Arrondissemenls-ReEhtbank
DE
Phillips Oppenheim
Schagen-nieuws.
ts Alkmaar.
Volgens getuige de Rooy was er heibel over de
schrale verdienste en had Tas gezegd: Ik eet er geen
boterham minder om. Verdachte had de hamer van
Tas afgenomen cn Tas geschopt, méér had deze ge
tuige niet waargenomen. Tas vluchtte de keet in.
Volgens getuige KI. Mulder broeide er iets tegen
Tas en had hij dezen uitvoerder gewaarschuwd, o.m.
ook tegen de J., de verdachte.
De getuige J. v. d. Veen, varensgezel en Baptist,
aan wien het eedzweren is verboden, volstond met
de belofte, bevestigde dat Tas had gezegd: Ik eet
er geen happie minder om. Tas was gevlucht en
gevallen en toen was ook verdachte, die achter Tas
kwam, gevallen. Hoe Tas aan de wonde kwam, kon
deze getuige niet verklaren.
Getuige Ottens had niets gezien van schoppen of
steken door verdachte. Hij had Tas wel naar de
keet zien vluchten en gezien dat Tas was gevallen.
Voorts had hij nog gezien dat de hamer uit de han
den van Tas vloog.
Mej. Maartje Ossenbrugge, dienstbode, getuige a
decharge, had eveneens hiets gezien, wat Evert de J.
kon bezwaren. Wel had zij Tas opeens zien weg
vluchten naar de keet. Ook was hij gevallen en wel
op een ijzeren schop en op z'n linkerzijde.
Ten slotte werd gehoord de heer T. Laverman,
eveneens een tewerkgestelde, die verklaarde dat het
heel erg glad was. Hij had Tas zien wegloopen, door
werklieden gevolgd, maar had Tas niet zien vallen.
Getuige had verdachte gepakt, toen Tas reeds in de
keet was.
De heer officier trok sterk in twijfel dat Tas ge
vallen zou zijn. Dat Tas echter gewond was stond vol
komen vast en was ook te concludeereri uit de aan
wezigheid der bebloede onderkleederen. Uit verschil
lende omstandigheden, door spr. nader gereleveerd
en voorts gedistilleerd uit de verklaringen van di
verse getuigen, achtte de officier het ernstige feit
bewezen en requireerde de officier, rekening houden
de met de bestaande te verklaren prikkelbaarheid,
o.m. de ontactische uitlating van Tas, 2 maanden
gevangenisstraf.
Mevrouw de Ruyterde Zeeuw wees op de slechte
omstandigheden, dre in de werkverschaffing heersch-
te en de ontactische houding van den getuige Tas,
ontkende voorts dat de officier er in geslaagd was
uit de getuigenis der getuigen a charge het bewijs
te leveren. Pleifster liet die getuigen de revue pas-
seeren en kwam tenslotte tot de conclusie dat ver
dachte wegens bewijsgebrek moest worden vrijge
sproken. A.s. week uitspraak.
I.35 Concert olv. J. Hoek; 2.20 Voor de scholen; 3.35
Het Schotsche Studio Orkest; 4.35 Emilio Colombo
en zijn orkest; 5.35 Dansorkest olv. H. Hall: 6.20 Be
richten; 6.50 en 7.10 Lezing: 7.30 Cembalorecital J.
Ticehurst; 7.50 Vioolrecital door Bratza; 8.20 Orkest
olv. F. Bridge; 9.20 „I've got to have music" olv.
Austen Croom Johnson: 9.50 Berichten; 10.20 Lon-
denseh Svrnphonie-orkest m.m.v. koor en solisten
olv. Woodgate en lamberg; 11.3512.20 Harry Roy
en zijn Band.
RADIO-PARIS (1648 M.)
7.20 en 8.20 Gram.pl.; 12.35 Orkestconcert olv. Gail-
lard; 8.20 I. „Les saltimbanques", spel van Dumer-
san-Varin; TI. „Le pauvre .Tacques", spel van de gebr.
Gognard; 10.50 Dansmuziek.
KALUNDBORG (1261 M
II.201.20 Concert uit Rest. „Wivex"; 2.20—4.20 L.
Preil's orkest; 7.20 1ste bedrijf van „De barbier van
Sevilla", van Rossini; 8.05 Vioolrecital; 8.20 Hoorspel
9.35 Gevarieerd concert.; 10.2011.50 Dansmuziek.
KEULEN (456 M)
5 20 en 6.35 Grnm.pl.; 11.20 Omroepkleinorkest olv.
Eysoldt; 3.20 Westfaalsch Svmnhonie-orkest, olv.
Mohrman; 5.10 Zang en piano; 6.20 Gram.pl.; 7.35
Uit Breslau: „Das Leben des .Tohann Christian Gün-
ter", van Kramer, muziek van Sczuka, m.m.v. Om
roeporkest en -koor, en tooneelensemble; 10.20—11.20
Uit Hamburg: Kielsche Orkestvereeniging.
BRUSSEL (322 en 484 M)
322 M.: 12.20 Gram.pl.; 12.50 Salonorkest: 1.50—2.20
Gram.pl.; 5.20 Dansmuziek; 6.20 Gram.pl.; 6.35 Ka
mermuziek; 7.35 Gram.pl., 8.20 Dreigzoschener"
van Kurt Weill; 9.20 Salonorkest: 10.3011.20 Dans
muziek; 484 M.: 12.20 Gram.pl.; 12.50 Omroeporkest;
I.50 Zang: 2.002.20 Graim.pl.; 5.20 Zang en piano;
5.35 Operafragmenten; 6.35 Gram.pl.: 6.50 en 7.35
Pianorecital; 8.20 Omroeporkest; 10.30 Gram.pl.; 10.45
11.20 Dansmuziek.
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)
7.35 Zie Keulen; 8.20 Moderne Duitsche Amuse
mentsmuziek olv. G. Vack; 9.20 Berichten; 9.45 Frie-
drich Fricsen-herdenking; 10.05 Weerbericht; 10.20
II,50 Dansmuziek door de „Goldene Sieben".
Elftallen voor de te spelen wedstrijden op 17 Maart
Succes 1—Schagen I. Vertrek per bus 1 uur.
D. Arnoldus
V. Vlottes A. Slikker
P. Boon J. L. Lutjeharms J. Weeland
W. Rus W. Biersteker G. Boontjes C. de Moor
Res, J. Peetoom en M. Slikker. J. Franzen,
Schagen III—Heldersche Boys 2. Aanvang 2 uur.
N. N.
J. Broer S. Grootes
H. Naber E. Rus P. Boontjes
W. Quax C. v. Haren J. Boontjes J. Gelder H. Naber
Res. N.N.
Supportersvereen. „Geel Zwart."
Zij, die er weer wat voor gevoelen, gelieve Don
derdag op de vergadering te komen, Voor verdere
mededeelingen verwijzen wij U naar de adv. in dit
blad. Laten we hopen van een groote opkomst om
te trachten wat meer levensvatbaarheid te krijgen.
Sparta aHelder c, 10 uur:
J. Everts
A. Molenaar A. de Wit
P. Timmerman T. Moransard C. Slikker
C. de Jager J. Starreveld G. Koch P. Schoorl
J. Brocrsma
Res.: P. Hofland, J. Heemsbergen.
Sparta bHelder f, 11.15 uur.
J. J. Slikker
W. Geerts G. Schouten
G. Bij post G. Anneveldt N. Blaauboer
A. Veenstra J. Slikker R. v. Haren J. P. Wit
Res.: P. Dekker en N. Prins. A. v. d. Pijl.
STIERENKEURINGEN IN NOORDHOLLAND.
Behoudens de goedkeuring van het Werkplan, zal
de „Provinciale Commissie tot bevordering van de
Rundveefokkerij in Noordholland", in 1935 keurin
gen houden in onderstaande plaatsen:
Texel: Vrijdag 29 Maart, 11.15 uur., te Den Burg.
Nieuwe Niedorp: Zaterdag 30 Maart, 9.15 uur, op hef
Kerkplein.
Hoogwoud: Zaterdag 30 Maart, 1.15 uur, voor hef
Gemeentehuis.
Schagen: Maandag 1 April, 9.15 uur, bij het Café van
G. Plevier.
Uithoorn: Dinsdag 2 April, 9.30 u., bij Café Fritschy
of nader aan te geven plaats.
Schagerbrug: Woensdag 3 April, 9.15 uur, bij Café
van Wed. Broer.
Wieringen: Woensdag 3 April, 2 uur, op het Markt
plein te Hippolytushoef.
Alkmaar: Donderdag 4 April, 9 uur, bij Café Noords
holland b. d. Fr. Brug.
Spierdijk: Donderdag 4 April, 1.30 uur, bij het café
van Koopman.
Midden-Beemster: Vrijdag 5 April, 9.15 uur, bij café
Het Heerenhuis.
Assendelft: Zaterdag 6 April, 10 uur, bij het café dö
Assumburg.
Den Hout: Maandag 8 April, 9.15 uur, bij het café
v.h. C. Jon gewaard.
Binnenwijzend: Maandag 8 April, 1 uur, bij het café
de Zeven Groene Boomen.
Oost woud: Donderdag 11 April, 9.15 uur, bij de Kerk*.
Twisk: Donderdag 11 April, 10.30 uur, bij het café
de Ooievaar.
Hauwert: Donderdag 11 April, 1 uur, bij het café van]
J. Hoek.
Wieringerwaard: Vrijdag 12 April, 9.15 uur, bij hef
café van Van der Woude.
Hoorn: Zaterdag 13 April, 10 uur, bij het café de
Roskam. I'
Ten opzichte van de keuring bezuiden het Noord
zeekanaal, zij nog vermeld, dat mocht uit de aan
gifte blijken, dat behalve in Uithoorn v.n. nog een
keuringsplaats wenschelijk is, dan zal hiervan den
belanghebbenden tijdig kennis worden gegeven.
Behoudens toestemming van het Gemeentebestuur
zal de Centrale Stierenkeuring worden gehouden te
Alkmaar, op Vrijdag 26 April, te 9 uur precies, in
den Bergerhout.
Alsdan zullen worden beoordeeld:
1. De voorloopig goedgekeurde éénjarige stieren
voor de uitgeloofde medailles;
2. De tweejarige stieren voor de 15 uitgeloofde
aanhoudingspremiën;
3. De driejarige- en oudere stieren voor de uitge«
loofde geldprijzen.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
ZITTING VAN DINSDAG 12 MAART.
Alkmaar.
ARTIKEL 250 BIS.
Heden werd met gesloten deuren hervat de zaak
art. 250 bis tegen Piet K„ caféhouder te Den Helder,
voorheen të Alkmaar en diens huishoudster Cath. St.,
mede aldaar. Als verdedigers fungeerden mr. Buis
kool en mr. Smal. Eisch tegen Piet K. 3 maanden en
voor mej. Cath. St. 7 maanden gev
Graf t.
EEN PAAR ONBEHOUWEN TUINHARLEKIJNEN.
Op 13 Januari verkeerden de tuinders Nicolaas St.
en Jacob S. te Graft beiden in een oproerige stem
ming en waren binnengedrongen in het café van
Molenaar, althans wat Klaas St. betrof zonder zich
te storen aan de voorwaarde 'n kwartje entrée te
betalen. Later kwamen de heeren nog eens terug en
begonnen heibel te maken met den landbouwer Va-
lentius Smit, die dien avond fungeerde als vertegen
woordiger van het entréebureau. Deze heer werd ont
haald op een stomp in het gelaat en 'n schop, voor
welke ruwe behandeling de heeren St. en Sm. heden
het. zondaarsbankje stoffeerden.
De tweede getuige, Gerrit Salenlijn, die het relletje
had bijgewoond als belangstellend toeschouwer,
wist niet of hij het gebeurde precies kon navertel
len. doch hij deed zijn best en kon dan verklaren,
dat de controleur was gestompt en geschopt. Heel
grif gaven de verdachten, 'n paar gezond uitziende
Grafter pummels de feiten niet toe, maar Salentijn
had niet alleen het slaan on stompen gezien, doch
ook waargenomen, dat Smit tegen den vloer was ge
knokt.
De Officier vermeende genoeg bewijsmateriaal
verzameld te hebben om deze gemeene behandeling,
om een man die zijn vrijen tijd nog productief maak
te, door in het café de kaartles te verkoopen, te slaan
en te schoppen, terdege gestraft te krijgen. Eisch
tegen St. f20 boete of 10 dagen en tegen Sm. f40 boete
of 20 dagen.
B e v e r w ij lc.
HET JACHTGEWEER IN DE AUTO.
In den nacht van 10 November, werd te Uitgeesl
door de veldwachters Tilstra en Bornebroek 'n auto
aangehouden, waarbij bleek, dat zich in den wagen
een jachtgeweer bevond, waarvan de bestuurder,
André Jac. B., voormalig opzichter der Heide-Maat-
schappij. toen te Beverwijk woonachtig, geen ver-
voerbewijs kon toonen. Na onderzoek kreeg de rijks
veldwachter Tilstra de overtuiging, dat kort te voren
met dat wapen was geschoten. De heer B. werd
door den kantonrechter op 21 Dec. 1934 veroordeeld
tot f5 boete of 5 dageri, plus verbeurdverklaring van
het geweer. De veroordeelde, die graag zijn spuit
terug had, deed nog 'n laatste poging en 'kwam van
dit vonnis in hooger beroep, heden behandeld. Appel
lant ontkende thans, binnen afzienbaren tijd met het
geweer te hebben geschoten. In verband met het ver
loop der zaak, die hier een eenigszins ander aanzien
'kreeg, vorderde de Officier thans f25 boete of 15 da
gen, doch teruggave van het in beslag genomen ge
weer. Verdachte had verder niets te reclameeren,
en zag af van het verhoor zijner twee getuigen
décharge.
Ber*ARÏE LIET HET ER NIET BIJ ZITTEN.
De oud-volkslogementhouder, thans koopman. Arie
G. te Alkmaar, veroordeeld wegens venten zonder
vergunning met galanterieën te Bergen, tot f5 boete
of 5 dagen, was tegen dit vonnis in appèl gekomen
en stond alsnu in hooger beroep terecht. Evenals in
eersten aanleg ontkende appellant gevent te hebben.
In zijn citybag had hij alleen 'n gummijas en 'n paar
ouwe schoenen. Hij was wezen visschen on wilde nu
een hondje gaan halen. Hij had dit alles aan den
burgemeester verteld. De 15-iarige Bertha Tames
beweerde echter dat Arie garen, knoopen en clipsen
had te koop aangeboden. De Officier was niet vol
daan en verzocht eerst aanhouding en later vrij
spraak.
Waar woon je? vroeg de president nog.
In de P. C. Hooftstraat, eereburger van Alkmaar,
zei Arie trotsch!
Hoorn.
BESCHULDIGD. MET HET MES TE HEBBEN
GEWERKT.
Op 21 Januari j.1. moest terecht staan de 39-jarige
los werkman Evert de J. te Hoorn, een der deelne
mers aan de werkverschaffing aan den Westfrieschen
dijk. en wien alstoen ten laste was gelegd, dat hij
op 2 October zekeren heer J. A. Tas met een mes 'n
snede in den rug had toegebracht en hem ook zou
hebben getrapt en gestompt. Er zat in dit drama een
loonkwestie gevlochten. De verdachte was alstoen
niet aanwezig, maar werd de behandeling, omdat
ook zijn verdedigster, Mr. de Ruijterde Zeeuw ver
hinderd was. uitgesteld tot heden.
Zoowel verdachte, als zijn advocate, die niet In
welvarend uiterlijk was verminderd, en een stuk of
acht getuigen waren thans aanwezig
Door den verdachte, die wel toegaf dat er een
loonkwestie had bestaan, werd overigens de mishan
deling ontkend.
De heer Tas. indertijd uitvoerder van het door de
Heidemaatschappij aangenomen wegwerk, verklaar
de zich niet te herinneren dat er omtrent het loon
een meeningsverschil bestond. Wel werd hij daar
over aangesproken, doch hij verwees toen naar de
Directie. Getuige, die bezig was met een zetlijn pen
nen uit te zetten, werd daarop eensklaps van achter
door de Jong en Ottens aangevallen en getrapt. Hij
nam toen de beenen. en liep naar de keet. gevolgd
door zijn aanvallers. Hij wist echter de keet veilig
te bereiken en d,e deur te sluiten.
Zekere heer Laverman en mej. v. Ossenbrugge,
als getuigen décharge aanwezig, hadden de ach
tervolgers tegengehouden. In de keet ontdekte Tas
dat hij in den rug was verwond en en bloedde. Hij
is daarop medisch in het ziekenhuis door Dr. Hum-
melmeijer behandeld. Er was geconstateerd, dat hij
in den rug een snijwond had bekomen.
Door verdachte werd ontkend zich achter den ge
tuige Tas bevonden te hebben. Tas had aan den kis
tenmaker v. Harlingen in de keet zijn wonde ge
toond.
Deze heer had verdachte en de Jong achter Tas
gezien, waarop verdachte repliceerde dat deze ge
tuige er de korstjes aan bakte, want hij had zulks
nooit kunnen zien, zooals verdachte gelegenheid
kreeg, te demonstreeren. Voorts decreteerde Evert
nog dat v. Harlingen stond te liegen, wat hem na
tuurlijk een uitbrander van den president, dié niet
houdt van ontactische krachttermen, bezorgde.
VRIJDAG 15 MAART.
HILVERSUM (1875 M.)
8.00 VARA. 12.00 AVRO, 4.00 VARA. 8.00 VPRO. 11.00
VARA. 8.00 Orgeslspel J. Jong; 8.30 Gram.pl.; 10.00
Morgenwijding VPRO.; 10.15 Declamatie J. van
Oogen: 10.35 Gram.pl-.: 11.00 Vervolg declamatie: 11.20
Gram.pl.; 12.00 Het Cantabile-orkest olv. E. Beeck-
man; 2.15 Causerie en zang door Wies Defresne, a.d.
vleugel H. van Dalen: 3.00 John van Brück en zijn
orkest; 4.00 Pauze; 4.05 Kniples; 4.50 Gram.pl.; 5.00
Voor de kinderen: 5.30 Gram.pl.; 6.00 Brederode-her-
denking, m.m.v. Dr. J. A. N. Knuttel (lezing) en J.
Musch (voordracht) en gram.pl.; 7.00 E. Walis en
zijn orkest; 7.57 Herhaling S.O.S.-berichten; 8.00 Dr.
P. D Tjalsma: Menschen getuigen van hun geloof;
8.30 N. v. d. Stad (cello) en H. Schouwman (piano):
9.00 Dr. J. C. A. Fetter: Vader- en moederreligie; 9.30
Vervolg concert; 10.00 Vrijz. Godsd. Persbureau, Vaz
Dias; 10.15 Lezing Ds. J. N. Pattist; 11.00 Jazzmu
ziek gram.pl.; 11.3012.00 Orgelspel C. Steijn.
HUIZEN (301 M.)
Algemeen Programma, verzorgd door de N.C.R.V.
8.00 Schriftlezing en meditatie; 8.159.30 Gram.pl.;
10.30 Morgendienst; 11.00 Gram.pl.; 11.15 Pianoreci
tal; 12.15 Gram.pl.; 12.30 Ensemble van der Horst;
2.30 Chr. lectuur: 3.003.45 Gram.pl 4.00 Orgelspel
S. P. Visser; 5.00 Concert door A. Hermes (alt), E.
Biele (cello) en S. Wintershoven (piano); 6.30 Cau
serie A. J. Herwig; 7.00 Ned. Chr. Persbureau; 7.15
Gram.pl.; 7.30 Literaire causerie P. H. Muller: 8.00
Vaz Dias; 8.05 Orgelconcert J. Zwart: 9.00 Dr. C. J.
Honig: Het mysterie van den slaap; 9.30 Orkest olv.
P. v. d. Hurk (om 10.00 Vaz Dias); 11.00 Gram.pl.
DFOITWICH 0506 M.).
10.3510.50 Morgenwijding; 11.20 Orgelspel Reg. New
11.50 Voor de scholen; 12.10 Het Trocadego Cinema
Orkest olv. A. v. Dam; 12.50 Dansorkest olv. H. Hall;
gekomen bent. Ik beloof je dat je geen hooge reke
ning van me zult krijgen, ik heb veel te veel pleizier
in de zaak."
„Je moet niet zeggen, dat je me niet van dienst
bent geweest," zei Haven. „Je hebt den verkoop van
dien steen ontdekt zoodra die aangeboden werd en
je hebt me het adres van Anna Kastellane gegeven,
bijna zoodra ik er om vroeg."
„Je gaat daar nu zeker naar toe?" vroeg Drayton.
Haven stemde toe.
„Ja, het zal beroerd zijn, maar ik wil het hoe eer
hoe liever achter den rug hebben."
„Je hebt zeker liever niet dat ik met je mee ga?"
stelde Drayton voor.
„Dank je, oude jongen, liever niet."
Haven was opgestaan, zijn gastheer bleef zitten.
„Ben je van plan die vriendin van je te vertellen,
dat Elisaveta Ostrekoff gematerialiseerd is en om
haar juweelen vraagt?" vroeg hij.
„Ik wqet het niet", antwoordde Haven. „Ik weet
niet wat ik zal zeggen en wat ik zal zwijgen."
„Ben je van plan haar te zeggen, dat je weet dat
ze een van de Ostrekoff juweelen aan Lady Bott
verkochthecft en het geld ervoor heeft aangenomen?"
„Misschien wel. Ik verlang er alleen maar naar
dat ze me in de oogen zal zien en me een vraag zal
beantwoorden, die ik haar stellen zal. Hoogstwaar
schijnlijk zal ik weggaan zoodra ze dat gedaan
heeft, het is het eenige wat er voor mij werkelijk op
aan komt."
„Is het zoo erg?" mompelde Drayton.
„Het is zoo erg. Ik ga nu, als je me niet kwalijk
neemt."
„Maak niet zoo'n haast," verzocht de ander. „Het
is nog geen vier uur ik wou dat je me mee wilde
nemen."
„Neen, dat doe ik niet."
„Weet je", ging Drayton voort, „Je bent nu terug
in Londen, een slad van wet en orde en zoo meer,
met straten vol taxi's, hoopen menschen en agenten
op eiken hoek. Het lijkt zoo oppervlakkig beschouwd,
alsof er hier in Londen niet veel kans is voor mis
dadigers en toch gebeurt er hier heel wat, Haven,
waar je nooit wat over in de couranten leest."
„Je zult het wel degelijk in de couranten lezen
als er wat met mij gebeurt", beloofde Haven. „Je
zult me wel een idioot vinden, maar ik wil je wel
vertellen, dat ik nog altijd mijn revolver in mijn zak
heb, net als in Petrograd en op reis hierheen, en dat
ik eiken morgen een half uur boks om in conditie te
blijven. Als er een van die Russische vrienden van
Anna Kastellane op me loert, zal hij zijn handen
vol, hebben."
„Heb je een waarschuwing gehad?" vroeg Dray
ton plotseling.
„Neen, dat niet," antwoordde Haven na een oogen-
blik pauze, „maar ik verbeeldde me, dat ik gister
avond een kerel voor mijn huis zag rondsluipen, die
merkwaardig voel leek op een van die twee die we
in Odessa achter lieten. Dat waren de lui die op
eigen houtje probeerden de juweelen te pakken te
krijgen."
Drayton kuchte.
„En de jonge dame dan?" vroeg hij droogjes.
„O, ik weet het wel" was het ongeduldige ant
woord, „maar ik geloof nog niet, dat Anna Kastel
lane een dievegge is. Die man is wel een dief, dat
weet ik. Hij wou met me deelen toen hij me neer
sloeg in het jachthuis van den prins in Polen. Hij is
het soort kerel dat me naderhand zou vermoord
hebben als ik om mijn aandeel was gekomen."
Felix Drayton stond nadenkend op
„Misschien is het dan maar beter, dat de juweelen
niet in je bezit zijn", zei hij. „Als hij daar achter
komt zal hij je met rust laten. Nummer 12 A, Gros-
venor Square, is 't niet? Uitstekend, ik kom tegen;
acht uur."
Felix Drayton keerde, nadat zijn vriend hem verla
ten had, naar zijn schrijftafel terug en bleef daar
een oogenblik zitten peinzen. Toen trok hij den te
lefoongids naar zich toe, zocht een nummer op en
vroeg het aan. Enkele oogenblikken later had hij
aansluiting.
„Spreek ik met Barclay's Bank?" vroeg hij... Kan
ik mr. Grubbins even spreken?... Ja... Neen, een
particuliere zaak. Ik zal hem niet lang ophouden.
Met Felix Drayton. Dank u."
Er volgde een korte stilte, waarin hij nadenkend
zijn nagels bestudeerde. Toen werd hij een en al le
ven.
„Is u daar mr. Grubbins? U spreekt met Felix
Drayton. Luister eens mr. Grubbins, ik zal u na
tuurlijk niet vragen om bankgeheimen te verraden,
maar wilt u me een onschuldige vraag beantwoor
den? U kent mijn beroep. U weet, dat ik niets zou
voorstellen dat indiscretie van u zou vorderen
Goed.„ Dat is dus afgesproken... Als u mijn vraag
niet wilt beantwoorden zal ik het u niet kwalijk ne
men. Een van mijn cliënten, mr. Wilfred Haven, de
zoon van Norman Haven, den grooten Amerikaan-
schen financier heeft een uur geleden in mijn te
genwoordigheid in dit kantoor aan een jonge dame
een chèque gegeven van vijf en twintig duizend pond
betaalbaar aan Elisaveta Ostrekoff... Ja. Er bestaat
geen twijfel aan de echtheid van de chèque. Als het
er een was voor twee honderdvijftig duizend pond,
zou Mr. Haven die nog ettelijke malen kunnen be
talen en voor zoover ik kan nagaan heeft de jonge
dame volkomen recht op het geld. Ik wilde alleen
maar weten of de chèque al aangeboden is... O, ja?
dat dacht ik al... Mooi? Een van de mooiste vrou
wen die ik ooit van mijn leven gezien heb... U heeft
gelijk een Russin... Neen, die oude heer is haar
vader niet. Hij was de man van haar dame de com
pagnie, een zekere kolonel Oliastransky. Ik ben u
zeer verplicht, mr Grubbins. De kwestie is van
weinig belang,-alleen helpt ze me om mijn theorie
op te bouwen en u weet hoe moeilijk dat soms is
Adieu, nogmaals bedankt."
Drayton hing den hoorn op. Geen wolkje verduis
terde zijn gezicht. Hij was volmaakt gelukkig. Er
was niets ter wereld waar hij zoo van hield als om
voor een raadsel te staan en hij stond voor een raad-
S01* Wordt vervolgd.
35.
„Binnen de vier en twintig uur zullen we waar
schijnlijk weten of de juweelen terug te krijgen zijn
of niet. Zoo niet. dan zullen we trachten tot eenig
begrip van hun waarde te komen en mijn cliënt
heeft met zijn vader afgesproken die, zooals u
wel weten zult, een zeer rijk bankier is om aan-
deelen en effecten tot dat bedrag op naam van de
prinses te doen overschrijven. In dien tusschentijd
kan mijn cliënt u elk bedrag dal u mocht noodig
hebben, verschaffen. Hij meende, dat dit waar
schijnlijk overtuigend zou bewijzen, hoe eerlijk zijn
bedoelingen zijn."
De kolonel wendde zich tot Elisaveta.
„Is u voldaan, prinses?" vroeg hij.
„Volkomen", stemde ze toe. „Ik zou mr. Haven
door dik en dun vertrouwen, ik vind dat hij prach
tig handelt. De eenige klacht die ik heb is, dat hij
me tot nu toe zoo weinig over mijn vader en moe
der heeft verteld en van den laatsten keer dat hij
hen gezien heeft."
„Het zal geen prettig nieuws voor u zijn, vrees
ik", zei Haven. „Ik sprak hen een paar uur voor de
laatste tragedie."
Madame boog zich voorover.
„Als we zaken voor vandaag hebben afgehandeld,
zouden we mr. Haven dan niet inviteeren om van
avon$ met ons te dinecren, dan kan hij ons van
die laatste dagen vertellen," stelde ze minzaam
voor. „Elisaveta's moeder was mijn intiemste vrien
din toen we samen jong waren," voegde ze er tot
Haven bij,
tK0FFj«WEELEN
„Kom", fluisterde Elisaveta.
Haven aarzelde. Hij voelde een eigenaardige on
rust toen hij de uitnoodiging in haar oogen zag. Ze
was te mooi dan dat eenige man haar zonder emo
tie kon aanzien. Ze prikkelde zijn verbeelding bijna
evenzeer als ze zijn onervarenheid in verwarring
bracht.
„Mogen we het omdraaien?" verzocht hij. „Laat
ik u allen mogen uitnoodigen om met mij te dinee
ren. Mijn vader moest naar New-York terug on
heeft mij opgescheept met een groot huis in Gros-
venor Square een massa bedienden en niets
voor hen te doen. Het zal zoo'n opluenting zijn voor
den kok en waarschijnlijk voorkomen, dat hij zijn
ontslag neemt voor mijn vader terugkomt."
„Het zal ons heel aangenaam zijn", stemde ma
dame toe, terwijl ze haastig in gedachten de winkels
langs ging waar ze waarschijnlijk een geschikt
avondtoilet zou kunnen krijgen.
„Om acht uur zeker of half negen?" vroeg de
kolonel opstaande.
„Ik veiheug er me zoo op," fluisterde Elisaveta.
„Laten we zeggen cocktails om acnt uur", ant
woordde Haven. „Kom je ook, Drayton?"
„Met genoegen", accepteerde deze onmiddellijk.
„Zou je nog even willen blijven, Haven? Ik wou je
graag nog over een andere kwestie spreken."
De bezoekers namen afscheid. Drayton nam weer
plaats, stak een sigaret op en schoof Haven de doos
toe.
„Ik ben blij dat je me te dineeren hebt gevraagd,
Haven", zei hij. „Niet alleen omdat ik er van over
tuigd ben dat het een verduiveld lekker diner zal
zijn, maar ook, omdat ik die drie menschen bui
tengewoon interessant vind. Ik snap niet, dat we
nooit eerder van dat meisje gehoord hebben."
„Ze vertelde me dat ze heel kalm geleefd hebben,"
zei Haven. „De toelagen van de Ostrekoffs waren na
den oorlog zeer onregelmatig aan gekomen. Ze had
haar titel zelfs niet meer gebruikt tot dit nieuws
kwam."
„Heel verstandig van haar," vond Drayton. „Ik
vind ze alle drie bijzonder belangwekkend. Ik vrees,
dat ik tot nu toe van niet veel nut heb kunnen zijn,
Haven, maar ik ben ontzettend blij dat je bij mij
