Charles Rex
De Langendijker Groentenveilingen.
Uit onze omgeving.
Ethel M« DelL
De plagen in de kool.De verhoog
de tuinbouwsteun. - De actie voor
de gedupeerden. - Tendens op de
veilingen wel eens slechter ge
weest. - Toch nog lage prijzen
voor aardappels. - Vrij goede
vraag voor diverse koolsoorten.
Iets lagere prijs voor roode - Witte
kool houdt zich goed. - Bloem
kool lage prijzen. - Groote aan
voer van uien. - De prijzen laten
te wenschen over. - Aanvoer van
bieten en peen. - De prijzen konden
beter zijn - Slaboonen - Veel ver
schil in kwaliteit Vandaar uit-
eenloopende prijzen - Weinig aan
voer, doch slechte prijzen voor to
maten. - Idem druiven.
Luizenplaag, draaihartigheid, vallers, het zijn den
laatsten tijd de gesprekken van den dag. Verhoogden
tuinbouwsteun door uitbetaling van dp volle 100
pet. van den richtprijs wordt dan mede in die ge
sprekken, welke soms tot debatten uitdijen, als van
zelf sprekend ingevlochten.
Algemeen is men het er dan over eens, dat de
verhooging van den tuinbouwsteun tot 12 millioen
gulden alleen effect zal hebben voor hen, die inder
daad ook hebben geteeld en dat het lootje zullen leg
gen diegenen, (en zoo zijn er nog al wat) die door al
de bovengenoemde calemiteiten zoo goed als niets
zullen telen. Daaromheen concentreert zich nu de
belangstelling. De vraag, hoe deze menschen gehol
pen dienen te worden, houdt de geesten van onze
organisatiemannen bezig. Dat is dan ook werkelijk
een vraag, die om beantwoording roept. Want als
daarvoor niet een goede oplossing is te vinden, dan
zal de toestand van eenige honderden tuinders van
zoodanigen aard zijn, dat hij nog nimmer zoo beden
kelijk is geweest. Gelukkig schijnt er in kringen,
waarvan ten slotte de medewerking moet komen,
veel interesse te bestaan voor deze gedupeerden en
als de teekenen niet bedriegen, dan wordt er wel
gewerkt-in een richting, waarbij het den goeden
kant wordt uitgestuwd. Noodzakelijk zal het echter
zijn, dat de actie voor een redelijke oplossing niet
verslapt. Bijzondere vrees hoeft daarvoor niet te be
staan, omdat het hier geldt een zaak van zuivere
realiteit in tegenstelling met andere, waarbij slechts
van theorie sprake is en waarvoor men de groote
massa der tuinders niet warm krijgt.
Binnenkort begint de winterkool-campagne, zoo
dat men spoedig zal kunnen vaststellen van wel
ken omvang de gevolgen van de genoemde plagen
en kwalen zijn.
Om nu te zeggen, dat het slecht ging aan de Lan
gendijker veilingen, dit kan moeilijk wox*den be
weerd. De stemming, de tendens is wel eens slech
ter geweest. Het is niet onwaarschijnlijk, dat de ge
ruchten van oorlog daaraan niet vreemd zijn. Wat
de aai'dappelen in dit verband betx'eft, deze onder
vonden betere vraag, al gaf dit niet onmiddellijk
aanleiding tot prijs verhooging. Men vergete daarbij
•aiiet., dat er hier en daar van "dit"-product nog heel
wat ligt opgeslagen en als dit xiu zonder prijsver
laging kan worden geruimd, dan is er ten minste
al iets gewonnen. De Schotsche muizen brachten
echter weer een zacht prijsje op. De hoogste no
teering was f2.30; de meeste partijen wex-den echter
voor f 1.70—f 1.90 verkocht. Ook de grove brachten
het niet hooger dan f 1.90f 2.10. Drielingen werden
verkocht voor f 1.50fl.70. Bevelanders voor den
zelfden lagen prijs. Prachtige partijen witte en
blauwe Eigenheimers komen er aan de veilingen,
doch de prijzen blijven maar laag en als het niet
iwas, dat de aanvoerders het geld zoo bitter noodig
hadden, dan zou er nog minder aan de veilingen ko
men en zouden ze worden ingekuild in de hoop op
betere tijden. Een zeldzaamheid was het, als voor
blauwe f2.50 werd betaald. Bijna alles werd voor
i 1.80f2.20 verkocht. Witte brachten zelfs nog min
der op. nl. f 1.70—f 2. Voor Duken werd f 1.20—f 1.60
betaald.
Voor de verschillende koolsoorten was deze week
bok weer goede vraag, ofschoon de prijzen wat la
ger waren dan de vorige week, en vooral in de laat
ste dagen nog al zakten voor de grootere sorteering.
(Voor kool van 3 tot 4 pond werd f3.50 tot ruim
i 4 betaald, zwaardere aanvankelijk f2.70f3, twee
de soort f 1.70—f2.10. Voor gele kool tot 4 pond lie
pen de noteeringen van f3.90—f4.20 en voor grootere
van f3—f3.40. De groote witte kool, voor zuurkool
bestemd, bracht voor eerste kwaliteit f2—f 2.40 op,
de andere f 1.30—fl.70.
Ook werden enkele partijen Deensche witte aange
voerd, die f2—f2.70 opbrachten, al naar grootte en
kwaliteit. De aanvoer van roode kool beliep 18 spoor
wagens, die van gele 8 en die van witte ruim 75.
De aanvoer van bloemkool was ook niet groot.
De prijzen laten te wenschen ovei\ ofschoon hierbij
niet mag worden vergeten, dat er aan de kwaliteit,
beinvloed door de luizenplaag, heel wat mankeert.
Eerste kwaliteit werd verkocht voor f2f4, waar-
Dij ook nog de gx-ootte een rol speelt. Voor tweede
soort werd niet meer dan fl.50 per 100 stuks be
taald.
Uien kwamen er in de afgeloopen week weer heel
wat, alle gele uien: met de zilveruien Is het gedaan.
Voor alle sorteeringen werden te lage prijzen be
taald. Grove brachten f 1.80 tot ruim f2 op, middel-
gi'oote f 1.40f 1.80, sommige partijen nog minder,
drielingen 60 tot 80 cent en nep f2.20f2.60. Aan
voer 22 spoorwagens.
Aan de Broeker veiling wei-den aardige kwan-
tums bieten aangevoei-d. Voor de kleine wei-d f 1.80
—f2.50 betaald, voor de groote f 1f 1.40, soms nog
minder.
Mooie bi-eekpeen werd verkocht voor f 1.20—f 1.60,
kleinere brachten fO.60—fl op.
Slaboonen kwamen er aan beide veilingen nog
heel wat, gezien den tijd van het jaar. Mooie boo-
nen brachten soms nog een schappelijken prijs op,
nl. van f6 tot ruim f8. Een belangrijk deel bx-acht
het echter maar tot f4 f6. Een deel was onver
koopbaar.
Tomaten kwamen er niet veel en ondanks dezen
geringen aanvoer bleven de prijzen laag. Voor A-
soort kon van f 3.40 tot ruim f 5 worden bedongen,
voor B f 3.80 tot ruim f 4, C bracht ongeveer f 3.20 op
en CC f2.
Ook op de druivenmarkt was het niet gunstig.
Alicante werd voor f 17f20 verkocht en Franken-
thalers voor f 13f19.
Noordscharwoude, 27 Sept. 1935.
Aan de Redactie van de Schager Courant,
Geachte Redactie,
Mag ik U een kleine plaatsruimte verzoeken ter
korte beantwoording van de „getrouwe lezer" uit
Zuidscharwoude. Bij voorbaat mijn dank.
De „getrouwe lezer" vangt aan met de opmerking,
dat hij het niet wil hebben over de fruitcultuur,
waar overigens tot oordeelen bevoegde personen een
afwijkende meening aangaande de mogelijkheid
daarvan hebben. Verderop schaart de .getrouwe le
zer" zich onder de „Tot oordeelen bevoegden" door
als zijn meening te kennen te geven, dat de grond
langs den te projecteeren weg, voor een groot deel
de noodiee geschiktheid mist. Maar wèl zou de
grond langs den bestaanden nieuwen weg geschikt
zijn voor fruitcultuur. Dus alweer een afwijkende
meening.
Overigens heeft hij niets tegen den aanleg van
den nieuwen weg, mits dit niet door de gemeenten
moet worden gedragen, want daar is hij tegen. Wèl
vindt de „getrouwe lezer" het goed indien dit pi'o-
ject werd uitgevoerd uit het Werkfonds of Wegen
fonds.
En zoo zullen er wel meerdere meeningen zijn
over het Plan-Zeeman, waar de Redactie gaarne
haar kolommen voor openstelt, om zoodoende mede
te helpen aan het geven van voorlichting in belang
rijke dingen, waar de Commissie van voorbereiding
van het plan-Zeeman dan ook ten zeerste erkentelijk
voor is, in tegenstelling met de „getrouwe lezer".
Echter heeft de Commissie zelf niet de pretentie
dat zij wéét hoe het moet. Alleen weet zij, dat er in
en om het Geestmer-Ambacht iets moet gebeuren,
omdat het zoo niet mag blijven. Zij doet dan ook
niets anders, dan te helpen bevorderen, dat er van
overheidswege een wetenschappelijke studie-com
missie in het leven wordt geroepen om na te gaan
wat er te doen valt ter verbetering, waarbij het
Plan-Zeeman tot leidraad dient.
Wij vragen ons verbaasd af, welke tuinder daar
nu bezwaar tegen kan hebben! Iedere ernstige po
ging om weer welvaart in deze streek te brengen,
moet gewaax-deerd worden. En wanneer het resultaat
nihil is, welnu dan heeft de Commissie vergeefsch
werk gedaan. Maar de geachte „getrouwe lezer" weet
dit zelf ook wel.
U, geachte Redactie, nogmaals dankzeggend,
J. v. d. ABEELE,
Secretaris Commissie tot voorbereiding
en propageering van het „Plan-Zeeman".
Gudkarspel, 28 September 1935.
Mijnheer de Redacteur,
Hiermede verzoeken wij u om eenige plaatsruimte
in uw veel gelezen blad. Bij voorbaat onzen dank.
Het is naar aanleiding van een nieuwsbex-icht uit
Oudkarspel, voorkomende in uw blad van 25 Sep
tember, betreffende het circuleeren van lijsten aan
gaande de wethoudersbenoeming, dat wij iets moeten
recht zetten.
Ten eerste is het onwaar dat de Afd. C.P.H. deze
lijsten laat cix-culeeren. Een commissie van 1 i n k-
sclie kiezex-s, van verschillende kleur, heeft
de uitvoering van dit werk.
Ten tweede waren er geen schermutselingen tegen
wethouder Bommel-.
Niemand zal het de R.K. kwalijk kunnen nemen,
dat zij van de gelegenheid om een wethouder te krij
gen, gebruik hebben gemaakt.
De pei-soon van Bommer blijft volkomen buiten be
schouwing.
Het is echter de R.K. Staatspartij, die door de
S.D.A.P. aan een wethouder is geholpen.
Tenslotte: de bedoeling der commissie is, dat door
middel van deze lijsten, de plaatselijke S.D.A.P. nog
maals gewaarschuwd werd om te z ij n en te b 1 ij v e n
dat wat zij behoort te wezen. Namelijk een partij der
linkerzijde.
Door de vele, ja zelfs zeer vele handteekeningen,
is voor ons het bewijs geleverd, dat het linksche deel
onzer gemeente niet instemt met deze manoeuvre
der plaatselijke S.D.A.P. Overal, waar do S.D.A.P. en
R.K. Staatspartij samengaan, zien wij afbraak.
Men moet ons echter goed begi'ijpen, wij beweren
niet dat er in de R.K. Staatspartij geen dcmoci'aten
zijn, maar de boventoon wordt in deze partij ge
voerd door de' bezittenden, de conservatieve Roomsch-
Katholieken, trouw gesteund door de geestelijkheid.
Daar wij bang zijn dat onze S.D.A.P. zich versja
cherd heeft aan deze conservatieve machthebbers in
deze partij, willen wij hen waarschuwen: ga niet op
dit hellende vlak voort.
Een bekend spreekwoord zegt. Een gewaarschuwd
man telt voor twee.
Wij verwachten dat het doel der lijsten nu een ie
der duidelijk is geworden en we hopen dat de
S.D.A.P.ei's deze waarschuwing niet in den wind zul
len slaan.
Namens de Commissie:
Liefdelaan B 78, Oudkarspel.
C. HINK Jz.
Z IJ P E
ST. MAARTENSBRUG.
NAJAARSKEURING.
De Najaarskeuring van de Rundveefokvereeniging
„St.-Maax-tensbrug" werd Zaterdag gehouden hij den
heer A. v. d. Sluijs te St.-Maartensvlotbrug.
De uitslag was als volgt:
Stiex-kalvei-en van ingeschx-even moederdieren, ge
boren vóór 1 Maai-t 1935: le prijs Frans A 23 van A.
van der Sluys; 2e prijs Hendrik 3 van Jn. Kramer;
3e piïjs BI. Frans K 11 van Jn. Kramei*.
Stierkalveren van ingeschreven moederdieren, ge
boren op of na 1 Maart 1935: le prijs Frans A 27 van
G. Appel; 2e prijs Frans E 30 van Jan Eriks Jr.
Kuikalveren van ingeschreven moederdieren, gebo
ren voor 1 Maart '35: le prijs A. Maartje 14 van C. N.
de Wit; le prijs B Maartje 18 van F. Nieuwland; 2e
prijs A Corx-ie 11 van Jn. Eriks Jr.; 2e prijs B Geer
tje 10 van Jn. Kramer; 3e prijs A Jacoba 11 van G.
Rademaker; 3e prijs B Marie 16 van C. N. de Wit.
Kuikalveren van ingeschreven moederdieren, ge
boren op of na 1 Maart 1935: le prijs Greta 2S van
G. Appel; 2e prijs Kooy 17 van C. N. de Wit; 3e
prijs Emima 22 van G. Rademaker. Eerv. vermelding
Greta 4 van A. v. d. Sluijs.
Hokkelingen van ingeschreven moederdieren, ge
boren voor 1 Maart 1934: le prijs Bertha 10 van Jan
Eriks Jr.; 2e prijs Marie 14 B-van C. N. de Wit; 3e
prijs Gretha 24 van G. Appel. Eerv. vermeldingen:
Antje 28 van Jn. Ei-iks Jr. en Eriks 11 van C. N. de
Wit
Hokkelingen van ingeschreven moederdieren. ge-
boren op of na 1 Mrt. '34: lep rijs Josephine 10 van
Jn. Kramer; 2e prijs Marie 15 van C. N. de Wit; 3e
pi-ijs Juliana 22 van Jn. Kramer. Eerv. vermelding:
Brak 6 van C. N. de Wit.
Melkvaarzen: le prijs Metha 6 van Jn. Kramer;
2e prijs Burger 6 van C. N. de Wit; 3e prijs Burger 7
van dezelfde.
Twenters: le prijs Josephine 7 van Jn. Kramer;
2e prijs Betsy 5 van dezelfde; 3e prijs Geertje 8 van
dezelfde. Eerv. vermelding Saai*tje 7 van G. Appel.
Oudere koeien, ingeschreven: le prijs A Betsy 3
van Jn. Kramer; le prijs B Josephina 6 van de
zelfde; 2e prijs A Cato 14 van G. Appel; 2e prijs B
Betsv 4 van Jn. Kramer; 3e prijs A Grietje 5 van
dezelfde; 3e prijs B Metha 4 van dezelfde. Eerv. vex--
meldingen: Dora 13 van dezelfde, Ti-uus 9 van Jn.
Eriks Jr.; Antje 25 van dezelfde.
Vier dieren van één eigenaar: le prijs A, Groep 2
van Jn. Kramer; le prijs B, Groep 3 van dezelfde;
2e prijzen Groep 4 van C. N. de Wit en Gi*oep 5 van
Jn. Eriks Jr.; 3e prijs Groep 1 van G. Appel.
Groepen van 6 volbloeden van één stter: le prijs
-f medaille Groep 4 van Fx-ans 145, eig. Jn. Kramer;
2e prijs A -f medaille, Groep 1 van Marinus B, eig,
C. N. de Wit
De medailles waren beschikbaar gesteld door de
Coöp. Zuivelfabrieken „De Eensgezindheid" te St.»
Maartensbrug en „De Dageraad" te Burgerbrug.
2e pi-ijs B, Groep 3 van Frans 111, eig. Jn. Eriks
Jr., benevens een medaille, aangeboden door de afd.
Zijpe van de Holl. Mij. van Landbouw;
3e prijs, Groep 2 van Herman, eig. A. v. d. Sluijs.
Keurmeesters waren de heeren E. Koster Dz., Ir.
de Vries en W, Jimmink Hz.
ANNA PAULOWNA
UITVOERING „DE TANGO".
De mondorgelcluib „De Tango" heeft Zondag met
haar uitvoering in de zaal van den heer Kossen het
seizoen geopend. Het was een goede inzet; de zaal
was vol en de avond zelf „Oké". Dat zeggen we er
meteen maar bij naar aanleiding van een wenschl
van Daan Pool en Tomimy Bouman, die dezen avond
medewerkten, daarbij o.a. een liedje, getiteld „Oké"
brachten en in een voorafgaand praatje hoopten,
dat het publiek de geheele uitvoering ook Oké zou
vinden.
De heer T. de Vries, voorzitter van „De Tango",
was natuurlijk, toen hij het welkomstwoord sprak,
nietweinig in z'n schik met de goede opkomst. De
vereeniging, zei hij, doet steeds haar best iets goeds
te brengen en hij wekte op donateur te worden om
dat streven aan te moedigen.
„De Tango" opende het programma met een marscti
en speelde daarna nog een vijftal nummers. Het wat
erg geslonken clubje mocht telkens een hartelijk ap
plaus in ontvangst nemen. De muziek sloeg in bij
het publiek, vooral de aardige vertolking van de
,',Koekoekwals" en van „Delicato"van D. van Teese-
ling.
Zooals we boven reeds zeiden, Daan en Tommy
luisterden den avond op. Hoe ze dat deden, moeten
we dat nog vertellen? De ernstige, de vroolijke lied
jes, de praatjes, de non-stop-revue „Hallo hutspot",
't was alles weer zooals we 't gewend zijn, goed ver
zorgd, Oké! En naar gewoonte was 't slot ook thans
een nummer van Daan in 't Westfriesch, „Kees als
kalfjesteekenaar", waarin hij 't weer mooi versierde?
Bij 't sluitingswoord, ook maar door Daan uitge
sproken, en nog weer een aardigheid op zich zelf,
werd zeer terecht een dankwoord aan de begeleiden
de musici, de heex-en Van Stipriaan en Rijkers, niet
onthouden. Zij hadden zich dan ook uitstekend van
hun taak gekweten.
I A N O E N D JJ K
NOORDSCHARWOUDE.
HOLL. BLOEMB. GENOOTSCHAP.
De afdeeling Langendijk van het Holl. Bloembollen-
kweekersgenootschap H.B.G. vergaderde Zaterdag
avond in hotel Concordia alhier. De opkomst van
leden was heel goed. De voorzitter, de heer P. Wijn,
opende de vergadei*ing met welkom.
Het agendapunt voor de alg. verg. luidt als volgtf
Is het wenschelijk, dat de saneeringsmaatregelenj
voor het teeltjaar 1935—1936 in haar geheel,en om
vang moeten worden gehandhaafd?
Het Hoofdbestuur was tot de conclusie gekomen,
dat bovenstaande vraag bevestigend beantwoord
moest worden. Er was een minderheid, die op ver
schillende'gronden niet accooi*d kon gaan met het
vasthouden aan de saneeringsmaati-egelen in den
tegenwoordigen vorm, alhoewel zij geen principieele
tegenstanders waren van de saneering.
De meerderheid vond, dat, ondanks de fouten
welke er aan kleven, de saneering goed gewerkt
heeft en een chaos in den bollenhandel heeft voor
komen. De meex-derheid verklaarde zich, evenals de
mindei-heid, tegen teeltbeperking zonder minimum
prijzen en fondsvorming, en was men algemeen van
oordeel dat in de toekomst naar middelen moet
worden gezocht, waardoor de z.g. surplusbollen ver
minderen.
De Voorzitter achtte het het beste, ook voor de in
standhouding der saneering te stemmen. De maat
regelen moeten echter px-actisch en bruikbaar wor
den gemaakt
Bij de bespreking werd naar voren gebx-acht dat
de saneering in den huidigen vox-m ongewenscht
was. dat het geknoei met de prijzen niet moet
plaats vinden. Op het verkrijgen van een voorschot
voor Mei wilde men aandringen, terwijl een ander
weer progressieve inkrimping bepleitte. Maar het
slot was dat allen zich voor saneering uitspraken.
Aangedrongen zal worden op garantie van de prij
zen van het surplus en de beperking voor kleine
bedrijven zal op de alg. vergadering worden bespro
ken, waar ook aangedrongen zal worden op het uit
betalen van een voox-schot op de surplusbollen.
Afgevaardigden zullen zijn de heeren Bakker en.
C. de Boer Wz. Hierna sluiting.
FEUILLETON
door
71.
„Ik' spring naar beneden", zei ze vastberaden,
„tenzij je me belooft, tenzij je zweert dat je mij
zult laten gaan."
Hij lachte weer, maar niet vroolijk noch verachte
lijk, maar als heer en meester, iets wat ze nog nooit
,van hem had gezien.
„Ik beloof niets", zei hij, „ik zeg alleen, dat je op
'do een of andere manier de mijne zult zijn. Je kunt
kiezen. Je kunt zwemmen of verdrinken! Maar je
komt niet weg! Tusschen ons is een band dien je
niet kunt verbreken, hoe je er ook aan rukt of trekt
Spring naar beneden, als je dat de moeite waard
.vindt, maar voor je den grond hebt bereikt, ben ik
Jxij je. Ik volg je tot door de poorten van de hel. Ik
ben nu lang genoeg eenzaam geweest. Voortaan
gaan we samen. Dat zweer ik bij God!"
Zijn woorden klonken tot in de verte over den af
grond heen, maar de lach speelde nog steeds om zijn
lippen en in zijn oogen straalde nog steeds de gloed,
die het noodlot scheen te tarten.
Toen ze dat hoorde, werd het 't meisj'e plotseling
zonderling te moede. Ze begon te beven, maar waag
de toch nog een laatste wanhopige poging om haar
!e behouden en te voldoen aan haar trots.
Ze klemde :..et trillende vingers aan beide
zijden vast aan de steenen.
„Er bestaat tusschen ons geen band die heeft
nooit bestaan."
Hij beantwoordde die woorden onmiddellijk. „Geen
band tusschen ons! Groot God! Als die er niet was,
zou ik je dan volgen tot in den dood!" En toen liet
hij daar plotseling zaoht en teeder op volgen: „Toby,
Toby, dwaas kindje, weet je dan niet, dat ik. je heb
lief gehad vanaf het oogenblik dat „De Nachtvlin
der" naar den grond ging."
Aan de waarheid van die woorden viel niet te
twijflen. Een snik ontwrong zich aan Töby's keel en
de strakheid week uit haar gelaat. Ze stond een
oogenblik met opgeheven hoofd in vervoering, als
een die een visioen heeft. En toen riep ze angstig:
„Ik kan niet terugkomen, ik val meteen!"
Saltash richtte zich op, zijn voorhoofd was vochtig,
maar hij aarzelde geen oogenblik.
„Ik kom bij je!" zei hij. „Bijf staan, waar je staat.
Ik zal je mijn hand reiken, dan kun je je daaraan
vasthouden."
Ze gehoorzaamde hem gedwee. Met gesloten oogen
wachtte ze, totdat hij met de vlugheid van een aap
was beland in de goot waar zij stond. Hij vatte haar
hand en zei:
„Kom nu maar mee! Dan ben je veilig. Je kunt
niet vallen. Mijn liefde houdt je staande!"
Ze hoorde zijn vriendelijke stem en haar angst was
geweken. Zonder een woord te zeggen, gaf ze zich
aan zijn leiding over. En alleen door zijn sterken
wil, vexiiet ze veilig de gevaarlijke plaats. Maar
toen hij haar van de borstwering tilde gaf ze een
gil, als een wie de angst te machtig wordt en viel
in zijn armen in zwijm.
Uit dichte duisternis daagde voor Toby weer het
licht.
Toen ze de oogen opsloeg zag ze dat haar omge
ving geheel was veranderd. Ze lag op de tijgervel
len in Saltash' koepelkamer en hij, de held harer
droomen, lag naast haar geknield.
Dat was 't eerste wat tot haar doordrong, dat hij
knielde.
„O, doe dat niet! Doe dat niet!" riep ze uit. „Ik ben
Maud niet!"
Hij keek haar vroolijk aan, de oude scherpe trek
ken waren uit zijn gelaat als weggevaagd. In zijn
oogen zag ze iets vreemds, iets dat haar deed be
ven, maar niet van angst of schrik.
,Dus mag ik alleen maar voor Maud knielen?"
vroeg hij.
Ze trachtte hem aan te zien, maar toen dat niet
lukte, wendde ze het gezicht af en fluisterde: „Ik
weet dat je haar altijd hebt liefgehad. Je kunt toch
niet beweren dat je iemand ooit weer zoo zult
liefhebben als Maud!"
Toen heerschte er een oogenblik stilte en ze dreig
de te stikken van aandoening. Hij legde de hand op
haar hoofd en toen bedaarde ze.
„Neen!" zei hij en zijn stem had een klank die
Nonette niet kende. „Dat beweer ik ook niet."
Die lichte aanraking scheen magnetisch, \yant
plotseling sprong ze op, sloeg de armen om zijn hals
en verborg het gelaat tegen zijn borst.
„Maar je je kunt me toch niet werkelijk lief
hebben? Weet je dat wel zeker?"
Hij sloeg de armen vaster om haar heen en gaf
verder geen antwoord. Saltash, die altijd zijn ant
woord klaar had, wist nu niet wat te zeggen, tegen
over datgene wat niet onder woorden te brengen is.
Ze nestelde zich dichter tegen hem aan, als een
die nu eindelijk haar „tehuis" gevonden heeft. Ze
was nu niet langer ongeloovig, maar keek hem toch
nog niet aan, toen ze vroeg:
„Waarom heb je mij dat niet eerder gezegd?"
Hij boog zijn donker hoofd totdat zijn lippen heup
haar aanraakten en daarop bleven rusten.
„Nonette", zei hij „je hebt gezegd dat ik je in God
heb doen gelooven?"
„Ja," fluisterde ze haast onverstaanbaar. „Ja."
„Daarom! Daarmee had je mij op mijn gevoeligste
plek getroffen, 't Heeft ook mij tot een geloovige
gemaakt. Als ik je daarna - weer had bedrogen, dan
had Hij reden gehad mij naar lichaam en ziel te
verdoemen."
„Maar dat kon je niet! Je kon me niet bedriegen
noch teleurstellen."
Even kreeg zijn gezicht de oude, Ieelijkc uitdruk
king. „Ik heb in mijn leven veel kwaad bedreven.
Nonette. Maar niemand heeft ooit zooveel vertrou
wen in mij gesteld. Je dwong me als 't ware, tot zelf
onderzoek, tot beter worden."
Toby slaakte een zucht van verlichting en zei op
vasten toon:
„Was het dat? Je trachtte dus nog maar, goed
te zijn!"
„Juist, ik trachtte ernaar", hernam Saltash.
,En tracht je nog steeds?" er klonk weer wat vroo-
lijkheid in haar stem.
„Ik schei er mee uit!" antwoordde Saltash, „ten
zij ik krijg wat ik wensch!"
„Toby keek hem aan en zei teeder: Charles Rex."
En met groote liefde zag hij op haar neer.
„Een half jaar geleden heb ik 't al gezegd: Een
godsgave mag men niet versmaden, dat hel) ik nog
nooit gedaan!"
,,'t Duurde alleen maar een beetje lang, voor Je
haar durfde aanvaarden, is 't niet!" zei Toby met een
zucht.
EINDE
