Charles Rex
De Langendijker Groentenveilingen.
Het land, dat geen geld kent.
I
DE ZUIVERINGSACTIE TE OSS.
Engelsche houtmarkt niet meer bedreigd
Vloedgolf teistert Genua.
Toeneming der Russische aankoopen
in Engeland.
Het ongeval op den onbewaakten
overweg te Meppel.
De groote prairiehrand.
De Maginot-Iinie gereed.
Ethel M* Dell»
Ongeanimeerde stemming. - Hoe
wel weinig wordt geteeld, blijven
de prijzen laag. - Bekende moei
lijkheden oorzaak. - Iets lagere
prijzen voor aardappels. - Dalen
de prijs voor roode kool - Draait
gedeeltelijk door. - Sterk dalen
de prijzen voor gele. - Witte hand-
haait zich op niet onbevredigen-
den prijs. Bloemkool op 't laatst
der week lager. - Groote aanvoer
en lage prijs voor uien, zoowel
zilver, als gele. - Slaboonen zijn
voor een deel onverkoopbaar. -
Bieten laag in prijs Tomaten,
ondanks uitvoervergunning, laag.
Weinig belangstelling voor peen.
Lagere prijzen voor druiven.
De stemming op onze groote groentenveilingen te
Broek op Langendijk en Noordscharwoude was deze
Aveek bijzonder ongeanimeerd, stug en slap. Ofschoon
de aanvoeren van de verschillende tuinbouwproduc
ten niet groot zijn, blijft een opgewekte vraag uit
met al de gevolgen van dien. In dezen buitenge
woon drogen zomer, waarin zoowel in het binnen
land als in landen, die vroeger veel van onze tuin
bouwproducten afnamen, maar weinig wordt geteeld,
had men onder normale economische verhoudingen
mogen verwachten, dat de tuinbouwers hun produc
ten tegen beste prijzen hadden kunnen slijten, doch
in dezen abnormalen tijd worden groote hoeveelhe
den, met zorg gekweekte groenten in ons land op
de belt, als onverkoopbaar, gestort, terwijl onze
Oosterburen snakken naar deze agrarische produc
ten. Daar is de groente zeer schaarsch, zoodat op de
markten hooge prijzen worden besteed. Voor smalle
beurzen zijn deze groenten dus niet te verkrijgen, al
leen zij, dio het nog betalen kunnen, kunnen tegen
grof geld hun groenlenschotel bereid krijgen. Het
Centraal Bureau uit de veilingen, zoowel als de
standsorganisaties der tuinders houden niet op, op
dezen onhoudbaren toestand te wijzen. Telkens weer
leggen zij den' vinger op de wondeplek van de ex
port- en betalingsmoeilijkheden en stellen zij daar
bij, al is het dan ook onopzettelijk de tegenwoordig
gevolgde politiek aan de kaak, waarvan de Langen
dijker tuinders het slachtoffer worden en wel in die
mate, dat de toestand al onhoudbaarder voor hen
wordt. Daaronder lijdt de geheel streek; ook de mid
denstand en de arbeiders, die voor f 12 in de Wie-
ringermeer gaan werken.
In de afgeloopen Aveek kwamen eiken dag nog
ongeveer 4 spoorwagens aardappelen aan do veilin-
waarvan echter maar weinig Sehotsche huizen. De
grove werden verkocht vooi ongeveer f2.—, do an
dere liepen nogal in prijs uiteen. Mooie partijtjes
van puike kwaliteit werden aanvankelijk voor lr3
tot f 3.30 verkocht, later brachten zo 20 a 30 cent
meer op. De overige werden voor f 2.(50 tot f3 van de
hand gedaan. De overige aardappelsoorten waren
ook laag in prijs. Prachtige blauwe eigenheimers
konden nauwelijks f2 opbrengen; prima kwaliteit
steeg wel eens tot den prijs van f2.20— f2.40. Witte
Eigenheimers, dio in den aanvang tot f3 liepen,
brachten later ook niet meer dan f2.10f2.40 op.
Schoolmeesters, waarvan weinig aanvoer is, werden
voor f3.30 of iets minder verkocht. Duken golden
van f 1.30f 1.(50. Drielingen werden voor f2 tot f2.30
van de hand gedaan.
Met de verschillende koolsoorten liep het. nog
slechter dan de vorige week. Toch kan niet, gezegd
Avorden, dat de groote aanvoer een bevredigenden
prijs in den weg staat. De vraag is echter zoo gering,
dat dit wel op een veel lage ren prijs moet uitloopen.
Boode kool was voor een deel onverkoopbaar. Voor
zoover de groote sorteering werd verkocht, bracht ze
f 1 of heel weinig meer op. De allermooiste van on
geveer 3 pond bracht het tot ongeveer f2, soms iets
minder, soms, maar zelden iets meer. Te Noord
scharwoude is alles beneden f2 verkocht.
Was de vraag naar gele kool de laatste weken zeer
bevredigend en werden daardoor vrij redelijke prij
zen gemaakt, deze week liep het ook met dit pro
duet mis. Werd aan de Broeker veiling aanvankelijk
nog f3.10—f3.60 bestecdd, deze noteering zakte in
tot f 1 f 1.90. Op 't laatst der week kon alzoo voor
de mooiste sortecring van de beste kwaliteit nog
nauwelijks f2 worden gemaakt, terwijl de grootere
soorten slechts f 1 of iets meer opbrachten, ondanks
geringe aanvoeren.
Het minst slecht hield zich nog de witte kool. Het
buitenland kwam voor dit product aan de markt en
de groote sorteering konden de zouters gebruiken.
Van deze werd de goede kwaliteit voor f 1.40f 1.80
verkocht. Mooie, kleine soort bracht tot ongeveer
f2 op. Van deze kool werden een 20 spoorwagens
verhandeld.
Bleef de prijs van bloemkool gedurende een deel
der week nog op peil, dit veranderde helaas ook.
Aanvankelijk noteerde eerste soort van f 12f 15,
later zakte de prijs tot f 6.30 a f 9.40 in en Zaterdag
werd nog slechts f4.90 besteed. Voor tweede soort
werd van f2 tot ruim f4 betaald. De aanvoer was
gering.
Groot was de aanvoer van uien, in het bijzonder
zilveruien. Het mooie zomerweer stelt de telers van
dit product in de gelegenheid tot aanvoer. De prij
zen laten echter veel te wenschen over. Zelden
werd voor zilvernep f 5 betaald, veel brachi, niet meer
dan f4 of zelfs iets minder op. Drielingen liepen
soms tot beneden f2. Plet meeste werd voor f2f2.30
verhandeld. Groote uien waren onverkoopbaar of
brachten f0.60 op. Mooie gele uien werden verkocht
voor f2.20f3.20. De markt toonde een dalende ten
dens. De aanvoer beliep ruim 29 spoorwagens.
De meest gewilde sorteering bieten werd voor f2
—f2.60 verkocht. Groote golden van f 1.10f 1.60.
De aanvoer van slaboonen was weer groot met het
ongelukkig gevolg, dat een deel onverkoopbaar was
of voor f 4 werd verkocht. De hoogste prijs was f 6.
Voor snijboonen werd f 4 betaald.
Wortelen brachten f2, losse f 110f2.
Voor tomaten, ofschoon er wat verruiming voor uit
voer was gekomen, werden zeer lage prijzen be
steed: f6—f7 voor A, idem voor B, f3f6 voor C
en f2.10—f2.70 voor CC.
Druiven waren zeer goedkoop. De vorige week gol
den ze nog f30, nu werd Alicante voor f23f26 ver
kocht.
Een nieuwe arrestatie.
Do gemeentepolitie te Oss heeft gisterenacht ge
arresteerd den arbeider J. Timmermans uit Oss, als
verdacht van mèdeplichtigheid aan diverse inbra
ken en diefstallen. Bij zijn verhoor'heeft de man een
volledige bekentenis afgelegd.
Hij verklaarde o.m. behalve zich te hebben schul
dig gemaakt aan 't ontvreemden van een groot aan
tal rijwielonderdeelen, ook voor eenige jaren een
oude vrouw van haar geld te hebben beroofd.
T. zal (er beschikking van den Officier van Justi
tie te 's Hertogenbosch worden gesteld.
Een bekentenis.
Ten overstaan van de gemeentepolitie heeft de
eenige maanden geleden gearresteerde van Osrouw,
bijgenaamd de Koperen, een volledige bekentenis af
gelegd, waarbij verschillende nieuwe misdrijven aan
het licht zijn gekomen.
Daar in verband met deze bekentenis nog meer ar
restaties zullen worden verricht, kunnen thans om
trent deze verschillende misdrijven nog geen na
dere inlichtingen worden gegeven. Men verwacht
vandaag dan ook nog meer arrestaties.
De Russische houtvoorraden reeds uit'
geput.
ITull. De prijsverlaging, die de Timber Distri-
butors Ltd. heeft toegezegd, indien de onverkochte
hoeveelheden Russisch hout, die aan het begin van
de maand pl.m. 90.000 standaard beliepen, voor ein
de Augustus zouden kunnen worden opgeruimd,
heeft het beoogde succes gehad Naar de Timber
Dismcn, volgens welke de rest van de beschikbare
hoeveelheden Russisch hout opgenomen zal worden
door enkele groepen belanghebbenden in verschil
lende cleelen van het land, waardoor wordt voorko
men. dat in een bepaald centrum de markt worclt
bedorven. Men hoopt thans, dat de houtmarkt in
Egneland weer haar normaal voorkomen zal ver
krijgen.
Genua Is Zondag getroffen door een cycloon,
welke gepaard ging met een vloedgolf. Door
de kracht van het water werd de plaatselijke
luchthaven verwoest, terwijl aan de schepen
ernstige schade werd toegebracht. Drie perso
nen werden gedood en dertig liepen verwon
dingen op.
Moskou: (A.N.P.): In Juli hebben de Sovjet-
Russische handelsorganisaties in Engeland in totaal
voor een bedrag van l.S millioen geplaatst tegen
slechts 860.000 in dezelfde maand van het vorige
jaar. Sinds het begin van het jaar bedragen de Rus
sische orders in Groot-Brittannië 6.32 millioen te
gen 5.84 millioen in de eerste zeven maanden van
1934. De toeneming van de orders betreft vooral de
machine-industrie, terwijl daarentegen de aankoopen
van ijzer en staal een vermindering hebben onder
gaan.
Rangeerder door onveilig signaal gere
den.
Meppel. Uit het onderzoek, ingesteld door de
spoorwegautoriteiten, inzake het ongeval op den on
bewaakten overweg langs de Hoogeveenschevaart te
Meppel, Avaarbij de auto van den heer Pol te Mun
tendam Zaterdag door een rangeermachine gegrepen
meegesleurd en vernield werd, is gebleken, dat de
seimvachter Veldman geen blaam treft. De bestuur
der van de rangeermachine van der Wal is n.1.
zulks in strijd met zijn aanvankelijke verklaringen
door een on\'eilig signaal gereden. Wel stond het
rangeersein op veilig, doch niet het uitrijsein. Van
der Wal beweert dit niet gezien te hebben.
In den loop van deze week zal een enquette-com-
missie een nader onderzoek instellen.
Buenos Aires: De groote prairiehrand in
de provincie Entre Rios woedt voort, thans over een
breedte van 35 K.M. Verscheidene veefokkerijen zijn
eveneens een prooi der vlammen geworden. Tot nu
toe zijn 80.000 Morgen van de beste kwaliteit prairie-
grond, geheel vernield. Het vuur nadert met. groote
snelheid het woudgebied. Reeds op groote afstanden
zijn de vlammen zichtbaar. Politie en de bevolking
werken in koortsachtigen haast om door het om
ploegen van den grond het vuur af te bakenen. In
verband met de droogte kan men evenwel niet veel
resultaat van deze maatregelen verwachten.
300 onderaardsche forlen langs de Rijn
land-grens.
Parijs: Van officiecle militaire zijde is Zon
dag bekend gemaakt, dat de Maginot linie, bestaande
uit driehonderd onderaardsche forten langs de Rijn
land-grens, is gereed gekomen. Naar verluidt zouden
deze versterkingen in 48 uur tijds door 1.000.000 man
schappen bezet kunnen worden.
VREEMDELINGEN VERLATEN ABESSYNIë.
Milaan. „Corriere della Sera" meldt uit Dji-
boeti, dat op aanraden van het Britsche gezantschap
te Addis Abeba vele onder Britsche bescherming
staande Indische en Arabische kooplieden Abessinië
verlaten en terugkeeren naar Aden, Indië en Yemen.
DEKENS VOOR HET ITALIAANSCHE LEGER.
Warschau. Een Italiaansche firma heeft met
textielfabrikanten te Lods onderhandelingen aange
knoopt over de directe levering van eenige tiendui
zenden dekens.
EEN KORPORAAL STICHT EEN EILANDENRIJK.
IDYLLE IN DEN ATLANTISCHEN OCEAAN.
Het eiland Tristan da Cunha is door het
bezoek van de Nederlandsche onderzeeër
K XVIII aan de vergetelheid ontrukt.
Ongeveer halverwege tusschen Kaap Hoorn, het
uiterste puntje a'an Zuïd-Amerika, en Kaap de Goe
de Hoop, een vijftienhonderd mijlen ten Zuid-Wes
ten van St. Helena. rijst het eenzame eiland Tristan
da Cunha uit de golven van den Atlantisclien Oce
aan op.
Tristan da Cunha maakt deel uit van de gelijk
namige eilandengroep, die uit drie vulkanische
eilandjes bestaat. De archipel is genoemd naar de
Portugeesche ontdekkingsreiziger, die in 1506 op
zoek ging naar gebieden, Avaar specerijen te halen
waren.
Van de drie kleine eilanden, die tezamen een op
pervlakte hebben aran slechts 116 vierkante kilome
ter. is slechts één bewoonbaar. Dit. eiland, dat men
eveneens de naam Tristan da Cunha gegeven heeft,
heeft een rijke plantengroei en een overvloedig1©
bewatering waardoor het bewoonbaar is. Voorts be
vat het eiland een machtige uitgedoofde vulkaan
van ongeveer 2600 Meter hoogte. Slechts zelden
komt het voor. dat een schip naar deze eilanden
koers zet, daar de eilandjes een stuk buiten de ge
wone route van het scheepvaartverkeer liggen.
Slechts wanneer een schip" door een storm averij
heeft opgeloopen, of uit de koers is geraakt, doet
het de haven van Tristan da Cunha aan. Het was
dan ook een mijlpaal in de geschiedenis der eiland
bewoners. toen enkele maanden geleden de Neder
landsche onderzeeër K XVIII eenige dagen in de
wateren van Tristan da Cunha vertoefde.
Tijdens het verblijf van Napoleon op St. Helena
werd het tot dusver onbewoonde eiland door de
Engelschen bezet. Toen na den dood van Napoleon
in 1821 de bezetting opgeheven werd, vroeg en ver
kreeg een korporaal der bezettingstroepen, William
Glass genaamd, het recht zich blijvend op het
eiland te vestigen. Twee zeelieden sloten zich bij
hem aan. Zoo ontstond in den loop der tijden een
kolonie, die thans ongeveer honderdzestig zielen
telt. De plaats, waar de kolonisten wonen, draagt de
naam Edinburgh en telt. veertig huizen.
De eerste indruk, die men van de nederzetting
krijgt, is alsof de oorlogstoestand afgekondigd is.
Ieder huisje, iedere tuin is omgeven door een om
rastering van kippengaas en prikkeldraad. Inder
daad staan de bewoners van het eiland voortdurend
on voet van oorlog en wel met de ratten.
Deze knaagdieren komen in groote getale op het
eiland voor en voor zoover ze elkaar niet oppeuze
len, vreten ze de bezittingen der eilandbewoners op.
Daar ieder offensief tegen deze schadelijke .,mus-
norveeims" nutteloos is gebleken, trachten de kolo
nisten zich zoo goed mogelijk tegen zijn vraatzucht
te beveiligen. Vandaar de draadversperringen om
huis en hof. De kippenhokken op het eiland bevin
den zich op een hoogte van twee meter boven den
beganen grond en gelijken veel op de paalwoningen
der bewoners van Nieuw Guinea.
Overigens leven de eilandbewoners in volle te
vredenheid. Geld kent men op het eiland niet, en
derhalve ook niet de lust op het aardsche sliik te
vergaren. Belasting- en douanekantoren zijn bier
evenmin inheemsch. terwijl het winkelbedrijf op
Tristan da Cunha ook nog niet zijn intrede gedaan
heeft.
Een der oudste kolonisten vertegenwoordigt het
gezag en wordt als zoodanig ook door de Engelsche
regeering erkend. Op hem rust de plicht eventueele
ruzies te beslechten, jonge paren te trouwen en hun
een woonstede aan te wijzen. Loopt, een schip het
eiland aan, dan verzamelt hij de levensmiddelen,
bij voorkeur aardappelen, vruchten, visch. gevogelte,
lamsvleesch en melk en ruilt deze voor kledingstuk
ken. werktuigen, boeken en tijdschriften en distri
bueert deze onder de bevolking. Ook thee. koffie,
meel. riist en zeep zijn artikelen, die bii do beAvo-
ners van Tristan da Cunha zeer gewild ziin.
De gezamenlijke bevolking behoort tot de Angli-
caansche Kerk en iederen Zondag worden gods
dienstoefeningen gehouden. Af en toe wordt het
eiland bezocht door een missionaris.
Het snreekt vanzelf, dat op Tristan da Cunha
woorden als. devaluatie, aanpassing, ordening, cri-
sissteun enz. enz. totaal onbekend ziin.
FEUILLETON
door
46.
„Neen, dat doet ze niet!" riep Benny uit. „Dat is
vervloekte nonsens! Dat moet je niet zeggen. Ze is
een aardig meisje, dat best vriendelijk tegen je zou
zijn, als je haar maar in de gelegenheid stelde."
Toby zette een boos gezicht. „Ik wist wel, dat
je zeer op haar gesteld bent. Ze is mooi en be
schaafd, veel meer in je lijn dan ik. Waarom ga je
niet naar haar toe en vraagt haar. Ze zou zeker
geen „neen" zeggen!"
Ze uitte die woorden half lachend met trillende
lippen. Ze beefde.
Benny's oogen schoten plotseling vuur. Hij pakte
haar bij de schouders en 't Avas, alsof hij haar door
elkaar wilde schudden.
„Toby, bedaar! Versta je me! Je gaat te ver. Wat
bedoel je met dat alles? Wat heeft ze je gedaan?"
„Niets!" zei Toby vrschrikt, terwijl ze vergeefs
trachtte zich los te maken. „Ze kent me nauwelijks,
't Is alleen instinct van baar en zij kan 't niet hel
pen. Maar ze houdt genoeg van je, om niet te wen
schen dat je met mij trouwt. Je je veronder
stelt toch niet!" liet ze cr aarzelend op volgen, „dat
ze dat plannetje voor dat scizo* in Londen
opperde alleen in mijn belang
„Welke andere reden zou ze daarvoor hebben
gehad?" vroeg Benny ernstig.
Toby lachte. „Wat ben je toch nog groen! Moet
ik je dat inderdaad nog zeggen?"
„Ja. Ga door! Vertel op!" Zijn stem klonk hard.
Hard was ook de greep van zijn handen. Hij wist
dat zij, als hij haar op dit oogenblik losliet, zich
om zou koeren en als een haas wegloopen.
Uit de blauwe oogen die naar hem opkeken,
sprak vrees, maar tevens iets tartens. Tusschen
haar lachende lippen had ze de tanden op elkaar
geklemd.
„Ga voort! Vertel!" herhaalde hij. „Ik laat je niet
los, voor je 't me verteld hebt."
„Denk je denk je dat ik bang voor je ben?"
vroeg Toby op uitdagenden toon.
„Ik denk, dat je mij zult hebben te antwoorden,"
zei hij op strengen toon. Hij keek haar recht in de
oogen zonder eenige boosheid, maar ook zonder
eenig medelijden. „En nu zul je me antwoorden.
Welke andere reden kan juffrouw Melrose hebben
gehad om dien raad te geven, dan alleen jou wel
zijn? Nu, antwoord me nu!"
Hij was bleek, maar zichzelf volkomen meester.
Misschien had hij van Jake de les geleerd dat, wie
anderen wil beheerschen, beginnen moet met zich
zelf in bedwang te hebben. Hij hield haar vast, ter
wijl ze voor hem stond, maar zijn houding had
niets dreigends, doch evenmin iets teeders. 't Was
of een rechter voor haar stond.
En, zonderling genoeg, sprak er in dat oogenblik
uit Toby's oogen iets van Avaardeering, hoogachting.
Ze keek hem flink in de oogen.
„Och, ik wil je wel antwoorden. Waarom niet,
vroeger of later zou een ander het je toch zeggen
als ik 't niet deed. Ze zei het omdat ze wist
en ook wilde hebben dat jij het weten zoudt dat
ik niet behoorde tot het soort meisjes waarmee men
trouwt!"
Ze zag doodsbleek toen ze dat zei, maar bleef
rechtop staan. Haar oogen ontweken de zijne niet.
Benny stond beAvegingloos en staarde haar aan.
't Was hem of hij een hevigen klap had gekregen.
„Wat meen je in 's hemelsnaam?" vroeg hij ein
delijk langzaam.
Nu was de spanning bij Toby gebroken en ze be
gon op haar dwaze manier te lachen. „Neen, nu
zeg ik niets meer! Dat doe ik niet. Ze vindt dat ik
al te aantrekkelijk ben, dat is alles. Ik begrijp niet
waarom, jij? Dat heb jij me toch nooit gevonden, is
't wel, Benny?"
Haar gezichtje kreeg weer de oude, zachte uit
drukking. En ze kroop weer in z'n armen als een
klein diertje dat een toevlucht zoekt, na harden
strijd. Ze trilde nog toen ze tegen hem aanleunde.
En Benny haalde opgelucht adem en dacht op
dat oogenblik aan niets anders. „Jou ondeugd!"
zei hij, haar in- de armen sluitend. „Je speelt een
beetje met me. Hoe durf je me zoo te pijnigen. Maar
ik zal 't je betaald zetten! Ik zal nooit meer mede
lijden met je hebben."
Hij kuste haar en de kleur kwam weer op Toby's
gelaat terug. Ze was dien dag veel aardiger voor
hem dan ze tot nu toe geweest was en hij vergat
de vreeselijke Aruurproef, die ze hem had laten on
dergaan.
Eerst later herinnerde hij 't zich, haar onderlinge
teruggetrokkenheid, haar hortend en stootend uit
gesproken waarschuAving, haar vreemde zelfverde-
digende houding. En in weerwil van zijn vast be
sluit voelde hij, dat zij er ten slotte in was ge
slaagd om hem in zeker opzicht om den tuin te
leiden.
HOOFDSTUK X.
Het geheim.
Eerst laat in den avond ging Benny, zijn gelief
koosde pijp rookerid, alleen naar zijn lievelings
plekje in het larix-boschje in het park. Hij liep
langzaam, met de handen op den rug en staarde
voor zich uit.
Hij had zijn zin gekregen bij Toby. Ze had beloofd
met hem te zullen trouwen, zoodra de oude Bishop
was vertrokken en het huis in het dal tot hun be
schikking was. Maar, ofschoon hij eindelijk zijn zin
had doorgedreven, voelde hij zich niet opgewekt.
De woorden van Sheila hadden hem verontrust,
evenals de zonderlinge uitieg, dien Toby zelf daar
aan gegeven had. Hij had een sterk ontwikkeld
rechtvaardigheidsgevoel en nu hij bereikt had wat
hij wilde, vroeg hij zichzelf af, of het wel volkomen
eerlijk was tegenover het jonge meisje.
Ze was jong, maar veel meisjes trouwen jong!
Haar jeugd kwam er eigenlijk weinig op aan. Neen,
waar het om ging, was dat zij weinig gelegenheid
had gehad om wal van de wereld te zien. Maar iets
in Toby's oogen en iets in Sheila's woorden, noopte
hem tot nadenken. Hij vroeg zichzelf af, waarom
dat wist hij niet, of 't niet eerlijker was nog te
wachten.
Hij wilde dat hij er mét Jake over had kunnen
spreken, maar dan zou 't hem toch moeilijk zijn
gevallen, om wat hem vervulde, onder woorden te
brengen. Jake was een beste kerel en begreep de
meeste dingen, maar hij bleef zeker nog een week
weg.
Een oogenblik flitste de gedachte aan den vader
van het meisje hem door het hoofd. Maar zelfs in
dien hij binnen zijn bereik was geweest, zou 's mans
uiterlijk hem ervan hebben teruggehouden. Hij
mocht den man wel, maar hij voelde dat Toby's
welzijn hem niet of althans zeer weinig ter harte
ging. Hij dacht alleen maar aan zijn jacht.
Benny kwam zoo langzamerhand tot de sombere
overtuiging, dat het leven niet zoo gemakkelijk was
als hij zich had voorgesteld en toen hij tot zoover
was gekomen, had hij het hek bij het boschje be
reikt en bemerkte, dat de geur van een sigaar ster
ker was dan die van zijn pijp.
Hij nam de pijp uit den mond en keek rond.
„Hallo!" riep een hem bekende stem. „Stoor ik?'*
Saltash kwam plotseling uit de schaduw der larlx-
boomen te voorschijn en stak hem de hand toe.
„Hallo!" zei Benny, die schrikte. Hij keek Saltash
vriendelijk glimlachend aan. Saltash beantwoordde
dien blik, terwijl hij de handen van den jongen
krachtig drukte.
Wordt vervolgd.
