VELO STOFZUIGER
„De Toekomst".
Kon dikwijls niet loopen,
DUBBEL ZUIGVERMOGEN NEDERLANDSCH FABRIKAAT
LAAGSTE PRIJS - BUITENGEWONE CONDITIËN
VR AG DEMONSTRATIE FILIAAL VELO WASCHMACHINE My.
volgt dat per 31 Dec. 1934 een schuld moest zijn van
ruim f58.000. Op die balans komt ze echter maat
voor met een bedrag van ruim f47.000. Hij vraagl
opheldering. De voorzitter meent, dat dit allicht ge
legen is in de financiering der doorgedraaide pro
ducten. Verder meent de heer De Geus, dat een
rente van f940 voor de bollen veiling cok als ontvangst
op de rekening der L.G.C. moest voorkomen. De voor
zitter tracht hiervan een verklaring te geven. De
heeren Klingel er en C. de Boer Kz. wijzen op den
ernstigen post van f27000 dubieuse debiteuren, waar
van wel zoo goed als alles verloren zal zijn. Voorzitter
beaamt dit.
Voorstellen Alg. Verg. L.G.C.
Aan do orde kwamen daarna de voorstellen van
de Algcmconc Vergadering der L.G.C. Het Bestuurs
voorstel, om aan den te maken nieuwen weg in de
gemeente Broek op Langcndijk vau den Oosterdijk
tot de Dorpsstraat, loopende door het poldcrtje van
Van der Molen, een subsidie te verleenen van f 2500,
vond tegenkanting uit de vergadering. Men meende,
dat de toestand in den tuinbouw en als gevolg daar
van de finantieele toestand van de L.G.C. het niet
veroorloofde thans subsidies te verleenen voor den
aanleg van wegen. Voorstanders wezen er echter op.
dat door den aanleg van het nieuwe kanaal en de te
maken nieuwe brug de weg naar de Prins Hendrik
kade een lastige weg zal worden voor rij- en voertui
gen, wat niet bevorderlijk zal zijn voor den toe- en
afvoer naar en van de veiling. Do heer Jb. Kramer
ziet deze zaak uit het oogpunt van marktbelang; bij
de totstandkoming van een slechte brug is hij ve-
vreesd, dat een groot deel van Hugowaard naar den
Noord erin ark t,bond gaat). Met groote meerderheid
van stemmen (246) werd het voorstel verworpen.
Een volgend voorstel wenschte een uitspraa.k van
de Algcmeene Vergadering ten aanzien van het be
talen van subsidie voor de kanalisatie. In 1931 was
nl. besloten, dat L.GC. gedurendo 40 jaar elk jaar
f 600 subsidie zal verleenen. De bijdrage in de voor-
loopige kosten is gevoteerd.
Na het vóór en tegen uitvoerig te hebben bespro
ken, wordt besloten, do toelichting op de Alg. Ver
gadering af te wachten.
De vergadering verklaarde zich tegen het voorstel-
St. Pancras. het H pet., dat gelieven wordt voor het
minimumprijzenfoncls, niet meer te heffen, omdat
eerstens dan geen gelegenheid meer zou zijn een kas
te vormen en tweedens omdat het niet enkel een zaak
is van de L.G.C., doch een provinciaal besluit, dat
voor alie veilingen geldt.
Gesteund zal worden een voorstel van De Tuin
bouw, St. Pancras, om op een keuringswet voor
kunstmest aan te dringen, ten einde fraude te voor
komen.
Met het voorstel, om bij het veilen van witte kool
niet meer een deel door te snijden, kon de vergade
ring zich niet vereenigen.
Men verklaarde zich er voor, de steungelden der
vrachtvaarders gelijk uit te betalen met de steun
gelden der tuinders, die zelf hun producten aanvoe
ren. Opgemerkt werd, dat aan dit verlangen reeds
wordt voldaan.
Men sprak zich nog niet definitief uit om pogingen
aan te wenden, de koolbouw uit de zg.n. buitenpol
ders terug te trekken en ze aan den Langendijk en
omstreken toe te wijzen Op de Alg. Vergadering wil
oien dit nader bespreken.
Nu van pijn verlost.
Een dankbare patiënte schreef ons;
„Twee jaren had ik zulke vreeselijke rheumati-
sche pijnen in mijn knieën, dat het dikwijls voor
kwam, dat ik niet kon loopen. Alles wat ik probeer
de was vruchteloos, ik vond nergens baat bij. Ten
slotte sprak ik er met een vriendin over, die mij
raadde een proef met Kruschen Sa lts te nemen. Eerst
twijfelde ik, maar de resultaten hebben mij over
tuigd en ik ben nu dankbaar en vol lof over Kru-
schen. Ik neem het iederen morgen in en van rheu-
matische pijn heb ik nimmer meer last gehad. Ik zou
het alle menschen willen aanraden, dia last van
ïheumatiek hebben, het is het eenige goede middel
ik voel mij als herleefd, nu ik van de pijn in mijn
knie verlost ben." Mej. G. de K., te R
De verschillende zouten, waaruit Kruschen Salts
is samengesteld, zorgen er voor dat schadelijke stof
fen als urinezuur, dat de oorzaak kan zijn van jicht,
ïheumatiek en ischias, uit het lichaam worden ver
wijderd en voorkomen texens, dat deze giftige stof
fen zich ooit weer kunneé vormen. Zoo verdwijnen
door Kruschen Salts niet alleen de pijnen, maar het
zorgt ook, dat de oorzaak der rheumatische aandoe
ning voorgoed Wordt weggenomen. Stralende gezond
heid voor één cent per dag.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle
apothekers en drogisten a f0.90 en f 1.60 per flacon,
omzetbelasting inbegrepen. Lel-op, dat op het etiket
op de fiesch zoowel als op de buitenverpakking «Ie
naam Rowntree Handels Maatschappij voorkomt.
Aan de vereeniging De West te Koedijk werd toe
stemming verleend, ingevolge haar verzoek, in be
spreking te brengen het Cultuur- en Teeltverande-
ringsplan, hetwelk door P. Zeeman aan de orde is
gesteld.
Besloten werd weer een subsidie te geven voor
don Plantenziektenkundigen dienst. Meegedeeld
werd, dat de Flakkeesche peen niej meer onder de
landbouw-, doch onder de tuinbouwproducten valt.
De voorzitter wijst er verder nog op, dat Duitschland
niet meer contingenteert naar liet quantum produc
ten. doch in geld
Besloten wordt het Bestuur af te vaardigen naar
de Alg Vergadering, omdat indertij-d beslaten is op
de 20 leden slechts 1 persoon af te vaardigen. Op de
volgende vergadering zal een voorstel worden be
handeld om in deze wijze van afvaardiging wijziging
te brengen.
Na rondvraag werd de vergadering eerst zeer laat
gesloten met dank voor de medewerking.
LANGENDIJK.
De verboden aardappelsoorten. Wat er
voor in de plaats.
In verband met het voor 1936 uit te vaardigen ver-
bouwverbod van de aardappelrassen Bravo, de Wet
en Kampioen, zullen vele verbouwers van deze ras
sen er toe moeten overgaan, poot-goed van andere
rassen aan te schaffen. Ten sterkste wordt door den
minister van economische zaken aangeraden, daai>
voor thans reeds de noodigo maatregelen te nemen,
omdat op verder uitstel van het verbouwverbod of
het verleenen van ontheffing niet kan worden gere
kend.
Ten einde moeilijkheden en kosten bij de aanschaf
fing van nieuw pootgoed te voorkomen, verdient het
ten zeerste aanbeveling op dit oogenblik reeds, dus
voor de teelt van 1935 zooveel pootgoed van het ras
of de rassen, die men in 1936 wenscht te verbouwen,
aan te schaffen, dat men uit de opbrengst daarvan
voldoende pootgoed heeft om de te verbieden rassen
in 1936 geheel te kunnen vervangen.
Tot de rassen, onvatbaar voor wratziekte, behoo-
ren o.a. de in de rassenlijst van het Instituut voor
Plantenveredeling opgenomen geelvleezige rassen:
Bevelander, Noordeling, Souvenir, West-Brabander,
Populair, Furore, Triumf, Record, Robijn, Unicum,
Muntinga 17, Konsurages, Gruno, Nationaal, Bato,
Alpha, Atlas, Bonus, Erdgold, Preussen, Alberta en
Juli en dc witvleezige rassen: Albion, Hellena, Con
current, Paranassia, Majestic, Great Scot, Arran Crest
en Arran Pi lok
Bij aanschaffing van nieuw pootgoed geve men
nauwkeurig acht op de ras-echtheid.
WINKEL
ALGEMEENE VERGADERING BOEREN
LEENBANK.
Woensdagavond vergaderde de Boerenleenbank
ton huize van den heer R. Laan alhier. Tegenwoor
dig waren 19 leden.
Na opening woren de notulen gelezen en goedge
keurd.
De Voorzitter deelt vervolgens mede dat het ma
ken van verschil in rente aan leden-spaarders en
niet-leden spaarders gunstig werkt; 9 nieuwe leden
zijn toegetreden en geen enkel lid is uitgetreden.
De rentevoet aan leden spaarders is 3 pet., aan niet
leden spaarders 2% pet., voor een jaar vast aan le
den spaarders 4 pet., voor niet leden spaarders 3^4
pet.
Aan belastig op goederen in de doode hand is van
de volledige reserve een bedrag van f 21 betaald ge
worden. Een gelukkig verschijnsel is het, dat van
alle voorschotten de rente is betaald.
De Bank heeft momenteel bij de centrale bank
oen bedrag van f 50091.63 waarvoor een rente wordt
gekweekt van 2% pet. wordt er van de Centrale
bank geleend, dan moet daarvoor worden betaald
4 pet.
Jaarverslag van den kassier.
Dit verslag begint met een somberen toon te doen
hooren in verband met ongekende moeilijkheden
in landbouw, tuinbouw en veeteelt, als gevolg waar
van ook de Bank niet buiten aanraking is geble
ven met deze abnormale omstandigheden. De bank
heeft echter getoond een werkelijk boercninstelling
te zijn en de voorschotnemers zoo schappelijk moge
lijk behandeld, al moest persoonlijk belang wel een
voor het algemeen belang wijken, en dat de bank
een algemeen belang is, wordt wel eens uit het oog
verloren.
De uitvoering van de crisiswetten was aan de
Bank opgedragen, waarvoor een zoo gering mogelij
ke provisie in rekening werd gebracht, in menig ge
val werden de onkosten nauwelijks vergoed.
In het bestuur kwam geen verandering.
9 Nieuwe leden traden toe en brachten het leden
tal op 1 Januari 1935 op 142. In 1934 werd f 50.000
meer omgezet dan in het vorige jaar, n.1. f 40.000,
aan spaargelden. De balans is vrijwel gelijk geble
ven, bij f 10.000, minder aanvoorschotten was er
f 10.000 meer aan spaargelden.
Het geheele jaar had de Bank van de Centrale
adel, die nog wat geld had, legde een duit in het
zakje, of haalde er liever een duit uit, als zich hce-
lemaal geen liefhebbers aanboden, legde de gemeen
schap beetje bij beetje, en zoo verrees langzamer
hand de eene Grammar School na do andere.
We moeten hun aantal niet gering schatten. De ge
schiedschrijver Stowe geeft een lijst van 343 van
deze scholen ten tijde van Koningin Elizabclih, waar
bij later onderzoek nog 18 andere heeft gevoegd.
Van deze 361 scholen zijn er in den loop der tijden
107 verdwenen.
Londen telde er 11 van de 361, Bristol 3, Oxford,
York en een paar andere steden hadden er elk 2,
en we kunnen wel zeggen, dat haast geen enkele
stad zonder was. Aangezien de Engelsche bevolking
toen ongeveer 4% millioen zielen telde, was er een
Grammer School voor elke 12.500 inwoners.
Het aantal leerlingen der scholen was lang zoo
groot niet als tegenwoordig. Eton en Ilarrow hebben
de laatste jaren meer dan 1100 leerlingen. In de 16de
eenw evenwel had Shrewsburv het grootste aantal,
en dat was 6lechts 360. Stowe geeft nog een lijst
van 6 scholen met meer dan 100 leerlingen (bijna
alle scholen in of dichtbij Londen), maar wanneer
we de groote scholen uitschakelen, komen we
slechts tot een gemiddelde van 42 leerlingen per
school voor de overige. Van elke 375 inwoners van
Engeland bezocht toen ter tijd één een Grammar
School. Eén Latinist tegenover 374, die het zonder
dien sleutel tot Alle kennis en wetenschap moesten
stellen.
Nu moet II niet denken, dat de rijke Londenscbe
kooplieden, die de scholen hadden gesticht, daar
zulke wonderlijk groote kanifalen in gestoken had
den. Het kóstte niet zoo bijster veel in de 16de eemV
om een school op gang te brengen en te bonden.
Voor ik verder ga. moet ik even zeggen, dat het
geld in Shakespeare's tiid een heel andere waarde
bad dan tegenwoordig. In werkelijkheid kon je er
12 keer zooveel mee doen. Wanneer U de volgende
getallen leest, moet U ze dns steeds met 12 verme
nigvuldigen, om tot de huidige waarde te komen.
Welnu, er waren maar heel weinig schoen, die
een jaarlijkseh inkomen hadden, dat de f600 over
trof. Stowe geeft een li jst, van 37 scholen, wan wan
bef. jaarlijkseh inkomen varieerde tusschen f36 en
f540 per jaar, met een gemiddelde van f240. Som
mige stichters vermaakten hun scholen een zekere
geldsom per jaar. Die zijn later gebleken verre
weg het slechtst af te ziin. Andere schonken hun
de onbrengst van een stuk land. Die laatste hebben
geweldig geboft.
Gaat U maar na. Rugbv kreeg de iaarhuur van
een stuk land, dait een ba've mijl buiten Londen
lag, een sommetje van f96. Datzelfde stuk land
bracht in 1865 al f60.000 per jaar on. B'rmingham,
dat, de huur cadeau kreeg van een naar hulzen en
een. stuk Ie weiland, samen f242 per jaar, trekt daar
nu f360.000 van. Dat zullen zoomin de schenkers
als de ontvangers (besrhookenen mag ik zeker niet
zeggen) toen voorzien hebben.
Zoogenaamd waren de Grammar Schools koste-
looze scholen voor de leerlingen. Ze moesten even-
we! een zeker bedrag betalen, om on de school te
komen. Dat bedrag varieerde van 2 dubbelties tot
60 cent. (Met 12 vermenigvuldigen!) Daarbij kwam
dan nog een bedrag per kwartaal van 30 tot 60 cent
voor den meester en van 15 tot 30 cent voor don
ondermeester.
Niet altijd evenwel profiteerden meester en onder
meester van die kwartaal-bijdragen. Misschien is
•het woord profiteeren hier niet op zijn plaats. Waar
schijnlijk zal ook in de 16o eeuw het onderwijzend
personeel een vast, inkomen uit de stichtingsgelden
wel geprefereerd hebben boven een veranderlijk in
komen, dat afhing van het aantal leerlingen, en dus
van de gunst der ouders. In Guilford werd precies
voorgeschreven hoe de kwartaal-biidrage van de
leerlingen besteed moest worden. In het geheel
werd daar per jaar 8 stuivers betaald. 4 stuivers
daarvan waren voor het aanschaffen van roeden
(een prettig idee voor de jongens), en 4 voor het
koopen van kaarsen voor de winterverlichting.
Gemiddeld kostte het onderwijs van hun kinderen
op een „kostelooze" Grammar School in Shakespea
re's tijd f2 per jaar.
In mijn volgenden brief zal ik nog ïeds meer over
de Grammar Schools vertellen. Laat ik echter eprst
vertellen, dat ik mijn kennis geput heb uit: Eliza-
betha.n Schooldavs van J. Howard Brown, uitgege
ven door Basil Blackwell, Oxford.
den konden zeker geen lucht te pakken krijgen. Dc
regen bederft alles. Wat, moot jo weg, Morton? Ik
geloof dat er verder niets meer te zeggen valt, je
kent mijn wenschen. Als ik het een of ander be
richt mocht krijgen dan zal ik me onmiddellijk met
je in verbinding stellen. Adieu."
Hij drukte den notaris de hand, hetgeen echter op
een niet bepaald hartelijke wijze geschiedde. Het
leek wel alsof de man hem geërgerd had. De overi
gen schenen hiervan evenwel niets te bemerken,
daar het gesprek algemeen was geworden.
De Admiraal nam plaats tusschen Joan en Per-
sis en praatte met hen, terwijl Beresford Lady Lucia
en zijn moeder een verhaal deed over hetgeen er
dien dag gebeurd was.
Zooals reeds door Joan medegedeeld was er geen
wild gezien, doch Harbin, de boschwachter had ge
zegd wel eens jacht te zullen houden op stroopers,
daar er heel wat in den omtrek schenen rond te
zwerven. Hij wilde een paar voetangels zetten, zoo
dat ze er de noodige te pakken konden krijgen.
Lady Lucia kon een glimlach niet weerhouden,
hoewel ze hem toch te kennen gaf zeer wreed te
wezen om de stakkers er op die manier in te laten
vliegen. Mannen schenen evenwel allemaal hetzelf
de te zijn. Dat kwam zeker omdat hij rechter wilde
worden, voegde zo er plagend aan toe.
„Dat word ik nooit", verklaarde Beresford. „Ik vind
het allergenoegelijkst menschen er in te laten vlie
gen, maar later zou ik ze altijd vrij laten. Het lijkt
me iets afschuwelijks toe een man voor jaren achter
de tralies te moeten stoppen."
„Zou Je ze heusch ongestraft laten weggaan?"
vroeg Lady Lucia vol verbazing.
„Nee, ik zou de volle waarheid er als het ware
eerst uitrammelen", ging de jonge man opgewonden
voort. „Zacht zouden ze door mij zeker niet behan
deld worden. Ik kon het echter niet over mijn hart
verkrijgen de stumperds op te sluiten. Een flink pak
slaag zou hun zonder twijfel veel meer goed doen
en de Staat aardig wat minder kosten."
„Wacht maar totdat hij Eerste Minister ls", merk
te Joan vanuit haar hoekje op. „Hij zit vol verbe
teringsplannen. Ik denk echter niet dat hij bijzon
der populair zal wezen bij de betere standen, want
die menschen voelen er niets voor zich te laten af
rammelen."
U'T os OMGEVING
LANGENDIJK
BROEK OP LANGENDIJK.
Jaarvergadering der Oranje-vereernging. on Woens
dag 3 April, in het lokaal van den h*er C. Vijzelaar,
onder leiding van den heer H. Schelhaas.
Uit het jaarverslag van den secretaris bleek, dat
het ledental bedraagt 112.
De rekening van den penning-meester e-af een ont
vangt aan van f 230.35. uitgaven f 183.40, saldo
f 46.95.
Medegedeeld werd dat on 30 Anril een Oranie-
film vertoond zal worden in de Geref. Kerk. des
middags voor kinderen en 's avonds voor de oude
ren. waar dan tevens door een du'-belmannenkwar-
ter medewerking verleend zal worden.
Besloten werd den burgemeester te benoemen als
er"f-voorzitter der vereeniging.
De heer TJtsrna behandelde hierna een onderwerp,
getiteld: „Koningin Emma of Neerlands grootste
schatbewaarder".
On boeiendo wijze schetste snr. de wijze waarop
Zij baar taak opvatte en snr. besloot dan met den
wensch, dat bet drievoudig snoer: God. Oranje en
Nederland nooit verbroken moge worden.
In het bestuur werden herkozen de heeren J. v.
d. Graaff, H. Schelhaas en TI. v. Zuiilen.
De vergadering werd gesloten met het zingen
van het 2e couplet van het Wilhelmus: „Mijn
schild en de betrouwe".
OUDKARSPEL.
Naar wij vernemen hebben Gedeputeerde Staten
van Noordholland de begrooting dezer gemeente voor
het dienstjaar 1935 goedgekeurd.
Bij het.' gemeentebestuur is bericht ingekomen,
dat de proef (loonfoeslag in het tuinbouwbedrijf)
met drie maanden is verlengd, dus tot en met 30
Juni a.s. Zoowel in het loon van f 15.per week, als
in het aandeel, dat. voor rekening van den tuig
bouwer blijft, is geen wijziging gebracht.
ZUIDSCHARWOUDE.
Ten lokale van den heer P. Schoenmaker verga
derde Donderdagavond de tuinbouwverocniging „De
Toekomst", onder voorzitterschap van den heer S. de
Boer, die de niet-talrijke aanwezigen hartelijk ver
welkom. Het is een belangrijke tiid geweest, want
voor velen kon dio beteekenen de beantwoording van
de vraag, of en hoe ze hun bedrijf zouden kunnen
voortzetten. De hoop op betere tijden is maar ge
deeltelijk in vervulling geenan:de roode kool is duur
geworden, doch in Zuidscharwoude waren er maar
enkelen, die dit product hadden, terwijl de groote
massa gele en Deensche witte kool had. De steun, de
extra-steun is uitgebleven en al is Noordholland niet
misdeeld, de tuinders daar hebben veel te weinig ge
kregen. Spr. hoopt, dat de tijden spoedig beter mogen
worden.
De heer W. Verkroost en P. de Geus- maken er
aanmerking op, dat er in deze tijden van grooten
nood niet een vergadering is uitgeschreven om» dien
grooten nood te belichten en, als andero vereenigin-
gen, dien nood uit te dragen.
Op een gedane vraag van den heer P. de Geus deelt
de voorzitter mee, dat do richtprijzen niet worden
bekend gemaakt, terwijl op de vraag van den heer
C. de Boer Wz., wie die richtprijzen vaststelt, wordt
geantwoord, dat dit door een commissie geschiedt,
waarin o.a. rijkstuinbouwleeraren zitting I hebben.
Aan die leden is geheimhouding opgelegd. Van ver
schillende zijden wordt er critiek op uitgeoefend.
De ingekomen moties inzake verbetering van steun
zijn alle aan den minister verzonden met een bege
leidend schrijven, dat door den voorzitter wordt voor
gelezen en dat duidelijk den noodtoestand der tuin
ders demonstreert en de noodzakelijkheid aantoont
van een ingrijpen der regeering.
Geen gevolg is gegeven aan het voorspel, om te
trachten de richtprijzen tot de productieprijzen op
te voeren, omdat dit toch geen kans van slagen had.
Wel is verzocht de richtprijzen in werkelijkheid to*
de volle 100 pet. uit te keeren.
Bevorderd zal worden, dat de teeltvergunningen
spoedig worden uitgereikt.
De rekeningen en balansen van Groente- en bollen-
veilingen gaven heel wat stof tot bespreking. Sommi
gen vonden de salarissen te hoog en wilden functies
combineeren. De voorzitter meende echter, dat dit
niet mogelijk was. De heer P. de Geus wees er op.
dat op de balans van 31 Dec. 1933 een schuld aan
de Boerenleenbank voorkomt van f64.700, dat er
f22.000 is opgenomen en f27.700 is gestort, waaruit
„Ik zou eiken man een pak slaag geven die ge
stolen had, onverschillig van welke afkomst hij
was", verzekerde Beresford. „Ik zou er heel weinig
gevangen zotten... met uitzondering van menschen
die gevaarlijk voor de samenleving waren."
„En de vrouwen?" lachte Joan. inregen die ook
een pak slaag?"
„Zeer zeker! Waarom niet? Het spreekt evenwel
vanzelf dat ik voor dat werkje een vrouw zou aan
stellen... Die slaan namelijk vinniger." Hij wierp
zijn hoofd in den hals en lachte hartelijk. „Goed-
kooper en doeltreffender."
„Je hoorde in de Middeleeuwen thuis", gaf Lady
Lucia op eenigszins afkeurenden toon te kennen.
Hij keerde zich om en keek haar recht in de oogen.
„Daaraan heeft u volkomen gelijk", luidde het be
daarde antwoord. „Ik geloof dat wij tegenwoordig
veel te gecompliceerd en handig zijn. Iemand die
er hersenen op nahoudt kan de wet op alle moge
lijke manieren ontduiken."
„Zoo is het toch al jaren geweest" protesteerde
Lady Lucia.
„Ik herinner me jaren voor den Oorlog
Persis was nog een baby de Cheverellzaak. Nee,
ik veronderstel niet dat je daarvan iets af zult we
ten. Er werd beweerd dat er geen grootere schurk
bestaan kon dan deze man was geweest. Ik heb dat
geval nooit kunnen vergeten, daar mijn beste, eer
ste echtgenoot er aardig wat geld door verloor. Hij
placht te zeggen dat de fraude op een gegeven oogen
blik door een kleinigheid ontdekt werd, waardoor
als het ware het heele mechanisme moest stilstaan.
De persoon die het ontdekt had was een genie, zei
mijn man, want de zaak was zóó handig in elkander
gezet, dat ze wettelijk zelfs volmaakt in orde leek."
„Cheverell?" vroeg Beresford. „Ja, ik heb wel eens
over hem hooren spreken. Ik denk dat ik toen ech
ter nog even klein als Persis was. Wat hebben ze
met den misdadiger gedaan? Is hij dood?"
„Drink nog een kopje thee", drong Beresford's
moeder aan. „Nog een paar sandwiches?"
Hij glimlachte teeder tegen haar. „Nee, dank u
wel, moeder. Ik wil honger houden voor het diner.
Gaat u voort, Lady Lucia. Laten we de geschiede
nis van dien zondaar eens hooren. Wat had hij ge
daan en welke straf kreeg hij?"
Lady Lucia maakte een veelzeggend gebaar met
haar handen. „Beste jongen, die man was iets heel
bijzonders. Heel Engeland ik kan wel zeggen
heel Europa sprak er over. Ik kan echter niet
precies vertellen wat hij eigenlijk misdeed. Het
scheen een oplichterszaak op groote schaal te be
treffen, die nimmer aan het licht was gekomen in
dien hij niet plotseling door een uiterst lastige si
tuatie gedwongen werd tot valschheid in geschrifte.
Als dit niet gebeurd was, had geen sterveling het
misschien ontdekt. Nu echter werden duizenden
menschen geruineerd."
„Groote goedheid!" riep Beresford uit. „Een hoogst
dramatische openbaring! En wat hebben ze mot den
schuldige gedaan? Een dergelijk schoelje had lang
zaam verbrand moeten worden."
„Berryl" bracht zijn moeder rustig in het mid
den, „Joan wil nog graag een stuk cake. En er is
voor jou ook nog wat over."
Hij glimlachte op zijn gewone innemende manier
tegen haar, en deed wat zijn moeder verzocht. Daar
na wendde hij zich weer dadelijk tot Lady Lucia.
„Vertelt u alsjeblieft verder" vroeg hij. „Het is
een geweldig interessant verhaal. Een Napoleon-
type, maar dan in het oneerlijke. Wat deden ze met
hem? Is hij dood of zit hij nog in een kerker opge
sloten?"
„Dat zou ik je niet kunnen zeggen", antwoordde
Lady Lucia, en aller oogen waren nu op haar ge
richt. „Zijn vernuft scheen hem een oogenblik in
den steek te laten en de heele zaak stortte ineen.
Ik geloof dat hij zichzelf aangaf, een onbeschaamd
heid welke klaarblijkelijk in zijn voordeel pleitte."
„Het is een beetje hard dit te zeggen", protesteer
de Beresford. „Dit feit kan evengoed als iets nobels
van hem beschouwd worden. Wellicht het eenige be
hoorlijke wat hij in zijn leven had gedaan. En wat
gebeurde er verder?"
„Hij werd veroordeeld", zei Lady Lucia, „tot twin
tig jaar dwangarbeid. De bewijzen tegen hem sche
nen overweldigend te wezen en men was van opi
nie dat hij nog heel blij mocht wezen niet levens
lang te krijgen."
„Groote goedheid!" mompelde Beresford. „Arme
drommel. Dus hij zit nog steeds te brommen?"
„Voor zoover ik weet wèl", zei Lady Lucia. „Doch
het gebeurde al vijftien jaar geleden. De mogelijk
heid bestaat dat hij nu weer op vrije voeten is.
„Of dood", bracht de Admiraal ineens grimmig in
het midden.
Beresford wendde zich met een heftig gebaar tot
hem.
„Twintig jaar... twintig lange jaren. Waarom ga
ven ze hem geen aframmeling en een kans een be
ter leven te beginnen? Twintig jaren in de gevan
genis is erger dan de dood."
„Je schijnt er veel van af te weten", zei de Ad
miraal sarcastisch. „Als ik er wat in te zeggen had
gehad zou ik hem elk jaar nog een flinke aframme
ling er bij gegeven hebben."
Er voer een rilling door Beresford's leden. „Oh,
zegt u dat toch niet. Ja, moeder, alsjeblieft nog een
kopje thee. Joan, jij ook nog? Ik vrees dat die niet
bijster lekker meer is."
„Nee, dank je wel. Ik moet maken dat ik weg
kom, want ik verlang naar een warm bad, en Light-
foot moet schoongemaakt en getracteerd worden op
zijn lievelingskostje". Bij de laatste woorden kwam
ze overeind. „Adieu mevrouw Vane, Tot zien."
Beresford dronk haastig zijn kopje leeg. „Ik breng
je weg. Hallo." Op dat oogenblik kwam de butler
binnen. „Brieven. Iets voor mij?"
„Alleen voor madame," zei de oude man op zijn
moeder toeloopend. Mevrouw Vane nam den brief
van het blaadje af en keek naar het handschrift.
Daarna legde ze dien kalm op de tafel en nam af
scheid van Joan.
„Dag, beste kind. Kom me gauw weer eens op
zoeken. Oh. gaat u ook al wejf. Lady Lucia? Het is
nog zoo vroeg."
Ze drong er evenwel bij geen van haar gasten op
aan nog te blijven. Dit was haar aard niet. Oude
Crawley, de butler, wachttj» even terwijl afscheids
groeten werden gewisseld en liet hen daarna plecht
statig uit. Joan en Beresford vertrokken op dezelfde
manier als ze gekomen waren, namelijk door de
veranda, hetwelk de kortste weg was naar de stal
len waar Joan's paard op haar wachtte.
Binnen enkele seconden was het salon verlaten.
De Admiraal en Svlvia Vane bleven alleen achter.
Zij had opnieuw achter de theotafel plaats genomen
en zag bleeker dan ooit
Wordt vervolgd.
