Winterfeesten bij lenteweer.
Het teeltplan 1935
Postrekening
No. 23330
Int. Telef.
No. 20
8 PAGINA'S.
Russen te Teheran.
Mislukte roofoverval op een bisschop.
BANKETBAKKERIJ
ROGGEVEEN
zijn bijzonder
fijn
6 FEBRUARI TE PARIJS.
KIJKEfl j, KOefPEn tij CLOECK
Steun voor tarwe en peulvruchten
verlaagd.
Donderdag 24 Januari 1935.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Vrijdags. Bij inzending tot
*s morgens 8 uur, worden Advertentiën nog zooveel mogelijk in het
eerstuitkomend nummer geplaatst. 6
78ste Jaargang. No. 9644
COURANT.
Uitgave der N.V. v h. P. Trapman Co., Schagen.
Prijs per 3 maanden f 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN*
TIëN van 1 tot 5 regels f 0.85, iedere regel meer 15 cent (bewijsno*
inbegrepen. Groote letters worden naar plaatsruimte berekendi
WINTERFEESTEN BIJ LENTEWEER. ROODE EN
WITTE RUSSEN. HET KORTE, KRACHTIGE
OORDEEL VAN EEN PERS OVER HET
HUIDIGE RUSLAND. VERANDERIN
GEN IN DE GEESTEN.
(Van onzen reizenden correspondent).
TEHERAN, In Januari.
I N Europa zijn de winterfeestdagen voorbij,
maar hier zitten we er nog ten volle in, want
niet alleen heeft men hier te maken met
verschillende godsdiensten, doch ook met verschil
lende tijdrekeningen. Na Kerstmis en Nieuwjaar dei
Roomschen en Protestanten volgen dezelfde feesten,
dertien dagen later, voor de Orthodoxen, Russen,
en Armeniërs, en voor vele Serviërs, Bulgaren en
Grieken, die hier tijdelijk wonen en werken. Boven
dien is over enkele dagen de Mohamedaansche vas
tenmaand, Ramezan of Ramedan, voorbij en begint
de „groote Bairam", het feest, dat alle Mohamedanen
goed étend en drinkend de in de vastenmaand gele
den ontberingen goed maken. Al deze feesten worden
gevierd den eenen dag in den winter den volgenden
dag misschien in de lente, want op de zonderlingste
wijze liggen hier de jaargetijden door elkander. Mijn
vorig artikel had ik geschreven na een sneeuwdag
met een winteradem, die ik zelfs met een fel bran
dende kachel moeilijk uit mijn kamer kon houden.
Den volgenden morgen liet ik dit artikel naar de
post brengen, maar toen ik zelf op straat kwam,
schaamde ik me en als het daarvoor reeds niet te
laat ware geweest, had ik het artikel van de post
teruggehaald, want buiten was het lente. Koesterend
straalde de zon, zoodat ik mijn jas open gooide; op
de bergen lag nog sneeuw, maar om de bladerlooze
hoornen in de verte hing reeds het paarse wee-
moedswaas, dat ook bij ons in het vroege voorjaar
na den grauwen winter de eerste kleur brengt in
het landschap. Het scheen een heerlijke Aprildag,
zoo vol beloften en wonderen, dat hij ook in de ver
dorste ziel van den moedeloosten mensch dichterlijke
bloemen kon doen. ontluiken. En' meer dan ooit wa
ren de besneeuwde bergen nabij de stad als ragfijne
sprookjes, wier taakwas vrede en dankbaarheid te
wekken in kinderlijke harten.
De duizenden te Teheran wonende Russen zullen
!hun Kerstfeest kunnen vieren in lentestemming,
doch zij zullen dit doen naar hun oude gewoonte
met overvloedig eten en drinken en met zwaarmoe
dige vroolijkheid, die den Russen eigen is.
Twee soorten Russen wonen hier: de oude, de ge
vluchte, die uit den Czarentijd, en de nieuwe, de
communistische, die op de een of andere wijze be-
hooren hij het Russische gezantschap of op een an
dere manier in verband staan met de huidige Rus
sische regeering. Eigenaardig is het, dat de tegen
stelling en de onderlinge haat tusschen deze twee
groepen geleidelijk minder wordt en langzaam ver
dwijnt.. De Russische feesten, ook de Russisch-Chris-
telijke feesten, worden door beide groepen gevierd,
Ook de meeste communistische Russen treffen thans
voorbereidselen voor het Kerstfeest. Onder de oude
Russen, die uit den Czarentijd, zijn er velen, die hun
leven opnieuw hebben kunnen opbouwen. Een vroe
gere hooge officier heeft een restaurant, waar men
voor niet te veel geld uitstekend eet en natuurlijk
ook wodka, de Russische jenever, kan krijgen. Een
andere heeft een vleeschhouwerij, waar o.a. allerlei
smakelijke worstsoorten en saladen te koop zijn. Als
meesterknecht heeft deze Rus een Kroaat, die het
vak te Berlijn leerde. Een aantal Russen, vroeger
in hun land menschen met leidende posten, zijn
chauffeur en velen hebben zich als Perzen laten na-
turaliseeren en zijn in Perzischen staatsdienst ge
treden, wat te gemakkelijker voor hen was, omdat
De ingang van het Russische gezantschap te
Teheran.
de Russen over het algemeen een groot talent be
zitten, vreemde talen te leeren. Zoo vindt men bij de
politie en onder de officieren een aantal vroegere
Russen, die tot volkomen Perzen zijn geworden.
Niet alle Russen zijn er echter in geslaagd na hun
vlucht uit het oude vaderland een nieuw bestaan te
grondvesten en ook armen zijn er onder hén. De
kleine bedelknaapjes, die 'met lucifers rondgaan, zijn
bijna allen Russische kinderen, vaak zoontjes van
eertijds zeer welgestelde ouders, die door de revolutie
alles verloren en blijde waren er het leven af te
kunnen brengen. Ook dezen zomer zijn er nog vele
Russen over de grens gekomen als vluchtelingen.
Dezen waren evenwel geen hooggeplaatsten, doch
arbeiders en boeren. Enkele heb ik gdfcprolcen en
■vermakelijk was het oordeel van een met zijn ou
ders over de grens gekomen twaalfjarigen Russi-
schen knaap, die zijn oordeel kort en krachtig sa
menvatte in de woorden: Bij ons, in Rusland, is
weinig te krijgen en alles is heel duur, behalve
water.
Er zijn ook vele roode Russen hier. Het Russische
gezantschap, gelegen in een prachtigen tuin, is het
mooiste van alle gezantschappen en van alle diplo
matieke vertegenwoordigers heeft de Russische de
meeste automobielen ter beschikking, die met het
roode vlaggetje met hamer en sikkel door de stad
rijden. Nu en dan worden er op het Russische ge
zantschap feesten gegeven, waar het heel deftig
toegaat. Een officieel Russisch reisbureau maakt
hier veel reclame voor toeristenreizen naar en door
Rusland, waarbij uitstekende verzorging wordt be
loofd. De goedkoopste, gemakkelijkste en snelste reis
van hier naar Europa loopt trouwens door de Sovjet
republiek. Vreemd doet het echter aan, dat door Mos
kou tot hoofd van dit internationale reisbureau een
(natuurlijk roode") Rus is benoemd, die geen enkele
der voornaamste Europeesche talen kent. Een ander
een veel minder betaalde moet dus voor hem fei
telijk het werk doen.
De Perzische regeering toont niet den minsten
angst voor communistische propaganda en een com
munistische beweging bestaat in Perzië niet eens.
Hiervoor zijn twee oorzaken. Ten eerste is er de
godsdienst. De verpletterende meerderheid der Per
zen zijn Mohamedanen en door hun geloof kan een
communistische propaganda geen invloed op hen
hebben, te minder, daar hun geloófsgenooten in Rus
land onder onderdrukking te lijden hebben, evenals
trouwens andersgeloovigen. Maar er is nog een an
dere reden waarom een communistische propaganda
in Perzië niet veel kan uitwerken: Rusland is te
dicht bij, men weet in Perzië te goed wat er in Rus
land omgaat Eer men van hier de Russische pro-
paganda-centra heeft bereikt, heeft men al veel te
veel van de toestanden gezien om zich nog te laten
overbluffen. Een dezer dagen kwam ik te zamen met
een Pers, die vroeger vóór de revolutie, in Rusland,
heeft gewoond en gereisd en onlangs is teruggekeerd
uit West-Europa, waarbij hij den tocht door Rusland
had gemaakt. Zijn oordeel vatte hij als volgt samen:
„De treinen voor de buitenlanders zijn goed; de
booten over de Kaspische Zee zijn allerellendigst,
oud en onbetrouwbaar, maar aan de spoorwegsta
tions, waar ik eenigen tijd halt hield, was het ver
schil met vroeger belangwekkend. Vroeger (de schrij
ver dezer regelen herinnert zich dat ook van zijn
verblijf in Rusland) zag je aan elk station altijd een
troep arme, slecht gekleede, hongerende menschen,
maar in de wachtkamers vond je een overvloed van
de lekkerste spijzen en dranken, die heel goedkoop
waren. Die arme, slecht gekleede, hongerende men
schen zijn er aan de stations nog, maar in de wacht
kamers is de overvloed verdwenen en wat er nog is
te krijgen, is zeer duur. Een merkwaardig land, Rus
land. Ze hebben er de rijken arm gemaakt, maar de
armen arm gelaten."
Toch schijnt er in Rusland, tenminste in de gees
ten der Russen, wel iets te veranderen en soms kan
men zich daarover verhazen. Dezer dagen vertelde
een Duitsche chauffeur, een zeer links staande, die
wegens het Hitler-regime moeilijk in zijn vaderland
kan teruglteeren, me het volgende: hij liep in Tehe
ran zonder werk en hoorde, dat bij het Russische
gezantschap een chauffeur werd gevraagd. Hij ging
er heen, toonde zijn papieren, vertelde zijn ervarin
gen en vroeg om de betrekking. Na enkele dagen ver
nam hij evenwel, dat er als chauffeur een Pus, een
oud-strijder van een der anti-communistische legers,
was benoemd. Daarvan begreep de Duitscher niets en
hij ging weder naar het Russische gezantschap, waar
hij erop wees, dat de benoemde was een contra-revo-1
lutionnair, die zoolang hij kon de communisten had
bevochten, terwijl hij, de Duitscher, steeds aan de
(volgens hem) goede zijde der barricade had gestaan.
Aan het Russische gezantschap gaf men den Duit
scher ten antwoord: „Jawel, dat is alles waar, maar
jij bent een Duitscher en de andere is een Rus, net
als wij, eii je begrijpt, dat bij ons Russen voorgaan".
De Duitscher, die me dat vertelde, was er geheel
verslagen van. Hij heeft nu bij een ander werk ge
vonden en doet pogingen tot toenadering tot het
Duitsche Bruine Huis (zoo'n instelling bestaat ook
hier), daar hij nu de overtuiging heeft gekregen, dat
Hitier gelijk heeft: socialist? ja, maar eerst natio
nalist.
Inderdaad, er schijnt in de geesten der Russen iets
te veranderen: kort geleden zag ik bij een boekhan
delaar een Russische, in Rusland gedrukte, dus com
munistische courant met een hoofdartikel, dat tot
opschrift droeg: „Voor Russen, communisten en
niet-communisten, is er slechts één vaderland, Rus
land". J. K. BREDERODE.
„Zij wilden den ring kussen"...
Reuter seint uit Belgrado:
Toen de Katholieke bisschop van de Banaat, Z. H.
Exc. Mgr. Kovatsj, zich een dezer dagen 's avonds
laat naar huis begaf, werd hij onderweg aangespro
ken door twee onbekenden, die hem vroegen, zijn
hisschoppelijken ring te mogen kussen.
De eerste kuste inderdaad vol eerbied den ring,
een kostbaar gouden sieraad, voorzien van diaman
ten en amethysten.
De ander, een bijzonder krachtig gebouwd man,
trachtte den vinger, waaraan zich de ring bevond af
te bijten. Op het hulpgeroep van den bisschop snel
den echter eenige mannen toe, waarop de dieven
het hazenpad kozen.
Herdenking van de Februari-onlusten. Zat
de „Place de la Concorde" andermaal
een tooneel worden van twee
dracht?
Reuter meldt uit Parijs:
Op 6 Februari, den dag, waarop verleden jaar op
de Place de la Concorde te Parijs de bloedige onlust
ten plaats hadden, zal op dezelfde plaats een groot»
betooging gehouden worden.
De „vereeniging 6 Februari", waartoe o.a. wedu*
wen en weezen van de slachtoffers behooren, als-
mede de gewonden, heeft een brief gezonden aan de
verschillende vaderlandsche vereenigingen, waarin
wordt voorgesteld, dat jeugdvereenigingen en an&e*
ren dien dag op de Place de la Concorde zullen bij
eenkomen en een optocht vormen, na bloemen op
het plein te hebben neergelegd als hulde aan de
dooden.
„Wij twijfelen er niet aan", aldus besluit de brief,
„of de regeering en de stad Parijs zullen zich hierbij
doen vertegenwoordigen."
Het is echter niet te verwachten, dat de regeering
een betooging, die zóó pijnlijke herinneringen wak-
ker roept, zal toelaten.
De „Figaro" heeft kolonel de la Rocque, den.
voorzitter van de vereeniging van oudstrijders, ge
vraagd, wat er op 6 Februari zal gebeuren.
Kolonel la Rocque heeft daarop geantwoord, dat"
de oud-strijders naar gelang van de omstandigheden
zullen handelen. De zesde Februari, de dag waarop
een jaar geleden de bloedige onlusten te Parijs
plaats hadden, is een smartelijke herdenkingsdag,
doch ook niets meer.
De tegenwoordige regeering heeft nog geen keuze
gedaan tusschen orde of revolutie en volstaat met
Kleine hervormingen, die onvoldoende zijn.
De oud-strijders en de daarbij aangesloten natio-
naLe vrijwilligers zullen zich 6 Februari op alles
voorbereid houden, doch niet uittartend optreden,
en zich bij den rouw van de Parijsche bevolking aan-,
sluiten.
I
Het groote belang voor de landbouwers om, in ver
band met de vaststelling van hun teeltplan, tijdig
op de hoogte te zijn van de teeltregelingen en richt
prijzen voor de akkerbouwgewassen, welke zullen gel
den voor den oogst 1935, heeft den minister van oeco-
nomische zaken doen besluiten thans mededeeling te
doen van de maatregelen, welke de regeering voor
den oogst 1935 voornemens is te treffen.
Het spreekt vanzelf, dat, wanneer zich wijzigingen
in den toestand voordoen, dit voor de regeering aan
leiding kan zijn de richtprijzen te herzien,
Wat betreft de
tarweteelt,
evenals het vorig jaar zal wederom 1/3 gedeelte van
het bouwland met tarwe mogen worden beteeld.
Een uitzondering hierop wordt gemaakt ten aan
zien van bedrijven met ten hoogste 1 y2 H.A. bouw
land.. Het is toegestaan op deze bedrijven telken jare
ten hoogste y2 H.A. tarwe te telen, dus op een bedrijf
met 1 H.A. bouwland zal y2 H.A. tarwe mogen wor
den gezaaid.
De richtprijs voor de tarwe van den oogst 1935 is
bepaald op f 10 per 100 K.G., berekend volgens de
zelfde grondslagen als tot dusver.
De teelt van de
andere granen en de peulvruchten
is niet aan beperkingen onderworpen.
Het bestaande systeem van bijslagen voor rogge,
gerst en veldboonen, met dien verstande, dat de teler
hiervoor zal ontvangen een prijs, liggende tusschen
f7 en f8 per 100 K.G., resp. voor rogge en gerst en
voor veldboonen, een prijs, liggende tusschen f8 en
f9 per 100 K.G., blijft gehandhaafd.
De richtprijs van groene erwten, waaronder begre
pen kroonerwten, blauwpeulerwten en Wij ker vale
erwten, is bepaald op f9 per 100 K.G.; van schokker
erwten, lange en ronde bruine boonen, platte capu-
cijners, Hoornsche zoowel als Mansholtcapucijners,
rozijn- of wel grauwe erwten op f 10.50 per 100 K.G.;
en van witte boonen op f 15 per 100 K.G.
Het maximaal voor
Consumptieaardappelen
toe te laten areaal is bepaaldop 100.000 H.A. Voor
het telen is een uitvoervergunning vereischt, waar
voor een tceltheffing van f30 per H.A. is verschul
digd.
Deze teeltheffing is niet verschuldigd, wanneer men
niet meer dan 5 Are verbouwt, terwijl bij de bereke
ning van de teeltheffing voor elk toegestaan opper
vlak een oppervlak van 5 Are wordt afgetrokken.
Voor niet op de consumptiemarkt te plaatsen aard
appelen is wederom denaturatie mogelijk, de grootte
van de denaturatievergoedingen kan nog niet wor
den vastgesteld.
De uitpoot van fabrieksaardappelen wordt niet
meer geregeld aan de hand van dé teelt in voorgaan*
de jaren, doch naar het bedrijfstype.
De totale hoeveelheid garantiebieten is wederom
vastgesteld op 1540 millioen K.G.
De toewijzing zal echter anders geschieden dan voor
den oogst 1934. Deze telers zal worden toegewezen
3/4 gedeelte van de garantie waarvoor ze volgens hun
bietenverledert in aanmerking zouden komen, terwijl
1/4 gedeelte over de districten onder de aanvragers
zal worden verdeeld, waarbij rekening zal worden ga-
houden met het bedrijfstype.
Voor bedrijven met een maximum bouwopper
vlakte van 2 H.A. zal garantie kunnen worden ge
geven voor een hoeveelheid overeenkomende met de
opbrengst van H.A. bouwland. De garantieprijs
voor de bieten is, geleverd op de gebruikelijke con
dities aan grootscheepsvaarwater en van gemiddeld
suikergehalte, vastgesteld op f10 per 1000 Kg. netto.
De bestaande steunregeling voor de cichorei zal
gehandhaafd worden.
In afwijking van de regeling voor de
vlasteelt
in 1934. waarbij het gesteunde areaal beperkt was
tot 6000 II.A., zal in 1935 vermoedelijk een uitbrei
ding van het oppervlak tot ÏO.COO II.A. kunnen wor
den toegestaan. De toestand op de vlasmarkt, die in.
den laatsten tijd een gunstige wending nam, laat
niet toe, dat reeds thans definitieve steunmaatrege
len voor dit product worden vastgesteld. Afgewacht
dient te worden hoe de toestand zich verder zal ont
wikkelen.
Het ligt evenwel in de bedoeling van de regeering
nm in ieder geval vóór 1 Juni 1935 zich ten opzicht»
van steunmaatregelen voor het vlas uit te spreken*
