Raad Barsingerhorn.
Uit onze omgeving.
Vergadering van den Raad op Donderdag 19 De>-
cember 1935, 's middags om 2 uur.
Voorzitter de heer G. G. Loggers, burgemeester
secretaris.
Alle leden zijn aanwezig.
Na opening volgt vaststelling van de notulen on
der dank aan den samensteller.
Ingekomen stukken.
Hiervan vermelden we:
Een schrijven van de Commissie der Buitenge
meenten voor het Centraal Ziekenhuis, houdende
verzoek te willen bevorderen, dat de aftredende Re
genten C. Haringhuizen en S. G. L. F. Baron van
Fridagh, opnieuw worden candidaat gesteld.
B. en W. stellen voor aan het verzoek te voldoen.
Conform wordt besloten.
Rapporten inzake controle gemeente-ontvanger
en secretaris-penningmeester Alg. Burg. Armbestuur
en Weezenarmbestuur.
De goedkeuring van enkele raadsbesluiten.
Een schrijven van de Vereen, tot IJsbestrijding in
Ncordholiand benoorden het Noordzeekanaal, hou
dende verzoek als lid te willen toetreden. De con
tributie varieert van f5—f25 per jaar.
B. en W. stellen voor afwijzend te beschikken.
De heer Vries merkt op. dat lid worden in de
tcekomst misschien z'n nut zal hebben.
Ccnform het voorstel van B. en W. wordt besloten
Een schrijven van Ged. Staten, houdende terug
zending van de ingezonden verordening op de hef
fing van besmettelijke-zlektengelden. onder opmer
king, dat de Minister van Binnenlandsche Zaken
ter kennis van hun College heeft gebracht, dat het
den Minister v. Soc. Zaken gewenscht voorkomt de
schaal voor de heffing van besmettelijke-ziekten-
gelden te doen aanvangen met een belastbare som
van f 1000. Door den Minister wordt de navolgende
schaal alsv oorbeeld gesteld: f 1000 tot f 1500 10
pet., f 1500 tot f 2fl00 15 pet., enz. en bij f 3500 tot
f 4000 75 pet.
B. en W. stellen voor de verordening aldus te
herzien.
Overeenkomstig wordt besloten.
De heer Vries: We hadden de moeite wel kunnen
sparen om een verordening te maken; de heeren
acen het zelf wel.
Een schrijven van Ged. Staten, houdende terug
zending van de verordening tot intrekking van de
gemeentelijke tarieven voor de heffing van perso-
neele belasting, o.a. onder opmerking, dat aan het
verzoek om deze intrekking nog 1 Januari e.k. te
doen ingaan, niet kan worden voldaan.
B. en W. stellen voor als datum van ingang vast
te stellen 1 Januari 1937. Allen voor.
Missives van verschillende landarbeidersbonden,
waarin het navolgende wordt verzocht:
le. Tewerkstelling van bondsleden ook in de trek
kingsperiode zooveel mogelijk te willen bestendi
gen;
2e. Aan de bondsleden, die uit de werkloozen-
kas trekken, op die uitkeeringen een zoodanige bij
slag te verstre'kken, dat hun kasuitkeering en bij
slag tezamen minstens gelijk is aan het bedrag,
waarop ze recht hebben, indien ze uitkeering ont
vangen krachtens de steunregeling;
3e. Op de uitkeering uit de bondskassen een brand-
stoffentoeslag te verleenen van fl per week.
B. en W. merken op, dat het onder 1 en 2 ge
vraagde steeds werd en ook thans wordt verstrekt.
In de sub 2 genoemde bijslag is een brandstof-
lentoeslag begrepen. B. en W. stellen echter voor
ook aan hen, die geen of een geringere bijslag
dan f 1 genieten de gevraagde brandstoffentoeslag
te verleenen.
Aangenomen.
Een schrijven van Ged. Staten, houdende terug
zending van de ingezonden verordening op de
heffing van vermakelijkheidsbelasting, o.a. met
verzoek artikel 5. regelende de heffing van rechten
voor vermakelijkheden in gebouwen, getimmerten,
of tenten, anders te redigeeren.
B. en W. stellen voor hiertoe over te gaan.
Allen voor.
Een schrijven van den Minister van Sociale Za
ken betreffende de verstrekking van een Kerstgave
aan ondersteunde werkloozen.
B. en W. stellen voor over te gaan tot verstrek
king van de in dat schrijven bedoelde extra-uitkee-
ring. Allen voor.
Tewerkgestelden bij de werkverschaffing, die
Dinsdag a.s. stop komt te staan, komen evengoed
in aanmerking voor deze Kerstgave.
Vastgesteld worden verschillende pensioens
grondslagen voor functionarissen van den Keu
ringsdienst van Vee en Vleesch in den Kring
Barsingerhorn.
De heer Smit vraagt of er op de salarissen wel
eens aanmerking is geweest.
De Voorzitter antwoordt ontkennend.
Schrijven van Mej. N. Wiegel, Kolhorn, houdende
verzoek haar ontslag te willen verleenen als on
derwijzeres aan de o.l. school te Kolhorn.
B. en W. stellen voor het gevraagde ontslag te
verleenen, meti ngang van een door hen te bepa
len dag. Goedgevonden.
De Voorzitter dankt mej. Wiegel voor hetgeen zij
deed in het belang van het onderwijs.
Begrooting 1335.
Teruggekomen is de begrootin^ 1935. Het depar
tement was van oordeel, dat de gemeente het over
dat Jaar wel kon doen, zonder extra-bijdrage uit
het werkloosheids-subsidiefonds (f 1500), zoodat
men de uitgaven maar moest verlagen en de in
komsten verhoogen om het evenwicht weer in de
begrooting te brengen.
Verschillende wijzigingen dienden te worden aan
gebracht en voorts werd verlaging van diverse loo-
nen en salarissen noodig geacht.
B. enW. stellen voor aan de wijzigingen tegemoet
te komen, maar de post van f 1500 n i e t te schrap
pen. Dit toch is practisch niet doenlijk. Hoe moet
in Dec. dan de begrooting van 't loopende jaar in
evenwicht worden gebracht? Men komt er wel wat
laat mee aan!
De kwestie van de loonen en salarissen willen
B. en W. nog nader overwegen.
De heeren Kooijman en Vries spreken er eveneens
hun bevreemding over uit, dat men zoo laat op de
begrooting is teruggekomen.
De heer Vries kan zich dan ook ten volle met het
voorstel van B. en W. vereenigen.
De heer Smit denkt dat we die f 1500 wel toe
zullen moeten geven. Men kan het zoo probeeren,
maar spr. verwacht er niet veel resultaat van.
Z. h. s. wordt met de voorstellen van B. en W.
accoord gegaan.
Het presentiegeld voor commissie-vergaderingen
is vastgesteld op f 1.per vergadering.
Vastgesteld wordt de begrooting van het Weezen-
Armbestuur 1936, alsmede een suooletoire gemeente
begrooting 1935, tevens wordt vastgesteld een aan-
vullingskohier hondenbelasting 1935.
Lid Comm. van Toezicht L. O.
Volgt de benoeming van een lid van bovenge
noemde commissie in de vacature Mej. S. Watertor
Gekozen wordt de heer P. Blaanboer met 5 stem
men; de heer R. de Jong verwierf 2 stemmen.
Lid Wee^en-armbestuur.
Tot lid van het Weezenarmbestuur wordt herbe
noemd Mevr. G. Hartmande Graaf met op 1 na
algemeene stemmen.
Bestellen van telegrammen buiten den
kosteloozen bestelkring.
Voorstel van B. en W. tot intrekking van de ver
goeding voor het bestellen van telegrammen buiten
den kosteloozen bestelkring, met ingang van 1 Ja
nuari 1936. Deze vergoeding werd eeni^en tijd ge
leden van fO.fiO teruggebracht tot f0.45. In Bar
singerhorn laat men het verschil betalen door den
ontvanger der telegrammen. In Kolhorn niet. Bo
vendien blijkt. d*t de tQ)efirram^0?t°l1ers voor een
bedrag van f 0 45 per te'egram dit werk niet wen-
scben te verrichten. In verband hiermede komt het
B. en W. gewenscht voor de bemoeiingen van de
gemeente in deze geheel te doen eindigen.
De heer Vries is van oordeel, dat iedere inwoner
de telegrammen onder deze1 f de voorwaarden thuis
moet krijgen. De menschen die ver buiten de krin
gen wonen, worden de dupe van dit voorstel, aldus
spr. Het is wenschelük om t°n gunste van die inge
zetenen een actie bij de P.TT. te voeren.
De heer Smit wil degenen, die de telegrammen
ontvangen, de 60 cent laten volmaken, a's de be
steller niet meer voor f 0.45 wenscht te bezorgen.
Men heeft de telegrammen dan voor een koopje
thuis.
De heer Kooijman gaat met deze redeneering ac
coord.
De Voorzitter zegt, dat op postaal gebied de bul-
tenmenschen altijd in een ongunstiger positie ver-
keeren; laten we de ontvangers bijpassen, dan''zijn'
we niet principieel. De vergoeding toch is terug
gebracht van f 0.60 op f 0.45: wordt dan weer f 0.15
bijgenast, dan wordt de vergoeding weer f 0.60. Na
tuurlijk moet men wel eens naar verafge'egen plaat
sen, maar de besteller moet het gemiddride nemen.
De heer Smit: Maar het blijkt dat f 0.45 toch
niet genoeg ls.
De heer Vries: In dit rayon wordt ook f 0.60 ge
vangen. In Kolhorn wordt het geweigerd, daar wil
de besteller niet van de menschen vangen. Spr.
wijst op de afstanden, die soms moeten worden
afgelegd vooral waar het betreft schippers.
Maar er zijn ook meevallers, zei de Voorzitter, die
ook wel wist dat de besteller altijd klaar "moet staan
De heer Vries is bang, dat de inwoners straks 't
volle pond zullen moeten beta'en.
De Voorzitter zegt, dat B. en W. op het standpunt
staan, het niet goed te keuren, dat sabotage wordt
gepleegd ten aanzien van de vastgestelde vergoeding
De heer Vries informeert of er straks geen wille
keur zal ontstaan.
De Voorzitter antwoordt van niet. Er zijn dan geen
bestellers meer. De P.T.T. verzorgt dan de bestel
ling.
De heer Kistemaker licht een en ander nog eens
duidelijk toe. Eerst kregen we de pressie van boven
af om de vergoedingen te verlagen. Ze zijn ver
laagd, maar nu komen we ln moeilijkheden; voor
f 0.45 wil men niet meer bestellen. Dan trekken we
ons maar terug en moet de Staat er zelf maar
vcor zorgen.
De heer Smit blijft op het standpunt van bijpas
sen staan.
Het voorstel van B. en W. wordt dan met 52
stemmen aangenomen. Tegen de heeren Kooijman
en Smit.
Rondvraag.
De heer Kater wil de vuilnis in Haringhuizen om
de 2 maanden laten ophalen; het gebeurt nu om
de maand en ze komen maar met een halve kar
vuilnis terug.
De Voorzitter zegt onderzoek toe.
Verder brengt de heer Kater ter s prake, het
bengen van zand op het looppad van den dorpsweg
De Voorzitter antwoordt, dat op de critieke pun
ten zand wodt gestrooid;overal zand wordt wel wat
lastig; maar als iedereen meewerkt, wordt alge
meen geoordeeld, kan veel worden bereikt.
Waarom we van deze plaats de burgerij van Bar-
N KV W K NIR D O R V
De afd. van de P. H. V., heeft, gisteravond haar
laatste bijeenkomst in dit jaar gehouden. Ondanks
slechte wegen, was de opkomst zeer groot. Ongeveer
50 dames waren opgekomen. Voorzitster heet allen
hartelijk welkom, in 't bijzonder de spreekster van
dezen avond, mej. Van der Weide uit Alkmaar, die
zal SDreken over gezondheidsleer.
De notulen worden gelezen en goedgekeurd, waar
na het woord wordt gegeven aan Mej. Van dei Wei
de, die op aangename wijze een betoog hield over
doelmatige kleeding, wasschen van onder- en boven
kleeding, huidverzorging, enz., waarmede spr. een
zeer aandachtig gehoor had.
Van de gelegenheid tot het stellen van vragen werd
door eenige dames gebruik gemaakt, welke door spr.
werden beantwoord.
Na afloop sloot voorzitster deze aangename en
leerzame avond en bracht mej. v. d. Weide hartelijk
dank.
De eerstvolgende bijeenkomst zal worden gehouden
op 7 Januari a.s.
MOERBEEK.
Dinsdagavond is ten huize van den heer v. d. Mo
len de tweede Nutsavond gehouden.
De voorzitter, de heer K. Buis, opende om 8 uur
de bijeenkomst, er zijn spijt over uitdrukkende, dat
er niet zooveel publiek aanwezig was, als met den
eersten avond. De oorzaak zal wel gezeten hebben in
de gladde wegen. Door ziekte van den heer Winke
vervalt dezen avond de lezing. De heer H. Del ver lees
de notulen voor, welke onveranderd werden goedge
keurd.
Nu is het de beurt aan de club, welke de aanwe
zigen een paar aangename uurtjes heeft be/.o gd. De
Club heeft nu weer nieuwe leden gekregen, welke
onder de uitstekende leiding van den heer P. Mienes
goed hebben voldaan.
De voorzitter deelde in zijn sluitingsrede mede, da
mej. Lies Bood, als huwelijkscadeau van 't Nut een
kapstokkleed heeft gekregen. (Daverend applaus.)
De derde Nutsavond is bepaald op 21 Januari 1936,
en beloofd een interessante avond te worden.
LANGEREIS.
De tooneelvereenïging L.O.L. gaf Zondag- en Dihs
dagavond in het café Visser hare eerste uitvoeringen
in dit seizoen.
Voor Zondagavond was de belangstelling niet zoo
groot als gewoonlijk.
Dinsdagavond hadden zeer velen zich opgemaakt,
en den onbegaanbaren weg getrotseerd, voor de bij
woning van L.O.L.'s tweede uitvoering.
De opgekomenen hebben zich zeker deze gang niet
beklaagd, het heeft L.O.L. wederom mogen gelukken,
zoowel Zondag- als Dinsdagavond de toeschouwers
van hun subliem spel te doen genieten. We durven
dan ook gerust zeggen, zonder uitzondering te maken,
dat alle medespelenden het beste van het beste ons
hebben gegeven.
In het bijzonder noemen we Mej. Tr. Knol, die ze
ker een buitengewoon moeilijke rol voor haar leef
tijd kreeg toebedeeld.
Het was eenigszins jammer, dat de regisseur, de
heer H. Slikker de beide avonden niet aanwezig kon
zijn, om mede de vruchten van zijn moeizaam
werk te plukken.
De grimeur Karsten heeft zeker met zijn wérk de
noodigo eer ingelegd.
Hel publiek heeft alles tezamen dankbaar aan
vaard en bleef na afloop nog een poos gezellig bij
een.
singerhorn opwekken bij gladheid van den weg zand
te strooien voor hun woning.
De heer Smit deelt mede, dat de Hooglandspalder
gaat slooten. Spr. is teen bij den voorzitter geweest
om te vragen of hij arbeiders uit de werkverschaf
fing kon krijgen. Dat bleek niet het geval te
Spr. zegt dit, omdat hij straks anders hoort, kijk liij
neemt menschen uit andere gemeenten, of iets der
gelijks. Nu weet men hoe dc zaken staan.
Men kan althans die arbeiders niet krijgen op
korten termijn, aldus de Voorzitter, dat moet eerst
goedgekeurd worden en daar gaat wel 4 weken mee
heen.
De heer Smit wijst op de haast die de polder
heeft met 't slooten; de slooten moeten eruit Het
is niet eerder opgekomen nadat de heer Vries
heeft geïnformeerd naar de plannen van de Onder-
buurt, waaromtrent eerstdaags een en ander be
kend zal worden, sluit de Voorzitter de vergadering
en gaat de raad in comité.
Na herooening wordt op voorstel van B. en W.
nogb esloten tot hertaxatie van enkele gemeente-
landerijen in 1936.
HARENKARSPEL
DIRKSHORN.
Door de vereen, voor Ontwikkoling en Ontspanning,
alhier, werd op Dinsdagavond j.1. haar tweede sei-
zocnavopd gegeven, voor welke avond was aange
zocht om op te treden, de bekende humorist en con
ferencier Alex de Haas.
Hoewel velen door de radio al eenigszins bekend
zijn met hetgeen Alex de Haas op het gebied der
amusementskunst woct te geven, zijn optreden „in
persoon" was voor dc aanwezigen een totale verras
sing, en laten we direct zeggen: in den allerbest en.
zin. Zoo zeer wist deze kunstenaar op het gebied
der „klein-kunst" zijn gehoor te boeien en vast te
houden, dat de tijd omvloog en men er van schrok
dat het al 'zóó laat was... toen het tenslotte toch een
eind hebben moest.
In een verbijsterende vaart volgden liedjes, afwis
selend zelf-begeleid op guitaar of piano en daarlus-
schen nog gekruid door een schaterlach-vervvekken-
de „moppen" en het leek welhaast of deze bron
van steeds maar opborrelende, opbruischende gees
tigheden en liedjes, nooit zou ophouden te vloeien.
Het zou ons te ver voeren om alle liedjes, bekende
en onbekende, te noemen en te prijzen,.want door aan
één de voorkeur te geven, zouden we de anderen te
kort doen. Inderdaad kan van Alex de Haas gezegd
worden, dat hij één der weinigen is, die geestig weet
te blijven, zonder „over de schreef" te gaan, het is
alles vroolijkheid, aanstekelijk werkende vroolijk
heid en kostelijke humor, wat hij zijn hoorders
schenkt.
Zijn „hekeldichten", als we ze zoo noe
men mogen van tegenwoordige toestanden, van
uitwassen voor dezen tijd, waren kostelijk van in
houd en altijd raak. Onbedaarlijk is er gelachen om
de „ouderwetsche" melodramatische liederen, want
ook deze vonden in den zanger een waardig vertolker.
En wij gelooven wel dat tenslotte niemand wegge
gaan is zonder iets te hebben „meegenomen" van de
zen avond en dat was wel dat opbeurende, verfris-
schende gevoel, na een heerlijke*avond in het land
van de humor, doorgebracht te hebben.
Voor velen zal deze avond er een zijn geweest van
zonneschijn, en dat was te bemerken aan het dave
rend applaus na vele nummers en niet minder aan
de ademlooze stilte, die er hecrschte tijdens de di
verse voordrachten. Alles en allen werkten mee om
dezen avond te doen slagen, zoo zelfs als geen dei*
aanwezigen had verwacht.
Toen aan het einde van den avond, het liep tegen
twaalven, de voorzitter van V.V.O. de heer W. Kiste
maker den dichter-zanger zijn welgemccn.lcn dank
overbracht, onderstroepten de aanwezigen dezen
dank nog met een dubbel hartelijk applaus .en het
was een opgewekte, vroolijke „schare", d'e de „schouw
burg" van Dirkshorn verliet, in de hoop op een
spoedig weerzien.
W i F R V r, F. V
Bouwverbod aardappelen.
Teneinde de gevaren, welke voor cultuur en han
del verbonden zijn aan den verbouw van voor aard-
appelwratziekte vatbare rassen, zooveel mogelijk te
voorkomen, is met ingang van 1 Januari a.s. de ver
bouw van aardappelen, onder welke benaming ook
bekend, hehoorende tot de rassen Bravo, de Wet en
Kampioen verboden.
Collecte.
De samenwerkende reclasseeringsinstellingen in
ons land zullen binnenkort weer hun jaarlijksche
reclasseeringsdag houden. Tot dit doel werd in deze
gemeente vergunning verleend tot het houden van
een collecte.
Burgerlijke stand.
Geboren: Adrianus Franciscus, zoon van C. A. van
Eèkelen en F. M. Roozen;
Overleden: P. Uuldriks, vr., 66 jr., echtgen. van G.
Nieland.
Zoodra het geschikte moment daarvoor is aangebro
ken zullen we die idioten met hun eigen ontplof
fingsmiddelen in de iucht laten vliegen. Nu heb je
me te gehoorzamen, of... je weet wat jo anders te
wachten staat, nietwaar?"
Iiij hield liaar arm zoo stijf omvat, dat ze het
had kunnen uitschreeuwen van pijn, doch zo bewoog
zich niet en keek hem strak aan.
„Eli bien, en op welke manier kan het me geluk
ken? De Hertog zal me die documenten niet willen
geven. Bovendien heb ik reeds afscheid van hem
genomen."
De herinnering aan dit oogonblik sneed als een
mes door haar ziel; wondde haar ijdelheid, en wek
te een woe§t gevoel van jaloezie bij haar op.
„Je kunt dan opnieuw afscheid nemen", klonk het
cynische antwoord. „Het is hoogst noodzakolijk dat
je vanavond met hem dineert Dit wordt geregeld,
nietwaar?"
Een helroode blos verspreidde zich over haar
roomkleurige wangen. Oh, Courtenay terug te zien...
Niettegenstaande ze op de meest dramatische wijze
gezworen had hem nimmer meer lastig te zullen
vallen. Er voer een rilling van opwinding cn verlan
gen door haar leden.
„Misschien kan het gebeuren, daar het mijn plicht
ls", zei ze langzaam en duidelijk verstaanbaar.
Plotseling veranderde haar houding. Ze werd weer
de handige, goed getrainde spionne die ze door haar
opstandig, hartstochtelijk verlangen naar rijkdom
geworden was.
Hunya keek haar aan en er kwam een zinnelijke
uitdrukking in zijn oogen. Welke eindelooze hoogten
kon deze vrouw bereiken, indien ze niet laf was ge
weest; en welk een verrukkelijke maitresse zou ze
voor hem kunnen wezen als ze niet zoo knap was.
„Luister nog even goed naar me", vervolgde hij,
terwijl hij een kartonnen doosje uit zijn bureau te
voorschijn haalde en het deksel er af nam. In de
doos lagen keurige langwerpige pakjes. „Indien een
weinigje van dit poeder in zijn wijn wordt gestrooid,
zal de Hertog lang genoeg slapen om jou de kans
te geven die je noodig hebt. Het zal goenerlei spo
ren nalaten, behalve het feit, dat hij dronken was, I
iets, wat eiken man kan overkomen. Geef hem ech
ter niet méér, want dan zal hij te lang slapen en
wordt er argwaan opgewekt."
Natasha nam de doos in haar hand en er kwam
een eigenaardige glins.tering in haar oogen. Oh, hoe
dikwijls zouden deze poeders in de toekomst voor
haar van nut kunnen wezen!
Hunya drukte op een knopje op zijn bureau: daar
na opende hij een tweede lade waaruit hij een pakje
bankbiljetten voor den dag haalde, hetwelk hij haar
toonde. Er kwam een bcgeerigo blik in de mooie
oogen van Natasha.
„Dat geld is voor jou wanneer je de bewuste for
mule in je bezit kunt krijgen", zei hij, het bundeltje
weer wegsluitend.
„Ik begrijp het", klonk het sarcastisch, en hun
sluwe oogen ontmoetten elkander. Op dat oogenblik
kwam Hugo de kamer binnen.
„Hugo, jij zorgt er zeker wel voor dat onze bekoor
lijke Natasha alles krijgt wat ze met redelijkheid
kan verlangen. En denk er vooral om, Natasha,
slechts één poedertje."
Hunya leunde in zijn stoel achterover en bracht,
zooals zijn gewoonte was, zijn vingertoppen bij el
kaar. De twee anderen verlieten het vertrek; zoodra
de deur zich achter hen gesloten had, begonnen ze
in een vreemde taal met elkaar te spreken.
De Hertog van Ardayre zat in de mooie, oude bi
bliotheek van hel stadshuis in St. James Square aan
het bureau, waaraan vele van zijn voorvaderen had
den gezeten.
Het was vrijwel ondenkbaar zich een knapperen
man te kunnen voorstellen. Hij deed aan een jongen
Griekschen God denken met zijn fijn besneden, lich
telijk door de zon gebronsd gelaat, de helblauwe
oogen en het dikke, golvende haar. Hij bezat de ge
stalte van een jongen, slanken athleet, cn zijn zelfbe
wuste, eenigszins bevelende houding had hij van
zijn voorouders, en mocht niet als een zekere pose
beschouwd worden.
Hij was druk bezig op gouvernemontspapier brie
ven te schrijven. Het eenige nut wat hij eigenlijk van
dat papier had, oordeelde hij, was dat het hem in
staat had gesteld hiermede een spoedbericht-te ver
zenden, waarhij hij tot zijn onbeschrijflijken spijt te
kennen moest geven verplicht te wezen door staats-
aangelegenheden in Londen te blijven en eerst laat
in den avond naar de stad zou komen met zijn broer.
Lord John, welke tegen dien tijd in Engeland arri
veerde.
Hij zat nu op zijn tweelingbroer te wachten, het
eenige wezen, waarvan hij werkelijk onbaatzuchtig
hield. Natuurlijk wist hij maar al te goed tot over
zijn ooren verliefd te zijn op Natasha Boleska, maar
tegelijk drong het in nuchtere, kalme oogcnblikken
ten volle tot hem door dat deze verhouding hem
geen goed kon doen. Het gedeelte van hem dat zoo
volkomen juist door Dick Hammond als „de echte
hertog" werd beschreven had hem er dan ook toe in
staat gesteld voor goed met haar te breken.
Hij ging nu trouwen met Anthea, het achternichtje
wier vader niet lang geleden dat gedeelte van de
landerijen van Ardayre had geërfd, hetwelk in het
begin van de negentiende eeuw op zulk een dwaze,
onredelijke wijze van den titel vervreemd werd.
Niettegenstaande het vooruitzicht dat de familie
dus haar volle rechten zou herkrijgen, was de jonge
man op dien bewusten Juni-middag verre van pret
tig gestemd. Het was allemaal goed en wel om plich
ten te denken; dat viel niet te ontkennen, maar het
was buitengewoon hinderlijk bij oogcnblikken hier
mede rekening te moeten houden, terwijl elke ze
nuw van zijn lichaam naar Natasha verlangde.
Hoe zou hij het voor het verdere gedeelte van zijn
leven met Anthea kunnen uithouden? Het viel niet
te loochenen dat ze een zeer aardig meisje was, ze
kon zelfs een schoonheid genoemd worden, maar ze
bezat nu eenmaal geenerlei attractie voor hem. Een
diepe zucht ontsnapte aan zijn lippen bij de ge
dachte, dat hij weldra voor goed aan haar gebonden
zou wezen, waar in de Dayres familie nu eenmaal
nimmer een echtscheiding was voorgekomen.
Gelukkig behoefde er evenwel geenerlei comedie-
spel tusschen hen te bestaan. Zoodra het tot hem
was doorgedrongen, dat een huwelijk met haar de
beste oplossing was, had hij kalm tegen haar ge
zegd: „Ik geloof werkelijk dat het nog niet zoo on
verstandig zou wezen als we met elkander trouwden,
Anthea. Wat zeg je er van? Ik vind je heel aardig
en we kunnen best met elkaar overweg."
En het jonge meisje had hierop geantwoord: „Het
idee is nog zoo kwaad niet. Ik heb er al geruimen
tijd over zitten piekeren op welke manier ik het
best verschillende menschen kan helpen. Het is in
orde."
Wordt vervolgd.
