Verjongingstragedie
in Belgrado
Tuinderij
Het monster van Oosterbeek
Auto geslipt
Afgrijselijke tooneelen
Hiftc en koude heerschen
in Rusland
EEN NACHTELIJKE TOCHT DOOR
DE VELUWSCHE BOSSCHEN.
Men schrijft aan de N.R.Ct.
Nog altijd doen geruchten de ronde over het mon
ster, dat in de bosschen van Doorwerth huist. De
cenige maanden geleden ontvluchte koe heeft een
legendarischen vorm gekregen. Niet alleen dat het
beest in Doorwerth, Wolfheze en omstreken wordt
waargenomen, doch ook in het Schaddeveld bij Die
ren, 20 kilometer van Oosterbeek verwijderd, zijn
sporen van het monster aangetroffen.
Een maand geleden werd het 's nachts door een
jachtopziener aangetroffen, met vervaarlijke spron
gen vluchtend door het kreupelhout van den Zil
verberg. De vorige week ontdekte een surveilleeren-
de politie-agcnt het dier weer in de bosschen van
Doorwerth. Het schijnt niet te benaderen te zijn.
Is dit nu allemaal fantasie of leeft hier werkelijk
een koe of ander monsterachtig dier in de bosschen?
Wij hebben deze week, bij heldere maan, er een
nacht aan willen wagen en zijn om tien uur 's avonds
op verkenning uitgegaan.
Dit was geen onplezierige onderneming, want ook
*s avonds is een sluitptocht door de bosschen van de
Veluwe interessant en in elk geval romantisch.
We begonnen onzen tocht door de bosschen van
den Bilderberg. Het maanlicht speelde door de tak
ken der hooge dennen. Boschuilen bleken reeds uit
hun winterslaap ontwaakt te zijn. Onhoorbaar vlo
gen zij boven de kruinen der boomen.
Het was alles doodstil. We trokken de heide van
Wolfheze over, volgden het dal der beek. Geen an
der geluid was er te hooren dan onze eigen voet
stappen in het dorre blad, of, wanneer wij stil ston
den en luisterden, het kruipen van padden, die in
het licht van ons electrisch lampje, magere, door den
winter uitgehongerde diertjes bleken, vel over been.
Soms ritselde er een wezeltje, een konijn of een bun
zing.
Voorzichtig werden de twijgen op zij geschoven.
Aan den rand van de heide stonden we stil en over
zagen het land. Onbewogen lag het in den mane
schijn. Soms deed «en donkere gestalte ons aarzelen.
Maar ze bleef roerloos en bij nadering bleek het dan
een eeuwenoude juniperus te zijn.
Even schrokken we op door een onverwacht ge
schreeuw en gefladder. Een paar wulpen vlogen op
voor onze voeten.
Zoo trokken wij de heide over en de bosschen van
Wolfheze door. Wij gingen daarna zuidwaarts, de
heuvels op, tot we weer den straatweg naderden.
We vervolgden onzen weg zuidwaarts in de rich
ting Zilverberg en Doorwerth. Overal de stilte en
de fantastisch belichte boomen, soms een ragfijne
berk, die zijn bloei begon, dan weer een zwerfden,
als een wonderlijk geheimzinnig gedrocht.
Plotseling een roep: Daar is het best. Een gebreek
van takken, een voortschieten van een donkere,
snelle gestalte. Maar toen we van de verrassing
eerlijk gezegd van onzen schrik bekomen waren
en ons realiseerden, wat het beest kon zijn, stond
het ver op een heuvelrug in het volle maanlicht.
Een rank reetje, dat in zijn slaap gestoord nu op
don heuvel angstig uitzag naar een veiligen weg.
We kruisten door de bosschen van den Zilverberg
en van den Richtersberg. Daar was het monster
eenige keeren waargenomen en wij hadden hoop
het hier ten slotte nog te ontmoeten. We zochten
in de schaduwen, die de maan achter zware bosch
partijen wierp, we kropen door holten in het akker
maalshout en slopen door mulle zandwegjes tus-
schen bramen die hun doornen haakten in de
kleeren. We hoorden niets dan de kreet van een
nachtvogel. In de verte rommelde de trein van 12
uur over de brug naar Nijmegen. En daarna was
het weer stiller dan ooit. Twee uren hadden we
gedoold in den maneschijn en we dachten huis
waarts te keeren door de bosschen van den Oor
sprong.
We liepen nu als reactie op het gespannen sluipen
gedurende al dien tijd echt zorgeloos te wandelen.
Wolken kwamen over den Rijn aandrijven en ver
duisterden de maan, die alleen door donswolkjes
nog een schemerig licht wierp.
Plotseling verscheen donker en groot tegen een
lichte berkenrij een niet in zijn ware gedaante te
onderscheiden beest. We zagen dat het grooter was
dan een ree, maar toch ook ranker dan een koe,
sneller van beweging ook en eigenaardig snuivend.
Maar nauwelijks hadden wij het opgemerkt of het
stoof van den weg af en verdween in de Valcke-
niersbosschen.' Was het de ontvluchte koe? Was het
een groot hert? We weten het niet. Een sluiptocht
door de Valckeniersbosschen bracht geen ophelde
ring. Met groot lawaai schoot ergens het dier door
de struiken, waarvan de toppen wild dooreen sloe
gen toen wij ze even tegen de lucht afgeteekend
zagen.
Toen werden de wolken dichter en de maan ver
duisterde geheel. Met ons electrische lampje zoch
ten we een uitgang uit de broussaillesUndll
waren so klug als wie zuvor.
En tegen een boom gereden. Een zwaar
en een licht gewonde.
Donderdagavond heeft op de Wierdenschestraat-
weg, onder Almelo, nabij het café de Mosterdpot, een
auto-ongeluk plaats gehad. De heer P. Molijn, ad
junct-directeur bij de Incassobank te Almelo, reed
met zijn auto, waarin tevens zijn echtgenoote en de
heer J. Witkop, loco-secretaris der gemeente Almelo
en zijn echtgenoote zaten, van Wierden naar Almelo.
Nabij genoemd café zag de heer Molijn, die chauf
feerde, plotseling voor hem in dezelfde richting een
met een paard bespannen groentenwagen rijden. Ten
einde een aanrijding te voorkomen, remde de heer
Molijn, hetgeen tot gevolg had, dat hij op den nat
ten weg slipte en tegen een boom reed.
De auto werd ernstig beschadigd en het liet zich
aanvankelijk aanzien, dat de inzittenden ernstig ge
wond waren. Zij werden met een motorzijspan van de
politie en een taxi naar het huis van dr. Westenberg
gebracht.
Deze kon bij den heer en mevrouw Molijn geen
verwondingen van beteelcenis constateeren. De heer
Witkop was er evenwel ernstiger aan toe. Hij bleek
een bekkenfractuur te hebben. Mevrouw Witkop had
een of meer ribben gebroken. De heer Witkop is ter
verpleging naar het alg. ziekenhuis te Almelo ge
bracht. De andere drie personen konden naar hun
woning worden vervoerd.
Motorrijder tegen een boom gereden en op
slag gedood.
Gisteravond omstreeks 7 uur reed op den Soestdijk-
schen weg van De Bilt naar Bilthoven een met een
paard bespannen wagen. De bestuurder van den wa
gen wilde een linker uitweg inrijden en stak daar
toe zijn linker arm uit. In de verte had hij wel een
motor zien naderen, doch hij achtte den afstand groot
genoeg om nog den zijweg te kunnen inslaan. Op
het laatste oogenblik echter zag de bestuurder van
den wagen, dat de motor met groote vaart naderde
en daarom hield hij zijn paard in om den motorrij
der voor het paard te laten passeeren. De motor
rijder remde met alle kracht, doch reed, na het paard
te zijn gepasseerd, tegen een boom. Dr. van Schaik uit
Bilthoven kon bij den ongelukkige slechts den dood
constateeren. Het lijk is overgebracht naar de algc-
meene begraafplaats te Bilthoven.
Inlander door een haai gegre
pen en verslonden.
Te Emmahaven heeft een vreeselijk ongeluk
plaats gehad, zoo schrijft de „Sum. bode".
Achter het s.s. „Van der Hagen", dat nog aan
den kant lag op de gebruikelijke rueerplaats der
K.P.M.-booten, was een inlander, zooals men
daar eiken dag kan zien, gaan zwemmen.
De man werd plotseling door een haai aange
vallen, die hem vermoedelijk eerst een heen af
beet. Hij had nog de kracht, om een tros van
de „Van der Hagen,, te grijpen, terwijl inmiddels
koelies en andere inlanders aan den wal in de
gaten kregen, wat er gebeurd was.
Dezen begonnen luid te schreeuwen, maar toch
werd, ondanks de consternatie, door eenigen
moeite gedaan om den ongelukkigen zwemmer
hulp te bieden.
Enkele prauwtjes voeren van den wal af naar
de plaats van het ongeluk, terwijl van de „Van
«ier Hagen" een boei werd uitgeworpen en een
vlet gestreken werd.
Toen de vlet den man, die zonder een kik te
geven, aan den tros hing, op een afstand van
10 a 15 meter genaderd was, werd de ongelukki
ge opnieuw door den haai geattaqueerd, want
hij liet los en verdween in de diepte.
Het water werd terstond door bloed rood ge
kleurd.
Hulp kon thans niet meer baten, De man
kwam niet meer boven, en kort daarna versche
nen eenige verscheurde lichaamsdeelen aan de
oppervlakte van het water, waaruit men kon con
cludeeren, dat het zeemonster den inlander ver
slonden had.
De Wolga buiten zijn oevers
getreden.
Moskou Een sneeuwstorm van buitengewo
ne hevigheid woedt in de geheele streek van
Sbrdlovsk en belemmert het verkeer op de wegen
en spoorlijnen. Talrijke daken werden door den
wind vernield, verscheidene personen werden
gewond.
Terzelfdertijd is een koudegolf neergestreken
op de kust van de Krim, terwijl een zandstorm
boven Novorosisk woedt. De zon werd hier als
tijdens een zonsverduistering plotseling geëclip-
seerd en verscheidene doodelijke ongelukken de
den zich voor.
De schade is zeer aanzienlijk.
Merkwaardigerwijze heerscht in den geheelen
Kaukasus een hittegolf, die ook Tiflis reeds heeft
bereikt. In dit gebied is de temperatuur plotse
ling met 32 graden gestegen.
Nog nader uit Moskou De Wolga is nabij
Jaroslavl buiten haar oevers getreden. Talrijke
dorpen zijn overstroomd, honderden huizen zijn
onder water gezet.
De stad Jaroslavl en de omgeving worden
eveneens door het water bedreigd.
AUTO IN DE MARNE GEREDEN.
Parijs. Tusschen Reims en Epernay is een auto,
die voor een groepje kinderen wilde uitwijken, in
de Marne gereden. Drie van de vijf inzittenden zijn
om het leven gekomen.
Een vreedzaam spelletje tusschen kat en hond
in de tintelende voorjaarszon.
HET RECHT VAN BESCHIKKING
OVER HET EIGEN LICHAAM.
Belgrado, 1 April 1936.
In Belgrado heeft een arts de schildklier
van een jongen werklooze gekocht, om
daarmede een ouden man te verjongen.
Wellicht zou Goethe zijn Faust op het oogenblik
anders geschreven hebben. Dr. Faust zou niet meer
de geleerde zijn geweest, die zijn ziel aan den duivel
verkoopt, wie denkt er tegenwoordig nog aan den
duivel! doch een werklooze, die zijn jeugd aan
een grijsaard geeft. In Belgrado had Goethe het
levend voorbeeld voor een dergelijke dramatische
schepping kunnen vinden.
In Belgrado woont een oude man. Zijn naam houdt
de politie nog streng geheim. In Novisad daarente
gen leeft een jonge man, Rada Maric genaamd, en
hij is werkloos. De oude man kwam bij den arts en
verzocht hem weer jong te maken. De arts stemde
toe en zocht geschikte candidaten, vond er drie op
een dag, wees er twee af, omdat hun bloedgroep niet
geschikt was, beloofde den derde, een twintigjarigen
jongen, zegge en schrijve negentig gulden en de
jonge Rada Maric stemde toe, zich een klier te laten
wegnemen en deze in het lichaam van den oude te
laten overplanten.
De gevolgen eener operatie.
De operatie vond plaats en de dokters zeggen, dat
zij gelukt is. De oude man, die spoedig jonger zal
worden, ligt weliswaar nog in het ziekenhuis, maar
het gaat hem overigens goed. De jonge man kon
reeds op den dag na de operatie gaan wandelen en
zich in het bezit van zijn geld gaan verheugen. Hij
heeft niet slechts negentig gulden gekregen, doch
zelfs nog dertig gulden extra, omdat hij na de ope
ratie verschrikkelijke pijnen leed, die hem uren
buiten bewustzijn brachten en het haar van den
twintigjarige aan een zijde geheel grijs maakten. Hij
zal het verlies van zijn jeugd niet voelen, meenen
de artsen; een rest van de klier heeft men hem ge
laten, en misschien is dit voldoende
De moeder wendt zich tot de politie.
Dit geval moest volgens den wensch van de be
trokkenen geheim blijven. De oude man had er alle
reden toe te zwijgen over het feit, dat hij de jeugd
van een jongen man had afgekocht;de chirurg hult
zich in zijn beroepsgeheim en de jongen is te weinig
ontwikkeld, om zich vooidoopig niet in het bezit
van de 4000 dinaren, die voor een werklooze een
EGYPTISCHE UIEN NAAR DUITSCHLAND.
Wij lezen in Duitsche tuinbouwbladen dat tus
schen Duitschland en Egypte een overeenkomst is
tot stand gekomen, waarbij de Egyptische regeering
R.M. 2.000.000 ter beschikking stelt om de uienexport
naar Duitschland te financieren, waartegenover de
Duitsche regeering een Auslander-sonderkonto ten
gunste van de Egyptische regeering heeft geopend, op
welke rekening dan de betalingen zullen worden ge
stort voor de geleverde Egyptische uien.
Tot het creditbedrag dezer rekening zullen de Duit
sche fabrikanten dan goederen naar Egypte kunnen
uitvoeren.
KWALITEIT VOORAAN!
Uitvoer naar Rusland?
In de 'gisteren te Rotterdam gehouden Jaarverga
dering van het Uitvoer-Controle-Bureau hield de
regeeringscommissaris voor den tuinbouw, den heer
F. V. Valstar een inleiding over de Landbouwuit-
voerwet, waarbij hij de geschiedenis van de tuin-
bouw-export naging.
Spreker wees er op dat al sinds jaren de be
hoefte aan controle op de geëxporteerde kwaliteiten
is gevoeld, maar dat de zaak steeds strandde op
schijnbaar onoverkomelijke bezwaren.
Nu de invoerende landen zich gaan bezighouden
met het verscherpen van het toezicht op de kwali
teit, gaat het U.C.B. een belangrijke plaats innemen
bij den uitvoer.
Spreker legt de nadruk op het feit, dat men van
plan is de controle op zeer soepele beginselen te
baseeren. Ook zag hij een taak voor het Uitvoer-
Controle Bureau in het zoeken naar nieuwe uitvoer-
mogelijkheden en noemde o.a. Rusland, waarom
trent de verwachtingenen echter niet te hoog wa
ren gespannen.
Getracht moest worden door uitstekende kwalitei
ten het buitenland van onze tuinbouw afhankelijk
te maken, hetgeen een zeer machtig wapen zou
zijn tegen buitenlandsche mededingers.
OPLEIDING TOT TUINBOUWVAKONDERWIJZER.
Bestaat in de omtrek van Schagen geen
belangstelling? Wie neemt het initia
tief?
De Directie van de Landbouw deelt mede dat na
gehouden toelatingsexamen 137 vakmenschen in op
leiding zijn genomen voor tuinbouwvakonderwijzer,
71 van hen kozen de richting fruitteelt, 54 groenten-
teelt en 49 siergewassen (verschillende deelnemers
volgens meer dan één richting).
Opleidingscursussen onder leiding van de betref
fende Rijkstuinbouwconsulenten zijn opgericht te
Groningen, Leeuwarden, Zutphen, Utrecht, Hoorn,
Lisse, Rotterdam, Goes en Boxtel.
Wij vragen ons af of voor deze opleiding in de
omtrek van Schagen geen belangstelling bestaat.
vermogen vormen, te verheugen. Maar een vrouw
heeft de zaak aan het licht gebracht.
Niet de bruid van Rada Maric, die zich met haar
verloofde in het bezit van den „Rijkdom" verheugt,
maar zijn moeder. De moeder had van dit alles niets
geweten, doch toen zij van het geval kennis kreeg,
wendde zij zich oogenblikkelijk tot de politie en dien
de een aanklacht tegen den dokter en den ouden
man in: wegens het toebrengen van zwaar lichame
lijk letsel en het ongeschikt maken voor den mili
tairen dienst.
De affaire zal dus nog een gerechtelijk naspel hen-
ben.
Een medisch en sociaal naspel.
Het medische en sociale naspel zijn er reeds. In de
dagelijksche pers is er een levendige discussie over
de waarde van de verjongingsoperalie van Dr. Voro-
noff ontbrand. Een novum voor Europa is het intus-
schen, dat men voor deze operatie niet een aap, doch
een levend mensch gebruikt. Apenklicren hebben tot
nog toe goede diensten bewezen, soms voor eenige
maanden, soms voor jaren. Wanneer apenklieren het
nu goed doen, dan zal dit eerst recht het geval zijn
met mcnschenklieren. Menschenkliercn bezitten het
voordeel, gemakkelijker verkrijgbaar te zijn en
hierdoor krijgt het medische debat een sociale noot.
Want dit eene geval kan het voorbeeld van duizen
den dergelijke gevallen worden. In Europa staan over
al legers werkloozen ter beschikking; velen van hen
zullen uit het dilemma „misdaad of zelfmoord" don
uitweg „verkoop van het lichaam" vinden en hierin
ligt een ongekend sociaal en moreel gevaar, indien
het geval Rada Maric ongestraft zou blijven en
school zou maken. In de Zuid-Slavische pers wordt
er op gewezen, dat de onervaren jonge menschen
met weten wat zij voor de rest van hun leven af
staan en dat zij het geld hooger dan hun jeugd
De schildklier van een moordenaar.
Het geval Maric bood ook gelegenheid, aan een an
der geval te herinneren, dat zich voor weinige jaren
in de kliniek van denzelfden arts heeft afgespeeld,
hoewel indertijd het crimineele bijsmaakje ontbrak.
L>r. Uzelac (de naam schijnt door Dostosjewski ge
vonden te zijn en beteekent in het Nederlandsch
„Dr. Nemer had verlof gekregen, een verjongings
operatie te verrichten. D.e rol van den aap resp. van
den jongen Rada Maric speelde indertijd de moor
denaar Hassan Mifara, na zijn dood wel te verstaan.
Onmiddellijk na zijn terechtstelling sneed de arts
hem de klier uit, deed deze in een flesch met een
physioligische zoutoplossing, bracht de klier daarna
in een auto naar het ziekenhuis en daar werd zij
door Dr. Uzelac in het lichaam van een doodzieken
patiënt overgeplant De operatie gelukte en op het
oogenblik loopt de vroegere patiënt met de klier van
een dooden moordenaar, verjongd en gezond.
Intusschen is in dit geval de sociale moraal niet
geschonden, want de doode moordenaar had aan
zijn lichaam toch niets meer. De 20-jarige Rada
Maric leeft echter en zal misschien nog eenige tien
tallen jaren blijven leven. Maar indien de operatie
niet gelukt is, zal hij als jonge man reeds een grijs
aard zijn.
Reeds thans is er een atcie gaande om een aap
voor Maric te koopen. Men kan de apenklieren dan
zoo noodig in zijn lichaam overplanten. Maar de
dood van den aap kan geen einde maken aan alle
discussies en polemieken.
(Nadruk verboden) (Auteursrecht V.P.B.)
EEN CONCERT OP 26 GLAZEN. Aan een Jongen Berlijnschen uitvinder is het gelukt
een nieuw „muziek-instrument" te fabriceeren. Het bestaat uit 26 glazen, deels van kris
tal, deels van gewoon glas, en elk glas heeft een anderen toon. Ze zijn op een plank
bevestigd en men kan door met de handen over de natgemaakte bovenranden te strij
ken, de heerlijkste melodieën aan dit instrument ontlokken, die veel overeenkomst ver-
toonen met de klanken van een oud spinet. De afbeelding hierboven toont het spel der
handen over de glazen.
