Charles Rex s==
De Langendijker Groentenveilingen.
Ethel M« DelL
Het blijft slecht voor de tuinders.
Tegënslag op tegenslag. - De ver-
wenschte protectie. - Aardappels
iets naar beneden. - Aanvoer van
verschillende soorten. - Koolsoor
ten iets beter, althans roode en
gele. - Witte kool liep iets in prijs
achteruit. - Geringe aanvoer
bloemkool. - Aanvankelijk veel
lagere prijzen, die later wat ver
beteren. - Geringe aanvoer van
wortelen, slechte prijs. - Mindere
aanvoer uien. - Iets betere prijs
voor zilvernep. - Weinig bieten,
lage prijzen. - Verbetering in den
prijs der slaboonen. - Zeer slechte
prijzen voor tomaten.
Jammerklacht op jammerklacht krijgen we den
laatsten tijd te hooren van de zijde der tuinders over
den slechten-gang van zaken. De feiten en cijfers, die
nu en dan worden gepubliceerd, demonstreeren troii-
wens ook duidelijk, hoe slecht het wel gaat. Als over
de eerste 7 maanden van 1935 do omzet aan den
Noordenmarktbond weer met een 30 is teruggeloo-
pen, in vergelijking met die van het overeenkomstig
tijdvak van 1934 en in dit jaar de bouwers ook al
ernstige reden tot klagen hadden, dan behoeft er
geen verdere commentaar meer gegeven wordpn op
de uitspraak, dat het in 1935 weer buitengewoon
slecht gaat in den tuinbouw. De ellendige protectio
nistische maatregelen bederven alles. Daaronder
heeft de Langedijker tuinder in bedroevende mate te
lijden. Slag op slag heeft in dit opzicht onze tuim
bouw daarvan de noodlottige gevolgen ondervonden.
Nu eens was het dit land, dan weer een ander. Nau
welijks waren de contingenteeringsmaatregelen voor
een of ander tuinbouwproduct genomen, of ras
volgden er weer voor anderen. Thans is het weer
Ierland dat ons bedreigt. Na de contingenteering
van tomaten komt nu weer die van uien. De regee
ring van dat land schijnt althans een verordening
te hebben uitgevaardigd, waarin wordt bepaald, dat
de invoer van uien voortaan slechts in beperkte
hoeveelheid is toegestaan. Als men bedenkt, dat van
den totalen invoer van uien in Ierland, die do laatste
5 jaar ongeveer 8 millioen kg. per jaar bedroeg, Ne
derland gemiddeld 25 pet. daarheen verzond, dan is
de beperking van 25 pot. in dezen tijd, nu men niet
v^eet, waar met zijn producten te blijven, een ernsti
ge tegenvaller. Verwondering wekt het dan ook niet,
dat de Ned. Tuindersbond de tuinders op gaat roe
pen voor een demonstratie van den nood-toestand.
Ook deze week was er aan onze groentenveilingen
geen enkele straal van verlichting en opbeuring te
constateeren te midden van de duisternis, die ons
economisch leven omhult. Zoo goed als geen enkel
product bracht een prijs op, die de exploitatiekosten
vergoodt en dan nog een matige winst voor den
tuinder over laat. Zoo was het met de aardappelen
eer slechter dan beter, al kan niet worden gbzegd,
dat de markt wordt overvoerd. Do middelgroote
Schotsche muizen werden verkocht voor f 2.30f 2.90,
partijtjes van prima kwaliteit brachten tot f3 of iets
meer op. Voor grove werd f 1.90—f2.10 betaald. Drie
lingen noteerden ongeveer denzelfden prijs als de
laatste weken, nl. f 1.80f2.20. Overigens bestaat de
aanvoer van aardappelen hoofdzakelijk in Eigen
heimers. Blauwe Eigenheimers brachten f2f2.30
op, voor sommige uitgezochte partijen werd 20 fi 30
c.ent meer betaald. Witte Eigenheimers golden van
f2.20—f2.50, met zeldzame uitzonderingen daarbo
ven. Duken, meest voor export bestemd, werden
voor f 1.3(k—fl.60 verkocht, Souvenir voor f 1.90,
Cres voor f150. Blauwe aardappelen liepen van f 1.80
'f3. De aanvoer beliep 12 spoorwagens.
Iets minder slecht liep het met de koolsoorten. De
vorige week en ook in den aanvang van deze week
was de roode kool aardig in prijs achteruitgeloopen;
sommige aanvoeren draaiden zelfs door. Voor de sor
teering van gemiddeld 3 pond werd nu f2.40— f3 be
taald; grootere werden voor f 1.30—f 1.70 verkocht
In totaal beliep de aanvoer 20 spoorwagens.
Gele kool kwam in het bijzonder aan de de Broe-
ker veiling. Deze week was naar dit product een
vrij levendige vraag, zoodat de ten vorige week in
getreden verlaging nu weer te niet werd gedaan.
Kool van 3 tot 4 pond bracht nu f2.80—3.30 op.
soms zelfs iets meer. De grootste werden voor f2.50
f 2.70 verkocht, met uitzondering van het begin der
week.
Witte kool daalde iets in prijs. Er werd nu fl.30
f 1.80 besteed, voor sommige uitgelezen partijtjes
iets meer.
Voor de bloemkool schenen de goede dagen weer
voorbij; de hooge prijzen van vorige weken kwamen
althans niet meer voor. Aanvankelijk brachten de
mooiste en grootste van de eerste soort f5f6.50 op,
kleinere f3.904.50. Later werden deze prijzen wat
beter en werd voor de eerste f8 a f 10 betaald en
voor de andere f5.50 tot f8. De aanvoer bleef gering.
Voor tweede soort was de prijs laag, nl. f 1.50f3.
De aanvoer van wortelen was ook al kleiner ge
worden; desniettemin brachten ze lage prijzen op,
nl. f 1.70—f2.
De aanvoer van uien is ook aan het verminderen;
de prijsstijging houdt daarmee allicht verband. Zil
vernep, die aanvankelijk f3.90 tot f4.50 opbracht,
werd op het eind der week voor ruim f6 verkocht.
Drielingen daarentegen daalden van fl.90 f2.20
tot f 1.20 f 1.60. Zilveruien brachten 60 a 70 cent
op. Gele uien bleven ook laag geprijsd, n.1. f 1.40 tot
f2.40, drielingen fl.40f2 en nep van f2.30 tot
ruim f3.
Bieten werden er deze week maar weinig aange
voerd. Dat is maar gelukkig, want er was zeer wei
nig vraag. De prijzen liepen van f 1.80—f2.50 voor
kleine en van flfl.60 voor groote.
Met de slaboonen is het al weken slecht geloopen;
sommige partijen waren zelfs onverkoopbaar. Daar
in is nu verbetering gekomen, zoodat mooie partijen
voor f6—f8 konden worden verkocht. Mindere kwa
liteit bracht f4—f5 op.
Voor snijboonen werd f4 of iets meer betaald.
Bedroevend slecht ging het met de tomaten. Bracht
A aanvankelijk nog tot boven de f5 op, wat al een
bijzonder lage prijs is, later liep deze tot beneden
f4. Met B ging het op dezelfde wijze, C bracht onge
veer f3 en CC ruim f2, den minimumprijs.
Ook de druivenkweekers hadden een slechte week.
Voor Frankenthalers werd f23f27 betaald, voor
Alicante ongeveer f20.
I U,T DE OMGEVING
'ANNA PAULOW NA
Koninginnefeest,
's Morgens acht uur reeds, terwijl de klokken
beierend den verjaardag van H.M. de Koningin in
luidden, trokken de kinderen van alle scholen op
naar de burgemeesterswoning om daar bij den ver
tegenwoordiger der Koningin in de gemeente, een
aubade te brengen. Nog hield het weer zich goed
toen de fleurige stoet van kinderen zich voor de
ambtswoning in rijen opstelde om onder begeleiding
van de muziek van S.D.G. het Wilhelmus te zingen;
ook nog toen de heer Van der Linden, voorzitter van
de Oranjevereeniging te Breezand, in een korte toe
spraak voor de medewerking, vooral van de firma
Naastepad, die mogelijk maakte, dat ook dit iaar
weer kon geschieden, wat spr. een mooi en inzet van
het koninginnefeest noemde en men niet gaarne zou
missen, n.1. dat de schoolkinderen op deze wijze den
Burgemeester komen feliciteeren met den verjaar
dag van de Koningin. Maar na een tractatie en juist
toen Burgemeester Lovink, met zijn vrouw staande
op het balkon, de kinderen en andere aanwezigen toe
sprak, kwam de regen afbreuk doen aan dit gedeelte
van het feest. Na dank gebracht te hebben aan allen,
die aan de organisatie van de aubade hadden deel
genomen, speciaal het gestuur van de Oranjevereeni
ging en het onderwijzend personeel, welke mede
werking hij op hoogen prijs stelde, wees spr. o.a. op
de eenheid van het Nederlandsche volk, die, hoe
veel verschil van meening er ook anders moge zijn,
op den verjaardag der Koningin tot uiting komt. Het
verheugde hem dan ook de kinderen van alle scho
len, openbare en bijzondere thans vereenigd te zien.
Juist voor de vrijheid, die voor het verschillend den
ken ruimte laat, en ieder de gelegenheid geeft de
vergaderingen te bezoeken, die hij wenscht, heeft
Oranje gestreden en staat de Koningin nu nog op de
bres. „Jongens en meisjes", eindigde spr. ongeveer,
„leest en leert onze geschiedenis en je zult weten,
dat Nederland en Oranje bij elkaar hooren".
Door de welwillendheid van de heeren Slikker en
Borst, vonden de kinderen voor den regen, die in
etroomen begon neer te vallen, een schuilplaats in
hun zaal en toen het weer ongunstig bleef, werden
de spelen, diè nu zouden volgen, grootendeels uitge
steld tot Woensdagmiddag.
Gelukkig klaarde het weer 's middags op en kon
den de volksspelen in Breezand doorgaan. Vrij veel
bezoekers hebben daar vaak geschaterd om de kod
dige situaties, die bij die spelen ontstonden en voor
al om het bad, dat zoo menig tobbesteker en -steek-
ster kreeg. S.D.G., dat zich des morgens reeds goed
had geweerd, luisterde ook nu weer met muziek de
spelen op. De uitslagen hiervan waren:
Behendigheidswedstrijd voor jongens op de fiets:
1. P. Bergman; 2. J. Ligtendag; 3. P. Koster.
Hardloopen voor dames met kiüderwagen: 1. C.
van Eeten; 2. T. Mosk; 3. N. van Balen Blanken.
Hardloopen met hindernissen voor heeren: 1. C.
Prins; 2. P. Koster; 3. J. v. d. Goes.
Stoelendans: 1. P. de Jager; 2. C. Bent; 3. P. Ouds
hoorn.
Ringsteken op de fiets voor dames: 1. M. Kruithof;
2. P. de Jager; 3. T. v. d. Linden.
Tobbesteken: 1. K. Hoogschagen; 2. A. Hulst; 3.
P. de Jager.
Touwtrekken: le prijs de ploeg, bestaande uit de
heeren: C. Blaauboer, H. Veenstra, K. Hoogschagen;
2e prijs A. Boer, P. Schouten, en I. Groenvelt.
Ook het concert, dat gedeeltelijk door Concordia,
anderdeels door S.D.G. werd gegeven, trok flink be
langstelling, doch het vuurwerk, waarmee de vie
ring van het Koninginnefeest besloten werd, had te
weinig bezoekers om de groote onkosten, daaraan
verbonden, te dekken. Er is dan ook kans, dat een
volgenden keer dit slot wel eens van het program
ma geschrapt kan worden, tenzij degenen die nu het
vuurwerk buiten het terrein gade sloegen, ook daar
voor hun penningske als entrée willen offeren.
Als onderdeel van het programma was intusschen
op het A.D.O.-terrein een voetbalwedstrijd gespeeld
tusschen A.D.O. en IJ.V.C. I uit IJlst (Friesland)
waarvan het verloop als volgt was.
Om 6.30 floot scheidsrechter Dol de elftallen in het
veld. IJ.V.C. was volledig, A.D.O. kwam uit met een
invaller.
In de eerste tien minuten zien we een heen en
weer getrap en blijft het bij een wederzijds verken
nen en zoeken naar zwakke plekken. Wel blijkt uit
een doelpunt door den middenvoor gescoord, dat
A.D.O. in deze periode het sterkst is. De Breezanders
meenen dan dat ze genoeg gedaan hebben en IJ.V.C.
komt meer en meer opzetten. Toch gaat buiten ieders
verwachting de rust in met een 10 voorsprong
voor A.D.O.
Na de rust is A.D.O. steeds in den aanval, maar de
voorhoede houdt het spel te kort, er wordt niet op
de vleugels gespeeld en steeds stranden de binnen-
spelers op de IJ.V.C. verdediging. De halflinie van
A.D.O. blijft bovendien te veel achter en zoodoende
is er een te groote tusschenruimte tusschen deze
linie en de voorhoede. Door een fout van een der
A.D.O. backs weet IJ.V.C. den gelijkmaker te scoren,
waardoor er weer wat meer spanning komt. Uit een
corner brengt de A.D.O.-rechtsbinnen met een mooien
kopbal den stand op 21. IJ.V.C. komt er steeds
beter in. Het spel van de Friezen is veel vlugger,
het schot en het plaatsen veel beter dan bij A.D.O.
Succes blijft niet uit, het wordt 22 en zelfs als we
reeds meenen, dat de stand zoo zal blijven, maakt
IJ.V.C. nog een derde doelpunt. A.D.O. zet nu alles
op alles, maar de voorhoede, die prachtige kansen
krijgt, weet die niet te benutten en de wedstrijd ein
digt in een 32 overwinning voor de Friezen.
De voorzitter van de Oranjevereeniging reikte na
afloop met eenige toepasselijke woorden den be
schikbaar gestelden lauwertak uit.
BREEZAND.
D.O.K.E.V.-demonstraties.
D.O.K.E.V., dat naar oude gewoonte, den Zondag
na Koninginnedag een gymnastiekdemonstratie gaf,
deed dit thans niet op het gewone feestterrein,
maar achter de lokaliteit van den heer B'orst. Waren
daardoor geen athletiekwedstriiden mogelijk, die het
publiek altijd graag ziet, anderzijds was het een
knus, luw plekje, waar het nu de prestaties van
D.O.K.E.V. kon volgen.
Er was aardig was belangstelling en de accordeon-
muziek van den heer Rijkers verhoogde de gezellig
heid niet weinig. Met aandacht werden de oefeningen
van de dames-, meisjes-, heeren- en jongensafdee-
lingen gevolgd, en dat vele daarvan gewaardeerd
werden, bleek uit het applaus, dat vaak opklonk en
dat toch in den regel buiten niet zoo gul geschon
ken wordt als bij een optreden in een zaal.
Speciaal de vrije oefeningen dames en meisjes, het
werken aan de ringen van dames en heeren en de
sprongen over het paard, die aan het eind van de
demonstratie gemaakt werden, vielen in den smaak.
Zonder elk der oefeningen in het bijzonder te noe
men, volstaan we met als onze meening uit te spre
ken, dat D.O.K.E.V. op dezen middag een goede pro
paganda voor de gymnastiek heeft gemaakt.
ANNA PAULOWNA.
Piet van Duin en Simon Kooij, leerlingen "can
school I, zijn toegelaten tot de Mulo-school te Den
'TZAND.
Zaterdag werden, m verband met den verjaardag
van H. M. de Koningin, diverse feestelijkheden ge
houden. O.a. was een etalagewedstrijd voor de in
wonende winkeliers georganiseerd. De uitslag hier
van was: le prijs Huib Kooij met 54 pnt.; 2e priis
K. Zwart en Zn. met 51 pnt.; 3e prijs G. Zomerdijk
met 49 pnt. en 4e prijs C. Johannes met 49 punt. Een
eervolle vermelding behaalden J. Hottentot met 44,
P. Zomerdijk met 42, Th. Tesselaar met 42 en J.
Oostwouder met 41 punten.
Tevens werd een wedstrijd gehouden met ver
sierde fietsen voor jongens. Uitslagen: le prijs Alb.
Oenema, 2e prijs Jan Filmer. 3e prijs Simotn Zo
merdijk, 4e prijs Frans Droog, 5e prijs Jo SI ijker
man en 6e priis Piet Smit.
De hierna te houden wedstrijden voor de kinde
ren der R.K. en O.L. school werden door de Comm.
wegens den neerstortenden regen afgelast.
In den namiddag konden de volksspelen op het
nieuwe voetbalveld van Geel Zwart, aangezien het
weer inmiddels weer aardig was opgeknapt, door
gang vinden. Een wedstrijd voor schoolvrije meisjes
tot 16 iaar, hardloopen met kousen ophangen, had
den volgenden uitslag: le Trien Schilder Ld.; 2e
Annie Schilder Thd.; 3e Marie de Wit Wd.; 4e Marle
Louwen.
De uitslag van hardloopen met kinderwagens
voor meisjes en vrouwen luidde: le priis Truus Slij-
kerman, 2e Nel Schilder. 3e Trien Strooper Jd., 4e
Marie Bakker Xd. Voor jongens boven de school
jaren tot 16 iaar was hardfietsen georganiseerd. De
uitslagen hiervan waren: le priis J'b. Oostwouder,
2e Jan Bakker, 3e Nic. v. d. Linden. 4e G. Zomer
dijk en 5e Arie Zeeman.
De wedstrijd hardloopen met hindernissen gaf den
volgenden uitslag: le priis Arie Broersen. 2e Jan,
Slijkerman Az., 3e Mart.. Pronk en 4e Klaas van
Diepen.
Hierna werd tot slot nog een gecostumeerde voet
balwedstrijd gehouden, waarbij om de gekke aan
kleeding der spelers en de dolle capriolen welke
hierbij werden gemaakt, onbedaarlijk is gelachen.
De prijsuitreiking had des avonds plaats in café
de Wit onder overweldigende belangstelling, het
geen mede zijn oorzaak zal hebben gevonden in het
feit dat dit gebeurde door onzen oud-plaatsgenoot
Dr. Oterdoom. die voor dit doel speciaal uit Hilver
sum was overgekomen. Op de hem bekende vlotte
en geestige wijze stelde dokter elke winnares en
winnaar in het bezit der prijzen welke uit contanten
bestonden.
Van deze gelegenheid werd tevens gebruik ge
maakt om den nieuwen Burgemeester van Zijp»,
Mi*. D. Breebaart, welke hierbij was uitgenoodigd,
met zijn echtgenoote. een welkom toe te roepen. Dr.
Oterdoom sprak hen toe. namens de bewoners van
't Zand. de wijken I. en K. Pastoor Van Zuijlen
sprak hierna tot den Burgemeester namens de R.K.
parochianen van Noord-Zijpe en beloofde trouw
aan het gezag sprak aldus Mr. Breebaart toe als
wettigen vertegenwoordiger van H. M. de Koningin.
Een spreekkoor, bestaande uit meisies-leden van de
Kath. vereen, „de Graal" onder leiding van Mei. M.
Meijer sprak vervolgens in denzelfden geest.
Een overweldigend druk bezocht bal volgde hier
na bij de Wit. In deandere café's werd, hoewel
daartoe wel vergunning was, geen dansen gehou
den. in verband met de hoofdzakelijk roomsdhe be
langstelling welke voor deze feestelijkheden bestond*,
SINT MAARTEN:
STROET.
Zondag j.1. had in de Ringsloot te Schagerwaard
wederom een hengelwedstriid plaats. De vangst was
ditmaal bevredigend; in totaal werden 278 stuiks ge
vangen, waaronder 5 maatfoaarzen. Reeds in het 2e
halfuur wist H. de Pee er een uit te slaan van 28.7
c.M., met welke baars hij de leiding hield.
Het was de voorzitter Bijpost die wou laten zien,
dat hij ook hengelen kan. Deze wist er in totaal 28
te bemachtigen.
De prijswinnaars waren resp.: H, de Pee, G. Bij-
post, J. Bakker, A. Sijbrands, J. Prosper, J. Winkel,
K. Wit, C. Blokker en C. Bèsman.
Voor de goede stemming deed G. Keetman, „onze
humorist", weer zijn best; hij verscheen deze keer
met een hoofddeksel uit het jaar 1871.
Ook de niet-vangers waren optimistisch gestemd,
terwijl W. Brommer voor de kermis er al vast een:
paling uithaalde.
FEUILLETON
door
51.
Zijn eigen drift bedaarde. Saltash bemerkte zijn
yoordeel en maakte daar gebruik van.
1 „Als Jake hi<* was. zou hij kunnen vertellen dat
Tk de waarheid spreek. Je bent op een verkeerd
spoor. Wat mij betreft mag je gerust Je gang gaan.
Ik ben aan dergelijke aardigheden van m'n vrien
den gewend, maar 't kind laat ik niet zonder eenige
reden trappen. Versta ie dat. Benny?" En hij schud
de zijn arm, ,dan zie ik jou liever eerst naar de hel
loopen!"
Benny deed een wanhopige poging om te glim
lachen.
„Daar ben ik nü al," zei hij.
„Wat duivel! Waarom luisterde je er naar! Hoor
eens, we moeten deze zaak uit de wereld helpen,
laat een van de knechts mijn paard maar brengen
en wandel jij met me door het park."
Hij had het zoover gebracht door zijn voortdu
rend aanhouden, dat wist hij wel en Benny wist het
ook en verwenschte zichzelf, dat hij zoo zwak was
geweest, toen hij aan zijn verzoek voldeed.
Saltash had hem pijn gedaan en toch kon hij zijn
Tegenwoordigheid verdragen. Hij ging zwijgend met
iflem mee en verwenschte den magnctischen invloed
waaraan hij geen weerstand kon bieden.
Ze gingen door de boschjes die het huis omrlne
ïfen en zoo naar de duinen.
Daar begon Saltash op z'n gewone plo'sel!'^-
krachtige manier, zijn verdediging.
,,'t Is mijn gewoonte niet," zei hij, n*>-> ':-
me c:-d,crvraagt te antwoorden, maar jij. je hebt mr
geen vragen gesteld en daarom zal ik je de waar
heid vertellen.
Sheila zag Toby als picolo in het Casino-hotel te
Valrose, is 't niet zoo? Dat dacht ik wel, dat is de
heele geschiedenis! Ik moet haar ook gezien heb
ben maar ik sloeg er geen acht op, voor deji laat
sten avond van m'n verblijf aldaar. Toen trof ik
Antonio, die bezig was om in den tuin de arme
stakkert af te ranselen en ik maakte er een eind
aan. Dat zou jij ook gedaan hebben!
Later op den avond ging ik aan boord van mijn
jacht en vond haar daar als verstekeling* 't
Jacht had al zee gekozen, ik had terug kunnen
gaan, maar dat deed ik niet Jij zou 't ook niet ge
daan hebben.
Ze had bij mij bescherming gezocht en ik gaf haar
die. Ze kwam naar me toe als jongen en ik behan
delde haar als zoodanig."
„Wist je dan viel Benny hem in de rede.
Saltash glimlachte heel even.
„Ik veronderstel alleen, mon cher, maar bekende
't niet eens aan mezelf. Ik nam haar als kamerdie
naar. Ik liet haar m'n schoenen poetsen en mijn
kleeren schoonhouden en regeerde haar soms
hiermee en hij liet zijn rijzweep zien.
„Dat geloof ik niet!" zei Benny.
Saltash haalde de schouders op.
„Dat staat aan je beleefdheid, mon cher, ik vertel
ie alleen de waarheid. Ik behandelde haar als een
longen hond; ik was vriendelijk, maar eindelijk
besloot ik dat het tijd werd om terug te keeren,
vant geen spelletje kan altijd duren. Daarom aan
-«nrdden we de thuisreis en in onzen laatsten narh»
zee werden we aangevaren en zonk het jacht.
Daf luarb* mijn plannen in ^e war, of liever ver
dte die. We werden gered. Wij beiden samen
do' gaf aanleiding tot het schandelijke praatje
dat er een vrouw aan boord van het jacht was."
Even klonk zijn stem vroolijk.
„Je ziet, mon cher, hoe een klein vonkje kan wor
den aangeblazen tot een groote vlam! Tot zelfver
dediging moest ik iets verzinnen en dat deed ik
vlug. Ik zei dat ze Larpent's dochter was. Ik ben
benieuwd of jij daaraan zou hebben gedacht! In
dat geval, wil ik wedden dat je hetzelfde had ge
daan!"
Hij keek met iets van triomf in zijn oogen naar
den jongen, die zwijgend naast hem liep, maar Ben
ny keek hem niet aan. Hij staarde recht voor zich
uit en zijn gelaat stond in-droevig.
„Nu!" zei Saltash, „dat is alles! Ik heb je alles
gezegd. Je weet nu de waarheid, eenvoudig en on
opgesmukt zooals Sheila Melrose haar in al haar
eenvoud niet kent en als ze dat deed, toch waar
schijnlijk niet zou begrijpen!"
„Laat er haar buiten!" zei Benny met trillende
stem. „De gevolgtrekking lag voor de hand!"
„Zoo, zoo, lag die voor de hand?" Z'n stem klonk
spottend. „Alleen wie jong en onschuldig is, kan
met eenige overtuiging zeggen, wat de gewone ma
nier van doen van deugnieten is. Jij weet het niet
en ik weet het ook niet! Alle redeneeringen en be
rekeningen van deugdzame menschen kunnen om
ver worden gesrooid wanneer een deugniet één en
kele edelmoedig ingeving krijgt.
„Benny, Benny, wat ben je toch dwaas om je zoo
te laten opwinden. Zie je niet, dat je een lot uit de
loterij hebt getrokken, aanvaard het jongen en wees
er dankbaar voor!"
Benny maakte een afwerend gebaar, en Saltash
keek hem meewarig aan; als een kind dat een stuk
s. eelgoed heeft gebroken en hij was overtuigd, dat
hij nog veel verder was gekomen.
Maar ofschoon verslagen, was hij daarom nog niet
overwonnen. Saltash moest nu ziin eigen zaak nog
'n 't reine brengen. Hij had tot op zekere hoogte
'rohy vrijgepleit, maar dat was niet alles.
Rnnnv stond stil en keek hem aan „Waarom heb
zoo je best gpdean om haar met mij te doen
-uwen? Dat wil ik weten!"
Hij begreep dadelijk, dat Saltash hem een n!w;i
md antwoord zou geven; ofsrhoon hij hem recht
aankeek toen hij zeide: „Wel, mon ami, dat mag
je weten. Ik koester voor jelui beiden een vader
lijke belangstelling."
Benny aarzelde even, omdat iets ïn dat antwoord
hem had getroffen en vroeg toen: „Is dat alles?"
„Dat is alles!" zei Saltash en glimlachte even.
Benny keek hem een oogenblik aan, ernstig en
bedroefd. Tot nu toe had hij hem, hoewel tegen zijn
wil, geloofd, maar nu geloofde hij hem niet langer.
Maar hij zag de waarheid onder de oogen, hoe
bitter die ook wezen mocht. Hij voelde zich als een,
die een tweegevecht heeft aangegaan met een be
kwaam tegenstander en zich zijn machteloosheid
bewust is. lederen slag, dien hij trachtte toe le
brengen, zou de ander pareeren.
„Wou je mij vertellen, dat je nooit hebt gemerkt,
dat ze van je hield?" zei hij plotseling en er sprak
innige droefheid uit den toon, waarop die woorden
over zijn lippen kwamen. Hij wist, dat hij nu den
slag moest verwachten, dien hij had uitgelokt.
Maar Saltash stootte niet toe. Een oogenblik toon
de hij eenige verbazing, en liet toen plotseling
zijn wapen zakken.
Hij keek Benny vriendschappelijk, glimlachend
aan.
„Eerlijk gezegd, Benny!" zei hij, „is me dat nooit
opgevallen, maar al had ik het gemerkt, zou dit
voor mij geen verschil hebben gemaakt. Op mijn
leeftijd voelt men niets voor sentimenteele aanbid
ding. Ze is voor mij nooit meer geweest dan een
aardig jong hondje, dat met je hand speelt."
„O," zei Benny en keerde zich af. „Zoo beschouw
je ze zeker allemaal. Voor jou zijn ze allen gelijk."
„Niet in ieder opzicht," zei Saltash. „Tk zou zeg
gen, dat Toby wel eenigermate een uitzondering
maakt. Ze weet spel van ernst te onderscheiden."
„Inderdaad?" zei Benny. Hij zweeg een oogenblik,
als om kracht te verzamelen en wendde zich toen
weer tot Saltash.
•.Tk ga nu terug. Ik kan niet met je meegaan
<on ofschoon ik geen twist wensch Maar je
'!t - je moet begrijpen, dat ik voortaan
meer van je kan aannemen, 't Spijt me, maar
k kan niet!"
Wordt vervolgd
