Raad Callantsoog.
Uit Bergen.
Bede van den Burgemeester.
Met de jeugdige Werkloozen
naar de R.AJL
'n "Akkertje"
beschermt U
EEN ONTAARDE MOEDER.
De krant met de kleinste oplaag.
Vergadering van den raad op Vrijdag 8 Februari,
's morgens om half tien.
Voorzitter de heer Mr. D. Breebaart Kz., burge
meester, tevens secretaris.
Alle leden zijn aanwezig.
Voorzitter opent de vergadering en spreekt dan
do volgende Nieuwjaarsrede uit:
Mijne Heeren,
Zoo U bekend is, behoort het niet tot de gewoonte
van den voorzitter van Uwen Raad, in de eerste
vergadering van het jaar een z^. „Nieuwjaarsrede"
te houden. Dit zou niet in overeenstemming zijn met
de voor deze gemeente vooralsnog gepaste beschei
denheid. Maar toch meen ik dat er thans aanleiding
bestaat enkele dingen naar voren te brengen, die
anders bij de behandeling der gewone agenda niet,
of niet voldoende, tot hun recht zouden komen.
Wanneer wij bij den aanvang van het jaar 1935 de
positie van onze gemeente in haar geheel bezien,
dan kunnen wij dit doen, eenerzijds met dat gevoel,
dat overal elders in onze omgeving in de gemeente
raden naar voren komt, maar aan den anderen kant
mogen wij toch wijzen op lichtpunten, die het mo
gelijk maken de toekomst niet al te duister in te
„zien.
Bij het eerste zal ik niet al te lang stil staan. Het
spreekt wel vanzelf, dat ook aan onze kleine ge
meenschap de gevolgen van de heerschende econo
mische depressie niet zijn voorbijgegaan, te meer
waar de hoofdbron van bestaan toch nog altijd is de
veeteelt en juist deze wel zeer zwaar is getroffen.
Worden dus bij de veehouders en landarbeiders
de inkomens tot minimale bedragen teruggebracht,
ook de bouwvakarbeiders, voor zoover deze aan het
onderhoud van de zeewering erken en daarin steeds
een behoorlijk bestaan vonden, hebben te lijden on
der de door Rijkswaterstaat doorgevoerde bezuini
gingen, waarvan het intusschen niet aan mij staat
te bcoordeelen, of deze niet gerechtvaardigd zouden
zijn.
Noemt men nu nog in aanmerking, dat ingevolge
de gewijzigde Wet op de financieele verhouding tus-
schen het Rijk en de gemeenten, de uitkeering per
inwoner voor deze gemeente in tien jaar tijds zal
terugloopen van ruim f 11 tot ruim f 6, dan ziet het
er voor de gemeente-financicn in de toekomst niet
al te rooskleurig uit, zij het dan ook, dat deze ver
minderde uitkeering voor een deel wordt gecompen
seerd door andere bijdragen uit het gemeentefonds
en uit het werkloosheidssubsidiefonds naar het aan
tal aangeslagenen in de gemecntefondsbelasting en
een behoorlijke rijkssubsidie in de kosten van de
werkloosheidsbestrijding.
Mogelijk echter zal de uitkeering per inwoner nog
wel blijken iets mee te vallen, terwijl ook moeilijk
verondersteld kan worden, dat deze wet 10 jaren
lang ongewijzigd zal werken.
Ik om hirbii vanzelf op het terrein der werkloos
heidsbestrijding.
Ook deze gemeente heeft thans met ingang van
het jaar 1935 een van rijkswege gesubsidieerde werk
verschaffing met alles wat daaraan materieel en ad
ministratief vast zit. Herhaaldelijk is mij gebleken,
dat de arbeiders, die noodgedwongen van deze werk
verschaffing moeten profiteeren, nog te weinig van
dc bèteèkenis yan dit feit zijn doordrongen.
Natuurlijk waren er in voorafgaande jaren klach
ten geuit door de werkloozcn over de. wijze waarop
door het gemeentebestuur en de commissie van toe
zicht op het agentschap der arbeidsbemiddeling, die
deze zaken behartigde, werd gehandeld en ik houd
mij ervan overfuigd, dat de voorzitter van Uw Col
lege, althans van de uitgeoefende critiek, behoorlijk
zijn deel zal hebben gekregen. Maar toen bleek het
toch nog mogelijk met in acht neming van een
zorgvuldig en zuinig beheer, daar waar dit door al
lerlei omstandigheden wensclielijk werd geoordeeld,
als in gevallen van ziekte en andere omstandigheden
in het gezin, in de zorgen nog eens wat extra tege
moet te komen, thans zijn wij gebonden ook wat het
loon en de plaatsing der wcrkloozcn betreft, aan de
Rijksvoorschriften. Men diene wel te bedenken, dat
er van het gemeentebestuur niet mag worden ver
wacht, dat het willens en wetens ook maar een duim
breed zal afwijken van hetgeen door het hooger ge
zag wordt voorgeschreven.
Van deze gelegenheid maak ik gaarne gebruik aan
de Commissie van. toezicht op het agentschap der
arbeidsbemiddeling enz. in dit verband kortheidshal
ve meestal „de commissie" genoemd, welke de ad
viezen voor de plaatsing geeft, gesanctionnecrd door
het college van Burgemeester en Wethouders, dank
te betuigen voor het vele werk, dat hare leden zoo
vol ijver en nauwgezet, bijgestaan door haren secre
taris, geheel belangloos verrichten.
Niet nagelaten mag voorts worden de goede zijde
van deze werkverschaffing te zien, waardoor, behal
ve, de gelegenheid tot werken, welke zij schept, za
ken tot stand komen, waaraan in gewone omstan
digheden niet gedacht zou zijn en waarover ik wel
niet verder behoef uit te wijden.
^Wat is dan thans, afgezien van de steeds toene
mende gewone periodieke werkzaamheden, de taak
van ons gemeentebestuur?
In de eerste plaats onder aanpassing aan de ge
wijzigde omstandigheden, zooveel mogelijk ideëel en
materieel te behouden, wat eenmaal verkregen is en
onS in de tweede plaats met alle kracht toe te leg
gen op de verwezenlijking van datgene, wat ons
als cenig lichtpunt een baken kan zijn, n.1. de ont
wikkeling van de gemeente als badplaats.
Rn hierin zijn wij op den goeden weg. De pension-
gelegenheid werd belangrijk uitgebreid, de hij het
bestaande uitbreidingsplan van de kom der gemeente
voor zomerwoningen bestemde terreinen zijn zoo
goed als geheel bezet, d.w.z. dat er van de 43 beschik
bare pcrceclen bouwgrond er thans 41 zijn verhuurd
of ih erfpacht zijn uitgegeven, waarbij dan nog ge
zegd kan worden, dat de beide overblijvende terreio-
tjes niet zoo geschikt zijn. Ook in ander opzicht
neemt de bebouwing toe, terwijl een ontwikkeling
van middenstandsbedrijven valt te constateeren. Dit
alles heeft het reeds thans noodzakelijk gemaakt,
het nog kort geleden tot stand gekomen uitbrei
dingsplan weder te wijzigen, hetgeen in bewerking
is, opdat nieuwe terreinen voor zomerwoningen kun
nen worden aangeboden. Do voorloopige aanvragen
daarvoor komen vlot binnen.
Ook overigens kan de had plaats Callantsoog zich
verheugen in een steeds toenemend vreemdelingen-
bezoek.
Op dit voor ons nog betrekkelijk nieuwe terrein,
liggen vele voetangels en klemmen. Wij mogen ons
hierdoor toch niet laten ontmoedigen, integendeel
zullen deze moeilijkheden ons aansporen tot steeds
meerdere activiteit om van onze plaats te maken,
wat er van te maken valt.
Het kan zijn nut hebben, U enkele van deze moei
lijkheden te noemen.
Daar is dan de houw van het hadhotel. Nn bijna
een jaar geleden werd aan den Minister van Water
staat ingevolge het Rijkszccwcringen-reglement ver
gunning gevraagd voor dezen bouw. Oo dit oogen-
blik, nadat intusschen wijzigingen in de plannen
moesten worden gebracht. Is de vereischte ^orrun-
ning ondanks besprekingen in Alkmaar. Haarlem
en Den Haag, nog niet afgekomen. Wel is bereikt,
dat deze toestemming thans verzekerd is, dank
zij de pensoonlijke bemoeiingen van den Directeur-
Generaal van den Rijkswaterstaat, die tot tweemaal
toe persoonlijk den toestand ter plaatse heeft opge
nomen en voor wiens volle medewerking een woord
van dank zeer zeker op zijn plaats is.
De aandacht vraagt verder de verhouding van 't
Gemeentebestuur tot de tijdelijke inwoners der ge
meente en het vraagstuk van hun vestiging in de
toekomst. De invoering van de z.g. „woonforensen-
belasting" heeft waarlijk een storm in een glas wa
ter veroorzaakt. Zooals U bekend is, wordt deze
belasting geheven, niet zooals vroeger het geval
was naar het inkomen, maar naar de huurwaarde
van de woning in deze gemeente, beperkt tot één
woning per belastingplichtige, waarbij als jnaatsfat
geldt de schatting volgens de wet op de personeele
belasting.
Naar mij ter oore kwam, werd zelfs een vergade
ring van belanghebbenden belegd om een zoo laag
mogelijke schatting van deze huurwaarde te ver
krijgen, of wel door allerlei spitsvondigheden het
perceel geheel onbelast te laten, alles onder het
motto, dat Callantsoog tracht een melkkoetje van
hen te maken.
Deze belanghebbenden (de goeden niet te na ge
sproken en deze vormen gelukkig nog de over-
groote meerderheid) vergeten dan toch een groot
ding, n.1. dat zij komen om te genieten van alles,
wat de zee en het strand kunnen geven en van de
vrijheivv, die in zoo ruime mate wordt geboden Maar
zij vergeten meer! De gemeente heeft daardoor de
zorg voor allerlei sociale maatregelen wegen
moeten worden aangelegd, terwijl geen straatbelas-
ting wordt geheven. brandkranen moeten worden
geplaatst, waardoor het P.W.X. de tarieven niet
heeft verlaagd strandgedeelten dienen van bet
Rijk te worden gehuurd de daaraan grenzende
duinregel moet door de gemeente worden onder
houden de strandexploitatie is een voortdurend
zorgenkind.
Zij vergeten nog meer of zii weten niet. dat in
geen enkele badplaats zoo goedkoon terreinen voor
zomerwoningen beschikbaar worden gesteld en dat
men bijna nergens zoo voordeelig kan bouwen om
dat. houten zomerhuisjes on de meeste plaatsen
worden geweerd en bovendien, dat de tarieven op
de moeste stranden aanmerkelijk hooger zijn. dan
hier.
Is het dan werkelijk zoo onbillijk, dat onze tijde
lijke inwoners ook een kleinigheid bijdragen in de
kosten van de huishouding der gemeente, voor de
meesten bestaande in een bedrag van per ïaar f0.50
of fl.aan brandassurantiebelasting en f5 tot f10
slechts in enkele gevallen iets meer- aan woon-
foroTscnbelasting. die wii nog niet eens zouden
heffen, als het niet noodig was.
Neen, als men dat er niet voor over heeft ik
zeg het openlijk laat men dan gerust wegblijven.
Maar even openlijk zeg ik. dat onze propaganda
voor de vestiging van zomergasten onverzwakt zal
worden voortgezet, wanr wij kunnen, ook mot onze
woonforensenbelasting, heel goed conourreeren en
onze badplaats maken tot een aantrekkelijk oord,
waar ieder die er eens geweest is, gaarne terug
komt. zonder dat hem het vel over de ooren wordt
gehaald.
Dat de gemeente zorgt hiervan niet slechter te wor
den. kan men toch niet kwalijk nemen. Laten wij
bedenken, dat vele kleintjes een groote maken en
dat de inkomsten, voortvloeiende uit bet vreemde-
lingcribezoek in verhouding tot de andere inkom
sten der gemeente een niet onbelangrijk deel van
het budget uitmaken, afgezien nog van hetgeen de
ingezetenen hiervan genieten. Dat er intusschen nog
veel valt te doen, ont.ken ik geenszins. Te eeniger
tijd zal blijken, dat er b.v. aan een tennisbaan be
hoefte bestaat en een snecltuin voor de jeugd een
welkome attractie zal zijn.
Mijne Heeren, ik meen voor deze rede reeds vol
doende van Uwen tiid te hebben geveï-gd, maar bof
kwam mij noodzakelijk voor. dat van eeniee zaken
eens gewag werd gemaakt. Ik wil dan eindigen met
de beste wenschcn voor onze gemeente uit te spre
ken, doch niet zonder ook de pers hierbij te hebben
betrokken. Deze immers kan er door iuiste versla
gen zooveel aan medewerken, een goed begrip te
vormen omtrent het beleid van het gemeentebestuur
Moge het ons dan gegeven zijn, mijne Heeren. on
danks den ongunst der tijden, met* ongewektbeul
onze taak te vervullen om ook in het jaar 1935
'N OPGEWEKTE EN DANKBARE
STEMMING; OOK TANTE ALIDA
REISDE MEE. DE EXCURSIE
LEERZAAM EN INTERESSANT.
Het was precies „pas". We waren met z'n twin
tigen. Zeventien jongelui met hun leider, den heer
N. Groot, voorts de heer Dingerdis als vertegen
woordiger van de commissie voor Jeugdige Werk
loozen uit den Gemeenteraad en tenslotte uw on-
derdanigen dienaar, die den tocht „voor de krant"
meemaakte.
Er bleef zelfs nog een bankje over, zeker bestemd
voor den eenigen afwezigen cui'sist, die de excursie
niet kon meemaken, nu dankbaar aanvaard als
bergplaats voor hoeden en jassen. De vestiaire!
De heer Schalkwijk, als baas van de autobus,
hield een waakzaam oogje op het instappen en het
benzine bijvullen bij de pomp; vroeg clan, hoe laat
de heeren dachten terug te zijn.
Om een uur of tien weer uit Amsterdam, opperde
de leider. De jongens wilden misschien 's avonds
de stad nog wel even in. Ik voel er niets voor, meen
de de heer Dingerdis, wat moeten die jonge, jongens
's avonds alleen in Amsterdam doen, zonder veel
geld op zak?
Nou, jonge jongens? De jongste is zeventien. Die
kunnen toch wel op zichzelf passen. Bovendien; ze
hoeven toch zeker de stad niet in. Ze kunnen met
ons op de R.A.I. blijven; opperde de heer Groot.
Maar de heer Schalkwijk maakte aan de kwestie
een radicaal einde door op te merken, dat het een
voudig niet ging, omdat hij in de avonduren z'n bus
noodig had. Om uiterlijk zeven uur thuis, heeren!
En over do zaak behoefde verder niet meer te
worden gepraat.
Ecnige jongens trokken even een lang gezicht.
Jammer; ze hadden zoo graag Amsterdam bij avond
eens gezien, in het rossige licht van de electrischo
lampen, dat een valschen schijn werpt op de men-
schcn en op de dingen; het klatergoud doet flonke
ren en glinsteren en een gulden het aanzien van
een dubbeltje geeft.
Maar toen we wegreden in den frisschen zonnigen
wintermorgen, was de stemming opperbest en die is
zoo gebleven den gehcelen langen dag. Geen wan
klank is er geboord!
Een van de jongelui had al gauw z'n mondhar
monica voor den dag gehaald en van dat oogenblik
af mankte ook de populaire „Tante Alida" do reis
naai- Amsternam mee. Alles ging prachtig; geen
moeilijkheden bij de pont; niet te veel pech bij de
onze gemeente weder een stap verder te brengen
naar het doel: een aantrekkelijke en welvarende
plaats.
Ik heb gezegd.
De notulen worden hierna onveranderd goedge
keurd.
Van de mededeelingen en ingekomen stukken
vermelden wc, dat de bevolking over 1934 met een
kleine twintig zielen is teruggeloopendit geeft
evenwel geen reden tot ongerustheid, daar verschei
dene groote gezinnen vertrokken zijn en hiervoor
kleine in de plaats kwamen.
De rijkssubsidie voor de werkverschaffing (weg-
verbetering enz.) is verhoogd.
Aan verschillende voorwaarden zal echter door
de gemeente moeten worden voldaan; ook de sub
sidie voor de werkverschaffing Zwanenwater komt
in orde.
Ten aanzien van het pachten van een gedeelte van
het strand van het rijk wordt nog getracht een on
billijkheid uit het contract, te verwijderen.
De gemeentebegrooting 1935 is goedgekeurd: een
feit, dat tot verheuging stemt.
Een verzoek van den heer Zon, Koegras, om de
weduwe en 3 kinderen van den heer R. W. Zon een
voldoende wekelijksche uitkeering te verstrekken,
wordt voor kennisgeving aangenomen. Dit is een
kwestie voor het. Burgerlijke Armbestuur.
Verschillende jaarverslagen zullen circuleeren.
Aangenomen wordt het voorstel tot gewijzigde
vaststelling van een verordening tot afwijking van
bepalingen der winkelsluitingswet'1930, gewijzigd
bij wet van 27 Juli 1934.
De winkels zullen Zondagsavonds tot half tien
open mogen zijn; bij de genoemde artikelen wordt
visch gevoegd.
B. en W. stellen voor een perceeltje gemeentegrond
te verhuren, gelegen oo het dorpsplein aan den heer
A. Vader om hierop een benzinepompinstallatie te
jplaatscn. Allen voor.
De verhuur geschiedt voorloopig voor 1 jaar tegen
f 5. De heer A. Vader zal den grond moeten bestraten.
Gevonvereerd zullen worden een drietal geldreke
ningen en een nieuwe geldleening zal worden aange
gaan bij de Bank voor Nederlandsche gemeenten.
Uitvloeisels van de begrooting.
Het getal opcenten op de hoofdsom der gemeente
fondsbelasting voor 1935—1936 wordt vastgesteld op
55 en het getal opcenten op de hoofdsom der ver
mogensbelasting op 40. Het presentiegeld voor de
leden der stembureaux zal bedragen f 3 plus vrije
vertering, het was f 4 plus vrije vertering.
Gewijzigd wordt de gemeentebegrooting 1934; de
post onvoorzien wordt minstens met f 862.46 ver
hoogd.
De pensioengrondslag van den gemeenteveldwach
ter wordt vastgesteld op f 1390.
Tot leden van het Algemeen Armbestuur worden
herbenoemd de heeren A. Toes en M. Vries, tot lid
van de commissie van toezicht op het lager onder
wijs de heer A. van Meerten.
De commissie van toezicht op het agentschap der
arbeidsbemiddeling enz. wordt in haar geheel her
benoemd.
Eveneens de schattingscommissie voor de rijksiny
komsten belasting.
Inplaats van den heer R. Hollander wordt echter
benoemd de heer S. Kooger.
De heer Hollander was zeer geschikt, z'n advie
zen waren altijd van groote waarde, doch het werd
beter geoordeeld dat hier een-lid van den raad en
meer speciaal een wethouder werd benoemd, een re
geling waarmede ook de heer Hollander volkomen
accoord ging.
Bij de rondvraag zegt de heer Vries nog te hopen,
dat de nieuwjaarsrede goed doordringt tot hen, voor
wie ze bestemd is; spr. hoopt dat de finantien be
trekkelijk dan in een goeden staat hlijven verkee-
ren en betuigt den burgemeester dank.
Hierna sluiting.
stopborden langs de Nassaukade en in de Ferdi-
nand Bol en zoo bereikten we tegen tienen reeds
het R.A.I.-gebouw.
Geen oogen genoeg om te zien.
De leider stak eerst een bezoek af bij de directie
en kwam al spoedig terug met het vereischte aantal
uitnoodigingskaarten en zeker heeft het „dank u"
bij 't in ontvangst nemen der kaart, uit den mond
van elk der jongelui eerlijk en oprecht geklonken.
De R.A.I.-directie beeft met deze geste ongetwij
feld een mooie sociale daad verricht. We stonden
dus toen od de eigenlijke tentoonstelling welke
zich in de lange zaal om zoo te zeggen voor de
oogen ontrolde. Want van het houten bordes af,
had men een prachtig overzicht over het geëxpo
seerde en men had feitelijk geen oogen genoeg, om
alles te zien.
U verwacht nu van ons misschien een technisch
verslag over automobielen, motorrijwielen, vlieg
tuigen en wat dies meer zij. U meent, dat wij. bij
wijze van spreken, met groote energie onder iedere
auto zijn gekropen om alle nieuwigheden en der-
zelve werking van gansch nabii te bestudeeren en
U hoopt, dat wij u de goede kwaliteiten van tal
van soorten smeerolie, vet en benzine, de prachtige
werking van remstangen, krukassen, of hoe al die
dingen verder heetcn mogen, zullen blootleggen.
We hebben er geen verstand van.
Als u dat denkt, komt u bedrogen uit, want laten
we het maar direct vertellen: we hebben er geen lor
verstand van. En we willen niet met een zekere
dosis lef doen, alsof!
Gedurende het eerste uur hebben we onze oogen
uitgekeken, omdat we wel kunnen zien, wat mooi
is en elegant van kleur en lijn; hebben we met weet
grage nieuwsgierigheid geluisterd naar de techni
sche explicaties die de leider zijn cursisten bij iede-
ren stand, waar hij iets nieuws ontdekte, gaf en
hebben wij onze volle belangstelling kunnen concon-
Ireeren op de wonderen der techniek, welke daar
in een zoo ruime mate aanwezig waren.
Na deze zestig minuten van waarachtige Inte
resse. hebben we er onszelf op betrapt, dat we af
dwaalden; dat we alleen maar oog hadden voor spe
ciale stands, als daar waren de race-auto's; het
ranke jager-vliegtuigje; de smaakvolle interieurs
van de voor week-ende bestemde woonwagentics en
de nieuwste vindingen van Philips op radio-gebied.
Jan werd ziek en David was zoek.
Krachten verzamelen voer den middag.
En kijk, na dat tweede uur kregen we trek in een
kop koffie en een boterham; begonnen we ons wee
en moe te voelen in deze rookerige, benauwde at
mosfeer. Een der jongelui hielp me een handje,
omdat, hij het te kwaad kreeg, hetgeen zich demon
streerde in een kleur als een wit tafellaken en een
gezicht zoo benauwd, alsof hij hangen moest. Het
was zaak, dat Jan er zoo gauw mogelijk uit ging
en zoo stonden we, met welwillende medewerking
van de directie, al heel spoedig door een nooduit
gang in de frissche buitenlucht. De heer Dingerdis,
die zich nis een zorgzaam vader deed kcffnen, con
stateerde dat er viif jongens in het gebouw waren
achtergebleven en het feit, dat David, de Benjamin,
Als 't gure weer U koud en rillerig
doet thuis komen en voor 'n zware
verkoudheid, zelfs voor een griep
aanval doet vreezen, neem dan voor
't naar b6d gaan een "AKKERTJE"
Ge voorkomt dan veel narigheid en
staat morgen gezond en prettig opl
Ideale pijnstillers ensmaakloos.
"AKkÖcTJES kosten sléchts 52 ct.
per 12 stuks. Metalen zakdoosje met
3 stuks 20 Ct. (omzetbelasting inbegrepen).
De diep-tragische gebeurtenis in een kelder*
woning te Berlijn. - Ook het derde
kind overleden.
Ook het derde kind dat in den kelder in de Wein*
straat te Berlijn onverzorgd was achtergelaten,, de
6-jarige Bernhard, is gistermorgen 12 uur in het
Ziekenhuis te Berlijn aan de gevolgen van onder*
voeding overleden. I!
Het verhoor der moeden
De 25-jarige moeder heeft bij haar verhoor door)
de politie geen spoor van berouw getoond en go»
zegd dat zij zich alleen had aangemeld, omdat zij,
na de publiciteit van het geval toch spoedig gear*
resteerd zou zijn.
Uit het onderzoek is komen vast te staan dat eq
geen enkel motief voor de onmcnschelijke daad be*
stonw, behalve de lust der moeder tot 'n ongebonden!
en lui leven. Vrouw .Tünemann heeft geregeld meen
dan voldoende onderhoud van de betrokken inrich*
tingen ontvangen. Den 14 Januari kreg zij 60 marl^
waarvan zij er denzelfden avond in een café 25 uit»
gegeven heeft aan bier, alcohol en vooral sigaretten.
Volgens haar eigen bekentenis is zij van dien daf?
af nog slechts een paar keer in haar woning gc*
weest en heeft 's nachts verblijf gehouden bij een]
vriend dien zij een paar dagen vroeger had leerenl
kennen. Na 25 Januari heeft zij haar kinderen in heU
geheel geen voedsel meer doen toekomen. 30 Jamw
ari was zij de laatste maal in haar woning. Of«
schoon de beide oudste kinderen om brood schreeuw!
den, heeft zij, volgens haar eigen bekentenis, toert
geen tijd gehad, en zij liet de reeds half uitgehonger»
de kinderen, alleen en in het donker, achter. D«il
volgenden dag kreeg zij een aantal bons, voor levejisi
middelen van het' Wohlfahrtsambt, die zij iri bet}
pension waar zijverblijf hield in betaling heeft
gegeven voor cigaretten, waarvan zij er op sommiget
dagen tot 50 stuks toe heeft gerookt De vrouw zal
nu wegens moord terecht staan
Helsingfors. —I n de vlakten van Koeskoe, in Aziajj
tisch Rusland, wordt een krant uitgegeven, waar»
van de oplaag slechts één exemplaar bedraagt.
Dit blaadje de „Gazetta Toendri" (krant der vlalcf»
ten) wordt met de hand geschreven. Eenige kolom*
men worden opgengelaten, zoodat de lezers, dezei
kunnen invullen, indien er in hun dorp iets van be»
lang is voorgevallen. Het eenige exemplaar wordti
toegezonden aan de abonné's in de verschillende dort
pen, die achteenvolgens aan de beurt komen.
De laatste lezer in een bepaald dorp is veranfii
woordelijk voor de aflevering aan den aan de beurfi
zijnden abonné in het volgende dorp.
onder de vermisten behoorde, gaf hem eenige kom
zorg. Maar we troostten hem met de toezegging, dafl
we hem straks wel weer terug zouden vinden. Erii
zoo stevenden we af op een café in de buurt, omj
nieuwe krachten voor den middag te verzamelen.
En die waren wel noodig ook!
Want na twee uur werd het met de minuut voÏ4
Ier enbenauwder. Er hing een warme, niet tel
definieeren lucht; de rook van sigaren, sigaretten eni
pijpen deed de oogen tranen; prikkelde de kee$
Voetje voor voetje schuifelden we voort; nu en dart
tegen onzen wil gedrongen naar een stand, waafl
we stijf toegestopt tusschen onze medeschcpselënj
luisteren moesten naar een ons totaal onverschilll*
gen meneer die de uitmuntende kwaliteiten prees
van zijn „gegarandeerd dunne motorolie; ook nog!
na 5000 K.M.!" En we verwenschtcn den meneen
met z'n olie.
Tntusschen was het verband van onzen troep reedd
lang verbroken, dat kon ook moeilijk anders in dia
volte en zagen we sporadisch een hekend gezicht.
Aan alle lijden komt tenslotte een eind en dat was!
om vijf uur gekomen, toen we elkander terugzagen)
volgens afspraak voor het gebouw, dat leeg stroom*
de. 1
Maar weer bleven er zes op het appèl ontbrekem.
Zes jongelui en do chauffeur! Dat laatste vooraf
was heel erg. We wachtten bijna een half uur, toert
kwam dc vermiste opdagen. Zooals het zoo vaakj
gaat, we hadden elkander gezocht. De auto stond;
achter het gebouw en de vermiste jongelui zaten:
er zoowaar in. Op één na! Had die. niet even aan
den leider kunnen zeggen, dat hij achterbleef ini
Amsterdam?
Een vlotte terugreis.
De terugreis ging haast nog vlotter dan de tochï
naar Amsterdam. De chauffeur welk een goecf
rijder had de man zich in de stad getoond! zette»
er gang achter en zoo geviel het, dat we reeds om
kwart voor zeven in Bergen konden uitstappen.
De tocht was volbracht in dc opgewekte stemming
en in de beste harmonie. Ongetwijfeld is deze excurjj
sie voor de deelnemers aan den cursus in de mofoi^
techniek zeer nuttig geweest. Nuttig on leerzaam
Zij kunnen daarom de heeren den Das en Groo
.niet dankbaar genoeg zijn voor hunne bemoeiingei
en zeker dienen zij in hun dank te doen deelen der
heer Schalkwijk, die dadelijk bereid was de autobus
af te staan, alleen tegen vergoeding der bcdrijfs
kosten. Een mooie daad van medevoolen.
Tenslotte mag ook de heer Dingerdis niet wordeiï
vergeten. Hij heeft, op aangename, zorgzame wijzd
het meer materieele gedeelte van den tocht tojj
ieders voldoening geleid en de jongens zijn hen|
daarvoor grooten dank verschuldigd.
■f V -»
