Arrondlssements-Rechtbank
evatvq emsmwett
DE PLAATS VAN ATLANTïS
ONTDEKT?
te Alkmaar.
men hem dat niet op zulk een wijze onder den neus
wrijven. Maar het was absoluut niet gebleken, dat
er een strafbaar feit had plaats gevonden. Ook niet
na justitioneel onderzoek. De onbenullige, slecht ge-
styleerde brief aan Wecnk miste allen grond. Sum
ma summarum vermeende de Officier dat de dominé
niets had geleerd uit het reeds vroeger voorgevalle
ne en vorderde de Officier thans niet meer f 10 als
in de vorige zitting, maar f100 boete of 30 dagen.
De Officier stipuleerde nog en hoopte dat dit in
do couranten kwam. te staan, dat de jachtopziener
Weenk vrij uit flinq.
Mr. Loeb vermeende met genoegen te hebben ge
constateerd, dat de appreciatie van den politierech
ter betreffende de drijfveeren lot. deze strafactie in
den loop der behandeling was gewijzigd.
Verdachte is bereid geweest de hand te reiken,
doch getuige-Wecnk was weigerachtig.
Er was 'n frauduleus tekort, pleiter zegt niet een
strafbaar tekort, doch er was iets niet pluis!
Pleiter hoopte, dat men nu geen klacht tegen hem
zou indienen, omdat hij had gezegd, dat er iels niet
pluis was. Pleiter stond in deze zaak onbevooroor
deeld zuiver juridisch.
Het was de bedoeling om eens 'n eind te maken
aan het ondraaglijk gekibbel in de Ned. Herv. Kerk
le Castricum. Ds. van Poelgeest mocht dan ziin be
voegdheid overschreden hebben, hii was volkomen
ter goeder trouw. liet opzet der heleediging was
hier ook niet uit do feiten vast te stellen.
De zaak betreffende de kasfraude is in den doofpot
gestopt en is Weenk niet gerehabiliteerd, zeide plei
ter met luider stem! Is liet gebeurde krenkend voor
Weenk. het is zulks ook voor Dominé van Poelgeest.
Het is Ds. v. Poelgeest niet. <1 ie heeft gewild dat
deze zaak de onenhare zitting bereikte, maar alles
is afgestuit op de. onverzoenlijke houding der tegen
partij.
Pleiter eindigde ten slotte wegens bewijsgebrek vrij
spraak te concludeeren, subsidiair het opleggen van
de minimum boete.
Hierop volgde nog 'n uitvoerige repliek van den
Officier, waarop dupliek van Mr. Loeb niet uitbleef.
De conclusiën hieven natuurlijk onveranderd.
De Politierechter deed onmiddellijk uitspraak en
veroordeelde den predikant tot f50 boete of 25 da
gen hechtenis.
I
Alkmaar.
BEVORDERING DER MISDAAD GESTRAFT.
De niet verschenen heer Joh. Jac Z. fe Alkmaar
had zich aan de afkeurenswaardige handeling schul
dig gemaakt om een paar minderjarige knapen, die
uit het verbrande café „St. Wilübrordus" aan de
Oudegracht eenige biljartballen hadden ontvreemd,
te koopen en hen tevoren tot dien diefstal te ani-
meeren. door te zeggen, dat hii wel 'n paar biljart
ballen kon gebruiken. Op het bolwerk bij de Baan
gracht werd de koop gesloten voor één dubbeltje.
Gelet, op het ernstige feit. recpiireerde de Officier
wegens opzettelijke heling en niet de meer onschul
dige schuldheling. -4 maanden gev. Vonnis conform.
Avenhorn.
DE BURGEMEESTER UITGEKAFFERD.
Een lange gebrilde 36-jarige boerenarbeider Dirk
Sch. stoffeerde het zondaarsbankje naar aanleiding
van het feit, dat hij op 21 Febr. den burgemeester
van Avenhorn, J. de Groot, diverse beleedigingen
naar het hoofd had geslingerd. Verdachte, uitgenoo-
digd ziin handen uit ziin zakken te halen, beweerde
alleen het. woord bloedhond" te hebben gebruikt.
Volgens den burgemeester was Dirk een beroeps-
werklooze. De ruzie was ook aangekomen over de
werkverschaffing en de onbeschofte manier waarop
verdachte daarbij optrad. Dirk vroeg uitstel omdat
mr. Duijs hem zou verdedigen, doch de Officier voel
de niets voor uitstel en vorderde 1 maand gcv. Ver
dachte was ook al eens veroordeeld wegens een
vermogensdelict. Voiinis ^4 da^rep, gpyv
Alkmaar.
EEN RUITENVERBRIJZELAAR.
Een niet verschenen heer. Jacob Br. te Alkmaar,
had op 17 Februari 2 ruiten vornield in het kantoor
der Bataafsche Export-maatschappij. Deze wilde
man is een trouwe cliënt van den politierechter en
reeds wegens verschillende delicten veroordeeld.
Hij werd nu opgeknapt met 14 dagen gev. Verdachte
strooide spijkers op den weg en toen hem daarop
werd gewezen, wierp hij de ruiten in.
Interessante bevindingen van een
Fransch kabelsclrp.
Parijs. (United Press). De Fransche geleerde M.
Fichot heeft in een bericht aan de Academie der
Wetenschappen medegedeeld, dat het Fransche ka-
bclschip „Ampère" in de buurt van Madeira een
lot nog toe onbekend onderzeesch gebergte heeft ont
dekt, waarin men met grootc waarschijnlijkheid te
doen heeft met het geheimzinnige, verloren gegane
continent Atlantis.
Bij peilingen in een deel der zee, waarvan de ge
middelde diepte omstreeks 6000 meter bedroeg,
stootte men op een geweldigen bergtop, met lang
zaam dalende hellingen, waarvan de spits slechts
1CD meter onder de oppervlakte der zee was gele
gen, en die sterk deed denken aan Plato's schilde-
nng van het Reuzengebergte van Atlantis. De be
kende ontdekkingsreiziger Graaf de Prorok, die vast
overtuigd is van het vroegere bestaan van het legen
darische eiland-continent en dezer dagen vertrekt
naar Rio de Orot om daar naar sporen der Atlantis
te zoeken, heeft destijds juist dit deel van de zee-
bij Madeira in een onderzeeboot onderzocht, omdat
dit volgens zijn meening het geheim van Atlantis
zou verbergen.
Enkhuize n.
EEN EXPEDITEUR, DIE MEN OP DE VINGERS
MOEST ZIEN.
De 26-jarige expediteur Hylke D. te Enkhuizen,
stond terecht als verdacht van eenige verduisterin
gen, gepleegd ten nadeelc van de firma Geels, dis
tillateur te Alkmaar, voor welke firma hij in op
dracht had diverse bedragen te innen.
Nadat aangifte was gedaan en misschien nattig
heid gevoeld, had de vrachtrijder de gelden direct
aangezuiverd.
Gevorderd werd f 2 boete of 15 dagen. Uitspraak
f 15 boete of 10 dagen.
Hoorn.
EEN WEERSPANNIGE HORINEES.
Gedurende een straatrelletje te Hoorn, geboren uit
een werkstaking cn samenscholing van geschorschte
te werk gestelden, die 'n optocht wilden organisee-
ren, had zekere heer J. P. de Gr. niet voldaan aan
het, bevel van de politic om zich te verwijderen en
zich daarop op het transport naar het bureau he
vig verzet tegen den agent de Boer en collega.
Eisch en vonnis 1 maand gev.
Ook Simon de Gr., broeder van vorige verdachte
had ziel) aan een dergelijke wederspannighcid schul
dig gemaakt, toen de Boer zijn broeder wilde op
brengen. Geen der verdachten was verschenen. Von
nis als in de vorige zaak, 1 maand gcv.
Warme n huizen.
KIND TE WATER GEDUWD.
Een 30-jarige groen ten venter uit Warmenhuizen
Petrus Z. had op 7 Maart zijn leeftijd en beschaafde
opvoeding vergeten en den 8-jarigen Jan Rol te wa
ter geduwd. Waar was het dat Jantje heel ondeu
gend was geweest, wortelen had willen stelerwen den
groentenboer voor den gek had gehouden. Maar de
ze strafoefening liep toch wel de spuigaten uit en
de wortelenkoopman werd dan ook veroordeeld tot
f 15 boete of 10 dagen.
Alkmaar.
BROEDERLIEFDE.
De 57-jarige opperman Wilh. B. te Alkmaar, blijk
baar niet souffreerende aan overmatige liefde voor
zijn broeder Anthonius, de ijscoman, had op 22 Fe
bruari dezen broeder van het Vijvertje een pak
slaag gegeven. Er was kwestie gerezen over de
dochter Cathricn, die niet thuis wilde komen. Alles
leugen, zei broer Willem. Ik heb me d'r nooit mee
bemoeid. Mijn broer had in een brief geschreven
aan zijn dochter, dat ik een verloopen koloniaal was!
Vonnis f 15 boete of 10 dagen.
Het lijkt ons toe, dat er weinig hoop is op een
verzoening tusschen deze intieme familieleden.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
ZITTING VAN MAANDAG 8 APRIL.
KERKELIJKE TROEBELEN TE CASTRICUM.
DS. ABRAHAM VAN POELGEEST VOOR
DEN POLITIERECHTER
De predikant der Ned. Herv. gemeente fe Castri
cum, de 62-jarige Dominé Abraham v. Poelgeest. die
bereids in 1933 wegens belccdiging van den diaken
dier gemeente, P. Weenk was veroordeeld tot een
kleine boete, stond heden opnieuw terecht Ier zake
heleediging van gezegden heer Weenk die hij een
schrijven had doen toekomen dat hii om zijn fraudu
leus behcer*van de diaconiekas door dc kerkbesturen
was geroyeerd. Dat hem voorts in overweging werd
gegeven als diaken te bedanken, daar hii anders on
eervol zou worden ontslagen reden waarom Ds. v.
Poelgeest, indien hij goon tegenbericht kreeg, veron
derstelde, dat de heer Weenk als diaken had be
dankt. Dit. schrijven werd door Weenk, een overtuigd
tegenstander van den predikant, beleedigend geacht
en als gevolg van zijn klacht stond de predikant
dan weer lei-echt, verdedigd door mr. Loeb. advocaat
te Amsterdam.
De Politierechter begon met den verdachte te on
derhouden over het feit, dat hij bij zijn vorige ver
schijning voor het. meervoudig college beloofd had,
zich van dergelijke beleedigende actie tegenover
Wecnk te onthouden, terwijl hij niettegenstaande
die belofte, thans wederom voor een dergelijke straf
bare hancdling terecht stond.
Als eerste getuige werd alsnu gehoord Ds. F. W.
Foeken, lid van het Classicaal bestuur, die mede
deelde, dat in verband met de vele klachten die in
kwamen over den kerkeraad van Castricum. deze
kcrkcraad voor zekeren tijd was geschorst. (Door
een rammelend raam en 'n schreeuwend kind was
de verklaring van dezen predikant moeilijk te vol
gen), doch het kwam ons voor. dat het schrijven
van Ds. v. Poelgeest niet alleen informeel, doch ook
onrechtvaardig werd geacht. Ds. van Poelgeest had
niet dc minste bevoegdheid een dergelijk schrijven te
laneeeren.
Ds. v. Poelgeest verklaarde, dat de kerkeraad aan
het classicaal bestuur betreffende den toestand 'n
missive had gericht, waarop de kerkeraad was ge
schorst. 'n handeling waarmede Ds. v. Poelgeest
zich niet kon vereenigen en reden had om alstoen
als voorzitter te bedanken.
Mr. I.ocb richtte tot dezen getuige diverse vragen
betreffende dc fraude in de diaconale kas, welke
vragen niet geheel cn al de instemming vonden
van den Politierechter. Mr. Loeb merkte op. dat
ieder weet. wat er met die kas is gebeurd, alleen
het Classicaal bestuur schijnt dienaangaande on
wetend te zijn.
De belcedigde heer P. Weenk, jachtopziener te
Castricum, en diaken der Ned. Herv. gemeente, had
zich schriftelijk tot den Officier gewend om satisfac
tie, aangezien hij zich door het schrijven van Ds. v.
Poelgeest diep beleedigd gevoelde. De heer Weenk
verklaarde overtuigd te ziin. dat het hier uitsluitend
gold den persoon van Wecnk aan de kaak te stellen.
Ds. v. Poelgeest verklaarde, dat het gewraakte
schrijven niet de bedoeling had Weenk te beleedi-
gen.doch om hem aan te moedigen, liever zelf te
bedanken. Maar het schrijven was sterk opgeblazen
De heer Weenk verklaarde voorts, dat in 1933 de
kerkvoogd Wittebrood reeds in het openbaar getui
ge had gerehabiliteerd.
Weenk achtc het schrijven 'n soort dreigement,
<loch was van meening. dat Ds. v. Poelgeest niet het
recht had hem te ontslaan.
De kerkvoogd te Wolden. gehoord als getuige,
deelde mede. dat Ds. v. Poelgeest op een vergade
ring aan diaken Weenk had gevraagd naar gelden,
waarop Weenk had gezegd, te zullen zorgen dat het
betaald werd. Dc moeder van ten Woldc was pach
teres van een perceel land aan de Ned. Herv. Diaco
nie toebehoorende.
De diaken Hogensteijn had de diaconiekas van
Weenk overgenomen en twee maanden later werd
ontdekt, dat Weenk f216 landhuur niet had ver
antwoord. Dit was geconstateerd door ten Wolde
en Ds. v. Poelgeest. De antwoorden die Weenk gaf
op de desbetreffende vragen door ds. v. Poelgeest,
vond getuige vreemd.
Bij de overname van de kas had Weenk niet ge-
zeg. dat er iets niet klopte.
De Officier sprak zijn spijt uit dat Ds. v. Poel
geest na zijn belofte op de vorige zitting, waarop hij
tot slechts fl boete was veroordeeld, nu weer we
gens heleediging van dien zelfden diaken terecht
stond. Zelfs al had Weenk een tekort gehad, mocht
Alkmaar.
EEN BIOSCOOPDIRECTEUR MISHANDELD.
Een niet bepaald komische extra nummer werd
op 24 Februari bij de controle in het „Victoria-
theater" geprojecteerd, en ontving in deze scène
de heer J. Chr. Weber van zekeren Chr. v. d. M. een
tik op zijn gezicht, naar aanleiding van de omstan
digheid, dat hem werd belet zich zonder entree
kaartje toegang te verschaffen. Deze komiekeling
stond heden te dier zake terecht en werd veroordeeld
tot f 15 boete of 10 dagen.
W o g n u m.
DE RUMOERIGE ZWAGER.
De 21-jarige schoenmaker Petrus Theodorus V.,
uit Wognum, die alreeds op 18 Febr. was veroor
deeld tot f 5 boete wegens beleediging van zijn zwa
ger en zuster, verscheen nu alweer voor den Pol.-
Rechter, omdat hij zijn zwager Nic. Rood te Wer-
vershoof had beleedigd, door hem de woorden toe
te voegen: Snotneus, oplichter en schooier! Vooraf
had hij zijn zwager, de heeren bevonden zich in een
café, uitgenoodigd naar „buiten" te gaan, aan welke
van een lichte ironie ontbloot. Joan betitelde haar
ook op die wijze, doch zonder ironie.
Ze liep met Sally op den haard toe. „Ik kreeg mijn
verdiende loon," zei ze glimlachend, „want ik moest
thee met hen drinken, hetgeen ik allerminst ver
wacht had. Vertel me nu eens" ze warmde haar
natte voeten bij het vuur „wat heb je vanmiddag
met Berry uitgevoerd?"
Sally zat op de leuning van een stoel, bij de helle
gloed van 't haardvuur was zij een zeer pikant tvpe
met haar olijfkleurige huid, haar groenbruine oogen
en wenkbrauwen die een tikje opliepen, waardoor
ze er vaak hoogst verleidelijk kon uitzien. Als ze
lachte was gewoonlijk het tipje van haar tong tus
schen haar tanden door zichtbaar en ze had een
mooi, fijngevormd kinnetje, dat meestal uitdagend
in de hoogte stak.
Ze had zwart, glanzend haar. en haar vader
placht haar „de kleine Japansche" te noemen, waar^
van ze inderdaad heel veel weg had.
Ze beantwoordde Joan's vraag niet onmiddellijk.
Ze scheen ernstig te moeten nadenken wat ze zou
zeggen, en ze liet haar mooie, slanke beenen zacht
jes heen en weer schommelen
„Welnu,-hoor me aan." begon ze tenslotte. „Berry
kwam door den achtertuin. Hij zei dat hii zich gru
welijk verveelde en mij wilde opzoeken. Ik was juist
naar de boerderij geweest om het nieuwe kalfje -te
bewonderen een schat, Joan, en er waren ook
Jonge lammetjes die ie eenvoudig had opgegeten.
En toen ik naar binnen wilde gaan, stond hij bij
het hek te wachten. Daarom liet ik hem in de hall
om een kopje fhee met me te drinken. Hij zei dat hij
je een uur geleden voor het laatst gezien had.M
Ja. we scheidden aan den anderen kant van Bar
nes Wood," antwoordde Joan.
„Dat hoorde ik," gaf Sally peinzend te kennen. „Ik
verveelde me even geweldig als hij en ik had van
een elastieken band een catapult gemaakt. Hij be
weerde dat het op niets leek en het ding natuurlijk
niet werkte. Ik verzekerde hem dat hii het mis had,
en daarom verkoos hij het te probeeren. Ik had een
paar gedroogde erwtjes in mijn zak, maar we wis
ten heusch niet waarop te mikken, toen we ineens
Pcrsis, de schoone, als een levend standbeeld voor
een van de ramen ontdekten... en mooier doel kon er
al niet gevonden worden." Sally brulde nu van het
lachen. „Oh, het Is jammer, dat je er niet bij was.
Joan." bracht ze uit.
Joan glimlachte, echter niet van harte. „En... hij
raakte haar?" vroeg ze.
„Wat dacht je anders? Vierkant in haar gezicht,
en ze kromp ineen als een houtluis. Ze kookte daar
na van woedde."
„Je moest eigenlijk een pak slag hebben," merkte
invitatie zwager niet bad voldaan. Voorts had hij
zijn zuster een klap in 't gelaat gegeven. Ten einde
dit- onhebbelijk jong mensch nu eens behoorlijk te
corrigeeren werd hij veroordeeld tot f 15 boete of 10
dagen. Ieder keer dat hij terugkomt, zal de Polr
rechter er een schepje opleggen.
O u d o r p.
GEVAARLIJKE CONTRA-ACTIE.
De 21-jarige schilder Abraham V. uit Broek op
Langendijk gaf op 12 Febr. j.1. te Outlorp niet alleen
geen gehoor aan het bevel van den rijksveldwachter
van Beek, die zich op den rijweg in gezelschap van
een belastingcommies bevond, ter belastingcontrole,
om af te stappen, doch had ook met geweld trachten
te beletten dat zijn rijwiel in beslag werd genomen.
Eisch f 40 boete of 40 dagen. Uitspraak f 35 boete
of 20 dagen.
DONDERDAG 11 APRIL.
HILVERSUM (301 M.)
AVRO-uitzcnding. S.00 Gram.pl.; 9.00 Ivovacs Lajoa
en zijn orkest; 10.00 Morgenwijding; 10.15 Gram.pl.j
10.30 Kovacs Lajos en ziin orkest; 11.00 Knipcursus
Kinderkleeding; 11.30 Solo-Manncnkwartet „Vo
tum Nostrum" olv. F. Uvttenhoogaard; 11.50 .Tohn
Van Brück en zijn orkest; 12.30 Gram.pl.; 1.15 Verv.
concert; 2.00 Beethovonconcert door het Omroepor
kest. olv. N. Gerliarz, m.m.v. B. Verhey (piano); 3.00
3.45 Naailes; 4.00 Voor zieken en ouden-van-dagen
4.30 Gram.pl.; 4.45 Hoorspel voor de kinderen; 5.30
Omroeporkest olv. N. Gerharz; 6.25 Sportpraatje H.
Hollander; 6.55 I-Iet Elly-Ney-trio; 7.30 Engelsche les
Fred Fry; 8.00 Vaz Dias; 8.Ó5 „Die Winterreise". cy
clus van Schuhert; 8.15 Bach-herdenking 1935. Het
Concertgebouworkest olv. Prof. Dr. W. Mengelberg,
m.m.v. Jo Vincent (sopraan) en Ilarold Samuel (pi-
ano); in de pauze; Causerie door Louis Schmidtj
10.30 Gram.pl.; 11.00 Vaz Dias; 11.10—12.00 Jack da
Vries en zijn Internationals.
HUIZEN (1875 M.)
8.00—9.15 KO.. 10.00 NCRV., 11.00 KRO.. 2.00—11.30
NCRV. 8.009.15 en 10.00 Grampl; 10.15 Morgen
dienst; 10.45 Gram.pl.; 11.30—12.00 Godsd. halfuuil
12.15 Orkestconcert en gram.pl.: 2.00 Handwerkcur-
sus; 3.00—3.45 Gram.pl.; 4.00 Bijbellezing, m.m.v. ba
riton en orgel; 5.00 Handenarbeid voor de jeugd?
5.30 Chr. Liederenuurtje Joh. de Heer. m.m.v. W.
Verver (viool); 6.30 Gram.pl.: 6.45 Causerie G. W«
Bergman; 7.15 Gram.pl.; 7.30 Journ. weekoverzicht?
8.00 Vaz Dias; 8.05 Orgelconcert J. Zwart: 9.00 Ou
deruurtje; 9.30 Gem. Zangvereeniging „Spangens
Koor" olv. J. Vranken Jr. In de pauze: Gram.pl.; en
om 10.15 Vaz Dias; 10.30—11.30 Gramofoonmuziek.
I
DROITWICH (1500 M.)
10.3510.50 Morgenwijding; 11.25 Orgelspel H. Croud-
son; 11.50 Gram.pl.; 12.10 Rutland Square en New
Victoria-orkest olv. N. Austin: 1.20 Gram.pl.; 2.20 Hcti
Argyle-Theaterorkest olv. Jones; 3.20 Vesper; 4.10
Gram.pl.; 5.05 Orgelconcert A. Stephenson; 5.35
Dansorkest olv. H. Hall; 6.20 Berichten; 6.50 Cembalo-
muziek B. Ord; 7.10 Duitsche les; 7.40 Gramofoon-
plalen; 7.50 Lezing; 8.20 „The Dairy-maids", radio
operette m.m.v. solisten, koor en orkest; 9.20 I've gof
to have music, gevar, concert olv. Austen Croom
John Johnson: 9.50 Berichten; 10.20 Korte Dienst;
10.35 „Three Moods of Fane". hoorspel van Lord
Dunsany; 11.20-12.20 Maurice Minncck en zijn orkest
i
RADIO-PARIS (1648 M.)
6.20 en 7.20 Gram.pl.; 11.35 Orkestconcert olv. Doven?
3.20 Radiotooneel; 8.05 „Roméo et Juliette", Berlioz.
M.m.v. solisten, koor en orkest olv. InghelbrechtJ
9.50 Dansmuziek.
KALUNDBORG (1261 M.)
11.201.20 Strijkorkest; 2.504.05 Concert uit Rest.
„Ritz"; 7.30 Symphonieconcert m.m.v. solisten, man
nenkoor en orkest olv. Malko; 9.50—11.50 Dansmuz.
I
KEULEN (456 M.)
5.20 Gram.pl.; 6.35 Concert olv. Katc Schmitz; 11.20
Kamerorkest olv. Hagestedt; 1.35 Pianorecital E.
Rummel; 3.20 Zang en piano; 4.20 Gram.pl.; 6.20 Oni-
roepkleinorkest olv. Eysoldt en de Zes Vroolijke
Zangers; 7.50 Solistenconcert.; 8.20 „Fraulein
Schmetterling", hoorspel (naar Puccini's opera) van
Schaferdiek; 9.40 Gram.pl.; 10.20—11.20 Zie Deutsch-
landsender.
BRUSSEL (322 en 484 M.)
322 M.: 11.20 Gram.pl.; 12.30—1.20 Max Alexvs' orkest
4.20, 5.35 en 6.35 Gram.pl.; 7.20 Svmphonieconcertj
8.20 Omroeporkest; 9.3010.20 Gramofoonmuziek.
484 M.: 11.20 Max Alexys' Orkest: 12.30-1.20 Gram.
pl. en populair concert; 4.20. 5.35 cn 6.35 Gram.pl.?
7.20 Omroeporkest; 7.50 Cabaret; 8.35 Concert olv. Fr.
Debie; 9.3010.20 Gramofoonmuziek.
Joan op. Sally had zulk een pleizier, dat ze bijna
van de leuning af viel. „Het was reusachtig grap
pig. Joan ik heb in jaren niet zoo gelachen. En ze
had er niet het flauwste vermoeden van wie het
haar leverde."
„Oh, ze begreep het vast en zeker." zei Joan. „En
in elk geval was het lang niet aardig van je. want
fe had haar piin kunnen doen."
„Onzin," lachte Sallv. „Dat was vanaf dien afstand
eenvoudig onmogelijk."
„Je had het toch niet moeten doen, want het was
heelemaal niet aardig" hield Joan vol. „Ik zou het
dan ook niet meer dan billijk vinden, wanneer jul
lie haar je verontschuldigingen aanboden."
„Groote goedheid," riep Sally uit,, haar groene
oogen donker van verontwaardiging. „Denk je er
heusch zoo over?"
„Zee zeker," zei Joan kortaf, terwijl ze met haar
rijzweep een klont modder van haar laars in het
vuur mikte. „Onverschillig of je op de bewuste per
soon al of niet gesteld bent, men mag nooit van het
een of ander een oneerlijk gebruik maken. En het
is des te erger omdat ik weet hoe je over Persis
denkt."
Sally die een diep respect voor haar zuster had!
en veel aan haar oordeel hechtte, zag haar vol ver
wondering aan.
„Je bent een eigenaardig persoontje." was hef
eenige wat ze ten laatste kon uitbrengen. „Heel
eigenaardig."
Joan reikte naar een doos die op 'n tafeltje voor den)
haard stond, nam er een cigaret uit en stak die aan,
voordat ze weer antwoordde. Zelden of nooit sprak
ze zonder nagedacht te hebben.
„Dat is mogelijk," gaf ze langzaam te kennen,
terwijl ze de rookwolkjes nastaarde. „Doch ik heb'
nu eenmaal het land aan minderwaardige dingen.
En ik ben van opinie dat het inderdaad minder
waardig was, daar Persis totaal onvoorbereid stond.
Ik voelde het al dadelijk heel sterk toen ik het ver
haal hoorde, en ik schaamde me zelfs."
„Arme lieveling." zei Sally, terwijl ze haar arm
om haar heensloeg.
Joan duwde haar zachtjes van zich af. „Ik" hoef
niet getroost te worden, zóó erg is het niet. Berry
heeft me vanmiddag al gezegd dat ik nog maar een
kind ben. Niettemin höb ik mijn eigen vaste over
tuiging. Het was geen eerlijk spel."
„Hoe durft hij zooiets tegen je te zeggen?" riep
Sally uit
„Ik... ik heb erg veel lust hem eens te vertellen
hoe ik over hem denk en dan zal hij een standje
krijgen dat verre van malsch is."
Wordt vervolgd.
12.
Ze mompelde enkele weinig zeggende woorden en
ging verder. Ze had neiging haastig door te loopen,
inaar ze kon dat verlangen onderdrukken, hetgeen
opzettelijk geschiedde. Indien ze voetstappen achter
zich vernomen had, zou ze omgekeken hebben. Deze
werden niet gehoord; ze onderscheidde slechts het
kletteren van den regen en het gieren van den wind.
Ze bereikte het smalle hekje cn stond even later op
den hoofdweg.
Daar aangekomen bleef ze even staan, keek om, en
trachtte de duisternis met haar blikken te doorho
ren. Het. was toch een heel vreemde ontmoeting ge
weest. Wie was die man in 's hemelsnaam? En wat
voerde hij op het kerkhof uit? Wie was de „Sylvia"
die hij had gezocht?
Heel vreemd, maar op dat oogenblik zag ze In
eens Sylvia Vane voor zich Bcrry's moeder
van wie ze kort te voren afscheid had genomen. De
eenige „Sylvia". die ze kende.
„Wat een onzin." zei ze hardop, en moest tegelijk
lachen om haar dwaze gedachte. Ze besloot niet
verder over het voorval na le denken cn liep met
stevigen pas in de richting van haar huis.
Ze was daarvan thans nog maar een paar meter
verwijderd en ze slaakte een zucht van verlichting
teen ze het breede grintpad opliep dat naar het huis
voerde. Het was een dag vol teleurstellingen geweest
en ze viel bijna om van vermoeienis.
Waarom was zc op Bcrry's verlangen moe naar
door ETHEL M. DELL
zijn huis gegaan om een kopje thee te drinken? Ze
wist het eigenlijk zelf niet. Indien ze het niet gedaan
had dan had ze nu al een warm bad achter den rug
en kon ze behagelijk op den divan gaan liggen.
Doch tegelijk was het heel aardig van hem voor
Lightfoot. het oude paard, gezorgd te hebben. Ze
diende op hem te wachten en hem goedenavond te
wenschen.
Ze ging de voordeur binnen die nimmer vóór den
nacht gesloten was. Zonder twijfel zou Sally heftig
verontwaardigd wezen over haar laten terugkeer.
Natuurlijk was haar stiefmoeder met Persis al lang
thuis, doch die telden voor Sally niet mee waar het
gezelligheid betrof. Mogelijk had ze haar vader tot
een partijtje biljarten kunnen overhalen, maar in
dien haar dit niet gelukt was zoii ze haar met ver
wijten overladen. Hiér aan bestónd geenerlei twijfel.
Joan keek zoekend om zich heen toen ze de hall
betrad, en ontdekte Sally al dadelijk, die mot een
ruk uit haar stoel voor het haardvuur overeind
kwam, intusschcn couranten en tijdschriften naar
alle kanten verspreidend.
,Oh. schaam ie je niet Het ls heusch meer dan
schandelijk," begon ze. „Ik had stellig verwacht dat
je voor de thee terug zou wezen, en nu Is 't al over
zessen. Persis beweerde dat ie op „Lacy Denham"
was."
Joan kuste haar op beide wangen. Sinds den dood
van hun moeder had ze Sally met de teederste zor
gen omringd om haar het gemis zooveel mogelijk
te vergoeden, en het tweede huwelijk van haar va
der had haar houding in dat opzicht onveranderd
gelaten.
„Ik ging even met Berry mee naar huls," antr
woord de ze. „Het was een afschuwelijke, druilige
dag. Ik dacht dat je bij vader zou ziin.
Het jongere meisje maakte een grimas. „Hij ging
naar de dorpssociteit, geloof ik. Oh. ja. hij heeft hier
thee gedronken, maar ik verwacht dat jij er ook
zou wezen. Het had zoo verrukkelijk kunnen zijn
zonder mama en Persis."
Er lag altijd een eenigszins eigenaardige klank
in haai' stem wanneer ze over „mama" sprak, niet
