RUISENDE
•PEUGD
De Langendijker Groentenveilingen.
Miss Churchill
als „Girl".
Menschen in een
Stratosfeer=raket
RAIDS®
BIJ DE COCHRAN-REVUE.
Het heeft veel opzien gebaard, dat de
dochter van den bekenden Engelschen
staatsman Winston Churchill een engage
ment aanvaard heeft als „girl" in een re
vue. Drie-en-twintig December zal zij de-
buteeren.
Leider te zijn van een revue is nog zoo gemakkelijk
niet. lederen dag moeten weer nieuwe dingen ge
bracht worden, er moet steeds voor de een of andere
sensatie of verrassing gezorgd worden, kortom, er
moet dag en nacht gewerkt worden. Een meester in
zijn vak is de Engelschman Charles Cochran, die dan
ook een wereldnaam bezit. Op zijn tooneel treden de
beste krachten op die hij vaak zelf opgeleid heeft
en het is dan ook niet te verwonderen, dat talloo-
ze jonge kunstenaars hun uiterste best doen om in
Cochrasns groep te kunnen werken.
Toen eenige weken geleden Cochran weer een groo-
te stapel brieven aan het lezen was, werd zijn aan
dacht getrokken door een damesbrief, die met Sara
Churchill onderteekend was. Hij aarzelde. Wanneer
deze jonge dame familie was van lord Winston
Churchil, dan moch hij het schrijven niet zonder meer
voor kennisgeving aannemen, want de Chtirchills be-
hooren tot de beroemdsten van het Engelsche Empire
en z'n nakomelingen van een hertog van Marlborough.
De manager had zich inderdaad niet vergist. De een-
en-twintigjarige dochter van den staatsman had hem
dezen brief gezonden. Zij had -r aldus schreef zij
een uitstekende opleiding voor danseres gehad en
zou buitengewoon gelukkig zijn, indien zij deel mocht
uitmaken van de beroemde Cochran-girls. Zij verzocht
mr. Cochran haar te willen berichten, wanneer hij
haar kon ontvangen, opdat zij dan eén proeve van
haar bekwaamheid zou kunnen afleggen.
Als verstandige zakenman besefte Cochran onmid
dellijk, dat het een prachtige reclame voor zijn re
vue zou zijn, wanneer miss Churchill in zijn theater
debuteerde. Maar het leek hem voorloopig beter eerst
eens de ouders van de jonge dame te polsen. Toen hij
aanstalten maakte om mijnheer en mevrouw Chur
chill tactvol op de hoogte te stellen van de plannen
hunner dochter, onderbrak mevrouw Churchill hem:
„dus u wilt onze dochter niet eens zien?" Cochran
beijverde zich dit misverstand op te helderen. Integen
deel, hij was zeer verheugd, dat thans bleek dat
mylady de stap van haar dochter goedkeurde. Maar
lord Churchill merkte voorzichtig op: „mijn dochter
is meerderjarig en kan dus het beroep kiezen, dat zij
graag hebben wil".
Een paar dagen later ontving miss Churchill een
brief, waarin haar verzocht werd zich bij Cochran
aan te melden. Eigenlijk zag de manager eenigszins
tegen dit examen op. Zou de eerzuchtige jonge dame
ook wel kunnen dansen? Zou het niet een al te groot
fiasco zijn? Maar na de eerste maten van de mu
ziek aarzelde Cochran niet langer. Het meisje had
inderdaad talent. Geestdriftig applaudiseerde hij en
verklaarde in oprechte bewondering: „ik zou u on
middellijk engageeren ook al ware üw naam niet
Sara Churchill."
Een uurtje later stapte miss Churchill met een
contract in haar taschje het theater uit. Onmiddellijk
belde zij haar vader op, die in de provincie een
spreekbeurt te vervullen had, en vertelde hem vol
vreugde het goede nieuws. Churchill feliciteerde haar
hartelijk. Hij was niet weinig trotsch. Sedert lang
was hij niet zoo in zijn schik geweest en de speech die
hij voor de kiezersschaar afstak het was juist in
den tijd van den verkiezingstrijd was geestiger
dan ooit. Men kan er zeker van zijn dat de vader
niet in de zaal ontbreken zal, wanneer zijn dochter
op drie en twintig December haar debuut maakt.
De tuinderssteun. - Geen al te
groote verwachtingen. - Vorige
uitkeeringen stemmen tot voor
zichtigheid. Nu reeds hooge prij
zen. - Gevolg van geringe aanvoe
ren. - In het bijzonder van weinig
eerste soort. - Lage prijzen voor
aardappelen - Roode kool, eerste
kwaliteit, duur. - Ook tweede
soort goede prijs. - Idem voor gele.
Deensche witte ook duur. - Bloem
kool, weinig aanvoer, goedkoop. -
Te lage prijzen voor uien, redelijk
voor peen en bieten. - Andijvie,
slappe handel, lage prijs. - Ram
menas duur. - Aanvoer van groene
en ruige gele kool. Uiteenloo-
pende prijzen.
Binnen enkele dagen zal ongetwijfeld wel begon
nen worden met de uilbetaling van de vierde steun-
uitkeering. welke de Minister tot een bedrag van 324
millioen heeft beschikbaar gesteld als hulp voor
den tuinbouw, Vóór deze was er een uitkeering van
224 millioen gevoteerd en als men zich nog herin
nert, hoe weinig de tuinders van Langendijk en om
streken daarvan kregen, dan moet men ook niet te
groote verwachtingen koesteren van deze 324 mil
lioen. Te meer mag deze vrees worden uitgespro
ken, als men bedenkt, dat deze uitkeering een aan
tal tuinbouwproducten omvat, welke bij de 3 vo
rige uitkeeringen van dit jaar niet werden gesteund,
zooals andijvie, bloemkool, peen, doperwten, snij-
boonen, spitskool, peulen, radijs, schorseneeren,
tuinboonen, pronkboonen, kruisbessen, blauwe drui
ven, bijna allemaal producten, die hier in 't geheel
niet, of in zeer geringe mate worden geteeld. Boven
dien wordt geen steun verleend aan administratief
geveilde producten, d.w.z. aan die producten, welke
niet over de veiling zijn verkocht, maar wel over
de betaalkantoren zijn betaald. Dan wordt in de be
schikking van den Minister nog bepaald, dat de
steun alleen wordt uitgekeerd aan tuinders, die op
den dag der uitkeering hun bedrijf nog uitoefenen.
Dit is begrijpelijk, daar de steun dient om het be
drijf in stand te houden.
Intusschen zal iedere steun in dank wjrden aan
vaard, daar tal van tuindersgezinnen in de grootste
financieele moeilijkheden verkeeren. De winter
staat voor de deur met geen of weinig kool in de
boet, wel is het vooruitzicht troosteloos en het is te
hopen, dat spoedig gebeurt, wat we verwachten, dat
de bijzondere regeling voor de tuinders, door de lui
zenplaag getroffen, met den meesten spoed in wer
king wordt gesteld.
Dat er op het oogenblik al gele kool wordt ver
kocht voor f8 en roode reeds voor f7 is verhandeld,
terwijl Deensche witte al f5 opbracht, typeert den
toestand, welke momenteel aan de Langendijker
groentenveilingen heerscht. Er komt zoo weinig eer
ste soort goed, dat de vraag hel aanbod overtreft
en er nu, vóór Nieuwjaar nog wel, al zulke hooge
prijzen worden besteed. Dit is een ongezonde toe
stand, want maar zeer weinig kan tegep deze prij
zen worden verkocht. De voorraden zijn zepr gering
en van die geringe voorraden is het grootste deel
nog tweede kwaliteit waar.
De aanvoer van aardappelen was weer niet groot.
De prijzen zijn zoo laag. dat de meeste tuinders, die
ze hebben ingekuild, betere tijden afwachten. Veel
wordt uit de hand verkocht en aldus administratief
geveild. Blauwe Eigenheimers brachten niet meer
op dan f2.40f2.70 (een enkel partijtje f2.90).
Eigenheimers ("blanke) f2.30. Voor Friso.werd f 1.70—
f 1.80 besteed en voor Bevelanders f190f2.10. Voor
Duke werd f160 betaald.
Iets beter was de aanvoer van roode kool. Slechts
zeer zelden kwam er een partijtje puike, puike waar.
Deze is duur. Voor kool van 5 pond en zwaarder
werd voor f6f6.50 verkocht; die van 1 tot 224
kilo bracht f160 tot ruim f4 op. Vojr tweede kwa
liteit werd f 1.50—f4 betaald, soms iets meer. Alles
kan worden verkocht Draait er een partijtje door,
dan is dit van inferieure hoedanigheid.
't Is begrijpelijk, dat er nog minder gele kool
wordt aangevoerd, daar de voorraden zeer klein
zijn. Het is meestal tweede soort of kleingoed Eer
ste soort brengt beste prijzen op. Zij brengt f4.20 tot
ruim f6 op, soms f7 f8. afhankelijk van vraag en
aanbod op bepaalde marktdagen. Voor tweede kwa
liteit wordt f 1—f 4 betaald, al naar het gewicht en
de meerdere of mindere afwijking.
Aanmerkelijk grooter was de aanvoer van Deen
sche witte kool. Het meeste behoort echter ook tot
de tweede soort. Deze wordt meestal door de zouters
afgenomen voor den inmaak van zuurkool. Eerste
kwaliteit met een gewicht boven 3 pond bracht
f4—f 4.70 op, enkele partijtjes liepen tot f5. Voor
tweede soort werd fl.60f3.60 betaald., terwijl het
stortgoed 70 cent tot ruim fl opbracht.
Bloemkool kwam er weer maar weinig. De kwa
liteit is niet best. Eerste soort werd verkocht voor
bijna f6, tweede soort voor fl.60.
Met de uien ging het ook nog niet best. Alleen
voor de kleine of nep was nogal belangstelling. Zij
bracht van f3.70 tot f4.20 op. Voor grove uien
werd f2.50—f 2.80 betaald, voor middelgroote f2—
f2.40 en voor drielingen 90 cent tot fl.10.
Peen kwam er minder dan de vorige weken. Voor
groote werd f 1.30—f 1.50 betaald, voor kleine f0.80—
fl.—
Zeer gering was ook de aanvoer van bieten. Klei
ne brachten f3.30—f3.50 op, groote f2— f2.70.
De handel in andijvie bleef zeer slap. Weinig
vraag is er voor dit product, waarvan de kwaliteit
over 't geheel te wenschen overlaat Ze werd ver
kocht van 50—90 cent per 100 struik; een enkel par
tijtje bracht iets meer op.
We kregen deze week ook groene kool aan de
veiling. Ze bracht 60 cent tot f3.30 op, al naar kwa
liteit. Ook werd er ruige, gele kool aangevoerd,
waarvoor 60 cent tot ruim f3 werd betaald.
Rammenas was duur; er werd nl. f4f4.90 voor
besteed.
Over 't geheel kan worden vastgesteld, dat de aan
voeren van te weinig beteekenis zijn in een kring
van ongeveer 3000 tuinders.
LUCHTVAART.
VOORBEREIDINGEN TOT EEN VLUCHT VAN
40 K.M. BOOGJE.
DE RUSSEN WILLEN DE EERSTEN ZIJN.
In Rusland is men druk bezig met de voorbereidin
gen voor een nieuwe stratosfeervlucht, welke, naar
men hoopt, succesrijker zal zijn dan die van Jan.
1934, waarbij helaas vier van Sovjet-Rusland's beste
ingenieurs om het leven kwamen, nadat hun ballon
een hoogte van 22.000 meter had bereikt. Men bereidt
een rakettenvlucht naar de stratosfeer voor! Men wil
echter geen gebruik maken van de automatisch wer
kende raket, doch van een raket, welke bemand is!
Men hoopt met een dergelijk apparaat, hetwelk men
binnen zes maanden denkt te hebben geconstrueerd,
een hoogte van 40 k.m. te bereiken en zoo mogelijk
50 k.m.
Stratosfeeronderzoek door middel van een raket is
tot nog toe iets nieuws. Zelfs Prof. Piccard kwam
niet op die gedachte, toen hij beweerde, dat, hoe
grooter hoogte men in de stratosfeer wilde bereiken,
hoe grooter men zijn ballon diende te bouwen.
Hoewel de idéé van rakettengebruik aan de Rus
sen toegeschreven wordt, moet hierbij toch worden
vermeld, dat het prof. Goddard in Amerika is, die de
stoot heeft gegeven aan deze gedachte en ook vele
voorbereidingen op dit gebied zelf ter hand nam. De
gelden voor deze voorbereidingen noodig, kreeg hij
van een millionnairsfamilie, die belang in den man
stelde. Ook hij wil in een raket de stratosfeer onder
zoeken en liefst een hoogte bereiken, welke de 40
k.m. overtreft. Doch zijn voorbereidingen zullen lan
ger duren dan de zes maanden, in welken tijd de
Sovjetingenieurs denken gereed té komen.
WOENSDAG 11 DECEMBER.
HILVERSUM (1875 M.)
NCRV.-uitzending. 8.00 Schriftlezing; 8.15—
9.30 Gram.pl; 10.30 Morgendienst; 11.00—1.200 En
semble v. d. Horst; 12.15 Gram.pl; 12.30 Vervolg
ensembleconcert; 1.30 Orgelspel; 2.30 Friesche le
zing; 3.15 Chr. lectuur; 3.45 Gram.pl; 4.00 Zang;
5.00 Kinderuur; 6.00 Landboutfpraatje; 6.30 Afge
staan; 7.00 Berichten; 7.15 Gram.pl; 7.30 Lezing;
8.00 Berichten; Gram.pl; 8.15 Arnhemsche orkest-
vereeniging mmv pianosolist (Om 9.00 Lezing);
10.10 Berichten; 10.15 Causerie; 10.30—11.30 Gr.pL
HILVERSUM (301 M)
VARA-uitzending. 8.00 Gram.pl; 8 30 De Noten
krakers; 9.30 Kookpraatje; 10.00 Morgenwijding;
10.15 E. Walis en zijn orkest; VARA-tooneel en le
zing; 12.00 Gram.pl; 12.30 Orgelspel; en Gram.pl;
I.30—1.45 Gram.pl; 2.00 Voor de vrouw; 2.15 Gr.pl.
2.30 Voor de kinderen; 5.30 Dansmuziek; 6.35 Gr.pl
6.50 Sportuitzending; 7.05 Dubbelmannenkwartet;
7.30 Lezing; 8.00 Berichten; VARA-Varia, 8.15 Or
kest mmv zangsoliste; 9.05 Radiotooneel9.30 Fan
tasia; 10.00 Berichten, gram.pl; 10.25 Dubbel-X en
zang; 11.00—12.00 Gram.pl.
DROÏTWIGH (1500 M.)
II.2011.50 Gram.pl; 12.05 Orgelspel; 12.50 Ch.
Manning's orkest; 1.502.25 Gram.pl; 3.10 Piano
recital B. Mason; 3.53 Sted Orkest Bournemouth;
mmv. solist 5.05 BBC-Welsch-orkest; 5.35 Populair
Concert; 6.20 Berichten; 6.50 Concert; 7.10 Lezing
7.50 Voordracht, causerie; 8.20 Oratoriumconcert
mmv. solisten, BBC-koor en Symphonie-rkest;
9.05 Berichten; 9.20 Vervolg concert; 10.25 BBC-
Theater-orkest; 11.35—12.20 Dansmuziek.
RADIO-PARIS (1648 M.)
7.20 en 8.20 Gram.pl 12.35 Populair concert; 4.20
Symphonieconcert; 5.50 Kamermuziek; 9.05 Radio
tooneel; 11.05 Dansmuziek; 11.35—12.35 Populair
concert.
KEULEN (456 M.)
5.50 en 10.05 Concert; 11.20 Weragkamer-orkest
I.35 Gram.pl; 3.35 Zang en piano; 4.20 Omroep
orkest, Hauck-kapel en solisten; 6.20 Omroepkoor,
orkestleden en soliste; 7.35 Rijkszending; 8.05 Voor
soldaten; 9.50—11.20 Omroeporkest en -kleinorkest.
BRUSSEL (322 en 484 M.)
322 M.: 12.20 Gram.pl.; 1.30—2.20 Constantin-orkest
6.20 Zang en piano; 650 en 7.35 Gram.pl; 8.20 Om
roeporkest, en radiotooneel; 10.3011.20 Dans
muziek.
484 M.: 12.20 Constantin-orkest; 1.302.20 Gr.
pl; 5.20 Dansmuziek; 6.20 Gram.pl; 6.50 Kamer
muziek; 7.25 en 8.20 Gram.pl; 8.50 Symphonie
concert; 10.3011.20 Gram.pl.
DEUTSCHLANDSENDER (1571 M.)
7.35 Rijkszending; 8.05 Concert; 9.20 Berichten;
9.50 Viool en piano; 10.05 Weerbericht; 10.20—
II.20 Dansmuziek.
Volgens de Russische plannen zullen in de raket,
ieder in een afzonderlijke cabine, twee menschen wor
den ondergebracht. De startsnelheid zal niet bijzonder
groot zijn. Door middel van stootraketten zal een groo
te hoogte kunnen worden bereikt. De passagiers kun
nen zelf het raketomhulsel, door middel van een
automatisch toestel, uit elkaar doen slaan. Het ge
schiedt natuurlijk eerst dan, wanneer de gewensch-
te recordhoogte is bereikt In den neus van het ra
ket bevindt zich een groote parachute, welke auto
matisch in functie treedt. Door middel van dit scherm
kan mensch en instrument veilig op de aarde belan
den. Men hoopt zelfs, tijdens dc vlucht, een film te
vervaardigen. De reeds in alle stilte genomen voor
bereidingen worden met onbemande raketten ge
maakt. Vóór men zich in de raket waagt, zal men er
een paar katten aan wagen. Men rekent er nu reeds
op, dat kat, instrument en valscherm behouden en
wel vanaf een hoogte van 40 k.m. naar de aarde zul
len terugkeeren. Om het geheel nog moderner uit
te rusten, denkt men er zelfs aan in de raket een ra
diotoestel te bouwen, welke, ook weer automatisch,
in werking treedt, zoodra de parachute met de in
strumenten den beganen grond heeft bereikt. Op
deze wijze zou het verlies van belangrijk proefmate-
riaal kunnen worden vermeden.
door
MARGARET PEDDLER.
49.
Hij had deze laatste woorden zonder nadenken
uitgesproken, doch Phil bedacht verdrietig dat het
Augustus was geweest, toen ze op het eiland hadden
gepicnickt, en toen hij haar aankeek begreep hij in
eens waaraan ze dacht.
„Niet piekeren", zei hij zacht. „Bovendien kan No
vember even genoeglijk zijn als Augustus. Deze No
vemberdag is in ieder geval buitengewoon prettig."
Hij ging voort met het uitpakken van de lunch
mand, die ze mee hadden gebracht.
Hierin waren hamsandwiches, hard. gekookte
eieren, gesmeerde broodjes, fruit en een flesch witte
wijn. „Het diner in „Het Gelukshuisje", ja, zoo zal
ik het noemen... zal vandaag de „pièce de résistance"
uitmaken."
„Alsof ik iets om eten en drinken zou geven", riep
Phil verontwaardigd uit „Brood en kaas is genoeg
voor me. Het is op zichzelf al heerlijk buiten te kun
nen zijn."
„Ik ben het volmaakt met je eens", antwoordde
Tcrry. „De wijde, open vlakten, en de vrouw die ik
liefheb bij me. Jij speelt een groote rol van het pro
gramma. Dat spreekt vanzelf."
„Wees niet zoo dwaas, Terry."
„Ik zal probecren kalm te zijn. Wil je nog een
sandwich of een ei? We moeten niets overlaten, al
worden we er dikvet van."
Phil lachte en begon ook onzin uit te slaan, Later,
toen ze een cigarette hadden gerookt, maakten ze
een pakje van het brood dat nog over was, en gaven
Feuilleton
het aan een boernjongen die voorbij kwam.
Daarna werd de tocht vervolgd en reden ze in de
richting van „Het Gelukshuisje." Toen ze het bereik
ten, ging juist de zon in een weelde van rood en rose
onder, en onwillekeurig stak Phil haar handje door
Terry's arm.
„Is het niet wonderbaarlijk?" bracht ze opgetogen
uit. „Het lijkt alsof we regelrecht naar den hemel
rijden."
Bij haar aanraking verloor hij even de macht over
zijn stuur, waardoor de wagen zwenkte, maar het
volgende oogenblik had hij zich hersteld.
„Misschien gebeurt dat ook wel," mompelde hij.
Hierop werd er weinig meer gesproken en het duur
de niet lang of een roodsteenen dak werd zichtbaar.
„Dat is het „Gelukshuisje", kondigde Terry aan,
en reed het breede grintpad op. „De eigenares is een
vroegere kinderjuffrouw van mij, en ze kookt ver
rukkelijk."
„Het Gelukshuisje" deed aan een huisje uit een
sprookje denken, zóó lieflijk zag het er uit. De ka
mers werden gesteund door dikke balken en de vloer
en trappen waren van eikenhout. De eigenares, die
de deur voor hen had geopend, behoorde volkomen
bij dit alles... ze was een aardige, oude vrouw in een
kleurige japon, en die hen met een diepe buiging
welkom heette.
„Is het eten al klaar, juffrouw Dingle?" infor
meerde Terry, na haar de hand gedrukt te hebben.
„Dadelijk, mijnheer Terry. U heeft het tegen zeven
uur besteld. Goedenavond, mevrouw... juffrouw."
Het viel Phil op, dat de oude vrouw haar om de een
of andere reden zeer onderzoekend opnam. „Misschien
wilt U zich wat opknappen na den langen tocht."
Phil gaf toe dat dit het geval was, en werd door
haar naar een kamer op de bovenverdieping ge
bracht, waarvan het plafond eveneens uit balken be
stond.
Juffrouw Dingle verdween om bijna onmiddellijk
daarop terug te keeren met een kan kokend water
en handdoeken. Daarna ging ze naar beneden.
Toen Phil de trappen afliep, na zich wat opge
knapt te hebben, hoorde ze Terry met juffrouw Ding
le praten. „Vetgeet hte alsjeblieft niet, beste Dingle",
verstond ze. Hierop volgde een zacht gelach van de
oude juffrouw. „Natuurlijk zal dat niet gebeuren,
mijnheer Terry. Hoewel ik het erg prettig had ge
vonden als ik U beiden..."
De deur werd juist op dat oogenblik gesloten, zoo
dat Phil den zin niet voltooid hoorde. Terry kwam
haar dadelijk tegemoet.
„Ik heb den wagen gestald", gaf hij te kennen.
„Ik ga nu naar boven om me wat te verfrisschen,
en ik denk dat het eten daarna wel klaar zal wezen."
„Je hebt juffrouw Dingle's kookkunst werkelijk
niet te hoog geprezen," zei Phil, toen ze aan de koffie
en cigaretten toe waren. Het was een zeer lekkere
maaltijd geweest. „Je hebt me een bijzonder prettigen
dag gegeven, Terry." Met een glimlach voegde ze er
aan toe, dat hij uitstekend plannetjes kon maken.
Voor een kort oogenblik antwoordde hij niet, doch
staarde haar met een raadselachtige uitdrukking in
zijn oogen aan.
„Ik ben blij dat je het zoo beschouwt," zei hij
kortaf. „Het heeft echter heel wat moeite gekost al
les goed voor elkaar te krijgen."
Phil inhaleerde den rook en drukte toen langzaam
het uiteinde van haar cigarette met een lucifer op
haar schoteltje. Er was symboliek in dit gebaar...
iets wat afgeloopen was. Ze wierp een blik op haar
armbandhorloge.
„We zullen nu terug moeten", zei ze langzaam.
„Het is jammer dat het al weer voorbij is, Terry",
voegde ze er aan toe.
„Maar dat is niet het geval. We beginnen pas."
Ofschoon hij bedaard sprak, was er toch een zekere
onderdrukte heftigheid in zijn stem. Hij bewoog zich
niet, trok zijn breede schouders in de hoogte, alsof hij
zich op een bepaalden tegenstand voorbereidde.
„We beginnen pas", herhaalde Phil verwonderd.
„Je bedoelt zeker dat het juist geëindigd is? We
moeten nu werkelijk opbreken", zei ze haastig. „Ik
vrees dat we niet voor elf uur in Pennleven Street
zullen wezen." Een vaag gevoel van angst maakte
zich ineens van haar meester.
Terry stond op en verhief zich in zijn volle lengte.
„We gaan niet naar Londen terug", zei hij. „We
blijven hier."
„Terry... wat bedoel je?" stamelde Phil. „Waar
om zeg je zulke dwaze dingen?"
„Ik maak geen grapjes," merkte hij op. „Ik meen
wat ik zeg. We blijven waar we zijn." Phil sprong
op.
„Jij kunt doen wat je wilt, maar ik ga weg", zei
ze scherp. Terry zag er heel eigenaardig uit, en het
typisch jongensachtige van zijn uiterlijk was volko
men verdwenen. Ze stond thans tegenover een man,
die vastbesloten was tot het laatste toe te vechten
om de vrouw die hij liefhad, te krijgen.
„Ik geloof... ik ben bang... dat je te veel gedron
ken hebt", riep ze wanhopig uit.
Hij wierp een blik op de tafel, waarop een enkele
flesch Rudesheimer stond, en glimlachte.
„Daarvan toch zeker niet", zei hij droog.
De glimlach verdween evenwel even gauw als die
gekomen was, en hij vervolgde:
„Ik meen precies wat ik zeg, Phil. Je gaat niet naar
Pennleven Street terug, maar je blijft hier bij me."
Ze staarde hem hulpeloos aan."
„Oh, je moet krankzinnig zijn."
„Als je iemand zoo noemt, die je huwelijk met een
ander wil voorkomen, dan is het mogelijk dat ik dit
inderdaad ben."
Wordt vervolgd.
