De man die glimlachte
Toewijzing kalveren.
Om oude schuld.
Schoenfabriek in vlammen opgegaan.
Een kostbare munt.
u(t
de OMGEVING
BERGEN
HET ONGELUK IN DE HERTENKAMP.
Het tweede slachtoffer overleden.
Gistermorgen is in het Centraal Ziekenhuis te
Alkmaar, een tweede slachtoffer van het ontzettend
ongeluk in de Hertenkamp, de 14-jarige Leon Ziek,
aan zijn verwondingen bezweken.
De 13-jarige Oudhof uit Alkmaar, die in de St. Eli-
sabethstichting aldaar wordt verpleegd, maakt het
- de omstandigheden in aanmerking genomen re
delijk wel. De doktoren hopen dit jonge leven te kun
nen behouden.
De verslagenheidin de gemeente is algemeen;
groote deernis, gaat uit naar de zoo zwaar beproefde
familie van deze beide jeugdige slachtoffers.
Naar wij alsnog vernemen, zijn de auto van Mr.
Ledeboer en de fietsen der jongens, op last van den
Officier van Justitie te Alkmaar, in beslag genomen.
Ook werden' gistermorgen eenige foto's op de plaats
des onheils genomen. Een en ander om een gerech
telijk onderzoek te kunnen instellen.
De teraardebestelling van Maarten Plomp zal
plaats hebben a.s. Donderdagmiddag om 2 uur, op
de begraafplaats alhier en die van Leon Ziek Vrij
dag a.s. op hetzelfde uur op de Algem. Begraafplaats
te Alkmaar,
LANG END IJ K
ZUIDSCHARWOUDE.
WAT ZAL DE HEER WEEL DOEN!
Sinds de gehouden verkiezing voor den gemeente
raad, worden de gemoederen hier nog in beweging
gebracht door de verkiezing van den R.K. candidaat,
den heer Jb. Weel, die n.1. gekozen is met voorkeur
stemmen. Deze is als arbeiderscandidaat aangediend,
hoewel hij geen arbeider is: hij is tuinder en als zoo
danig lid van den L.T.B. De vooruitstrevenden onder
de R.K. kiezers zagen als vanzelfsprekend graag, dat
hij de benoeming zou aannemen, te meer, daar zijn
verkiezing voornamelijk is te danken aan de ijverige
propaganda, voor hem gemaakt.
Toen eenmaal op reglementaire wijze de heer Weel
op no. 4 der candidatenlijst was geplaatst, is het den
voorstanders van die candidatuur nog gelukt, een
vergadering te laten beleggen, teneinde hem op no. 3
geplaatst te krijgen, doch bedoelde vergadering is
daar niet op ingegaan en is blijven volharden bij de
uitspraak van de kiesvereeniging, die op regelmatige
en reglementaire wijze de candidatenlijst had vast
gesteld. Een andere houding was ook moeilijk denk
baar.
Toen de voorstanders van de candidatuur-Weel er
alzoo niet in slaagden, hun wensch in vervulling te
doen gaan, is men aan het werk getogen, hem met
voorkeurstemmen gekozen te krijgen, wat hun is ge
lukt.
Nü echter staat men voor de consequentie, de be
noeming al dan niet te aanvaarden. Wordt de be-
noenjing aangenomen, dan gaat de heer Weel lijn
recht in tegen het Reglement van dë R.K. kiesver
eeniging, dat verbiedt een benoeming met voorkeur
stemmen aan te nemen.
Zou hij dit niettemin doen, dan zou hij niet als
lid der R.K. fractie worden erkend, en zou hij, naar
ons van R.K. zijde werd verzekerd, als een „wilde"
worden beschouwd. De raad van Zuidscharwoude
zou dan in groote meerderheid, nl. 5 tegen 2, voor
uitstrevend zijn geworden in tegenstelling met vroe
ger, toen die 34 was, met 'n meerderheid voor de
behoudenden.
Wordt de benoeming niet aanvaard, dan toch is
de meerderheid van vooruitstrevende richting be
houden, doch komt de candidaat in een vreemd licht
te staan, en wel zoo, dat men dat geen mannenwerk
meer zou kunnen noemen. O.i. is maar één keuze mo
gelijk, nl. die van bedanken. Het kiesreglement is
hier domineerend, en wie zich daaraan niet wenscht
te onderwerpen, behoort te bedanken. Een man een
man, een woord, een woord. Zijn prestige zou ten
zeerste zijn geschaad, als hij ondanks de voorschrif
ten zitting zou nemen. Wij twijfelen er dan ook in
geen enkel opzicht aan, of de heer Weel zal voor
zijn benoeming bedanken en de heer Berkhout zal
dan in zijn plaats benoemd worden verklaard. Zulks
eischt de parlementaire zede!
IK kan me werkelijk niet herinneren, Georges
Duchanel ooit anders dan glimlachend te heb
ben gezien. Hij was een knap man en de hof
felijkste vent, dien ik ooit meemaakte. Ou'de
dames prezen zijn ridderlijkheid, moderne Vrouwen
spotten een beetje ermee, doch vonden hem toch al
lemaal wel geschikt. Georges had werkelijk veel
voor zich en we vroegen ons allemaal af, of hij erin
zou slagen Theira van haar oude liefde af te halen
en te bewegen, zijn vrouw te worden. Theira was
schilderes. Ik leerde haar kennen op de Académie,
want ik schilder zelf. Georges behoorde niet in ons bo-
hemienwereldje, maar hij interesseerde zich voor
kunst en kunstenaars. Het was al gauw duidelijk,
dat hij verliefd was op Theira. En toen werd het
ook spoedig duidelijk, dat hij zou moeten trouwen
om haar te krijgen. Theira was van dien aard. Ze
zou eenvoudig een man hebben weggestreept uit
haar leven, zooals je een notitie op een lei uitveegt
of doorschrapt, als hij
haar iets anders had
voorgesteld. Georges
was vrouwenkenner ge
noeg om dat te merken
en ik geloof, dat hij
werkelijk erg verliefd
was. Doch hij maakte
langen tijd niet veel
vooruitgang en iemand
vertelde hem eens, dat
Theira een zwak had
gehad voor een verwil
derden, genialen jongen
beeldhouwer, die uit
Noorwegen kwam en
daar weer heen was ge
gaan. Hij dronk en ze had gezegd, dat ze hem niet
meer wilde zien tenzij hij dat afleerde. Dronken men-
schen waren haar een gruwel. Hoe het zij, ik gunde
Theira persoonlijk noch aan dien onbekende, noch
aan Georges, doch ik maakte me, wat mijzelf betreft,
geen illusies. Wel, om op Georges terug te komen,
ik ontmoette hem op een dag in opgewekte stemming
en het bleek, dat Theira hem hoop had gegeven. Hij
bood me een lunch aan en ik accepteerde. Een goede
lunch was niet iets, dat ik destijds versmaadde, zelfs
als die werd aangeboden door een gelukkigen mede
minnaar. Doch Georges had ook zoo'n manier, met
Een groot aantal Fransche militaire piloten heeft een bezoek gebracht aan de Engelsche
militaire luchthaven Northolt. Het gezelschap voor de vliegtuigen
De heer P. Bierman heeft voor zijn benoeming als
raadslid bedankt. Opvolger op de lijst is de heer M.
Blom.
OUDKARSPEL.
Men verzoekt ons van a.r.-zijde, mede te deelen,
dat het bericht, betreffende het aan de a.r.-kiezers
gegeven advies om op de r.k. lijst te stemmen, ge
heel onjuist is.
De kiezers zijn door hun kiesvereeniging geheel
vrij gelaten. Dit bericht was niet van den gewonen
correspondent afkomstig.
Verkiezingsvergadering.
In de zaal van den heer C. Jansen werd een ver
gadering gehouden door de afd. Oudkarspel van de
C.P.H.
De heer K. Borst Jr. sprak over: „Waarom gezins-
steun?"
Spr. memoreerde het verloop van de geschiedenis.
Gezinssteun werd oorspronkelijk een premie op de
luiheid genoemd. De gezichtspunten in hoogere in
stanties beginnen echter te veranderen. Spr. herin
nerde aan de woorden van den heer Groen in den
raad van Zuidscharwoude. Dergelijke woorden zijn
vier jaar gclëden al door den heer C. Borst Pz. ge
sproken. Ook de N.T.B. richt zich reeds tot den mi
nister om de arbeid in den tuinbouw onder de werk
verschaffing te brengen. Dat is dezelfde lijn. Deze
actie moet vanuit de gemeenteraden komen, heeft de
heer Groen gezegd. Daarom wekt spr. op, no. 1 van
lijst 2 te stemmen.
De heer C.Borst Pz. had als onderwerp gekozen:
„De gemeenteraadsverkiezing". Spr. heeft geen 16-
jarige ervaring, zooals de heer Bakker, maar is dat
wel een factor, om iemand te stemmen. Er is veel
gezwamd over de communisten in het dorp. Men
durft dit zelfs op persoonlijke manier te doen. Dat is
de verkeerde stelling. Het communisme moet niet
vereenzelvigd worden met personen. „Crisiscommu
nisten" noemde spr. een eerenaam. De soc. dem.
moesten het begrijpen, dat men eerbied kan hebben
voor die menschen, wien de oogen zijn opengegaan.
Spr. stelt het op prijs, zijn bescheiden krachten te
kunnen wijden aan het lijdende proletariaat. We
beginnen in te zien dat de maatschappij een ver
keerde samenstelling heeft voor de kleine tuinders.
Zie eens naar de ouden van dagen, die nu aanstonds
aangewezen zijn op het burg. armbestuur. De oorzaak
is de kapitalistische samenstelling. Kerkbesturen en
gemeenten hebben geen geld meer om de menschen
te onderhouden. De oplossing is een andere samen
leving. Spr. vroeg zich af, of allen dezelfde belangen
hebben. Dat is niet waar! Advocaten en burgemees
ters hebben andere belangen dan de werklöozen.
Ook de soc. dem. heeft men tegèn zich. In de ge
meente, maar ook in den Ned. Tuindersbond.
De U.L.O. school kan niet meer door zooveel kin
deren van de mindere klasse worden bezocht. Spr.
becritiseerde de progressieve belastingheffingen,
zijn beleefden glimlach, je kon eenvoudig niet weige
ren. Theira was aan het werk en mocht niet gestoord
worden, ze had een atelier ergens in een stille buurt
en beet bijna als je er op ongelegen tijden kwam.
Wel, we lunchten en toen ontmoetten we Dirkson,
den etser en een jongeman, dien we niet kenden en
die ons werd voorgesteld als Olafs. Georges glim
lachte hem toe, zooals hij dat alleen kon, en noodigde
ons uit om een coctail bij hem te drinken. De jonge
Olafs was een merkwaardig type, zwijgzaam en een
beetje schuw. Dirkson vertelde, dat hij veel talent
had, hij beeldhouwde, dat hi] langen tijd was weg ge
weest en pas teruggekomen en dat hij een jaar lang
ergens buiten had geleefd, heel alleen en gewerkt. Hij
zou nu een expositie houden.
Ik zie ons nog op Georges luxueus flat en ik zie
nog Olafs lippen van de cock-tail. Het was een ster
ke, Georges was een meester in cocktails maken,
maar ik nam uit ervaring wijs geworden, nooit meer
dan twee. Zijn cock-tails waren als sommige vrou
wen, ze lijken och, zoo ongevaarlijk en aantrekkelijk,
maar o wee, later
Olafs vertelde het was een van de weinige din
gen, die hij vertelde dat hij dien avond op bezoek
moest gaan. Tot dien tijd was hij vrij.
Wel, het was heel genoeglijk. Georges was in een
prachtig humeur. Hij belde een paar kennissen op
en noodigde ons allemaal te dineeren. Hij bezat een
keukenmeid om te zoenen, niet zoo mooi, maar zoo
smakelijk ik meen wat ze kookte, en we gingen
in prachtige stemming aan tafel. De conversatie was
levendig genoeg en ik heb weinig op Olafs gelet, tot
dat ik merkte, dat hij dronken was. Iemand maakte
de opmerking, dat George hem teveel door elkaar
had geschonken. De jongen was misschien anders
heel sober. Hoe het zij, sober was hij nu niet meer
en werd opeens spraakzaam. Hij deed ons een heel
amusant verhaal over de periode van geheelonthou
ding, die achter hem lag en de vele verleidingen des
duivels op dat gebied. We waren allemaal erg vroo-
1 ijk en toen sloeg het acht uur en Georges zei met
zijn beminnelijken glimlach: „Jongens, ik zal dit
jongmensch even wegbrengen in den auto. Tot zoo
meteen!" En hij loodste den luidkeels zingenden Olafs
mee.
We waren allemaal erg vroolijlt en rumoerig. Doch
de dikke schilderes Meinard, een Duitsche, zat te
stikken van den lach. Ik vroeg haar, mij die mop ook
te vertellen en ze hikte: „O, reuze mop die
Georges! Weet je waar ze heen zijn?"
„Naar de woning van den ex-geheelonthouder" ried
ik.
Ze brulde van den lach, die vrouw kon lachen als
'n huzaar. „Welnecn, naar Theira! Weet je niet, dat
dit de oude vlam van Theira was? Kwam terug met
verdedigde zijn standpunt, ingenomen als voorzitter
van de Ziekenhuisverpleging. Spr.'s bedoeling was,
dat do menschen, die niet meer kunnen betalen,
moeten zijn bij het Burg. Armbestuur. Het geld moet
worden gehaald waar het is! Dat is beter ook. Dan
weet men, dat de nood er is.
Do heer Mr. Simon de Jong sprak over: „De com
munisten en de gemeentepolitiek". z
Er zijn een aantal baantjes te vergeven, maar het
is de C.P.H. niet te doen om een paar baantjes tè
krijgen, doch het is om de communistische gemeen-
teraadspolitiek ingang te doen vinden. Er is wel wat
gedaan door de s.d., dat was mogelijk doordat de ka
pitalisten iets konden uitgeven aan de soc.-dem. in
den tijd der hoogconjunctuur van het kapitalisme.
Dat was de succestijd van de s.d. Nu is het crisis
en willen zij deelen met de bourgeoisie, De s.d. is
geen crisïspartij, maar een hoogconjunctuurpartij.
De voedingsbodem was vruchtbaar in dien tijd. De
crisiscommunist is niet iemand, die, wanneer het
beter wordt, weer communist-af wordt. Een voor
beeld van s.d gemeentepolitiek werd genoemd Zaan
dam, waar burgemeester Ter Laan de wetten van
de Kroon en de neutraliteit moest handhaven. In
werkelijkheid moest hij stelling nemen tegen sta
kende arbeiders. De soc.-dem. is dan ook een verster
king van de bourgeoisie. Spr. noemde de successen
van de communisten in de gemeenteraadsverkie
zingen.
Wat beteekenen deze successen? Niet, dat men di
rect een Sovjet-Oudkarspel zal maken. In Finster-
wolde zal de burgemeester het niet leuk vinden. Dan
worden allicht twee communisten wethouder. Wat
zullen zij dan doen? Dwaze dingen? Niets daarvan.
Hun gerpeentewerk zullen ze in de puntjes verrich
ten.
De begrooting zal worden opgemaakt ten gunste
van de uitgebuite arbeiders van Finsterwolde. De gel
den zullen worden verkregen door belasting binnen
het raam van de wet en de draagkracht van de rijke
boeren. Misschien vindt de regeering dat niet goed
en komt er een regeerings-commissaris. Maar dan
heeft men weer een les gehad in klassenstrijd.
In meerdere plaatsen is dat mogelijk!
De menschen moeten in beweging worden gebracht.
Wanneer de arbeider en de boer samengaan, kan de
bourgeoisie wel inpakken. In Rusland en Frankrijk
heeft men daarvan het voorbeeld.
Tenslotte wees spr. er op, dat voor den boer en
den arbeider slechts één weg was, de weg naar het
socialisme.
Eenige vragen werden gesteld, waarna sluiting
volgde.
HEERHÜGOWAARD
Maandagavond gaf de tooneelvereen. „Harmonie"
een uitvoering in het lokaal van den heer Rus. De
zaal was maar matig bezet.
een aureool om z'n hoofd en jaar lang niets
gedronkenhad een afspraak met haar voor van
avond en die schurk van een Georges, heb jè
niet gemerkt hoe hij hem bij kleine beetjes dron
ken heeft gevoerd? De hemel weet, wat" hij door el
kaar had gegooid en de jongen wou eerst niet wei
geren uit beleefdheid. Hemel, ik zou Theira's gezicht
willen zien, als dat bij haar wordt afgeleverd."
„Zoo", zei ik. Mijn hoofd was niet heelemaal helder,
doch op een of andere manier kwam ik de kamer
uit. Ik trok de jas aan van Dirkson, doch dat merkte
ik later pas en vergat mijn hoed, buiten wenkte ik
een taxi en gaf Theira's adres op. Ik zei den chauf
feur, dat hij een duizelingwekkende fooi zou krij
gen, als we er in recordtijd waren. De tijd was record,
maar we waren toch te laat. Er werd niet openge
daan, toen ik klopte en bonsde op Theira's deur en
toch wist ik, dat ze thuis was, ik meende zelfs haar
te hooren snikken.
Toen ben ik weggegaan naar een naburig cafétje
en heb op een stuk papier geschreven: „Theira, ze
hebben dien idioot met moedwil dronken gemaakt,
hij had een jaar lang niets gedronken voor jouw
plezier."
Ik duwde dat papier in de bus, trok aan de schel
bonsde nog eens en ging weg. Georges was er, toen
ik weer terugkwam. Hij glimlachte juist. Later zei
den ze, dat ik er merkwaardig uitzag. Dat wil ik wel
gelooven, in aanmerking nemende dat Dirkson een
hoofd grooter is dan ik en minstens tien kilo meer
weegt, al zegt hij van niet. Hoe het zij, ik ging naar
Georges en legde mijn vuist op zijn glimlach
Ik moet zeggen, dat hij goed kon boksen. Maar al
ben ik klein en mager, ik sta ook mijn man en ik
was woedend. Ik hoorde nog steeds Theira snikken
en ik had maar één idee: te zorgen, dat die glimlach
voorloopig kapot werd gemaakt.
Nu, toen het afgeloopen was, bleek er nog véél
meer kapot en de buren stonden voor de deur met
uolitie en het werd een heel schandaal later, toen
Georges uit het hospitaal was ontslagen en ik weer
kon loopen. Ik kreeg boete, wegens zware mishan
deling. En een preek van den politierechter over
sterken drank. Toen ik eruit kwam zag ik Theira.
Ze stond naast Olafs, maar ze liet hem staan, kwam
naar me toe en gaf me een kus. Theira, die iedereen
altijd op een afstand hield!
Nu zijn ze getrouwd. Ik mag niet zeggen, dat ik
haar aan hem gun, maar als ik denk aan het ge
zicht dat Georges trok, de eerstvolgende maal toen
we elkander ontmoetten en dat was kort na haar
huwelijk dan heb ik toch plezier.
CH. DELAMBRES.
BOERDERIJ.
Vragen van den heer Schalker.
De heer Schalker heeft aan den minister van
economische zaken de volgende vragen gesteld:
1. Is het de regeering bekend dat. in tegenstel
ling met de uitdrukkelijke verzekering harerzijds
aan de Tweede Kamer, ter gelegenheid van de be
handeling van de Landbouwcrisis-fondsbegrooting
1935. dat de groep waartoe de veehouders behoo-
ren, die in 1934 een kalf toegewezen kregen, in 1935
niet zou worden beperkt, in de gemeente Opster-
land, district 26, aan tallooze van dergelijke veehou
ders geen kalverschets is toegewezen voor dit jaar?
2. Is het de regeering verder bekend, dat aan
dezelfde groep veehouders, in vraag 1 bedoeld, in
de gemeente Epe wel een kalverschets wordt toe
gewezen, doch van een stierkalf, inplaats van een
vaarskalf, wat voor deze veehouders praktisch neer
komt op een niet toewijzing van een kalverschets,
daar voor hun bedrijf een stierkalf van geen enkel
nut is?
3. Is de regeering bereid maatregelen te nemen,
dat haar toezegging in de Tweede Kamer, als be
doeld in vraag 1, door de landbouwcrisis-organisa
tie wordt uitgevoerd en aan alle veehouders, die in
1934 een kalf kregen toegewezen, ook dit iaar een
schets voor een vaarskalf toegewezen wordt?. i",
Opgevoerd werd: „De Privé-Secretaresse", een blij
spel in 3 bedrijven, door A. den Hertog.
We kunnen deze keuze van „Harmonie" niet be
wonderen, het stuk is vrij inhoudloos. We zijn van
onze tooneelvereeniging betere stukken gewend en
ze beschikt over de krachten om die op te voerend
Wat het spelen zelf betreft is ons opgevallen dat
verschillende personen niet erg rolvast waren, al
wist men door het spel dit voor een groot gedeelte
weer goed te maken.
Van de spelers willen wij het eerst naar voren
brengen het spel van den heer J. de Groot, dit was
den heelen avond schitterend. Ook de heer Duinlcer
deed zijn, weliswaar kleine rol uitstekend. Mej. Pot
en Mej. Reyne vervulden hun rollen ook heel goed.
Ook mej. Best speelde, ondanks het feit dat ze niet
rolvast was, heel goed.
Het spel van den heer Mienes is ons dezen avond
echter tegen gevallen. Wij zijn gewoon, dat hij een
van de besten is, maar nu kende hij zijn rol niet
goed en zijn spel had daar zeer onder te lijden.
„Slaap zacht in..*, meisjelief 1"
Een vechtpartij met zeven paardenkoopers.
Gistermiddag half zeven verscheen een zevental
paardenkoopers ten huize van G. W. aan den Boven-
dijk te Overschie. Zij hadden met W. nog een oude
schuld te vereffenen, waarover zij eens wilden pra
ten. Van praten kwam vechten en de politie werd
gewaarschuwd, dat er een ernstige vechtpartij het
gevolg was van de oude schuld. Met de politie-auto
begaf men zich naar den Bovendijk, waar het zeven
tal voorloopig werd aangehouden en naar het bureau
vervoerd. Verschillenden van het gezelschap hadden
vrij ernstige verwondingen bekomen. Na verhoord te
zijn is het zevental huiswaarts gekeerd.
Felle brand te Dongen.
Dinsdagmiddag om kwart over twaalf uur bemerk
te een der knechts die des middags niet naar huis
gaat, omdat hij te ver van de fabriek woont, dat do
zolder van het woonhuis der familie Lourijssen, in
de Laagstraat te Dongen in brand stond. Onmiddel
lijk maakte hij alarm. Het met riet gedekte woonhuis
stond echter binnen zeer korten tijd geheel in lich
ter laaie. De brandweer was spoedig ter plaatse.
Wegens gebrek aan water kon zij echter vrijwel niets
uitvoeren. De belendende gebouwen, boerderijen
eveneens met riet gedekt, liepen groot gevaar. De
buren en belangstellenden, die in grooten getale wa
ren toegestroomd, konden echter met vereende krach
ten de boerderijen behouden, ofschoon de. wind de
vonken recht op een dezer boerenhofsteden deed aan
stuiven. Inmiddels had evenwel de schoenfabriek
der firma W. Lourijssen vlam gevat. Het aanwezige
kantoorpersoneel had nog juist den tijd de kantoor
bescheiden in veiligheid te brengen. Verder viel er
aan redden niet te denken. Gelukkig was er vrij wel
geen voorraad schoenen aanwezig, alleen de in pro
ductie zijnde paren, ongeveer 700, vielen als slacht
offer. van de vuurzee. Het vorig jaar was een flink
stuk aan de oude fabriek aangebouwd. Ook dit nieu
we gedeelte kon geen weerstand bieden aan de vuur
zee en brandde tot den grond toe af.
Uit de woning, waarin alleen nog de ongehuwde
broer en zuster der familie Lourijssen woonden, kon
nog iets gered worden, als een radio-toestel cn wat
kleeren. Uit de fabriek werd niets gered. Naar wij ver
nemen, stonden er pas eenige nieuwe machines, met
oen belangrijke waarde, die niet verzekerd waren.
De firma was voor de rest wel tegen brand- en be
drijfsschade verzekerd. In de fabriek werkten mo
menteel 30 a 40 arbeiders en arbeidsters, die door de
zen brand geheel werkloos worden.
Buitenkansje voor een armen Hongaar-
schen boer.
Op het land van een arme familie te Szeged (Hon
garije) heeft men een goudstuk uit den Napoleonti-
schen tijd aangetroffen, dat een waarde van meer dan
300.000 gulden vertegenwoordigt.
Er zijn indertijd slechts tien van deze munten ge
slagen, daar door een vergissing op de eene zijde de
woorden „République Francaise" voorkomen en op
de' andere zijde „Napoleon Empereur".
Het geldstuk zal thans in Engeland worden ver
kocht.
