Pierre Laval.
ValschE Banhbljetten venraard'gd
R
A
K
E
T
T
E
N
Een mislukte
HET ONGELUK OP DE VELSER PONT
Twee maanden geëischt tegen
den pontwachter.
Brutale inbraak in Amsterdam Zuid.
ENGELSCHE MOTORTREILER VERGAAN,
14 dooden.
Karakterschets en
van den Franschen
Staatsman.
Toen Pierre Laval, in 1931, als
minister-president der rranscne re
publiek, door zijn doohter Josette
vergezeld, een oezoek aan de Ver.
Staten dracht, heeft men daar
verscheidene karakterschetsen van
oen tegenwoordigen minister van
Buiteniandsche Zaken gepubli
ceerd, die den kranteniezenden
Amerikaan wel eeq erg venvron
gen beeld van den man hebben ge
geven, die destijds als hoofd der
Fransche regeering de financieele
en economische belangen van zijn
land kwam bepleiten.
Met levensbesolirijvingen van en
anecdotes over beroemde mannen
wordt dikwijls zonderling omge
sprongen. in den regel staat er zóo
veel onwaarschijnlijks in, dat, als
alles eens werkelijk waar zou zijn
geweest, de conclusie zou moeten
worden getrokken, dat de held in
kwestie niet geheel bij zinnen was
Gelukkig berusten dei-gelijke anec
dotes in den regel louter op fanta
sie, of zijn bij het oververtellen
aangedikt en daardoor alle logica
kwijt geraakt. Zoo heeft men bij
den dood van Edison heel wat on
aannemelijks kunnen lezen over
den grooten man, dat werkelijk
niet voor hein pleit! Onder andere
de wijze, waarop Edison's huwe
lijk tot stand gekomen zou zijn.
Wij zeggen zou, want het zal wel
niet zoo gegaan zijn. Toen Edison
n.1 als jonge man met een vriend
door zijn fabriek liep, had deze tot
hem gezegd, dat het tijd voor hem
werd om te trouwen. „Goed, maar
met wie?" had Edison geantwoord
„Wel, met een van de vele aar
dige meisjes, die hier werken," be
toogde de vriend. Den volgenden
dag, toen Edison langs de mpisjes
liep, pikte hij er een aardig ver-
schijninkje uit en vroeg haar ten
huwelijk! Dit is al een onge
wone weg, maar toen het huwelijk
voltrokken was en het jonge paar
op reis zou gaan, verontschuldigde
Edison zich: hij moest nog even
naar zijn laboratorium. Hij raakte
zoo verdiept in zijn werk, dat hij
zijn vrouw vergat en drie dagen en
nachten niet te voorschijn kwam!
Geloove het wie wil-
Nu is Pierre Laval wel geen Tho
mas Edison, maar toch zijn naar
aanleiding van zijn bezoek ook
over hem indertijd tal van onmo
gelijke anecdotes verspreid en was
hij ongetwijfeld een dankbaar on
derwerp voor de dagbladen der
Amerikanen, wier groote mannen
immers allen als krantenjongen of
liftboy begonnen zijn. Lavai's de
buut is zelfs veel origineeler: hij
was bestuurder van den paarden
omnibus, die liep van het station
naar het centrum van zijn geboor
tedorp, waar zijn vader een her
berg hield. Het paard kende den
weg zóó goed. dat de jeugdige
Pierre gelegenheid had om tijdens
den rit (nu komt de eerste on
waarschijnlijk!) Grieksche en La-
tijnsche boeken te lezen Want
Pierre Laval was een studieus
knaapje. Op een goeden dag ver
voerde hij slechts één passagier;
een pastoor, die zooveel behagen
schiep in den wectgierigen boeken-
wurm-aohter-het-paard, dat hij
hem in de gelegenheid stelde zijn
studies voon te zetten!
Laval bracht het ver in de we
reld. Allereerst tot advocaat. En
men weet, dat in Frankrijk het
politieke leven meer dan elders op
de advocatuur berust. Veelal tot
schade van de politiek en van de
advocatuur. Toen hij in Mei 1914
tot lid der Kamer werd gekozen.
was hij maire van Aubervilliers.
Aanvankelijk was hij zeer links,
maar hij evolueerde in rechtsche
lichting zonder zich echter bij een
bepaalae partij aan te sluiten. Vijl
jaai Dleel hij in de Kamer, werd
echter bij de verkiezingen in No
vember 1919 verslagen. Kwam het
omdat men stemming Legen hein
uaJ «ernaakt, daar hij in 1914 had
geweigerd dienst te nemen, of
schoon hij pas een en dertig jaai
oud was? Als Kamerlid had hij
het recht daartoe. Pas in 1924 her
overde hij zijn zetel, het jaar daar
op werd hii minister van openbaie
werken in Painlevé's kabinet;
spoedig daarna kreeg hij justitie in
het ministerie-Briand en in 1929
vertrouwde Tardieu hem de por
tel euiile van arbeid toe.
Laval. die een gefortuneerde
vrouw huwde en een groot vermo
gen bezit, is eigenaar van verschei
dene dagbladen in Auvergne en
Puy-de-Dóme. Zijn groote liefheb
berij is de boerenhoeve La Cor-
bière in Normandië, waar hij heen
trekt zoo dikwijls het hem maar
mogelijk is. Een sterke belangstel
ling heeft hij voor zijn koeien,
paarden, varkens, geiten en kip
pen, en soms kan hij niet nalaten
i om even uit Parijs naar La Cor-
bière te telefoneeren „of de boek
weit al aan het opkomen is". Zoo
dra hij in zijn domein is aange
komen, metamorfoseert hij zich tot
heereboer, trekt kaplaarzen aan
en zet een Baskisch mutsje op.
Dan doolt hij over het terrein,
praat met zijn beesten en houdt te
genover den enkelen vriend, die
hem vergezelt, filosofische beschou
wingen over het karakter van de
koe en de chranderheid van het
paard.
Een zekere vermaardheid heeft
de witte das van Laval gekregen.
Hij draagt nooit iets anders en
liefst een model, dat een goede
dertig jaar geleden in de mode
was. Merkwaardigerwijs is de das
geen lavaillière, hetgeen zeker
meer in overeensteming met den
naam van Laval zou zijn. Men
heeft hem al eens op den man af
gevraagd, waarom hij toch steeds
zondei eenige afwisseling hetzelf
de model witte das draagt. Heeft
hij een gelofte afgelegd, is de das
een fetisch, een talisman, of wil
hij zich alleen maar van gewone
stervelingen onderscheiden? Nie
mand heeft ooit een beslissend
antwoord gekregen. Alleen heeft
hij aan een .blijkbaar achterdoch-
tigen ondervrager verzekerd, dat
hij tenminste één maal in de twee
dagen een schoone aantrekt
RECHTBANK.
Op Vrijdag 10 Augustus, des middags omstreeks
half vier is bij de Velserpont, zooals men zich zai
herinneren, een zeer ernstig ongeluk gebeurd, dat
aan twee meisjes het leven heeft gekost. Een auto,
bestuurd door den heer G. H. Heyneman uit Amster
dam, die gedeeltelijk op de pont en gedeeltelijk nog
op den wal stond, is in het Noordzeekanaal gestort,
doordat de pont plotseling afvoer. Vier van de zes
inzittenden wisten uit de auto te komen, doch de
twintigjarige dochter van den heer H. en de Duit-
sche dienstbode Lena Suessler uit Bochum ver
dronken.
Donderdag stond voor de Haarlemsche Rechtbank
de 58-jarige L S. terecht, die op den bewusten dag
als tweede gezagvoerder de pont had bediend. Vol
gens de laatste dagvaarding werd hem de schuld
voor het veroorzaken van het ongeluk ten laste ge
legd. Er waren zes getuigen gedagvaard.
Uit het getuigenverhooi bleek, dat er voor de auto
van den heer H. nauwelijks plaats op de pont was.
De auto stond met de voorwielen op de pont en met
de achterwielen op den steiger. Een der pontwachters
verzocht aan andere automobilisten een eindje naar
voren te rijden om ruimte te maken. Op het oogen-
blik dat zij aan het verzoek gevolg gaven, begon de
pont te varen en schoof onder de auto van den heer
H. uit, waardoor deze in het kanaal stortte. De heer
H. wist nog een portier te openen en op het rem-
mingswerk te springen Zijn veertienjarig zoontje,
diens vriendje en mevr. H. konden onder water uit
de auto komen; de dochter en de dienstbode slaag
den daarin echter niet. Toen eenigen tijd later de
auto gelicht werd, konden slechts bun lijken worden
geborgen.
Een collega van den verdachte, die ook wel als ge
zagvoerder dienst doet, verklaarde dat men van de
stuurcabine uit duidelijk kan zien of de kleppen
van de pont opgehaald zijn. Hij zelf overtuigt zich
altijd, voor hij afvaart, of alles in orde is.
Verdachte zeide, dat hij de auto van den heer H.
had zien naderen. Even later hoorde hij een geluid
alsof de kleppen opgehaald werden, waarna hij de
machine in werking stelde. Direct daarna hoorde hij
geschreeuw en toen hij keek, zag hij juist do auto
in het water verdwijnen.
President: „U bent dus alleen op het geluid afge
gaan?"
Verdachte: „Ja, ik dacht dat alles in orde was."
Hij is thans naar Duivendrecht overgeplaatst, ech
ter niet bij wijze van straf.
De Officier van Justitie, mr. A. F. Andringa,
zeide in zijn requisitoir dat een moment van
onoplettendheid tot een ernstig ongeluk heeft
geleid. Verdachte is zioh niet bewust geweest
van zijn groote verantwoordelijkheid. Hij is
afgegaan op een geluid en voer af zonder
zich te overtuigen of de kleppen inderdaad
omhoog waren. De Officier achtte dan ook
schuld bij verdachte aanwezig en eischte
twee maanden hechtenis.
De verdediger Mr. P. Tideman vroeg na een zeer
uitvoerig pleidooi vrijspraak.
De Rechtbank zal op 7 Februari uitspraak doen.
Sieraden en geld gestolen.
Donderdagavond hebben inbrekers in een perceel
aan de Stadionkade te Amsterdam op brutale wijze
hun slag geslagen.
Bedoeld perceel, een bovenflat, me vrije opgang,
wordt bewoond door een dame met haar dienstbode
De dame had tegen zeven uur het huis verlaten,
terwijl de dienstbode al eerder vertrokken was. Te
gen half elf keerde de dame naar huis terug. De
buitendeur van de flatwoning stond open en het slot
bleek geforceerd te zijn. Onmiddellijk werd de poli
tie gewaarschuwd, die een onderzoek instelde. Aan
gezien de bewoonster dezer dagen het huis zou ver
laten, was een gedeelte van de woning reeds ont
ruimd en waren nog slechts enkele kamers intact
In deze kamers hadden de indringers alles, waar
van zij vermoedden, dat zich voorwerpen van waarde
er in konden bevinden, overhoop gehaald Eenige
secretaires waren opengebroken en van een schrijf
bureau en de toilettafels waren alle laden geopend
en doorzocht. Uit het schrijfbureau ontvreemdden
de dieven een bedrag van ruim f500, dat juist
Woensdag in huis was gekomen om eenige rekenin
gen te betalen. In een ander vertrek hadden de
dieven een juweelenkistje ontdekt, waaruit alle kost
baarheden, die voor de eigenares bovendien als sou
venir bijzondere waarde bezaten, geroofd.
De recherche stelt een uitgebreid onderzoek in.
VIER ARRESTATIES.
De Centrale Recherche te Rotterdam heeft dezer
dagen 4 mannen aangehouden in verband met het
uitgeven van valsche bankbiljetten van 100 gulden.
Deze zaak heeft zich als volgt toegedragen.
Verleden week heeft een bewoner van den linker
Maasoever een caféhouder, wien hij nog een be
drag schuldig was, betaald met een biljet van 100
gulden .waarvan hij nog een belangrijk bedrag te
rug ontving. Een paar dagen later merkte de café
houder dat het bankbiljet valsch was. Hij ging naar
zijn klant, den 46-jarigen H. G. v. U. en vroeg zijn
geld terug. Van U antwoordde: „Geef mij dat bil-
iet van 100 gulden terug, ik heb het van Iemand ge
kregen, waarop ik het wel verhalen zal en dan zal
ik binnenkort wel terugbetalen." Vergeefs wachtte
de caféhouder eenige dagen op de terugkomst van
van U. Hij is toen voor de tweede maal naar hem
toe gegaan en heeft hem gedwongen met hem ln
een auto te stappen en naar de politie te rijden. Op
het politiebureau aan den Linker Mansoever was
toen juist een tweetal rechercheurs, die van de
kwestie van het valsche bankbiljet hadden gehoord
en op onderzoek uit waren. Van U. werd aange
houden en meegenomen naar het hoofdbureau. On
derweg heeft hii het valsche bankbiljet den recher
cheurs overhandigd.
Bij het verhoor op het hoofdbureau zeide hij, het
bankbiljet zelf te hebben ontvangen van een zeke
ren W. J. G., 39 jaar oud, en een goede bekende van
de politie. Deze man werd ook aangehouden. Het
bleek, dat beWe mannen geweten hebben dat het
biljet valsch was en dat van U. het voor G zou uit
geven, waarvoor hij dan 25 gulden zou ontvangen.
Inderdaad heeft hij deze 25 gulden van G. gekregen.
Toen de caféhouder de valschheid ontdekt had.
was van U. weer naar G. gegaan om de zaak in het
reine te brengen. Deze wilde daar niet toe over
gaan, daar hij zeide, het van een derden man te
hebben ontvangen van wien hij ook een commissie
loon voor de uitgifte had ontvangen. De derde man
werd ook aangehouden. Het is de 34- jarige chauffeur
H. W. D. Deze man was ook in het bezit van een
biljet van 100 gulden, da tvalsch was. Een onbe
kende had hem dit gegeven bij de betaling van een
autorit.
Tenslotte hield de politie nog aan den 36-jarigen
K. v. d. W. Deze is in Juli van het vorig jaar ook
aangehouden in verband met het uitgeven van
valsche bankbiljetten van 100 gulden. Men heeft
n.1. in den zomer in Limburg en Brabant verschil
lende van deze biljetten in beslag weten te nemen
en eenige arrestaties weten te verrichten, die ver
band hielden met de destijds gemelde vervalschin-
gen van biljetten van 100 gulden.
Toen is ook het fabriekje, waar deze biljetten van
daan kwamen, in Antwerpen ontdekt, gelijk eveneens
destijds gemeld. Van der W. heeft men toen in Rot
terdam aangehouden, daar hij verdacht werd mede
plichtig te zijn geweest aan dit complot, maar men
heeft hem wegens, gebrek aan bewijs weer moeten
vrijlaten. Thans meent de politie voldoende aanwij
zingen te hebben om hem te doen vervolgen. Vast
is komen te staan dat de twee biljetten van 100 gul
den, die thans in beslag zijn genomen ook afkomstig
zijn uit het fabriekje in Antwerpen.
Het onderzoek in deze zaak wordt voortgezet. Do
vier arrestanten zijn naar het Huis van Bewaring
overgebracht.
WRAAK IN DE RECHTSZAAL.
Tijdens de zitting van de rechtbank te Brussel
heeft een taxi-chauffeur, die op de publieke tribun«
zat, een steen, in een krant gewikkeld, naar den
president geworpen. De steen raakte hem tegen de
borst De chauffeur trachtte te vluchten, doch werd
gearresteerd. Hij verklaarde uit wraak gehandeld te
hebben, daar de president hem eenige weken tevo
ren veroordeeld had..
EEN DRAADLOOZE BOODSCHAP VAN DE BE
MANNING, DAT ZIJ REDDELOOS
VERLOREN WAS.
De te Grimsby thuisbehoorende motortreiler Jerrica
van 350 ton met 14 koppen aan boord, is in een hevi-
gen storm op de kust van IJsland vergaan.
Reeds Woensdag was een draadloos telegram op
gepikt met de mededeeling, dat de reddingboot, de
schoorsteen en brug waren weggeslagen en het schip
niet meer naar het roer luisterde. Donderdagmorgen
ontving een IJslandsch station het volgende telegram;
.,Wil ieder die dit noodsein hoort, onze groeten bren
gen aan onze familieleden en Old Engeland. Er is
geen hoop meer. Dit is onze laatste boodschap."
Een groep landbouwers die direct bij de kust wer
ken, zijn er Donderdagmiddag op uitgegaan en heb
ben reeds wrakstukken van de Jerrica ontdekt, waar
uit met zekerheid af te leiden is. dat het schip met
man en muis vergaan is. Niettemin wordt die kust
ook nog verder onderzocht en een gouvernements
stoomschip is naar de plaats des onheils vertrokken.
Van de 14 opvarenden waren er 11 gehuwd en de
meesten uit Grimsby en Huil afkomstig.
De Jerrica had Grimsby precies 14 dagen geleden
verlaten en ten N. van den Doggersbank te gaan vis-
schen.
In de duinen van Katwijk aan Zee was Donder
dag morgen een ongewone drukte. Voor de tweede
maal was Katwijk de stille getuige van rakettenproef
nemingen van de N.R.B.
Nadat door de politie de noodige veiligheidsmaal
regelen waren genomen, in den vorm van roode vlag
gen, kon het technisch personeel er toe overgaan
voorbereidingen te treffen voor het starten van
P.10. Weldra verrees een startgestel van circa 6 M
lang en 3 M. hoog. dat er eenvoudig uitzag en toch
naar men meedeelde, zeer veel hoofdbrekens heefi
gekost. Nog een laatste controh en dan wordt de
P.10 met een staart van 2 M. op het startgestel ge
schoven. Precies op den vastgestelden tijd. nl. na 90
sec., startte de P.10 met een enorme snelheid. Na
ca. 200 M. bleek de 2 M. lange staart niet lang ge
noeg, waardoor de P.10 van richting veranderde en
in zig-baan doorvloog, om 250 M. verder te landen.
Behoudens het breken van de staart kon men deze
eerste raket als geslaagd beschouwen. Het heelt
echter dit voordeel gehad dat bij de P.ll hierrneii
rekening kon worden gehouden, waardoor het geheel
een geslaagd verloop had. De P.ll startte volgens bo
rekening en kwam met een sierlijke boog circa
550 M. verder neer.
Mislukt.
Een andere lezing van deze proefneming geeft een
medewerker van de N.R.Crt., die het volgende
schrijft:
Te Katwijk zijn Donderdag door twee groepen
proefnemers tegelijkertijd, experimenten met raket
ten gehouden. Het was een zonderlinge ervaring, dat
toen wij, daartoe uitgenoodigd door den heer De
Bruin uit IJsselmonde, op het terrein van de Kat-
wijksche Zuiderduinen aankwamen, geheel andere
nienschen daar bezig waren raketten af te schieten.
Het bleken mcnschen te zijn van de Vereeniging Ne
derlandsche Rakettenbouw uit Den Haa#g, die onlangs
t-eeds te Katwijk proeven namen. De raketten ont
ploften toen voor zij goed en wel de lucht in waren
en thans werd enandere vullingen geprobeerd. Het
werd een zeer betrekkelijk succes. Maar toch een suc
ces. naar de heeren zelf beweerden, want de dingen
ontploften niet. Weliswaar kwamen ze niet ver weg.
twee van een dichtbij gelegen aardappelveld, en een
Wak voor het schiet-toestel., maar er viel toch een
groote verbetering in het resultaat vast te stellen.
De derde raket was trouwens ergens achter blijvei
haken en zooiets kan natuurlijk de subliemste raket
overkomen.
Voorloopig begrepen wij nog niets van het vreem
de feit dat er wel geëxperimenteerd werd met ra
ketten, doch dat onze gastheer nergens bij deze men-
schcn te vinden was. Men bleek zelfs van het bestaan
van den heer De Bruin niets af te weten. Doch het
raadsel werd kort daarop tot klaarheid gebracht, toen
op een auto nog een start-toestel voor onze ooger»
opdoemde en uit de auto de heeren Timmerman uit
Schiedam en de heer De Bruin uit
IJsselmonde stapten. Zij verwonderden zich zeer over
het al of niet toevallige feit dat anderen hun op de
zelfde plaats waren vóórgeweest, maar gingen kalm
en zakelijk op de plek waar zoojuist het houten start
toestel was weggenomen, hun metalen leidbaan op
stellen. Het materiaal dat deze heeren, die voor eigen
rekening experimenteeren, meevoerden, zag er inder
daad wat solider uit dan dat van hun voorgangers, de
raketten waren met aluminium omhulsel, het start
toestel was van metaal, terwijl dit bij de proefne
mers van de „Vereeniging" respectievelijk van karton
en van hout was geweest. Het resultaat was echter
niet evenredig met hetgeen dit solidere materiaal had
doen verwachten. Integendeel, de proef werd een pijn
lijke mislukking. En de heeren De Bruin en Timmer
mans kunnen aan den 24en Januari 1934 toen zij na
10 jaar caplumenteeren te Katwijk hun 284ste proef
namen, geen aangename herinnering behouden. Met
een flinke knal ging het ding de lucht in, of beter
gezegd, sprong het zoodra het de stijgende lijn su+
vonden had, in duizend gruzelementen.
Toen men een tweede blinkende raket in het start
toestel wilde schuiven, verbood de politie verdero
proefnemingen, omdat de stukken blik en aluminium
die na de ontploffing door de lucht vlogen, lang niet
ongevaarlijk waren voor hen die zich in betrekkelijk
dichte nabijheid van het toestel bevonden. En de
electrische ontlading moest dicht bij het toestel plaats
hebben. Met strengere veiligheidsmaatregelen zal de
volgende keer de proef wel mogen worden herhaald,
en de heeren De Bruin en Timmerman denken daar-
voor over 4 weken te Katwijk terug te komen.
