De affaire Jacob. Zaterdag 6 April 1935. SCHAGER COURANT. Tweede blad. No. 9695 Buitenland HET BEZÜINIGINGSONTWERP. Noodtoestand van de destructoren. Met één ton kan Nederland er acht verdienen. De agenda voor Stresa. FRANSCHE OOSTGRENS VERSTERKT. DE DEMONSTRATIE VAN DE S.DAP. Het verstopte testament. Het houten vuurwapen van Dillinger. houding der staten te Stresa begint zich af te teekenen. Het geval-Jacob trekt nog temeer aller belangstel ling. omdat thans op geheimzinnige wijze twee uit geweken Duitsche vrouwen te Londen zijn vergif tigd. Het zijn Dora Fabian, een bekende feministe en haar vriendin Malhilde Wurm. De eerste had zich den laatsten tijd zeer druk ge maakt om hulp te krijgen voor den, over de Zwitser sche grens gelokten, emigrant Jacob en stond naar men meent in betrekking tot Weseman, die in deze zaak de Judasrol heeft gespeeld. Of er direct verband bestaat tusschen deze moord en het geval-Berthold Jacob Salomon alias Jacob is natuurlijk zeer moeilijk te bewijzen, doch de veemmoorden in Tsjecho-Slowakije doen de waar schijnlijkheid van een Duitsche intrige wel sterk toe nemen. Dat door de dood der beide vrouwen de stemming in de wereld, maar vooral in Zwitserland ten opzichte van Duitschland er niet op verbetert, is be grijpelijk. In antwoord op een interpellatie van de socialis tische afgevaardigde, Schneider gaf de Zwitsersche minister Motta de verzekering, dat zijn regeering de moreele gelijkheid in de internationale politiek zon der schuchterheid noch zwakte zal handhaven. Hij verklaarde echter dat het allerminst ging om den persoon-Jacob, doch om de eerbiediging van de Zwitsersche souvereiniteit voor zijn grondgebied. Dit is, naar ook wij meenen, het eenig juiste stand punt. De persoon van Jacob is ons allerminst sympa thiek. Deze Duitscher, die reeds voor het nieuwe be wind, zijn land verliet, heeft niet nagelaten om voortdurend anti-Duitsch materiaal ter beschikking der internationale pers te stellen en het gaat dan ook niet op dezen man als een martelaar van het Duitsche socialisme voor te stellen. Dat is hij allerminst! Maar wel is hij de dupe van niet toelaatbare mid delen van een overheid, die door dergelijke daden geheiligde internationale wetten met de voeten treedt. Tot goed verstand van de zaak relevoeren wij nog even dat Weseman, de verleider, zich als Duitsch socialistisch journalist wist in te dringen in de an ti-Hitier kringen in Zwitserland en ook andere lan den, o.a. Nederland. Hij verwierf zich daarin tal van persoonlijke vrienden en trachtte dan, bijzonder ge- compromitteerden, over de Duitsche grenzen te lok ken, waar zij werden overgeleverd aan de Duitsche justitie. Waarschijnlijk is het hem meerdere malen gelukt om op deze wijze menschen aan de nationaal-socia- listen in handen te spelen. Met de affaire Jacob liep het echter vast. Men kent de wijze waarop deze over de grens werd ge voerd, waardoor de Zwitsersche regeering zich met het geval is gaan bemoeien. Het onderzoek heeft nu uitgewezen, dat Jacob ge welddadig is ontvoerd om hem aan de Duitsche gt^ rechtigheid over te leveren, die inmiddels reeds een instructie tegen hem heeft geopend en hem vervolgt wegens landverraad, op welk delict sedert de wet van najaar 1934 slechts één straf staat: onthoofding. Wat deze zaak uit algemeen oogpunt van zoo buitengewoon veel gewicht doet zijn. is de houding die Duitschland zal aannemen. De wereld heeft er belang bij dat de politieke in- tregiteit der landen wordt gehandhaafd en de wijze waarop het Hitlex^-hewind aan de a'gemeene veront waardiging tegemoet komt. is beslissend over de vraag of deze regeering vrijwillig of slechts onder dwang zich wil onderwerpen aan de internationale rechtsbeginselen. Steeds duidelijker beginnen zich de verschillende standpunten af te teekenen. die Frankrijk. Italië en Engeland te Stresa zullen innemen en wij zien meer en meer de tendenz naar voren komen tot het vor men van een aane°ngesloten blok van naties, front maken tegen het Duitsche militairisme. Van een ultimatum of iets dergelijks zal dan ook wel niets komen. Zelfs Mussolini. die zich eenige dagen op zijn bui tenplaats heeft teruggetrokken om zich in de een zaamheid op de conferentie van Stresa voor te be reiden, spreekt van een concreet plan van veiligheid tusschen de ex-geallieerden en hoewel hij zoo te nas en te onpas zich nog wel op de borst, slaat en de mili taire kracht en paraatheid van het Ttaliaansche volk roemt, is een meer vredelievende houding in zijn uitlatingen niet te miskennen. Ook is opvallend, dat. Rome zich zeer toeschiete lijk betoont jegens Belgrado en alles wijst er ook op dat een belangrijke en duurzame verbetering in de betrekkingen tusschen de heide "rivalen aan de Adriatische Zee niet is uitgesloten. De kring om Duitschland begint zich te sluiten en slechts enkele kleine landjes blijven hoopvol blik ken in de richting van Berlijn, waarvan zij in de toekomst de hulp verwachten, die hen hun in den oorlog verloren gebieden moet teruggeven. Zoo ziet zich dus Duitschland meer en meer geïso leerd staan in de wereld, maar wij gelooven niet dat men zich daar te Berlijn veel van zal aantrek ken. Men zal daar ongetwijfeld van meening zijn, dat met de groeiende militaire kracht de bondge- nootcn vanzelf wel zullen komen en troost zich zeer zeker met de gedachte, dat de verworven vrijheid van handelen heel wat meer waard is dan de anti pathie van z'n buurstaten. Zeer goed begrijpt men, dat het voor de andere Door den Raad van State behandeld. Indiening spoedig te verwachten* Naar de Haagsche correspondent van de „Tel." ver neemt, heeft de Raad van State het groote aanpas singsontwerp thans behandeld en teruggezonden aan de regeering. In verband met de door den Raad van State gemaakte opmerkingen zal het ontwerp thans nogmaals in den ministerraad worden behandeld. Na aanbrenging van eventueele détail wijzigingen is indiening bij de Tweede Kamer waarschijnlijk spoe dig te verwachten. Volkomen onjuist moet de hier en daar op politieke vergaderingen uitgesproken ver wachting worden geacht, dat de regeering voorne mens zou zijn deze indiening opzettelijk te vertragen tot na de verkiezingen voor de Prov. Staten op 16, 17 en 26 dezer. landen moeilijk zal zijn om sancties toe te passen en men prijst zich waarschijnlijk gelukkig de volle dige militaire rechtsgelijkheid met zulke geringe of fers te hebben verkregen. Ongetwijfeld zal men straks bij eventueele onder handelingen nog wel een klein stapje terug moeten treden, maar men vergete bij dit alles nimmer dat Duitschland zeer sterk staat in zijn verweer. Het moge namelijk waar zijn dat Hitier het vre desverdrag van Versaille heeft geschonden, vast staat dat ook de andere landen, met Frankrijk aan het hoofd, door hun steeds toenemende bewapening de moreele strekking van dit verdrag hebben gesa boteerd, zoodat Duitschlands eisch van gelijke ont wapening op buitengewoon sterke gronden is geba seerd. Terwijl andere landen hun grenzen voor diermeel hebben gesloten, laat ons land den invoer vrij toe. Dat het den destructoren de verwerkingsinrich tingen van afgekeurd vee en vleesch alles behal ve voor den wind gaat, blijkt ook uit het jaarver slag van de Federatie dier inrichtingen. Weliswaar is de vetprijs wat gestegen, doch die van het belangrijkste product (diermeel) is steeds lager geworden, terwijl de vooruitzichten uiterst somber zijn. Hoewel de invoer van dier-, vleesch-, visch-, bloed- en vleeschbeendenneel in 1934 pijn. 10 millioen kg. grooter was dan in 1933 is afwijzend beschikt op verzoeken tot contingenteering. De lage diermeelprijs is hoofdzakelijk gevolg van den lagen "koers van den Argentijnschen peso; een statistische uitwerking van pesokoers en diermeel prijs sedert 1926 toont een volkomen evenredigheid. Uitgedrukt in peso's bedraagt de diermeelprijs reeds 9 jaren lang 18 a 22 peso's, zoodat de destructoren, bij het uitvoeren hunner volkshygiënische taak, zon der het te willen „speculanten a la hausse" op de Arg. peso zijn. Sedert 1930 is deze koers tot op een derde gedaald; de Argentijn ontvangt dus evenveel peso's als vroeger, doch de Ned. producent een gul- densprijs, die 70 pet. lager is, zonder in staat te zijn, de loonen en andere kosten met 70 pet. te verlagen. Wegen- en benzinebelasting zijn daarentegen ver hoogd; vrijstelling van wegenbelasting (art. 6 sub. 1 en 2) is stoeds afgewezen. Terwijl andere landen hun grenzen voor het pro duct hebben gesloten, ook al zijn ze geen goudland, laat ons land den invoer vrij toe, hoewel de kost prijs en de destructoren hun productie met het oog op dé volksgezondheid en de landbouwbelangen niet kunnen stopzetten. Het jaarverslag merkt bitter op: „De vraag of hét een eereplicht der natie is, om niet werkloos toe te zien, hoe lang de destructoren nog in staat zullen zijn, om het uithollen hunner bedrijven en het accumuleeren hunner verliezen vol te houden en hun levensduur te rekken, kan ver- schillend worden beantwoord, doch nationaal-econo- misch is steun-verlcening, in welken vorm ook. ge boden. Indien er een gezin zou zijn, dat met f10 steun per maand in staat zou zijn. er f 80 te verdie nen door het venverken van gevaarlijke en waarde- looze afvallen en deze f80 in Nederland uitgeeft, zou het dwaasheid zijn, indien de staat er de voor keur aan zou geven, die f 10 steun te weigeren, het bedoelde gezin naar het buitenland te zenden en het daar iedere maand f 80 te doen toekomen." Een memorandum van Mussolini. - De ducc wenscht een eenheidsiront Rome- Londen-Parijs Naar United Press uit Londen van welingelichte zijde verneemt, heeft het Britsche departement van buitenlandsche zaken van Mussolini een vier punten bevattende agenda ontvangen voor de a.s. conferen tie in het palazzo Borromeo te Stresa. Volgens deze agenda zullen eerst de richtlijnen ge formuleerd worden der gemeenschappelijke politiek van Engeland, Frankrijk en Italië ten aanzien van de eenzijdige opheffing door Duitschland van de mili taire clausules van het verdrag van Versailles. Duitschlands optreden zal gekenmerkt worden als een daad, die geëigend is, een succesvolle interna tionale samenwerking te bemoeilijken. Op de tweede plaats zal onderzocht worden, of de formatie van een gemeenschappelijk front der drie mogendheden ten opzichte van de vijf punten van het Londensche communiqué van 3 Februari mogelijk is. Vooral zal getracht worden overeenstemming te berei ken betreffende het punt, waarin sprake is van de gewenschtheid der deelname van andere belangheb- de mogendheden binnen het kader van het voorge stelde systeem. Op de derde plaats zullen het probleem der Oosten- rijksche onafhankelijkheid en de maatregelen te dien aanzien besproken worden. Tenslotte zal het vraagstuk van een herziening der Oostenrijksche, Hongaarsche en Bulgaarsche vredes verdragen onderzocht worden. Deze ontwerp-agenda is blijkbaar zoowel voor Frankrijk als voor Engeland aanvaardbaar. De En- gelsche regeering zal in haar kabinetszitting van Maandag a.s. haar standpunt ten aanzien van het ontwerp bepalen. R o m e, 5 April. Mussolini is per vliegtuig naar Forli vertrokken, waar hij zal verblijf houden tot de opening van de conferentie van Stresa. Het schijnt, dat Italië ten aanzien van het voorge nomen Oost-p'act een houding aanneemt van voor zichtige sympathie. Men is n.1 te Rome van oordeel, dat de sluiting van een dergelijk pact in de gegeven omstandigheden Polen definitief in de richting van Duitschland zou kunnen drijven. Italië zou met voldoening een dergelijk nact tot stand zien komen, mits het èn Rusland èn Polen omvat, het ziet echter een heil in een combinatie, welke tusschen deze beide landen verwijdering zou doen ontstaan. Overigens wenscht Italië Polens steun te behou den voor het Donau-pact. dat voor Italië van pri mair belang wordt geacht. Dit voorbeeld illustreert duidelijk, hoe met een steun van f 100.000 per jaar de destructo ren blijvend in staat zullen zijn, om uit ca- davers en slachtafvallen een nuttig product te maken t€* waarde Van f 800.000 per jaar. Wordt de destructie gestaakt, dan wordt een aantal arbeiders werkloos, terwijl de invoer van diermeel dan met een zelfde bedrag zal moeten stijgen, terwijl de grondstoffen dan op andere, minder nuttige wijze zullen moe ten worden onschadelijk gemaakt. Terecht merkt de landbouwkundige medewerker van het Alg. Hsbl. naar aanleiding van dit jaar verslag op, dat hier in den een of anderen vorm door de overheid dient te worden ingegrepen, zoo wel in het belang der vee- en volksgezondheid, als in dat eener gezonde nationaal-economische poli tiek. De regeering, die nu is gaan inzien, dat wij- minder voor den export moeten gaan produceeren en ons meer moeten gaan toeleggen op de productie van granen en veevoeder, moet hier toch al een zéér eenvoudig en voor de hand liggend object voor bemoeiing in die richting zien! De grondstof is er (veecadavers, afgekeurd vleesch en afvallen): en opgeruimu moeten ze in elk geval! Verwerking tot veevoeder, waarvan we een aanzienlijk invoer- overschot hebben, is jaren lang technisch goed mo gelijk gebleken; alleen de peso-devaluatie heeft ge maakt., dat het economisch niet langer rendeert. In tegenstelling echter met vele andere (vaak gedun de) bedrijfstakken, ligt de zaak hier heel anders. Men heeft hier niet alleen te doen met proauctie van diermeel, doch tevens met vernietiging van voor de gezondheid gevaarlijke en waardelooze grond stoffen. De keuze is dus: vernietigen zonder meer of vernietigen, gepaard gaande met verwerking tot stoffen, die ons land noodig heeft.. Gezien den klei nen drempel, die overschreden moet worden, om de destructie wederom rendabel (niet-verlies-gevend) te maken, lijkt het ons toe, dat de keuze niet moei lijk kan zijn, wanneer men met potlood en papier even een eenvoudig nationaal-economisch rekensom metje maakt! Het zou wel eens aardig zijn, als kon worden uit gerekend, hoeveel de staat en de betrokken gemeen ten aan werkloosheidsuitkeeringen en extra-kosten voor begraving of verbranding zouden moeten beta len, benevens hoeveel wegen-, benzine- inkomsten en andere belasting zou worden gederfd, indien de destructie zou worden gestaakt, waarbij dan nog zou komen het nadeel voor de Ned. handelsbalans, Dit afwegende tegen een of anderen crisissteun van f 100.000 per jaar zou de zaak ongetwijfeld in een zeer zonderling licht stellen, zelfs opportunistisch bezien! Drie legerkorpsen vertrokken. Parijs: Gistermorgen zijn drie Fransche leger corpsen naar de Oostgrens getrokken ter bezetting van de hiaten in de reeds aanwezige bezettingen der Fransche versterkingen langs de Duitsche grens. Over een afstand van ongeveer 350 km. van het Noor delijk departement der Ardennen tot aan het Noor den van de Jura toe zijn de versterkingen thans bezet door het zesde, zevende en twintigste legercorps. OOK EEN IDEE. Ossing, New-York. Als men hen gelooven mag, hebben de gevangenisbewaarders gislercn de verras sing van hun leven doorstaan, toen een man van 47 jaar, die vroeger te New-York heeft gewoond, aan den hoofdingang van de Sing Sing 'gevangenis verscheen met de mededeeling, dat hij een levens lange gevangenisstraf kwam uitzitten. Gevraagd naar zijn papieren, gaf de man ten antwoord, dat een vrouw hem veroordeeld had. Aangezien geen cel beschikbaar was. heeft men den man opgebor gen in het Grassland ziekenhuis, waar hij in oi> servatie wordt gehouden. - De Duce. Londen, 4 April. De Britsche regeering zal ten aanzien van Oostenrijks wenschen tot herstel van den algemeenen dienstplicht eerst stelling ne men, wanneer een desbetreffend verzoek te Genève is ingediend. De houding van Engeland zal afhangen van den aard der door Oostenrijk aangevoerde argumenten, den aard en den omvang der gewenschte strijd krachten en de meening der andere belanghebbende mogendheden. „Van Rome hangt het heil van Europa af." De Italiaansche pers is op het oogenblik uiterst ge reserveerd. De Romeinsche correspondent van de „Temps" meent echter te kunnen verklaren, dat twee hoofdbe ginselen, die Mussolini zal toepassen zijn: Wij moeten sterker zijn dan Duitschland en wij moeten gereed zijn. De Duce zou van oordeel zijn, dat om den vrede in Europa te verzekeren, een minimum van solidari teit en cohaesie tusschen de drie groote westelijke mogendheden volstrekt noodzakelijk is. Wat daarom Stresa moet brengen is een mani festatie van een gemeenschappelijken sterken wil me* het opstellen van een concreet plan van veiligheid tusschen Engeland, Frankrijk en Italië, waarin de continuïteit van de overeenkomsten van Rome en Londen tot uiting komt Voor Rome hangt het heil van Europa af van de organisatie en den samenhang van het Westen. De groote Sumatra tabaksinschrijving ging Vrijdag in Frascati te Amsterdam met de gebruikelijke hef« tige tooneelen gepaard. Een moment uit den storin» loop. Tusschen halfacht en negen uur gisteravond is een groot deel van Amsterdam het tooneel geweest van trekkende stoeten van S.D.A.P. en Bestuurders- bond, die zich uit alle richtingen opmaakten naar het R.A.I.-gebouw. 't Waren verrassend lange stoeten van vele duizenden deelneemsters en deelnemers, in breede rijen over verren afstand in marschorde ge schaard. Muziekkorpsen, begeleid door fakkeldragers, marcheerden mede en lieten -.ocialistische marsch- muziek hooren. Er werd gezcagen la de stoeten en nu en dan weerklonk het rhyihme van spreekkoren, maar alles ging in de beste orde en er werd geen wanklank vernomen. Vrij uitgebreide maatregelen, die de politie langs de routes der stoeten en bij het R.A.I.-gebouw getroffen had, bleken achteraf be schouwd overbodig, want er deed zich, voor zoover wij konden nagaan, geen enkel incident voor. Er schijnen zich eenige groepen communisten in de stoeten gemengd te hebben, en meegetrokken te zijn naar en in het R.A.I -gebouw, maar daar ook deze deelnemers zich aan alle orde-bepalingen onderwier pen, bleven moeilijkheden achterwege. Er werden in de optochten geen vlaggen of vaan dels meegevoerd, wij zagen slechts één doek met een. vrijheidsspreuk erop meegedrageiï en de .politie had hiertoe toestemming verleend. Eerst: tegen middernacht keerden de laatste rpee- tinggangers huiswaarts, de terugkeer van het R.A.I.-gebouw geschiedde echter niet in groepsver band. De opmarschcn troffen in het begin van den avond droog weer, later kwamen opnieuw sneeuw- en ha gelbuien de stad een nieuwen winter brengen Hdbld. Onverzoenlijke conservenfabrikant tegen over zijn familie. De conservenfabrikant Brown had in zijn jeugd ru zie met zijn familie gekregen, daar deze weigerde hem voor de verwezenlijking van een idéé een ietwat belangrijk bedrag tc verschaffen. Het kwam tot nog al heftige tooneelen, welke tot een definitieve breuk leidden. Brown maakte zich zelfstandig en werkte zich door onvermoeiden vlijt en ijzeren wil op van kleinen employé tot eigenaar van een groote conser- 'venfabriek. Later waren de familieleden wel bereid hem weer in hun kring op te nemen, maar Brown wilde van al die pogingen tot verzoening niets weten. Enkele weken geleden is hij gestorven en heeft een aanzienlijk vermogen nagelaten. Kort voor zijn dood deponeerde hij bij een notaris een brief voor zijn fa milie. Brown deelde daarin mede. dat zijn testa ment, zoo zijn familie er belang in stelde, te vinden was in een boek in de Nationale Bibliotheek in Was hington. In dit testament had hij over zijn vermogen beschikt en precies ieders aandeel vastgesteld. Mocht het testament binnen een maand niet gevonden wor den. dan komt zijn geheele bezit aan welda dige instellingen. Met dit testament heeft Brown zijn onverzoenlijk heid duidelijk gedemonstreerd. De Nationale Biblio theek in Washington telt namelijk ongeveer vijf mil lioen boeken en brochures. De erfgenamen staan dus voor een van te voren tot mislukking gedoemde taak en de eerste helft der maand is dan ook al voorbij zonder dat het testament is gevonden. De weldadige instellingen zullen over een paar we ken er wel bij zijn gevaren. Fort Wayne (Indiana). James R. Fleming, district attorney voor Noord Indiana, heeft verklaard, dat het verhaal van de houten pistool van John Dillin ger een mythe is. Er is geen sprake van een hou ten pistool, volgens Fleming. Toen Dillinger op 3 Maart 1934 uit de gevangenis ontsnapte, geschiedde dit door hulp van „buitenaf". Sheriff Holley is het onschuldige slachtoffer van de omstandigheden ge worden. Fleming verklaart voorts dat Evelyn Fre- chette, een vriendin van John, die nu een siraf uit. zit in een verbeterhuis, wegens het onderdak ver schaffen aan den bandiet, een pistool heeft binnen gesmokkeld in de gevangenis, waar Dillinger gede tineerd was. DUITSCHLAND KOOPT WALVISCHTRAAN. Berlijn. Duitschland heeft in Noorwegen 70.009 ton walvischtraan gekocht.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1935 | | pagina 5