Arrondissements-Rechtbank
evcmqetttsmurett
te Alkmaar.
De gouddiefstal op Croydon.
is dat anders, men veroordeelt en zegt de meest on
ware dingen, zonder dat men mij eigenlijk kent.
Spr. zal daarop niet ingaan, elders als hij ze wel
zal rechtzetten. Spr. wil ook thans niet de blik voor
uitrichten, maar terugzien op wat is gebeurd.
Hij brengt dank aan de wethouders en leden van
den Raad, welbewust als hij ook is dat hij nooit een
samenwerking zal terugvinden als in de laatste 9
jaar in Callantsoog. Het mag elders goed zijn, een
wederzijdsche waardeering als hier was voorbeelde
loos. Er is hier niet altijd ja geknikt, maar hier
hcerschto een sfeer van genoegelijkheid, die niet an
ders of clc zaken zóó beinvloedde, dat men ze bezag
zonder aanziens des persoons en onder den invloed
van die samenwerking zeiden allen „ja". Heel blij
waren wij die dingen te kunnen doen die noodig wa
ren en wij werden allen gedragen door de gedachte
dat het noodig was te doen wat wij deden.
Spr. herinnert aan de ontvangst door wethouder
Kruisveld 9 jaar geleden, die hem niet behandelde
als een bescheiden jongetje die pas kwam kijken,
maar gebleven is voor hem, wat hij bij zijn installa
tie toezegde: een vaderlijke vriend. Als wij vergader
den in B. en W., zei de heer Kruisveld niet veel, maar
zijn gezicht wees het mij wel uit dat hij het er niet
mee eens was en dan begreep ik wel welken kant
het uit moest en niet hij, maar ik zei „ja". Het was
een buitengewone samenwerking en daarom treft mij
't meest wat de heer Kruisveld zcide: dat het hem
speet dat ik heen ging. Ook mij spijt het oprecht niet
meer in de vergaderingen van B. en W. als zijn Bur
gemeester te kunnen optreden.
De heer Kooger wordt eveneens dank gebracht voor
zijn medewerking en spr. schetst hem als een geestig
man, dij altijd wat aardigs heeft te zeggen, maar ook
onafhankelijk, zonder zijn partijgenooten te vragen
zijn oordeel geeft en spr. hecht groote waarde aan
diens vriendschap en samenwerking.
Ook de heeren Vries, Van Diepen en Jimmink ont
vingen uitvoerig waardeerende woorden voor hun
medewerking en steun.
Aan Dr. Oterdoom heeft Burgemeester niet veel te
zeggen, hij vindt hem aanstonds in dezelfde func
tie in zijn nieuwo gemeente, het is van hem geen
afscheid. Zij hebben elkaar, zoowel als hun families
in voor- en tegenspoed leeren kennen, dus weten wat
ze aan elkaar hebben.
Spr. huldigt do gemeente-ambtenaren, vooral de
heer Brussaard, le ambtenaar ter secretarie, die
steeds vol enthousiasme zijn werk, maar vooral dat
van de werkverschaffing doet.
Spr. richt zich tot deu volontair ter secretarie, tot
den nieuwen gemeenteveldwachter, evenals tot den
oud-veldwachter Baken, van wie hij allen gaarne
hun verdiensten erkent.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
i
STRAFZITTING VAN MAANDAG 29 APRIL.
Alkmaar.
DE VERLEIDER VOOR DEN RECHTER.
De op 8 April niet aanwezige meneer Joh. Jac. Z.,
een 32-jarig werkman, had zich op 22 December te
Alkmaar aan een zeer afkeurenswaardig en ernstig
feit schuldig gemaakt, door een paar schoolknapen
uit het Achterom tot diefstal uit het verbrande St.
Willebrordusgebouw aan de Oudegracht te verleiden
en was 8 April bij verstek tot 4 maanden gev. ver
oordeeld. Die 4 maanden lagen hem vermoedelijk
wel wat zwaar op,de.maag en. dus was. hij in verzet
gekomen. Ilij werd natuurlijk niet verwelkomd met
die vreugde waarop het lang verwachte kindje aan
spraak mag maken en zijn zaak tot het einde der
zitting uitgesteld. De man was al eens wegens he
ling veroordeeld. Het rapport was ongunstig en het
advies dus niet veel beter, 'n Candidaat voor Veen-
huizon noemde de heer Wiggers hem. De Officier
bleef dus persisteeren bij zijn 4 maandjes en vroeg
bekrachtiging. Uitspraak conform.
I
Hoorn.
MINIATUUR-REVOLUTIE IN HOORN.
De zoo nu en dan oplaaiende onaangenaamheden
bij de werkverschaffing had de Hoornsche werkloo-
zen in beroering gebracht en toen een voorgenomen
protest-optocht in het belang der openbare orde door
de politie was verboden, werd do stemming er niet
heter op. De menigte nam 'n onwillige houding aan
en aan het bevel om door te wandelen werd niet
voldaan, zoodat. tegen sommige recalcitranten ge
weld moest worden gebruikt. Onder meer ook tegen
Ook burgemeester Lovink brengt hij dank voor
zijn waardeerende woorden, er aan herinnerend dat
de betere finantieele toestand der gemeente niet zijn
werk is, maar 't gevolg van het ingrijpen van den
wetgever. De heer Daalder ontvangt dank voor zijn
waardeerende woorden die hij reeds in de commissie
had uitgesproken, terwijl de heer Vos als vertegen
woordiger van V.V.V. dank ontvangt voor zijn pret
tige samenwerking.
Wat de zaak betreft Callantsoog-Zijpe één, ver
wondert het spr. wel, dit oordeel van den heer Vos
te hooren, daar hij zich nog geen twee dagen geleden
heel anders uitliet. Van verkoopen van Callantsoog
zal nooit sprake zijn.
Spr. toont zich dankbaar voor de woorden van den
heer Biersteker, terwijl hij den heer Van Meerten
dankt voor zijn waardeering, zoowel wat het onder
wijs betreft, als zijn persoonlijke gevoelens.
Ook de Pers wordt dank gebracht en al was voor
zitter niet altijd content over de veelal zoo juiste
verslagen, hem werd gezegd; heeft u klachten, zeg
het ons maar en wij zullen ze verbeteren. Spr. hoopt
dat die goede verstandhouding mag blijven bestaan.
En nu, zegt spr., neem ik afscheid en het valt mij
zwaar heen te gaan uit een gemeente, waar ik met
zooveel genoegen heb gewerkt, waar mijn vrouw en
ik zoo'n gelukkige tijd hebben gehad. Ik heb mooie
uren op dit raadhuis doorgebracht, waar de ernst
steeds de boventoon heeft gehad bij de beharti
ging der verschillende zaken. Maar waar toch een
geestig woord van een der wethouders er de geest
weer in bracht.
Dames en heeren, hoe het ook zal gaan, Callants
oog zal blijven de gemeente waar wij met blijdschap
hebben gewoond, een gemeente waarnaar mijn hart
steeds zal trekken. Aan mijn a.s nieuwe gemeente
kan ik mijn hart nog niet geven, alleen nog maar
mijn volle werkkracht, alleen als er zal komen een
algemeen vertrouwen, wederzijdsch, eerst dan zal
ik ook daar mijn hart kunnen schenken. Hier was
het dat ik als jonge Burgemeester de eerste schre
den heb gezet op de maatschappelijke ladder, ik heb
hier gewerkt met groote vreugde en ik hoop dat u
ons beiden, mijn vrouw en mij. als wij zijn vertrok
ken, zult gedenken in vriendschap en als wij elkaar
na langer of korter tijd terugzien, waar zal blijken
te zijn, dat onze arbeid hier is geweest tot zegen
van de gemeente Callantsoog.
In een daverend applaus betuigden alle aanwezi
gen hun instemming met het gesprokene.
Toen gingen allen naar buiten, waar voor het
Raadhuis een kiek der aanwezigen werd gemaakt.
Vervolgens werd hotel De Haan opgezocht, waar al
len, daartoe door den heer Breebaart uitgenoodigd,
ververschingen werden aangeboden.
de heeren gebroeders Joh. en Simon de Gr., die zich
met kracht verzetten tegen den agent, de Boer. Jo-
hannes werd op zijn weigering aan het ambtelijk be
vel te gehoorzamen, aangepakt en naar het bureau
gebracht, aan welke kunstbewerking hij weigerde
zich goedschiks te ondernemen en Simon had hem
daadwerkelijk in dit verzet gesteund. Als gevolg van
dit strafbaar optreden waren beide heeren bij verstek
op 8 April ieder tot 1 maand gev. veroordeeld, tegen
welk vonnis zii in het heden behandelde verzet wa
ren gekomen. Ook deze zaken werden bestemd om
tot sluitstukken te dienen en tot na de behandeling
der andere zaken uitgesteld. De hernieuwde behan
deling leverde echter geen nieuwe gezichtspunten op
en beide vonnissen bekrachtigd.
I
"oP^ZIJN MEDECHRISTEN LOSGETIMMERD.
De 21-jarige landarbeider Simon Hubrecht L. had
in den avond van 28 Januari j.1. te Schagerbrug. na
afloop van een kaartavondie ten huize van de wed.
Visser, zekeren heer Willem v. d. Voort met de vui6t
op zijn kaak geliefkoosd, voor welk feit hij heden
de zondaarsdivan sierde. Volgens v. d. Voort scheen
het hupieur ygn Simon deerlijk te hebben geleden
en had hij Willem reeds den geheelen avond dwars
gezeten. Ook op de zitting gooide hij weer met dwars
hout en ontkende hii alles wat hem ten laste was ge
legd. ook wat hii aan veldwachter Homan had mede
gedeeld. De heeren hielden zich echter aan de buiten
gerechtelijke bekentenis en volgde veroordeeling tot
f 15 boete of 10 dagen.
Wervershoof.
NOG EENS DE KLEEDJESDIEF.
De thans niet aanwezige Adrianus R. te Wervers-
hoof had de malligheid uitgehaald op 2 kleedjes uit
den winkel van den heer J. Aker te gappen. De zaak
was getraineerd door ziekte van den heer Aker en
werd nu nog eens onder de loupe genomen.
De heer Wiggers beschouwde het feit als een on
hebbelijke kwajongensstreek. De kleedjes had hij
later deels weggegooid, deels weggegeven. Geadvi
seerd werd voorwaardelijk, maar daar had de Offi
cier geen lust in en werd gerequireerd 7 dagen ge
vangenisstraf. Vonnis: f 4 boete of 4 dagen.
Texel.
NACHTELIJKE DIEVEN OP HET EERZAME
TEXEL.
Een tweetal dwaze jongelieden, de 20-jarige metse
laar Gerrit Jan W. en zijn 21-jarige vriend, de lood
gieter Andreas Gerrit R. waren-in 'n Novembernacht
op roof uitgegaan en hadden daartoe uitgekozen het
café van den heer L. Eelman. De rollen waren ver
deeld als volgt: Gerrit kroop door een raampje, door
Andreas open geschoven en eigende zich alstoen
toe een flesch port en 'n doosje sigaretten, welke
versnaperingen door de heeren opgepimpeld en op-
gepaft werden.
Ter zake diefstal en medeplichtigheid compareer
den de snaken heden voor het aanschijn van mr.
Ledcboer. Zij erkenden het feit en waren bereid d.e
schade te vergoeden.
De heer Wiggers vloeide niet over van lof over dit
tweetal en noemde het een zwak geval. Niettemin
vorderde de Officier 4 maanden gev. voorw. met 3
proefjaren voor ieder der verdachten, waarop zij
ieder werden veroordeeld tot 3 maanden voorw. me.t
3 proefjaren.
Texel.
NOG MEER TEXELSCHE ONGERECHTIGHEDEN.
Het schijnt, dat de loodgieter Andreas R. uit de
vorige zaak specialiteit is in het assisteeren bij dief
stallen onder verzwarende omstandigheden. In dit
geval had hij op 11 December den 21-iarigcn chauf
feur Hendrik D. mee geholpen om door een open
geschoven raam de woning van mei, M. A. Bakker,
binnen te dringen, ten einde te kunnen zien, of er
wat van hun gading was. Gezegde Andreas had den
chauffeur ook nog aan lucifers geholpen. De in-
klimmer kon echter gelukkig 't aanwezige geld niet
vinden, hoewel er 200 pon voor 't griinon stonden.
Ook dit stelletje amateurs stond heden terecht en
de heer Wiggers had het gebruikelijke rapport weer
uitgebracht. Evenmin als in de vorige zaak stak de
heer Wiggers de loftrompet over deze asociale ion-
gelingen. Ze hadden wel 'n lesie verdiend. Gerequi-
reerd werd tegen Hendrik D. 3 maanden voorw. en
tegen Andries R. nog eens 2 maanden gev. voorw.
ieder met 3 proefjaren. Uitspraak conform eisch.
Hoorn.
HOORNSCHE FAMILIEGEZELLTGHETD.
De 66-iarige Joh. de B. en zijn 33-iarige zoon An
tiloop Gerard, heiden te Hoorn, hadden rekening en
verantwoording af te leggen van het feit. dat zii te
zamen mei. A. Wassenaar, echtgenoote van den zoon
en broeder Johannes de Best op 16 Januari hadden
mishandeld. De politierechter vermeende dat dit
vuile familiezaakie eigenlijk niet in het openbaar
moest worden behandeld.
De verdachten gaven dit toe. doch deden een boek
je open van de afgetuigde schoondochter en zuster,
dat ook niet bepaald O-Koe was. Volgens het opge
wonden verslag echter van de schoondochter, was
ze behoorlijk afgerammeld, maar zii had er geen da
gen last van gehad. De heeren werden ten slotte
veroordeeld ieder tot 15 boete of 10 dagen.
Harenkarspel.
EINDELIJK WEER EENS 'N BAGGERBEUGELAAR.
Het nagenoeg uitgestorven delict van strooperii
van bagger met behulp van een vaartuig stak nu
nog weer eens ziin kop op en verscheen de 22-iarige
tuinbouwer uit Harenkarspel Adam Br., die z?ch
aan dit feit op 23 Febr. had schuldig gemaakt en
veroordeeld tot f5 boete of 2 dagen.
Eigenaardig, dat 40 jaren geleden ook reeds een
dergelijke boete werd opgelegd.
Alkmaar.
GROOT TEGEN-OFFENSÏEF GF.OPF.ND.
De Alkmaarsche bouwvakarbeider Willem J., met
een groote pleister in ziin nek getooid, zou on 4
Maart den nolitie-agent P. de Wit hebben beleedigd.
door hem de inderdaad niet vleiende woorden: ie
bent 'n groote lam hit. toe te voegen. Dff feit 'was
gepleegd in de Schagenstraat, alwaar het als gevolg
van een staking, waarbij werkwilligen werden ge
molesteerd. zeer rumoerig was. T-Toden voor dit feit
terecht staande, ontkende Willem het ten laste ge
legde en had niet minder dan 3 getuigen a décharge
in het vuur gebracht. Volgens een dier getuigen, de
Nijs, zou Frans Boersen het woord hebben gebruikt.
De twee overige getuigen ter ..ontlasting" van den
verdachte ontkenden dat het geïncrimineerde woord
door verdachte was gebruikt. De Officier hield zich
echter aan den verbalisant, achtte het feit bewezen
en requireerde f30 boete of 15 dagen. De politierech
ter achtte Willem eveneens schuldig en legde f5
boete of 2 dagen hechtenis on. alsmede 1 maand gev.
voorwaardelijk met 2 proefjaren.
Barsingerhorn.
HIJ KON ZIJN GELEENDE BAGGERLAARS
NIET MEER UITTREKKEN.
D-e 23-jariige boerenknecht Steffen U. te Barsinger
horn, was aan 't baggertrekken gegaan en had als
Sally liet een kreet hooren. alsof eensklaps een
?mmer koud water over haar hoofd was uitgestort.
Haar groene oogen schoten vlammen, en met een
heesch geluid, hetwelk welsprekender dan woorden
was draaide ze zich weer om.
Ze liep niet naar het einde van de laan, maar
sloeg den weg door de weilanden in. die precies in
de tegenovergestelde richting lagen. Haar hond die
merkte hoe de stemming van ziin meesteres veran
derd was, huppelde niet langer vooruit, maar ging
langzaam naast haar voort.
Met een eenigszins mistroostige uitdrukking in zijn
oogen staarde Beresford haar na. Per slot van reke
ning had hij slechts haar voorbeeld gevolgd zich
volkomen eerlijk uit te spreken, dus hii had zich
totaal niets te verwijten, oordeelde hij.
HOOFDSTUK VII.
Het aanzoek.
Beresford deed Persis dien dag geen huwelijks
aanzoek. Hij keerde naar „Lacv Denham" terug en
bracht den middag door met een geweer in den om
trek te blijven dwalen. Daar Phil Croy er de voor
keur aan had geschonken zijn vijand van achteren
aan te vallen, had hii hem gelukkig geen al te zicht
baar letsel kunnen bezorgen. Weliswaar was zijn lip
nog eenigszins gezwollen, maar verder was er ook
niets bijzonders waar te nemen, dat op teekenen
van den strijd wees. Hii was echter bijna onverklaar
baar terneergeslagen. Het was afschuwelijk te moe
ten bedenken dat hii tegenover een dergeliiken ploert
als Croy volmaakt het onderspit had moeten del
ven, indien Sally niet eensklaps op het tooneel was
verschenen.
Indien het Joan was geweest, dan zou het hem
niet zoo gehinderd hebben, doch Sallv... Het was af
schuwelijk dat Sallv hem in een dergeliiken toestand
had gezien. Ze zou het nimmer vergeten en hem ver
moedelijk elk oogenblik er mede plagen.
En hii had haar beloond op een wijze die verre
van behoorlijk genoemd kon worden, een daad waar
door hij zonder twijfel nog verachtelijker in haar
oogen zou worden. Hii was een ondankbare ezel ge
weest dat viel niet te loochenen. In gedachten zag
hii het tengere meisje weer door het weiland gaan
met hoog opgericht hoofd, den hond haar on de hie
len volgend. Waarom had hii haar niet het laatste
woord kunnen geven en moest hii met dat onhebbe-
'iike antwoord over haar ialoezie komen?
Ze had toch waarliik wel een vriendelijke behan
deling verdiend na haar kranigp ontreden. Het wa«
nen dappere daad geweest voor een meisie van dien
'ceftijd. Andere meisjes zouden er hard vandoor ziin
gegaan, doch Sallv niet. Ze kon geen oneerlijk spel
verdragen zonder zich er in te mengen. Het was erg
De dader tot zeven jaar gevangenisstrat
veroordeeld.
Londen: De 47-jarige artist Cecil Swanland is
tot zeven jaar gevangenisstraf veroordeeld in ver
band met den gouddiefstal die tusschen 5 en 6 Maart
j.1. op Croydon heeft plaats gehad. Swanland, die ont
kende, werd ervan beschuldigd, drie kisten te heb
ben gestolen uit de bagageruimte op Croydon, bevat
tende drie baren goud, 5000 Amerikaansche gouden
munten en 5800 soverreigns.
Twee medebeklétagden werden vrijgesproken.
toen 'n paar baggerlaarzen geleend van zijn buurman
M. Leijen, maar ieverde deze laarzen weer in, waar
bij echter bleek, dat een dezer laarzen vermoedelijk
met een mes was stuk gesneden. Volgens den heer
Steffen, heden terecht staande, had hij die laars niet
meer van zijn been kunnen krijgen. Wegens vernie
ling werd Steffen echter veroordeeld lot f 10 boete
of 5 da-gen, met schadebetaling van 3 gulden aan den
benadeelden buurman.
Z ij p e.
RUITENTIKKER IN GROOTEN STIJL.
De landarbeider Pieter SI. te Zijpe stond terecht
naar aanleiding van het feit, dat hij in den nacht
van 17 op 18 Maart, na consumptie van de noodige
biertjes bij verschillende menschen te Oudesluis en
omstreken de ruiten had ingegooid. Tot dusver was
hij in gebreke gebleven de schade te vergoeden. Het
rapport van den heer Wiggers luidde ongunstig. Het
politietoezicht in Oudesluis is onvoldoende en deze
verdachte speelt daar tot ergernis der bewoners de
haas. Op voorstel van den heer Wiggers werd deze
zaak tot 13 Mei in den pekel gezet
Castricum.
WEER 'N STEUNTREKKER IN DEN VAL
GELOOPEN.
Een 54-jarig arbeidertje uit Castricum, Hermanus
de Gr., had volgens dagvaarding in Februari en
Maart jl. onjuiste opgaven gedaan met betrekking
tot den verdiensten van zijn zoon Piet, die bij 'n aan
nemer werkzaam was geweest. Bij onderzoek bleek
dat die opgaven geregeld waren gesteld beneden liet
aan Piet uitbetaalde loon. Voor dit ernstige feit
moest Manus thans verantwoording doen en tegen
hem gevorderd ter zake valschheid in geschrifte 1
maand gev.
Verdediger mr. Verdoorn, achtte de valschheid niet
bewezen, omdat verdachte bij de opgaaf nog niet wist
wat de zoon verdiend had, reden waarom pleiter vrij
spraak concludeerde. De officier hield zich echter
aan de valschheid en persisteerde. De politierechter
deed evenwel geen uitspraak, maar gelastte alsnog
een nader onderzoek ter secretarie. Op 13 Mei hervat
ting van het onderzoek.
Bergen.
EEN LASTIGE PATIëNT.
De arbeider Hendrik Sch. te Bergen, die volgens
het oordeel van veldw. Boltjens op 15 Mei verkeerde
onder den invloed en drankrijk genoeg werd geacht
om opgebracht te worden, had zich Legen die aan
houding met geweld verzet en stond nu terecht ter
zake wederspannigheid. Eenige dagen.te voren had
hij ook voor den kantonrechter terecht gestaan; deze
zaak was aangehouden. Het betrof hier het wielrij-
den onder den invloed. Gevorderd werd hier 14 da
gen gev.
De Pol. Rechter gelastte een nader onderzoek.
Hervatting op 24 Juli.
Rinnegom.
EEN BLOEMBOLLENKWEEKER IN WOEDE
ONTSTOKEN.
Een te Rinnegom wonende 23-jarige bollenkwee-
ker Joh. Peter V., in de wandeling genaamd Jan,
zou op. 17 Maart den 15-jarigen Bertus Broekhof uit
Egmond aan Zee bij de haren hebben gepakt en hem
met een stok hebben geslagen. Deze knaap maakte
deel uit van een gezelschap kwajongens, die het de
moeder van Jan V., 'n weduwe, lastig maakte. Ber
tus had ook al eens achter de konijnen gezeten en
wilde het erf niet verlaten, 'n Zekere jongeheer
J. Huibers maakte ook deel van het clubje en trad
nu op als tweede getuige. Jammer genoeg had Jan
het er wel wat al te dik opgelegd en vorderde de
officier f 15 boete of 10 dagen. Vonnis: f10 boete of
5 dagen.
E gm o n d-B innen.
DE GEVOLGEN VAN EEN PANDOER
AVONDJE.
De 22-jarige aardbewerker Petrus de W. te Ber
gen, die.tegen zijn achterneef Jan de Waard eenige
animositeit koeslerdc naar aanleiding van op een
kaartavondje verdwenen gulden, had zijn gemoed
gekoeld door Jan 'n lik op z'n gezicht toe te dienen.
Deswege voor den rechter gedaagd, werd het bewijs
niet voldoende geacht en Piet vrijgesproken.
jammer dat ze zoo ialoersch was op Persis, doch dit
was vermoedelijk niet te vermijden. Persis zou bij
alle meisies een dergelijk gevoel opwekken.
En Persis was nu de oorzaak van alles geweest.
Hoe zon ze op 'het oogenblik over hem denken. Ze
was hem werkelijk iets verschuldigd. Ze zou nu wel
wat verstandiger worden en niet meer alleen met
een dergeliiken man als Crov uit auto rijden gaan.
Hii bewonderde haar werkelijk om de wiize waarop
ze zich uit een minder aangenamen toestand had
kunnen redden. Ze had groote tegenwoordigheid van
geest getoond, en het was genoegeliik te kunnen be
denken op welk een minachtende manier ze Croy
op het laatst had behandeld. Die kerel zou wel geen
kans meer krijgen haar nog eens tegen haar verlan
gen te kussen.
Het gevoel van neerslachtigheid bleef evenwel, liet
zich eenvoudig niet veriagen. en hii was tot op zeke
re hoogte blij dat de dag eindigde met een bezoek
van dominee Francis Dovedale. die nadere bijzon
derheden wilde weten over de viering van Beres-
ford's veriaardag.
Ziin gedachten werden hierdoor wat afgeleid en hij
vond het altijd heel genoegeliik met den ouden,
vriendeliiken man te praten.
..De dorpelingen worden getracteerd op allerlei
lekkere dingen. Dan zullen er vreugdevuren branden
en er wordt vuurwerk afgpsfoken," vertelde Reres-
ford. „Het kan heel genoegeliik worden, gelooft u
ook niet? Dit alles vindt den 9on Januari plaats,
dus een dag vóór de hm... groote. gewichtige gebeurr
tenis. Op don tienden wordt er hier een bal gegeven,
en ik hoop van harte, dat we op uw aanwezigheid
mogen rekenen.
„Beste, ionge man." protesteerde dominee, „miin
beste iaren ziin al verdwenen. Dansen kan ik niet
meer. maar ik zal met genoegen even komen kijken.
Hoe heerlijk is het toch nog zoo iong te ziin."
„Ja. dat is het zeker,' 'zei Beresford glimlachend.
„U zult zich bovendien uw eigen ieugd nog wel
herinneren."
De dominee die altijd een on al opgewektheid was,
glimlachte op ziin lieve, kinderlijke manier en er
kwam een ondeugende glinstering in ziin oogen.
,.Tk kan me eigen'iik niet goed meer herinneren,
wanneer ik ophield iong te wezen." lachte hij.
Hii wachtte op pen complimentje, dat Beresford
bom dan nok dadelijk maakte. „U is nog steeds
'ong. dominee."
„Toch noemen ze me in het dom „De oude domi
nee". verdedigde hii zwakjes.
..Dat is pen zoor lieve uitdrukking van genegen-
beid", verzekerde Reresfm*d hem. „Mijn beste vrien
den noemen me „de oude Vanc".
Wordt vervolgd.
26.
„Dal weet ik, en hierdoor ontdekte ik waar ie
was," zei Sally met glinsterende oogen. „Was ik
maar eerder hierheen gegaan. Die ploert. Ik heb
nog nooit zoo'n smerige, oneerlijke manier van vech
ten gezien."
Beresford zei niets, werd hiertoe door een zekere
opvatting van eer als het ware gedwongen.
Sally was evenwel handig genoeg om eenige fei
ten te kunnen combineeren. „Ik veronderstel dat ie
hem met Persis snapte. Oh, ia. ze ziin den laafsten
tijd zeer innig. Het is Joan en mii een raadsel wat
ze in dien vent ziet. Ik vind hem gewoonweg wal
gelijk."
„Pnt doet me genoegen." zei Beresford. Hii kon
niet nalaten er aan toe te voegen: „Misschien zal
Perris hem nu wel anders gaan beschouwen."
„Daarop zou ik maar niet teveel rekenen," zei
Sallv bedaard. „Ze is dol op eiken man die in haar
nabijheid komt. Maar de ondervinding zal haar wel
het noodige leeren." Ze koek hem onderzoekend aan.
„Ik denk niet, dat ze ie er biis'er dankbaar voor zal
wezen ie er mee bemoeid te hebben."
„Ik. verlang geen dankbaarheid." gaf Beresford te
kennen. Er waren oogonblikken dat Sallv hem ge
weldig kon hinderen, en dit geschiedde thans ook.
Ze glimlachte echter on haar liefste, onschuldigste
manier, en daardoor verdween een gevoel van erger
nis weer even gauw als het eekomen was. Per slot
van rekening viel het toch niet te loochenen dat ze
hem uR een minder aangenamen toestand redde.
„in indcr geval heb ie ie kranig gedragen," zei hij,
„en ik bon ic geweldig dankbaar.'
door ETHEL M. DELL
„Geen dank," zei Sally ondeugend. „Ik heb er
werkelijk ten volle van genoten. Ik had hem echter
harder moeten raken. Het spijt me dat dit niet ge
beurde."
Het was buitengewoon behoorlijk van haar niet
op nadere bii zon derheden aan te dringen, dacht Be
resford, iets wat de meeste meisies van haar leeftiid
onmiddellijk gedaan zouden hebben.
Het leek er waarliik veel op alsof Sally een kalm,
verstandig meisie zou worden en hij waardeerde
haar houding ten zeerste.
„Het is veel beter dat dit niet gebeurde." troostte
hij haar. Den volgenden keer zal ik hem zelf wel
eens flink te paken nemen."
„Het lijkt me verstandiger toe als ie hem aan zijn
lot overlaat." oordeelde Sally. „Die ploert is heusch
niet waard zich erg druk om hem te maken. Hii
kent de beteekenis van eerliik spel niet eens. Had
Persis het maar gezien. Dat is zeker niet gebeurd,
is het wel?"
„.Tij speelt nu geen eerlijk spel," protesteerde Be
resford.
Het heete bloed foeg het fonge meisie naar de
wangen. „Dat doe ik wel," bracht ze heftig uit. ,Ik
ken Persis, en iii niet. Ik durf haar alles precies in
het gezicht te zeggen, dat verzeker ik ie. Ze kan
evenmin ooit eerliik wezen, ze probeert het zelfs niet
eens. En jij... enkel en alleen omdat ze mooi is... iii
bent zoo'n dwaas om dit niet te ontdekken." Ze sloeg
weer met haar zweep om haar woorden kracht bii
te zetten.
Beresford had ziin wenkbrauwen somber tezamen
getrokken, maar hii wendde geenerlei pogingen aan
haar tegen te spreken. Hii trok ziin boord met eenigs
zins bevende vingers recht en stond op het punt
weg te gaan.
„Wil je maar voorgaan?" vroeg hii overdreven
beleefd.
Sally beet op haar lip. Eensklaps wendde ze zich
om en keek hem recht in de oogen. „Wees niet ha
telijk, zeg. Ik moest het eenvoudig even zeggen. Be-
eriin ie dan niet waarom?"
Hii nam haar met een ernstige, bestraffende uit
drukking in zijn oogen op. „Ja. ik begrijp het zeer
zeker," zei hii. „Je bent ialoersch."
