VAN D1TEN VAN DAT
EN VAN ALLES WAT
0, die Juffrouw Pieterse.
VARIA
Kabouter=Avonturen. Stan en Pol bij de kinderen.
IJPIP
IIF <t
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllM
Bijvoegsel der Schager Courant van Zaterdag 11 Januari 1936. No. 9889.
Op alles voorbereid, of het nu sneeuwt of regent.
Nieuwe lotgevallen uit het veelbe
wogen leven van een Amster-
damsche juffrouw.
Naverteld door SIROLF.
/Nadruk verboden
alle rechten voorbehouden).
HARREJENNIG, meheer, ben
U hèt? Nou, das ook een
eeuwige tijd dat ik U ge-
Eien heb. Maar komp U toch bo
ven, de koffie is net bruin. Hep-
pu soms een sigarebandje voor me,
ja, haha, maar dat met de sigare
d'r nog in, snappu! Haha, istie effe
goed? Nee, ben U van Lotje, ik
rook geen segare, hoor! Maar, nou
ja, ik zal het U maar zegge, ik heb
zoo'n beetje kennis aan een net
manspersoon, ja, kraakhelder, hij
is glazenwasscher, nou, dan hoef
ik TJ niks meer te vertellen. O, alles
in het nette natuurlijk, dat be
grijpt U toch zeker wel, niet? Daar
voor ken U juffrouw Pieterse toch
zeker wel lang genoeg, niet? O,
dat wou ik zegge. Ja, ik weet nog
niet of het wat wordt, hoor, want
as je zoo een paar keer getrouwd
ben geweest as ik, en dan nog
een keer of wat verangasjeerd,
nou, dan kijk je wel uit, wat zegt
U nou, en dan ik weer! Vooral als
je een daome bint en niet zoo'n
floddermadam zooals dat mensch
van. beneden!
Of ik weer ruzie met haar heb
gehad? Ik niet, meneer, as daome
zijnde, zal ik geen ruzie maken.
Maar zij maakte ruzie met mij.
Nou ja, en U weet hoe dat gaat,
zij zeit wat, en ik zeg wat terug, in
het nette, en dan steekt zij d'r
klaviere uit, nou dan steek ik zoo
effe mijn hand in d'r oog, nou ja,
en as ik dan echt kwaad begin te
worde, ja, dan haalt zoo het eene
woord het andere weleris uit. Weet
u wat die smeerpoes van de week
had gedaan? Ze had mijn vullis
bak gegapt. Ja, U weet, dat we
•tegeswoordig van de gemeente zin
ken vullisemmers hebben gekre
gen, en als je je bak kwijt raakt,
kost je dat een daalder. Nou, dat
is niet misselijk! Mijn bak was ik
in de eerste week al kwijt, dus U
begrijpt, toen ik een rijtje vullis
bakken zag staan, heb ik er op een
keer de beste uitgezocht en mee
naar boven genomen. Nou, van de
week kom ik zoo met mijn bak
naar beneden en wat denkt TJ dat
dat mensch van beneden durft te
zeggen? Ze zei ijskoud dat ik haar
vullisemmer gegapt had. U begrijpt
zoo'n beleediging kon ik niet op me
laten zitten en ik zeg tegen haar:
Juffrouw, zeg ik, mag ik misschien
zoo beleefd weze uwes an uwes
neus te hange, dat dit mijn vullis
bak is en datte ze mijne eerst ge
gapt hebbe en dattik geen ruzie met
kale flodders as U bint maak, om-
rede dat ik een daome bin?
Af fijn, zij wier handtastelijk, en
dan vergeet een mensch welleris
dattie een daome is, en toen wier
ik ten slotte zoo driftig, dat ik de
vullisbak opnam, d'r zat nog
asch in en hem dat mensch
van beneden over d'r geperma
nente hoofd met d'r geverfde haar
smakte, nee, meneer, assu gehoord
had, wat ze toen allemaal zee, nee,
niet om an te hooren, zulke taal.
Gelukkig kon je het niet zoo goed
hooren, omdat ze het allemaal zei
in de emmer, die ze over haar
hoofd had. U begrijpt, dat mensch
kijk ik nou natuurlijk niet meer
an, dat is geen daome! Zegt U nou
zelf, hebbik gelijk of hebbik geen
gelijk, o zoo!
Maar om dan op me glazenwas
scher terug te komen, het is een
echt fijn knulletje, en een echte
heer! U mot niet denke, dat als
hij nou zoo'n bakkie koffie krijgt,
en hij gooit zijn koppie leeg op
zijn schoteltje, dattie dan in zijn
schotëltje gaat zitten blazen, niks
hoor! Dan neemt ie keurig netjes
zijn pet van zijn hoofd en waait
ermee over zijn schoteltje! En als
ik 'm af en toe een segaar geef,
dan rookt ie die niet op en gooit
het laatste endje weg, niks hoor,
dan doet ie dat laatste endje net
jes in een blikken doossie, want,
zegt.ie, dat bewaar ik om op te
pruimen onder me werk, want als
ik glazen lap, zegt ie, dan rook ik
niet, dan pruim ik! Een echte sjen
telmen, vinnu ook niet?
Ach ja, dat doet me denken an
toen ik nog achttien jaar was. Ik
was toen in betrekking bij een me
vrouw, die was pas getrouwd. Best
mensch, hoor en ik had het er erg
goed. Op een keer krijg ik een
brief, dat me oom Nelis in Klaver-
dorp op sterreve ligt en dattie
mijn nog wou zien, voordattie op
kraste. Nou, TJ begrijpt, ik was d'r
heelemaal overstuur van, want da's
nou maar gekkigheid, niet ieder
een krijgt zoo maar pardoes een
brief dat een lijk je zien wil. Mijn
mevrouw voelde echt met me mee,
ze huilde ook, omdat ik zoo huil
de, en ze gaf me een week vrij en
loon en kostgeld mee, en ik er
naar toe. Nou, ik had een reuze-
tijd, dat snappu. Toen ik een week
later terugkwam, vroeg mijn me
vrouw erg 'belangstellend en met
tranen in d'r oogen hoe of het ge
weest was, het fascheid en zoo en
die begrafenis, nou, en toen zei ik:
O, mevrouw, praat me d'r niet van,
het zit me nog in me knieën! Wat
zit je in je knieën?, vroeg mijn
mevrouw. Da's ook wat, zee ik, dat
dansen, natuurlijk, as je dat in
zoo'n tijd niet gedaan heb! Dan
sen?, vroeg mijn mevrouw. En ik
dacht dat je uit begraven moest?
Moest ik ook, zee ik, nogal wiedes,
as d'r iemand dood is, maar mot TJ
'ns hooren. mevrouw, ik heb ver
keering gekregen met een neef van
het lijk, en ik was gewoonweg de
koningin van het feest!
Mijn mevrouw scheen het niet
eens leuk te vinden, maar dat is
ook waar, het was wel een erg
wispelturig mensch. Ik ben d'r ook
niet lang meer gebleven, want in
zoo'n omgeving voel je je toch niet
thuis, en toen ik op een keer de
pendule met slagwerk uit me han
den liet vallen, ben ik op staanden
voet weg gegaan en ik ben niet
meer terug gekomen. Ken TJ net
denke, een huis, waar de meneer
me een schop geeft, dat ik de
straat op vlieg, daar ga ik niet
meer terug, daar ben ik te veel
daome voor. Hebbik gelijk of heb
bik ongelijk, o zoo!
DE VROUW ALS MIS
DADIGSTER VÓÓR
100 JAAR.
Hoe stond het vroeger, b.v. een
en een kwart eeuw geleden, met
het strafwezen voor de vrouw?
Een lijstje van straffen in 1810
te Amsterdam op vrouwen toege
past doet dit eenigszins zien; van
geeseling en spinhuisstraf kregen
de vrouwen ook haar deel na
tuurlijk niet onverdiend.
Zoo werd zekere W. G. 14 Maart
1810 veroordeeld wegens diverse
zakkenrollerijen tot geeseling, 12
jaar spinhuis, 12 jaar verbanning
uit het koninkrijk Holland en de
kosten der gevangenis. Zware
straffen zult ge zeggen. Maar men
bedenke dat het hier een recidi-
viste betrof. Want dezelfde was
reeds in 1798 wegens zakkenrollen
publiek gegeeseld en voor 6 jaar
verbannen; in 1806 bij haar terug
keer, wegens medeplichtigheid aan
dieverij, opnieuw gegeeseld, voor 12
jaar in het spinhuis opgesloten en
voor 12 jaar verbannen uit 't toen
malige Holland, echter reeds in
1809 ontslagen.
Dieverij was het meest frequente,
het meest voorkomende misdrijf.
En de meest voorkomende straf
was: geeseling, 6 jaar spinhuis en
6 jaar verbanning. En zekere C. V.
had een wasch onder valschen
naam afgehaald en kreeg nu we
gens „dieverij en valsiteit": geese
ling, verbanning voor 6 jaar uit Am
stelland en de kosten. Een ander
een dienstbode, J. v. d. K., had
diefstal met verzwarende omstan
digheden gepleegd. Zij had tafel
en beddegoed gestolen in het huis
waar ze diende. Ze kreeg tot straf:
geeseling in 't openbaar, 4 jaar
spinhuis en 4 jaar verbanning plus
de kosten van de gevangenis.
En wee als men zoo'n verban
ningsdecreet verbrak. Daar wist
zekere J. G. T., van mede te pra
ten, die wegens overtreding van de
verbanning ten tweede male 3 jaar
spinhuisstraf, met de kosten en 6
jaar verbanning uit Maas- en Am-
stelland bekwam. En R. B., die
haar altijddurende verbanning had
verbroken, boette dit met 6 jaar
spinhuis, plus de kosten daarvan,
waarna ze opnieuw werd verban
nen. En een zekere G. van L., was
wegens ten derde male verbreking
van haar 30-jarige verbanning ver
oordeeld tot 4 jaar spinhuis en
hernieuwde verbanning. De meeste
straffen betroffen „dieverijen" of
heling; die waren de hoofd-delic-
ten. Veelal betroffen het diefstal
len van kleineren aard, door
dienstboden bedreven. In 1810 zijn
28 vrouwen veroordeeld, waarvan
17 voor diefstallen met verzwaren
de omstandigheden. Een verzwa
rende omstandigheid was o.a. dat
de dienstbode de dief was en in
het huis, waar ze diende, en het
vertrouwen genoot, den diefstal
pleegde Die verzwarende om
standigheden legden gewicht in de
schaal en geeseling ging ermee ge
paard. Soms werd er zelfs bij ge
brandmerkt. Ook zakkenrollerij
was een zwaar vergrijp. Het rol
len van een zakdoek b.v. werd met
2 jaar spinhuis gestraft.
ALLERLEI VAN OVERAL.
De Fransche afgevaardigde Cau-
choir, die te Boulogne den ex-mi
nister van binnenlandsche zaken
Trot een oorvijg heeft toegediend
werd voor dat feit door de recht
bank beboet met 16 francs (f 1.60)
en dat nog wel voorwaardelijk!
Signor Bercetti te Rome, een
hartstochtelijke vriend van mu
ziek, heeft zich een automobiel la
ten maken, waarin hij tijdens den
rit piano kan spelen. Bercetti zit
achter in den wagen voor een op
bijzondere wijze geconstrueerd kla
vier en speelt marschen en sonaten
Eerst heeft de verkeerspolitie daar
bezwaren tegen gemaakt, maar
daar de chauffeur verzekerde dat
het pianospel hem niet in 't minst
hinderde of stoorde, laat zij Ber
cetti zijn gang maar gaan.
Een der oudste vrouwen van het
Britsche rijk, de 108-jarige Helene
Palmer, is in de afgeloopen week ge
storven. Zij heeft zich er op be
roemd nimmer een bioscoop be
zocht te hebben en nooit een tele
foon te hebben gebruikt.
Te Messina is een bioscoop er toe
overgegaan oudroest in betaling
aan te nemen. Op den eersten
avond hoopte zich naast de cassa
meer dan 120 centenaars ijzer op,
waarvoor entreekaarten gekocht
waren. Deze regeling wordt ge
troffen in verband met de alge-
meene inzameling van goud, ijzer
en andere metalen in Italië.
Te Palm Beach, de bekende bad
plaats aan de Californische kust,
hebben de badgasten een nieuwe
attractie: een postkantoor onder
zee. In een reusachtige duikerklok
zit een postjuffrouw, die onder wa
ter brieven aanneemt en die van
een bijzonder stempel voorziet.
In dit postkantoor kan men
slechts met een gehuurd duikers-
pak binnenkomen. Het porto
voor de onderzeebrieven bedraagt
50 dollar!
Een Weensch ingenieur heeft een
zoogenaamden straatindicateur uit
gevonden, die in staat is den toe
stand van den weg aan te toonen
waarop de auto zich bevindt. Het
instrument toont onder den in
vloed der beweging getrouw den
toestand van het traject, dat men
berijdt en geeft den automobilist
aan of hij langzamer rijden moet,
of dat hij sneller mag gaan.
Te Inverness in Schotland is een
ziekenhuis gebouwd, waarvan de
vensters uit papier bestaan. Het is
een bijzonder doorzichtige papier
soort, die tamelijk sterk is en de
ultraviolette stralen van het dag
licht doorlaat, welke door gewoon
glas niet zouden kunnen doordrin
gen. De artsen gelooven, met deze
papieren ramen een snellere gene
zing van vele ziekten te kunnen
bereiken.
Te Taronto in Canada, neemt
men thans proeven met de politie
agenten die nachtdienst hebben,
te voorzien van helmhoeden met
een kleine lamp erop. Op die ma
nier zijn reeds van verre de hand
havers der openbare orde aan hun
lichtende helmen te herkennen.
WETENSWAARDIGHEDEN.
Is het U bekend:
dat in de plaats Casablanca (in
Marokko) onlangs door een caba
retdanser het wereldrecord dan
sen werd gevestigd, door 27 uur en
15 minuten achtereen te dansen?
d a t in doorsnee een oester per
dag 15 liter water consumeert?
dat „huismerken" sedert de oud
ste tijden bij alle Germaansche
cultuurvolken voorkomen?
dat zij waarschijnlijk ontleend
zijn aan de „signa"?
dat deze „signa" van de 5e—9e
eeuw in gebruik waren, op de wijze
van de adellijke familiewapens?
dat ze ook wel in verband staan
met een bepaald vak of beroep,
dat door den bewoner van het
huis wordt uitgeoefend?
82. „Allemaal klaar, jongens, zei meester vriende
lijk, dan zullen we beginnen. Hier heb ik de repe
titiesommen, en hij deelde de blaadjes uit. Nu allen
flink je best doen. Moeilijk zijn ze niet.
83. „Schuif je schrift opzij, dan kom ik er naast
zitten, fluisterde Pol. Jan deed het. Nu werden de
borden met de sommen van elkaar geschoven en de
kinderen, ook Pol, maar dat zag niemand natuurlijk,
keken er in spanning naar.
84. Moedig begon Jan. Hij las de eerste som, dacht
na. Als hij niet verder kon, gaf Pol hem met zijn
fijne stemmetje raad en ineens lukte het dan weer.
De laatste vier sommen had Jan zoowaar alleen ge
maakt. 'sjonge, dat viel mee.