Vuur spreidt verderf
over de aarde!
Colbert Costumes
Ch.H.Th.SCHMALZ - Schap
Sport-Costumes
Jongens Pakjes
De lastige vragen
van Flandin
Afscheid Meester De Vries
SCHAGER
ROOSJES
DE VERNIELENDE UITWERKING
VAN THERMIETBOMMEN IN EEN
TOEKOMSTOORLOG.
Waar oorlog tot waanzin wordt
:W' Parijs, 31 Maart 1936.
In militaire kringen is men tot de over
tuiging gekomen, dat in een eventu-
eelen oorlog niet het gifgas, doch de
brandbommen voor de steden het groot
ste gevaar vormen.
In scheikundige kringen, die zich speciaal met de
vervaardiging van gasbommen bezig houden, heeft
men dikwijls de sensationeele meening hooren ver
kondigen, dat onze civilisatie in een gigantischen
gasoorlog te gronde zou gaan. Met veel grootere
waarschijnlijkheid en met meer recht kan men
echter aannemen, dat het veeleer het vuur zal zijn.
dat in een eventueelen oorlog de meest vernielende
rol zal spelen. De militaire deskundigen zijn het er
op het oogenblik over eens, dat niet het gifgas het
werkelijke gevaar voor de steden vormt, doch de
door de brandbommen veroorzaakte branden.
Bij het sluiten van den wapenstilstand vonden de
Franschen tusschen de Duitsche munitievoorraden
een groot aantal kleine bommen, die slechts onge
veer een kilogram wogen. Uit een onderzoek bleek,
dat zij thermiet bevatten en bij ontploffing een klei
ne, maar ongekend heete vlam ontwikkelden. Gene
raal Ludendorff verklaart in zijn „Memoires", dat
deze bommen bestemd waren, om Londen en Pa
rijs in brand te zetten. Op het tijdstip van hun uit
vinding, in Augustus 1918, was echter de situatie
voor Duitschland reeds zoo hopeloos, dat men be
sloot, deze bommen niet meer te gebruiken. Men
was er van overtuigd, dat de vredesvoorwaarden
des te harder zouden zijn, indien men de beide
hoofdsteden geheel vernielde.
Thermiet gevaarlijker dan gas.
Deze bommen zijn bijna belachelijk klein, indien
men bedenkt, dat er tonnen gas noodig zijn, om een
gebied te vergassen. Maar hier moet men zich het
groote onderscheid tusschen gas- en brandbommen
duidelijk voor oogen stellen: Het gas verspreidt
zich, terwijl het vuur zich uitbreidt. Hieruit blijkt
reeds, dat brandbommen in een stad de grootste
vernieling kunnen aanrichten.
Het thermiet in de bommen is een mengsel van
ijzererts en verpoederd aluminium of magnesium.
Wanneer een of ander deel van dit mengsel sterk
verhit wordt, dan volgt een hevige reactie door de
geheele massa en het ijzer vloeit als een gloeiende
vloeistof bij een temperatuur van ongeveer 5400 gra
den Fahrenheit naarbuiten. Zonderling genoeg vindt
deze hevige en snelle reactie bijna geluidloos plaats.
Deze kleine brandbommen zijn bijzonder geschikt
voor luchtaanvallen. Zij kunnen boven een bepaald
gebied worden neergeworpen, zonder dat men een
zeker doel op het oog heeft. Een enkele bommen
werper zou ongeveer 2000 stuks kunnen medenemen.
Maar ook een gewoon vliegtuig kan voor dit doel ge
bruikt worden. De laatste groote manoeuvres van de
luchtvloot boven de groote steden hebben nu bewe
zen dat het een aanvallende luchtvloot steeds ge
lukt, op eenige plaatsen door de verdediging héén
te breken. Zelfs indien een dergelijke doorbraak
aan slechts tien bommenwerpers zou gelukken en
men op iedere honderd bommen slechts met een
treffer rekening houdt, dan nog zou de aangevallen
stad binnen eenige minuten op 200 verschillende
en ver van elkaar gelegen plaatsen in brand staan.
Men kan er zich nauwelijks een voorstelling van
maken, wat het beteekent, indien een groote stad op
200 plaatsen in brand staat. In 1932 brandde de Cu-
nardpier in New York. Een vijfde deel van de New
Yorksche brandweer een van de meest moderne
ter wereld was ter plaatse en toch gelukte het
niet den brand tot deze eene pier te beperken.
Alle groote steden staan aan gevaar bloot.
Het feit, dat de thermietbommen zonder eenig
geluid hun werk verrichten, bergt nog een ander
groot gevaar in zich. Een explosie, die de aandacht
zou kunnen trekken, heeft niet plaats. Daarom heeft
het vuur reeds een aanzienlijken voorsprong, alvo
rens men het ontdekt. En brandweerdeskundigen
beweren, dat bij een brand de eerste vijf minuten
evenveel waard zijn als de daarop volgende vijf
uren.
Afgezien van de algemeene demoraliseering en t'
lijden der bevolking bij een dergelijken brand zou
de vernietiging van spoorwegen, stations, dokken
en goederenloodsen een groote handicap voor de
mobilisatie vormen. Deze overweging alleen is reeds
voldoende, om het gebruik van thermietbommen in
geval van oorlog te rechtvaardigen. En hierin ligt
mede de oorzaak van de uiterste voorzichtigheid,
waarmede de meer dan gespannen internationale be
trekkingen in Europa door de diplomaten behan
deld worden. Er bestaat geen Europeesche hoofd
stad, die niet binnen korten tijd door een vijandelijke
luchtvloot bereikt en door brandbommen vernield
zou kunnen worden.
In Amerika dreigt hetzelfde gevaar. De tijd is
niet, meer verre, dat de oceanen geen hindernis voor
vliegtuigen meer zullen vormen. Hoe grooter de ste
den.zijn, des te grooter is ook het risico van enorme
verliezen, die door een brand veroorzaakt worden
En overwinning te land, noch ter zee. noch territori
ale veroveringen of finantieele schadevergoeding
kunnen deze verliezen weer goed maken.
De overtuiging, dat een oorlog zich niet langer tot
een strijd tusschen troepen zal beperken, heeft ech
ter ook een goede zijde. Wanneer het maar eerst
algemeen bekend geworden is, dat de geheele bur
gerbevolking in een toekomstigen oorlog verwikkeld
zal worden, ondanks het feit, dat zij zich honder
den kilometers achter het front bevindt, zal de na-
u 8*S J™sschien minder begeerig doen zijn, zich tot
bet bijleggen van geschillen in den waanzin van
een oorlog te storten. V P B
„LE TEMPS" IN BESLAG GENOMEN.
Havas meldt uit Berlijn, dat de Gestapo het num
mer van 31 Maart van „Le Temps" in beslag heeft
genomen, waarin de tekst van de Zondag door Flan
din gehouden rede stond afgedrukt.
Wij gaven reeds Maandag een verslag van deze
rede van den Franschen minister van Buitenlandsche
Zaken zoodat, onze lezers zullen weten, dat Flandin
in deze toespraak een aantal zeer duidelijke vragen
aan Hitier stelde betreffende Dantzig, Memel, de
Poolsche corridor, de door Duitschland geëischte kolo
niën en in het algemeen over het Duitsche annexatie-
streven.
Deze vragen moeten Berlijn zeer ongele
gen zijn gekomen, naar de Berlijnsche „Ti-
mes"-correspondent aan zijn blad seinde,
want naar diens oordeel zal het voor Hitier
moeilijk zijn eenige dier vrgen te beantwoor
den, zonder in conflict te komen óf met de
geest van Hitler's pact-voorstellen óf wel met
de leer van „Mein Kampf' en de tallooze ge
schriften, welke den Duitschers voorhouden,
dat de tegenwoordige rijksgrenzen niet ruim
genoeg zijn en dat minstens alle volkeren van
Germaansch ras bij het Duitsche rijk behoo-
ren.
Zoowel de „Deutsche Algemeine Zeitung" als het
„Berliner Tageblatt" wijst er op dat de scherpe rede
van Flandin de onderhandelingen niet gemakkelijker
heeft gemaakt.
'ANNA PAÜLOWNA
BREEZAND.
i,U begrijpt, wij laten U niet zoo maar met stille
trom vertrekken. Daar zijn de banden, die U bijna 20
jaar met Breezand en in het bijzonder met de school
verbonden, te hecht voor."
Met deze woorden richtte de heer Den Broeder
zich, na een welkomstwoord tot den heer B. de Vries,
toen Dinsdagmiddag Rijks- en Gemeente-autoriteiten
de Oudercommissie, het onderwijzend personeel, Ds.
Vorstman en andere belangstellenden met alle leer
lingen, samen waren gekomen in het grootste lokaal
van de openbare school om afscheid te nemen van
het hoofd der school, die door de vervroegde pen-
sionneering de school ging verlaten.
Allereerst voerde nu Burgemeester Lovink het
woord. Hoewel een afscheid meestal iets droevigs
is, wou spr. dezen dag toch in hoofdzaak als een
blijden dag zien, want, zoo wendde spr. zich tot den
heer De Vries, het moet U een groote voldoening
zijn, dat u heden uw schoone levensroeping hebt mo
gen beëindigen, terwijl wij allen met groote dank
baarheid terugzien wat u in al de jaren sedert u
1 November 1916 hier kwam. voor de school heeft
gedaan, Eén van de schoonste ambten, mits naar
behooren vervuld, is zeker het ambt van onderwij
zer. Kinderen, het grootste bezit der ouders, te mo
gen opvoeden is dat niet een zaak van buitenge
woon groot vertrouwen? En als u dan, mijnheer
De Vries, nadat u bijna uw geheele leven, meer dan
40 jaren lang, aan het onderwijs hebt gewijd, daar
van wordt ontheven op een wijze als de Raad van
met korte broek en Plus«four.
Wij brengen U een pracht sorteering.
Onze modellen zijn prima, terwijl de af
werking en binnenbewerking van al onze
confectie beslist de beste is. - Onze prij
zen hebben wij aangepast aan de tijds
omstandigheden
Anna Paulowna dat heeft gedaan, nl. „op de meest
eervolle wijze dan is er geen sprake van droef
heid, dan zal er ook in uw hart alleen plaats zijn'
voor dankbaarheid. Ik kan u dan ook slechts har-;
telijk gelukwenschen met het mooie werk. dat u iÜ.
het belang van het onderwijs hebt mogen verrichten,
en dank u namens de gemeente Anna Paulowna
daarvoor. Spr. sloot met den wensch, dat .de heer
en mevrouw De Vries nog een lange, mooie levens
avond beschoren mocht zijn.
De Inspecteur van het I.o. in de inspectie Den
Helder, die daarna het woord voerde, sprak van den
ernst, waarmee de heer De Vries zijn taak opvatte,
van de uitstekende sfeer in de school, die wees op
een goede verstandhouding tusschen hem en het
personeel en de leerlingen. Spr. wendde zich voorts
m het bijzonder tot do kinderen, die later pas zullen
beseffen, wat „meester" voor hen gedaan heeft en
na nog veel goeds aan het adres van den heer De
Vries gezegd te hebben, prees de Inspecteur zich ge
lukkig in dezen geest te hebben kunnen spreken en
dank te brengen voor hetgeen in het belang van
het onderwijs door den scheidende was gedaan.
Namens het personeel der scholen I en III wensch-
te het nieuwe hoofd, de heer Van Dijk, hierop den
heer en mevrouw De Vries veel goeds in hun nieu
we woonplaats.
De heer Vergaaij sprak namens de Oudercommis
sie slechts een kort woord, omdat eerst des avonds
het afscheid van de ouders zou plaats hebben. Spr.
wist, dat wanneer men veel goeds van den heer De
Vries zou zeggen, deze zou antwoorden: „Ik heb
slechts mijn plicht gedaan" en hij waardeerde die
houding zeer. „Want,", zei spr., „de mensch moet
zich verantwoordelijk voelen voor het werk, dat hij
heeft gekozen. Dat was bij u het geval. Het onder
wijs leefde in uw hart."
Ds Vorstman gewaagde er van, niet alleen een
plaatsje in de school maar ook steeds in meesters
huis gehad te hebben en dat anderzijds meester een
niet bescheiden plaats in dominé's hart innam. In
gevoelvolle woorden nam spr. afscheid van den
heer en mevr. De Vries, nog eens herinnerend aan
de vele gesprekken, die zij samen gevoerd hebben.
De heer De Broeder sprak woorden van dank na
mens de kinderen, die daarop gezamenlijk nog eens
hun dankbaarheid uitten in een lied, waarvan de
woorden waren gedicht door mej. Oudt. Ook namens
de onderwijzeressen en onderwijzers dankte spr. voor
de prettige samenwerking en de ondervonden mede
werking en wenschte den heer en mevr. De Vries,
nadat door de kinderen een mooie leeslamp en door
personeel, oud-personeel, vroegere en tegenwoordige
bewaarschoolonderwijzeres, een drietal boeken was
aangeboden, het beste in hun nieuwe woonplaats.
De heer De Vries zegde, bijna geen woorden te kun
nen vinden om zijn dank te uiten voor allen lof hem
toegezwaaid, den Burgemeester, Inspecteur en allen
die verder het woord voerden. Vooral de hartelijke
woorden van den burgemeester en van ds. Vorstman,
van wien hij veel geleerd heeft, wat den kijk op men-
schen betreft, hadden hem diep getroffen. Spr. ver
telde van zijn heele, lange schoolleven en ook hij
vond dezen dag geen dag van droefenis. Hoewel hij
z'n werk altijd graag gedaan heeft, vond hij het pret
tig zich nu aan z'n liefhebberijen te kunnen wijden.
De lof liem toegezwaaid, kwam hem niet alleen
toe, zei spr. Het werk, dat hij in de hoogste klasse
had afgemaakt, had niet zoo kunnen zijn, als het niet
in de andere klassen goed was opgebouwd. Spr. hoop
te en verwachtte dat de kinderen het goed met hun
nieuwen meester zouden kunnen vinden en dankte
tenslotte voor de aangeboden cadeaux.
De kinderen werden getracteerd, meester kwam
van allen met een handdruk afscheid nemen en deel
de voor de laatste maal aan hen, die de school gin
gen verlaten, de getuigschriften uit.
Ook des avonds was het groote schoollokaal meer
dan vol, toen ouders en oud-leerlingen afscheid kwa
men nemen.
De heer Vergaay sprak een inleidend woord en
merkte op, dat de groote belangstelling bewees, dat
het werk van den heer De Vries wordt gewaardeerd.
Mej. Corrie Keuris sprak voor de oud-leerlingen, en
zei, dat nu op dezen dag juist voor de twintigste
Heden overleed, in Huize
Avondrust, zacht en kalm, onze
beste Vader, Behuwd- en
Grootvader,
Jan Strujjf,
Weduwnaar van
Antje Kossen,
in den ouderdom van 82 jaar.
Schagen:
P. STRUIJF,
A. STRUIJF.
J STRUIJF—Dekker.
Haarlem:
C. M. STRUIJF
A. STRUIJF—Oudolf.
Schagen:
M. BURGMAN—Struijf.
K. BURGMAN.
en Kleinkinderen.
Schagen, 31 Maart 1936.
De teraardebestelling zal
plaats hebben Vrijdag 3 April
a.s. op de Algemeene Begraaf
plaats te Schagen; 1.30 vanaf
Huize Avondrüst.
Hiermede geven wij U kennis
van de geboorte van onzen Zoon,
VOLHERT.
N. BLOKKER.
H. BLOKKER—Otjes.
Belkmerweg,
St. Maartensbrug 30 Maart 1936.
De Heer en Mevrouw BREE-
BAART—Nonnekes geven met
blijdschap kennis van de geboorte
van een Zoon,
Klaas Simon.
Middenmeer, 1 April 1936.
Te koop: 25 bakken
SCHOTSCHE MUIZEN,
met spruit en grootvruchtige Roode
Bessenboomen, per 25 stuks 8 rent
per stuk, bij C. KOOMEN Jz., Win*
kei.
STUIT BESTE KOEMEST
te koop, bij F. A. F. GRONEMANf
Wieringerwaard.
Vraag voor Uw
METSEL-, BETON, of TEGEL
WERK
eens prijsopgaaf bij BLOKKER's
Metselbedrijf, Verlaat, Oude Nie-
dorp. Schoorsteenvegen vlug en
billijk.
Te huur; 1
ZAAIMACHINE,
met bespanning. J. NUIJ, AnnaJ
Paulowna.
Te huur gevraagd, in de onmid-t
dellijke nabijheid van de Molcnsti\
EEN STEENEN PAKHUIS.
Brieven onder letter 121 Bur. vaiï
dit blad.
Gevraagd
NETTE HUISHOUDSTER.
4050 jaar, Legen kleine vergoe
ding, bij Vader en Zoon. Fr. brieven
onder no. 912 Bur. van dit blad.
Te koop:
EEN KUIKALF
van 4 weken. J. KISTEMAKER,
Nes H 27, Schagen.
TWEE POTLAMMEREN
gevraagd, bij S. S. BAKKER, Ges*
terweïr 47:, Don •Qe.verj Weeringen.
Te koop:
3 BIGGEN,
bij C. VAN GENDEREN, Stoomweg
56, Breezand.
Te koop: i
SCHOTSCHE MUIZEN,
goedgekeurd in klasse A. - P. KEF-
PEL Bz., Molenvaart 83, Anna Paj
lowna. i
VOERBIETEN en VOER-
AARDAPPELEN
te koop, bij J. PANCRAS, Heerhu-
gowaard, Noord, C 66, Tel. 12, Oude
Niedorp.
Te koop: Een partijtje
VOERBIETEN
en een partijtje puikbeste Bevelan
der Eetaardappelen, bij L. METZE-
LAAR, Kneeskade, Anna Paulowna^
Te koop:
2 beste WITTE MELKGEITEN,
zonder horens, bij Sj. KOOISTRA,
Langereis, Oude Niedorp.
maal de oudste kinderen van school gingen, zij ze
ker het woord voor eenige honderden voerde. Bij hen
komt nu pas het besef wat meester in hun leven be-
teekend heeft en nog vaak wordt teruggedacht aan
de fijne uurtjes op school. Als blijken van hoogach
ting kon zij namens de oudleerlingen een ganglamp,
een zilveren lepel en vork en een prachtige schilder
doos aanbieden, waarmee meester, die een liefhebber
van teekenen is, zeer in z'n schik was.
Eenige oud-leerlingen zongen een, door den heer
Vergaay gedicht, afscheidslied en toen liet de Har
monie „Concordia", waarvan de heer De Vries jaren
lang voorzitter is geweest, zich hooren. Zij speelde
eenige nummers en nadat haar voorzitter, de heer
Prins, den heer De Vries had toegesproken, hem dan
kend voor hetgeen hij in het belang van de vereeni
ging deed, wenschte deze de vereeniging alle goeds
toe in haar verder bestaan en hoopte op groei en bloei
der vereeniging.
Een ander oud-leerling, Simon Borst, las een zelf
gemaakt dankwoord in dichtvorm voor en ook de
heer Van der Linden, oud-voorzitter der oudercom
missie, dichtte woorden van groote waardeering tot
den heer en mevr. De Vries en nadat door den heer
Vergaay nog namens leden en oud-leden der ouder
commissie een mooie pul met rozen was aangeboden,
kreeg de heer De Vries het woord om zich voor de
laatste maal tot ouders en oudleerlingen te wenden.
Spr. eindigde zijn lange rede met op te wekken de
openbare school trouw te blijven, haar te steunen en
te beschermen als van andere zijde getracht wordt
kinderen er van af te halen, te strijden voor de
school, die opleidt tot „alle christelijke en maatschap
pelijke deugden."
Nadat een verversching was aangeboden, namen
allen nog persoonlijk afscheid van den heer en me
vrouw De Vries.
Installatie S. T. van Dijk.
„Le roï est mort, vive le roi", (de koning is dood,
leve de koning!). Dit spreekoord gold ook eenigszins
woor den middag, waarover we het boven hadden.
'De heer Van Dijk, die 's morgens afscheid had
genomen van school III en daarbij van de leerlin
gen als aandenken een schaakbord ontving, was
zooals gezegd ook bij het afscheid van den heer De
Vries aanwezig en dit gaf Burgemeester Lovink
aanleiding hem nu tegelijkertijd met veel vriende
lijke woorden als hoofd van school II te instal-
leeren. Spr. feliciteerde hem en mevr. Van Dijk
die als dochter van het vroegere schoolhoofd, den
heer IJ. Lunshof, in het schoolhuis te Breezand is
geboren en daar nu als echtgenoote van het hoofd
der school komt te wonen en hoopte, dat zij heel ge
lukkige jaren in Breezand mochten doorbrengen.
Ook de heeren de Vries en Den Broeder spraken 't
nieuwe hoofd toe, waarna deze dankte, voor de har
telijke woorden tot hem gesproken.
ANNA PAULOWNA.
Dinsdagmorgen werd in een der lokalen van school
III in de Oostpolder door de leerlingen en de onder
wijzeres aan die sriiool, Mej. Fr. Oudshoorn, afscheid
.genomen van den heer S. T. van .Dijk, die, wegens
overplaatsing als Hoofd naar school II in Breezand
zich genoodzaakt zag deze functie aan de school in
de Oostpolder neer te leggen.
Mej. Oudshoorn dankte den heer van Dijk namens
de kinderen voor alles, wat deze voor de school had
gedaan en speciaal namens de kinderen van zijn
klassen voor 't vele, dat zij van hem geleerd had
den.
Voor zichzelf sprekende, bracht Mej. Oudshoorn
den heer van Dijk nog dank voor de prettige wijze
waarop zij steeds met hem had kunnen samenwer
ken. Zij wenschte den heer van Dijk met zijn gezin
in Breezand het beste toe en hoopte, dat hij daar
weer op even prettige wijze en in harmonie met he,t
overig personeel zou kunnen voortwerken.
Als herinnering aan de school in de Oostpolder
werd aan den scheidenden meester een couranten.*
bak aangeboden.
De heer van Dijk dankte Mej. Oudshoorn weder*
keerig voor haar aangename woorden en. voor de
steeds prettige verhouding aan deze school en allen
voor het mooie cadeau.
Met een kort woord nam hij daarop afscheid van
de kinderen.
N T EÏÏW E N J ET) 07ÏP
De R.S.A.P. hield Vrijdagavond in het bovenzaal
tje van café Gelder een openbare vergadering met;
als spreekster Mr. Stien de Zeeuw.
De voorzitter drukt in zijn openingswoord zijn
spijt over het slechte bezoek uit en geeft dan het
woord aan Stien de Zeeuw, die het onderwerp „Mo
bilisatie tegen den oorlog" behandelde.
Eerst schetst spr. den wereldtoestand, met heï
dreigend oorlogsgevaar, waartegen de arbeidersklas
se zich te weinig verzet en zeker de bourgeoisie weer
zal volgen in een. komende krijg. Spr. acht het droe
vig, dat bijna de geheele bevolking vol vuur meedoet;
aan de luchtbeschermingsoefeningen, welke niet
georganiseerd zijn, om de bevolking te beschermeiï,
maar slechts de bedoeling hebben de massa's vei?*
trouwd te maken met het begrip oorlog. Luchtbe*
scherming is onmogelijk.
Verder becritiseerde spr. het Plan van den Arbeitf,
dat ten doel heeft het vastgeloopén kapitalisme weer
op de been te helpen. Spr. zegt verder dat het stérk
gemilitariseerde Hitler-Duitschland zulk een indruk!
maakt op de S.D.A.P., dat deze haar anti-militairis*
tisch_ standpunt laat varen en weer volkomen be*
reid is het leven der arbeiders voor de belangen van
het kapitalisme op te offeren.
Wat staat ons als revolutionaire socialisten te doert
tegen deze naderenden oorlog? Spr. herinnerde aan
de woorden van Karl Liebknecht in 1914: „De vijand
staat in eigen land", dwars tegen alle nationale
waanzin. Hij heaft den oorlog niet kunnen verhin*
deren ,doch na 4 jaar oorlog bleken de soldaten'
Karl Liebknecht's woord niet te hebben vergeten eil
indien de sociaal democratische leiding de revolutie
niet in bloed had gesmoord, zou thans het socialis
me in Duitschland een feit zijn geweest. Wij moeten
het voorbeeld van Karl Liebknecht volgen en tegen
de nationale ophitsing ons ideaal gestand blijven*
Dan alleen is vrede mogelijk.-Hierna sluiting.
