België°Nederland 1-1.
Prachtig herstel der Roode Duivels.
Een uitslagwaarmede Nederland
tevreden mag zijn.
Maandag 4 Mei 1936.
SCHAGER COURANT.
Tweede blad. No. 9969
De wedstrijd van
van Male.
BRUSSEL. Na een uiterst zware kamp met
vele spannende momenten, is de 50ste officieele lan-
denwedstrijd tusschen Nederland en België in een
gelijk spel geëindigd, nadat~Nederland enkele minu
ten voor het einde nog met 10 de leiding had ge
had. De goal der Belgen werd ki zuivere buitenspel
positie gemaakt,-maar dat doet niets af aan het feit,
dat de Oranjehemden met dezen uitslag dubbel en
dwars tevreden mogen zijn. En houdt deze uitspraak
niet tegelijkertijd een lofuiting voor de Belgen in?
Inderdaad, de Belgen hebben gespeeld als
roode duivels. Zij hebben zich van begin tot einde
ten volle gegeven. Zij zijn in het veld gekomen met
den wil de taak te volbrengen nu eindelijk eens aan
de s i-ie nederlagen der laatste jaren een einde te
maken. Stuk voor stuk waren de spelers en het
team als geheel bezield met de idéé, dat aan de Ne
derlanders moest worden getoond, dat het nog niet
zoo gemakkelijk behoeft te zijn in Brussel te win
nen, laat staan een dergelijke groote zege te beha
len als de laatste maal te Amsterdam.
Het dient volmondig erkend'te worden: het Belgi
sche elftal is in dat opzicht volkomen geslaagd. Vrij
wel voortdurend hebben onze tegenstanders het
tempo aangegeven, namen zij het initiatief tot den
aanval, zij hebben tenslotte hun spel aan onze land-
genooten opgelegd. Het is de Belgische verdediging
gelukt onze zoo gevaarlijke voorhoede te beletten
meer dan 1 goal te maken, hun middenlinie was
minstens zoo goed als die van Nederland. En de
voorhoede? Anders 't zwakke punt'in Het Belgische
elftal, was deze aanvalslinie zoo gevaarlijk, dat her
haaldelijk verwarring in de Nederlandsche defensie
ontstond. En als er niet een Van Male in het doel
gestaan had, dan had Holland het seizoen met een
nederlaag gesloten.
Wij hebben niet behoord tot het koor, dat na de
80 overwinning te Amsterdam eenstemmig van
oordeel was, dat Nederland zoo brillant gespeeld had.
Het was toen goed geweest en vooral daarom pro
ductief, omdat de tegenstand niet al te hoog moest
worden aangeslagen. Maar wat een verschil met
Amsterdam! Nu vond het Nederlandsche elftal andere
Belgen tegenover zich. Nu speelden de Zuiderburen
met brio, met overleg en demonstreerden een tech
nisch spel, dat zeker niet onderdeed voor het Holland-
sche.
Het is de groote verdienste van de Belgen geweest,
dat zij de Nederlanders belet hebben hun gewone
spel te ontplooien.
Maar daar dient ook direct aan te worden toege
voegd, dat Nederland voornamelijk in de twdeede
helft beneden zijn normale kunnen heeft gespeeld.
Toen vlotte het niet, niet tusschen de linies, niet
tusschen de spelers onderling. Het overwicht der Bel
gen werd daardoor steeds grooter en toen een kwar
tier voor het einde het nog 10 voor Nederland
Stond, was een elkeen van meening, dat het geflat
teerd was. Die gelijkmaker was niet mooi, maar eer
lijk verdiend.
We schreven in den aanvang van ons verslag, dat
't een zware kamp is geweest. Met „zwaar" bedoelen
wij ook, dat er hard is gespeeld, zij het niet unfair.
Na afloop in de kleedkamers der Nederlandsche spe
lers is ons duidelijk gebleken, dat er hard, zeer hard
is gespeeld. Vrijwel niemand is er zonder blessures
af gekomen. De Belgen hebben met den vollen inzet
ook van hun physieke kracht deze ontmoeting uit-
Intusschen zijn wij zeer benieuwd, wat België a.s.
Zaterdag te Brussel tegen het Engelsche elftal zal
presteeren. Immers, voor Nederland hangt daar zeer
veel van af. Spelen de roode duivels weer zoo ver
dienstelijk en brengen zij het, laten wij zeggen, tot
een zeer kleine nederlaag, die overal eerbied zal af
dwingen, dan komt de uitslag van vandaag in een
ander licht te staan. En wij hopen het voor de Bel
gen, dat zij het er goed zullen afbrengen. Aan den
anderen kant zouden onze kansen voor een wed
strijd te Londen in het a.s. najaar er nog meer door
stijgen.
Inmiddels, er blijven voor het Nederlandsche elf
tal, ook al mag menigeen misschien ietwat teleurge
steld zijn, nog talrijke verdienstelijke dingen over.
Er is in de eerste plaats dat trotsche ongeslagen re
cord van het seizoen. Vier overwinningen in succes
sie, op Denemarken, Ierland, Frankrijk en België en
nu een gelijk spel met als doelcijfers 235. Het zal
een mooi hoofdstuk vormen in de geschiedenis van
ons internationaal voetbal. En het niet minder trot
sche record, sedert 1931 in het buitenland ongesla
gen, is evenmin gebroken.
Voor den wedstrijd.
In het centrum van Brussel, op de groote boule
vards en pleinen en bij het Gare du Nord waar
vele extra treinen aankwamen was het in de vroe
ge morgenuren al een drukte van belang.
Hotels en restaurants waren overvol en op som
mige punten kon men zich met moeite een weg ba
nen door de menigte. De straten waren herschapen
in een Nederlandsche parkeerplaats. Overal ontdekte
men het Nl.-nummerbord en de Belgische vlaggen en
vanen werden verduisterd door het rood, wit blauw
en Oranje, waarmede iedere Nederlandsche suppor
ter, leden van het legioen, zich getooid had. De zo-,
mersche temperatuur van den Zaterdag was verdwe
nen. Gelukkig maar! Een malsch lenteregentje had
alles stofvrij gemaakt en een koel windje werkte
verfrisschend, ook daar, waar de gemoederen voor
den wedstrijd al verhit waren.
De uittocht naar het stadion begon vroeg, en de
Heysel zelf gaf weer eenzelfde beeld van vorige ja
ren. De staantribunes vulden zich het eerst, daarna
de zittribunes, en toen de studenten wedstrijd was af-
geloopen,^ was alles tot op de laatste plaats bezet.
Van de 65000 toeschouwers waren zeker de helft Ne-
derlanders. Op alle tribunes waren geheele vakken
door landgenooten bezet.
De studs aan den arbeid.
Het is een aardige gedachte geweest den studen-
tenvv.edstrijd België-Nederland te organiseeren als
proloog van den „echte". Drie spelers van het Neder
landsche team komen in de eerste klasse uit, nl. van
Boeteren van Wageningcn, de keeper, Freeve (Z.A.C.)
en Jensema (Be Quick), die den linkervleugel vorm
den. Verder waren nog zes spelers van H.V.V. opge
steld, dus was het Haagsche intellect wel goed ver
tegenwoordigd.
De strijd ging voor de Nederlandsche studenten
verloren, dank zij vooral een productiever spel, der
Belgische voorhoede. De rust ging in met 2—1 voor
België. België had de leiding genomen en deze was
na een half uur spelen vergroot, dank zij foutief te
rug spelen van Kolkman, waardoor de bal in eigen
doel terecht kwam. Met een kopbal scoorde Dom-
mering het eerste tegenpunt,
In de tweede helft vergrootte de Belgische mid-
voor de score en weer was het Dommering, die den
achterstand verkleinde. Het werd 4—2 voor België
en met dezen stand kwam het einde.
Sensationeel begin.
De kleine pauze, tusschen den studentenwedstrijd
en het „hoofdnummer" werd op prettige wijze ver
kort door de mimiek van het corps, dat enkele mar
schen rond het terrein maakte. Het was bij half vie*j
toen de ballen jongens een haag bij de eeretribune
gingen vormen: het oranje-elftal was dus in aan
tocht. Daar kwamen zij reeds, van Heel voorop, dan
de lange Van Male. Bakhuys, Anderiessen en zoo
vervolgens van de grootte af met den jubileerenden
Wels als het kleine slotstuk.
Het Wilhelmus wordt gespeeld, de duizenden zin
gen het Nederlandsche volkslied geestdriftig mee,
machtig klinkt het over de Heysel.
Dan brengen de Oranjehemden nog even een be
zoek aan de open tribune, waar zij de bezoekers gaan
begroeten. Een nieuwe regie, clie wel inslaat.
Nieuw is ook de regie, als het Belgische elftal
binnenkomt en een zanger voor den microphoon het
Belgische volkslied ten gehoore brengt.
Stil is het Heyselstadion, slechts één stem wordt
gehoord, en in felle tegenstelling met den massa
zang van daareven is ook dit imposant.
De Engelsche scheidsrechter Jewell laat beginnen.
Van Heel heeft de toss gewonnen, van grooten in
vloed is dit echter niet.
Om even over half vier, B.t., trapt Capelle af en
zijn de elftallen als volgt opgesteld:
België:
Doel: Badjou (Daring).
Achter: Paverick (Antwerp F.C.), Smellinkcx
(Union St. Gilloise).
Midden: Dalem (Standard, Luik), Stynen (Olympi-
que Charleroi) en de Winter (Beerschot).
Voor: Fievez (Le Forestoiae), Lamoot (Daring), Ca
pelle (Standard Luik), Rayrnond Braine (Sparta
Praag), en Isenborghs (Beerschot).
Nederland:
Doel: Van Male (Feijenoord).
Achter: Weber (A.G.O.V.V.) en Caldenhove (D.W.S.)
Midden: B. Paauwe (Feijenoord), Anderiessen
(Ajax) en Van Heel (Feijenoord).
Voor: Wels (Unitas), Drok (R.F.C.), Bakhuys (H.B.
S.), Smit (Haarlem), en Van Nellen (D.H.C.).
België is onmiddellijk in den aanval. De bal gaat
naar rechts, waar Fievez hem te pakken krijgt. De
voorzet van den Belgischen debutant gaat langs het
Nederlandsche doel, waar Isenborgsh een hard schot
lost, juist in den linkerhoek. Van Male valt uit en
stopt het leder uitstekend. Maar het leder is nog niet
uit de buurt van het Nederlandsche doel vandaan.
Weer schiet een der Belgen zuiver in en nu kan
Van Male slechts redden ten koste van een hoek
schop. Deze, door Isenborghs genomen, stompt de
Feijenoorder het veld in, Driemaal heeft Van Male
dus in de eerste minuten moeten ingrijpen en dat
gaat hem uitstekend af.
De Belgen komen terug, zitten er fel op en pas 5
minuten na het begin noteeren we den eersten aan
val van Nederland. Van Nellen wordt aan het werk
gezet en door zijn toedoen ontstaat de eerste corner
op het Belgische doel. Ook deze levert niets op. Deze
aanval der Oranjehemden wordt voorloopig nog niet
door meerdere gevolgd. Immers de Belgen blijven en
thousiast spelen en demonstreeren daarbij een goed
sluitend samenspel, waarbij Braine steeds de grond
legger der aanvallen is.
Onze verdediging heeft hieraan handen vol werk.
Eenmaal zien wij Fievez een laag hard schot inzen
den, dat Van Male tot hoekschop kan verwerken en
deze, door den Belgischen rechtsbuiten genomen,
wordt keurig door Braine ingekopt. Maar de lange
armen van Van Male grijpen het leder op zekere en
gemakkelijke wijze uit den doelmond.
Eerst na een kwartier komt het Nederlandsche
elftal er wat beter in. Wels krijgt gelegenheid op
handige wijze De Winter te verschalken, maar zijn
voorzet wordt niet benut, en als Van Nellen aan den
anderen kant Dalem door snel ingooien te vlug af is,
schiet Bakhuys, als hij den bal voor de voeten krijgt,
tegen de paal.
Het spel golft nu op en neer, kansen ontstaan voor
beide doelen en hoewel het spel niet tot groote hoogte
stijgt, is de wedstrijd vol van levendige en attrac
tieve momenten, waardoor tevens een nerveuze span
ning ontstaat, een sfeer, die kenmerkend was voor
Nederland-België-wedstrijden van enkele jaren te
rug. We noteeren enkele schoten van Bakhuys en
Wels, die naast het doel belanden.
Er wordt stevig gespeeld en bij een botsing met La-
moot schijnt Anderiesen in do maagstreek gebles
seerd te zijn, doch het loopt gelukkig goed af en wel
dra kan hij weer meespelen.
Holland leidt.
Na ruim 20 minuten spelen weet Nederland
dan de leiding te nemen op werkelijk sublie
me wijze. Door een fout van Dalem kan Smit
den bal aan Van Nellen geven. Deze loopt
even door, schiet scherp voor doel en op
rechts pikt Wels in volle vaart, op nog geen
halven meter van de outlijn den bal, plaatst
weer voor en met een zwaai van het rech
terbeen schiet Bakhuys van dichtbij onhoud
baar in, 0—1.
Nederland heeft zich nu geheel aan den druk van
het eerste kwartier ontworsteld. Een kopbal van
Drok belandt in de handen van Badjou.
Slordig wegwerken van Pauwe is ons bijna nood-
lottigè Braine krijgt n.1. het leder te pakken, maar
alweer is Van Male de redder, want hij werkt den
aal tot hoekschop.
Het spel behoudt zijn afwisselend karakter, want
nauwelijks is de hoekschop weggewerkt, of de Hol
landsche voorhoede zit al voor het doeJ der Belgen,
waar Drok een kogel lost, waarmede Badjou echter
wel raad weet. De laatste wordt overigens nu wel op
de proef gesteld. Eerst moet hij een „trekbal" van
Bakhuys stoppen en even later konrt al weer een
kogel van Drok aansuizen, en dit laatste schot wordt
niet zoo gemakkelijk door den Belgische keeper ver
werkt.
In de laatste minuten voor de rust domineeren de
Belgen weer totaal. Na gezamenlijk opbrengen, waar
bij Braine verdienstelijk werk doet, lost Capelle een
magnifiek schot in den rechterhoek. Met een kat-
achtigen sprong werpt de Feyenoord-keeper zich in
den hoek en een werkelijk fraaie safe verricht hij,
als hij den bal nog tot hoekschop weet te slaan. Deze
hoekschop levert niets op en nauwelijks hebben de
duizenden zich hersteld van dit sensationeele mo
ment, als een afgemeten pass van Bakhuys bij Smit.
terecht komt, die in eens een vrij veld voor zich heeft.
Met Smellinckx op de hielen, stormt hij op Badjou
af, iedereen telt, het doelpunt al, maar op onbegrij
pelijke wijze faalt de Haarlemmer. De bal vliegt nog
meter naast doel.
Direct daarna is het rusten.
De tweede helft.
De .tweede -helft is .nauwelijks begonnen of Bak-
huijs kan vlak bij het strafschopgebied een vrijen
schop nemen. Hij neemt die echter te snel naar^den
zin van den heer Jewell en ook de Belgische spe
lers hebben zich niet op den voorgeschreven af
stand opgesteld. Voor de tweede maal genomen,
ziet Bakhuijs kans, tusschen de haag van spelers
door te schieten, maar de lage bal bezorgt Badjou
geen moeite.
Direct daarop is Isenborghs gevaarlijk, als hij in
volle rush op doel rent, maar zijn schot gaat naast.
En weer is de bal al aan den anderen kant van
het veld, waar Wels een voorzet geeft, die door Van
Nellen ineens wordt overgeschoten.
Overwicht der Belgen.
Geleidelijk aan hernemen de Belgen het overwicht
en nu ontstaat een serie zeer gevaarlijke situaties
voor het Hollandsche doel. Weber trapt over den
bal heen, het wordt een doelworsteling, waaruit
Fievez weet in te schieten. Van Male kan, opsprin
gend slechts met de grootste moeite den bal tot cor
ner vtrwerken. Een mooie safe van Van Male uit
een hachelijke positie. Tweemaal weet Isenborghs
door de Hollandsche defensie te komen, doch even
veel malen vliegt het leder juist naast. Bij een
dezer talrijke aanvallen der Belgen fluit de heer
Jewell voor buitenspel, hetgeen een scherp protest
van Braine uitlokt, waarvoor de Belg terecht gewe
zen wordt. Als Isenborghs die veel te veel wordt
vrijgelaten door Pauwe, weer eens op doel stormt,
kan Van Male slechts door uitloopen redding bren
gen. Hij maakt dan een fout door den bal even te
laten glippen. Braine schiet tegen hem aan, maar
het gevaar is al geweken.
Nederland heeft dus niet over ongeluk te klagen,
Maar ook België heeft Veine. Als Van Heel met
een boogschot den bal voor doel plaatst, laten de
Belgische backs het leder loopen. Wels is toegesneld
en bevindt zich dan onverwacht alleen voor den
keeper. Hij schiet helaas tegen Badjou aan en ook
die kans is weer verkeken. De spanning is nu voel
baar, op het veld en op de tribunes.
Een schot van Bakhuijs, op een pass van Smit,
kan Badjou houden, hij laat den bal echter weer
uit de handen vallen en Van Nellen is er al heel
snel bij. Maar zijn schot belandt achter.
De gelijkmaker.
Weer komen de Belgen gevaarlijk opzetten.
VooraJ de linkervleugel is uiterst actief, ter
wijl het listige spel van Lamoot, maar voor
al van een Braine herhaaldelijk verwarring
in de Nederlandsche defensie sticht. Een
voorzet van Fievez wordt door Isenborghs
van dichtbij overgekopt. Direct daarop schiet
Fievez zelf naast. Een vrije schop op het Hol
landsche doel wordt goed genomen, maar
Van Male stompt weg. Met België in de meer
derheid komen de laatste minuten. En dan
wordt de gelijkmaker gescoord, een doelpunt
dat volkomen verdiénd is, maar dat verre
van fraai mag worden genoemd.
Isenborghs krijgt het leder geheel vrij
staande, toegespeeld. Hij geeft over aan Brai
ne, die buiten spel staat, doch de heer Je
well heeft niets gezien, negeert de protesten
der Hollandsche defensie, terwijl Braine rus
tig den bal in kan schieten, 11.
Ook de Nederlandsche grensrechter, de heer Kotte,
protesteert, evenals Van Heel, maar de heer Jewell
wijst onverbiddelijkn aar het midden.
Ongeveer twee minuten voor het einde is deze
gelijkmaker gescoord. Verandering komt er niet
meer en onder luide toejuichingen, vooral van de
zijde van het Belgische publiek, wordt het eind
signaal vernomen.
NABESCHOUWING.
Het Nederlandsch elftal heeft zijn voortreffelijk
spel der laatste wedstrijden niet herhaald. Wij me
moreerden reeds, dat dit in de èerste plaats zijn
oorzaak vindt in het uitstekende spel der Belgen.
Vooral in de tweede helft was het duidelijk waar
neembaar, dat geen der linies zich boven het spel
onzer tegenstanders kon uitwerken. De achterhoede
was wei fjoed, doch niet zoo betrouwbaar als an
ders. Daardoor werd de taak der middenlinie ver
zwaard. Men bleef te veel achter, nam een afwach
tende houding aan, terwijl een andere tactiek meer
op den aanval gericht, wellicht juister ware ge
weest. De beide binnenspelers Drok en Smit moes
ten nu al te vaak den bal gaan ophalen en het toch
al snelle tempo hebben geen van beiden tot het ein
de kunnen volhouden. Individueel is er lang niet
slecht gespeeld, al was er maar een uitblinker, en
dat was Van Male. De rest was goed zonder meer.
Zooals reeds gezegd, Van Male was de helcl van
den dag. De keuze commissie heeft den moed gehad
Ferwerda als doelverdediger te passeeren. Men zal
moeten toegeven, dat het juist is geweest. Want vrij
wel zeker staat het voor ons vast, dat Ferwerda en
kele zeer lastige hooge ballen had moeten laten
gaan. Van Male deed zijn werk, alsof hij reeds ja
ren in het Nederlandsche elftal keepte, ja zijn spel
wekte meer vertrouwen dan dat van de beide backs.
De beide backs Caldenhove en Weber hebben naast
verschillende goede dingen toch ook zwakke momen
ten gehad. Vooral Weber kon de juiste opstelling
niet tegen Isenborghs-Braine vinden. Hij werd tel
kens door het listige spel van den Spartaman mis
leid en ook Pauwe is daar niet vrij van gekomen.
Wij vonden, dat Pauwe te weinig zijn vleugelman
dekte en het was zeer goed van de Belgische half-
linie gezien, dat men veel op links speelde.
Anderiessen en ook Van Heel speelden hun gewone
spel, doch ook zij bereikten lang niet het peil van
vorige Internationale wedstrijden. Vooral onze aan
voerder, die toch heusch niet de moeilijkste wing
tegenover zich had, kon zich niet zoo laten gelden
als anders.
In de voorhoede was het al evenzoo, matig. In de
eerste helft ging het nog wel, doch vooral in de
tweede helft was het zwakjes. De beide vleugelspe
lers hadden geen van beiden hun dag, vooral Wels
niet. Drok heeft enkele gevaarlijke schoten gelost
doch de combinatie tusschen hem en Bakhuvs en
Wels klopte lang niet. Op links ging het nog' wel
beter, maar Smit was in de tweede helft toch volko
men uitgespeeld. En van zijn anders zoo nuttig
zwerven hebben we maar weinig kunnen bemerken,
ook zijn passes waren in de meeste gevallen niet
zuiver en hiervan hebben Bakhuys en Van Nellen
met zooveel kunnen profiteeren. Van Nellen had ook
al zijn dag niet, hij was wel snel, doch het samen
spel lukto niet zoo vlot en zijn schot had hij thuis-
gelaten Bakhuys tenslotte leed aan hetzelfde euvel,
al dient er aan te worden toegevoegd, dat hij ook
met veel gelegenheid heeft gehad tot schieten. Het
doe punt van hem, in combinatie met Van Nellen en
Wels was magnafielt.
Bijde Belgen waren de beide backs Paverick en
Smellinckx uitstekend. De middenlinie viel erg
mee, vooral de Winter. Men verdeelde geleidelijk
zijn aandacht tusschen verdedigend en aanvallend
.e.n.? ^oewei ler geeB uitblinker was, heeft liet
drietal Dalem, .Stynen en de Winter toch een gave
partij gespeeld. 6
In de voorhoede vielen Braine en Lamoot op door
'lsüg| SP^' vo1 ''ine trekjes, natuurlijk vooral
van den Spartaman. De vleugelspelers werden nu
veel meer in het werk betrokken.
Bii^roSl0tte d'Cj' nog het goed<; werk van keeper
fw rl J S?1°S mworden -Hij stompt le veel, ook
Si! t bepaald noodig is, maar zijn verdedigen
Van Mal"8' g minder moeilijk werk dan
Tenslotte de scheidsrechter, de heer Jewell Wii
3 foVint ni6t al te best- Afgezien nog van
iïniV J- buitenspeldoelpunt der Belgen
volkomen overzien had, floot hij vaak voor pietlut-
Ook67iin' 't'61- hi' grmm fouten onbestraft.
De stand'v«°nPnU ena D.e, -konden wii nict roemen.
th?ns geworden: 6 wedstald<™^ met België is
Nederland 50 26 10 14 62 1TO-S6
Bel«le 50 14 10 26 I i^ïlo
De meening van anderen
Brussel Na afloop hebben wij enkele Neder
landsche officials naar hun maening gevraagd
over den wedstrijd.
De heer Herberts verklaarde, met eenige ironie
dat gelukkig de keuzeconrmissie den moed had
gehad, Ferwerda te passeeren en van Male in
het doel te zetten. Het is de wedstrijd van onzen
keeper geweest. De afspraak is geweest den laat-
sten wedstrijd van het seizoen te winnen om zoo
een prachtig record te vestigen. Dat is niet gelukt
en de opgave op zich zelf was al moeilijk genoeg
Het Nederlandsche elftal heeft goed gespeeld,
maar had toch ook wel zwakke monenten. De te
genpartij had niets te riskeeren, maar alles te
winnen. De veranderingen in het Belgische elf
tal noemde de heer Herberts evenzoovele verbe
teringen, Hij noemde, met uitzondering van de
buitenspelgoal, de beslissingen van den heer Je
well volkomen normaal. De uitslag geeft de ver
houding goed weer. De heer Lotsy vond, dat er,
zwaar gespeeld was. Daar weten onze spelers
van mee te praten. In de tweede helft werd aan
Nederlandsche zijde zwak gespeeld. Hoe het ge
komen is, is hem onmogelijk te zeggen.
Het resultaat 1-1 is volkomen verdiend voor
de Belgen, een overwinning had het Nederland
sche elftal niet verdiend. Al blijft ook de heer
Lotsy er bij, dat het Belgische doelpunt in off
side positie werd gemaakt.
Tenslotte was een onzer T. C.-voormannen, de
heer O. de Vries van meening, dat er hard ge
speeld is. De Belgen hebben uitstekend spel te
zien gegeven en de onzen handen vol werk ge
geven. Hij vond bij Belgie Lamoot en de beide
backs de besten, bij Nederland roemde hij van
Male's werk.
