De Do
V ergelding.
sos in een
betonnen pantser
Schip vergaan op Komwerderzand
Uit onze omgeving.
Weer een ongeluk op
den Afsluitdijk.
Kort
verhaal
ITAUë GEREED VOOR DEN OORLOG JN
DE MIDDELLANDSCHE ZEE.
Waarom Engeland zich voor de Grieksche
havens interesseert.
Athene.
De overeenkomst tusschen Engeland en
Griekenland over het beschikbaar stel
len van Grieksche havens en anderzijds
de versterking van de Turksche kust als
antwoord op de militaire voorbereidingen
van Italië op de Dodekanesos, brengen
deze eilandengroep in het middelpunt
der belangstelling.
Het zwaartepunt van de politieke gebeurtenissen
verschuift zich steeds meer naar het oostelijk gedeel
te van de Middellandsche Zee. In de Grieksche ha
vens zijn reeds zeven Engelsche torpedojagers ge
arriveerd en nog drie slagkruisers, waaronder de
geweldige eenheden „Hood" en „Renown", zullen
hen volgen. Daarin mag men met recht een bewijs
zien van het feit, dat de overeenkomst tusschen En
geland en Griekenland thans geheel zijn beslag
heeft gekregen. Anders zouden de Engelsche oor
logsschepen zich niet zoo huiselijk in de Grieksche
havens kunnen installeeren, gereed, om van hier uit
een aanval op de Italiaansche kust te ondernemen,
zoodra het conflict in de Middellandsche Zee zou zijn
uitgebroken. In Rome ziet men in de verplaatsing
van de Engelsche vloot naar Griekenland dan ook
een waarschuwende geste. En in Griekenland be
speurt men, hoe ernstig de toestand reeds geworden
is. Onder voorzitterschap van den koning vindt de
zer dageneen zitting van den Oorlogsraad plaats.
Italië versterkt de Dodekanesos.
De sterkste basis van Italië in dit deel van de
Middellandsche Zee blijft de Dodekanesos, de eilan
dengroep vair 12 groote en ongeveer 40 kleine eilan
den, die zich voor het Zuid-Westelijk gedeelte van de
Klein-Aziatische kust uitstrekt. Reeds het voor-fas
cistische Italië heeft zich hier weten vast te zetten,
doordat het in 1912 de Dodekanesos en het eiland
Rhodes op de Turken veroverde. Door het Verdrag
van Lausanne werd het Italiaansche eigendomsrecht
ook door het nieuwe Turkije in het jaar 1923 erkend.
De Grieksche irredenta op de eilanden
groep.
In politiek opzicht zijn de eilanden daarmede nog
geenszins tot rust gekomen. Vormden zij oorspron
kelijk een Grieksch irredenta in het kader van het
oude Turksche rijk, thans zijn zij dit in het Italiaan
sche hecrschappijgebied. Ai deze eilanden, ook Rho-
dos, worden voor het overgroot© deel door Grieken
bewoond, evenals voord en wereldoorlog de kust van
Klein Azië. Athene had na den voor den sultan on-
gelukkigen afloop van den oorlog het plan hier een
groote kolonie te stichten. De vernietigende neder
laag, die Kemal Pasja indertijd aan het Grieksche
leger toebracht, verijdelde echter deze plannen en
daarna sloten Athene en Ankara vriendschap, nadat
de in Klein-Azië wonende Grieken voor het aller
grootste gedeelte naar hun vaderland waren ver-
Een geschiedenis uit de Australische steppen.
Loodrecht steeg de bijtende rook van het houtvuur
in de Australische avondlucht omhoog. Als de een
zame politiebeambte van Barrows Creek op een van
zijn inspectietochten hier thans voorbij was gekomen,
zou hij waarschijnlijk niets bijzonders hebben opge
merkt, of het moest zijn, dat een van de beide bij
liet vuur neergezeten gestalten wonderlijk in elkaar
gezakt zat. Doch als hij scherper zou hebben toegc-
- zien, dan zou een breode, donkere streep he>m zeker
niet ontgaan zijn, een streep, die dwars over het
verschoten hemd liep en in een akelige, gruwelijke
plas eindigde.
Doch daar Barrows Creek met zijn eenigen politie
dienaar een goede 120 kilometer van dit punt verwij
derd lag, behoefde Bill Sikcs met een dergelijke las-
tigo omstandigheid geen rekening te houden. Toch
had het hem nog wel
cenige zelfoverwinning
gekost, zijn tochtgenoot
naar de andere wereld
te helpen, maar dan
had deze ook maar niet
zoo onnoozel moeten
zijn, om hem dat vuile,
verscheurde papiertje
te laten zien, waarop
in bibberende lijnen de
ligging van een onbe
kend opaalveld stond
aangegeven. Nog geen
uur geleden had de
oude zijn lang gekoesterd geheim prijs gegeven en
nu lag hij daar stil en koud.
Bill Sikes doofde voorzichtigheidshalve de smeu
lende gloed van het vuur met zand, opdat de nog
steeds omhoogstijgende rook hem niet toch nog zou
verraden, nam zijn bundeltje op en trok in den val
lenden avond verder. Den volgenden morgen zou hij
in elk geval al zoo ver zijn, dat niemand hem meer
met den vermoorde in verband zou durven brengen.
Hij zou toch maar eens naar dat opaalveld gaan kij
ken. Voedsel had hij nog genoeg bij zich en water
zou hij daar vinden, er stond een bron op het plar
aangegeven. Als hij dan maar eerst zijn claim had
afgepaald, dan hoefde hij maar in Oostelijke richting
Rechts in de Middellandsche Zee bevinden zich de
Dodekanesos, de eilanden-groep, die op het oogen-
blik in het middelpunt der belangstelling staat
huisd. Hierdoor was de oorzaak van alle wrijvin
gen tusschen de beide landen opgeheven.
De Dodekanesos-Grieken vielen geheel buiten deze
regeling. Zij verwisselden alleen de Turksche voor
de Italiaansche heerschappij en de feiten hebben be
wezen, dat zij met Rome al even weinig tevreden zijn
als vroeger met den sultan. Dit is dan ook wel de
voornaamste reden, die een nauwe vriendschap tus
schen Italië en Griekenland onmogelijk maakte.
De strategische beteekenis van de Dode
kanesos.
In het kader van de imperialistische Middelland
sche Zeepolitiek van Italië moet aan de Dodekane
sos een groote beteekenis worden toegekend. Reeds
in den tijd, dat Rome zich in Lybië vastzette en
daar de basis legde voor een groot Afrikaansch rijk,
zag men aankomen, dat in dezen oosthoek van de
Middellandsche Zee eens de beslissing over de moge
lijkheid van een verdere gebiedsuitbreiding zou
kunnen vallen. De Dodekanesos is voor de Italianen
nooit een kolonisatiegebied geweest. Ook de beteeke
nis van deze eilandengroep voor den handel is
slechts gering. Rome liet zijn oog slechts op de Do
dekanesos vallen omdat het inzag welke groote
strategische waarde de eilanden voor zijn imperialis
tische plannen hadden. De vroeger in Klein-Azië na
gestreefde doeleinden heeft Italië weliswaar laten
vallen, zoodat'het de eilanden nimmer als steunpun
ten tegen Ankara heeft beschouwd, wel echter als
vlootbasis voor de beveiliging van den weg naar
Oost-Afrika. Sinds den wereldoorlog heeft Rome om
de Dodekanesos een geheimzinnige sluier geweven.
Daarachter heeft men oorlogshavens aangelged en
groote vestingen gebouwd en zulks vooral in de
laatste twee jaren in een zeer snel tempo. Het is op
het oogenblik voor een vreemdeling nauwelijks mo
gelijk de eilanden te betreden. De haven van Leres,
de voornaamste vlootbasis van de Italianen, is sinds
eenigen tijd geblokkeerd door een aantal duikbooten,
alsof men met een onverwachten aanval rekening
hield. De Dodekanesos bevindt zich in een toestand,
als ware het reeds op het oogenblik oorlogsgebied.
Wat zijn de plannen van Engeland?
In Engeland is men er zich volkomen van bewust,
dat de met alle moderne middelen versterkte eilan-
groep een uitstekend uitgangspunt voor de aanval
len van Italiaansche onderzeebooten en torpedoja
gers biedt. Juist daarom heeft het zich aan de andere
zijde van de Egeïsche Zee de Grieksche havens laten
openen. Maar natuurlijk zal Engeland daarvoor een
tegenprestatie moeten biedeh, want door het beschik
baar stellen van zijn havens loopt Griekenland ge
vaar in een Engelsch-Italiaanschcn oorlog betrokken
te worden. Men zegt, dat Engeland als prijs daarvoor
aan Athene het eiland Rhodos, dat op het oogenblik
nog Italiaansch is, en het zich in Engelsch bezit be
vindende eiland Cypres heeft aangeboden, onder voor
waarde echter, dat de Engelsche vloot zoonoodig ook
in de toekomst van de havens van de beide eilanden
gebruik kan maken. Over de Dodekanesos schijnt
echter niet gesproken te zijn. Wil Engeland deze
eilanden misschien zelf hebben?
(Auteursrecht V.P.B.) Nadruk verboden).
te gaan, om op de telegraaflijn te stuiten en het
zou gedaan zijn met zijn leven van zwerven en trek
ken! Van den doode zou er met een week of drie
niet veel meer dan de beenderen te vinden zijn... als
de wilde honden er tenminste nog zooveel van over
lieten.
Hij voelde eens naar zijn waterflesch, die een spot
achtig blikken klank liet hooren, aarzelde een oogen
blik en liep toen moeizaam door het stekelige spini-
fexgras, langs de blauwgroene acacia's en de een
tonige eucalyptusstruiken. Zelfs de laatste spaarzame
zonnestralen hadden iets sombers en naargeestigs.
Dor ritselden de weinige bladeren om hem heen, een
hard geritsel, dat men anders slechts hoort als de
herfstwind door het vergeelde loof strijkt en het in
doodendans over den grond wervelt.
Eindelijk rolde hij zich doodmoe in zijn deken,
doch niet dan nadat hij den grond eerst zorgvuldig
op slangen en ander ongedierte had afgezocht. Toen
hij ontwaakte voer hem een huivering door de le
den. Waar was hij eigenlijk? Zijn horloge moest al
uren geleden zijn blijven stilstaan, zijn tong kleefde
hem aan het verhemelte en hij dronk een slok van
het lauwwarme water. Hè, dat deed goed! De flesch
gleed uit zijn handen en met een zacht geklok vloei
de een deel van het kostbare vocht op den door
zengenden grond. Verschrikt bukte hij zich en raap
te de blikken flesch op. Gelukkig, voor één dag zat
er nog wel genoeg in. En hij stapte verder door het
zand, dat zijn schoenen vulde, door het knisperende
gras, dat tegen zijn moede beenen sloeg. Als een ko
gel van gloeiend lood hing de groote zonnebal aan
een staalblauwen hemel en over alle dingen lag een
namelooze treurigheid.
Als men zich het Zuiden voorstelt, is men gewoon
te denken aan bruisende levensvreugde, aan heldere
verzadigde kleuren, aan stralende luchten en spie
gelende zee. Hier was alles dood, de doffe kleuren
van het eentonige landschap, zelfs het goud van de
van licht vervulde lucht straalde verlammende ont
moediging uit.
Bill Sikes ging op een omgewaaiden boomstam zit
ten en werkte met moeite een beschuit naar binnen.
Dat hij nu ook dat ongeluk met het water moest heb
ben! Hij moest nu maar goed voortmaken; de water-
bron kon nu toch niet ver meer zijn. Hij stond moei
zaam op en knipte met zijn ontstoken oogleden. Ver
der maar weorl Af en toe voelde hij eens aan zijn
blikken flesch. Ze klonk holler nu, telkens als zo
"gen de gespen van z'n swag sloeg. Hoonend klonk
't ils de klank van een zeis, die gehaard wordt. On-
w "keurig keerde hij zich om, want hij meende een
s -nd lachen achter zich gehoord te hebben. Doch
riude cn vei; was er niemand te zien, alleen een
NIEUWE N I E DO RP
Op de in het lokaal van den heer Kossen gehou
den jaarvergadering van het fanfarecorps Excelsior
waren benevens de directeur de heer B. Koolhaas
van Twisk, 13 leden tegenwoordig.
Voorzitter de heer Strijder, heette de leden, in 't
bijzonder den heer Koolhaas welkom, waarna de
notulen en het jaarverslag over 1935 werden gelezen
en onder dank goedgekeurd.
De rekening over 1935, feitelijk loopende over P/o
jaar, die is nagezien door de heeren H. Boer en D.
Bijkersma, geeft een ontvangst aan van f 628.18, en
een uitgaaf van f 690.04, nadeelig saldo f 61.86. In
vergelijking met den toestand op 31 Dec. 1934 is het
nadeelig saldo iets verminderd.
Onder dank aan den penningmeester van RosSiim
voor zijn keurig beheer wordt de rekening goedge
keurd.
Voor de commissie voor het nazien der rekening
voor volgend jaar wordt naast den heer Boer aan
gewezen de heer G. Olie.
Hierna volgde bestuursverkiezing, aftredend de
heeren W. C. v. Rossum en C. Koorn, welke worden
herkozen. In de plaats van den heer G. Peetoom, die
is vertrokken, wordt gekozen de heer R. Rougoor.
Allen nemen hunne benoeming aan.
Uitloting geschiedde van .2 aandeden der rente
loos aangegane geldleening voor aankoop instrumen
ten. Een der uitgelote aandeden ten name van een
lid der vereen, werd geschonken.
Besproken werd de deelname aan concoursen in
1936. Algemeen gevoelde men voor deelname aan het
bondscoucours, alhoewel deelname van Excelsior in
de afd. Uitmuntendheid een zeer moeilijke opgaaf
zal zijn, in verband met de wijziging in de bezetting
cn het heengaan wegens vertrek van J. Rutsen als
le pistonnist en G. Peetoom als alt-saxofoonnist.. De
directeur hoopt echter, wanneer ijverig wordt gerepe
teerd, het corps voor dit concours klaar te krijgen.
Zoo mogelijk zullen dit jaar meerdere buitencon
certen worden gegeven, dan vorig jaar.
De vereen, bestaat dezen zomer 20 jaar. Het bestuur
zal onder de oogen zien of dit nog op een of andere
wijze zal worden herdacht. Medegedeeld wordt dat
de heer R. Kinderman, archivaris is geworden in de
plaats van den heer G. Peetoom.
Tot afgevaardigde naar de bondsvergadering te
Hoorn wordt gekozen de heer H. Boer, plaals'vervan-
ger C. Rutsen.
De directeur dankt de leden voor de aangename
samenwerking, die hij hier ondervond in het afgeloo-
pon jaar en sprak den wensch uit dat 1936 een voor-
deelig jaar voor de vereen, moge zijn. Dit voorjaar
zal nog een balavond worden gehouden, met balmu-
ziek van eigen krachten.. Hierna sluiting.
LANGEND IJ K
In ae afgeloopen maand is de uitvoer van uien
zoo groot geweest, dat de achterstand in den ex
port, die vóór December bestond, ruimschoots is in
gehaald. Niet minder dan 16.180.231 Kg. werden in
de maand geëxporteerd tegen 10.015.037 Kg. in de
zelfde maand van 1934. De uitvoer uit Noord-Holland
steeg van 530075 in December 1934 tot 1.150.415 Kg.
in 1935. De prijzen bleven niettemin laag.
De omzet aan de veiling van den Noordermarkt-
bond, waarbij ongeveer 1600 tuinders zijn aangeslo
ten, bedroeg over het afgeloopen jaar f 1.127.826 te
gen f 1.394.656 in 1934. De maand December 1935 met
een oiqget van f.,86.796 gaf intusschen een gunstig
beeld tégen een omzet van f 38.125 in dezelfde maand
van 1934.
Het bloembollensurplusfonds 1935 deelt mee, dat
voorschotten kunnen worden gegeven op de aan dit
fonds ingeleverde bloembollen, mits de bloembollen
van den aanvrager-niet zijn gecedeerd, en hij dus
de algeheele vrije beschikking over zijn bollen heeft.
NOORDSCHARWOUDE.
De storm.
Tijdens de storm, welke in -het laatst van de afge
loopen week over onze gemeente woei, heeft de nieu
we N.H. kerk schade opgeloopen. Van de Noordzijde
van het dak zijn een flink aantal pannen afgewaaid.
Aangezien het werk nog niet opgeleverd is, zal dit
dus een schadepost zijn voor den aannemer. De ar
beid aan het dak was, naar men ons mededeelt, niet
geheel voltooid.
De Tuinderij constateert, dat de vroege aardap
pelenregeling geheel aan het gestelde doel heeft be
antwoord. De aanvoer van vroege aardappelen be
droeg tot Augustus 82.493.000 Kg. De uitvoer vermin
derde aanmerkelijk. In 1934 kon 30.000.000 Kg. wor
den uitgevoerd, thans 18.000.000.
Al de ingekuilde aardappelen konden worden ver
kangoeroe wipte met lange sprongen door de savau-
nah en verdween tusschen het beschuttende struik
gewas. De schaduwen van boomen en struiken wer
den langer. Recht naar het Oosten wezen ze nu, naar
het land, waar rijkdom hem wachtte en water.
Reeds vlamde het Zuiderkruis in gulden gloed op
en toen werd het nacht.
In zijn onrustigen slaap droomde Bill Sikes van
stroomend water. Hij lag over een beekje gebogen en
dronk met gulzige teugen van het verkoelende nat
En plotseling stond daar zijn tochtgenoot en hitste
een nijdigen hond op hem aan, die vanuit het water
hem besprong en naar zijn gezicht beet. Rillend
van koorts werd hij wakker; de maan was verdwe
nen. Brqpierig 'hing de lucht om hem heen. Zijn
tong was als leer in zijn mond. Om wat verkoeling
te zoeken, drukte hij de lippen tegen het blik van
zijn waterflesch. Dat hielp een oogenblik, toen was
ook dit heet. Moeizaam kwam hij overeind van den
harden grond. In zijn hoofd draaiden vurige raderen
en voor zijn oogen dansten zwarte stippen. Zoo goed
en zoo kwaad als het ging sleepte hij zich voort. El
ke halve minuut likte hij zich de opengebarsten lip
pen in de ijdele hoop ze met zijn opgezette perkamen
ten tong nog eenigszins te kunnen bevochtigen. Uit
geput sleepte hij zich door den morgen, door den
laaienden zonnebrand van den dag, den avond tege
moet. Verder, verder, verder. Nergens was een uit
gedroogde creek te bespeuren, nergens de gezochte
bron. Had hij zich misschien in de richting vergist?
Dezen nacht kon hij geen rust vinden. Zijn maag
folterde hem door borende pijnen en zijn overprik
kelde zenuwen spiegelden hem helschc visioenen
voor. Na uren, die hem eindeloos toeschenen, brak
de dag weer aan. Toen het lichter werd zag hij in de
verte uit de eindelooze vlakte een kleine welving,
een heuvel met een lichte inzinking aan den voet,
de kom spaarzaam met boomen begroeid. Dat moest
de gezochte plek zijn! Eindelijk, eindelijk! Begeerig
grepen zijn krachtelooze handen de waterflesch en
langzaam drupten nog enkele droppels van het wee-
wanne water op zijn uitgedroogde tong* Nu hoefde
hij immers niet zuinig meer te zijn. met enkele mi
nuten had hij water in overvloed.
Met trillende beenen liep hij verder, zijn koorts
achtig brein verkoelde zich reeds aan het waterge
spetter van een heldere bron. Nog een paar stappen
en het doel was bereikt... Maar waar bleef nu het
water? Zijn oog viel op een donkere plek in het rui
ge gras. Een zwerm vliegen steeg er gonzend uit op.
Met een kreet deinsde hij terug. Het gezicht van een
doode, in duivelschcn grijns vertrokken, staarde hem
aan hij had in een lering geloopen!
Wagen over den kop gesï&gen. Eei\
ernstig gewonde. Waarom nog geea
meldingsposten aangebracht?
Vrijdagmiddag heeft het verkeer op den Afsluit
dijk weer een slachtoffer geëischt.
Vanuit de richting Friesland begaf zich een ge
zelschap uit Groningen naar familie op Wielingen
Plotseling sprong een der voorbanden, waardoor de
wagen over den kop sloeg. Van de vier inzittenden
bleken de twee heeren er *t best te zijn afgekomen.
Schier ongedeerd zagen zij kans uit de tot een
wrak 'geworden auto te komen. De betsuurster, een
jong meisje, bleek lichte beenwonden en een flinke
schrik te hebben bekomen.
Erger eraan tóe was de vierde passagier, een oude
dame van 72 jaar. Ernstig gewond haalde men haar
uit de brokstukken. Daar er dien middag juist zeer
weinig verkeer op den Afsluitdijk was, duurde het
geruimen tijd voor hulp kwam opdagen. Een pas-
seerende automobilist bracht 't gezelschap met zijn
wagen over naar een der geneesheeren op Wieringen
Deze vervoerde de beide gewonden dames, na een
noodverband te hebben aangelegd, terstond naar de
Lidwina-stichting te Den Helder, waar zij werden
opgenomen en onder geneeskundige behandeling
van Dr. S. van Meerde gesteld.
De jongste patiënt heeft Zaterdag, in den loop
van den morgen, dit ziekenhuis kunnen verlaten.
De oude dame bleek er tamelijk ernstig aan toe te
zijn. Zij had eenlichte hersenschudding bekomen,
terwijl een der armen op twee plaatsen bleek te
zijn gebroken. Deze kon, door bloeduitstortingen,
nog niet worden gezet.
Dit ongeluk heeft wederom bewezen hoe noodza
kelijk het is meldingsposten langs de groote ver
keerswegen aan te brengen.
Bemanning gered.
Een zware strijd tegen de golven is Zaterdag ge
streden door schipper Wildeboer, die met zijn mo
torschip „Trio", geladen met 220 ton kunstmest op
weg van Amsterdam naar Groningen op het LJs-
selmeer in moeilijkheden kwam te verkeeren. Heb
schip tornde tegen den krachtigen Noordwesterstorm,
op tot het Zaterdagmiddag ter hoogte van der
„Gaast" een roerdefect kreeg, hetwelk schip en be
manning noodlottig is geworden. Toen het schip
tijdens de herstelling der roerschade voor anker
ging, werd het door den zwaren golfslag dermate
bestookt, dat het vooronder onder water kwam te
staan, waarop het schip langzamerhand begon te
zinken. Een noodsein werd geheschen, waarop van
uit Makkum sleepboofchulp werd verleend, welke
zou trachten het schip nog naar Komwerderzand
te brengen. Door den grooten diepgang van het ge
heel onder water staande voorschip kwam de „Trio"
echter nabij den gasboei onder Komwerderzand
met den neus in den grond te staan waardoor ver
der sleepen onmogelijk werd. Het schip maakte hoe
langer hoe meer water, waarop de schipper met
zijn dochter en ozon van boord ging. Vanuit Kom
werderzand stoomde daarop een bergingsboot van
de fa. O. J. Bosker naar het zinkende schip om te
trachten dit met pompen drijvende te houden. Het
stormachtige weer bemoeilijkte deze pogingen ech-
ter dermate dat met het vallen van den avond, on
danks de vele pogingen, slechts was bereikt dat het
achterschip drijvende was gehouden. Als het weer
het toeliet zouden de pogingen tot berging nog
worden voortgezet. De positie van het schip is ech
ter reeds zeer ongunstig doch' moet bepaald hope
loos worden geacht, indien het stormweer aanhoudt
Wij vernemen nader dat de „Trio" onder Kom
werderzand is gezonken. De schipper is met zoon
en dochter te Makkum aan wal gebracht.
kocht. Het bedrag aan heffing, f 575000, is voldoende
om de exportrestituties en het verlies op de ingekuil
de aardappelen te dekken.
OUDKARSPEL.
Loop der bevolking gedurende het jaar 1935.
Bevolking op 31 December 1934 933 mannen, 851
vrouwen, totaal 1784.
Geboren: 27 m. en 10 vr., totaal 37; gevestigd!
29 m. en 40 vr., totaal 69. Totale vermeerdering:
56 m. en 50 vr. is 106.
Overleden: 8 m. en 6 vr., totaal 14; vertrokken
34 m. en 49 vr., totaal 83. Totale vermindering: 42
m. en 55 vr., is 97.
Bevolking op 31 December 1935: 947 m. en 846 vr.,
totaal 1793.
Levenloos aangegeven: 1. Huwelijken: 8.
WINKEL
Overleden: Trijntje Boots, gehuwd met Pieter
Pluister 97 jaar; Klaas Appel, 97 jaar; Trijntje
Vogelensang, gehuwd met Simon Kriek, 40 Jaar;
Antje Dekker, gehuwd met Willem Amels, 76 jaar;
Arie Liefhebber, 53 jaar.
Burg. Stand over de maand Dec. 1935.
Geboren en Gehuwd: geene.
Vertrokken: Christina van der Wal, dienstbode,
naar Beemster, Purmerenderweg 135; Web. Jb.
Piers met gezin naar Den Helder, Beukenkamp
straat 8.
Ingekomen:. Simon Nicolaas Snip, schilder, A 74,
van Schoorl; Marie van Ekelen, D 49, van Oud
en Nieuw Gastel; Apolonia R. M. Proost, huis
vrouw van J. Silver, C le, van Dirkshorn; Hille-
chien Zweep, dienstbode, van Hoogwoud; Johanna
A. Hagen, huishoudster, D 87, van Haarlem; Maar-
tje Louw, zonder beroep, A 51, van Alkmaar.
Loop der bevolking over 1935.
Bevolking op 31 Decemebr 1934: 966 mannen en
851 vrouwen, totaal 1817.
Vermeerdering door geboorte: 18 m. en 10 vr.,
totaal 28; door vestiging: 88 m. en 72 vr., totaal
160; totale vermeerdering 106 m. en 82 vr. is 188.
Vermindering door overlijden: 15 m. eri 16 vr.,
totaal 31, door vertrek 78 m. en 57 vr., totaal 135.
Totale vermindering: 93 m. en 73 vr. is 166.
Bevolking op 31 December 1935: 979 m. en 860
vr., totaal 1839.
Voltrokken huwelijken 8.
HOOGWOUD
AARTSWOUD.
Het was van de vrouwenbond een goede gedachte
geweest om Vrijdagavond te laten optreden Mcj. Me
nage Challa uit Hoog Socren, beter bekend als Nel
van dominee. Zij dro<?g op de haar meesterlijke wij
ze voor uit het boek „Wat nu kleine Man". Daar dit
geheel in den tegenwoordigen tijd handelt, met zijn
groot aantal crisislijders, kon men zich gemakkelijk
verplaatsen. Het was dan ook een aandachtig ge
hoor, wanneer deze begaafde dame, alles uit het
hoofd naar voren brengt en de personen uitbeeldt.
De opkomst was uitstekend, er waren zelfs een
aantal heeren aanwezig. Na een hartelijk dankwoord
aan spreekster en publiek, alsmede een opwekking
om lid te worden, werd deze mooie avond door de
Êresidente mevr. de BoerHaringhuizen gesloten.
ven werd nog gememoreerd, dat Zaterdag 11 Janu
ari de verecniging een jaar bestaat
