VAN D1TEN VAN DAT EN VAN ALLES WAT 0, die Juffrouw Pieterse. VARIA Kabouter=Avonturen. Stan en Pol bij de kinderen. IJPIP IIF <t llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllM Bijvoegsel der Schager Courant van Zaterdag 11 Januari 1936. No. 9889. Op alles voorbereid, of het nu sneeuwt of regent. Nieuwe lotgevallen uit het veelbe wogen leven van een Amster- damsche juffrouw. Naverteld door SIROLF. /Nadruk verboden alle rechten voorbehouden). HARREJENNIG, meheer, ben U hèt? Nou, das ook een eeuwige tijd dat ik U ge- Eien heb. Maar komp U toch bo ven, de koffie is net bruin. Hep- pu soms een sigarebandje voor me, ja, haha, maar dat met de sigare d'r nog in, snappu! Haha, istie effe goed? Nee, ben U van Lotje, ik rook geen segare, hoor! Maar, nou ja, ik zal het U maar zegge, ik heb zoo'n beetje kennis aan een net manspersoon, ja, kraakhelder, hij is glazenwasscher, nou, dan hoef ik TJ niks meer te vertellen. O, alles in het nette natuurlijk, dat be grijpt U toch zeker wel, niet? Daar voor ken U juffrouw Pieterse toch zeker wel lang genoeg, niet? O, dat wou ik zegge. Ja, ik weet nog niet of het wat wordt, hoor, want as je zoo een paar keer getrouwd ben geweest as ik, en dan nog een keer of wat verangasjeerd, nou, dan kijk je wel uit, wat zegt U nou, en dan ik weer! Vooral als je een daome bint en niet zoo'n floddermadam zooals dat mensch van. beneden! Of ik weer ruzie met haar heb gehad? Ik niet, meneer, as daome zijnde, zal ik geen ruzie maken. Maar zij maakte ruzie met mij. Nou ja, en U weet hoe dat gaat, zij zeit wat, en ik zeg wat terug, in het nette, en dan steekt zij d'r klaviere uit, nou dan steek ik zoo effe mijn hand in d'r oog, nou ja, en as ik dan echt kwaad begin te worde, ja, dan haalt zoo het eene woord het andere weleris uit. Weet u wat die smeerpoes van de week had gedaan? Ze had mijn vullis bak gegapt. Ja, U weet, dat we •tegeswoordig van de gemeente zin ken vullisemmers hebben gekre gen, en als je je bak kwijt raakt, kost je dat een daalder. Nou, dat is niet misselijk! Mijn bak was ik in de eerste week al kwijt, dus U begrijpt, toen ik een rijtje vullis bakken zag staan, heb ik er op een keer de beste uitgezocht en mee naar boven genomen. Nou, van de week kom ik zoo met mijn bak naar beneden en wat denkt TJ dat dat mensch van beneden durft te zeggen? Ze zei ijskoud dat ik haar vullisemmer gegapt had. U begrijpt zoo'n beleediging kon ik niet op me laten zitten en ik zeg tegen haar: Juffrouw, zeg ik, mag ik misschien zoo beleefd weze uwes an uwes neus te hange, dat dit mijn vullis bak is en datte ze mijne eerst ge gapt hebbe en dattik geen ruzie met kale flodders as U bint maak, om- rede dat ik een daome bin? Af fijn, zij wier handtastelijk, en dan vergeet een mensch welleris dattie een daome is, en toen wier ik ten slotte zoo driftig, dat ik de vullisbak opnam, d'r zat nog asch in en hem dat mensch van beneden over d'r geperma nente hoofd met d'r geverfde haar smakte, nee, meneer, assu gehoord had, wat ze toen allemaal zee, nee, niet om an te hooren, zulke taal. Gelukkig kon je het niet zoo goed hooren, omdat ze het allemaal zei in de emmer, die ze over haar hoofd had. U begrijpt, dat mensch kijk ik nou natuurlijk niet meer an, dat is geen daome! Zegt U nou zelf, hebbik gelijk of hebbik geen gelijk, o zoo! Maar om dan op me glazenwas scher terug te komen, het is een echt fijn knulletje, en een echte heer! U mot niet denke, dat als hij nou zoo'n bakkie koffie krijgt, en hij gooit zijn koppie leeg op zijn schoteltje, dattie dan in zijn schotëltje gaat zitten blazen, niks hoor! Dan neemt ie keurig netjes zijn pet van zijn hoofd en waait ermee over zijn schoteltje! En als ik 'm af en toe een segaar geef, dan rookt ie die niet op en gooit het laatste endje weg, niks hoor, dan doet ie dat laatste endje net jes in een blikken doossie, want, zegt.ie, dat bewaar ik om op te pruimen onder me werk, want als ik glazen lap, zegt ie, dan rook ik niet, dan pruim ik! Een echte sjen telmen, vinnu ook niet? Ach ja, dat doet me denken an toen ik nog achttien jaar was. Ik was toen in betrekking bij een me vrouw, die was pas getrouwd. Best mensch, hoor en ik had het er erg goed. Op een keer krijg ik een brief, dat me oom Nelis in Klaver- dorp op sterreve ligt en dattie mijn nog wou zien, voordattie op kraste. Nou, TJ begrijpt, ik was d'r heelemaal overstuur van, want da's nou maar gekkigheid, niet ieder een krijgt zoo maar pardoes een brief dat een lijk je zien wil. Mijn mevrouw voelde echt met me mee, ze huilde ook, omdat ik zoo huil de, en ze gaf me een week vrij en loon en kostgeld mee, en ik er naar toe. Nou, ik had een reuze- tijd, dat snappu. Toen ik een week later terugkwam, vroeg mijn me vrouw erg 'belangstellend en met tranen in d'r oogen hoe of het ge weest was, het fascheid en zoo en die begrafenis, nou, en toen zei ik: O, mevrouw, praat me d'r niet van, het zit me nog in me knieën! Wat zit je in je knieën?, vroeg mijn mevrouw. Da's ook wat, zee ik, dat dansen, natuurlijk, as je dat in zoo'n tijd niet gedaan heb! Dan sen?, vroeg mijn mevrouw. En ik dacht dat je uit begraven moest? Moest ik ook, zee ik, nogal wiedes, as d'r iemand dood is, maar mot TJ 'ns hooren. mevrouw, ik heb ver keering gekregen met een neef van het lijk, en ik was gewoonweg de koningin van het feest! Mijn mevrouw scheen het niet eens leuk te vinden, maar dat is ook waar, het was wel een erg wispelturig mensch. Ik ben d'r ook niet lang meer gebleven, want in zoo'n omgeving voel je je toch niet thuis, en toen ik op een keer de pendule met slagwerk uit me han den liet vallen, ben ik op staanden voet weg gegaan en ik ben niet meer terug gekomen. Ken TJ net denke, een huis, waar de meneer me een schop geeft, dat ik de straat op vlieg, daar ga ik niet meer terug, daar ben ik te veel daome voor. Hebbik gelijk of heb bik ongelijk, o zoo! DE VROUW ALS MIS DADIGSTER VÓÓR 100 JAAR. Hoe stond het vroeger, b.v. een en een kwart eeuw geleden, met het strafwezen voor de vrouw? Een lijstje van straffen in 1810 te Amsterdam op vrouwen toege past doet dit eenigszins zien; van geeseling en spinhuisstraf kregen de vrouwen ook haar deel na tuurlijk niet onverdiend. Zoo werd zekere W. G. 14 Maart 1810 veroordeeld wegens diverse zakkenrollerijen tot geeseling, 12 jaar spinhuis, 12 jaar verbanning uit het koninkrijk Holland en de kosten der gevangenis. Zware straffen zult ge zeggen. Maar men bedenke dat het hier een recidi- viste betrof. Want dezelfde was reeds in 1798 wegens zakkenrollen publiek gegeeseld en voor 6 jaar verbannen; in 1806 bij haar terug keer, wegens medeplichtigheid aan dieverij, opnieuw gegeeseld, voor 12 jaar in het spinhuis opgesloten en voor 12 jaar verbannen uit 't toen malige Holland, echter reeds in 1809 ontslagen. Dieverij was het meest frequente, het meest voorkomende misdrijf. En de meest voorkomende straf was: geeseling, 6 jaar spinhuis en 6 jaar verbanning. En zekere C. V. had een wasch onder valschen naam afgehaald en kreeg nu we gens „dieverij en valsiteit": geese ling, verbanning voor 6 jaar uit Am stelland en de kosten. Een ander een dienstbode, J. v. d. K., had diefstal met verzwarende omstan digheden gepleegd. Zij had tafel en beddegoed gestolen in het huis waar ze diende. Ze kreeg tot straf: geeseling in 't openbaar, 4 jaar spinhuis en 4 jaar verbanning plus de kosten van de gevangenis. En wee als men zoo'n verban ningsdecreet verbrak. Daar wist zekere J. G. T., van mede te pra ten, die wegens overtreding van de verbanning ten tweede male 3 jaar spinhuisstraf, met de kosten en 6 jaar verbanning uit Maas- en Am- stelland bekwam. En R. B., die haar altijddurende verbanning had verbroken, boette dit met 6 jaar spinhuis, plus de kosten daarvan, waarna ze opnieuw werd verban nen. En een zekere G. van L., was wegens ten derde male verbreking van haar 30-jarige verbanning ver oordeeld tot 4 jaar spinhuis en hernieuwde verbanning. De meeste straffen betroffen „dieverijen" of heling; die waren de hoofd-delic- ten. Veelal betroffen het diefstal len van kleineren aard, door dienstboden bedreven. In 1810 zijn 28 vrouwen veroordeeld, waarvan 17 voor diefstallen met verzwaren de omstandigheden. Een verzwa rende omstandigheid was o.a. dat de dienstbode de dief was en in het huis, waar ze diende, en het vertrouwen genoot, den diefstal pleegde Die verzwarende om standigheden legden gewicht in de schaal en geeseling ging ermee ge paard. Soms werd er zelfs bij ge brandmerkt. Ook zakkenrollerij was een zwaar vergrijp. Het rol len van een zakdoek b.v. werd met 2 jaar spinhuis gestraft. ALLERLEI VAN OVERAL. De Fransche afgevaardigde Cau- choir, die te Boulogne den ex-mi nister van binnenlandsche zaken Trot een oorvijg heeft toegediend werd voor dat feit door de recht bank beboet met 16 francs (f 1.60) en dat nog wel voorwaardelijk! Signor Bercetti te Rome, een hartstochtelijke vriend van mu ziek, heeft zich een automobiel la ten maken, waarin hij tijdens den rit piano kan spelen. Bercetti zit achter in den wagen voor een op bijzondere wijze geconstrueerd kla vier en speelt marschen en sonaten Eerst heeft de verkeerspolitie daar bezwaren tegen gemaakt, maar daar de chauffeur verzekerde dat het pianospel hem niet in 't minst hinderde of stoorde, laat zij Ber cetti zijn gang maar gaan. Een der oudste vrouwen van het Britsche rijk, de 108-jarige Helene Palmer, is in de afgeloopen week ge storven. Zij heeft zich er op be roemd nimmer een bioscoop be zocht te hebben en nooit een tele foon te hebben gebruikt. Te Messina is een bioscoop er toe overgegaan oudroest in betaling aan te nemen. Op den eersten avond hoopte zich naast de cassa meer dan 120 centenaars ijzer op, waarvoor entreekaarten gekocht waren. Deze regeling wordt ge troffen in verband met de alge- meene inzameling van goud, ijzer en andere metalen in Italië. Te Palm Beach, de bekende bad plaats aan de Californische kust, hebben de badgasten een nieuwe attractie: een postkantoor onder zee. In een reusachtige duikerklok zit een postjuffrouw, die onder wa ter brieven aanneemt en die van een bijzonder stempel voorziet. In dit postkantoor kan men slechts met een gehuurd duikers- pak binnenkomen. Het porto voor de onderzeebrieven bedraagt 50 dollar! Een Weensch ingenieur heeft een zoogenaamden straatindicateur uit gevonden, die in staat is den toe stand van den weg aan te toonen waarop de auto zich bevindt. Het instrument toont onder den in vloed der beweging getrouw den toestand van het traject, dat men berijdt en geeft den automobilist aan of hij langzamer rijden moet, of dat hij sneller mag gaan. Te Inverness in Schotland is een ziekenhuis gebouwd, waarvan de vensters uit papier bestaan. Het is een bijzonder doorzichtige papier soort, die tamelijk sterk is en de ultraviolette stralen van het dag licht doorlaat, welke door gewoon glas niet zouden kunnen doordrin gen. De artsen gelooven, met deze papieren ramen een snellere gene zing van vele ziekten te kunnen bereiken. Te Taronto in Canada, neemt men thans proeven met de politie agenten die nachtdienst hebben, te voorzien van helmhoeden met een kleine lamp erop. Op die ma nier zijn reeds van verre de hand havers der openbare orde aan hun lichtende helmen te herkennen. WETENSWAARDIGHEDEN. Is het U bekend: dat in de plaats Casablanca (in Marokko) onlangs door een caba retdanser het wereldrecord dan sen werd gevestigd, door 27 uur en 15 minuten achtereen te dansen? d a t in doorsnee een oester per dag 15 liter water consumeert? dat „huismerken" sedert de oud ste tijden bij alle Germaansche cultuurvolken voorkomen? dat zij waarschijnlijk ontleend zijn aan de „signa"? dat deze „signa" van de 5e—9e eeuw in gebruik waren, op de wijze van de adellijke familiewapens? dat ze ook wel in verband staan met een bepaald vak of beroep, dat door den bewoner van het huis wordt uitgeoefend? 82. „Allemaal klaar, jongens, zei meester vriende lijk, dan zullen we beginnen. Hier heb ik de repe titiesommen, en hij deelde de blaadjes uit. Nu allen flink je best doen. Moeilijk zijn ze niet. 83. „Schuif je schrift opzij, dan kom ik er naast zitten, fluisterde Pol. Jan deed het. Nu werden de borden met de sommen van elkaar geschoven en de kinderen, ook Pol, maar dat zag niemand natuurlijk, keken er in spanning naar. 84. Moedig begon Jan. Hij las de eerste som, dacht na. Als hij niet verder kon, gaf Pol hem met zijn fijne stemmetje raad en ineens lukte het dan weer. De laatste vier sommen had Jan zoowaar alleen ge maakt. 'sjonge, dat viel mee.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 19