Brabantsche Brief
De
van Dré.
De slimme toreador.
ULVENHOUT, 2 Juli 1935.
Menier,
Daar zijn in 't leven van
eiken mensch van die frap-
paante toevallekes, die den
mensch seerjeus, ja geluk
kig stemmen kunnen.
Omdatdie „toeval
lekes" heelegaar niet toe
vallig zijn!
Omdat zo'n „toevalleke"
efkens zóó buitenom de
gewone, dagelijksche re-
els van 't leven gaat en
dikkels zo'nen gelukkigen
keer geven aan 't menschenleven, dat... dat ge al 'nen
kop as 'nen bok en 'n hart van gewapend beton mot
hebben, om in zo'n zoogenaamd „toeval", nie de
haand van Onzenlievenheer te zien!
En wat kan plazieriger gelukkiger, seerjeuzer
stemmen, dan de wetenschap dat den Schepper Zei-
vers, z'n eigen wilde bezighouden met jouw, klein
onmachtig menschke...?
Dat den Schepper Zeivers, efkens de vaste levens
regels deur malkaar gooide (naar menschengedacht!)
om jouw, kleinen prul, over 'n moeilijk obstakeltje op
jouwen levensweg henen te helpen.
Wat is *t kind al diepgelukkig amico, as in de
maand December, as Sinterklaas deur 't durp trekt,
het zoo gelukkig treft, dat Sinterklaas bij zijnen
vriendelijken buigenden rondgang, 't kind toevallig
efkens in d'oogen kekt!
't Is mij 's gebeurd, 'k Was vijf jaren omtrent en
'k had heel den dag 't gevoel da 'k gin kattekwaad
mocht doen, waant Sinterklaas had me in de ga
ten...! Hij had ampart naar me gekeken; dus!
In vertelde-n't aan Moeder en zee: „ik zal wel veul
krijgen nouw, waant Hij hee me gezien moeke!"
En Moeder nam zachtjes mijnen kop, drukte dien
teugen heuren schoot en toen streek zo over m'n
haren, zoo zacht, amico, da'k 't nog voel, as ik daar
aan denk. Zóó fijn hee Trui 't zelfs nooit gekund,
laat ik 't zoo zeggen!
Da was wel 'nen schoonen dag. Eenen van de on
vergetelijke dagen in 't menschenleven.
Later heb 'k mijnen kop wel 's ruw gestooten. Ge
botst teugen „muren", die veul harder waren dan
baksteen, ja dan marmer.
Teugen muren, opgericht deur „evennaasten", om
er mij teugen te pletter te laten loopen. 't Waren so
lide muren, amico...!
Maar na do eerste suizingen van pijn voelde-n-ik
Moeders liaand van twintig, dartig, veertig, vijftig
jaren geleden, over m'nen gewonden kop gaan oh...
mee één traan liep de pijn weg, weg uit den gene
zen kop.
Ja, dieën Sinterklaasdag, van zestig jaren gelejcn
was 'nen schoonen dag.
Sinterklaas had naar me gekeken.
Toeval?
Had me toen 's verteld van toeval?
'k Had mijn klompke uitgedaan en 'k zou teugen
■n overmacht gevochten hebben, ter eere van Sinter
klaas, die... opzéttelijk me toegeknikt had.
lederen „grooten" mensch zou 't „toeval" genoemd
hebben, toch.
Veur mij is 't vandaag, nou ik ok „groot" ben en
grotvader zelfs, nóg gin toeval. (Vanweuge die „mu
ren", die „muren", die harde muren, amico).
'k Heb dus, onbewust, van kindaf, nie in toeval
geleufd.
Maar veur ik verder van m'n chapiterke dwaal: as
*t kind zóó gelukkig en seerjeus kan zijn (ik zou
ommers dieën dag ging kattekwaad doen!) omdat
Sinterklaas efkens naar me keek, wa mot dan den
mensch gelukkig zijn as ie... niet in toeval geleuft,
om 't dan maar zoo te zeggen.
En nou 'n „toeval" uit den groote-menschentijd.
't Is enkele jaren gelejen, as ik in blijdschap begos
te begrijpen, dat er duuzenden waren, die nut en
plazier, 'n bietje geluk zeivers puttenden uit m'n
briefkes. Eerlijk gezeed: 'k had daarop nie gerekend,
'k Had gedocht hogstens wa plazierige verstrooiing
te brengen. Maar de honderden, honderden brieven
vertelden van meer en toen... toen bliksemde er in-
eenen 'n fel licht laanks mijnen kop, waar ik stijf
.van schrok.
'k Had geperbeerd den buiten zoo kleurrijk meuge-
lijk te verven. Den zonnenopgaank zooveul meugelijk
eer te geven mee m'n Moeders' taal.
Ik wist, uit de brieven, van alle hoeken van de
weareld, da'k duuzenden paren oogen opengedaan
had veur God's schoone schepping.
Toen docht ik aan de blinden, 't Was in 'n volle
zaal van vrinden, waar 'nen lammen blinde in 'n
wageltje lusteren kwam naar den Dré.
Da was 't felle bliksemlicht dat er as 'n blaauw
mes veur m'n oogen snee en waar ik zoo van schrok.
God-allemachtig, wa-d-'n verdriet gezaaid in die
zwarte weareld van de blinden, as ik schreef over
de kleuren, 't licht, 't goud van den buiten.
En in m'nen gedachtengaank van Brabaander, be
sloot ik: „gin natuurtafreelen meer, dan maar niks
as „flaauwekul", mee 't gevolg: rap de brievenschrij-
.verij stoppen."
't Was veul verlies, om *t schonste nie meer te
meugen opschrijven, maar 'nen blinde, maar hon
derden blinden verdriet doen, die, blijkens deuzen
mensch in da wageltje, tóch in kennis kwamen van
m'n geschrijf neeë!
Ok Trui wilde 'r niemeer van heuren.
Dezelfste week, amico, viel 'nen brief binnen na
mens... 'n heel instituut van blinden!
'k Zal 'm nie op gaan zoeken, den brief was uit
Grave, maar den inhoud was meer dan duuzend
keer genogt, om... sjuust dieper in te blijven gaan
op de onderwerpen, die 'k gemeend had te motten
loslaten.
Trui en ik, we keken malkaar aan, laanger dan
efkens, en we zeeën niks!
Dieën brief kwam recht uit den Hemel. En de
boodschap luidde: „veuruit, Dré en beter dan vroe
ger, horre!"
Trui zee niks, nikske nie. Nooit hee ze mee één
woord gerept, maar... amico, van da-d-oogenblik af,
was zij den hoofdredacteur, horre! Gij waart da
baantje ten opzichte van mij, toen meteen kwijt...
nouw verstade gij me wel.
Toeval...?
Mot ik, na zestig jaren, weer mijnen klomp trek
ken...?
Daar is gin toeval!
As den mensch, buiten zijnen wil en buiten z'n
macht op 'nen tweesprong gesukkeld is, dan dan
zal 't efkens bliksemen deur zijnen kop. Dan zal je
efkens stille staan op den tweesprong, om dan rap
mee alle zekerheid den sjuusten weg te kiezen!
Desnoods mee nog "nen por in zijnen rug van z'n
Trui! „Veruit, marsch, schiet op! Sta nie te teuten,
zekkoe!"
Zoo
wezen eenen keer blinden mij den weg!
Op den oogenblik da'k den verkeerden pad wou
kiezen, in mijnen schrik.
Meer brieven, geregeld brieven mocht ik later van
blinden ontvangen, 't Scheen me te lukken, in deus
goeie vrinden en vrindinnen huilie duster leventje,
kleur en licht te brengen.
Ik leerde werendig op mijnen ouwen dag 't Braille
schrift, dat de kléine moeite van 't leeren wèèrd is.
Dat is 'n prachtig, deur God geinspireerd schrift, dat
'nen gouwen sleutel tot de kennis en de ptenschap,
tot 't le ven-zei vers is, veur eiken ment.. die mis
deeld wier in t licht van d'oogen. Ik wil zeggen, 't
is de moeite wèèrd om kennis te maken mee deuzen
van God gegeven gouwen sleutel.
Zoo kreeg ik verlejen week 'nen brief uit Utrecht,
groote, cartonachtige vellen pampier mee duuzen
den ingedrukte punten, die dan letters veurstellen.
En 't is deuzen brief, die me vandaag, nouw ik
me veur mijnen wekelijkschen correspondentie zette,
veur 'n directe taak stelde. Misschien ik weet na
tuurlijk nie, misschien zal deuzen blinden-brief
veur 'n aander 'n fel, schrikkelijk licht laten slaan
deur heuren kop. Zal „per toeval" deuzen brief on
der „heur" oogen komen en 'n stuk geluk wegge
legd zijn, veur twee menschenkinders van God.
Misschien... en ik wil er gèren, gèren aan helpen!
Den pukkeltjesbrief luidt:
„Utrecht, 16 Juni 1935.
Geachte amiko Dré!
Voor mij als geheel blinde is het altijd zoo aange
naam uw brieven te hooren voorlezen. Vooral die
over Gods heerlijke schepping, de bosschen, bloemen,
vogels enz. Gij zult zeggen: wat heeft hij, blinde,
daar nu aan. (Neeë, Jan! Da weet ik beter, kearel!)
maar gij moest eens weten, hoeveel ik geniet van
dat alles, temeer omdat gij dat alles zoo kleurig be
schrijft". (Ik heb „kleurig" onderstreept, amico! Ge
ziet!)
„Maar nu zal ik eens vertellen, wie ik ben.
Ik ben een 35-jarige ongehuwde man, uit Utrecht.
Niet altijd ben ik blind geweest. Nee, Dré en Trui,
schrikt niet, want gij zijt vader en moeder, maar
ik was twintig jaar, toen ik, met het verlies mijner
oogen, meteen alles verloor, wat het leven beloofde
Is dat niet jammer, Dré, van jonge plannen? Nu zit
ik in een zeer klein en donker huisje, waar niets
wil of kan groeien, en bloeien, dan muizen, die ik
nu en dan hoor. Ik heb ook geen tuin of plaats
Daarom vraag ik beleefd: schrijf toch maar heel
veel over het schoone der natuur, dan zie ik alles
weer zooals vroeger,
Nu in allen ernst en bescheidenheid nog een be
leefde, dringende vraag. Dré, weet gij voor mij een
goede, lieve vrouw, die door haar liefde wat meer
zonneglans en aangenaamheid en warmte zou Wil
lpn brengen, in mijn koude, donkere leven, van mij
als blinde?
Het zou een daad zijn, van ware en hooge chris
telijke naasteliefde om mij, als blinde, zoo geluk
kig te maken. Ja, Dré, wat zou ik gelukkig zijn!!!
Als gij mij hierin nu eens wat kan en» wil hel
pen; want gij schrijft genoeg. Het zal wel niet zoo
heel gemakkelijk zijn, maar Dré, probeer 't eens
voor mij.
Met beleefde en vriendelijke groeten ,ook aan uw
vrouw Trui, van uw onbekende vriend
Enz.
Zijnen naam hou ik veur me, amico.
Mocht er 'n goei, 'n offervèèrdig christinneke zijn,
die heur geluk wil vinden in 't brengen van licht
aan 'nen blinden sukkelèèr, dan gelieve zij heuren
brief te richten aan:
Dré te Ulvenhout.
Da komt altij terechte.
Nie schrijven aan Redakties asteblieft, daar kan
gemakkelijker wa kwijt raken, dan bij mijn thuis.
Ed nou 's zien, amico, of 't groote „Toeval" verder
werken wil.
Maar nu schei ik er af. Vol!
Veul groeten van Trui en as altij gin horke min
der van oewen
toet a voe
DRÉ.
N.B. Natuurlijk wordt over 't eventueel verdere
verloop van deuze zaak, niemeer geschreven deur
mij. De rest blijft 'n diep geheim tusschen schrijf
ster, Utrecht en Ulvenhout! D.
i üt de OMGEVING
LANGEND IJ K
VERGADERING BANNE NOORD-SCHARWOUDE.
Laatste vergadering van den Voorzitter,
de heer J. Ootfers.
De banne hield een vergadering van bestuur en
ingelanden in Hotel ..Concordia" alhier. De op
komst was vrii bevredigend.
Voorzitter, de heer J. Ootjers, opende de vergade
ring met woorden van welkom. Spr. had meer in
gelanden ter vergadering verwacht.
De secretaris, de heer S. Schuitemaker las hier
na de notulen der vorige vergadering voor. welke
onveranderd werden goedgekeurd en vastgesteld.
Ingekomen stukken waren er niet te behandelen
en werd overgegaan tot het vaststellen van de be
grooting voor het iaar 1935.
De penningmeester las post voor post voor. Het
beginsaldo was f 1197.20. De uitgaven werden op
een totaal bedrag van f 5603.24 geraamd. De om
slag werd vastgesteld op f 16.— per H.A. Voor de
Noord-Scharwouder Polder op f 8.— per H.A. en
f 3.47 per H.A. voor het verdolven land in de Heer-
Hugowaard. De ontvangsten met inbegrip van het
batig saldo van de vorige dienst werden geraamd
op f 7197,93. Uitgaven f 5603,24. alzoo een vermoe
delijk voordeelig saldo van f 1594.69.
De begrooting had ter inzage gelegen en er waren
geen schriftelijke klachten ingekomen.
Geen verlaging van lasten.
Vanuit de vergadering werd een vraag gesteld,
of het niet mogelijk was. de lasten te verlagen, in
verband met het tamelijk hooge batig saldo.
De voorzitter antwoordde, dat dit ook in het be
stuur onder oogen was gezien. Het bestuur heeft
echter na rijp beraad besloten, niet met een voor
stel tot verlaging te komen. Het is wel aan te be
velen, als men in dezen tijd een kleine-reserve heeft
Daarom komt het ons dit iaar niet gewenscht voor,
verlaging toe te passen. Voor de nieuwe Mosselen-
brug is het indertijd ook mooi geweest, dat men
een reserve had. Wanneer dat niet het geval was
geweest, zou men nu lastenverhooging hebben moe
ten voorstellen. Wanneer mogelijk zal het volgend
iaar een dergelijk voorstel worden gedaan.
De heer K. Jongert was van meening. dat het
geld goed bewaard wordt. Spr. is er voor, dat het
volgend iaar. bii een eventueel overschot, met een
verlagingsvoorstel wordt gekomen. Spr. informeer
de. of er nog menschon zijn die niet betalen.
Voorzitter antwoordde, dat dit heel best ging,
dank zii de ijver van den secretaris-penningmeester.
De heer Jongert vestigde hierna de aandacht op
een post aan zaal huur, groot f 25,—. Waar is
dat van?
De Voorzitter antwoordde, dat dit is voor het lo
kaal in het gemeentehuis, waar steeds wordt ver
gaderd.
De heer Jongert meende, dat men wel een zaal
voor niets kon krijgen. Er wordt toch verteerd bii
vergaderingen.
Voorzitter merkte op. dat dit toch weinig was.
De heer T. Kostelijk zou, als de gemeente nood
lijdend werd. wel willen verhuizen. Spr. vindt de
huur wel wat duur. voor die vier of vijf vergade
ringen.
De heer Jongert wilde, als het van de gemeente
was, heelemaal niets betalen.
Of ze daar nu 25 gulden meer of minder te kort
komen. Het moet tenslotte toch weer bii de menr
schen vandaan komen, die het betalen kunnen.
Spr. wilde het liever aan de burgers geven.
De Voorzitter zeide, dat de betaaldagen ook in
het gemeentehuis worden gehouden.
De heer Barten merkte op. dat het om 10 vergade
ringen gaat.
De heer K. Jongert meende, dat. waar dit een
gesalarieerde betrekking was. die zitdagen wel aan
huis bij den penningmeester konden worden ge
houden.
De Voorzitter zeide. dat men dan wel met het
salaris rekening moest houden, waarmee de heer
Jongert het niet eens was, inolaats van er bii kon
er wel af. Er zijn er wel meer. die veel harder moe
ten werken voor minder geld.
Voorzitter vroeg, of het ook des heeren Jongerts
bedoeling was. dat de stemmingen bij den penning
meester aan huis werden gehouden.
Na nog eenige besprekingen zeide de heer Jon
gert de uitgaven te willen verminderen op alle mo
gelijke manieren.
Tenslotte besloot men, een brief aan het gemeente
bestuur te schrijven, met verzoek de zaalhuur van
f 25,op f 15,terug te brengen.
De begrooting werd hierna vastgesteld.
Tot rekening-nazieners werden voor het volgend
iaar benoemd de heeren J. Zijp. K. Zeeman en K.
Jongert.
De rondvraag leverde niets bijzonders op. waarna
Voorzitter zijn sluitingswoord uitsprak. Dit was
meteen zijn zwanenzang als Voorzitter van de
banne. daar de heer Ootjers den 70-iarigen leeftijd
heeft bereikt In verband hiermede schetste spre
ker de aangename samenwerking, welke steeds in
het bestuur en met de ingelanden is geweest. Het
spijt spr. ontzettend, dat deze beslissing is geno
men, aangezien hij zich nog jong genoeg voelt om
deel uit te maken van het bannebestuur. 21 Jaren
heeft spr.*zitting gehad in het bannebestuur. Er is
wel eens verschil van meening geweest, maar dat,
is goed. Daaruit komt wel eens iets goeds voort.
Spr. dankte voor het in hem gestelde vertrouwen.
Voorzitter herinnerde aan de Mosselenbrug-kwes-
tie, waarbij hij steeds op het standpunt, heeft ge
staan, dat het Geestmerambacht hieraan ook moest
bijdragen. Dit heeft men verloren. Toch kan men
er trotsch op zijn. dat de brug tot stand is geko
men door ons alleen en men niemand naar de oogen
heeft te kijken.
De heer A. Barten Pz. dankte in eenige hartelijke
woorden den Voorzitter voor hetgeen deze in de
vele jaren van zijn bestuurslidmaatschap voor de
banne heeft gedaan.
ZUID-SCHARWOUDE.
De heer Van Kleef, de vijfde op de R.-K. lijst voor
de gemeenteraadsverkiezing. Heeft na vele strub
belingen, tengevolge van de'houding van den heer
Weel. de benoeming aangenomen.
OUDKARSPEL.
Burgerlijke Stand over de maand Julï»
Geboren: Durk IJpe, z. v. IJ. Groenhout en G.
Bakker; Jan, z. v. K. van Oversteeg en G. van Twuij-
ver;Geeri, d. v. H. J. Mooij en T. Keijzer, Jan, z. v.
J. Th. Valkonet en G. de Wit: Justine Wilhelmine,
d. v. H. W. Möller en M. Kos: Maria. d. v. M. Hoog
land en C. Schuitemaker; Jan. z. v. K. Kliffen en
J. F. Valkonet.
Ondertrouwd: W. G. F. de Ruiiter. oud 30 jaren,
van beroep onderwijzer en J. van Herwerden, oud
26 iaar. onderwijzeres.
Overleden: G. W. Vlot. oud 68 iaar. echtgen. v.
C. van Herwaarden, wonende te Hardinxveld.
Loop der bevolking over de maand Juni.
Ingekomen: A. E. Jansen, van Noord-Scharwoude:
P. Landman, van Callantsoog: N. Stegers. van N.-
Scharwoude: C. E. de Jong (echtgen. P. Paarlberg),
van St. Pancras: R. Coevert. van Twisk.
Vertrokken: C. Beers en gezin, naar Noord-Schar
woude: J. Kaas naar Amsterdam: K. de Hart en
gezin, naar Alkmaar: E. M. Mulder, naar Zuid-
Scharwoude: J Schoen en gezin, naar Heer Hu go-
waard: Wed. C. Harf—Dirkmaat en zoon. naar Llm-
men; L. Visser, naar Alkmaar.
NOORD-SCHARWOUDE.
Burgerlijke Stand over de maand Juli '35.
Geboren: Cornelis. z. v. Simon van Diepen en
Elizabeth Kramer: Antie. d. v. Gerrit C. Kleimeer
en Fetie Witteveen.
Gehuwd: Perus Nicolaas Oudeians. 24 iaar. wo
nende te Graft en Catharina van Straaten. 19 iaar,
wonende alhier: Cornelis Keeman. 25 iaar. wonende
alhier en Neeltie Jannetje Bos. 22 iaar. wonende
alhier; Nicolaas Jacobus Commandeur, 29 jaar, wo
nende te Haarlem en Hendrika Agatha Bruijn, 21
iaar. wonende alhier.
Overleden: Cornelis Swager. 67 iaar, echtgen. v.
Jacoba de Geus.
HA RENKARSPEL
WAARLAND.
Aanbesteding.
Het bouwen van een woonhuis met kapberg en
bergplaats voor den heer J. Nap. is gegund aan
A. Zuidscharwoude, Noordscharwoude, timmer
werk; C. Langendijk, Heerhugowaard, metselwerk;
en P. Kamp. Heer-Hugowaard, schilderwerk.
Voetbal.
Con Zelo 2 speelt thuis tegen Voorwaarts 2.
Con Zelo Jun. A—S.B.C. Jun. A.
HOOGWOUD
De heer T. Oepkes te Hoorn op Terschelling heeft
bericht gezonden, dat hij ziin benoeming tot hoofd
van de school aan de Kerkelaan aanneemt.
Jan List. leerling van o.l.-school te Aards-
woud. is geslaagd voor het toelatingsexamen van
de R.H.B.S. te Alkmaar.
Z IJ PE
Burgerlijke Stand van 28 Jnni tot en
met 4 Juli 1935.
Geboren: Arjen z. v. Klaas Suierveld en Aaltje
de Hoop; Jantje, d. v. Meile Hiemstra en Aagje
Snijder.
Ondertrouwd: geene.
Getrouwd: Geene.
Overleden: Geene.
