Uit de sectie van het lijk bleek duide
lijk, dat van zelfmoord geen sprake was.
Het schot was op een afstand van pl.m. drie me
ter afgevuurd. Eerst toen de chef van de firma. Dei
nos en in 't bijzonder zijn automatisch pistool onder
zocht, werd het duidelijk waaraan Seemann ten of
fer gevallen was.
Op de vraag van de politie of het schot uit het
pistool van de robot met opzet of per toeval gelost
was, haalde Cleve, chef van de firma, de schouders
op. „Deze mogelijkheid is wel niet geheel van de
hand te wijzen", antwoordde de ingenieur, „doch
gezien de onberispelijke afwerking van de robot lijkt
het mij zeer onwaarschijnlijk. De automaat is geheel
volgens Seemanns initiatief vervaardigd. Deinos
moest een soort automatische politie-agent worden
en tevens als reclame dienen. Met behulp van de
electrische relais kon de automaat in beweging ge
zet worden. Door een ingenieuze vinding was het
inogelijk, dat de automaat na het verstrijken van een
Bepaalde tijd uit zichzelf een schot kon afvuren.
Naar mijn meening moet voor het drama het pistool
op een bepaalde tijd ingesteld zijn. „Ingenieur Cleve
zweeg, het verhoor was afgeloopen.
Een uur later vervoegde zich twee detectiven bij
Mr. Hiller, directeur der firma Wollaston Cy. en
verzochten hem hun naar het politiebureau te willen
volgen. Hier werden vingerafdrukken van hem geno
men, die geheel en al overeenkomen met vingeraf
drukken, die men op een klein apparaat in de robot
gevonden had. Een apparaat, dat diende om het or
ganisme van Deinos in werking te stellen. Mr. Hil
ler had klaarblijkelijk vergeten handschoenen aan
te trekken toen hij het 'ajusteeringssysteem, waar
door de robot op een bepaalde tijd een schot kon
lossen, had afgesteld.
Ofschoon hij zijn onschuld volhoudt, wordt Hiller
echter in voorarrest gehouden.
DONDERDAG 3 JANUARL
I
HILVERSUM (1875 M.)
A.V.R.O.: 8.00 Gramofoonmuziek; 9.00 Ochtendcon
cert door het ensemble Lismonde; 10.00 Morgenwij
ding; 10.15 Muziek ter nabetrachting; 10.30 Vervolg
concert; 11.00 Orgelspel door Piet van Egmond.Jr.;
12.00 Concert.; 1.45 Vioolrecital; 2.00 Halfuur voor de
vrouw; 2.30 Vioolspel; 2.45 Zang; 3.00 Voordracht door
Kommer Kleijn; 3.30 Zang; 3.45 Rustpoos; 4.00 Piano
spel; 4.30 Disco-causerie door Max Tak; 5.30 Kovacs
Lajos en zijn orkest; 7.30 Lezing; S.00 Vaz Dias; 8.05
Gramofoonmuziek; 8.15 Opera-uitvoering; 9.30 Noord-
Amerikaansch gramofoonpl.-programma; 10.00 Om
roeporkest; 11.00 Vaz Dias; 11.10 Ensemble Pali; 11.35
Weener ensemble; 12.00 Sluiting.
HUIZEN (302 M.)
K.R.O.: 8.00 Morgenconcert; N.C.R.V.: 10.00 Gramo
foonmuziek; 10.15 Morgendienst; 10.45 Leger des
Heils-kwartiertje; K.R.O.: 11.00 Gramofoonmuziek;
11.30 Godsdienstig halfuurtje; 12.00 Politieberichten;
12.15 Orkest o.l.v. Marinus van 't Woud; N.C.R.V.:
2.00 Cursus fraaie handwerken; 3.00 Gramofoonmu
ziek; 3.45 Rustpoos; 4.00 Bijbellezing; 5.00 Handen
arbeid voor de jeugd; 5.30 Orgelplaten; 5.55 Arn-
hemsch Strijkkwartet; 7.00 Politieberichten; 7.15 Gra
mofoonmuziek; 7.30 Weekoverzicht; S.00 Vaz Dias;
8.05 Kampliedjes; 9.00 Ouderuurtje; 9.30 Momenten uit
het jaar dat voorbijging; 10.00 Vaz Dias; 11.00 Gra
mofoonmuziek; 12.00 Sluiting.
LUXEMBURG (1304 M.)
7.45 Gramofoonmuziek; 8.20 Gevarieerd concert; 8.40
Idem; 9.15 Zangrecital; 9.40 Concert; 10.25 Dans
muziek.
BERLIJN (357 M.)
3.20 Concert; 4.50 Operaconcert; 6.20 Solistenconcert
8.05 Walsenprogramma; 9.50 Dansmuziek.
BRUSSEL (484 M.)
12.50 Omroeporkest; 1.50 Gramofoonmuziek; 6.35 ld.;
8.50 Idem; 9.35 Orkest; 10.30 Gramofoonmuziek.
BRUSSEL (322 M>
12.25 Orkest; 1.00 Idem; 1.30 Gramofoonmuziek; 8.50
Gramofoonplaten; 9.20 Symphonie-orkest; 10.30 Gra
mofoonmuziek.
KALUNDBOFS (1261 Ml
11.20 Populair concert; 2.50 Idem; 7.30 Operette-mu-
ziek; 8.40 Omroeporkest; 9.20 idem; 10.15 Dansmu
ziek.
HAMBURG (332 M.)
1.35 Gramofoonmuziek; 3.20 Concert; 8.05 Vroolijk
programma; 10.20 BI aaskwintet; 10.35 Gevarieerd
programma.
KEULEN (456 M l
I.20 Gevarieerd programma; 6.50 Gramofoonmuziek;
8.05 Idem; 10.35 Omroeporkest.
DROITWICH (1500 M.)
12.05 Orkest; 2.20 Orkestconcert; 5.35 Dansmuziek;
8.35 Verrassingsprogramma; 10.35 Kamermuziek;
Gramofoonmuziek.
PARUS POSTE PARISIEN (313 M.)
7.25 Gramofoonmuziek; 10.50 Idem.
PARIJS RADTO k.)
12.50 Orkest; 9.05 Symphonie-orkest; 10.50 Dans
muziek.
MILAAN (369 M.)
4.30 Dansmuziek; 5.15 Gramofoonmuziek;
ROME (421 M.l
4.20 Vocaal- en instrumentaal concert; 6.50 Populai
re Noorsche muziek; 7.50 Concert,
VRIJDAG 4 JANUARL
HILVERSUM (1875 M.)
V.A.R.A.: 8.00 Gramofoonmuziek; V.P.R.O.: 10.00
Morgenwijding; V.A.R.A.: 10.15 Voordracht door
Frans Nienhuys; 10.30 Orgelspel door Joh. Jong;
II.00 Voordracht, door Frans Nienhuys; 11.20 Gramo
foonmuziek; A.V.R.O.: 12.00 Kovacs Lajos en zijn
orkest; 2.00 Lezing; 2.20 Gramofoonmuziek; 2.45
Cello-voordracht; V.A.R.A.: 4.00 Knipcursus; 4.50
Gramofoonmuziek; 5.00 Voor de kinderen; 5.30 De
Notenkrakers o.l.v. Daaf Wins; 6.00 Gramofoonmu
ziek; 6.10 De Notenkrakers; 6.30 Saxofoon en piano;
6.45 Eddy Walis en zijn orkest; 7.30 „Geordende pro
ductie". Spr. Dr. F M. Wibaut; 7.50 Gramofoonmu
ziek; 7.57 Herhaling S.O.S.-berichten; V.P.R.O.: 8.00
Lezing; 8.30 Concert; 9.00 Lezing; 9.30 Concert; 10.00
Vaz Dias; 10.15 Lezing; V.A.R.A.: 11 00 Jazzmuziekf
11.30 Gramofoonmuziek; 12.0 Sluiting.
i
HUIZEN (302 M.)
N.C.R.V.: 8.00 Schriftlezing en meditatie; 8.15 Mor-
genconcert; 10.30 Morgendienst; 11.00 Pianorecital;
12.00 Politieberichten; 12.15 Leger des Heils-kwar
tiertje; 12.30 Ensemble v. d. Horst; 12.30 Ensemble
v. d. Horst; 2.00 Gramofoonmuziek; 2.30 Chr. lec-
tuur; 3.00 Concert; 3.45 Rustpoos; 4.00 Vervolg con
eert; 5.00 Gramofoonmuziek; 5.30 Populaire orgel-
hesp.; 7.00 Pol.-ber.; 7.15 Gram.muz.; 7.30 Lit. halfuur
tje: 8.00 Vaz Dias; 8.35 Carillonbespeling; 9.05 Gra
mofoonmuziek; 9.20 Orgelconcert; 9.50 Gemengd?
Zangvereeniging Spangens Koor te Rotterdam; 10.00
Vaz Dias; 10.45 Gramofoonmuziek; 11.30 Sluiting.
I
LUXEMBURG W
7.40 Radiocaharet; 8.20 Gevarieerd concert; 8.40 ld.;
9.30 Zangrecital; 9.50 Altvioolrecital; 10.25 Dans
muziek.
fettsset, vj
12.50 Omroeporkest; 5.50 Pianorecital; 6.35 Gevraag-
de gramofoonmuziek; 8.20 Orkest; 9.35 Idem.
BRUSSEL (322
12.50 Symphonieconcert; 1.3 Oldem; 6.35 Pianospel;
8.20 Omroeporkest; 10.30 Dansmuziek.
KALUNDBORG (1261 M.)
11.20 Populair concert; 2.20 Omroeporkest; 7.50 Ra
diobal voor ouderen.
BERLIJN (357 M.l
5.50 Zang; 6.20 Klein-omroeporkest; 8.20 Moderne
Duitsche muziek.
HAMBURG (332 M.)
10.50 Blaasmuziek; 6.20 Populair concert; 8.55 Piano
recital; 9.40 Muzikaal tusschenspel; 10.20 Concert
KEULEN (456 M.)
12,20 Populair concert; 3.20 Omroeporkest; 7.35 He-
dcndaagsche muziek; 10.20 Dansmuziek.
DROITWICH (1500 M.)
12.50 Dansmuziek; 2.20 Orkest; 4.35 Idem; 7.40 Stu
dentenliederen; 8.20 Concert; 10.40 Idem.
PARIJS POSTE PARISIEN (313 M.)
6.57 Gramofoonmuziek; 7.48 Russische muziek; 8.35
Gramofoonmuziek; 8.50 Concert.
PARUS RADIO (1643 M-l
12.50 Dansmuziek; 8.20 Radiotooneel; 10.50 Dansmu
ziek.
door
l JOAN SUTHERLAND.
38.
HOOFDSTUK XXIL
„Is het hier niet zalig, Marilyn? Ik wil hier nooit
meer vandaan."
Suzanne's stem klonk Innig tevreden, ze leunde
achterover in haar schommelstoel, de handen achter
het hoofd gevouwen en staarde omhoog in de diep
blauwe Californische lucht, die door het bladerdak
van den grooten eik, waaronder ze zaten, heen kwam
gluren. Voor haar strekte zich een groot vlak gras
veld uit, omzoomd door een lagen rand klimrozen;
verderop waren bloeiende struiken en een haag van
scharlaken hibiscus en oranjebloesem. Daarachter
lag de weg, overschaduwd door oleanders en kurk
eiken en rechts zag men tusschen de boomen hier
en daar de groot bergrij van den San Bernardino
keten, die als droombergen zich in de blauwe lucht
verhieven.
Voor Suzanne, die alles wat schoon Is aanbad,
was de Californische kust over het algemeen en dit
dal van Hollywood tot de Beverly Hills in het bijzon
der en vooral ook de Oceaan, een waar stukje Para
dijs. De nieuwe omgeving en de veranderde levens
wijze hadden haar gedachten afgeleid en haar weer
wat zielevrede gegeven.
Marilyn daarentegen was, hoewel ze weer hecle-
maal de oude was, rusteloos en ontevreden, hunker
de steeds naar opwinding en ging geheel in zich
zelf op. Ze waren nu bijna twee maanden in de
Beverly Hills en ze was nauwelijks een beetje min
der zenuwachtig, dan toen ze kwam, hoewel Suzan
ne volijverig tijd en energie gewijd had aan de taak
haar wat op te vroolijken.
Vanmiddag ging ze in antwoord op Suzanne's op
merking weer zeuren over een oude grief.
„Als ik mijn wagen nu nog had. Het la zoo be
spottelijk van Lionel, niet te willen hebben, dat ik
achter het stuur zit. Ik heb toch altijd gereden en
ik vind het afschuwelijk, me altijd maar mee te
moeten laten trekken, alsof ik een klein kind of een
halve idioot was. Waarom ziet hij dat nu niet in?"
FEUILLETON
„Hij denkt, dat je nog te zenuwachtig bent", ant
woordde Suzanne en dwong hare gedachten terug
te keeren van over de hergen, waarheen ze waren
afgedwaald. „En heusch, Marilyn, hij heeft gelijk.
Je bent, wat je gezondheid betreft uitstekend in or
de, maar je zenuwen zijn gewoon kapot."
,,'t Zal er heusch niet beter op worden, als ik niet
rij", antwoordde Marilyn. „Hij maakt er zoo'n op
hef van. Ik kan het niet verdragen van hem."
„Dat heh ik gemerkt", zei Suzanne. ,,'t Is erg on
hebbelijk tegenover Lionel, vind ik. Hij zwoegt dag
en nacht en jij zit hier, op dit zalige plekje en je
moppert maar, omdat je je wagen niet hebt. Ik kan
niet zeggen, dat dat is zooals het behoort te zijn."
„Als je met hem getrouwd was, zou je, geloof ik,
een model echtgcnoote zijn o, 't spijt me, ik wil
niet kattig zijn, maar alles en iedereen verveelt me...
David
Ze zweeg en haar stem haperde verdacht. Suzanne
klopte haar troostend op de knie.
„Dat weet ik wel. Maar waarom ben je dan toch
ook met Lionel getrouwd? Dat is iets, wat ik nog
altijd maar niet begrijpen kan. Je deed het zoo over
haast en het is niets voor jou, om zoo maar op stel
en sprong verliefd te worden. Marilyn waarom
geef Je geen antwoord. Je moet er toch een reden
voor hebben gehad."
Marilyn trok ongedurig haar knie weg.
„Waarom trouwt men gewoonlijk?" zei ze. „Doe
niet zoo dramatisch, Suzanne. lederen kan zich toch
wel eens vergissen, is 't niet? Nu, ik heb het al vast
gedaan. Anders niet."
„Een vergissing, die je duur te staan is gekomen",
fluisterde Suzanne voor zich heen. „David en Lionel
en jij en bijna had ze gezegd „en ik", maar
ze hield die woorden nog net bijtijds terug en staarde
weer naar de bergon ,,'t Is toch wel zonde", zei
ze.
Marilyn gaf geen antwoord, eenvoudig omdat ze
ellendig goed voelde, dat er niets in te brengen viel.
Er kwam een Chineesche bediende het huis uit
cn bracht Suzanne een boodschap.
„Mevrouw Dighton zegt, ik zeggen Nonna Dighton
m'nir Dighton en ander m'nir komen."
Suzanne ging rechtop zitten. „Wat zeg je me
nou, Wing?"
De Chinees herhaalde zijn boodschap met een
breeden grijns in de richting van Marilyn en ver
beeldde zich, dat hij nu toch wel heel duidelijk was.
Ten overvloede overhandigde hij haar een telegram
en Suzanne las hardop.
„Lionel en ik komen vanavond, Robert."
„Goed, Wing. Zeg maar tegen mevrouw Dighton
dat het in orde is."
Wing grijnsde nog eens breed en verdween zacht
fluitend. Marilyn werd onder haar breed geranden
hoed zoo bleek als do dood en keek haar zuster hul
peloos aan.
„Suzanne, Lionel komt. En morgen komt David,
Moeder zei, dat hij in Santa Barhara was en ik
schreef hem, hier te komen. Ik zei, dat ik niet thuis
was, maar dat schreef ik maar om moeder zand in de
oogen te strooien en vanochtend kreeg ik een tele
gram dat hij komen zou. Kijk me niet zoo aan! Ik
weet wel dat het een gemeene streèk was, maar
maar ik moet hem zoo nu en dan eens zien."
„Ik zou zoo zeggen, dat ie al genoeg kwaad ge
sticht had", siste Suzanne tusschen haar op elkaar
gezette tanden. „Ik vraag me af, of jij wel eens ooit
om iemand anders dan jezelf en je eigen wenschen
en begeerten denkt. Hoe kan je het over je verkrij
gen Lionel zoo te bedriegen en David,zoo te marte
len? Enfin, 't I-Ielpl toch niet, of ik het al tegen Je
zeg. Ik ga een eindje loopen", en zonder antwoord
af te wachten, holde ze het grasveld over en hej»
den kronkelenden met bloesems overschaduwden
weg op. Te zeggen dat ze erg uit haar humeur was,
over wat ze gehoord had, was heel Zacht uitgedrukt.
Maar toch kon ze de wilde vreugde die haar door
trilde, nu ze wist, dat ze binnen enkele uren Lionel
zou ontmoéten, niet bedwingen Ze verachtte zien
zelf om die blijdschap en ze voelde, dat ze maar wei
nig beter was, dan Marilyn, die er geen geheim van
maakte, dat zo David liefhad en hem wcnschte te
zien.
Ze liep maar op goed geluk af de wegen langs en
probeerde het wilde bruisen van haar bloed te be
dwingen, maar het hielp haar niet veel en toen ze
tegen half vijf de breede oprijlaan weer insloeg was
ze alleen voor het uiterlijk koel en beheerscht.
In de koele, half donkere hall kwam ze haar
moeder tegen.
„Heb je mijn boodschap gekregen? Robcrt en Lio
nel kunnen zoowat over een uur hier zijn. Kind
lief, waar ben je toch geweest? Je hebt een vuur
rood e kleur."
„In do zon goloopen," antwoordde Suzanne luch
tig. „Ik krijg toch al zoo weinig beweging. Ja Wing
heeft het me gezegd. Wat fijn!"
„Nu, ik vind het. maar half," zei Alice met ge
fronste wenkbrauwen. „Stel je voor, daar krijg ik
me een long-distance telefoontje van David dat hij
morgen hier heen komt rijden van Santa Barbara
en tegen etenstijd hier hoopt te komen. En ik dacht
nog wel dat hij mijlen en mijlen ver weg zat, in
Parijs. Wist jij, dat hij in Californië was?"
„'k Had er geen flauw idee van. Hebt u hem niet
gevraagd hoe dat zat?"
„Ik heb hem niet gesproken, Clélie heeft de
boodschap aangenomen." Clélie was haar kamenier.
„Dat gezanik tusschen hem en Lionel is oer-verve-
lend. Als ik wist waar ik hom bereiken kon, zou ik
hem bericht sturen, niet te komen. Maar ik weet
op geen uur na, waar hij zit."
„Ik zou me er maar geen kopzorg over maken,"
zei Suzanne, zoo kalmeerend mogelijk. „Als hij ziet,
dat Lionel hier is zal hij wel niet blijven. Bovendien
is Robert er toch ook en tenslotte maakt een mensch
toch geen ruzie in publiek zeker niet in een ge
val als dit. Ik ga naar boven om te baden en me te
verkleeden, dan ben ik klaar als ze komen."
„Goed maar het is en blijft toch vervelend."
en Alice wendde zich af en voelde zich hopeloos
verongelijkt, terwijl Suzanne naar haar slaapkamer
ging om zich klaar te maken voor het diner.
Het volgende uur scheen eeuwen te duren en was
♦och maar al te snel om. Ze stond voor het hooge,
open boogvenster, vanwaar ze den kronkelenden
weg vol zonnevlekken onder de breede schaduw-
boomen kon overzien on wachtte vol angst en ver
lansen de komst van den auto.
Op dezen heerlijken middag in Maart zagen de
'urnen met hun fluweelzachte grasvelden, hun mas
sa's bloemon en bloeiende boomen er op hun mooist
lit en door de takken der hoornen zag Suzanne do
witte muren van andere hulzen, even smaakvol en
weelderig als dit en heel de breede wég was afgezet
met karmijnrood bloeiende oleanders. Wat was het
'och mooi, dat licht en die kleuren, die weelde van
bloemen en bladeren, deze zonovergoten Californi
sche kust, droomend onder de wolkelooze luchten en
bespoeld door de bruisende branding van den Oce
aan wat zou ze dol gelukkig wezen, wat zou
het leven hier een zalig wonderlijk iets zijn, als ze
nu wachtte op Lionel, die naar haar terugkeerde
en niet naar Marilyn. Daar kwam de Cadillac
de bocht om. zoemde de onrijlaan on e« reed
voor het bordes, juist beneden haar raam. Suzanne
kreeg een kleur van opwinding, gooide haar hoofd
je uitdagend in haar nek en ging de kamer uit,
naar heneden.
Op het bordes verwelkomde Alicia haar gasten
en Suzanne wierp een snellen blik op Lionel en trad
toen met uitgestoken hand op hem toe.
„Jij bent me ook een moo'e", plaagde ze. „Al je
wringende, steunende slachtoffers kalm aan hun lot
over te laten en hier heen te kom-m."
Wordt vervolgd.
