Algemeene dienstplicht in Duitschland
Gebroken met het Verdrag
van Versailles
HL
Wat bezielt Hiller
ineens
Oproep aan het Duitsche
volk
KIJKEI) isKOmlhijCLOECK
Maandag 18 Maart 1935.
Postrekening
No. 23330
SCE1CSI
78ste Jaargang. No. 9681
COURANT.
Int. Telef.
No. 20
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Vrijdags. Bij inzending tot
's morgens 8 uur, worden Advertentiën nog zooveel mogelijk in het
eerstuitkomend nummer geplaatst.
Uitgave der N.V v.h. P. Trapman Co., Schagen.
8 PAGINA'S.
Prijs per 3 maanden 1.80. Losse nummers 6 cent. ADVERTENh
TIëN van 1 tot 5 regels f0.85, iedere regel meer 15 cent Cbewijsno.
inbegrepen. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
t Is alsof hij plotseling alle bezinning heeft
■verloren en doelbewust Europa naar den
ondergang jaagt.
Dat hij Engeland op zijn nummer zette
door Sir Simon een afbood te sturen is be
grijpelijk, daar de publicatie van het En-
gelsche witboek als dom en ontijdig kan
worden gekwalificeerd.
Dat hij door de bijwoning van de begrafe
nis te Bayreuth nog eens extra liet uitko
men, dat zijn verkoudheid slechts een voor
wendsel was om het trotsche Albion eens in
te peperen, dat het tegenwoordige Duitsch
land niet met zich laat sollen, ligt ook ge
heel in de lijn van de nationaal socialistische
opvattingen, omtrent nationale eer en pres
tige en kunnen moeilijk worden veroordeeld.
Zelfs de afkondiging van de officieele
Duitsche luchtmacht kon per saldo nog door
den beugel, daar ieder wist dat deze macht
bestond en haar erkenning dus aan de ver
houdingen, zooals die in alle kanselarijen al
lang bekend waren, niets veranderde.
Maar de bom, die Zaterdagmiddag door de
Hitler-regeering tot ontploffing is gebracht
is weinig meer, dan een uittarting van de ge-
lieele beschaafde wereld en een daad waar
van de draagwijdte thans nog moeilijk is te
overzien, maar zeker tot ernstige complica
ties kan leiden.
Met één slag brengt Duitschland de vredes-
sterkte van zijn leger op 480000 man en zet
door deze daad een dikke streep onder het
verdrag van Versaille.
Dat het hiertoe eens zou overgaan werd
algemeen verwacht en wij hebben in onze
overzichten daarop reeds herhaaldelijk ge
wezen, maar dat het nu, vlak voor het be
zoek van Sir Simon aan Berlijn, gebeurt is
zoo bruut, dat de geste moeilijk .kan worden
misverstaan.
In de Fransch-Britsche overeenkomst toch
waarover Simon te Berlijn zou komen spre
ken, was vastgelegd, dat hoofdstuk V van
het verdrag van Versaille, waarbij de Duit
sche weermacht was bepaald op 100000 man,
slechts mocht worden gewijzigd na overleg
met de betrokken regeeringen, dus in hoofd
zaak Frankrijk, Engeland en Italië.
Duitschland zelf heeft aan Engeland ver
zocht om hierover te komen praten en afge
zien van het feit, dat de Duitsche heerschers
toch wel van plan zullen zijn geweest om des
noods zonder de toestemming van de vroe
gere geallieerden, de algemeene dienstplicht
in te voeren, is het tijdstip waarop deze daad
wordt wereldkundig gemaakt niet anders
dan een slag in het gezicht van de overwin
naars uit den wereldoorlog.
Hitier verdraagt geen voogdij meer! Met
een nijdige schop trapt hij het heele over
leg in elkaar en maakt door deze daad eigen
lijk het bezoek van Sir Simon overbodig.
Op het oogenblik, dat wij dit schrijven
hebben wij nog zeer onvoldoende uitingen
uit de hoofdsteden der betrokken landen bin
nen gekregen, maar een Engelsch bericht
maakt reeds melding dat het bezoek van den
Engelschen Minister van Buitenlandsche
Zaken onder deze omstandigheden zal wor
den uitgesteld.
Echter lijkt ons dit bericht zeer voorbarig,
daar toch eerst zal dienen te worden vastge
steld welke houding de ex-geallieerde regee
ringen zullen aannemen.
Dat er iets zal gebeuren staat natuurlijk
vast! Zonder meer laten de betrokkenen een
totale negatie van het verdrag van Versaille
niet toe.
Maar wat? Dat is de groote vraag die op
het oogenblik nog niet kan worden beant
woord.
Hoogst waarschijnlijk een gemeenschappe
lijk protesteeren van Engeland, Italië en
Frankrijk. Maar in welke bewoordingen zal
deze stap zijn vervat?
Zij kan natuurlijk een verzetaanteeke-
ning zijn zonder meer, maar dat is, gezien
de ernst van het feit, en de bruuske manier,
waarop de oorvijg is toegediend, hoogst
onwaarschijnlijk.
Maar wat dan? Een dreigement van ge
meenschappelijk militair optreden of een
bedreiging met economische maatregelen?
De situatie is zeer moeilijk en hoewel wij
nog niet aan oorlogsgevaar gelooven, kan
toch niet worden verheeld, dat wij een tijd
tegemoet gaaii van' groote politieke gevaren.
Met angst vraagt dan ook de wereld zich
af, wat de noodwendige volgende dhad der
tegenstanders zal zijn.
Uitbundige geestdrift in Duitschland; in het
buitenland ontstemming en verbazing.
De Duitsche regeering heeft thans defini
tief met het Verdrag van Versailles gebro
ken.
Zaterdagmiddag hefft namelijk de minister
raad besloten den algemeenen dienstplicht
weer in te voeren.
Het leger zal worden ingedeeld in 12 leger
korpsen, met in totaal 36 divisies en met een
vredessterkte van naar schatting 500.000 man.
De desbetreffende wet en een proclamatie aan
het volk zijn Zaterdag door het rijkskabinet
goedgekeurd en gepubliceerd.
Dit getal is dus vijf maal zoo hoog als het
bij het vredesverdrag aan Duitschland toege
stane, hetwelk immers in een staand leger
van 100.000 man voorzag.
De indruk, dien de oproep, welken de Führer en
rijkskanselier aan het volk in naam van de rijksre
geering zou richten, om het met besluit tot weder
invoering van den algemeenen dienstplicht in kennis
te stellen, op de leden van het rijkskabinet maakte,
toen Hitier dien oproep te hunner kennis bracht,
was groot.
De leden van het rijkska'binet verhieven zich spon
taan van hun plaatsen'en generaal von Blomberg
bracht een driewerf ,Heil?" op Hitier uit. gepaard
met een belofte van verdere onverbreekbare trouw
en verbondenheid.
Dezelfde geestdrift maakte zich meester van het
Duitsche volk.
De strekking der regeeringsbesluiten komt in het
kort hierop neer, dat Duitschland in de toekomst
deel V van het Verdrag van Versailles hetgeen de
ontwapeningsbepalingen voor het Duitsche leger en
de vloot behelst zal negeeren en zich het recht
toekent geheel eigenmachtig over den omvang en den
aard van zijn bewapening te beslissen. Van heden
af duldt Duitschland dus geen buitenlandsche in
menging meer, noch in den aard, noch in de bewa
pening van zijn strijdmachten.
PROCLAMATIE VAN HITLER.
Zaterdag te vier uur heeft Rijksminister Göbbels
de hoofdredacteuren der- Berlijnsche bladen en de
vertegenwoordigers der provinciale pers ontvangen
en hen in kennis gesteld met de volgende verklaring
der rijltsregeering, waarboven stond:
„Aan het Duitsche volk."
Dit manifest van de Rijksregeering vangt aan met
de opsomming der voornaamste bepalingen, welke
bij het Vredsverdrag van Versailles werden vastge
legd en die zouden leiden tot een internationale ont
wapening.
Duitschland heeft de opgelegde ontwapeningsver
plichtingen volgens de verklaringen der intergealli-
eerde controlecommissie vervuld.
Na deze voorbeeldige vervulling van het Verdrag
had het Duitsche volk het recht, van de andere zijde
te verlangen, dat ook daar de aangegane verplich
tingen zouden worden nagekomen. Want:
1. Duitschland had ontwapend;
2. In het Vredesverdrag was uitdrukkelijk ge-
eischt, dat Duitschland ontwapend moest worden om
daarmede de vooi*waarde te scheppen voor een alge
meene ontwapening, d.w.z. daarmede werd beweerd,
dat slechts in Duitschlands bewapening de recht
vaardiging lag voor de bewapening der andere lan
den;
3. Het Duitsche volk was zoowel in zijn regeerin
gen als in zijn partijen in dien tijd vervuld van een
geest, die volkomen in overeenstemming was met
de pacifistisch-democratische idealen van den Volken
bond en zijn stichters. Terwijl echter Duitschland
als de eene partij der verdragsluitenden zijn verplich
tingen was nagekomen, bleef de nakoming van de
andere zijde uit, d.w.z. de hooge contractanten der
overwinnende staten hebben zich eenzijdig vrijge
maakt van de verplichtingen van het Vedrag van
Versailles!
Niet alleen bleef iedere ontwapening in een om
vang, die te vergelijken zou zijn met de vernietiging
der Duitsche wapenen uit, neen, er trad zelfs geen
stilstand der bewapening in, integendeel, men kon de
bewapening van een groot aantal staten consfatee-
ren; wat in den oorlog aan nieuwe vernietigings
machines was uitgevonden, beleefde thans in den
vrede in methodisch-wetenschappelijken arbeid zijn
voltooiing. Op het gebied van het schennen van
machtige pantserwagens zoowel als op dat van
nieuwe jacht- en bombardementsvliegtuigen vonden
onafgebroken verschrikkelijke verbeteringen plaats,
nieuwe stukken reuzengeschut werden geconstru
eerd; nieuwe explosie-, brand- en gasbommen samen
gesteld. De wereld heeft sedertdien weerklonken
van krijgsgeschreeuw, alsof er nooit een wereldoor
log was geweest en nooit een Verdrag van Versail
les was gesloten.
Temidden'van deze zwaarbewapende en steeds
meer gemoderniseerde oorloesstaten was Duitsch
land een machtelooze leege ruimte, die was overge
leverd aan ieder dreigement en iedere bedreiging.
Het Duitsche volk herinnert zich het ongeluk en 't
lijden van vijftien jaren economische verarming en
politieke en moreele deemoediging.
Onder deze omstandiehedon zag de Duitsche re
geering zich genoodzaakt zelf de noodige maatrege
len te treffen, die den onwaardigen en gevaarlijken
toestand der weerloosheid van een groot Rijk kon
Wij vroegen in het begin: Wat bezielt Hit-
Ier ineens? en zouden die vraag willen her-
nalen.
Het valt in het geheel niet te ontkennen,
dat hij deugdelijke redenen heeft om zijn
land weder te bewapenen, daar ook de an
dere rijken er niet aan denken hun moord
tuig weg te werpen, maar dat hij dit doet
vlak voor het tusschen Duitschland en En
geland overeengekomen bezoek, geeft aan de
zaak een buitengewoon gevaarlijke kant.
Want als Hitier werkelijk het hoofd kwijt
is, als hij werkelijk door het dolle heen is
wegens de grievende woorden, die hij èn uit
Engeland èn Frankrijk heeft moeten hooren,
dan staat nog een ander groot gevaar voor
de deur, namelijk het negeeren van de de-
militarisatie van den linker Rijnoever.
Zooals men weet, mag Duitschland een be
paalde Rijnstrook nooit militair bezetten,
noch daarop versterkingen bouwen en een
verbreking van deze overeenkomst, zou wei
nig minder dan oorlog beteekenen, daar deze
verplichtingen bij het verdrag van Locarno
zijn vastgelegd. Men zal dan ook wel alles
op alles zetten om Hitier tot rede te brengen.
Of dit gelukken zal?
Wij blijven het hopen, daar wij moeilijk
kunnen aannemen, dat de nationale kringen
in Berlijn zoo verblind zijn, dat zij niet zul
len inzien, dat de daad van Zaterdag er toe
zal bijdragen om Rusland, Frankrijk, Enge
land en Italië nog dichter naar elkaar te
brengen, zoodat een nieuwe dolle daad de
meest funeste gevolgen voor het Reich zou
kunnen hebben.
waarborgen. Het ging daarbij uit van dezelfde over
wegingen, waaraan Baldwin in zijn jongste rede
uiting gaf:
„Een land, dat niet bereid is de noodige voorzorgs
maatregelen te treffen voor zijn eigen verdediging,
zal nimmer in deze wereld macht bezitten, noch
moreele. noch materieele."
Vervolgens somt het manifest op, wat Duitsch
land verder heeft gedaan en in haar macht was en
dienen kon tot bevordering van den vrede.
Nadat het dan nog heeft gewezen op de invoering
van den tweejarigen diensttijd in Frankrijk, waar
toe thans besloten is, besluit het manifest als volgt.:
De Duitsche regeering acht het onder deze om
standigheden onmogelijk de voor de veiligheid des
Rijks noodige maatregelen nog langer uit te stellen
of zelfs voor de buitenwereld geheim te houden
Wanneer zij derhalve gevolg geeft, aan don in de
rede van Baldwin op 28 November 1934 uitgespro
ken wensch tot opheldering der Duitsche bedoelin
gen, dan geschiedt dit:
lo. Om het Duitsche volk de overtuiging
geven en de andere staten er mede in ken
nis te stellen, dat de handhaving der eer en
veiligheid van het Duitsche Rijk van nu af
aan weer aan de eigen kracht der Duitsche
natie wordt toevertrouwd.
2o. Om echter door het bepalen van den omvang
der Duitsche maatregelen de beweringen te ontzenu
wen, die het Duitsche volk het streven toedichten
naar een militaire hegemonie in Europa.
Wat de Duitsche regeering als verdediger der eer
en der belangen van de Duitsëhe natie wenscht is
den omvang van de machtsmiddelen te garandeer
ren, die niet alleen voor de handhaving der Inte
griteit van het Duitsche Rijk maar ook voor de in
ternationale eerbiediging en apprecatie van Duitsch
land als mede-garanit van den algemeenen vrede
noodzakelijk zijn. 1
Want in deze ure hernieuwt de Duitsche regee
ring voor het Duitsche volk en voor de geheele we
reld de verzekering, dat zij vastbesloten is nooit ver
der te gaan dan noodig is voor de handhaving der
Duitsche eer en vrijheid van het Rijk en speciaal
in de Duitsche bewapening geen - instrument van'
oorlogszuehtigen aanval te willen vormen
De Duitsche regeering vertrouwt en hoopt, dat
het Duitsche volk, dat thans zijn eer terugkrijgt, ini
onafhankelijke rechtgelijkheid vergund moge zijn,
bij te dragen tot de bevestiging van den wereldvre
de in vrije en openhartige samenwerking met de an
dere volken en hun regeeringen.
DE INDRUK IN HET BUITENLAND.
De indruk in het buitenland was er een van onfc
stemming en verbazing, terwijl de afkondiging vooi»
sommige staten hoegenaamd geen verrassing was.
In Duitschland zelf, schreven we hierboven reeds,
was de geestdrift zeer groot.
De bevolking van Berlijn heeft de mededeeling
van de wederinvoering van den dienstplicht met
buitengewoon enthousiasme ontvangen. Duizenden]
menschen verdringen zich voor de rijkskanselarij en
willèn den Fuehrer zien.
De „Deutsche Allgemeine Zeitung" schrijft in een
hoofdartikel: „De laatste wil der doode helden is
in vervulling gegaan. Wij hebben onze eer weer te
ruggevonden. De soldaat uit den grooten oorlog heeft
den beslissenden stap voor Duitschlands toekomst
gedaan. Duitschlands gelijkberechting is thans ccn
feit. Duitschland heeft zijn zaak in eigen handen
genomen. Met de invoering van den algemeenen
dienstplicht is de ware basis van den volksstaat ge
schapen."
Ofschoon het besluit van de Dutische regeering op
zichzelf voor Frankrijk geen verrassing scheen,
heerscht er toch ontstemming over.
In politieke kringen is men er van overtuigd, dat'
de wet reeds lang klaar gelegen heeft en dat Duitsch
land de uitbreiding van den militairen dienstplicht'
in Frankrijk als voorwendsel zal nemen voor de dooi;
het Derde Rijk genomen maatregel.
Ook in Polen was men geenszins verrast. De
Poolsche generale staf zegt reeds lang geweten te
hebben, dat het Verdrag van Versailles door Duitsch
land geschonden werd.
In Tsjechische politieke kringen heeft het
bericht van de invoering van de algemeene dienst
plicht in Duitschland zeer diepen indruk gemaakt.
De nieuwe opzegging-door Duitschland van de mi
litaire clausules van het verdrag van Versailles "Cvekt-
volstrekt geen verrassing in 11 a 1 i a ah s c h 6 krin
gen, in weerwil van de groote beteckenis, die men er
aan toekent. Men beschouwt ze als het logische ge
volg van de jongste mededeelingen van Göring over
de mihtariseering van de Duitsche luchtvaart.
In Engeland is het nieuws uit Berlijn ingesla
gen als een bom. De officieele personen, die te Lon
den aanwezig waren, wezen op den ernst van de
houding van Hitier. In niet officieele diplomatieke
kringen verklaart men, dat het initiatief van Duitseh
land het vertrekken van de Engelsche ministers
naar Berlijn weer in twijfel stelt.
Amerika ernstig bezorgd.
Uit Washington schreef men het volgende:
De groei van het Duitsche leger in tijd van vrede
heeft ernstige bezorgdheid gewekt in officieele krin
gen, waar men onmiddellijk deed opmerken dat de
ze gang van zaken een schending is van de ver
plichtingen van Duitschland voortvloeiende uit het'
verdrag, in 1921 met de Vereenigde Staten getoo-
kend. Dit verdrag bevat dezelfde militaire beperkin
gen betreffende Duitschland als het verdrag van
Versailles, waarvan de Vereenigde Staten geen deel
uitmaken. Het departement van buitenlandsche za
ken neemt het grootste stilzwijgen in acht wat be
treft de houding in de toekomst in afwachting van
de officieele rapporten uit Berlijn.
(Zie voor vervolg elders in dit nummer}'
