Arrondissements-Rechtbank
Charles Rex
Woensdag 4 September 1935.
SCHAGER COURANT.
te Alkmaar.
Een kakatoe met een ruime en.
beschaafde vocabulaire.
Et hel DelL
8
VOOR DEN POLITIERECHTER.
ZITTING VAN MAANDAG 2 SEPTEMBER.
Den Heïdep,
I HARDHANDIGE HELDERSCHE LIEFDE.
Een 35-jarige Heldersche visscher, in de Alkmaar-
sche rechtszaal al niet minder bekend dan op den
grooten haring vijver, genaamd Jan B., had een lia-
son met zekere juffr. Tr. de R.. wier inan, J(b. M.,
ziekelijk is. Het scheen echter dat het vrouwtje deze
verhouding wilde beëindigen, althans toen Jan in
den avond van 30 Mei omstreeks 11 uur zijn gewone
visite bracht, werd hij uitgenoodigd op te hoepelen,
waarop de afgewezen galant zoo driftig werd. dat
hij de vrouw aangreep, haar op de straat wierp en
met het hoofd op de steenen bonkte, zoodat zij een
bloedende hoofdwonde en een hersenschudding be
kwam. die haar 14 dagen aan het, ziekenhuisbed
kluisterde. De ruwe meneer stond heden terecht en
werd niet met bijzondere voorkomendheid behan
deld. Hij is trouwens reeds ettelijke malen ter zake
diefstal, verduistering en mishandeling veroordeeld.
Voorts bleek dat het paartje het weer had bijgelegd
en tegen den ziekelijken echtgenoot een echtschei
dingsproces aanhangig is gemaakt. De Officier trok
duchtig van leer, en noemde verdachte een gevaar
lijken kerel, hoewel moest worden toegegeven dat
ook de vrouw niet is wat ie noemt.
Gerequireerd werd 5 maanden gev, die door den
Politierechter tot 3 werd gereduceerd.
Wierïngen.
EEN MANNETJE. DAT STEEDS MEER TEGEN
1 VIEL.
De 55-jarige Jacob B., 'n arbeider uit Wierrngên,
is een klein parmantig ventje, dat niet afkeerig is
van een stevig potje bier en op 23 Juni, toen hij in
kennelijken staat verkeerde, den brigadier Bergsma
nog heel wat last had bezorgd, door zich met kracht
tegen zijn arrestatie te verzetten. Zijn verschijning
in de rechtszaal heden was geen bepaalde zege
tocht, want hoewel hij duchtig snoefde op zijn po
pulariteit en beweerde dat alle kinderen van Wie-
ringen hem toeroepen: „Dag Jacob". was ziin straf
register lang niet blanco en prijkte met 3 veroor
deelingen ter zake beleediging en mishandeling. De
Officier, die telkens door Jaap werd geïnterrum
peerd, werd woest en requireerde 30 gulden boete
of 15 dagen, waarop de Politierechter, die ook al
ïniet veel met het lawaaierige ventje in de pet had.
hem veroordeelde tot f25 boete of 15 dg. hechtenis.
Den Oever.
DE KLAPLOOPENDE BELG.
I Een 34-jarige huis- en keukenschilder uit Gent,
'Juliën v. V., was den grond van zijn dierbaar va
'derland, waar hij reeds ettelijke veroordeelingen
had ondergaan, te warm geworden en naar Holland
lafgezakt, in de hoop daar arbeid en brood, althans
onderstand te krijgen. Nu. die onderstand genoot hij
al heel spoedig en zal hij voorloopig ook nog zes
tmaanden genieten, want hij werd ingerekend ter
'zake diefstal van een rijwiel, benevens een over
hemd, een paar sokken, een werkjas en een fantasie-
broek, alles toebehoorende aan den heer Rómar
Zoldersma, die een en ander in een schuurtje te
Den Oever had gedeponeerd. Monsieur Juliën, thans
'logé van den Staat der Nederlanden en gecostu-
meerd in het bekende pensioncostuum, beweerde
niet de bedoeling te hebben gehad, zich het rijwiel
toe te eigenen, welke bewering, gelet op zijn straf
rechterlijk verleden, waaruit bleek dat hij lang niet
zuiver op de graad was, waar het vermogensdelic
ten betrof „cum grano salus" werd geaccepteerd.
Het verbaasde den Politierechter ten zeerste, dat
deze Belg de illusie koesterde, in Nederland, waar
zooveel werkloozen zijn, werk of onderstand te vin
den, maar misschien zal mr. Ledeboer zich nog veel
meer verwonderen, wanneer wij hem verzekeren, dat
niet enkele, maar honderden, misschien wel duizen
den Belgen in Nederland werkzaam zijn. Wat de
verdachte betrof, hij werd veroordeeld t.ot 6 maan
den gev. en bestaat het voornemen hem dan direct
over de grens te zetten.
De heer Juliën, blijkbaar content voorloopig weer
„onder de pannen" te zijn, verklaarde in het von
nis te willen berusten,
Warmenhuizen.
KLEINE OORZAKEN, GROOTE GEVOLGEN.
De 59-jarige slager Jan van L. uit Warmenhuizen,
die met zijn rechteroog gewoonlijk in zijn linker
neusgat peutert, wordt nogal eens geplaagd door
kwajongens uit de buurt, met malle boodschappen
en toen nu op 10 Juli de 13-jarige Klaas Mink hem
een pond varkensstaartjes bestelde, werd hij zóó
woedend, dat een scherp slagersmes in de richting
van den spotlustigen knaap wierp, welke worp he
laas zeer ongelukkig aankwam, zoodat de jongen
een ernstige verwonding in het been kreeg en acht
dagen moest verpleegd worden.
De oude slager stond thans voor deze gevaarlijke
driftuiting terecht, maar ontkende de bedoeling te
hebben gehad, den iongen aldus te verwonden: vol
gens zijn lezing was het mes op de steenen terecht
gekomen en toen in het been van den knaap ge
sprongen. Hij was zelf zóó geschrokken, dat hij naar
achter was geloopen. Voorts verklaarde de man be
reid te zijn, de kosten der medische behandeling
te betalen. De Officier noemde een dergelijk optre
den zeer lakenswaardig en had oorspronkelijk het
voornemen gekoesterd, gevangenisstraf te vorderen,
doch wilde zich thans bepalen met f50 boete of 25
dagen te requireeren, tot welke straf de comparant
door den Politierechter dan ook werd veroordeeld.
Koed ij k.
HET WERD HEM DUCHTIG INGEPEPERD.
In St.-Pancras en environs bestaat in sommige
niet al te ordelijke kringen een zekere animositeit
tegen den ambitieuzen rijksveldwachter van Beek,
die zich onalngs reeds demonstreerde door de ver
nieling van eenige ruiten in zijn woonhuis, waarvan
de daders nog altijd op het kerkhof rusten.
Men had ook het. voornemen gekoesterd hem bij
gelegenheid der Koedijker kermis eens en corps te
onthalen op een stevig pak slaag, doch de politie
was hierop geprepareerd, en dreef na het sluitings
uur der café's de samenzweerders met behulp van
den gummiworst huiswaarts. Ook de 20-jarige ath-
lcet en broodbakker Gerrit Gr. werd op een derge
lijke nadrukkelijke wijze door brigadier Dijk tot
doorloopen aangemaand, doch bij beantwoordde
deze „zachte" wenk. door den brigadier een leelijk©
bloedneus en een blauw oog te slaan en hem met
een soort worstelgreep op den grond te werken.
Hij stond thans voor deze in den nacht, van 23 op
24 Juni gepleegde ernstige feiten terecht en deze
zaak was voor hem dubbel gevaarlijk, omdat hij in
1933 reeds was veroordeeld tot 1 jaar gevangenis
straf voorwaardelijk, welke straf nu ook dreigt te
zullen worden geëxecuteerd. Het handtastelijk op
treden tegen het gezag was natuurlijk een doom
in het oog van den Officier en requireerde mr. v. d.
Feen niet minder dan 6 maanden gev.
De verdachte beweerde dien nacht geen alcohol
houdende dranken te hebben gebruikt en evenmin
had hij behoord tot het complot contra v. Beek. Wel
was hij boos geworden, omdat Brigadier Dijk hem
met den gummistok een slag gaf.
De politierechter instrueerde den brigadier nog,
in 't vervolg na het aangekondigde sluitingsuur nie
mand meer gelegenheid te geven om zijn gelag op
te maken of zelfs maar 'n sigaret op te 6teken. On
middellijk verwijderen was het parool.
Tenslotte werd Gerrit Gr. veroordeeld tot 3 maan
den gev., waarop deze verklaarde in dit vonnis te
willen berusten.
Schoor!.
EEN RECALCITRANT DIE ER BETER AFKWAM.
Een 24-jarige timmerman uit de Zijpe. Theo V.,
had op de Schoorlsche kermis de bloemetjes eens
buiten gezet en zich heftig verzet tegen den rijks
veldwachter Strooker die hem uit het café. alwaar
het sluitingsuur was aangekondigd, wilde verwijde
ren. De door een serie potjes Pils opgewonden
houtbewerker, had zelfs de nestels van Strooker's
uniform afgerukt. Thans was hij beter te spreken,
wat echter niet belette, dat hij tot f 30 boete of 15
dagen werd veroordeeld.
Middenmeet
EEN MOOI COMPLIMENT.
Een zekere niet verschenen heer uit Medearublilc,
met name Arien O., had een tweetal jachtopzieners
uit den Wieringermeerpolder. een kwalificatie toe
gevoegd, die moeilijk is te definieeren, zulks uit ont
stemming over het feit, dat hij een overtreding van
art. 461 had begaan en deswege was bekeurd. Vol
gens verklaring van den getuige v. d Sluis is Arien
'n „beroepswerklooze". Vonnis f 15 boete of 10 dagen.
Twisï.
OOK ZIJN MOND WAS TE GROOT.
De veldwachter van Twisk werd door zekeren Piet
H.. die bekend staat als 'n praatjesmaker en zoo
ongeveer 10 maal is veroordeeld, gecomplimenteerd
met de woorden „schoruim" en „lapswans". De
veldwachter nam dit niet en het resultaat was. dat
Pit heden werd veroordeeld tot f 15 boete of 10
dagen.
O.-B J o ïc k e r.
DE GALANTE AUTOMOBILIST
De heer Daniël KI. had een leuk kippet je een auto
ritje aangeboden en om zijn galanterie nog wat
meer luister bij te zetten, zei hij het met bloemen,
die hij echter roofde van den seringenboom uit den
tuin der Ned Herv. Kerk te Oosteblokker.
De koster echter bespeurde dit amoureuze vanda
lisme en de politierechter legde heden den galan
ten Daniël f10 boete of 5 dagen op.
Enk huizen.
DE EER VAN ZIJN AUTO VERDEDIGD.
Een te Enkihuizen wonende meneer Sidonius van
G. werd op 7 Juli zoo opgewonden, omdat eenige
opgeschoten jongens zich vroolijk maakten over het
antieke aspect van een voor zijn woning geparkeer
de auto. dat hij een der spotboeven, den 17-jarigen
Cor Buisman, een bloedneus en een blauw oog tim
merde Hij werd heden op ziin beurt opgefrischt
door f 10 boete of 5 dagen.
W o g n um.
DE GRASDIEF ZELF „TE GRAZEN" GENOMEN.
De reeds herhaalde malen veroordeelde heer
Pieter KI. te Wognum, kon heden weer een nieuw
nummer aan deze eereliist toevoegen, aangezien
'hem ter zake het afmaaien van een andermans gras
werd opgelegd f 10 boete of 5 dagen.
Enk hulzen.
DEZE VOORSTELLING GING NIET DOOR.
De 55-jarige bakker Juriaan de W. uit Enkhuizen
stoffeerde de bank der boetelingen naar aanleiding
van het feit. dat hij van den agent Ubbels in het
openbaar zou hebben verklaard, dat deze politie
man had gestolen. De niets kwaads vermoedende
Officier had den beleedigden agent niet als getuige
gedagvaard, doch nu kwam de verdediger mr. Tho
mas, met 2 dames als getuigen a décharge aanzet
ten en daar was absoluut niet op gerekend. De zaak
werd dus aangehouden en de behandeling op 16
Sept. a.s. bepaald.
DONDERDAG 5 SEPTEMBER 1935.
HILVERSUM (1875 M.)
AVRO-uitzending. S.00 Gram.nl. 10.00 Morgenwij
ding. 10.15 Gram.pl. 10.30 Ensemble Lismonde en de
clamatie A. v. d. Horst. 12.30 Gram.pl. 1.00 Kovacs
Lajos en zijn orkest. 1.45 Zang door Betsy Kinsberten.
A. d. vleugel E. Veen: 2.00 Cantabile-orkest olv. E.
Beeckman. 2.45 Vervolg zang en piano. 3.00—3.45 Ver
volg orkestconcert. 4.00 Voor zieken en ouden van
dagen. 4.30 Gram.pl. 5.00 Voor de kinderen. 5.30 En
semble Jetty Cantor. 6.30 Sportpraatje H. Hollander.
7.00 Omroeporkest olv. A. v. Raalte. 8.00 Berichten.
8.05 Mededeelingen. 8.10 „In één adem", gevar. pro
gramma m.m.v. Kavocs Lajos' orkest: Pierre Palla
(piano), de Cavelli's (accordeon), en Louis Noiret
(hum.). 9.20 Ik ben van de week in-bij geweest,
door G. Czopp. 9.30 Omroeporkest olv. A. v. Raalte
mmv. M. Orobio de Castro (cello). 10.30 Gram.pl. 11.00
Berichten. 11.2012.00 John v. Brüclt's orkest, uit
„Palermo", Scheveningen.
HILVERSUM (301 M.)
8.009.15 KRO. 10.00 NCRV, 11.00 KRO. 2.00-12.00
NCRV. 8.009.15 en 10.00 Gram.pl. 10.15 Morgendienst
olv. Ds. J. L. de Vries. 10.45 Gram.pl. 11.30—12.00
Godsd. halfuur. 12.15 Gram.pl. en orkestconcert. 2.00
Handwerkles. 3.00—3.45 Gram.pl. 4.00 Bijbellezing
Ds. C. Brunt, mmv. bariton en orgel. 5.00 Handenar-
Adelaide (Australië). Maurice, de witte kakatoe
van een familie te Norwood in Australië heeft een
zeer uitgebreide vocabulaire zonder dat daar de ge
peperde woorden, welke dergelijke gevederde vrien
den veelal plegen te bezigen, in voor komen. Wam
neer hij een vliegtuig hoort roept hij „Aeroplanes
big aeroplane mother". Bij nat weer zegt hij „listen,
it 's raining", waarbij hij het geluid van water in een
afvoerpijp maakt, 's Morgens wekt hij het heele huis
houden, met zijn roep om het vuur aan te maken.
Maurice is kind in huis en eet en drinkt hetzelfde
menu als de anderen; hij neemt thee alleen aan,
wanneer ze warm is: Hij houdt van koffie en cacao
en stelt 's zomers een hoeveelheid aardbei-limonade
op hoogen prijs. Bij zijn ontbijt gebruikt hij, evenals
zijn mevrouw een iepel voor zijn pap.
Af en toe gaat Maurice met den motor mee, zit-i
tend op de schoot van zijn meesteres, als hij langs
's heeren wegen vliegt. Hij heeft muzikale ooren en
blijft rustig luisteren wanneer er 's avonds laat piano
wordt gespeeld. Wordt de radio aangezet, dan con
stateert hij, dat dit zijn program is. Hij hoort ter
stond het gerammel van het servies en zegt dan,
dat hij binnen wil komen om te eten. Dan houdt hij
zich niet kalm voordat hij binnen gebracht is en
voor zijn maal zit.
Maurice. zooals hij zich zelf noemt, levert een heel
menschelijke lach wanneer er in de familie grappen
worden verkocht. Hij spreekt met een lage stem,
en ofschoon hij af en toe in onzin vervalt, kunnen
de meeste dingen, die hij zegt, gemakkelijk verstaan
worden. Sedert zijn prille jeugd is hij bijna altijd
den familiekring geweest en klaarblijkelijk heeft
hij de meeste woorden van haar aangeleerd.
beid v. d. jeugd. 5.30 Orgelconcert S. P. Visser en gra-
mofoonmuziek. 7.00 Ned. Chr. Persbureau. 7.15 Re
portage. 7.30 Journ. weekoverzicht door C. A. Crayé.
8.00 Berichten. 8.05 Arnhemsche Orkestvereen. olv. J.
Spaanderman, mmv. M. Engelenburg (piano). 9.00
Causerie Dr. C. J. Honig. 9.30 Studentenliederen (Gr.
pi.). 10.00 Berichten. 10.05 Vervolg concert. 10.45—
12.00 Gramofoonmuzielc,
DROITWICH (1500 M.)
10.3510.50 Morgenwijding. 11.05 Causerie. 11.20 Or
gelspel R. Tims. 12.05 Het Rutland Square en New
Victoria Orkest olv. N. Austin. 12.50 Gram.pl. 1.35 Pat-
tison's salonorkest. 2.35 Gram.pl. 3.20 Vesper. 4.10
Sted. Orkest Harrogate olv. L. Cohen. 5.05 Orgelcon
cert H. O. Hodgson. 5.35 Casani Club Orkest olv. Ch.
Ivunz. 6.20 Berichten. 6.50 Het Vario-Trio. 7.20 „Main
street. of song", geva.r programma, 8.20 BBC-Symho-
nie-orkest olv. Sir Ilenry Wood, mmv. J. v. d. Gucht
(tenor), en L. Tertis (viola); 10.00 Berichten: 10.20
Korte Kerkdienst. 10.40 Het Olof Sextet. 11.20 Voor
dracht. 11.3512.20 Grosvenor House Dance Band olv.
S. Lipton.
RADIO PARIJS (1648 M.)
7.20 en 8.20 Gram.pl. 12.35 Orkestconcert olv. Doyen.
3.50 Orkestconcert. 5.10 „La fausse Agnès", spel van
Destouches. 8.00 Gram.pl. 8.50 Orkestconcert. 11.10—
12.35 Dansmuziek.
KALUNDBORG (1261 M.)
12.20—2.20 Strijkorkest olv. Andersen. 3.20—0.05 Om
roeporkest olv, Reesen. 8.30 Reportage. 9.002.20
Dansmuziek.
KEULEN (456 M.)
6.50 Concert. 12.20 Omroepkleinorkest olv. Eysoldt.
2.35 Gram.pl. 4.20 Viool en piano. 5.20 Concert uit
Leipzig. 7.20 Omroepkwintet. 8.30 Oude dansmuziek.
9.0 Radiotooneel; 9.20 Omroeporkest olv. Buschkot-
ter. 10.5012.20 Uit Berlijn: Omroeporkest olv. Weigel
ROME (421 M.)
9.00 „Manon Lescaut", opera van Puccini. Orkest!.:
R. Santarelli. Koorl. G. Conca.
BRUSSEL (322 en 484 M.)
322 M.: 12.20 Gram.pl. en zang; 1.30—2.20 en 5.20
Grampl. 6.35 Vioolrecital. 7.35 Gram.pl. 8.20 Sympho-
nieconcert olv. L. de Vocht. 10.30—11.20 Gram.pl.
484 M.: J. Schnijder's orkest. 1.302.20 dito. 5.20
Dansmuziek; 6.20 Zang; 6.50 Pianorecital: 7.35 Gr.pl.
8.20 Salonorkest olv. Walpot. 10.30—11.20 Dansmu
ziek.
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)
8.30 Radiotooneel. 9.10 Het Berl. Philh. Orkest olv.
E. Praetorius. 10.20 Berichten. 10.50 Zang en piano.
11.05 Weerbericht. 11.20—12.20 Dansmuziek olv. W,
Crüger.
FEUILLETON
door
52.
„Wat ga Je doen?" vroeg Saltash.
Benny aarzelde, hij zag er ellendig uit. Saltash
raakte hem even als liefkozend met een rijzweep
aan. „Wat scheelt er aan, Benny?" vroeg hij. „Denk
Je, dat ik je wat heb voorgelogen?"
Benny keek hem aan. „Ik wil niet met je twis
ten," zei hij, 't Is 't niet waard."
„Dank" je,' zei Saltash met een kort lachje. „Je
stelt m'n vriendschap dan wel heel hoog! Zeg me
.eens, wat je gaat doen!"
„Wat kan 't jou schelen wat ik ga doen!" en een
oogenblik kwam er een glans in zijn oogen, die de
•wanhopige uitdrukking er uit deed verdwijnen. „Ik
iVraag je toch niet om hulp!"
„Dat begrijp ik!" zei Salt&sli. „Maar ik zou je
ïoch een handje kunnen helpen. En zooals je zelf
Ihebt gezegd, er is geen enkele reden, waarom we
geen goede vrienden zouden blijven. Er is geen en
kele reden om boos te ziin dan dat fa mij zonder
eenige geldige reden voor leugenaar hebt uitge
maakt"
„Spreek Je dat dan tegen?" zei Benny.
Saltash trok onverschillig de schouders op.
„Misschien, maar, zooals je hebt gezegd 't is
'de moeite niet waard. Maar in elk geval heb ik
een zeker recht om te weten wat je voornemens
bent te doen, nu ik, zooals ik meen te moeten aan
nemen, je niet ten volle overtuigd heb.
„Een recht!" riep Benny uit.
„Ja, een recht!" en Salta&h's stem werd plotseling
zachter. „Misschien ben je vergeten maar mis
schien herinner je je nog wel, dat ik Nonette onder
mijn bescherming heb genomen op den dag dat zij
die kwam inroepen en die heb ik haar tot nu toe
altijd verleend. Wat haar aangaat, gaat ook mij
aan!"
„Ik begrijp!" zei Benny, terwijl hij koel voor
hem stond en hem aankeek, „dat ik jou verant
woording schuldig ben, bedoel je dat?"
„Daarvan trachtte ik je te overtuigen."
Een oogenblik later schoten Benny's oogen vuur.
maar even daarna had hij zijn kalmte herwonnen,
Wanneer Jake tegenover hem had gestaan, dan zou
hij openlijk in verzet zijn gekomen, maar Saltash,
dien hij nog nooit in zijn leven had weerstreefd,
kon hij niet zoo gemakkelijk weerstand bieden.
Op heel kalme wijze wist hij altijd tegenstand te
voorkomen en toch zijn doel te bereiken.
Ook nu k)vam hij waar hij wezen wilde. Voor hij
't zelf wist, had hij Benny's tegenstand gebroken.
„Ik ga naar haar toe," zei hij, „en vraag haar
naar de volle waarheid omtrent haar verleden."
„Is een vrouw in staat om dat in zijn vollen om
vang te doen?" vroeg Saltash.
,Als ze 't niet doet, zal ik 't wel voelen!" hield
Benny vol.
„En wat schiet je daarmee op?" vroeg Saltash op
eenigszins spottenden toon. „Kan men soms ook
niet te veel weten? 't Is soms gevaarlijk alles al te
nauwkeurig te bezien, mon ami. En dan leggen
wij 't loodje!"
„Denk je dan, dat ik tevreden zou zijn als ik niet
wist?" hernam Benny.
Saltash haalde cle schouders op. „Ik vermoed al
leen. dat fe den verkeerden weg inslaat, om fe vol
doening te verschaffen. Maar dat is jou zaak, niet
de mijne. De hemel heeft je een schat in den schoot
geworpen en omdat je niet weet waarvan die ge
maakt is, breek je die aan stukken, om dat te
weten te komen. En daarna zul je die wegwerpen,
omdat je de verschillende stukken niet meer pas
send aan elkaar kunt krijgen. Je begrijpt niet, en
zult dat ook wel nooit begrijpen, dat het beste in
het leven datgene is, dat we niet zien en slechts ten
deele begrijpen.
Er klonk eenige ernst uit zijn woorden en Benny
merkte op, dat hij ze met een zekeren eerbied uit
sprak. Het was als ontdekte hij iets heiligs, temid
den van veel slechts. Dat deed hem zonderling aan,
en ofschoon hij overtuigd was, dat Saltash hem, ten
minste in één opzicht, trachtte te misleiden, wijzig
de dit zijn meening toch meer ten gunste van Saltash.
Tegen zijn overtuiging en tegen zijn wil, zag hij in
Salta&h, den vriend.
„Bedoel je", ging hij voort, langzaam sprekende en
de oogen voortdurend gericht op het donkere gelaat
voor hem, „dat je nooit hebt getracht te weten te ko
men waar ze vandaan kwam wie ze eigenlijk is?"
Saltash maakte een afwerende beweging. „Mon
ami, het laatste heb ik altijd geweten. En het eerste,
och, dat behoefde ik niet fe weten!"
„Maar", de woorden kwamen hem slechts met
moeite over de lippen, maar zijn blik bleef onafge
wend op Saltash gericht, „zeg me dan, alsof je voor
God stond, zeg me dan wat je gelooft dat zij is!"
„Wat ik weet dat ze is", verbeterde Saltash, „dat zal
ik je zeggen. Zeker, ze is een kind dat een blik heeft
geworpen in de hel, maar een kind gebleven is!"
„Hoe meen je dit?" vroeg Benny.
Saltash's oogen één zwart en één grijs, fonkelden.
„Ik meen", zei hij, _„dat de vlam haar wel heeft
geschroeid, maar nooit bepaald aangeraakt!"
„Weet je dat zeker!" Benny's stem klonk schor. Er
sprak angst uit zijn blik. „Man, zeg me om Godswil
de waarheid!"
„Dat is de waarheid", hernam Saltash.
„Maar hoe weet je dat? Je hebt geen enkel bewijs.
Hoe kun je daar zoo zeker van zijn?" hij kon niet
voorkomen dat de angst in zijn stem hoorbaar was.
„Hoe of ik dat weet!" Saltash's woorden klonken
hard en scherp. „Welk bewijs ik heb? Benny, weet
je zoo weinig van de wereld, ken je de vrouwen zóó
slecht! Welk bewijs verlang je? Kijk haar maar in
de oogen!"
Uit zijn eigen stem klonk hartstocht en het drong'
ten laatste tot Benny door, dat hij de volle waarheid
had gesproken. Dat begreep hij in dat oogenblik. Hij
vond dat hij nu niet verder gaan kon cn 't was niet
noodig ook.
Plotseling, als een bede om vergiffenis, stak hij de
hand uit, die Saltash vatte en hartelijk drukte. „ïs
't nu voldoende?" vroeg hij met zijn gewonen, zon
derlingen glimlach.
„Ja, 't is voldoende!" zei Benny en keek hem flink
in de oogen.
Zonder een woord verder te spreken gingen zij een
oogenblik later ieder zijns weegs.
Er was niets meer te zeggen.
HOOFDSTUK XIV.
De laatste troef.
Saltash at dien middag alleen. Hij was in een
rustelooze stemming en buitengewoon verstrooid,
zag nauwelijks wat hem werd voorgezet en roerde
zijn wijn niet aan. Eindelijk stond hij wrevelig van
tafel op.
„Ik ga op 't platform een sigaar rooken", zei hij
tegen den hofmeester, die hem had bediend. „Wan
neer er iemand voor mij mocht komen, laat die dan
in de muziekkamer op mij wachten!"
„Uitstekend, mylord! En waar wilt u de koffie
gebruiken?" vroeg de man ondérdanig.
Saltash lachte. „Niet daarboven, dat zal ik je maar
besparen. Zet het maar op het spirituslichtje in de
muziekkamer, dan vind ik het wel. Jelui behoeft geen
van allen op te blijven. Ik doe het licht wel uit."
„Uitstekend, mylord."
{Wordt veryplgd.);
