De B
rabantsche
Brief
van D
De geheimzinnige vrouw
van Le Havre.
De rose achtergrond van het jongste
Fransche schandaal.
SERPENTINES UIT AUTOBUSSEN.
Gecompliceerde autobotsing.
Griezelige vondsten*
BOUW VAN NIEUWE REUZENSCHEPEN?
nare Hoofdpijn
OP ONBEWAAKTEN OVERWEG GEDOOD.
Vijffrancstukken voor rijksdaalders.
EEN' SCHOOXE PARIJSCHE
BRACHT HET HOOFD OP HOL
VAN ALLE DOUANIERS VAN DE
KOFFIEHAVEN.
FRANKRIJK heeft weer eens een
schandaaltje te verwerken. Een
schandaalTJE? Een reuzen-schan
daal! Slechts enkele dagen na de
straatgevechten te Brest en Toulon komt uit
een andere Fransche havenstad Le Havre het
bericht van een corruptieschandaal van meer
dan geweldige afmetingen! Smokkelarij, te
lage tolrechten, wisselvervalschingen en in de
eerste plaats omkooping van ambtenaren,
waardoor de staat millioenen verlies leed en
die tevens een droef beeld geven van de voort
woekerende corruptie onder de „beste" krin
gen van Frankrijk, een beeld, dat de Fran
sche burger wel tot verontwaardiging moet
drijven, zijn daarbij in het spel.
Juist Le Havre, de Fransche wereldmarkt voor kof
fie, stond in Frankrijk in het teeken van de grootste
soliditeit. Men wees er steeds op, dat de moraal van
Le Havre nog steeds de moraal was van den eer
lijken koopman. En juist hier moet het nu blijken,
dat de eigenlijke aanstoker en leider van de gang
sterbende, die 't douaneschandaal veroorzaakte een
vrouw is en wel een verstandige, schoone en
tevens sluwe Parijsche, die de beambten van de
koffiehaven het hoofd totaal op hol bracht!
De locale bladen en de Parijsche kranten kunnen
nog niets over de resultaten van de onderzoekingen
meedeelen; doch zij verhalen drastische dingen over
de vele details, die de anders zoo vreedzame stad in
koortsachtige opwinding zetten. Iedereen is rad do
zaak bezig, overal spreekt men er van - vermoedens
en kletserijen zijn aan de orde van den dag. De bur
gemeester van Le Havre, een zekeren Meyer, heeft
de steen aan het rollen gebracht: op een morgen
werden verschillende van de hoogste en aanzienlijkste
ambtenaren van het haven- en douane-bestuur gear
resteerd, een gebeurtenis, die als een loopend vuurtje
door de stad ging. In de cafés, op de beurs en in de
winkels vertelde men elkaar, wat deze of gene „reeds
lang vermoed had". Tenslotte werd het aantal ver
dachte ambtenaren en burgers zóó groot, dat het
stadsbestuur een ernstige vermaning moest afkondi
gen om voor&l toch óf te wachten!
De grootste verrassing beleefde men ech
ter, toen er werd vastgésteld, dat de geheim
zinnige aanvoerster van de corrlij5tierooftocht
een schoone, doch onbekende vrouw 'in Parijs
was, die in den loop der tijden de ambtenar
ren van het provinciestadje, als ze „voor
dienstzaken" in de hoofdstad verblijf hielden,
in haar netten ving. Chantage dus. Na de
eerste pas op het hellende pad werden zij
meestal een willoos werktuig in de handen
van de verleidster. Te oordeelen naar de ge
ruchten moeten de „reizen" der hoogere
douane-ambtenaren inderdaad allesbehalve
deugdzaam geweest zijn!
Nóg zijn de geheimen van Le Havre niet volledig
ontraadseld! De ketting van verrassingen schijnt
echter >,nog niet gebroken te zijn. De arrestaties gaan
ongestoord verder. Men zou bijna meenen, dat het
grootste deel van de haven-society meegecrompromit-
tcerd is!
De jeugd brengt nieuwe verkeersge
varen.
De K. N. A. C. schrijft ons:
Er gaat schier geen dag voorbij, of het moderne
verkeer stelt ons voor nieuwe en onverwachte pro
blemen, met de daaraan verbonden moeilijkheden
en gevaren.
Het is namelijk een veel gebruikte gewoonte ge
worden, van de in autobussen toerende jeugd om
door het uitwerpen van veelkleurige serpentines van
haar levensvreugde en vacantiestemming te getui
gen. Dat daarvan echter reeds verkeers-ongevallen
het gevolg zijn geweest, doordat niets vermoedende
weggebruikers door de uit de bussen geworpen rol
letjes papier werden geraakt en daardoor de con
trole over hun voertuig kwijt raakten, geeft ernstig
te denken. De daaruit ontstane gevaren onderschat
te men niet. hoe overdeven de bezwaren tegen dezen
vorm van kinderlijke vreugdesuiting ook mogen
schijnen. Het is dan ook te hopen, dat de leiders
of onderwijzers in het vervolg het medenemen en
uitwerpen van serpentines -zullen verbieden. De
vreugde van de jongens en meisjes zal er niet min
der om zijn. En de veiligheid van het verkeer zal
dan niet meer in het gedrang komen.
Een ernstig- en een lichtgewonde.
Donderdagmiddag heeft op den Wouwscheweg te
Roosendaal een gecompliceerde autobotsing plaats
gehad, waarbij twee personen gewond werden, waar
van een ernstig.
Een personenauto uit de richting Hoedekenskerke
kwam ter hoogte van „Oud Anker" in botsing met
een auto, die uit de tegengestelde richting naderde,
waarna zij tegen een stilstaande auto reed en vervol
gens in een sloot terecht kwam. De drie inzittenden
waren spoedig op het droge. Mej. Steenbakker was er
het ernstigst aan toe. Zij had een dubbele bekken
breuk bekomen en werd naar het R.K. ziekenhuis
„Charitas" te Roosendaal overgebracht. Haar broer
was er minder ernstig aan toe en had slechts snij-
wonden opgeloopen. De chauffeur, de heer P., bleef
ongedeerd. Alle drie inzittenden waren afkomstig
uit. Hoedekenskerke.
De politie heeft de zwaar gehavende auto, die eeni
gen tijd later op het droge is gebracht, in beslag ge
nomen. Ook de stilstaande auto was ernstig bescha
digd, terwijl de derde auto slechts lichte averij op
liep.
Drie lijken opgegraven op een stuk
grond aan de Nederlandsch-Bel-
gische grens.
BEROERING ONDER DE BEVOLKING
In het dorp Wu est wezel aan de Neder-
landsch-Belgische grens worden de gemoe
deren heftig in beweging gebracht door
eenige griezelige vondsten op een stuk hoo-
ger gelegen boschgrond van den landbouwer
De Bie in 't gehucht Achterbrug vlak bij de
Nederlandsche grens.
In de maand Juni van 't jaar 1933 groef de voer
man Lenacrts aldaar op genqemd perceel naar za
vel, en soort leem, toen hij op ongeveer een meter
diepte gekomen, plotseling op een lijk stiet, dat in
verregaanden staat van ontbinding bleek te ver-
keeren.
Hevig ontsteld waarschuwde de man de
politie en 't parket uit Antwerpen was spoe
dig ter plaatse om een uitgebreid onderzoek
in te stellen. Geen licht kon echter in deze
duistere zaak worden gebracht en het ge
vonden lijk werd op het kerkhof te Wuest-
wezel bijgezet.
Toen de landbouwer de Bie een jaar later,
nl. in September 1934, op hetzelfde perceel
eveneens naar zavel dolf, deed ook hij een
zelfde ontdekking. Wederom werd een lijk
gevonden en opnieuw werd een uitgebreid
onderzoek door de autoriteiten ingesteld.
Maar ook nu weer zonder resultaat. Opgra
vingen in de omgeving werden gedaan, maar
niets werd meer gevonden.
Lenaerts, dien 't geval erg had aangegre
pen, was er eenigen tijd niet toe te krijgen
op het betrokken stuk grond te gaan wer
ken. Thans echter kwam hij er eindelijk wel
toe er weer zavel te delven Men kan zich
echter 's mans schrik voorstellen, toen hij
ook ditmaal, Woensdag nl., op een lijk
stuitte.
Wederom werd de politie met deze vondst in ken
nis gesteld, en aan politiecommissaris Blommaert,
die 't onderzoek leidde, deelde Lenaerts mede, dat
het hem opgevallen was. dat de zavel op de plaats,
waar de lijken gevonden waren, erg los zat, zoodat
vermoed kan worden, dat deze nog kort geleden
was .omgewoeld. Besloten werd nogmaals een uitge
breid onderzoek in te stellen, vooral op die plaat
sen, waar vermoed werd, dat de aarde was om
woeld.
Wie beschrijft de verbazing, toen reeds spoedig, op
nog geen meter diepte, opnieuw een geheel vergaan
lijk werd gevonden. Hoe het parket uit A.ntwerpen
zich ook inspande, geen licht kon tot dusver worden
gebracht in deze lugubere geschiedenis.
Wat het geval dubbel geheimzinnig maakt is het
.feit, dat resten van kleercn noch. knoopen werden
gevonden. Over den tijd, dien de lijken, waarvan de
laatste drie van jeugdige personen zijn, in den grond
hebbengelegen is moeilijk iets- met zekerheid- te
zeggen, hoewel de deskundigen van oordeel zijn, dat
ze er slechts enkele jaren kunnen geweest zijn, om
dat lijken in zavel gelegen zeer spoedig vergaan.
Men staat dan ook voor een raadsel.
Do plek, waar de lijken gevonden zijn is slechts
een twintig meter verwijderd van de woning van De
Bie. Onderzocht is of men te doen kan hebben met
een oud kerkhof of vroeger klooster. Dit was echter
uitgesloten. Nog werd even gedacht aan den groe
ten oorlog. Wuestwezcl bleef echter verschoond van
gevechten, zoodat men ook de gedachte aan gevallen
Duitschers moest prijsgeven.
Thans is het ernstig vermoeden, ontstaan, dat
men hier staat voor een vreeselijke misdaad, waar
bij men elk spoor van herkenning met opzet heeft
weggenomen.
De Procureur des Konings heeft intusschen last
gegeven, het heele perceel af te graven, teneinde
te onderzoeken of er zich nog meer lijken bevinden
en tevens of er iets verborgen is, dat licht, in deze
geschiedenis zou kunnen brengen. De leiding van
dit werk is opgedragen aan commissaris Blom
maert.
De wildste geruchten doen natuurlijk de ronde
onder de grensbewoners en 't is te wenschen, dat
het commissaris Blommaert, die met een onverzet-
telijken wil aan 't werk toog, moge gelukken licht
te brengen in deze historie, opdat de rust in ge
noemde buurtschap terugkecre.
Plannen van den Amerikaan Paul Chapman.
Schepen nog grooter dan de „Normandië"
en de „Queen Mary."
Paul W. Chapman, de vroegere president
van de United States Lines, heeft het plan
opgevat enkele nieuwe „superliners" te bou
wen. Hij heeft de betreffende ontwerpen, die
voorzien in den aanbouw van twee schepen,
welke nog grooter zullen zijn dan de „Nor
mandie" en de „Quecn Mary", bereids bij de
regeering ingediend.
De schepen zullen een lengte hebben van 1250 voet
en een snelheid van 38 knoopen, zoodat zij den At-
lantischen Oceaan in minder dan vier dagen zullen
kunnen oversteken. De bouwkosten wofden op onge
veer 50 millioen per schip geschat.
Niet alleen echter zullen de schepen de grootste en
snelste ter wereld zijn, doch zij willen tevens het
goedkoopst zijn, want volgens de opgestelde plannen
zullen zij elk 5000 passagiers kunnen vervoeren, te
gen een enkele-reis prijs van gemiddeld niet meer
dan 60. Dit is evenwel alleen de prijs voor de pas
sage, de maaltijden moeten apart betaald worden.
Het project wordt thans bestudeerd door den Mi
nister van Handel Roper en andere autoriteiten. Men
is van meening, dat de regeering haar goedkeuring
zal laten afhangen van de aanneming van de nieuwe
scheepvaart-subsidie-wet door het Congres,' in welk
geval een deel der bouwkosten uit de voor subsidies
beschikbaar te stellen bedragen zou kunnen worden
geput. Naar verluidt hebben experts van het Depar
tement van Marine zich in gunstigen zin over de
plannen uitgelaten. In scheepvaartkringen is men
evenwel minder enthousiast, daar men van mee
ning is, dat schepen van een dergelijke grootte en
snelheid onpractisch zijn. Toegegeven wordt evenwel,
dat dergéTijk'é'''scTTéptfn'iiL'tijd vfifi oorlog bijzonder
'VyKaardevol zouden kunnen zijn met het oog op het
troepenvervoer.
behoeft Uw dag niet ie vergallen.
Neem een "AKKERTJE" en Ge zijt
er van af. Bovendien, Ge proeft niets!
Prettig innemen en onschadelijk.
AKKER-CACHETS verdrijven spoe
dig Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuwpijn,
Spierpijn, enz. Slecnls 5? cent per
12 stuts en overal zijn ze verkrijgbaar.
Vader van groot gezin het slachtoffer.
Op den onbewaakten overweg ter hoogte van het
landgoed „Dennenrode" te Beilen is Donderdagmid
dag omstreeks half zes de 55-jarige A. Oostindie uit
Hoogeveen, die per motor den overweg wilde over
steken, door een uit de richting Beilen komenden
trein gegrepen en op slag gedood.
Vermoed wordt, dat het slachtoffer zijn aandacht
gevestigd had op een uit de verte naderenden trein
uit Assen en zoodoende den trein uit de richting Bei-<
len niet heeft zien aankomen. De man, die gehuwd is
en vader van een groot gezin, was onlangs uit het
ziekenhuis te Amersfoort ontslagen, waar hij werd
verpleegd tengevolge van een motorongeluk, dat hem
bij Harderwijk was overkomen.
Slachtoffers tijdens de kermis te Ginne-
ken.
Van de kermisdrukte te Ginneken, aldus de Msb.,
hebben eenige personen misbruik gemaakt om zil
veren vijffrancstukken voor rijksdaalders uit te ge
ven. Vooral in café's werd de poging gewaagd en
soms met succes. Zoo liepen de caféhouders M. in
de Prins Hendrikstraat en V. op de markt in de val.
In andere café's ging de vlieger niet, op.
De politie, inmiddels gewaarschuwd, was op haar
qui-vive en het gelukte haar een der personen, zeke
ren J. v. A. te betrappen. Hij werd gearresteerd en
procesverbaal werd opgemaakt. Later werd nog een
tweede persoon als verdacht aangehouden. Hij werd
echter op vrije voeten gesteld. Intusschen wordt, nog
■gespeurd naar een ander persoon, die zich ook. aan
deze bedriegerij schuldig maakte.
Menier,
Ulvenhout, 13 Aug. 1935.
Wijd, boven allen bloei
uit, is den gouwen stralen
krans van de zonneblom
losgesprongen, 't Eerste
eikenrood is aangegloeid;
den bronzen toon van den
Herfst zoemt nou door de
zomer-kleurensymphonie.
Jubelend klateren de
kleuren van den lesten
zommerbloei door 't oogst
lied van het jaar.
Tot in den akker vloeien
de kleuren in bonten
stroom van 't goudgele ko
ren tot de diepte van het
bloedpurper koolgewas.
Oew zielement staat te bollen van zwellend geluk,
as ge nou den buiten ziet zwijmelen in die weelde
van rijpe schoonheid, van zwaren vruchtendracht en
duuzendvoudigen kleurenbloei, onder den goudwe-
mel van de zinderende Augustuszon.
Daar kaantelt al 'n geel blaaike door de locht;
daar flitsen al gouwen stippen in 't boomenloof, den
hemel zwijgt van veugelenzang en vroeger klimt
boven de bosschen den rossen maanhol door den
klammen avond.
Ja, ik mag van m'n eigen wel zeggen 'k heb
goed voorzien hoe Oisterwijk zou vieren het innige
feest van z'n Lievrouwke. Hoe vreugderijk den bloei
zou losspringen in deus Brabantsche harten, gelijk
met den bloei van de zonneblom, die dan geheven
zou staan tot den Maria-blaauwen hemel, die stralen
zou over 'n gelukkig durpke daar in 't hart van
Brabant, onder den zon-bespatten schaduw van de
volle lindenkroonen.
Ze hiewen nie op!
'k Zou komen mee Trui, Tc moest zien het vijftien'
eeuwsch mysteriespel in d'open locht, het spel van
„Die seuvenste blvscap van onser Vrouwen."
Ollee, ik weet wel,, daar is al veul geschreven
over deus spel van Hemel en Eèrde.
Daar zijn uit dieën Maria-hof van Oisterwijk al
veul boeketten geplukt, maar meer dan zestig kee-
ren heb ik den èèrde zien bloeien, en nóg nie heb
\k ooit één blom te veul gevonden! 'k Wou gèren
ons (Trui hee meegeplukt) ons veldboeketje toonen,
dat wij meebrochten uit deuzen Hof, geplukt in 't
veurtuintje van St. Joannes zijn huizeke, dat daar
zoo schoon gelegen is met z'n rankske waar Onslie
vrouwke heur leste dagen toeft om er dan te ster
ven, om er heur zeuvenste blijdschap te ervaren,
heur zieltje met 'n paar toevallige veugels daar
den Hof uitvliedt naar den Hemel, naar heuren
Zoon...
Nie licht zal 'k dat moment vergeten, al was 't dan
spel, amico. Waant geleuft me. 't Öisterwijksche open
lochtspel hee 'n Lievrouwke, ze brocht me dichter
bij den Hemel...!
Hóe kan 't ok aanders?
's Mergens, as ik efkens was in de Pastorie, dan
toonde menier Kaplaan 'n sigarenkistje boordevol
1 mee goud, tot den raand gevuld mee gouwen sloten,
mee gouwen oorbellen, mee gouwen ringen, gouwen
gespen, stukken van eeuwen oud soms, familiestuk
ken, die 't Öisterwijksche volk van 't hart scheurde,
om 't te schenken veur versiering van de beeltenis
van 't wonderbeeld van Maria-Vreugderijke.
Hoe kan 't aanders, of zon Volk moest Pierre Balle-
dux, den leider van 't spel, mannen en vrouwen kun
nen geven, die met hart en ziel zich overgeven zou-
wen aan 't gewijde spel van „die zeuvenste bliiscap"
Hoe kan 't aanders of uit zo'n Volk moest 'n „Lie
vrouwke" komen zoo schoon, zoo lief en zoo bezield
van heuren grooten rol, as deus zestienjarig Oister-
wijk6ch maagdeke uitbeeldde veur meer dan duu-
zend toeschouwers, die nou cn dan vergatten te ase
men bij die schoone, kleurrijke tafreclcn, die ontplooi
den om dit mystieke maagdeke, om deus teere Ma-
ria-vrouwke.
Amico, ik weet, ge hebt misschien aanders gelezen-
maar da's nie de fout van deus „Lievrouwke", da's
de gewone fout van den krantenman, die naar de
première holt en voor doodvermoeide uitvoerders
komt te zitten, die dag en nacht ploeteren voor zo'n
eerste opvoering.
Trui en ik, wij waren stil bij deus spel en na me
nig tafreel keken wij malkander nie aan... maar
blaarde Trui in heur tekstboekske en stak ik m'n
sigorke weer 's aan, dat onder 't spel alweer was
uitgegaan.
„Ochirrekes, Dré, wa-d-is 't. toch schoon", zee Trui
dan en heur oogen stonden dan 'n bietje verwonderd
Of ze nie begreep hoe 't meugelijk was, dat ze hier,
op 'nen gemakkelijken stoel op de vaste groene
èèrde zat, terwijl ze toch sjuust in den hemel
zeivers had zitten turen!
Nou, ik mot zeggen, amico, daar liepen draden
tusschen hemel en èèrde.
De „stem van God", die nou en dan daverde over
den Hof, was nie de stem van Balledux, dat kóst ge
nie gelooven
En den vcugel, die nou-en-dan wegwiekte, hoog
boven den hof uit, dieën veugel leek te spannen den
draad tusschen daarboven en ons.
Waant as 't spel begon, dan wier 'n „gordijn" ge
schoven voor de zon, zoodat wij rustig zien kosten
en 't pastoorke naast mij zee toen; „Onslievrouwke
helpt zeivers ons mee, Dré".
'k Wiest daar nie aanders op te zeggen as: „hier,
stikt deus sigaar 's op, da's 'n bczonder lekkere, me
nier pastoor."
Hij, deus bravo manneke, gaf me mee zijn groot
geloof 'n stukskc van zijn goud geluk en ik kon nie
aanders teruggeven as mijn beste sigaar veur na
den-eten.
Toen stond, as uit den grond verrezen, St. Joan
nes midden in den groenen Hof, 't spel was be
gonnen.
Klèèr klonken dc stemmen over den stillen Ma-
riahof. In 'n schoone harmonie van kleur en lijn
ontplooiden de tafreelen met de Joden, met de Apos
tels, met de waterdraagsters bij de beek, overspan
nen door 'n schoonlijnig kattenrugbrugske, in de
glooiingen van den Hof.
't. Was sjuust lijk ik tevoren oe geschreven had:
het „Tooneel" hier in den ruimen buiten, mee 't
zomersch gebomte, ontworpen door den Schepper
zelvcrs, 'n tooneel moe don liootron blnamvgriizcn he
mei, mee ruischend geboomte, verders versierd mee
den kleurigen bloei van deuze maand, ja moe de
wiegende zonneblommen bezijen, mee de vleugels
die hemel en èèrde te verbinden schenen, amico,
m'n schoonste fantasie bloeide hier open in tastbare
blommen, zoo voor 't plukken.
Jazekers, zoo is '1! Waant as op 'n oogenblik St,
Jan te preken stond in den tempel van Ephese, ge
legen op 'nen heuvel en 't kleurige Volk van Ephese
daar te luisteren stond voor de pilaren van deuzen
tempel naar St. Jan zijn vergedragen woord, hij steu
nend op z'nen staf, dan stond daar 'n tafreel open-
gebloeid, amico, as 'n schoon gekleurde prent bij 'n
Bijbelsch verhaal.
Maar as Joannes dan weggevoerd wier op 'nen
wolk, dan dan pakte Trui m'n haand en 'k voel
de hoe m'n goeie wijf van schoone spanning beefde
bij deuze verwezelijking van 't geschreven Woord.
'n Complimentje is hier dalijk op z'n plek veur den
Balledux en as ie 's avonds nog doende was in den
Hof, waarboven 'n roodkoperen maan te drijven
leek op wolkenpluus, dan was ik zoo fortuinlijk hum
daar t'ontmoeten en te kunnen daanken, ok namens
Trui, voor al 't schoone, dat ie hier gewrocht hee.
Nog staat voor met het sterven van Maria, te
midden van de twaalf treurende apostelen, daar
voor Joannes' huizeke, as Onslievrouwke afscheid
nam in heur doodsuur.
Wat lag ze daar schoon, as heur zieltje onder den
jubel van orgelmuziek en Engelenzang die den
hof overstroomde as dat schoone zieltje zoo den
hemel ingejubeld wier.
Wat lag ze daar, 't nietig figuurke. haalvelings
gekeerd mee gevouwen haandjes, naar 't volk, wat
lag ze daar schoon in heur blaauwe kapmanteltje,
temidden der treurende apostels, deus Moeder-Maag
deke, wier hartje nou nog afgebeeld wordt met bloe
dende wonden.
Wat waren wij, toeschouwers, allegaar diep geluk
kig toch met ons Geloof, dat zo'n Heilig Moederke
in den Hemel weet
Wat bloeiden op deuzen moment, lijk ik weken
gelejen voorspeld had, alle harten open naar Ons
lievrouwke, sjuust as de zonneblommen nou open-
gebloeid stonden naar de zon, koningin van den
bloeienden buiten.
Maar ok zie ik geregeld nog voor me 't afscheid
van die twaalf apostelkearels samengebrocht door
zulk groot gebeuren, om dan voor altij van malkan
der te gaan, naar alle vrimde landen ter weareld,
naar alle windstreken, om 't Woord te preeken en
ver van vrinden, ver van 't geboortelaand den mar
teldood te sterven.
Na 't end bleven we nog efkens zitten. Niemaand
kost los komen van deuze plek, waar ieder zooveel
schoons en 'n brokske geluk gevonden had.
Het spel wordt nog heel de maand op Zondag en
op den lsten September opgevoerd.
Gaar allen naar Oisterwijk!
Gunt oe 'n stukske geluk in deuze vacantiemaand.
Gaat 't plukken in den Mariahof voor 't huizeke
van Joannes, bij den tempel van Ephese, aan de
beek bij de waterdraagsters.
Gaat daar 'nen gouden appel plukken van den
geluksboom, die de Oisterwijkers voor jullie hebben
geplotst en zet er oew taanden in tot ge de druppen
sap voelt loopen over oew zielement.
Ge zult Trui nazeggen: „ik heb er ginnen spijt
van, 'k zou 't nie gèren gemist hebben! Daar zijn
toch bclaangrijker zaken in de weareld, dan crisis!
't Bevrijdt oew zielement voor langen tijd.
Nou schei ik er af.
Ik kan wel door blijven praten over dieën schoo-
nen Maria-hof, die daar te bloeien leet in 't hart
van Brabant
Veul groeten van Trui en as altij gin horke minder
van oewen
toe a voe
DRé.
