Het regeeringsjubileum van
Koning George.
Dinsdag 7 Mei 1935.
SCHAGER COURANT.
Tweede blad. No. 9716
Polifecordon op verschillende plaatsen
verbroken.
GEVAARLIJKE MAZELEN.
Reeds 9 patientjes overleden.
DE NOOD DER TUINDERS.
STALIN HULDIGT DE PARTIJLOOZEN.
Een ontzaggelijke menschenmenlgte
in Londen's straten.
In vervolg op het verslag in ons Maandagochtend-
nummer over het zilveren regeeringsjubileum van
koning George van Engeland, kunnen wij nog ver
melden, dat de koning en de koningin om 6 minuten
voor elf het Buckingham Palace verlieten. De Koning
was gekleed in den uniform van veldmaarschalk.
Tengevolge van het opdringen van de dichte men-
schenmenigte, werd op verscheidene plaatsen het
politiecordon verbroken. Overal bleef echter een vol
maakte orde heerschen. Reeds lang voor negen uur
gistermorgen kon men tengevolge van de menschen-
massa de straten die de stoet zou volgen en de stra
ten die erheen leidden niet meer passeeren.
De eerste hulpposten hebben druk werk, doordat
honderden flauw vallen tengevolge van het dringen,
de opwinding en de hitte.
De rede van den Aartsbisschop van
Canterbury.
In de rede, welke de aartsbisschop van Canter
bury hield tijdens de plechtigheid in de St. Pauls
kathedraal, begon deze met te herinneren aan de
perioden van angst en spanning, van zorg en moei
lijkheid die de Britsche natie in de afgeloopen 25 jaar
heeft doorgemaakt. Nog steeds ligt Engeland te mid
den van een rustelooze wereld en heeft het te kam
pen met moeilijkheden van economischen en politie
leen aard. Daartusschen heeft het lot in het leven van
de natie echter ook veel schoons gegeven en heeft men
zich door de moeilijkheden weten heen te slaan door
de eenheid van het Rijk, door een geest van vertrou
wen cn vastberadenheid, waardoor men zich een
krachtig geheel voelde.
Deze eenheid en vastberadenheid concentreerden
zich rondom het symbool van de eenheid van het
Rijk en vonden hun centrum in den troon, die het
middelpunt bleek te zijn van het geheele Britsche
Rijk. Dit wordt ook erkend door de dominions, die
hun vrijheid niet ingeperkt zien door hun positie te
genover den kroon, doch in tegendeel versterkt door
de plaats, die zij daardoor innemen in het Britsche
Gemeenebest.
Al is door deze positie, die de kroon in het Brit
sche Rijk inneemt deze hecht gevestigd en veran
kerd in het leven der natie, deze hechtheid dankt men
toch in bijzondere mate aan de persoonlijke eigen
schappen van den Koning, zijn persoonlijke aantrek
kingskracht en zijn vermogen om te binden. De
vriendelijkheid van den persoon des Konings is be
kend, evenals zijn toewijding en plichtsgetrouwheid
bij de vervulling van zijn taak als dienaar van de
natie. Zijn optreden is te allen tijde een voorbeeld
voor zijn volk geweest en een inspiratie voor een ie
der. Hij was in den besten zin van het woord een va
der voor zijn volk.
De sympathie die de natie voor hem koestert,
koestert zij voor de geheele koninklijke familie. De
Prins van Wales en de andere zoons van den ko
ning hebben hetzelfde persoonlijke contact, dat de Ko
ning in Engeland heeft weten te scheppen, weten te
leggen in alle deelen van het Britsche Rijk over de
geheele wereld.
De bisschop van Canterbury smeekte God's zegen
over den Koning en de Koninklijke familie af. en
vroeg om vergiffenis voor de fouten die hij in zijn
streven zou mogen gemaakt hebben. Hij smeekte om
vrede en vrijheid, rechtvaardigheid en voorspoed voor
de geheele wereld en wekte allen op om aanstonds
na het dankgebed mede te zingen het lied dat begon
met de woorden die vandaag diep in aller harten
leeden: „God save the King",
De drukte.
De dag van gisteren heeft, wat drukte betreft, alles
overtroffen wat de vorige dagen te zien gegeven had
den. Sommigen beweren, dat n'et minder dan drie
millioen menschen op de been geweest zijn. Drie
millioen menschen zijn hetgeen men hier een mond
vol noemt en het zal dus wel wat overdreven zijn.
Vooral tegen den avond moest het echter volko
men mis loopen en op een zeker oogenblik was het
bij een centraal ondergrondstation als dat van Cha-
ring Cross dan ook zoo benauwend, dat de kans, dat
"de menschen op de electrische rails gedrongen zou
den worden, blijkbaar te groot werd en men het sta
tion voor bijna een half uur sloot voor men weer
Bij Temple Bar in Fleet Street overhandigd
de Lord Mayor van Londen den Koning het
historisch Paarlen Zwaard,
Een overzicht in de St. Pauls Kathedraal tijdens de plechtigheid. Achter den koning en
de koningin onderscheidt men de leden der vorstelijke familie en der Engelsche regeering.
reizigers toeliet. Buiten op straat werd het daar
door des te feller gedrang. Er waren zooveel voet
gangers in Oxfordstreet, dat er voor auto's automa
tisch geen plaats meer was. Zij werden aldus prac-
tisch van de straat verbannen.
Elders was de drukte zoo geweldig, dat het raad
zaam leek om Hyde Park en Kensington Gardens,
die anders des nachts gesloten zijn, open te houden.
De Koning moest daarvoor zijn toestemming geven
en nadat deze verkregen was, kon men Hyde Park
tot een uitgestrekte legerplaats maken. Duizenden
hebben daar den nacht doorgebracht, om op den feest
stoet te wachten. Gelukkig was het de zoelste van
alle denkbare lentenachten en ook zonder tent zullen
de openluchters er dus ongetwijfeld in geslaagd zijn
zonder te veel koude den morgen te bereiken, Van
slapen kan moeilijk sprake geweest zijn, want in
Parklane was het tot half vier in den nacht het
grootste kabaal van de wereld.
Tot laat was het in Bondstreet nog een groote be
drijvigheid. Daar wou men vooral met versche bloe
men versieren en zoo heeft men tot het uiterste ge
wacht voor men begon. Naar bericht wordt kost de
versiering van die straat alleen 30.000 pond. Men
heeft dezer dagen geld niet zoozeer laten rollen als
wel het als water laten stroomen.
Een keten, die bijna brak.
Gisteravond heeft de jubileernde koning om 21.55
in het Buckingham Palace op een knop gedrukt,
waardoor in Hyde Park een ontzaglijk vreugdevuur
ontstoken werd en onmiddellijk daarop een reeks
van tweeduizend vreugdevuren, welke als een ke
ten van vlammen om de Britsche eilanden liepen.
Intusschen was er, volgens de krantenberichten,
haast een schakel gebroken. Te Southminster had n.1,
een merel in den brandstapel genesteld en zat op
haar eieren. De feestcommissie was van oordeel,
dat het niet oirbaar was het nest te verstoren en
de eigenaar van het terrein, waarop de brandstapel
was opgericht, had zelfs gedreigd zich uit de feest
commissie terug te trekken, indien aan het nest
geraakt. Maar ziet, een koekoek kwam en deed het
werk, waartoe de mensch zich niet leenen wou. En
het vreugdevuur kon gisteravond vrij ontbranden.
Onder de honderden telegrammen van gelukwensch,
die de koning uit alle deelen van de wereld heeft
ontvangen, vermelden wij nog die van den Paus, den
president der Fransche republiek, de koning van
Italië, Roosevelt, de Oostenrijksche bondskanselier,
de regent van Hongarije en van ex-koning Alfons.
Gisteravond heeft de regeering in het hotel Cla-
ridge een banket aangeboden ter eere van de mi
nisters van de dominions, de Indische vorsten en an
dere hooge personen.
Radio-boodschap van koning George.
Londen. In den avond richtte de koning voor
de radio een boodschap tot zijn onderdanen in het
geheel Britsche wereldrijk.
Voor een gouden microfoon gezeten in de regen-
tenzaal van het Buckingham-paleis, zeide de ko
ning met diep bewogen stem:
Woorden kunnen mijn gedachten en gevoelens
niet vertolken. Ik kan u, mijn geliefd volk, slechts
zeggen, dat de koningin en ik uit het diepst van on
ze harten danken voor alle toegenegenheid en liefde,
waarmee gij ons op den dag van heden en steeds hebt
omgeven.
Ik wijd mij opnieuw aan u toe voor de jaren die
mij nog zullen gegeven zijn. Ik blik met dankbaar
heid tot God terug op het verleden.
Mijn volk en ik hebben tezamen groote beproe
vingen en moeilijkheden doorgemaakt. Zij zijn nog
niet voorbij. Met droefheid denk ik aan het getal
dergenen, die nog immer werkloos zijn. Ik hoop, dat
allen, die daartoe in staat zijn, gedurende dit jubi
leumsjaar hun uiterste best zullen doen om hun ar
beid te verschaffen.
Wellicht staan nog andere moeilijkheden ons te
wachten. Maar ik ben er van overtuigd, dat met
Gods hulp alles zal worden overwonnen, als wij met
vertrouwen de moeilijkheden onder het oog zien.
Zoo zie ik de toekomst met hoop tegemoet. Den
jongen menschen behoort de toekomst, Ik vertrouw,
dat, dank zij het door mijn zoon, den prins van Wa
les, ingewijde jubileumfonds, velen hunner, zoowel
naar lichaam, ziel als karakter geholpen mogen wor
den, zoodat zij tot nuttige staatsburgers mogen op
groeien.
Een bijzondere boodschap zou ik nog tot de kinde
ren willen richten. Ik vraag u, er aan te denken, dat
gij in de komende jaren burgers van een groot wc
reldrijk zult zijn. Houdt deze gedachte steeds leven
dig, terwijl gij opgroeit. En als de tijd komt, weest
bereid en betaalt aan uw vaderland den dienst van
uw arbeid, uw geest en uw hart.
De koning bracht daarna den Koloniën en den Do
minions en den meelevendcn uit Indië en uit het va
derland dank voor de gelukwenschen die hem waren
toegezonden.
Ik dank u, mijn geliefd volk van harte. God moge
u zegenen.
Aan de boodschap des Konings ging een redevoe
ring van den premier MacDonald vooraf, waarin de
ze o.a. zeide: „De Koning heeft nu 25 jaar over ons
geregeerd: jaren van gelukkigen voorspoed en ern
stige bezorgdheid, jaren van zegenrijken vrede en ver
woestenden oorlog. In deze rustelooze jaren heeft de
Koning zijn zware kroon niet alleen met koninklijke
waardigheid gedragen, maar ook met menschelijk be
grip, gevoel en verstand. Zijn' raadgevers zijn geko
men en gegaan, maar hij zelf heeft geen rust gehad.
Wij danken hem heden ten dage nog op gelijke wijze
voor zijn daden en zijn voorbeeld. Wij zouden echter
heden ook nog onzen eerbied willen getuigen tegen
over degene die hem met raad en daad in al de ja
ren van zijn regeering heeft bijgestaan en verheuge
nis geschonken: de Koningin. Mogen zij nog vele
jaren gelukkig bijeen zijn!
De epidemie ie Uden. - Meer dan tweehon
derd kinderen door de mazelen aan
getast.
De mazelen-epidemie te Uden breidt zich nog
voortdurend uit. Reeds meer dan 250 kinderen zijn
door de ziekte aangetast en complicaties met long
ontsteking en bronchitis, blijven niet uit. Zaterdag
zijn wederom twee sterfgevallen voorgekomen, zoo
dat in de afgëloopen week 9 kinderen aan de ziekte
ten offer zijn gevallen.
Zaterdag had de inspecteur der Volksgezondheid
voor Brabant -en Limburg,- dr. Bantjes uit Nijmegen
een bezoek ter plaatse gebracht. In overleg met den
Zeereerw. heer A. Goossen, pastoor te Uden, zullen
zich drie Eerw. Zusters uit het St. Jansziekenhuis
ter beschikking stellen om de patiënten te verplegen,
terwijl vanaf 6 Mei alle scholen zullen worden ge
sloten.
Een 4V^-jarig zoontje van do familie M. en een 2tyfc
jarig jongetje uit het gezin van Van H., zijn Zater
dag overleden. Het bijzonder tragische van dit geval
is, dat beide kinderen onder één dak woonden. Bo
vendien baart de toestand van vele patiëntjes, bij wie
zich complicaties hebben voorgedaan, nog ernstige
zorg. In vele gezinnen zijn 5 a 6 kinderen ernstig
ziek.
Dr. J. G. Bantjes uit Nijmegen, inspecteur van de
Volksgezondheid in Noord-Brabant en Zeeland, deel
de hieromtrent desgevraagd mede, dat de toestand
ter plaatse ernstig moet worden genoemd. Hij heeft
zich onmiddellijk nadat hij het onheilspellende
nieuws uit de pers had vernomen in verbinding ge
steld met het gemeentebestur van Uden en de plaat
selijke doktoren, de heeren Peters en Koning. Op last
van dr. Bantjes zal met ingang van heden worden
overgegaan tot sluiting der scholen. Verder werd be
sloten meerdere wijkverpleegsters te requireeren,
teneinde de bevolking van voorlichting te dienen bij
de verpleging der patientjes. Alle zieken worden
thuis verpleegd, omdat het den ouders aan middelen
ontbreekt de kinderen in het ziekenhuis te doen op
nemen. Dit is evenwel oorzaak, dat de ziekte zich
zoo snel heeft kunnen uitbreiden, omdat het natuur
lijk zeer moeilijk is de gezonde kinderen van de be
smette gescheiden te houden. Dr. Bantjes deelde ver
der mede, dat hij voornemens is zich heden naar
Uden te begeven, teneinde persoonlijk de noodige
maatregelen ter bestrijding der ziekte te nemen. Ook
de plaatselijke doktoren achten den toestand ernstig,
doch meenen, dat het hoogtepunt thans is bereikt
De klachten van ds. Kersten in de Twee-
de Kamer.
Bij de behandeling van de begrooting 1935 van het
Landbouw Crisisfonds in de Tweede Kamer heeft ds.
G. H. Kersten ernstige klachten geuit over den nood
der tuinders.
Toen den heer Kersten bij interruptie gevraagd
werd namen te noemen, deelde hij mede bereid te zijn
de namen van de personen, die hij zelf bezocht had,
aan den minister van oeconomische zaken te noe
men. De heer Kersten heeft vervolgens aan den mi
nister 18 verklaringen van tuinders overgelegd.
Naar de N.R.Crt. verneemt, heeft de minister thans
aan ds. Kersten medegedeeld, dat voor zoover zijn
klachten bepaalde concrete beweringen inhielden,
deze niet door de overgelegde verklaringen zijn ge
staafd.
Voorts heeft een onderzoek, dat is ingesteld naar
de bedoelde 18 gevallen, tot resultaat gehad, dat die
gevallen geenszins normatief zijn gebleken, doch dat
steeds bijzondere omstandigheden waren aan te wij
zen, waaraan de nood in de betreffende bedrijven
moest worden toegeschreven.
Ongetwijfeld zullen, aldus de minister, in elko
branche vele tientallen te vinden zijn, die in ernstige
moeilijkheden verkeeren. Hoe droevig die gevallen
op zich zelf mogen zijn, zij kunnen uiteraard niet
maatgevend zijn voor de mate waarin steun kan en
moet worden verleend.
De minister komt dan ook in zijn brief tot de con
clusie, dat ds. Kersten in gebreke is gebleven, zijn
in de Tweede Kamer gedane beweringen als boven
bedoeld behoorlijk te staven.
Hij betuigt hun zijn diep respect.
Moskou: Het Tass meldt, dat op 2 Mei in het
groote paleis in het Krempl een receptie heeft plaats
gehad van 1700 soldaten en aanvoerders van alle ca
tegorieën troepen van het Roode Leger in garnizoen
te Moskou, die hadden deelgenomen aan de parade
op 1 Mei.
Vele leidende personen waren aanwezig, enkelen
hielden redevoeringen.
Aan het slot der receptie richtte Stalin zich tot de
genoodigden, in wier persoon hij de soldaten en aan
voerders van alle categorieën troepen van het geheele
Roode Leger begroette. Hij sprak over hen als van
de „bolsjewieken, leden der communistische partij,
en bosjewieken zonder partij", want men kan bolsje
wiek zijn zonder lid te zijn van de partij,
STALIN.
Duizenden en duizenden moedige begaaf
de en talentvolle partijloozen dienen de arbei
dersklasse loyaal en trouw.
Zeer velen onder hen hebben zich nog niet
bij de partij aangesloten, daar zij nog te
jong zijn, anderen omdat zij meenen, dat zij,
nog niet in voldoende mate er voor in aan
merking komen, omdat zij den titel van pan-
tijlid zoo hoog en op zoo hoogen prijs stellen.
Onze regeering en de partij, aldus Stalin, hebben
geen andere belangen, geen andere zorgen, dan die
van het volk der U.S.S.R.
De woorden van Stalin werden ontvangen met een
gejuich, waaraan schier geen eind scheen te zullen
komen.
Het jubileerend vorstenpaar in het galarijtuig op weg naar de St Pauls Kathedraal t« Londen.