Federatie Hollands Koorden
k Nieuws.
De Brabantsche Brief
Plaa tselij
Middenstands-Vergadering.
Bond voor Staatspensionneoring.
Uw HOEST
van
verdwijnt in 24 uur!.
akkers Abdijsiroop
Donderdagavond vergaderde in liotel Roobol onze
Middenstandsvcrccniging. De voorzitter, de heer M.
C Tuinman, opende de goedbezochte vergadering
met een woord van welkom, in het bijzonder den
heer Schmalz Senior. Deze feliciteerde hij hartelijk
met zijn herverkiezing als lid van de Kamer van
Koophandel, de wensch hierbij uitsprekend dat de
Middenstand in Schagen nog lange jaren van de hulp
en voorlichting des heeren Schmalz zou mogen ge
nieten.
Spr. wees verder op den slechten economischen
toestand, ook voor den Middenstand, het jaar 1935
was voor allo zaken slecht geweest. En al hoorde
men zoo nu en dan epns iets over verbetering in den
toestand, veel lichtpunten waren er nog niét. Van
organisatorisch standpunt bekeken was het voor
de vereeniging en ook voor den Middenstandsbond
een goed jaar geweest. Veel succes in allerlei op
zicht was hier te boeken en spr. wees op de vele
wetten die tot stand waren gekomen of in voorbe
reiding waren tot verbetering van de positie van den
Middenstand.
Spr. constateerde met genoegen dat in Schagen
heerschte een goede organisatie-geest en sprak de
hoop uit, dat deze zou blijven bestaan, om onzen
Middenstand omhoog te voeren. (Applaus).
De tweede secretaris, de heer K. Roggeveen, was
verhinderd en zoo las de heer C. Schmalz de notu
len, die onveranderd werden goedgekeurd.
Voorzitter deelde mede, dat in de jongste bestuurs
vergadering was besloten om onze Handelsavond
school te reorganiseeren. De le secretaris, de heer
W, D. Niestadt. gaf daarna 'n uiteenzetting dezer be
oogde reorganisatie, die in 't kort hierop neerkwam
dat het leerplan zoo zal worden gewijzigd, dat de
leerlingen, die bij einddiploma de cursussen verlie
ten, zouden beantwoorden aan de eischen die de
nieuwe vestigingswet aan nieuwe zakenmenschen
stelt. Voldoende algemeene ontwikkeling, handels
kennis enz., die vereischt woiden om zich als zaken
man te vestigen, zou men zich op de Handelswinter-
avondschool kunnen eigen maken en daardoor zou
het voor alle jonge menschen noodig zijn deze school
te volgen.
De lieer Schmalz zeide, dat. ook deze zaak in de
Kanier van Koophandel was besproken, hij juichte
in deze de voortvarendheid van het bestuur toe en
deelde mede, dat de K v K. ook mede daardoor f75
subsidie aan de Handelsavondschool had toegezegd.
In dezelfde bestuursvergadering was besloten om
op te richten een algemeene jongerenorganisatie.
Wij willen, aldus de heer W. Niestadt, deze vormen
uit een kern van oudleerlingen van onze Handels-
winteravondschool. Ons dus niet alleen beperken
tot de Schager leerlingen, maar ook uit die van bui
ten onze gemeente. Spr. wijst op de vereenigingen
van Oudleerlingen der R.L.W.S. en onze Huishoud
school dat ook zeer krachtige vereenigingen zijn ge
worden. Van Bondszijde is alle medewerking toege
zegd en zal een spreker worden gezonden. Algemeen
worden deze bestuursvoorstellen toegejuicht.
Aan onze leesbibliotheek word f 10 subsidie ver
leend.
De glasverzekering heeft in 1935 een goed jaar ge
maakt. Er was een winst van f 162, terwijl maar 75
van de premie werd geheven.
De heer W. Niestadt bracht daarna een goed ge
documenteerd jaarverslag uit, dat een juist beeld gaf
van don druk der tijden en den stand van de Mid-
donstand9bedrijven, die door de met millioenen ver
minderde koopkracht, in steeds slechter positie ko
men te staan en z.i. nog niet over het diepste punt
van inzinking heen zijn Een krachtige opwekking
tot organisatie gaf het bewijs hoe de rapporteur
daarin ziet één der doeltreffendste middelen om den
Middenstand paraat en weerkrachtig te houden.
Een warm applaus onderstreepte dit uitstekend
jaarverslag.
De rekening en verantwoording van den penning
meester, den heer Kossen, gaf een voordeelig saldo
aan van f 159.56, tegen ongeveer f 149 vorig jaar. De
finantieele positie was dus zeer bevredigend Het le
dental bedroeg 149, een getal als nooit te voren. De
heeren Rentenaar en T. de Jong, die alle beschei
den hadden nagezien, adviseerden tot goedkeuring,
waartoe de vergadering besloot.
Algemeen werd goedgevonden om f 100 te geven
aan de plaatselijke Mica-commissie. En nadat de
heer C. Schmalz namens die commissie rapport had
uitgebracht, dat niet in alle opzichten optimistisch
kon zijn, gaf de vergadering eveneens haar fiat om
nog een klein tekort te dekken.
Toen kregen wij het een en ander te hooren over
de Zwartelijst. Er waren 196 posten behandeld, Er
waren 13 posten ontvangen f 175.83, terwijl van 19 pos-
ten, groot f701.33, f350 was afbetaald. Deze methode
om schulden betaald te krijgen, werkte uitstekend.
De heer Anderson, de administrateur, wekte krach
tig op om nog meer als tot dusver inzage van de
Zwarte lijst le nemen.
Het benoemen van een huurincasseerder werd aan
het Bestuur overgedragen.
Het bestuur stelde voor, om lid of donateur te
worden van de vereeniging IJsstrijd. Deze vereeni-
ging beoogt het openhouden van vaarten en kana
len bij ijsgang. De heer W. Niestadt, die dit punt in
leidde, wees er op, hoe noodzakelijk als 't is. dat, nu
wij aanstonds een haven en kanalen hebben, bij
vorst ook deze worden opengehouden, opdat bij
eenige langdurige vorst Schagens aan- en afvoer
niet gesloten zal zijn.'Spr had aan deze vereeniging
IJsstrijd geschreven, dat wanneer de Middenstands-
vereeniging toetrad als lid of dan ook hier de kana
len werden opengehouden. Deze vereeniging. die be
halve van de K. v. K., alleen van Helder en Alk
maar steun ontving, had daarop nog niet geant
woord.
liet bestuur vond het daarom beter nog even te
wachten met toezeggingen te doen Spr. deelde nog
mede, hoe B. en W. op eenzelfde verzoek van IJs
strijd afwijzend hadden beschikt.
Vanuit de vergadering werd dit laatste zeer be
treurd, zeer verkeerd als men 't vond. dat Schagen
zich afzijdig hield, waar toch Schagjn bij ijs en
vorst niet geïsoleerd mocht blijven.
Besloten werd alsnog bij het gemeentebestuur op
medewerking aan te dringen. Het bestuur kreeg ver
der machtiging de zaak ook finantieel af te wikkelen.
Om met de opening van Haven en Kanalen zoo
luisterrijk mogelijk feest te vieren, werd van alle
^kanten als de eenige juiste manier aangemerkt en
'het bestuur kreeg een hartelijk woord van hulde
te incaseeren voor zijn voortvarendheid in deze en
het nemen van het initiatief. De heer W. Niestadt
deelde mede, dat het bestuur nog niet kan komen
met plannen, maar men wilde het feest zoo grootsch
mogelijk opzetten. Er zou een kerncommissie ge
vormd worden uit de Hanze, die reeds medewerking
had toegezegd, Algemeen Belang, dat zich nog^ niet
had uitgesproken, en de Midden3tandsvereeniging.
Er zal een Eerecomité worden gevormd, steun ge
vraagd worden aan de K. v. K. Het gemeentebestuur
was al bereids op de hoogte gesteld.
Tot bestuursleden werden herkozen met nagenoeg
algemeene stemmen, de heeren C. Roggeveen, A. M.
Kossen en M. C. Tuinman.
Als nieuw lid werd toegelaten de heer N. Tuin
man.
Bij de rondvraag bracht de heer Posker ter sprake
de wenschelijkheid van een spoorverbinding met
onze haven. Voorzitter beloofde onderzoek.
De heer Schmalz Sr. dankte bestuur en vergade
ring voor de bevordering van zijn herverkiezing als
lid van de K. v. K. en hoopte nog lang zijn volle
werkkracht voor Schagens belangen te kunnen ge
ven. (Applaus.)
Hierna sluiting.
van den
Haar 25-jarig bestaan herdacht.
De tooneelzaal van het Noordhollandsch Koffiehuis
was Donderdagavond goed bezet, toen de afdeeling
Schagen en de federatie Hollands Noorden een groo
te propaganda-avond hielden, waarbij dan tevens het
25-jarig bestaan van de federatie werd herdacht.
Dit laatste gaf aan den avond een bijzonder karak
ter, want een groot aantal personen verleende mede
werking en hebben ertoe meegedragen dezen avond
uitmuntend te doen slagen.
Die medewerking verleenden de dames en heeren
musici uit SU Maarten enz., een club die ons in den
loop van den avond werd voorgesteld als de Schut-
band, door de Schager Orkestvereeniging, door de
Propagandaclub' „Interni" van Breezand, door de
Propagandaclub van St. Maarten, terwijl de honds-
secretaris, de heer Ds. van Krevelen een propaganda-
rede hield.
Na enkele muzieknummers van de Schut-band,
heette de heer C. de Vries, voorzitter van de federatie
allen hartelijk welkom en deelde hij in zijn openings
woord mede, dat niet het feit, dat men reeds 25 jaar
had moeten strijden voor het doel, dat wordt beoogd*
rede gaf tot feestvieren, doch dat de feestvreugde ont
spruit uit de vele, krachtdadige hulp die wij in dien
strijd mogen ondervinden. Spr. richt dan een bijzon
der woord van welkom tot de ouden van dagen uit
Schagen, tot de hoofdbestuursleden, de heeren Ds.
v. Krevelen, de Bruin cn Kaastra, tot de vertegen
woordigers van de federaties Alkmaar, Beverwijk,
Enkhuizen en Waterland, tot de afgevaardigden en
leden der diverse aangesloten afdeelingen en niet
het minst tot de medewerkenden en tot den verte
genwoordiger van de Schager Courant. Uit. aller aan
wezigheid blijkt een goede samenwerking en spr.
hoopt dat de vrucht van dezen avond zal zijn dat de
propaganda nog krachtiger ter hand zal worden ge
nomen, dat de band tusschen do federaties onderling
en tusschen de afdeelingen en federatie nog hechter
zal worden.
Uit de geschiedenis der federatie.
Door den Secretaris, van de federatie, den heer H.
Woudenberg, wordt een overzicht gegeven van de ge
schiedenis der federatie. Het voornaamste gebeuren
in het 25-jarig tijdvak wordt daarbij naar voren ge
bracht en wc worden eraan herinnerd hoe 16 Octo-
ber 1910 besloten werd tot oprichting van de federa
tie Schagen, welke naam doordat de afdeeling Scha
gen voor eenigen tijd uit de federatie trad, later werd
gewijzigd in „Hollands Noorden". Een groot aantal
personen hooren we noemen, wier namen onafschei
delijk verbonden zijn aan den bond v. Staatsp., zooals
J. Romar, H. Limpers, Sinnighe Damsté, W. de Boer,
A. de Boer, Appel, G. Metselaar enz. enz. Ook de
federatie heeft haar ups ond downs gehad, want werd
in 1913 een van de grootste en meest succesvolle mee
tings te Schagen gehouden het aantal bezoekers
was 2431 door de in 1914 volgende mobilisatie,
kwijnde het vereenigingsjaar en moest ook de fede
ratie daarin haar deel bijdragen. Gememoreerd wordt
hoe onder de leiding van de diverse voorzitters en
mede-bestuursleden op krachtige wijze de belangen
van den Bond in 't algemeen en die van de federatie
en de afdeelingen in 't bijzonder werden voorgestaan;
hoe daarbij steeds de taak, het uitdragen van de
idee premievrij staatspensioen voor een ieder voor
oogen werd gehouden. Krachtig daaraan medewer
ken, lid te worden van den bond, daartoe worden
de aanwezigen aan het einde van het overzicht op
gewekt.
Huldiging van een der bestuursleden.
Hierna heeft de huldiging plaats van den heer J.
Romar te Winkel, die vanaf de oprichting bestuurslid
van de federatie is geweest en nog steeds deel uit
maakt van dat actieve federatiebestuur.
De Voorzitter stelt in do eerste plaats nog eens in
't licht het werk van het federatiebestuur, wijst op
de inspanning en opoffering, die daarbij wordt ge
troost, hoe getracht wordt kwijnende afdeelingen
nieuw leven in te blazen, hoe thans weer wordt ge
tracht met alle mogelijke organisaties, als Midden
standsbond, Hollandsche Maatschappij van Land
bouw, Ned. Tuinbouwbond, Ned. Herv. Kerkbesturen
en Diaconieën contact te verkrijgen, en in die orga
nisaties en lichamen op te komen voor de ouden van
dagen.
En aan dat mooie werk heeft de heer Romar ge
durende 25 jaren meegedaan en zal hij in de toe
komst nog blijven meedoen. De wijze waarop de
heer Romar dat heeft gedaan, dwingt eerbied af en
hier voor de troepen, zegt spr., wil ik hem daarvoor
hulde en dank brengen. Alleen als blijk van groote
erkentelijkheid voor alles, wat gij voor de verbetering
van het lot van de ouden van dagen hebt gedaan,
heeft het Bestuur der federatie een stoffelijk bewijs
willen geven en ik bied U deze bureaustoel aan met
den wensch, dat u in deze stoel gezeten, nog veel
werk voor U zelf en voor onze federatie zult verrich
ten. (Applaus).
Spr: dankt Mevr. Romar voor het feit dat zij haar
man zoovele uren heeft willen afstaan voor de taak
die ons heilig is.
De heer Romar zegt; dat hij door de verrassingen
en hulde, die hem dezen dag en avond bereid en
gebracht zijn, zeer getroffen is en hij dankt daar
allen hartelijk voor.
Na de muziek van de Schager Orkestvereeniging
is dan het woord aan den heer .Ds. Van Krevelen,
bondssecretaris, die een woord van gelukwensch
spreekt tot de federatie en tevens een woord van
herinnering.
De spreker wijst er op, dat, toen tot oprichting
van den Bond werd besloten, wij niet hadden ge
dacht dat die strijd zóó lang zou duren, dat wij
waren te optimistisch; maar we zijn gelukkig ook
idealisten, immers anders hadden wij reeds lang
dien strijd opgegeven. Spr. is overtuigd dat de
Bond de huidige economische misère glansrijk zal
doorstaan, wijst op den indirecten invloed van den
Bond, op de gansch nieuwe opvatting die er bestaat
t.a.v; de tehuizen voor ouden van dagen, enz. Maar
achter dit resultaat ligt veel arbeid, veel moeite en
tijdverlies, veel dat zoo gaarne verricht wordt door
mannen als de bestuursleden der federatie, werk om
te komen tot het zoo prachtige doel, het doel, dat
beteekent voldoen aan de meest eenvoudige eischen
van christendom en humanitetit. Maar zonder me-
als Gij direct Akker's Abdijsiroop neemt.
Gij zult dadelijk de gunstige werking on
dervinden van de vanouds beproefde
„genees-kruyden", waaruit Abdijsiroop in
hoofdzaak beslaat, thans door den beken
den Apcthaker Dumont nog versterkt door
nieuwe, "snel werkende toevoegingen.
Daardoor is nóg meer dan vroeger, nu
het beproefde hoest-geneesmiddel
Verlaagde prijzen t f 0.75, f 1.25, f 2. per flacon.
de werking van de jongeren zullen we dat doel niet
bereiken! De leus moet zijn: werk voor jongeren,
pensioen voor ouderen!
De federatie Hollands Noorden heeft een mijl
paal bereikt, eerst wanneer ,het recht voor onze
ouden van dagen zal zijn verkregen, zal de eind
paal zijn bereikt, de eindpaal waarop staat: „geen
mensch meer oud en arm".
De Voorzitter dankt voor deze mooie woorden en
wekt op vol te houden tot de eindpaal is bereikt.
Spr. deelt mede, dat het plan bestaat om in 1937
het jaar der kamerverkiezing, een groote demon
stratie te houden in Den Haag. Voor hen, die aan
die demonstratie willen deelnemen, doch zelf de
kosten niet kunnen dragen, zal een fonds worden
gevormd en voor dit fonds zal straks een collecte
worden gehouden.
Spr. wekt de afdeelingen op tijdens de propa
ganda- en andere avonden zulks ook te doen. De
later gehouden collecte bracht een bedrag van ruim.
f 32 op, een goed begin dus.
De propaganda-club „Interni" van Breezand voert
dan de dolle filmstudio-klucht „De schoone Slaap
ster en de verliefde Prins" op, om welk één bedrij
vig stukje hartelijk werd gelachen.
De huldiging van het federatiebestuur.
Na de pauze werd de gelegenheid geboden tot het
complimenteeren van het federatiebestuur.
Een groot aantal sprekers verscheen daartoe ten
.tooneele, afgevaardigden van diverse afdeelingen,
vertegenwoordigers van zusterverenigingen en
naast de gelukwenschen die gericht werden tot het
bestuur en denjubileerenden heer Romar, werd
veelal tevens een propagandistisch woord gespro
ken. Zoo roemde de afgevaardigde van de fede
ratie Enkhuizen de eendrachtige samenwerking die
tusschende federatie Hollands Noorden en hare
aangesloten afdeelingen blijkt te bestaan.
De heer Plu afgevaardigde van de federatie Wa
terland had in het volgende gedicht zijn waardee
ring voor het werk van de jubileerende vereeniging
vertolkt:
Wakk're werkers, taaie strijders,
Vechters voor rechtvaardigheid!
Echte stoere Nederlanders,
Strijders voor meer menschTijkheid!
Bij dit zilvTen jubileum
Bij dit federatiefeest,
Voelen wij wat of Uw stuwkracht,
Voor ons allen is geweest.
Gij toch hebt in Hollands Noorden,
Krachtig, prachtig werk gedaan!
Gij hebt in de punt van Holland,
Ruim tweeduizend leden staan!
't Zijn de strijders in het leger
Dat niet vecht met lood en kruit
Maar 't zijn zij die heilig willen,
Oud en arm de wereld uit.
Federatie „Hollands Noorden",
Bij deez' kwarteeuw van bestaan,
Bied 'k als tolk der Waterlanders,
U spontaan mijn hulde aan!
Niemand Uwer zal versagen,-
Niemand legt de strijdbijl neer,
Voordat wij met blijdschap zeggen,
Oud en arm, bestaat niet'meer!
Als dan na den strijd van jaren
't Staatspensioen een feit zal zijn,
Komt heel Neerland juichend samen,
Tot een groot en grootsch festijn.
Federatie „Hollands Noorden",
Uwe werkkracht spoort ons aan,
Dank, en nogmaals dank aan allen,
Voor alles wat gij hebt gedaan.
Behalve een vijftal bloemstukken, die waren ge
zonden, boden de afgevaardigden van de afdeelin
gen Sint Maarten en Oudesluis een envelop met
inhoud aan.
En toen was de beurt aan de Propaganda-club
Ulvenhout, 21 Januari 1935.
Menier,
'Ncn tiep.
Aan den „optocht" van
tiepen, dien 'k al door deu-
ze feuilletons liet dèfilee-
ren, ga 'k vandaag 'nen
nieuwen kwiebus toevoe
gen.
En als ik zoo zeg „kwie
bus", dan wil clat niet be-
duijen, dat deuzen tiep
'nen bezondersten- kwie-
dam is onder ons soort,
maar dan liep clat „kwie
bus" zoo vaneigens uit
mijn pen. Want als we
eerlijk zijn, amico, en
da's toch wiedes, want de klanten vragen toch niet
naar leugens voor huillie abonnementsdubbeltjes,
want als we eerlijk zijn, allez, dah zijn wij allemaal
kwiebussen!
Als dat niet zoo was, dan was 't vak van carica-
turist onbestaanbaar.
„Houwes, houwes", zult ge denken: „dat geldt dan
alleen maar voor den buitenkantl"
Maar dan durf ik zeggen: „dat geldt zélfs voor den
buitenkantl"
Zoo zeker als geen twee blaaikens van eenen boom
't zelfde zijn; als geen blaaikens in ons bosch van
tien millioen hoornen congruent zijn, zoo zijn ook
geen twee menschen gelijk. Ja..., geen twee... vinger
afdrukken, waarom dan ook sommige „vaklui" wer
ken met handschoentjes aan!
Maar evenmin als er op heel de weareld twee een
dere gezichten zijn, dubbelgangers zijn uitgevon
den voor verhaaltjes, evenmin zijn er twee zielc-
mentcn gelijk.
Wat dan ook wel een van de grootste wonders in
de Schepping is. Zéker: één bewijs voor de Almacht
van den Schepper. Die ons schiep naar eigen beelte
nis en gelijkenis, maarmet veul onvolkomen-
heidjes, onvolmaakthedcns, die we zelf hebben bij te
fatsoeneeren. 'n Soortement van levenstaak, waar de
meesten nooit mee gereed komen, tusschen 2 haak
jes.
Aan den buitenkant, ochja, daar kan den
kleermaker en den barbier nog wel 'n plooike glad
strijken, maar aan den binnenkant, daar moeten
we zélf „barbieren" en dan... dan blijkt dat het veul
eenvoudiger is om 'n ander z'n haren te knippen, dan
die van oew eigen. Dat 't gemakkelijker is om do
leelijke bobbeltjes en wratjes bij 'n ander te bespeu
ren, dan bij oew eigen!
En da's toch zeker allemaal wel heel erg kwiebus-
achtig!
Als ik dan ook criticus was van mijn ambacht en
ik zocht 'nen schuilnaam, dan onderteekende ik al
m'n critieken maar met „Kwiebus".
Maar laat ik 'ns gaan voorstellen den tiep voor
mijnen Optocht, want als ik praten blijf over 't kwie-
bussendom in 't algemeen, dan komt Mijnheer
Schmoelen de eerste jaren nog niet aan de beurt.
Ja, Mijnheer Schmoelen, want niemand heeft 'm
ooit anders genoemd. Geen „Janus", „Dorus", „Toon",
noch gemoede lijk „Schmoel" of „Schmoeleke" of
lijk wij zouwen zeggen: „den Smoel"; „Mijnheer
Schmoelen", dat was zijnen Zondagschen, doordc-
weekschen, zijnen volledigen naam.
Hij was dus, lijk ge al geraden zult hebben, 'nen
eeuwigen vrijgezel. Want voornamelijk vrijgezellen
heeten met huiliën voornaam „Mijnheer", als ze 'n
vak uitoefenen, waarbij 'n boordje gedragen wordt.
In 't ander geval dragen ze meestal heelemaal geen
voornaam.
Ik weet niet hoe dat komt, maar wel heb ik dik
wijls gemorken. dat met ouwere vrijgezellen wat min
der gemoedelijk won" omgesprongen en dat zal wel
aan den vrijgezel zelf liggen. Waarmee geen haarkc
kwaad bedoeld is. Want den eenen mcnsch is met
wat meer gemoedelijkheid gezegend, dan den ande
ren, wat ook nog niet altij zoo'nen kolossalen zege
is. Want daar is 'n soort van gemoedelijkheid, 'n
kleffe soort, die op oew lijf springt als 't vriendelijke
pad en waar ik niks van hebben moet. B.v. de ge
moedelijkheid van 'nen Amsterdamsehen tramcon
ducteur, die teugen me zegt: „soo, faodcr, waoermot
jaai nao toe?"
Mijnheer Schmoelen was fotograaf, maar daarmee
is te weinig gezegd van zijnen stiel.
Hij ontving in zijnen atelier wel bruiden en brui
degoms, communiekanten en korporaals, die daags
tevoren de citroenschillen (de strepen) hadden ge
kregen, maar het fotografisch werk aan deuze „su
jetten" liet ie maar aan zijnen knecht over.
De bruidsparen en de kersversche korporaals von
den dat wel goed, want onder 't portret kwam later
tóch, in 'n slo^dig-artistiek letterke „Schmoelen" te
staan en dat was in die dagen den prijs dik waard!
Mijnheer Schmoelen zelf fotografeerde alleen „Eer
sten sneeuw", artistieke mesthoopen, koeien en 'nen
verrimpelden boer en zoo. En ik moet zeggen: hij
dee dat mee veul ambitie, hij dee 't schoon, hij dee
't kunstig.
Maar 't leverde natuurlijk niks op. Niemand kocht
den verrimpelden boer, want 't is heel gevaarlijk voor
de familie-reputatie, om 'nen ouwen boer in de sa
lon boven de piano te hangenI Koeien?Ging
nog! Hoewel, ge kocht voor 'n tientje 'nen „echten"
Mauve, voor welke handteekening toch maar 'n
haast onzichtbaar enneke (N) stond. Mpt „Eersten
sneeuw" en Louis Apol, was 't juust zóó gesteld.
Gelukkig bleven de optimistische bruidsparen hard
nekkig voorrijen op den wekelijkschen trouwdag,
er stonden soms wel 3 stoeten tegelijk voor de etage
van Mijnheer Schmoelen, ook de koropraals hiel
den voorbeeldig vol en zoo streed den knecht den
ongelijken strijd, tusschen Mijnheer Schmoelen aan
den eenen kant en ,,'n Mauve" en ,,'n Louis Apol"
aan den anderen kant, met degelijk succes.
Maar voor Mijnbeer Schmoelen was dat toch niet
nlazierig. Hij zou liever de helft verdiend hebben aan
z'n verrimpelde boeren en mesthoopen, dan ie nou
verdiende aan de mutaties bij den Burgerlijken Stand
en 't Leger.
Zoodoende was Mijnheer Schmoelen met z'n mooie
zaak, met zijn mooie vak, met zijn groote bekwaam
heid een goeien naam, toch weinig gelukkig.
Zijn talenten wieren niet betaald. En hij wist don
ders goed, dat Willem Jansen, zijnen knecht, den
kost verdiende voor hem.
Evengoed wist ie, dat Jan Willemsen en lederen 1
anderen ambachtsman in 't vak datzelfde kost pres-
teeren. Welke wetenschap hum nog dieper in z'n zie-
lement vrat.
Eiken dag knaagde, 'n bietje meer, 'n bietje dieper,
want Mijnheer Schmoelen was 'nen gewetensvollen
mensch.
Of er in zijn denken 'n fout of 'n gat zat, da's bijr
zaak in dit geval: hij dècht er zoo over en ver-
chagrijnde 'n bietje.
Z'n vestje begost hoe langer hoe ruimer te plooien
want chagrijn vreet 't vleesch van den mensch z'n
botten. (Welk recept hierbij gratis zij verstrekt aan
alle modegekkinnekens).
Hij wierd óók kleiner. Want as ik 'm op den bul
ten teugenkwam, dan liep ie meer en meer gebogen
onder z'n zware kiekkast en 't pootenstel.
Ik sprak 'm dikwijls. Want hij moest nog al 'ns
over mijnen grond en dat kwam ie altij zeggen.
„Mijnheer Schmoelen, ga toch oewen gaank, ge
wit er alles van, gij hebt altij vrij baan dat kost ik
éenen keer zeggen, dat kost ik honderd keeren zeg
gen, hij antwoordde: „Dré, ik weet 't maar ik heb
gèren dat ge weet, dat ik in oew land zit. 't Is zoo-
veul als jouw atelier, en op mijn atelier komt ook
niemand zonder da'k het weet."
En als ie dan 'ns bij ons thuis was en daar stond
'n prachtig zonneke op de plavuizen te gloeien, of op
'n ..stilleven" van emmers en koperen kannen naast
de pomp, dan dan kost ie daar ineens naar kij
ken, als 'n kat naar 'n muis.
Veul portretjes heeft ie hier gemaakt, hij noemde
ze „stukskens" en ik moet zeggen: 'k heb weinig
mijnheeren op ons gedoeike gehad, die zooveul pla-
zier hadden in kleur en licht, in zonnekes en ouwe
meubels, in «glanslichties en gezellige rommelhoeken
op erf en in stallen, als hij.
Als ie iets aanraakte, wier 't mooier Waardevol
ler. Sjuust zooals 't schoonste ding in sommige
„klauwen" plots vergrauwt, verarmoeit Zooals 'n
zelfde muziekstuk onder den eenen kwiebus z'n lei
ding opgevoerd wordt tot 'nen heksenketel, bij den
andere tot 'n klankenharmonie, die lijkt te smel
ten als 'n zon aan den kim.
Op 'nen keer was ie 's morgens heel vroeg op den
erf. Belast met z'n zware gereedschap. Als ie de
spullen teugen den notenleer had gezet, dan stond
daar ineens 'n heel ander keareltje voor me. Z'n witte
gezicht was rossig getint Z'n oosen stonden als twee
zonnen. Hij rekte z'n eigen uit, kwam met groote
