Op het Houtvlot
Woeste bergstroooien en
gespierde vletter-vuisten
Over de stroomversnellingen
naar het dal.
.EEN KLEIN MEERTJE, WAAR DE EIGENLIJKE STROOM AAN
VOORBIJGAAT DAAR WORDEN DE STAMMEN GEORDEND
HISTORISCHE ANECDOTE.
Het Bezoek.
Toen bisschop Philips Brooks in Bos
ton, Amerika's beroemdst© kanselrede
naar van het einde der vorige eeuw, na
een zware ziekte herstellende was, bezocht
een wegens zijn vijandelijke gezindheid
jegens de kerk bekende politicus zijn huis
en was verrast, toen hij niet afgewezen
werd, zooals alle andere bezoekers voor
hem.
„Waarom ontvangt u juist mij, terwijl
u zelfs uw beste vrienden, zooals men
zegt, deze eer niet waardig keurde?"
vroeg hij.
Lachend antwoordde de bisschop: „Mis
schien is dit de laatste keer, dat ik de
gelegenheid krijg u te zien, terwijl ik
mijn vrienden in den hemel zal weerzien."
RADIO-STORING MET STRAF
BEDREIGD.
In Frankrijk heeft men sinds eenigetf
tijd een wetsbepaling, die gericht is tegeni
hen, die op een of andere wijze de goed©
ontvangst van radio-toestellen storen. Hetj
is ook reeds tot een proefproces gekomen.
De bezitter van de inrichting:, welke de
storing te weeg bracht, werd voor den!
rechter gedaagd en natuurlij kerwijzef
wachtte men in radio-kringen met zeker©
spanning den uitslag af Deze beantwoord*
de echter niet aan de verwachtingen. Te*
gen den schuldige werd een boete geëischfl
van10 francs (ongeveer een gul*
den) En dat niet alleen doch ten over*
vloede wordt deze boete nog voorwaarde*
lijk opgelegd, Wanneer het betreffend©
wetsartikel op deze wijze wordt toege*
past, lcan men er weinig resultaat vaö
vernachten!
L.A
door
KARL HOLTERMANN.
WIST U AL
dat de kik*
/orsch ongevee^
20.000 eieren,
voortbrengt?,1
B dat meri
in sommige sta
ten van Indiö1
voor gevangen]
krokodillen pre*
miën uitbetaald?.
De prijs is 6 cent
per centimeter.
DE VUURPROEF DOORSTAAN.
In een Oostersch sprookje wordt ver
teld, dat een prinses, die niet trouwen
wou, ongewenschte minnaars door een on
oplosbare opdracht op een afstand hield.
Kwam een candidaat zich melden, dan
werd hij in een donkere kamer opgeslo
ten, waarin slechts een tafel stond. Op de
tafel bevond zich een schaal, waarin een
halve liter zwarte en witte zaadkorrels
van de maanbloem dooreen gemengd wa
ren. De opgave voor de trouwlustigen be
stond slechts daarin, de maanzaadkor-
rcls volgens hun kleur in twee op de ta
fel staande kleinere schalen te sorteeren.
Wanneer selchts een enkel zaadkorreltje
in de verkeerde schaal terecht was geko
men, werd de huwelijkscandidaat zonder
genade terechtgesteld.
De onoplosbaarheid van dit probleem
deed natuurlijk spoedig haar invloed gel
den. De oude koning, die behalve zijn
dochter geen kinderen had, vreesde daar
om voor het uitsterven van zijn geslacht.
Alle pogingen ,om de koppige prinses van
haar besluit af te brengen, mislukten,
zoodat slechts een wonder den wensch
van den koning vervullen kon.
Toen verscheen op een dag in het paleis
van den heerscher een jongeling, bij
wiens verschijning het hart van den
ouden koning opsprong van vreugde, zöo
dat hij hem wel dadelijk als- schoonzoon
zou hebben willen aannemen. Voor de
schoonheid van den jongen man verdween
ook plotseling de halsstarrigheid der on
genaakbare prinses. Indien ze niet door
haar eed gebonden was geweest, zou ze
graag van de proef hebben afgezien. De
koning vreesde voor het leven van den
jongeling, daarom waarschuwde hij hem
nadrukkelijk, van zijn plan af te zien.
In stilte hoopte hij, de een of andere uit
weg te vinden, die de moeilijkheden zou
overwinnen.
De jonge man echter wees trotsch de
waarschuwing van den koning terug en
stond erop, zich dadelijk aan den proef te
onderwerpen.
Volgens zijn wil geleidde men hem direct
in de donkere kamer en sloot hem op. De
s dat de neus*
hoornvogel zijn
broedend wijfje
inmetseld?.
uurwijzer was nog niet afgeloopen, "toen
de jonge man reeds een teeken gaf, dati
hij met de hem opgedragen taak gereed
was. De bange spanning ging over in een
algemeen gejuich, toen uit het onderzoek
bleek, dat de eene schaal uitsluitend wit
te, de andere daarentegen slechts zwarte
maanzaadkorreltjes bevatte.
Door reeds gesorteerde maanzaadkorreïs
mee te brengen, had de jongeling de on
mogelijk uit te voeren opdracht volbracht*
DE TALISMAN. Bovenstaande Engel*
sche vliegster onderneemt geen enkele
vlucht zonder haar kleine Schotsche ter
riër mee te nemen. Hij brengt haar geluk,
beweert ze, en wij willen slechts hopen,
dat ze in haar geloofd niet teleurgesteld
wordt.
HIER EN DAAR GRIJPEN ZIJ EEN
VAN DE HOUTEN REiUZEN
STAM VERSTOREN DE RUST
De romantiek is nog niet uitgestorven.
Od de rivieren en stroompjes, op de me
ren en kanalen schieten de motorbooten
en de sleepbooten voort, soms geremd
door een lange sleep aken. Deze rivieren
en stroomen zijn ons door de tochten van
jaren achtereen vertrouwd geworden, wij
kennen elk hoekje, elke strooming, elke
bocht. Minder bekend zijn echter de wa
teren, waarlangs de .houtvlotten. naa<r..ae
dalen trekken!
Ieder voorjaar en in het begin van den
iomer, als de sneeuw geheel gesmolten
is. als het allerergste zwellen van de berg
stroompjes achter den rug is. komt het
beroep van den vlotter weer in eere. Van
af de plaatsen, waar gehakt wordt, zijn in
den winter en het voorjaar de reusachti
ge dennc- en soarreboomcn. ontdaan van
hun takken, naar het water vervoerd,
waar zij later tot vlotten worden vereenigd
Stam naast stam. alles gezond, krachtig
hout Verleden iaar zag deze weide
langs het water er nog uit als een dicht
begroeid bosch. Thans is de storm er
door getrokken de bijlen der hout
hakkers en is alles neergeveld!
Dan komen er plotseling heele troepen
gespierde mannen, belast en beladen met
bijlen, staaldraden, haken en waterlaar
zen. Zii rooken hun korte Diinies en wis
selen haast geen woord Paarden sjok
ken achter hen aan. Bij de hakplaats ge
komen. werpen zii hun last neer en halen
eens diep adem. Het water van het berg
stroompje is hier wat rustiger, de bocht
erin heeft een klein meertje gevormd,
waar de eigenlijke stroom voorbij bruist.
Men spreekt weinig, men gaat aan den
arbeid, voordat de zon goed en wel achter
de bergen is weggekropen! Kettingen
worden om een geweldigen stam gesla
gen en onder een ,hu" en een „hort" slee
pen de zware paarden de stammen in het
opspattende water. De eene stam na de
andere wordt van ziin plaats gehaaid en
glijdt in 'het water steeds verder wordt
het water met drijvend hout bedekt!
De vlotknechten brengen de levens
middelen thans op het vlot, stapelen wat
hout op. om een vuurtje te kunnen aan
leggen, bouwen soms een hutje op het
vlot en het groote oogenblik is aan
gebroken!
De lange stoklten stooten oii den bodem
van het water, krachtige mannen druk
ken het vlot in het midden van de stroo
ming. Op de punt van het voorste vlot
staat de vlotmeester en geeft ziin bevelen:
hij dwingt het plompe, onbevallige vaar
tuig zijn wil op te volgen! Het vlot steekt
de neus uit het water op, duikt dan stei
gerend in de versnelde strooming! De
mannen springen op het vlot en zetten
zich met hun lange stokken schrap tegen
de geweldige kracht van het water! Zijn
zii niet sterk genoeg, dan zit het vlot spoe
dig op den oever en wordt het door de
stroom uit elkaar getrokken! Maar alle
spieren staan gespannen! Langzaam draalt
de kop van het vlot in de goede richting,
naar het midden van het bruisende wa-
water De stroom pakt het nü
gaat het met een 15-kilometer-vaart naar
het dal toe!
Zwaar was het werlc en bovendien ge
vaarlijk en niet minder zwaar en gevaar
lijk is de taak. die de mannen te wachten
staat. De stroom schiet tusschen de her
waarts verspreide rotsblokken hoen, kookt
en bruist rondom het vlot! Geweldig
is de kracht van de watermassa! Sterker
drukt de stroom tegen het lós-vaste vaar
tuig rotsblokken en kiezelbankcn
versperren soms den weg Maai': de
mannen op het vlot staan klaar; in hun
stalen vuisten klemmen zii hun lange
stokken! Soms stooten die stokken plot-
Hieronder: HET VLOT WORDT SAMENGESTELD.
Re cht s:
OP DE BREEDE RIVIEREN MAAKT MEN HET ZICH GEZELLIG OP DE
VLOTTEN
Hieronder:
LANGS WILDE STROOMINGEN, TUSSCHEN ROT
SEN EN KIEZELBANKEN DOOR, NAAR HET DAL.
I Langzaam, haast
plechtig, hebben enkele
van de mannen hun
hooge waterlaarzen
aangetrokken. Dan ne
men zii van puntige
haken voorziene stan
gen en stappen in het
water. Hier en daar
grijpen zii een stam.
verstoren de rust van
de houten reuzen: de
stammen worden geor
dend en op bepaalde
plaatsen gelegd. Lang
zaam komt. er orde in
de stammenchaos van
eerst, ziet men de
vorm van vlotten ont
staan De groote zaag
molens in het dal
wachten! Maar zóó
ver is het nog niet. Er
is thans slechts een
béétje orde in de zaak
gekomen De stammen
moeten nu nog aan el
kaar verhonden wor--
den! Zii moeten al
die honderden stam
men tegeliikertiid
aan één wil kunnen
gehoorzamen: aan
dien van den vlot
meester De vlotknech
ten moeten het vlot nu
tezamenvoegen tot éen
gehe-el! Staaldraad-
stroppen worden om
de stammen gescho
ven krachtige man
nenvuisten trekken die
aan! Trekkent-ot.
stam naast stam ligt.
Dan is het. gebeurd: 't
vlot. is gereed voor het
ver-trek -naar het dal!
seling op den grond en dwingen het vlot
een andere richting in te slaan. Met alle
kracht moeten zii zich tegen de stam
men afzetten. De man aan het lange roer
ligt bijna plat voorover, zóó sterk is de
druk van den stroom!
Intusschen ijlt het vlot voort over het
kokende water. Geweldig is de last die
het water draagt en geweldiger is de
druk, die de vlotknechten gezamenlijk in
sommige gevallen moeten uitoefenen! Als
de stroom een bocht maakt, moet het. lan
ge vlot zich er bij aanpassen! Dan kra
ken de stalen kabels en ziin bijna tot
scheurens toe gespannen! Soms lukt
het niet om het vlot uit de buurt van een
rotsblok of een kiezclbank te houden en
springen de stammen krakend omhoog...
trekken aan hun kettingen en kabels!...
Jarenlang brengen de vlotters het hout
reeds dalwaarts. Het is hun beroep! Zil
kennen het water en weten precies hoe
zii de gevaren en listen ervan omzeilen
moeten! Weliswaar toont menig kruisje
of kapelletje langs den oever aan. dat
hier een vlotknecht ziin beroep ten offer
viel. doch anaere vervingen hem en in het
voorjaar en den zomer suizen de vlotten
opnieuw naar het dal. langs de berg
stroompjes Daar beneden als het vlot
in rustiger water komt. als de snelheid
belangrijk vermindert en er geen hinder
lijke rotsblokken de thans veel breeder
geworden bedding meer versperren, wis-
schen de vlotknechten zich het zweet van
het voorhoofd, rusten zii uit. ziin tevre
den. dat het zware werk met welslagen
bekroond is!
Maar niet lang 'duurt die rust. Soms
gaan zii weer terug om een nieuw vlot
te halen. Anders voegen zii do uit de
bergen gekotmen. betrekkelijk korte vlotten
tezamen tot één. heel lang vloten
zetten de reis voort, dagen-, soms weken
lang
