Het Voetbalspel.
Het boek en zijn
geschiedenis.
moet de onderkant echter wel anders kléu-
ren dan de bovenkant.
En je zult eens zien wat blij de jarige
met dit cadeautje zal zijn!"
VOOR KLEINE TOVENAARS.
DE TOVERSTOK.
De draaiende breinaald.
door F. S.
De tovenaar, die jij nu voorstelt je
moet je erg griezelig verkleed hebben!
legt een breinaald of een stok op de arm
leuning van een stoel. Je moet de breinaald
ik neem nu maar aan dat je een brei
naald gebruikt zó leggen, dat hij mak
kelijk draaien kan. Dan neem je je tover
stok ter hand een toverstok, die je ge
maakt hebt van goed droog krantenpa
pier, dat je van te voren verwarmd hebt
bij de kachel in een andere kamer en
wrijft die het beste is om onder je ok
sel te wrijven terwijl je naar je publiek
terugloopt.
Wanneer je nu je stok in de nabijheid
brengt van de breinaald, die op de arm
leuning ligt, dan begint deze te draaien.
De warm-gemaakte toverstok verwarmt
de lucht, daardoor ontstaat er een lucht
stroom, die maakt, dat de breinaald gaat
draaien.
Van een jagermeester,
jie den Keizer in het
gezicht sloeg.
Een echt gebeurde
geschiedenis.
Naverteld door
Elsa v. d. Echt.
Karei de Vijfde Jaagde eens in de buurt
van Madrid. Op patrijzen. Hij was in ge
zelschap van een jagermeester, en op kor
te afstand volgden hovelingen en knechts.
Karei de Vijfde en de jagermeester wa
ren allebei uitstekende jagers, en misten
zelden hun doel.
Op een gegeven moment legden de twee
heren tegelijkertijd op een patrijs aan,
schoten... en de vogel viel op de grond.
„Nou!- Die heb ik goed geraakt!" riep de
keizer vergenoegd uit.
„Het beest viel door mijn schot!" ant
woordde de jagermeester, die er op dat
ogenblik niet aan dacht dat hij tegen den
Keizer in eigen persoon sprak!
De keizer werd boos en hij zeil
„Zeg... leugenaar!!"
De jagermeester werd bleek van woede
en zonder zich te bezinnen gaf hij den kei
zer een muilpeer, die goed aankwam.
De keizer viel achterover, en het gevolg
.verstijfde van schrik. Een poosje was het
stil. Toen kwamen twee knechts op den
jagermeester af, en boeiden hem. En zo
werd hij naar Madrid gebracht.
Iedereen was er van overtuigd, dat de
dood den jagermeester stond te wachten.
Verbeeld je, om den keizer zo maar in het
gezicht te slaan....
De keizer reed in gedachten naar zijn
paleis terug. Hij dacht minder aan de muil
peer, die overigens een flinke rode striem
op zijn keizerlijk gelaat had achtergelaten,
dan wel aan het flinke optreden van den
jagermeester, die zelfs van zijn keizer geen
belediging kon verdragen.
Daarbij kwam nog, dat de patrijs werke
lijk door den jagermeester, en niet door
den keizer was gedood. Want in het dier
werd alleen kruit uit het geweer van den
eerste gevonden.
De jagermeester antwoordde:
„Majesteit, al had ik 100 levens te verlie
zen, dan zou ik me nog niet voor leuge
naar laten uitschelden. Zelfs niet door U!
Wie het doet, sla ik op zijn gezicht!" Die
laatste woorden luiden in het Spaans: pu-
noen el rastro.
„Je bent tenminste een flinke, eerlijke
kerel", zei de Keizer. „Zulke mannen kan
ik eigenlijk best gebruiken. Daarom schenk
ik je gratie. Je bent vrij!"
De keizer heeft later geen berouw van
deze daad gehad. De jagermeester heeft
hem trouw gediend. Zó trouw, dat hij als
beloning in de grafelijke stand werd ver
heven. En de naam die hij daarbij kreeg
luidde: Punonrostro! Onder deze naam le
ven tegenwoordig nog zijn nakomelingen
in Spanje.
DE EERSTE SCHRIJ-
VERS HADDEN HET
NIET MAKKELIJK.
Het was alleen wel erg lastig, om die
stroken paryrus te lezen. En men zocht
naar iets anders. Toen kwam een Egypte
naar op het idee, om bladen te beschrij
ven en ze dan in de goede volgorde te leg
gen. En zo werd het eerste boek gemaakt.
Het oudste stuk daarvan heeft men de vo
rige eeuw in een graf bij Thebe (Egypte)
gevonden.
Maar ook de papyrus was niet stevig ge
noeg. Men ging leer gebruiken, dat men
dun schaafde en het perkament was er!
Men begon nu ook met veel meer zorg de
letters neer te schrijven, of liever te teke
nen. Vooral de hoofdletters werden heel
kunstig gemaakt. En ook de omslag van
het boek werd versierd. Dat was al in de
vroege Middeleeuwen.
En alsmaar nieuwe dingen bedachten de
mensen. Men ging katoen en linnen gebrui
ken, omdat deze stoffen steviger waren dan
bast en goedkoper dan perkament.
Toen werd het papier uitgevonden, en
daardoor ging de ontwikkeling van het
boek een reuze stap vooruit.
Het was de boekdrukkunst die uitge
vonden werd door den Hollander Laurens
Janszoon Coster, den Duitscher Gutenberg,
en waarschijnlijk nog door anderen, zon
der dat zij het van elkaar wisten, die
maakte, dat niet alleen de rijken boeken in
handen kregen, maar ook het volk. En
daardoor ging de ontwikkeling van het
volk weer met reusachtige schreden voor
waarts.
Vroeger dicteerde de schrijver van een
boek aan 20 a 30 klerken, zodat er even
veel boeken verkocht konden worden, maar
nü konden opééns honderd, duizend boe
ken in korte tijd gedrukt worden!
Maar wettelijk veranderde dat niets aan
de zaak. De jagermeester had den keizer
in zijn gezicht geslagen en dat was ver
schrikkelijk. Je mag nooit iemand slaan,
maar zeker den keizer niet. En dus zou hij
ter dood veroordeeld worden.
De jagermeester zelf verwachtte ook
niets anders. Hij bereidde zich al helemaal
op de dood voor.
Maar op de dag vóór de terechtstelling
werd hij voor den keizer gevoerd.
Deze zag hem onderzoekend aan. Toen
zei hij:
„Moest je direct maar toeslaan, enkel en
alleen omdat ik je voor leugenaar uit
maakte?"
Het oudste boek in
Egypte gevonden.
door Mevr.
VI. Jansen-v. Deventer.
Nu wil ik je eens wat vertellen van de
geschiedenis van het boek. Het boek speelt
zó'n reusachtig belangrijke rol in ons le
ven, dat je er wel wat van af móet we
ten
Je begrijpt zeker wel, waarom boeken
van zoveel belang zijn. Ik geloof dat, wan
neer we ze nooit gehad hadden, we net zo
veel zouden weten als een of andere wilde
stam in Afrika nu weet. Het boek heeft om
zo te zeggen „de wereld veroverd". En we
kunnen er niet eens meer buiten.
Misschien denk jij van wel! Omdat .je
dan geen Franse gramatica hoefde te le
ren, en niet hoefde op te tellen en af te
trekken. Nu, dat verbeeld je je maar hoor!
Jij zou ook niet buiten boeken kunnen, al
denk je misschien van wel.
De eerste schrijvers in de Oudheid had
den het helemaal niet zo makkelijk als de
schrijvers van nu, die maar een schrijfma
chine hoeven te openen, en al hun gedach
ten kunnen gaan tikken!
Wanneer ze een korte brief of een ge
dicht schreven, gebruikten ze een wasta
feltje of een stenen tafeltje, waar ze de let
ters dan met een scherp voorwerp in kras
ten. Dat was het begin.
Maar toen de mensen begonnen veel lan
ger mededelingen te doen, moest er iets
nieuws uitgevonden worden! Allereerst
was er iets nodig, dat goedkoop was en
EEN PUZZLE.
Het is nu langzamerhand al een héle
tijd geleden dat het voetbalspel van het
moederland van de sport Engeland
naar ons land kwam.
In die eerste tijd, dat de Jongens dus
voetbalden, bekommerden zij zich niet erg
om de regels.
Het was al meer dan voldoende om een
straat of een modderveldje te hebbên, en
twee goals te maken met jassen van de
medespelers. En dan maar spelen!
Of het nu zes tegen zes, of tien tegen tien
ging, dat kwam er niet op aan.
En ik geloof, dat jullie dat tegenwoordig
óók niet van zoveel belang vinden als
jullie maar spelen kunnen, is het niet zo?!
Bij deze sport heb je prachtig de gelegen
heid om alle eigenschappen, die een wer
kelijk góede sportsman moet bezitten, te
ontwikkelen, zoals: uithoudingsvermo
gen, handigheid, opmerkzaamheid, enzo
voorts.
En als je dan later in een écht voetbal
pakje de kleuren van je club verdedigen
gaat, dan zul je zeker met veel plezier den
ken aan de tijd, dat je begonnen bent met
te oefenen om deze sport „onder de knie"
te krijgen!
Maar... daaraan ben je nu nog bezig! En
het plaatje, dat je, wanneer je.de verschil
lende stukken van deze puzzle goed sa-
menpast, te zien krijgt, is nog maar „toe
komstmuziek!"
niet gauw kapot ging, om de letters op te
tekenen.
De mensen gingen toen boombast gebrui
ken en plantenvezels. Het bleek, dat pa
pyrusrollen het beste waren. Men maakte
van de paryrus lange en smalle stroken,
die men beschreef en om een stok wikkelde.
De stok werd dan in een metalen buis ge
stoken.
KNUTSELHOEKJE.
Wat je van sigaren
kistjeshout kunt maken
Een aardig cadeautje.
door F. S.
Wanneer een vriendje of vriendinnetje
jarig is, wil je natuurlijk een cadeautje
hebben om te geven.
Maar wat voor cadeautje? Dat is altijd
een lastig geval. In speelgoedwinkels zie
je natuurlijk de prachtigste dingen, maar
die zijn meestal duur. En de dingen, die
niet duur zijn, daar is niet veel aan!
En wat moet je dan doen?
Nu, daar weet ik wel raad op. Tenmin
ste voor degenen onder jullie, die van
knutselen houden.
Wat zou je er van zeggen, om een puzzle
te maken? Zélf te maken? Je hebt er al
leen maar voor nodig: sigarenkistjeshout.
Dat kun je toch wel makkelijk krijgen
hè?
Het beste is, wanneer je de bodem van
het sigarenkistje gebruikt. Daar teken je
een niet te grote, maar ook niet te kleine
hoofdletter T of P, of een hart, een kruis
of wat dan ook, op.
Als de figuur maar niet te ingewikkeld
is!
Nu zaag je met een figuurzaag die fi
guur in zes a acht stukken, die een beetje
'n grillige vorm moeten hebben.
Wanneer je dat gedaan hebt, beschilder
je ze, met een mooie, heldere kleur. Je
