De Helhonden,
Tragedies in het land
der wonderen.
Geen blanke kamermeisjes.
Londen—Rome in 5 uur.
Tegen de aarde geslagen.
Tweemaal op den electrischen stoel.
Een Roemeensch bandiet geeft zich over
Morphinesmokkelaar uit trein gesprongen
DE OMGEVING
Jaarlijks vertrekken talrij
ke Europeesche meisjes
naar Calcutta, waar ze
spoedig een huwelijk slui
ten, welke voor het over-
groote gedeelte zeer onge
lukkig. verloopen.
UIT Calcutta wordt gemeld,
dat de eigenaars der groo
te hotels weigeren Euro
peesche kamermeisjes in dienst te
nemen en voornemens zijn thans
weer boys aan te stellen. De moti
veering voor dezen maatregel lijkt
den Europeaan tamelijk vreemd, wie
echter de Indische verhoudingen
kent, kan de hotelbezitters geen
ongelijk geven Met veel moeite
laten zij Europeesche meisjes over
komen en schrikken niet voor het
maken van groote onkosten terug
Het succes? Enkele dagen later
worden de blanke meisjes „wegge
trouwd". De talrijke in Engelsch-
Indië levende planters, kooplieden
en kleine employé's voelen de afwe
zigheid van blanke vrouwen als
een gemis. Wanneer een boot aan
komt, die Europeesche vrouwen
brengt, dan begint er. een wedstrijd
om in kennis te komen met de
nieuwelingen en zoo kan het ge
beuren, dat een dag na de aankomst
de jonge immigrante inplaats van
kamermeisje huisvrouw is. De lei
der van het grootste hotel te Cal
cutta vertelt, dat hij in den herfst
van het vorige jaar vijfentwintig
Europeeschen liet overkomen, die
voor het grootste gedeelte uit
Frankrijk afkomstig waren. Veer
tien dagen na het voor anker gaan
van de stoomboot was geen enkele
van haar meer in het hotel werk
zaam. Zij waren allen getrouwd.
Een vrouwenparadijs dus? Het
schijnt slechts zoo. Wel nergens lig
gen licht en schaduw zoo dicht
naast elkaar als juist hier in In
dië. Wel hebben soms Europeesche
vrouwen er geluk gevonden. Het
is juist, dat Agha Khan, een van
de rijkste Indische vorsten, een
jonge Fransche coupeuse getrouwd
heeft, die uit haar bescheiden mi
lieu eensklaps in de wereld van de
Oostersche sprookjes verplaatst
werd. Of zij. die thans over millioe
nen beschikt, werkelijk gelukkig
is, is een andere kwestie, want on
danks de moderno en Westersche
invloeden leidt de vrouw in Indië
een onvrij en geïsoleerd bestaan.
Eenige jaren geleden trouwde de
maharadja Goapl Singh Rhalsa een
Amerikaansche studente in de me
dicijnen en ook hier kwam een
jong meisje in een romantische
omgeving. Wanneer men de Ame
rikaansche correspondent gelooven
mag, is zij in de drie jaar van haar
huwelijk een gesloten, zwaarmoe
dige vrouw geworden.
Dat zijn een paar gevallen, die
men in alle kranten lezen kan, die
echter in het geheel niet als maat
staf gebruikt mogen worden vooV
het lot der Europeesche vrouwen,
die in Indië trouwden.
Ontelbare tragedies hebben zich
afgespeeld, waarvan niemand sprak
en waarvan men niets in kranten
kon lezen meisjes, die ten gron
de gingen ondanks een „roman
tisch huwelijk" en ondanks de
groote verwachtingen, waarmee zij
kwamen. Velen hielden het niet
uit als Indische vrouw te leven,
nooit alleen te mogen uitgaan,
steeds jaloersch bewaakt te wor
den en niemand te hebben, die de
eentonigheid van dit leven kon bre
ken. Maar wanneer zij zich uit de
boeien van de Mohammedaansche
tradities konden vrijmaken, begon
een nog veel vreeselijker bestaan.
Een voortdurend zinken van tree'
tot tree.
Een Engelsch geestelijke te Cal
culta vertelt van een reeks lotge
vallen, die alle ontstellend zijn, en
die aantoonen, dat buiten de palei
zen der maharadja's ellende
heerscht.
Een Zvveodsch meisje trouwde
met een Indisch dienaar aan het
hof, een olifantenopziener. Zij zag
haar man slechts één of twee keer
in het jaar, de rest van den tijd
was hij afwezig en de jonge vrouw
verviel daardoor in zulk een zwaar
moedigheid, dat zij zich tenslotte
van het leven beroofde. Nog tragi
scher is het lot van een Zwitsersch
meisje, dat met een in Indië wo
nenden Mohammedaanschen arts
trouwde. Haar man verleidde haar
tbt het gebruiken van narcotica,
waaraan zij weldra verslaafd raak
te Na vijf jaar zag zij er uit als een
vijftigjarige vrouw en tegenwoor
dig leeft zij, een mcnschélijk wrak.
te Colombo en komt zij herhaalde
lijk met het gerecht in aanraking,
daar zij op alle mogelijke manieren
tracht narcotica in handen te krij
gen.
Opzien verwekte de tragedie van
een Italiaansch meisje, dat onmid
dellijk na haar aankomst te Cal
cutta me t een Parsi-chauffeur
trouwde. De man stelde de voör
waarde, dat zij tot het Ilindoeisme
zou overgaan, hetgeen zij, zonder
het belang van deze stap te begrij
pen, deed. Spoedig kwam het tot
conflicten en weigerde zij de ritus
van den godsdienst te volgen. Voor
al kon zij er niet toe besluiten het
„heilige bad" in de Ganges te ne
men. Korten tijd later vond men
haar vergiftigd in haar woning. De
man werd gearresteerd en bekend"
zonder meer zijn vrouw uit gods
dienstige overwegingen gedood te
hebben.
Tenslotte vermelden wij nog het
geval van een Amerikaansche ar
tiste, die haar engagement te Cal
cutta opgaf en met een inboorling
trouwde. Korten tijd later verliet
haar man haar en daar zij alle re
laties met haar vroegere troep ver
loren had, stond zij hulpeloos en
onbemiddeld alleen in het vreemde
land.
Plannen voor een snelle luchtverbinding
Italië—Engeland via den Rijn en Ne
derland.
Rome. De Italiaansche luchtvaartautoriteiten
bestudeeren op hot oogenblik een plan tot instelling
van een nieuwe luchtlijn, die een verbinding tus-
schen Rome en Londen lot stand zal brengen, wel
ke het mogelijk maakt rle reis van de Italiaansche
naar de Britselie hoofdstad in vijf uur te maken.
Het is de bedoeling dat de vliegtuigen België en
Nederland aandoen en over liet Rijnland, Zwitser
land en de Alpen vliegen. Waarschijnlijk zullen
voor dezen dienst rlc nieuwe Savoia-Marchetti-vlieg-
tuigen worden gebruikt, die plaats bieden aan 24
passagiers, zijn uitgerust met vier 700 P.K. motoren,
een plafond hebben van 7500 nieter en een gemid
delde kruissnelheid kunnen bereiken van 320 K.M.
por uur.
Groote meteoorsteen In Oost Zwitserland
neergekomen.
Zurich. Dinsdagochtend tegen half tien werd
in geheel Oost-Zwitserland een sterke trilling waar
genomen, die gepaard ging met een dof rommelend
geluid. Op verschillende plaatsen in de kantons St.
Gallen en Appenzell sprongen vensterruiten en ont
stonden scheuren in de muren.
Het meteorologisch instituut te Zurich deelt mede,
dat al deze verschijnselen zijn veroorzaakt door het
neerkomen van een groote meteoorsteen in de om
geving van Toggenburg.
Chicago. Bij de terechtstelling van den ter dood
veroordeelden moordenaar Chester Novak, door mid
del van den electrischen stoel, constateerde de ge
vangenisarts, dat het lichaam van den geëxecuteer
de na afloop van de executie nog levensteekenen
vertoonde. De zoo goed a's levenlooze Novak werd
opnieuw naar den electrischen stoel gedragen en
voor de tweede maal ging do stroom door hem heen,
waarna de aanwezige doktoren den dood constateer
den.
VIER KINDEREN IN BRANDENDE SCHUUR
OMGEKOMEN.
Sydncy (Australië). Nabij Inverell in Nieuw
Zuid Wales zijn vier kinderen, die in een branden
de schuur waren ingesloten, in de schuur omgeko
men. Tijdens het blusschingswerk, waaraan de va
der meehielp, wist men niet dat de kinderen in de
schuur waren. Pas toen de muren waren ingestort,
kwam men tot de vreeselijkc ontdekking.
REGENVAL NA TWAALF JAAR DROOGTE.
In eenige Noordelijke districten van Zuid-Austra-
lië is dezer dagen regen gevallen, nadat het in dit
gebied gedurende twaalf jaar niet meer geregend
had.
JEUGDIG FASCIST OP STRAAT DOODGESCHOTEN
Madrid (V.D.) Dinsdagmiddag is op klaarlichten
dag in het centrum van Madrid een jongeman dood
geschoten met een automatische revolver, waarmee
uit een passeerende taxi op hem geschoten werd.
In de verwarring wist de taxi te ontsnappen. Het
slachtoffer bleek een actief lid te zijn van de Palan
ge Espanola, de Spaansche fascistische organisatie.
De oorlogstoestand in de provincies Madrid, Astu-
rië en Catalonië, en vijf andere provincies, is we
derom verlengd.
KRUISER DOOR ONGELADEN TORPEDO
GETROFFEN.
San Pedro (Amerika). De moderne tienduizend
ton metende kruiser „Northampton" is tijdens mari
ne-schietoefeningen nabij het eiland San Clemente,
toen de kruiser een schietschijf voor zes onderzeeërs
sleepte, door een ongeladen torpedo getroffen. De
pantserplaten ,onder de waterlijn werden beschadigd
cn er ontstond een lek in een brandstoftank. Het
schip moest in het droogdok te San Pedro voor re
paratie gedokt worden.
De Amerikaansche duikboot-tender „Cormoran"
liep in de nabijheid van New Port aan den grond.
Een schip van de kustwacht is ter assistentie uitge
varen.
Kort verhaal
LAAT op den namiddag. Met leege handen
keerde ik met mijn twee geleiders van de
jacht terug. In de schaduw van een scherm-
acacia, rustig uit een lange buis zijn waterpijp roo-
kend, hurkte op een gelooide runderhuid Aba-Roba,
de oude Arussi-hoofdman. Reeds sedert verscheide
ne dagen genoot ik zijn gastvrijheid, d.w.z. ik be
zorgde hem overvloedig wildbraad en hij ons in ruil
daarvoor maisbrood en melk.
„Gari vultanni wees gegroet". De hoofdman
bekeek mij met een vragende verbaasde blik, en
trok mij bij zich neer op de koeienhuid. Met het
gebruikelijke „ho", stak hij mij vriendschappelijk
de pijp in den mond.
„Ja, oude vriend, je bent teleurgesteld, ik ook
niet één stuk wild heb ik vandaag gezien. De steppe
lijkt wel behekst, alleen éénmaal meenden we in de
verte het blaffen van hyenahonden te hooren.
„Wat, Jaji (Hyenahonden)?! Waar deze duivels
zich vertoonen vlucht al het wild. Maar het is goed,
dat je het zegt, ik zal morgen dadelijk de wachten
bij mijn kudden versterken."
„Is dat werkelijk zoo erg?"
„Wel, het gaat er maar om, of ze alleen of met
zijn allen zijn; zij schrikken in troepen toch zelfs
niet voor menschen terug. Ja, niet eens voor leeu
wen 1"
„Ja, ja, de oude had gelijk, met deze moordzuch
tige gezellen viel niet te spotten, al overdreven de
inboorlingen misschien ook veel. Ik liet mij de
sterke tabak uit de waterpijp goed smaken. Daarna
nam ik een flinke teug uit de melkkom, die de
vrouw des huizes mij aanreikte.
Die het land de laatste paar jaar onvei
lig gemaakt had.
Boekarest. (V.D.) In de laatste paar j'aren wer
den groote deelen van Roemenië, voornamelijk Mol
davië, onveilig gemaakt door een bandiet en struik-
roover Coroiu, die weliswaar eenige malen in han
den der politie viel, doch telkens weer wist te ont
snappen. Klaarblijkelijk kreeg Coroiu echter genoeg
van zijn avontuurlijk leven en van het altijd weer
opgejaagd worden door de politie, want verleden
week stelde hij zich in verbinding met een advocaat
te Botoshani, met wien hij de voorwaarden besprak,
waarop hij zich eventueel aan de autoriteiten zou
kunnen overgeven. Er zou een plan uitgewerkt wor
den, doch alvorens hij hiermede gereed was, werd
hij verraden, met het gevolg dat Maandagochtend
zijn verblijfplaats te Soelitza in Moldavië, waar hij
met zijn minnares leefde, door gendarmes omsin
geld was. Toen de gendarmes het huis binnendron
gen, kwam Coroiu hen tegemoet met een revolver
gericht op zijn eigen borst, en een revolver op de
borst van den commandant der gendarmes. Hij ver
klaarde zich te ■willen overgeven indien daarbij zijn
advocaat en de officier van justitie aanwezig zou
den zijn. De gendarmeriecommandant ging hiermee
accoord en de gendarmes trokken zich tijdelijk te-
Een hoog, schril „uh, uh, uh" sidderde plotseling
door de lucht De welbekende Afrikaansche hulp-
roep Wij luisteren springen op en reeds
komt een van de jongens van Aba-Roba aangestormd
en schreeuwt: „Jaji, jaji, kom mee! Help! Zij ver
scheuren al mijn geiten!"
Een formeele wedloop begint, allen grijpen naar
de speren, zelfs de vrouwen krijgen de eerste de
beste knuppel en loopen achter ons aan. Aba-Roba
en ik zijn onder de voorsten. Ik had niet gedacht,
dat de oude man zoo loopen kon. Daar rennen, wild
door elkaar, angstig blatend, reeds zijn geiten ons
tegemoet en daar achter met groote sprongen ver-
scheidere der zwart-wit-bruin gevlekte steppenroo-
vers. Juist trekt er een een geit op den grond. Zoo
bloeddorstig zijn de beesten in dit geval, dat zij ons
nog niet eens opgemerkt hebben. „Wacht even, Jul
lie!" Ik schiet Heb ik het dier in het hart getroffen
of niet? Genoeg de roover deinst terug over
ziet den toestand, een hooge, jankende waarschu
wende roep, en bliksemsnel verdwijnen de slanke
wilde honden in-de kreupelbosschen.
En verder gaat de jacht in de richting waar de
hoofdkudde moet zijn. Ademloos kwamen wij ten
slotte op de plaats des onhells aan. Welk een vree-
selijk beeld van verwoesting! Met door gebeten
strotten, verminkt over den grond verstrooid, scha
pen en geiten, dood of stuiptrekkend. Andere loopen
ontsteld door elkaar, met bloed bedekt, terwijl de
stukken vleesch erbij hangen. Als schaduwen zien
we slechts nog in de verte verdachte gestalten ver
dwijnen. Ik zend de duivels nog een paar kogels na.
Daarna verdeelen wij ons naar alle kanten om de
overlevende resten van de kudden bij elkaar te zoe
ken. Daarbij wordt het avond, vandaag kan men
niet meer bij de jajis komen. Misschien dat mij mor
gen het geluk gunstig is en ik de vluchtende rak
kers hier of daar aantref.
De zon is boven het randgebergte opgestegen, ver
blindend gloeiend, een geweldige vuurbal, Verhe
ven rust vervult de steppe. Als afgezanten van den
rug. Coroiu bracht nog een uur in zijn woning door
in gezelschap van zijn vriendin, dronk rum en liet
eenige gramofoonplaten draaien, waarna hij zich,
toen de officier van justitie verscheen, aan dezen
overgaf en zich liet overbrengen naar de gevangenis
te Botoshani.
Ongelukkig terecht gekomen en zijn nek
gebroken.
Alexandrië. Bij het naderen van het station
Alexandrië sprong een reiziger uit den sneltrein
CairoAlexandrië. Een medepassagier trok aan de
noodrem en het slachtoffer werd dood naast den
spoorweg gevonden. Bij het onderzoek vond men in
een ceintuur om zijn middel een aantal pakketten,
die tezamen tien pond haskis bleken te bevatten. De
man had waarschijnlijk de controle, die op het sta
tion Alexandrië door ambtenaren van den dienst
tot bestrijding van den handel in narcotische stoffen
wordt uitgeoefend, willen vermijden door uit den
trein te springen, doch hij was zoo ongelukkig te
recht gekomen, dat hij zijn nek brak en op slag
dood was.
eeuwigen wereldgeest beschrijven een paar adelaars
hun trotsche kringen door de morgenlucht. En diep
beneden bij de rivier, uit het riet, komt een man
netjesleeuw, het zinnebeeld van kracht, heerschap
pij en waardigheid. Bedachtzaam schrijdt hij langs
het wildpad naar de drinkplaats. Vergeefs heeft hij
den geheelen nacht op den loer gelegen, om zich
zijn tribuut te halen. Niet één der bewoners van de
steppe heeft zich laten zien. De groote heer is ont
stemd, hij heeft honger, hij weet, dat het voor van
daag niets gedaan is met de jacht. Maar een koelen
dronk zal hem tenminste de keel bevochtigen. Bloed
zou hem liever zijn. Nu staat hij aan de oever, maar
geruimen tijd kijken de groote stralende lichten on
derzoekend in den stroom. Niet om het grootsche
beeld te zien, neen, uit voorzichtigheid. Hier is hij
aan de grens van zijn rijk, want daar in het water
heerscht de krokodil! En na de lavende dronk
schudt hij de natgeworden manen; daarna schrijdt
hij langzaam terug langs den weg, dien hij gekomen
is, naar den rand van de lichte boomensteppe.
Maar halt wat was dat?
Als uit staal gegoten staat de geweldige plotse
ling stil, met opgeheven kop, met gespannen spie
ren. Hij luistert. Een verdacht geroep is tot zijn oor
doorgedrongen. De koninklijke jager heeft zich niet
vergist nog eens en nog eens hoort hij het „aan
slaan". In elkaar gedoken sluipt hij vlug op het
dichtstbijzijnde struikgewas toe, als om zich voor
een dreigend gevaar te verbergen. Uit den koning
der dieren is een buigzame kat geworden. Maar als
een ondoordringbare muur staren de harde dorens
hem tegen. Hij zoekt naar een opening te laat!
Want reeds wijkt het gras uiteen, en driest blaffen
twee hyenahonden hem aan. Grommend springt de
leeuw vooruit, een slag in de ijle lucht, bliksemsnel
wijken de stoutmoedigen terzijde uit, en weg zijn ze!
Maar als uit den grond verrezen zijn plotseling een
half dozijn weer ter plaatse om den machtigen te
genstander heenspringend, hem aanblaffend. Moord
lust fonkelt in hun oogen. Zoo bewust van hun
overwinning zijn zij, dat reeds de eersten alleen den
ZIJ PB
SCHAGERBRUG.
Op de gister gehouden stierenkeurine werd goed
gekeurd de 2-iarige stier Herman NH 3728 NR 12646,
eigenaar A. v. d. Sluijs, St.-Maartensvlotbmg
De volgende 1-ïarige stieren werden aangehou
den: Hendrik III, van W. Jimmink Jbz.. Schager-
brug: Wodan Jan 5. van denzelfde; Athleet Marius,
van C. N. de Wit, Stolpe; Marinus I. van Jan Jim
mink, Schagerbrug: Henri VTT van W .Timmink Hz.,
't Zand; Ali's Frans, van Jb. F.riks. Schagerbrug;
Frans Nicolaas 31. van A. v. d. Slniis. St.-Maartens-
vlotbrug; Mina's Wodan 2. van KI. Eriks, Burger-
brug; Wodan B 6 van G. Kant, Burgerbrug.
SINT MAARTEN
Dmsdagavond werd een Ouderavond gehouden in
de Onenbare Lagere School alhier. Aanwezig waren
18 ouders.
De beer Wolters opende deze bijeenkomst met
een woord van welkom aan de aanwezigen. Een
woord ter nagedachtenis werd door snr. gewijd aan
zijn te vroeg ontslanen leerlinge Tini Hoogland en
aan den zoo noodlottig om bet leven gekomen beer
Tobias Koordes. die de functie van Secretaris dezer
Ondercommissie bekleedde.
Voorts werd mededeeling gedaan: le. dat door het
gemeentebestuur een fietsenrek was laten zetten en
in het schoollokaal waterleiding was aangebracht
met een wasebbak; 2e. dat nog f0.98 als batig saldo
aanwezig was in de kas bestemd voor het St. Nlco-
laasfepst: 3e. dat B. en W. beslist tegenstanders zijn
van uitreiken van rannorten aan de schoolkinderen
en wel op grond van bet feit. dat hierdoor de ach-
terkomers schade znllen lilden door de ontmoedi-
tring lnmner lage ciifers. Wel zijn thans de rannor
ten te bezichtigen, daar deze door bet onderwijzend
nersoneel in een schrift ongeteekend zijn en zoo
meteen door de ouders zijn te bezichtigen; 4e. dat
de school thans door uitbreiding 52 leerlingen beeft
en door dit getal bet noodzakelijk is. dat bii de a.s.
verhooging. om bet onderwijs op neil te houden, en
kel ziin overgaan die er de kennis voor hebben.
Hierna lezing en goedkeuring der notulen. In de
vacature van secretaris werd de beer A. Siibrands
met 13 stemmen alszoodanig gekozen, welke dit
aanvaardt.
Op een vraag van den heer P. Eenboom. hoe of
bet met bet medisch onderzoek on de school gaat,
zegt voorz., dat dit bier aan bet nersoneel Is over
gelaten en deze bier al hun aandacht aan wiiden.
Hierna volgt de pauze en wordt door de aanwezi
gen van de gelegenheid gebruik gemaakt om de
rannorten en bet schriftelijk werk der leerlingen na
te zien. Na de pauze houdt het schoolhoofd een
causerie over de Malaria. Op duidelijke wiize zet
spr. bet ontstaan, de voortwoekering en overbren
ging dezer ziekte uiteen, zoodat wii allen overtuigd
werden van ..geen muggen, geen Malaria" en wij
door dezen avond tot ons bestwil als ijverige mug-
gen verdelgers ziin gepromoveerd en hierdoor Mala-
riabestriiders ziin geworden.
Politie. Verloren: een autoreserveband.
Inlichtingen gevraagd door de Gem.-politie.
HARENKARSPEL
BnrgerL stand over de maand Maart 1935
Geboren: Gerrit Jan, zoon van Klaas Kant en
Neeltje Kuiper; Margaretba Catharina, dochter van
Johannes Mul en Anna Mekken; Petrus Johannes,
zoon van Mattheus Pronk en Elizabeth Strooper;
Pst rus Cornelis, zoon van Petrus Johannes Mulder
en Alida Bleeker; Guda Nadine, dochter van Klaas
Paarlberg en Guurtie Biipost; Petrus Franciscus,
zoon van Pieter Hoogeboom en Cornelia Schoon;
Cornelia Agatha, dochter van Petrus Hoogeboom en
.Tansje Hoek; Johanna Anna. dochter van Gerardua
Groen en Anthonia Schouten; Catharina Maria,
dochter van Adrianus Kruiier en Guurtie Maria
Boon; Guurtie, dochter van Nicolaas Bleeker en
Anna Cornelia Spaans; Willem, zoon van Johan
nes Hubertus Kaandorp en Engelina BI ank en daal;
Catharina Gerarda Maria, dochter v. Fredrik Stoop
en Geertruida Louisa Bos.
Overleden: Johanna Maria Jaspers, oud negen
maanden, dochter van Johannes Beraardus Jaspers
en Anna Bruin; Maria Af ra Zwagerman, oud ne
gen maanden, dochter van Wilhelmus Zwagerman
en Maria van Ophem; Johanna Dekker, oud een
jaar, dochter van Johannes Dekker en Elisabeth Di-
vera Sliikerman; Guurtie Bleeker, oud een dag,
dochter van Nicolaas Bleeker en Anna Cornelia
Spaans; Jacob Molenaar-, oud 87 jaar, weduwnaar
van Antje de Groot.
Ondertrouwd en Gehuwd: Geene.
aanval op den leeuw wagen. Deze weet echter dat
het op leven en dood gaat
Met een woesten blik deelt hij verschrikkelijke
slagen uit, met gebroken ruggegraat ligt de eerste
aanvaller op den grond, de volgende vliegt huilend in
de lucht; maar in hetzelfde oogenblik slaat ook al
een derde, een vierde, de scherpe tanden in de zij
den van de groote kat. Hartverscheurend gebrul!
Een zijdelingsche slag met de poot, maar reeds
zijn de boosaardige tegenstanders ontsnapt. De eeiv
ste aanval is afgeslagen.
De aangevallene maakt zich de wapenstilstand
ten nutte om zich in het doornachtige struikgewas
terug te trekken en zoo tenminste zich den rug te
dekken. Daar stormt ook reeds van voren, van rechts
van links het duivelsgebroed op hem aan. Een trom
melvuur van klauwslagen ontvangt hen. De wilder
nis weerklinkt van het strijdgebrul harer schepsels.
In het blazen en brullen van den leeuw mengt zich
het aanvallende geblaf en smartelijk gehuil van de
onvermoeide troep. Reeds bloedt de oude held uit
talrijke wonden. De nooit overwonnene voelt zijn
krachten verdwijnen. Langzamer en slapper worden
zijn bewegingen. Tegen zoo'n overmacht kan hij ook
niets meer doen. Maar als een leeuw sterven, dat
kan hij!
Hij verzamelt zijn laatste krachten; nog eenmaal
dreunt de steppe van zijn gebrul, met wijdgeopen
de muil stort hij zich op de tegenstanders, dood en
verderf om zich heen verspreidend. Een gekraak,
een verbrijzelen van beenderen! Dan zinkt de ko
ning der dieren midden in de wild huilende troep in
elkaar...
Wie mij dezen strijd der dieren vertelde? Op zoek
naar de jajis kwamen wij op het slagveld, waar deze
tragedie der wildernis zich zonder getuigen had af
gespeeld. Het boek der Natuur sprak duidelijk tot
ons zijn ondubbelzinnige taal.
Vergeefs hebben wij daarna nog te paard en te
voet op de vluchtende roovers geloerd. Zij waren
en bleven verdwenen, alsof de hel, waaruit zij voort
komen, hen had opgeslokt HANS JANNASCH.
