Achter het Garbo-masker
Uit de Filmwereld
Stan Laurel en Oliver Hardy
als Schotsche
soldaten*
Theater Royal.
Een acteur die brandweerman
en weer acteur werd
EEN der meest besproken - en misschien het
minst bekende vrouwen in de filmwe
reld isGreta Garbo.
Iedereen noemt Garbo een raadsel! Zij is de Zweed-
sche sfinx! Temperamentvol! Grillig! Zij is eenzaam
en gereserveerd! Niemand kan haar van dichtbij be
naderen! Zij is bleek en zwak van gezondheid! Haar
werk is haar eenige gedachte!
De waarheid is echter, dat Greta Garbo een zuiver
mcnschelijk wezen is, dat graag lacht, spaghetti eet,
2wemt, naar de bioscoop gaat, graag winkelt, en in
het algemeen plezier heeft van het leven. Volgens
hen, die de star meer van nabij hebben gekend
sinds haar aankomst in Hollywood in 1925, is Garbo
van nature verlegen en timide. Vreemden storen
haar. En het is ongetwijfeld deze ingeboren men-
schenvrees, die om haar heen een van Hollywood's
meest populaire mythes heeft gebouwd. In werkelijk
heid houdt Garbo heel veel van omgang met mcn-
schen.
Toen Garbo werkte in ANNA KARENINA, zag zij
zich omgeven door honderden „extra's" voor de
groote scènes. Veel van deze mannen en vrouwen
hadden in Garbo's eerste film, „De Stortvloed" tien
jaar geleden gewerkt. Al die bekende gezichten ont
roerden de vrouw met de veronderstelde gereserveerd
heid. Het was voor haar als een hereeniging.
Een extra girl, die de hand leest, zat eens in Gar
bo's kleedkamer en voorspelde haar een „lange reis".
Garbo glimlachte. Misschien dacht zij aan de in om
loop zijnde voorspellingen dat zij op zekeren dag
naar Zweden zou gaan en nimmer naar Hollywood
terugkeeren. Garbo houdt veel van de natuur. Zij is
graag aan het strand en gaat dikwijls de bergen in.
Geboren athlete, houdt Garbo veel van zwemmen,
roeien, tennis, en zij houdt meer van paardrijden
dan wat ook. Zij bezit een eigen zwembasin en een
roeimachine. Wanneer zij in Yosemite of Lake Ar-
rowhead een hutje huurt, wat nogal dikwijls gebeurt,
huurt zij meteen een cano of een roeiboot. Zij is een
hartstochtelijk tennispeelster, en speelt een stevig
partijtje met Hollywood's sterkste spelers.
Er is heel veel gezegd over Garbo's terughoudend
heid. In werkelijkheid houdt Garbo er veel van om
onder menschen te zijn, maar zij verafschuwt de
hinderlijke nieuwsgierigheid, die men haar gewoon
lijk betoont in het openbaar. Zij is dol op opera en
theater, en houdt ervan om te gaan dineeren, wan
neer zij als gast wordt beschouwd en niet als be
zienswaardigheid.
Een interview met den regisseur van Greta Garbo's
laatste film „ANNA KARENINA", Clarence Brown,
leverde nog eenige interessante bijzonderheden op.
„Garbo", zoo zegt hij, „beheerscht iedere beweging,
iedere phase van de uitbeelding van een bepaalde
scène. Het spelen voor de film is een aaneenscha
keling van concentratie, verbeeldingskracht, talent
en een intense bereidheid om te willen werken, om
iets te willen bereiken, en Garbo personifieert deze
factoren. Prompt negen uur komt zij 's morgens In
de studio's en men kan er verzekerd van zijn, dat
zij iedere zin, die zij te zeggen heeft, uit het hoofd
kent, dat ieder détail door haar is uitgewerkt, dat
zij kant en klaar is om haar rol tot in perfectie te
spelen. Repetitie heeft zij niet noodig, om den een-
voudigen reden, dat zij al gestudeerd en gerepeteerd
heeft, dat zij iedere kleinigheid heeft geanalyseerd,
voordat zij arriveert. Garbo weet, wat concentratie
be teekent..."
„Natuurlijk speelt in de allereerste plaats gevoelig
heid de belangrijke rol, het talent, maar het door
zettingsvermogen, de concentratie, de oneindig groo
te liefde en toewijding voor werk en studie geven
toch den doorslag." Brown gelooft, dat een belang
rijk element in het succesvol spelen van een rol, de
geest van een stuk is. Wanneer de speler wordt ge-
inspireerd door het werk van den auteur, streeft hij
ernaar om zijn uiterste krachten in te spannen en
zich in te leven in de figuren van den schrijver. Een
speler moet in de allereerste plaats zelf aan zijn rol
gelooven, om deze voor 't publiek aannemelijk te ma
ken. En het is de taak van den regisseur om deze
geest vaardig te doen worden over de spelers..."
Clarence Brown, dé Garbo-regisseur, voerde de
regie van haar laatste Metro-Goldwyn-Mayer film
„ANNA KARENINA". Haar tegenspeler in de tweede,
thans sprekende, verfilming van Tolstoi's beroemd
meesterwerk de eerste „Anna Karenina" speelde
Garbo met John Gilbert is FREDERIC MARCH, die
met Norma Shearer reeds samenspeelde in „De Bar-
I retts van Wimpole Street". Voorts speelt FREDDIE
BARTHOLOMEW, de held uit „David Copperfield"
op ontroerende wijze de rol van Garbo's zoontje, ter
wijl BASIL RATHBONE, eveneens bekend uit „David
Copperfield" als David's stiefvader, in „Anna Kare
nina" uitstekend spel geeft als haar echtgenoot
„ANNA KARENINA" heeft ook verder een zeer ster
ke bezetting: Maureen O'Sullivan, May Robson, Re-
?inald Denny, Reginald Owen, en Phoebe Foster zijn
de verdere medewerkenden.
Rin-Tin-Tin
Rin-Tin-Tin, de wereldberoemde filmhond uit de
zwijgende periode, beheerscht nu ook de sprekende
filmtaal! William Steuer, Rin-Tin-Tin Jr.'s meester,
leidde hem op voor een rol in THE GETAWAY, in
de Metro-Goldwyn-Mayer studio's. Productieleider
van deze film is Harry Rapf, die den hondenacteur
in Chicago ontdekte en hem naar Hollywood bracht.
„THE GETAWAY" wordt geregisseerd door Chester
Franklin, den regisseur van „Sequoia", en is een
detective story, waarin Jackie Cooper en Joseph Cal-
leia de hoofdrollen spelen. Lewis Stone, Jean Hers-
holt, Dudley Digges-en anderen vormen de verdere
bezetting.
BRIEVEN AAN FILMSTERREN.
De Metro-Goldwyn-Mayer studio's hebben een nieuw
record vastgesteld: De vijf millioenste „fan"-letter
gedurende zes jaar tijds is dezer dagen ontvangen.
De brief werd geadresseerd aan Clark Gable, door
een jongedame in Jackson, Missisippi, die voorstel
de, dat zij naar Californië zou komen omdat zij „on
gewoon lichte en gemakkelijke verteerbare biscuitjes"
wist te maken.
Dit beteekent dus, dat gemiddeld per jaar 833.333
brieven worden ontvangen, of wel per dag 2.118, van
menschen, die de moeite hebben genomen om naar
de studio's of de stars te schrijven om hun bewon
dering te kennen te geven voor films en haar ver
tolkers. Overigens vroeg de jonge dame in kwestie
slechts een baantj.e als kokkin.
Deze week draait in Theater Royal „De Zigeu
nerbaron", die als operette een van de allereerste
plaatsen inneemt. Johann Strauss' onsterfelijke
muziek is in deze film op meestelijke wijze vastge
legd, de artisten spelen en zingen, dat het een lust
is. Een leder moet onder den ban komen van deze
meesleepende sfeer.
Zij ontmoeten elkaar het eerst op den straatweg
naar Temesvar de vreemdeling, die zich San-
dor noemt en de rijke Zsupan, eigenaar van dui
zenden varkens. Zsupan rijdt bij die gelegenheid
de wagen van Saffi, een zigeunerin, omver, en
wordt daarover door Sandor onderhouden. Dit
brengt Saffi en Sandor bij elkaar.
Tijdens de Turksche oyerheersching heeft Ba-
rinkay, Sandor's vader, friet de Turken geheuld. Na
dat de Turken verdreven waren, moest hij met
vrouw en zoontje Hongarije verlaten. Zijn eigen-
Ski-wereld in zwart en wit.
dommen gingen in handen van Zsupan over. San
dor, inmiddels man geworden, heeft zijn zinnen er
op gezet, weer heer en meester van het vaderlijk
landgoed te worden.
Hij sluit zich aan bij Ernö, wiens straatliederen
nog steeds de ontdekking van Barinkay's begraven
schat door laatstgenoemde eeren.
De zigeuners wonen in een dorp, dat Barinkay
destijds als verblijfplaats aangewezen had, en Czi-
pra is hunl eidster. Zij wacht nog steeds op de
terugkomst van den erfgenaam van het Barinkay-
landgoed, dat Ernö door zijn legende van den be
graven schat beroemd heeft gemaakt. Sandor wordt
door Czipra herkend als de zoon van den gevluch-
ten Barinkay, en wordt feestelijk onthaald door de
zigeuners. Maar zijn terugkomst moet nog geheim
blijven, want hij wordt als een vogelvrijverklaar
de beschouwd.
Op de eendenjacht ontmoet Sandor Zsupan weer
Bij die gelegenheid komen Sandor en Arsena weer
tegen over elkaar te staan.
Arsena heeft hij al dien tijd niet kunnen ver
geten. Hij biedt aan, om met de zigeuners te mu-
siceeren op een feest van Zsupan, hetgeen toe.
gestaan wordt. De csardasmuziek heeft een dusda
nige uitwerking op Sandor, dat hij hartstochtelijk
verliefd wordt op Arsena. Arsena laat Sandor
weten, waar zij elkaar kunnen ontmoeten, en ver
dwijnt. Sandor volgt en, wanneer hij de donkere
kamer betreedt, vindt hij niet Arsena, doch
Saffi. Achter de deur hoort hij hoongelach hij
is niet boos, dat hij erin geloopen is doch het
spijt hem het meest voor Saffi, en hij neemt zich
voor, deze beleediging te wreken
Den volgenden morgen wordt Zsupan gewekt.
Ernö staat voor hem als Sandor's boodschapper,
en deelt hem mede, dat Zsupan het Barinkay-
landgoed verlaten moet, daar Sandor zijn eigen
dom teruggekocht heeft. Want Ernö, daartoe ge
dwongen, door Czipra, heeft inderdaad de verbor
gen schat opgegraven, waardoor Sandor schatrijk
is geworden. Dit*vertelt hij echter niet aan Zsu
pan. Arsena komt het van Saffi toch te weten. En
nu zal Arsena's huwelijk met Sandor plaats vin
den. Een week later, de dag van het huwelijk,
wachten allen op de komst van den bruidegom.
Sandor's rijtuig rijdt voor, enErnö stapt uit.
De bruidegom, zegt hij, laat zich verontschuldi
genhij stuurt zijn costuum, maar zijn per
soonlijke aanwezigheid hield hij hierbij niet voor
noodzakelijk
Sandor's revanche op Arsena!
Voor zijn veiligheid hoeft Sandor niet meer bang
te zijneen decreet uit Ofenpest heeft hem
begenadigd. Thans heeft hij ook tijd aan zijn wer
kelijke geluk te denken, waaraan Saffi natuurlijk
ook deel heeft.
Hollywood. V filmacteur John Gilbert is ten
gevolge van een hartverlamming overleden.
„SCHOTS en SCHEEF, de nieuwste Laurel en
Hardy-film, is wel de grappigste en meest komische
lachschlager, waarin de beide koningen van den
lach hebben gespeeld.
Als mixture van heerlijke romantiek en honder
den echt-ouderwetsche Laurel-Hardy moppen, is de
ze film bedoeld om de twee komieken, weer samen
te brengen na een korte scheiding die korten tijd
dreigde noodlottig te worden voor het legioen van
bewonderaars over de geheele wereld.
Met Schotland en Indië als achtergrond voor het
grootste deel der handeling en van actie is de
film vol doorloopt de geschiedenis zeven acten
.van bijna voortdurend lachen, af en toe slechts afge
wisseld door een glimlach of een zucht. Want de
draad van het verhaal is een romance, een liefdes
verhaal tusschen June Lang en William Janney.
Maar het zijn Laurel en Hardy als van ouds, die
deze film, een Hal Roach Productie van Metro-
Goldwyn-Mayer, maken tot een van zeer bijzonder
amusement.. Gedurende het grootste deel van
„SCHOTS EN SCHEEF" ziet men ze vroolijk para
deeren in onvergelijkelijke scènes in uniform van
Schotsche Hooglanders, met kniebroekjes, hetgeen
zoozeer de lachlust opwekt, dat al het andere in
het niet verzinkt. Zij beleven natuurlijk de gekste
verwikkelingen. Oliver weet het weer voortdurend
beter dan zijn collega. Zij hebben tot taak om in de
verlaten woestenijen van Britsch-Indië patrouille
diensten te verrichten en als zoodanig beleven zij
waarlijk exotische avonturen. De film is voorzien
van vroolijke en zeer amusante muziek, die zeer il
lustratief Laurel en Hardy's koddigheden illustreert,
en is 100 amusement voor jong en oud.
OLIVER HARDY aan het woord:
„Wanneer ik „wij" zeg, weet iedereen onmiddel
lijk, wien ik daarmee bedoel, namelijk eerst mij,
Oliver, en dan mijn vriend, mijn slechter Ik, Stan
Laurel.
U hebt ons zeker wel eens in de bioscoop gezien.
Nooit alleen, altijd samen; en wanneer U ons nog
niet mocht kennen, zal het ons zeer aangenaam zijn
spoedig kennis met U te maken,.
Ik moet altijd voor Stan het woord doen, want wij
2ijn niet alleen vrienden op het witte doek, maar
ook, om zoo te zeggen, in ons privé-leven. Dat heeft
z'n oorzaak: Tegenstellingen namelijk trekken el
kaar altijd aan. Ik ben dik en intelligent, ziet U, en
Stan is juist het tegendeel. Door dit te erkennen,
zijn wij vrienden geworden. Heel goede vrienden...."
STAN LAUREL aan het woord:
„In ons particulier leven zijn wij nog honderdmaal
meer vrienden dan in onze films. In onze films komt
het, omdat de mensch nu eenmaal niet goed is en
zich veel beter amuseert, wanneer twee ruzie met
elkaar hebben, juist daarom steeds voor, dat wij
ruzie maken, opdat het publiek lacht. In ons pri-
véleven hebben wij nimmer ruzie s behalve bij de
regiebesprekingen
JOHN GILBERT OVERLEDEN.
Een zeldzaam staaltje van geluk overkwam kort
geleden Albert Benault, een studio-brandweerman,
die door een samenloop van omstandigheden een rol
te vervullen kreeg in de 20th Century-Fox-film „Me
tropolitan", waarin de beroemde bariton Lawrence
Tibbett en Virginia Bruce de hoofdrollen vertolkten.
Benault, eertijds een concert-pianist, die, toen hij
eenige maanden geleden probeerde bij de film te
komen, het niet verder kon brengen dan tot studio-
brandwacht, was op zijn post in de „Metropolitan"-
studio, toen er plotseling een pianist noodig was, om
de twee sterren tijdens een repetitie te accompagnee-
ren. De vaste pianist was nergens te vinden en Be
nault maakte van deze gelegenheid gebruik, zijn
diensten aan te bieden. Uit zijn hoofd begeleidde
de brandweerman Tibbett en Miss Bruce in passa
ges uit „Carmen", die door hen in deze film ten ge-
hoore worden gebracht. Zijn schitterende vertolking
trok direct de aandacht van Ed. Ebele, den chef der
studio's, die hem eenige maanden geleden aannam
voor de brandweerafdeeling en e.en uur later had
Benault zijn uniform weer ingeleverd en een con
tract als acteur gekregen.
